Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1217, 1 april 2014

De Amerikaanse nationale veiligheidsdienst NSA heeft het deze week druk gehad: de NSA heeft zijn eigen goedkope mobiele-telefoonabonnement uitgebracht, is door de RIAA voor de rechter gedaagd wegens het in zijn datacenters opslaan van illegale muziek en kreeg te maken met bandbreedtebeperkingen door Comcast. En we hebben een aantal redenen ontdekt waarom Apples iCar vertraagd is. Hoe kan het bedrijf overleven zonder de automarkt te betreden? Daarnaast hebben we exclusief nieuws over hoe je een vroege testversie van OS X 10.9 Mavericks kunt installeren op de iPad Air. En als afsluiter bekijkt Josh Centers Nintendo's aanpassing aan het geliefde spel Super Mario Bros. 3 voor iOS. Kan het daar zijn eigen reputatie waarmaken? Belangrijke software-updates zijn vandaag Firefox 104, Mac Pro ATS Update 1.0, Pages 5.1.1 en Jamiroquai 5.2.143.78.1.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1217i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>

RIAA sleept NSA voor de rechter vanwege piraterij

  door Michael E. Cohen: [email protected], @lymond

[vertaling: CS]

De klokken blijven maar luiden, sinds voormalig NSA-medewerker Edward Snowden informatie over de activiteiten van de veiligheidsdienst lekte. Opvallend genoeg klinken ze nu ook als een klok: de NSA-servers blijken namelijk naast allerlei andere verzamelde data ook vele terabytes digitale muziek en overige digitale media te bevatten. Die is verkregen door een NSA-operatie met de codenaam "RAINBOWPIZZA", die tot doel had mogelijke witwaspraktijken van terroristen via piraterij-sites aan het licht te brengen.

Deze nieuwe draai aan de activiteiten van de spionagedienst wordt mogelijk een doorn in het oog van zowel NSA als, verrassend genoeg, Apple. Veel mensen die bij of voor de NSA werkten blijken dit archief van in beslag genomen digitaal materiaal te hebben benut om hun persoonlijke mediacollectie aan te vullen. Daarmee is de NSA mogelijk medeplichtig geworden aan inbreuk op het auteursrecht. Dat is althans het standpunt van de Recording Industry Association of America (RIAA) volgens woordvoerder Ricard Roltz. Hij zei: "Een eerste inventarisatie van het ontdekte archief lijkt erop te wijzen dat de NSA-collectie van illegaal gekopieerde media, met ongeveer 32 miljoen songs en 3 miljoen in de handel zijnde video's, de grootste is die we ooit hebben gevonden". Roltz verklaarde verder dat advocaten van de RIAA een aanklacht voorbereiden, waarbij een rechtszaak tegen de NSA niet uitgesloten wordt. "Ook de federale regering moet zich onderwerpen aan de nationale wetgeving", aldus Roltz.

In dit verhaal schuilt mogelijk een probleem voor Apple. Bij de steekproeven van de RIAA leek minder dan een derde van de media afkomstig te zijn van Apples iTunes Music Store. Toch claimt Apple bijna tweemaal zo veel songs in zijn webwinkel te hebben als zijn naaste concurrent Amazon: eind 2012, toen Apple voor het laatst cijfers bekendmaakte over de beheerde muziek, waren er 26 miljoen songs te koop in de iTunes Music Store, tegenover 14,8 miljoen songs bij Amazon (cijfers begin 2013). Als deze verhouding ook na verder onderzoek van het archief zo blijft, heeft het er alle schijn van, dat Apple in het meest actieve en uitgesproken segment muziekfans snel terrein verliest aan de concurrenten. Een positievere conclusie zou kunnen zijn dat Apple-gebruikers minder vaak muziek delen waar ze niet op eerlijke wijze aan gekomen zijn.

Hoe dan ook kan de RIAA veel juridische obstakels verwachten bij zijn inspanningen om de NSA voor het gerecht te slepen. Een van de vragen is of de NSA medeplichtig gehouden kan worden, of dat de aanklacht beperkt moet blijven tot degenen die bij de NSA in dienst waren. Volgens diverse bronnen wil de RIAA mediaspelers van een nog nader bekend te maken aantal anonieme gedaagden aanvoeren als bewijsmateriaal. De dagvaardingen zijn echter op zichzelf problematisch, aangezien de identiteit van deze mensen geheim is.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Kruisen Comcast en de NSA de degens over bandbreedte?

  door Geoff Duncan: [email protected]

[vertaling: JWB]

Social media en privacy-waakhond-websites ontploften vandaag als gevolg van een serie tweets waaruit kon worden opgemaakt dat één of meer hooggeplaatste Comcast-leidinggevenden in allerijl naar Washington D.C. waren ontboden voor een ontmoeting met Amerikaanse regeringsfunctionarissen. De berichten leken erop te wijzen dat de leiding van de kabelgigant een ontmoeting zou hebben met functionarissen van de National Security Agency, wellicht over berichten dat Comcast de netwerkprestaties voor bepaalde derde partijen beperkt of zelfs verlaagt.

De tweets waren gepost op 1 april 2014, even na half 2 Eastern Daylight Time, en hebben de toon van "directe" privéberichten die per abuis publiekelijk zijn gepost.

@JustACableGuy: Naar DC ontboden voor ontmoeting met Rogrs lui, ze weten iig dat we niet economy vliegen

@JustACableGuy: omdat internet vrij is net zoals verzenden vrij is, lol. spcl behoeften betekent spcl regelingen

@JustACableGuy: wat moet ik zeggen, afkappen werkt

De afzonderlijke tweets werden binnen enkele minuten verwijderd, maar waren bewaard als schermafbeeldingen door oplettende volgers. Het account van @JustACableGuy werd nog geen half uur later compleet opgeheven.

Online speculatie concentreerde zich op de vraag of "Rogrs" refereerde aan viceadmiraal Michael S. Rogers, die naar de Amerikaanse Senaat inmiddels bevestigde het nieuwe hoofd is van de NSA (zie "Het bijhouden van de snuffelaars 4: als het er vreemd aan toe gaat...," 13 maart 2014). Andere discussies concentreerden zich op het woord "afkappen" en of dat verwees naar Comcasts jarenlange praktijk van het beperken van het maandelijkse internetgebruik van zijn klanten, of naar de controversiëlere gerapporteerde praktijk van het afknijpen van de hoge-bandbreedtediensten op zijn netwerk tenzij exploitanten een speciale regeling treffen met het bedrijf. De on-demand video-dienstverlener Netflix sloot onlangs een overeenkomst af om Comcast te betalen voor voorkeursbehandeling bij toegang tot zijn netwerk , hoewel de financiële details van de overeenkomst niet werden onthuld.

De eigenaar van het inmiddels verwijderde Twitter-account @JustACableGuy is onbekend: het account was niet geverifieerd en in de profiel-informatie stond niet de naam van een persoon of bedrijf. Het account volgde een reeks nieuwsagentschappen en individuele technologie-journalisten en verscheidene technologie-schrijvers hebben privé bevestigd dat ze sinds eind 2012 van schijnbaar goed ge√Ønformeerde directe berichten van dit account hebben ontvangen over zaken betreffende Comcast. Ik ontving twee van zulke berichten in navolging op "Comcast biedt 45 miljard dollar voor Time Warner Cable" (18 februari 2014).

Onthullingen van uitgebreid regeringstoezicht op internet-communicaties waren tot dusverre een indicatie van het feit dat de NSA en andere instanties zich bij voorkeur richtten op diensten-leveranciers als Facebook, Google, Apple en Microsoft in plaats van netwerk-exploitanten zoals Comcast. Comcast is echter de grootste internet-provider van de Verenigde Staten met eind 2013 bijna 21 miljoen breedband-abonnees.

Comcast en andere netwerk-exploitanten moeten zich houden aan orders tot het geven van openheid van zaken, van het nog altijd geheime Foreign Intelligence Surveillance Court. Dat betekent echter niet dat ze voor niets werken. De Amerikaanse wet staat netwerk-exploitanten toe een vergoeding te vragen en "redelijke onkosten" in rekening te brengen voor het gehoor geven aan toezichtseisen van de overheid, inclusief orders van de FISA. In documenten die door Edward Snowden naar buiten zijn gebracht, staat dat inlichtingendiensten miljoenen dollars betaald hebben aan bedrijven die zich hielden aan het gegevens-verzamelprogramma PRISM. Verizon en andere netwerk-exploitanten hebben toegegeven miljoenen dollars van de belastingbetaler te hebben ontvangen voor het beschikbaar stellen van grote hoeveelheden telefoongegevens. Comcast levert ook voice-diensten.

Als de verwijderde tweets een weergave vormen van de huidige interacties tussen Comcast en de NSA, suggereren ze dat Comcast wellicht met opzet de netwerkprestaties voor deze overheidsacties heeft afgeknepen. Dat zou Comcast in de ironische positie plaatsen van enerzijds rondom bekritiseerd worden voor het omzeilen van netneutraliteitsprincipes, maar anderzijds mogelijk bezig te zijn met het helpen beschermen van de privacy van haar klanten door het beperken van de mogelijkheden van de overheid tot het vergaren van bulkgegevens.

Ondanks details van de onthullingen van Snowden, is de volledige omvang van het Amerikaanse overheidstoezicht en het vergaren van bulkgegevens nog steeds niet bekend. Maar gegevens vergaren vindt inmiddels al geruime tijd plaats en de regering Obama lijkt niet van plan om de inspanningen in dezen te verminderen, zelfs al zou de verdergaande controverse hierover leiden tot beperkte hervormingen van het toezicht.

Als de leiding van Comcast naar Washington is ontboden voor een ontmoeting met kopstukken van inlichtingendiensten, kan dit simpelweg inhouden dat Comcast pragmatisch bezig is. Als gegevens-voorschriften van de overheid uitgebreid zijn en naar alle waarschijnlijkheid verder uitgebreid zullen worden zonder dat het einde in zicht is, kan Comcast besloten hebben om de inlichtingendiensten op dezelfde manier te behandelen als andere hoge-bandbreedtediensten zoals Netflix die haar netwerk willen gebruiken: als een bron van inkomsten..

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

OS X 10.9 Mavericks installeren en draaien op de iPad Air

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: HV]

Insiders speculeren al een tijdje over de mogelijkheid dat Apple werkt aan ARM-versies van Mac OS X, waarmee het bedrijf zijn eigen A7-processor (of een van zijn opvolgers) niet alleen in iOS-apparaten maar ook in Macs zou kunnen gebruiken. Apple heeft een dergelijke stunt al eerder uitgehaald, toen het bedrijf in het geheim al jaren Mac OS X ook voor Intel-processors ontwikkelde, terwijl Macs nog met PowerPC-chips werden uitgerust. We hadden echter geen idee hoe ver Apple met deze ontwikkelingen was tot een bron binnen Apple ons benaderde met de tip dat Apple OS X 10.9 Mavericks test op de huidige generatie iPads. Sterker nog, de ARM-code zit al ingebakken in de publieke versie van Mavericks. Na maanden van vruchteloze pogingen zijn we er eindelijk in geslaagd om zo'n versie van Mavericks op een iPad Air te installeren.

Het hoeft geen betoog dat dit een hack van de eerste orde is. Dat betekent onder andere dat:

Met dat in het achterhoofd kunnen we een poging wagen om Mavericks te installeren en het aan de praat te krijgen.

Om te beginnen moet je OS X Mavericks (5,3 GB) via de App Store downloaden, als je niet reeds een kopie van de installer in je map Applications hebt staan van toen je Mavericks op je Mac installeerde.

Terwijl die download loopt kun je alvast Numbers en Keynote op je iPad Air installeren, als ze er niet al opstaan.

Je kunt dan ook gelijk een platte-tekstbestand aanmaken met je favoriete teksteditor op je Mac, met daarin uitsluitend de volgende regel tekst:

load InstallESD.dmg OSXARM

Bewaar het bestand als 'MacInstall.plist' op je Bureaublad.

Maak nog een tekstbestand met de volgende tekst:

boot InstallESD.dmg

Bewaar dat bestand ook op je Bureaublad, onder de naam 'ARMboot.plist'.

Nadat je de Mavericks-installer hebt gedownload, verbind je je iPad Air met je Mac via de Lightning kabel en open je iTunes. Het is wel verstandig om nu eerst een back-up van je iPad te maken, als je die niet al hebt, zodat je eenvoudig weer terug kunt keren naar iOS als je klaar bent.

Selecteer in iTunes je iPad in de navigatiekolom, klik op de knop Apps, en navigeer naar beneden, naar het deel File Sharing. Selecteer vervolgens Numbers en sleep ARMboot.plist naar de documentenlijst van Numbers. Selecteer ten slotte Keynote en sleep MacInstall.plist naar de documentenlijst van Keynote.

Nadat alle bestanden gekopieerd zijn klik je op Sync, rechtsonder, wacht je tot het proces voltooid is, en verwijder je vervolgens je iPad uit iTunes, waarna je hem fysiek kunt ontkoppelen.

Voor je verder gaat is het wel verstandig om ervoor te zorgen dat je een Bluetooth-toetsenbord en -trackpad klaar hebt staan die met je iPad gepaard zijn. De aanraakfunctie werkt nog niet in Mavericks, maar het besturingssysteem zoekt bij het opstarten wel automatisch naar beschikbare Bluetooth-apparaten. Je kunt ook de Lightning naar USB camera-adapter ($ 29) en een USB-hub gebruiken om een USB-toetsenbord en muis te koppelen, wellicht een eenvoudigere optie dan Bluetooth.

Nu moet je je iPad uitzetten door de Sleep/Wake-knop enkele seconden ingedrukt te houden. Als hij uit is, controleer dan dat iTunes nog steeds draait, koppel dan je iPad weer aan je Mac via een USB-poort, en houdt de Sleep/Wake-knop en de Home-knop een aantal seconden ingedrukt om de iPad weer aan te zetten en het installatieproces te starten. Als je een zwart scherm met het Mavericks logo ziet weet je dat het geslaagd is.

Als de iPad in ARM-modus opstart, wordt door iTunes de Mavericks-installer op de Mac geactiveerd, met de iPad als een mogelijke installatieschijf. Het installatieproces is niet anders dan op een Mac, en nadat het voltooid is zal je iPad opstarten met Mac OS X en zich net als een mini-Mac gedragen. Ga lekker spelen met met OS X op je iPad, voor zover dat op dit moment al mogelijk is!

De toekomst van de Mac? -- Wat betekent dit nou voor de toekomst van de Mac? Het is duidelijk dat Apple werkt aan ARM-versies van Mac OS X, naast de gebruikelijke Intel-versies, maar dat betekent niet automatisch dat de Mac op voorzienbare termijn zal switchen naar Apples A7-chip. Wat we wel weten is dat Apple een aantal jaren Intel-versies van Mac OS X creëerde voordat ze de overstap weg van de PowerPC-chips maakten. Wellicht zijn deze ARM-versies niet meer dan een vingeroefening om te bewijzen dat het kan, of een soort van verzekering voor de toekomst, of misschien zelfs niet meer dan een stok achter de deur voor Intel om de prijzen van processors binnen de perken te houden.

Mocht de Mac van processor switchen, naar de A7, of een nieuwere versie van die chip, dan zal batterijduur zeker een van de grote voordelen zijn. Stel je een MacBook Air voor die meer dan 24 uur kan draaien voordat de batterij opnieuw opgeladen moet worden! Bovendien zou Apple op die manier ook nog eens kosten kunnen besparen (en de prijzen verlagen): de geschatte kosten van een A7 liggen onder de 20 dollar, terwijl een Intel Core i5-chip zoals in de MacBook Air bij verschijnen maar liefst $ 342 kostte. Maar de nadelen zijn ook significant: mindere prestaties (in ieder geval op dit moment), geen Boot Camp meer, en ontwikkelaars zouden opnieuw de overstap naar een nieuwe architectuur moeten maken, zelfs al zou er een Rosetta-achtige vertaal-laag beschikbaar komen. Mocht Apple er in slagen om in een toekomstige A-type chip voldoende rekenkracht te vangen, dan is het zeker denkbaar dat ze opnieuw een dergelijke switch zouden maken.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

NSA sponsort goedkoop mobiele-telefoonabonnement

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: HR]

iPhone-gebruikers hadden al lang het idee dat Apple een mobiele provider zou moeten kopen en de manier van zakendoen zou moeten veranderen om zo de exorbitante contracten in die sector op te schudden. Maar het lijkt erop dat de grootste bedreiging voor de status quo van de providers uit een onverwachte hoek komt: de U.S. National Security Agency. Jazeker, the NSA gaat zakendoen in de mobiele telefonie. En je kunt je voorstellen waarom.

Natuurlijk hangt de NSA het niet aan de grote klok, maar er circuleren geruchten over een nieuwe aanbieder van een mobiel virtueel netwerk, genaamd ASN, die belooft om de gevestigde providers aan te pakken met een contractvrij abonnement inclusief data voor 10 dollar per GB, wereldwijde gesprekken voor 1 cent per minuut en gratis sms.

Een mobile virtual network operator, of MVNO, is een bedrijf dat in essentie het recht huurt om netwerktoegang te verlenen via de infrastructuur van een provider. Daarbij wordt toegang tegen groothandelsprijzen ingekocht en vervolgens onafhankelijk weer verkocht. Er zijn wereldwijd honderden MVNO's. Virgin Mobile was de eerste MVNO in de Verenigde Staten voordat ze in 2009 werden gekocht door hun mobiel-netwerkpartner Sprint Nextel.

Volgens de geruchten gaat ASN het anders doen, en wel door met meerdere gsm-providers samen te werken om zo een aanzienlijk bredere dekking te kunnen bieden, in het bijzonder wereldwijd. Combineer dat met aantrekkelijke prijzen, en het wordt duidelijk dat ASN grote aantallen klanten weg zou kunnen kapen bij de traditionele aanbieders. Het is tenslotte lastig om minder dan 80 dollar per maand te betalen voor een smartphone-abonnement met 1 GB data bij een grote provider. Maar bij 1¢ per minuut voor gesprekken zouden 1000 minuten slechts 10 dollar kosten. En nog eens 10 dollar voor 1 GB data brengt het totaal op slechts 20 dollar, een kwart van wat een vergelijkbare dienst van AT&T of Verizon Wireless in de Verenigde Staten zou kosten.

Maar wat is de link met de NSA? Nieuwe publicaties uit de verzameling van NSA-medewerker Edward Snowden geven aan dat het afluisterprogramma van de NSA niet effectief genoeg was, omdat wellicht maar 30 procent van de metadata van gesprekken werd opgevangen, voornamelijk door de verschuiving van vaste naar mobiele telefonie. Om dit te ondervangen ontwikkelde de NSA een programma met de codenaam REACHOUT waarbij de mogelijkheden van de NSA bij het verzamelen van data beter worden ge�ntegreerd met mobiele providers. Documenten bevestigen dat ASN (een afkorting voor "American Security Now") de sleutel is voor REACHOUT omdat die ontworpen is om grote aantallen klanten (in het bijzonder degenen die internationaal bellen) aan te trekken.

ASN is bedoeld als een juridische front voor de NSA, die zijn macht op het gebied van nationale veiligheid gebruikte om mobiele providers (tenminste in de Verenigde Staten) te overreden om niet alleen de datacollectie-apparatuur van de NSA te accepteren, maar ook de netwerkdiensten tegen vriendelijke prijzen aan te bieden. De relatie van ASN met internationale aanbieders buiten de club van de zogenaamde Five Eyes (Australië, Canada, Nieuw Zeeland en het Verenigd Koninkrijk) zal worden gesubsidieerd vanuit het NSA-deel van het zogenaamde "black budget."

Hoewel de uitgelekte documenten ASN ontmaskeren als een front voor de NSA, beweren bronnen dat de NSA nog steeds door zou kunnen gaan met REACHOUT. ASN gaat zijn aanbieding klaarblijkelijk het Patriot Plan noemen, met de marketingslogan "Want je hebt niets te verbergen". Aangezien (volgens een onderzoek uit 2013 van Pew Research) 56 procent van de Amerikanen vindt dat het volgen van telefoniegedrag door de NSA een acceptabele manier is voor de regering om terrorisme te onderzoeken, zou ASN genoeg klanten kunnen vinden voor het Patriot Plan. Klanten die bereid zijn om wat privacy op te geven voor een lagere telefoonrekening. Hoor jij daarbij?

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

FunBITS: Super Mario Bros. 3 valt tegen op iPad en iPhone

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: RAW]

In een onverwachte actie heeft Nintendo toegegeven aan de druk uit de media en de gamersgemeenschap en met weinig gerucht een van hun klassieke titels, Super Mario Bros. 3, op de App Store gezet, voor zowel iPad als iPhone (elk voor $ 4,79). Natuurlijk heeft de verrassende aankondiging serieuze druk op de App Store gezet, dus als je de producten niet meteen te zien krijgt, blijft dan de pagina verversen totdat je ze ziet verschijnen. "Dit is maar een test-run, een poging om ons platform te verbreden", zei de directeur van Nintendo of America, Reggie Fils-Aime in een verklaring.

Omdat Nintendo zo steunt op hun hardwareverkoop, is het begrijpelijk dat ze terughoudend zijn om hun titels buiten hun eigen platforms uit te brengen. Maar met de dominantie van mobiele games op iOS, lijkt het erop dat Nintendo geen keuze meer had. Het bedrijf had geen betere titel kunnen kiezen voor hun eerste teen in iOS-wateren. Super Mario Bros. 3 is een van de populairste videospellen ooit, met 18 miljoen exemplaren verkocht sinds het in 1988 in Japan uitkwam op de Famicom (in het Westen bekend als het Nintendo Entertainment System). In 2011 was het nog steeds het niet-gebundelde spel met de grootste omzet aller tijden, met een omzet van 1,7 miljard dollar.

Voor diegenen die op de een of andere manier nooit Super Mario Bros. 3 gespeeld hebben: het is een platformspel waarbij je van wereld naar wereld reist, bovenop slechteriken springt en munten verzamelt om Prinses Toadstool te redden van het kwaadaardige reptiel Bowser, dat het Paddenstoelenrijk wil veroveren. Jij speelt Mario, die "klein" begint maar groter wordt door magische paddenstoelen te eten. Het aanraken van een vijand als kleine Mario betekent de dood, maar wanneer je grote Mario bent, krimp je er alleen maar van.

Super Mario Bros. 3 was een mijlpaal in de serie. Het was de eerste aflevering met een overzichtskaart van de werelden, en introduceerde ook een aantal verschillende "pakken", net als de mogelijkheid om te vliegen. In de originele Super Mario Bros. kon je naast de magische paddenstoelen ook vuurbloemen oppikken, die grote Mario de kracht gaven om vuurballen af te schieten. Er zitten nog steeds vuurbloemen in Super Mario Bros. 3, maar er zijn ook bladeren die Mario in een vliegende wasbeer veranderen, kikkerpakken voor waterlevels, een hamerpak waarmee Mario hamers kan gooien, en een speciaal Tanooki-pak, waarmee Mario niet alleen kan vliegen, maar waarmee hij ook in een onoverwinnelijk standbeeld kan veranderen.

Naast al die dingen breidde Super Mario Bros. 3 ook het idee uit van een themawereld, met hele kaarten gewijd aan waterlevels, woestijnlevels, pijplabyrintlevels en levels waar alles supergroot is. Het kan niet genoeg onderstreept worden hoe revolutionair dit allemaal in die tijd was. Het speelde zelfs een centrale rol in de film The Wizard. uit 1989.

Maar dat is wel genoeg inleiding: hoe speelt de iOS-versie? Hoewel er afzonderlijke versies zijn voor de iPad en iPhone, zijn ze praktisch identiek. Nintendo heeft ook de rare beslissing genomen om de spelen alleen in portretoriëntatie te laten spelen, waarschijnlijk om nostalgie voor de klassieke Game Boy op te roepen. Ook schat ik dat Nintendo wilde dat de ervaring beter zou zijn op hun eigen apparaten. Oké, maar landschapsoriëntatie zou het wel gemakkelijker maken om te zien wat je in het spel aan het doen bent.

Het feit dat Nintendo koos voor een D-pad op het scherm is teleurstellend, maar ook hier kan ik geen betere manier bedenken om Mario te besturen. Maar het maakt het spel wel moeilijk om te spelen. Je houdt B ingedrukt om te rennen en A om te springen, en omdat de knoppen op het scherm zo ver uit elkaar zitten, wordt dat lastig. Voor een spel als Mario, waar precisie essentieel is, had ik moeite om voorbij het eerste level te komen.

De prestaties zijn verrassend slecht. Het spel vertraagt op de verkeerde momenten, waardoor het een gevaarlijke onderneming wordt om op vijanden te springen, en vrijwel onmogelijk om ingewikkelde manoeuvres uit te voeren zoals een Koopa Troopa uit zijn schelp trappen en dan B ingedrukt houden om de schelp op te pakken.

Als ik zou moeten kiezen tussen de twee versies, zou ik voor de iPhone-versie gaan, die ziet er beter uit. De iPad-versie is identiek, maar uitgerekt om het scherm te vullen. Ik kan er niet bij dat Nintendo nog eens $ 4,79 durft te vragen voor zo'n luie adaptatie.

Hoewel Super Mario Bros. 3 een van mijn favoriete spellen aller tijden is, en een groot deel van mijn jeugd beheerste, zijn de iOS-adaptaties één grote teleurstelling. Dit zijn spellen die ontworpen zijn om op een televisie te spelen, met een echte gamecontroller, niet een aanraakscherm zonder gevoel. Oké, het spel speelt via AirPlay Mirroring redelijk op een met een Apple TV verbonden groot scherm, maar de iPhone is geen vervanging voor echte knoppen. En de plaatjes zien er nog slechter uit op televisie-afmetingen. Kom op, dit spel is meer dan een kwart eeuw oud. Jullie kunnen beter, Nintendo!

Als Nintendo door wil gaan om de iOS-markt te verkennen, zou de beste strategie wellicht zijn om spellen te maken die ontworpen zijn voor de iPad en iPhone. Dat zou ik graag zien van Nintendo: nieuwe titels, nieuwe manieren om spellen te spelen, nieuwe ideeën. Nintendo is niet op zijn best wanneer het in het verleden blijft steken, maar wanneer het een nieuwe weg inslaat.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Zeven redenen waarom Apples iCar is vertraagd: is de iCar gedoemd?

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: LmR]

Volgens de technologie-analist Boynton Glick van Goldman Sachs, zal Apples intrede in de markt voor elektrische auto's wederom vertraagd worden. Zoals de San Francisco Chronicle al meldde, had Apples hoofd van fusies en acquisitie Adrian Perica in 2013 een ontmoeting met Tesla-CEO Elon Musk om te praten over de mogelijkheid van een overname met als doel voor het einde van 2014 een auto uit te brengen met het Apple-merk, de iCar. Nu blijkt echter Apples plan door omstandigheden vertraagd te zijn, aldus Glick, waardoor het project in gevaar komt nog voor er één wiel van de band is gerold, zeker gezien de opmerking van Tesla-CEO Elon Musk dat een overname van Tesla door Apple "zeer onwaarschijnlijk" is. Hier zijn dan de zeven redenen waarom Apples iCar-project hapert.

1: Ze passen niet in de Apple Stores. -- Glick stelde ons voor aan een voormalig Apple Genius in Santa Monica, die ons wist te vertellen dat het bedrijf al tests heeft gedaan met het tentoonstellen van auto's in Apple Stores, waarbij een Tesla Model S-wagen gebruikt werd als stand-in voor de uiteindelijke iCar.

"Het was een ramp", zei de Genius. "Onze winkels zien er zeer ruim uit, maar dat is alleen zo als je iPhones, iPads en Macs tentoonstelt. Vergeleken daarbij zijn auto's enorm groot. We hebben de hele voorpui van de winkel moeten verwijderen, de Tesla naar binnen moeten rijden en daarna alles weer moeten opbouwen. We hebben er uren over gedaan en het moest ook nog in het holst van de nacht."

2: Apples "zachte" bedieningspanelen stuiten op protest bij de NHTSA. -- Zoals je kon verwachten heeft Apples iCar-concept het standaard fysieke stuurwiel en de pedalen vervangen door een uitgebreid instelbaar aanraakscherm. In plaats van een stuurwiel gebruikt de bestuurder een 17-inch aanraakscherm, dat zorgvuldig onder de juiste hoek is geplaatst voor comfort en een rond "touch wheel" bevat in het midden met daarnaast een schuif die dubbel dienst doet om gas te geven en te remmen. Alle andere bedieningsknoppen kunnen geheel naar de wensen van de bestuurder worden gepositioneerd (druk op een knop en houd deze vast tot ze gaan schudden en vervolgens kan je ze rondslepen, net als bij een iPad) en de auto laadt automatisch andere gebruikersinstellingen afhankelijk van wat de gewichtssensoren in de stoel meten.

Hoewel de softwarematige bedieningspanelen in de smaak vielen bij jonge testers die gewend zijn om videospelletjes te leren, vielen ze minder in de smaak bij de Amerikaanse overheid. "Iedere auto op de openbare weg is volgens federale wetten verplicht om een stuurwiel te hebben", zei Mort Tality, woordvoerder van de National Highway Traffic Safety Administration. "Ik weet niet waar Apple met z'n hoofd zat toen ze dit ontwierpen alsof het een videospelletje is. Dergelijke nonsens hebben we niet meer gezien sinds Ford kwam met de "wrist-twist" stuurringen."

3: Apple Maps werkt nog niet ideaal. -- Zoals Apple Google Maps heeft laten vallen voor Apple Maps, heeft het bedrijf er ook voor gekozen geen gebruik te maken van Googles zelf-rijdende auto-technologie maar zijn eigen manier te ontwikkelen om de auto zelf te laten rijden zonder menselijk ingrijpen. Helaas blijft Apple Maps nog een zwak punt in dit systeem: het weigert passagiers parkeerplaatsen bij winkelcentra op te rijden, toont geen ziekenhuizen enzovoort. Een test-rijder heeft het opgegeven toen hij ontdekte dat de iCar op weg was naar een Starbucks in Saratoga Springs, NY, in plaats van die in Saratoga, CA.

4: Een Apple Genius is geen monteur. -- "Ik heb geen verstand van auto's", zei onze Apple Genius. "Elektrische auto's als de Tesla lijken natuurlijk wel meer op een computer dan wagens met klassieke brandstofmotoren maar er zitten nog steeds een hoop piefjes en palletjes in dat ding en dat is niet mijn sterkste kant." Apple heeft kennelijk geprobeerd de Geniussen van de winkel in Santa Monica naar Tesla-onderhoudstraining te sturen maar dat was geen succes bij de werknemers.

5: Nest is aangekocht door Google. -- Apple mag dan niet op Google-technologie willen vertrouwen, maar het bedrijf is niet vies van strategische aankopen. Met dit in gedachten had het zijn oog laten vallen op Nest Labs dat is opgericht door de voormalige Apple-technici Tony Fadell en Matt Rogers, met als doel de zelf lerende thermostaattechnologie van Nest te verwerven voor het klimaatbeheerssysteem van de iCar. Die plannen konden geschrapt worden nadat Google, dat hier een ideale methode in zag om een spaak te steken in de wielen van Apples autoplannen, Nest Labs kocht voor 3,2 miljard dollar, waardoor Apple terug bij af was. Apple schijnt nu in gesprek te zijn met BMW over een licentie voor delen van het voertuigcontrolesysteem iDrive van de Duitse autofabrikant.

6: Geen autowas-modus. -- Apple Senior Vice President of Design, Jony Ive, vindt eenvoud het belangrijkst, maar is hij wellicht iets te ver gegaan bij de iCar? Veel auto's hebben tegenwoordig automatische ruitenwissers die worden geactiveerd door bewegingssensoren. Maar Ive wilde niet dat een handmatige bediening onnodig ruimte in zou nemen op het aanraakpaneel van de iCar. Dit werkte totdat de testrijders met een iCar door de wasstraat reden. Van diverse bronnen hebben we gehoord dat Apple overweegt om droge iCar-wasstations te bouwen in door Apple erkende oplaadstations (die in dezelfde winkelcentra zullen komen waar nu ook Apple Stores zijn), waar je met een AppleCar+-abonnement voor $ 99 per jaar 5 wasbeurten kan krijgen en 25 keer kunt opladen.

7: Apple bleef vasthouden aan een zelf ontworpen oplader. -- Elektrische auto-opladers worden steeds meer gemeengoed door de populariteit van de Tesla Model S, de Nissan Leaf en de geheel elektrische Prius. Je vind nu zelfs oplaadstations op de parkeerplaatsen van de restaurantketen Cracker Barrel, en overal gebruiken ze de oplaadsysteem- en koppelingstandaard SAE J1772. Maar Apple wil een oplaadstekker die niet compatibel is met alle anderen.

Dat is niet zo verrassend, evenmin als het feit dat Apples auto-oplader gebaseerd is op de MagSafe-laptopladers waardoor je je geen zorgen hoeft te maken over wegrijden van een oplaadstation terwijl je nog aangekoppeld bent. Maar het betekent ook dat je altijd een J1772-adapter bij je zal moeten hebben voor het geval je eens bij een openbaar oplaadstation wilt opladen, of je moet steeds naar het dichtstbijzijnde door Apple erkende oplaadstation.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 1 april 2014

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: JWB, CS]

Firefox 104 -- Mozilla komt met zwaarder geschut in de uitgave-oorlog met Chrome en Internet Explorer en brengt Firefox naar nieuwe hoogtes met een driecijferige nummering. Belangrijke veranderingen zijn ondersteuning voor DRML (Digital Rights Management Language), correcte weergave van de "hoopje poep"-emoji wanneer het content-type van een webpagina op UTF-16 is gezet, dolende pixels in de handgreep en een nieuwe manier van in-app adverteren, die standaard aan staat. Terwijl wij dit schreven is Firefox geüpdatet naar versies 105, 106 en 107 om problemen te verhelpen met de weergave van de handgreeppixels op Retina-schermen. (Gratis, 45,5 MB, toelichting)

Mac Pro ATS Update 1.0 -- We weten niet precies wat we moeten zeggen over de Mac Pro ATS Update 1.0 van Apple voor eigenaars van de nieuwe cilindervormige Mac Pro. ATS staat voor Apple Type Services, suggererend dat de update iets te maken heeft met de weergave van lettertypes, maar met de toelichting wordt een nieuw record bereikt voor wat betreft Apples fameuze niveau van bondigheid, met een tekst die slechts bestaat uit "Niet vragen". Heb je niks gemerkt van problemen met lettertypes op je fonkelnieuwe Mac Pro, dan is het waarschijnlijk het veiligst om een tijdje te wachten alvorens dit te installeren via Software-update of een directe download. (Gratis, 401K)

Pages 5.1.1 -- Gezien Apples openbare toezegging om functies van Pages 4.3 weer toe te voegen aan Pages 5 (zie "Apple updatet iWork voor Mac, iOS en iCloud," 24 januari 2014), zijn we niet verbaasd maar wel blij met de veranderingen in Pages 5.1.1, de nieuwste uitgave van deze tekstverwerker. De toelichting stelt enkel dat 5.1.1 "diverse oplossingen van bugs en verbeteringen" brengt, maar Pages-expert Michael Cohen, die diep in het programma zit voor het schrijven van het pre-book "Take Control of Pages", vertelt ons dat onder meer kopiëren en plakken opnieuw wordt ondersteund, alsmede het importeren van '.txt'-documenten en het uitvullen van tekst. ($ 19,99 nieuw, gratis update, 40,1 MB)

Jamiroquai 5.2.143.78.1 -- Powlver Software heeft de handige app Jamiroquai geüpdatet naar versie 5.2.143.78.1, met daarin volledige integratie met iMovie voor iOS. De nieuwe versie verhelpt een bug die te maken heeft met het extraheren van vierkantsvergelijkingen uit PDF-documenten, heeft betere radio-ontvangst op de middengolf en importeert DRML-bestanden sneller. Hij voegt ook een paar nieuwe functies toe, zoals het scannen van betaalcheques, een opnieuw ontworpen "star map"-modus en AppleScript-ondersteuning voor het delen van objecten via AirDrop. ($ 89,95 nieuw, gratis update, 2,36 GB)

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

ExtraBITS, 1 april 2014

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: GvH]

We hebben deze week drie korte ExtraBITS voor je, te beginnen met de terugkeer van het onontbeerlijke wachtwoord-hulpprogramma PassScreen. Daarna hebben we het over de subtiele erkenning door Apple van de markt voor draagbare gadgets en tenslotte over Joe Kissell, de schrijver van "Take Control of Your Passwords", die met Oprah praat over veiligheid van wachtwoorden.

PassScreen terug in de App Store! -- De mensen bij Transparental Softworks hebben een update uitgebracht van hun iOS-app PassScreen, die ze snel aangepast hebben om een beveiligingsprobleem op te lossen dat voor Apple reden was om de app uit de AppStore te verwijderen. Deze nuttige app beeldt tot tien van je meest gebruikte wachtwoorden af in je lockscreen, waardoor die altijd direct beschikbaar zijn zonder dat je helemaal je aparte wachtwoorden-app hoeft op te starten. Bovendien worden je wachtwoorden ook via Twitter gesynchroniseerd. Het probleem deed zich voor doordat PassScreen een niet gedocumenteerde API gebruikte om een afbeelding van het wachtwoorden-scherm automatisch als lockscreen in te stellen. In versie 10.2 moet de gebruiker zelf deze afbeelding kiezen bij Instellingen > Achtergrond & Helderheid. "Net als Apple nemen wij de beveiliging heel serieus en betreuren wij deze onbedoelde fout", zei de CEO van Transparental, Art Locke.

iPatch gaat concurreren met Google Glass -- Apple heeft eindelijk aangegeven hoe het bedrijf op de markt van draagbare gadgets gaat binnenkomen en met hun iPatch het op gaat nemen tegen Google Glass. iPatch maakt verbinding met een iPhone 5 (of later) of een iPod touch van de vijfde generatie door middel van Bluetooth met laag vermogen, en laat het scherm zien met daaroverheen geprojecteerd het beeld vanuit de camera voor op de iPatch. Het scherm van 1136 x 640 pixels heeft dezelfde resolutie als het apparaat waar het beeld vandaan komt, maar staat zoveel dichter bij het oog dat het een geheel nieuwe betekenis geeft aan het begrip "Retinascherm". De Senior Vice President van Design bij Apple, Jony Ive, gaf toe dat deze gedurfde huisstijl een nieuwe richting betekent voor Apple, maar zei erbij dat, door het beeld voor het ene oog te blokkeren, de iPatch helemaal in lijn is met de ontwerp-mantra van het bedrijf, van zuiver op inhoud te focussen. De iPatch zal in een keur van kleuren uitkomen, waaronder: Ebbenhout, Zand, Git, Lavaglas en Antraciet en zal als hij in juni 2014 uitkomt $ 199 gaan kosten. (Afbeelding met dank aan Weylon Smith.)

Joe Kissell gaat bij Oprah Prime uitleg geven over wachtwoord-beveiliging -- Onze collega Joe Kissell heeft bij heel wat Macintosh-gebruikersgroepen gesproken en in talloze podcasts opgetreden. Maar nu draait hij zich warm voor het grootste en meest onverwachte optreden in zijn carrière, vandaag samen met Oprah Winfrey bij de Oprah Prime show op haar Oprah Winfrey Network. Joe gaat uiteggen waarom de kijkers random wachtwoorden moeten maken, waarom ze bij verschillende websites niet steeds dezelfde wachtwoorden moeten gebruiken en waarom een wachtwoord-beheer-app, zoals 1Password zo wezenlijk is. (Niets verder vertellen hoor, maar onder de stoel van iedereen in het publiek zit een iPad Air van 64 GB waarop al drie e-boeken gezet zijn van Joe Kissell: "Take Control of Your Passwords", "Take Control of 1Password" en "Take Control of Your Online Privacy".)

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2014 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands