Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1206, 16 januari 2014

Deze week serveert de overheid een alfabetsoep in deze aflevering van TidBITS! Eerst heeft Adam Engst het over de heisa veroorzaakt door de uitspraak van de FTC dat Apple tot 32,5 miljoen dollar moet betalen voor ongewenste in-app aankopen door kinderen. Vervolgens heeft Josh Centers het over de voorgestelde hervormingen door president Obama van de informatievergaringsprogramma's van de NSA en hoe verschillende organisaties zijn voorstellen inschatten. Daarna legt Geoff Duncan uit waarom een Amerikaans gerechtshof van eerste aanleg de netneutraliteitsregels van de FCC nietig heeft verklaard, en de potentiële gevolgen voor grote internetbedrijven, kleine startende ondernemingen en voor ons. Voor wat Take Control-betreft: al onze actuele boeken gaan deze week weg voor de helft van de prijs, en het nieuwste hoofdstuk over gaming van het weldra verkrijgbare "Take Control of Apple TV" van Josh is nu beschikbaar voor TidBITS-leden. Voor wie ooit zijn beheerderswachtwoord is vergeten biedt Alicia Katz Pollock vijf manieren aan om het opnieuw in te stellen, maar kijk uit voor de gevolgen voor je inlogsleutelhanger. En in de nieuwste aflevering van FunBITS vinden we ten slotte een bespreking door Josh van UMoove Experience, dat het volgen van hoofdbewegingen introduceert in mobiel gamen. Vermeldenswaardige nieuwe softwareversies deze week zijn onder meer Typinator 5.8, Mailplane 3.1.2, Final Cut Pro X 10.1.1 en TextExpander 4.2.1.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1206i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Bespaar 50% op Take Control-boeken

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: LmR]

We hadden zin in een uitverkoop maar konden geen goede aanleiding vinden. Natuurlijk is vorige week in 1559 koningin Elizabeth I gekroond, overstroomden de straten van Beantown tijdens de Boston melasse-ramp in 1919 en ging in 2001 Wikipedia online, maar een potpourri van koningin Melasse met Wikipedia is een beetje raar. Dus zonder fatsoenlijke aanleiding geven wij nu 50 procent korting op alle Take Control-boeken.

Tot en met 25 januari 2014 kan je één of meer e-boeken aan je Take Control-bibliotheek toevoegen voor de helft van de prijs. Alle boeken zijn DRM-vrij en beschikbaar in PDF-, EPUB- en Mobipocket- (Kindle-)formaat, dus je kan ze overal en op alles lezen.

Een aantal recente titels willen we speciaal onder de aandacht brengen:

We zijn nog niet uitgepraat. Er zitten nog veel meer juweeltjes in onze catalogus die met 50 procent korting te verkrijgen zijn, dus dit is een goed moment om je Take Control-bibliotheek aan te vullen met die e-boeken die je in 2014 kunnen verder helpen. En weet ook dat we heus niet verwachten dat je eerst alles van kaft tot kaft leest. Gebruik in plaats daarvan in ieder Take Control-boek de gedeelten Table of Contents [inhoudsopgave -nvdv] en Quick Start om meteen door te springen naar de uitleg van datgene wat je weten wilt.

Dank voor jullie voortdurende steun en de vele nuttige vragen, tips en reacties die jullie ons in de loop der jaren hebben gestuurd. En doe ons een plezier: vertel je vrienden en collega's over deze uitverkoop!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Uitspraak van de FTC in zaak Apple in-app aankopen leidt tot controverse

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JWB, CR, MSH]

Ga in gedachten enkele jaren terug in de tijd tot de dagen van iOS 4, toen er een stroom van nieuwsartikelen was over ouders die iOS-apps voor hun kinderen hadden gekocht, om er vervolgens achter te komen dat een wachtwoord-caching-beleid van 15 minuten deze kinderen in staat stelde om in-app aankopen te doen zonder toezicht van hun ouders. Ik schreef voor het eerst hierover in "Sta stil bij tijdelijke opslag iTunes-wachtwoord" (14 juli 2010) en Glenn Fleishman suggereerde enkele oplossingen in "Vermijdt ongewenste in-app- en appstore-aankopen" (5 oktober 2010), maar het duurde zeker acht maanden voordat Apple het probleem verhielp, zoals ik vaststelde in "iOS 4.3 Voorkomt nu onbedoelde In-App aankopen" (11 maart 2011).

Gedurende die periode stapelden de klachten zich op, tot het punt waarop de Washington Post schreef over een achtjarige die een rekening van $ 1.400 genereerde, de procureur-generaal van de staat Washington een klacht bij Apple deponeerde, leden van het Congres kritiek uitten op het bedrijf en de toenmalige voorzitter van de U.S. Federal Trade Commission beloofde zich in de zaak te verdiepen. In april 2011 werd een groepsvordering ingediend, en in februari 2013 schikte Apple die zaak door getroffen klanten een iTunes-cadeaubon van $ 5 te geven, een tegoed indien het bedrag in kwestie hoger dan $ 5 was of contant geld wanneer het bedrag de $ 30 oversteeg. Het totale bedrag dat er mee gemoeid was is nooit onthuld.

Wij namen aan dat het verhaal vervaagd was, maar het bleek dat de FTC haar onderzoek had voortgezet en vorige week aankondigde dat Apple overeengekomen is om klanten hun geld terug te geven voor die onbedoelde in-app aankopen, tot een bedrag van tenminste 32,5 miljoen dollar. Maar wanneer de schikking van de groepsvordering reeds geleid heeft tot terugbetalingen, waarom hield de FTC zich hier dan nog steeds mee bezig?

In een recente memo van Apple-CEO Tim Cook aan alle Apple-medewerkers, erkende Cook het probleem en maakte hij bekend dat Apple alle getroffen klanten in 2013 zou vergoeden, waarschijnlijk als respons op de mededingingszaak. Apple stuurde e-mails hierover naar 28 miljoen klanten, gevolgd door postkaarten wanneer de e-mail werd teruggezonden (een bounce opleverde), en verwerkte uiteindelijk 37.000 aanvragen (hoge cijfers maar met slechts een slaagkans van 1,3 procent). De uitspraak van de FTC zat Cook duidelijk dwars, omdat die "smaakte naar dubbele strafbaarheid", maar hij zei dat, gezien Apple al alles ging doen wat het overeenkomstdecreet eiste, het geen lange en aanslepende juridische strijd waard was.

Maar was Apple dan wel zo deugdzaam? Waarom kostte het Apple acht maanden om het probleem technisch aan te pakken en een rechtszaak vooraleer de klanten werden vergoed, zonder publieke aankondigingen over het onderwerp op dat moment? In andere situaties heeft Apple veel sneller gereageerd, zowel op technisch vlak, in respons op veiligheidsrisico's zoals Flashback (zie "Apple komt met verwijdergereedschap voor Flashback-malware", 12 april 2012), als publiekelijk, zoals met de problemen van de app Kaarten in iOS 6 (zie "Onderzoek Kaarten in het kielzog van Tim Cooks verontschuldiging", 28 september 2012). Ik vind niet dat Apple het verdient om geprezen te worden voor het tijdig behandelen van deze situatie.

Aan de andere kant van de vergelijking: verdedigt de FTC de consumentenrechten wel op doeltreffende manier? Apple had het probleem technisch al lang opgelost, en op individuele basis getroffen klanten terugbetaald, maar toch volhardde het FTC in het onderzoek dat resulteerde in het overeenkomstdecreet, via meerdere commissies. Misschien is dat de manier waarop overheidsinstanties werken, hoewel de vier FTC-commissarissen verre van unaniem waren in hun beslissing. Commissaris Joshua D. Wright uitte een kritische opinie, en zei:

Dit is een zaak waar een minuscuul percentage van consumenten bij betrokken is: de ouders van kinderen die schijnbaar aankopen gedaan hebben zonder hun toestemming of medeweten. Het is zo dat de overgrote meerderheid van consumenten op dezelfde manier aankopen doet en dat de kosten correct werden geautoriseerd. Het probleem in deze zaak is beperkt tot een uiterst klein, en wellicht, kleiner wordend, deel van consumenten.

Er is ook veel te doen geweest rond de minnelijke schikking van 32,5 miljoen dollar. Hoewel dit geld bestemd was voor consumenten die hinder hebben ondervonden omwille van Apples zwakke interface, is het niet duidelijk hoeveel er effectief daarvoor zal gebruikt worden, gezien er slechts 37.000 van de 28 miljoen klanten gereageerd hebben op Apples aanbod tot terugbetaling, en waarschijnlijk werden die reeds gecompenseerd. Het geld dat overblijft van de 32,5 miljoen dollar zal naar het FTC zelf gaan, al is dit niet voor het feestfonds bestemd. In plaats daarvan zal het geld gebruikt worden voor de administratiekosten die gepaard gaan met de terugbetalingen en voor "informerende oplossingen met betrekking tot In-App Charges door kinderen". Wat daar nog van overblijft, zal gestort worden in de Amerikaanse schatkist. Trek gerust je eigen conclusies over wat dit zou kunnen betekenen in het licht van de controverse omtrent Apples belastingen (zie "Apple het vuur aan de schenen gelegd over belastingpraktijken", 24 mei 2013).

Er zijn ook tal van kattige insinuaties over FTC-voorzitter Edith Ramirez, die vroeger partner bij Quinn Emanuel Urquhart & Sullivan in Los Angeles was, een advocatenkantoor dat HTC, Samsung en Google vertegenwoordigde tegen Apple in een verscheidenheid aan rechtszaken over intellectueel eigendom. Voor haar benoeming in de FTC in 2010 (ze was op Harvard een jaargenoot van president Obama in de studie rechten, en voegt welkome diversiteit aan de FTC toe), was Ramirez, voor zover ik kan nagaan, niet betrokken in een van die zaken. Er is dus geen bewijs dat ze bevooroordeeld zou zijn tegen Apple. (Enkele van haar cliënten waren Mattel, Disney en Northrop Grumman.) En vergeet niet: het hele gedoe begon onder haar voorganger, Jon Leibowitz, na een klacht van de Amerikaanse vertegenwoordiger Edward Markey.

Over Google gesproken: Consumer Reports (naast anderen) wijst erop dat Google Play, de belangrijkste winkel voor Android-apps, lijdt aan hetzelfde probleem als waar Apple oorspronkelijk over struikelde, namelijk dat wachtwoorden gedurende 30 minuten in de cache worden geplaatst en in die tijd in-app aankopen onbelemmerd mogelijk zijn. De FTC weigerde te zeggen of het gelijkluidende klachten over Google Play had ontvangen, of dat men het verder aan het onderzoeken was. Google reageerde op het bericht in Consumer Reports met een standaard nietszeggende pr-verklaring. Maar er kan meer gebeuren: advocatenkantoor Lieff Cabraser Heimann & Bernstein onderzoekt beweringen dat Google zich bezig houdt met misleidende marketingpraktijken met betrekking tot in-app aankopen en belooft gratis de zaak te herzien voor iedereen die zo benadeeld werd.

Uiteindelijk laat de hele kwestie een bittere smaak bij mij achter. Had Apple sneller op de problemen gereageerd met een publieke verklaring, een technische oplossing en terugbetalingen aan de klant, dan zou dit allemaal niet zijn gebeurd. Maar het gebeurde wel degelijk, en het lijkt erop dat als de molenstenen van de overheid eenmaal in beweging zijn, ze onverbiddelijk doormalen tot er een conclusie is bereikt, ongeacht of het gezond verstand de aandacht al lang geleden naar belangrijkere kwesties zou hebben verlegd.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Hoofdstuk 10 van "Take Control of Apple TV" beschikbaar

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: PAB]

Verleden week zei ik dat de Apple TV niet alleen voor vermaak is omdat hij via AirPlay presentaties door kan geven. Het is dus een beetje ironisch dat het hoofdstuk van deze week van de vooruitgave van "Take Control of Apple TV" van Josh Centers over games gaat die specifiek ontworpen zijn voor de Apple TV. Nee, er zijn geen games die je kan installeren op de Apple TV zelf, maar dankzij AirPlay kan je iOS-games spelen op het grote scherm via een iPhone, iPad of iPod touch. Bij veel games schiet dat niet op, als je op het apparaat moet kijken om te weten waar je je vingers moet plaatsen. Maar een handvol games zijn gemaakt om op een Apple TV gespeeld te worden, met de benodigde aandacht voor het gebruik van het volledige scherm en een bediening die past bij de situatie

In hoofdstuk 10, "Play Games on Apple TV", biedt Josh beknopte besprekingen van deze games die expliciet ontworpen zijn om op een grootbeeld-televisie via AirPlay naar de Apple TV gespeeld te worden. Omdat de korte reactietijd die vereist is bij games soms botst met netwerk- of verwerkingsvertragingen, biedt Josh ook een aantal tips om de vertraging te verminderen zodat je games op de best mogelijke manier kan spelen.

Zoals altijd is hoofdstuk 1, "Introducing Apple TV", voor iedereen beschikbaar om te lezen, zodat je kan zien wat er behandeld gaat worden in "Take Control of Apple TV". Nog een paar weken en dan zal het beschikbaar zijn in PDF-, EPUB- en Mobipocket- (Kindle-) formaat en kunnen TidBITS-leden 30 procent besparen op deze en alle andere Take Control-titels. Ondertussen kunnen TidBITS-leden de volgende hoofdstukken lezen en erop reageren:

We hopen dat onze TidBITS-leden genoten hebben van deze vroege blik op "Take Control of Apple TV". Als je je nog niet aangemeld hebt voor het TidBITS-lidmaatschapsprogramma: deze vroege beschikbaarheid is slechts één van de voordelen die we bieden om je te bedanken voor je steun. We hebben niet de diepe zakken van een groot bedrijf, dus ondersteuning van onze lezers leidt tot het merendeel van onze inkomsten en zorgt ervoor dat we je elke week TidBITS kunnen presenteren. Lees om een idee te krijgen wat een TidBITS-lidmaatschap voor ons betekent "Steun TidBITS in 2014 via het TidBITS-lidmaatschapsprogramma" (9 december 2013).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


De waarde van Obama's voorstellen voor hervorming van de NSA

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: HR, CC]

In een toespraak op 17 januari 2014, waarin hij zijn best deed om de acties van de Amerikaanse inlichtingendiensten te verdedigen maar tegelijkertijd toegaf dat sommige van die acties onnodig en overbodig waren, kondigde President Obama bescheiden hervormingen aan van de werkwijze van de NSA zoals onthuld door voormalig NSA-werknemer Edward Snowden.

President Obama begon met het vergelijken van de National Security Agency met de Sons of Liberty, een Amerikaanse revolutionaire groep beroemd geworden door de Boston Tea Party van 1773. Het beroemdste lid was Paul Reveredie waarschuwde voor de aanstormende Britse legermacht.. Ironisch genoeg zou de fameuze nachtelijke rit van Revere zeer waarschijnlijk zijn onderschept door de Britten als ze de beschikken hadden gehad over de mogelijkheden van de NSA om metadata te verzamelen. Nog sterker: de Amerikaanse revolutie begon onder andere door zeer ruime bevoegdheden die de Britse troepen vrijwel de vrije hand gaven bij het opsporen van smokkelwaar. Het komt uiteindelijk allemaal neer op informatie.

De president gebruikte de geschiedenis om de NSA te verdedigen maar hij gebruikte die ook om aan te geven waarom overheidstoezicht zorgvuldig moest worden ingezet: "Ik zou hier vandaag niet staan zonder de moed van dissidenten zoals Dr. King Jr, die werden bespioneerd door hun eigen regering". Martin Luther King Jr werd illegaal afgeluisterd door de FBI, met toestemming van de hoofdofficier van justitie Robert F. Kennedy en de directeur van de FBI J. Edgar Hoover. De FBI maakte opnames van King terwijl hij klaarblijkelijk zijn vrouw bedroog en stuurde het bewijs vergezeld van een dreigbrief naar het adres van King. Het is een sombere herinnering aan de manier waarop een regering de man behandelde die uiteindelijk de Nobelprijs voor de vrede zou winnen en aan wie de presidentiële vrijheidsmedaille en de congressionele gouden medaille postuum zouden worden toegekend. En die bovendien zou worden geëerd met een nationale feestdag.

Ondanks het feit dat president Obama dissidenten zoals King eerde, was hij aanmerkelijk minder enthousiast over Edward Snowden, de klokkenluider die verantwoordelijk is voor de onthullingen die leidden tot de aangekondigde hervormingen. "Ik zal niet stilstaan bij de acties en motivering van Mr. Snowden. Wat ik wel wil zeggen is dat de verdediging van ons land gedeeltelijk afhangt van diegenen die wij onze nationale geheimen toevertrouwen. Als iedereen die het oneens is met overheidsbeleid zomaar geheime informatie openbaar kan maken, dan kunnen wij onze landgenoten geen veiligheid bieden of buitenlands beleid voeren", aldus Obama.

In tegenstelling tot zijn mening over de acties van Snowden, zei Obama, "Wat we nodig hebben is een stevige publieke discussie over de balans tussen veiligheid en vrijheid". Natuurlijk is het onmogelijk om te weten welke discussie we gehad zouden hebben zonder de onthullingen van Snowden.

Uiteindelijk kondigde de president een aantal brede hervormingen van de NSA aan, waaronder:

  1. Verhoogd toezicht van de uitvoerende macht op activiteiten van de inlichtingendiensten, waarbij rekening gehouden wordt met bondgenootschappen, handels- en investeringsrelaties, de bedenkingen van Amerikaanse bedrijven en burgerrechten, en waarbij jaarlijks gevoelige doelen worden heroverwogen.

  2. Grotere transparantie, inclusief jaarlijkse herzieningen om uitspraken van de FISA-rechtbank, die grote gevolgen voor de privacy zouden kunnen hebben, openbaar te maken.

  3. Bijkomende beperkingen op de activiteiten uitgevoerd onder sectie 702, die de federale regering toestaat de communicatie van buitenlandse doelwitten te onderscheppen.

  4. Vaste geheimhoudingsperiodes voor de nationale beveiligingsbrieven van de FBI en grotere transparantie om communicatiefirma's toe te staan meer van deze opdrachten openbaar te maken.

  5. Een einde aan het massaal verzamelen van metagegevens over telefoonregistraties zoals binnen het huidige programma mogelijk is en een onderzoek naar alternatieven waardoor de regering toegang tot dezelfde informatie kan hebben zonder deze te bewaren, ofwel door firma's de informatie te laten bewaren, ofwel door de informatie door te geven aan een derde partij. Het congres zal worden geraadpleegd en de president verwacht een rapport over alternatieven voor 28 maart 2014, de datum waarop het huidige plan voor metagegevens opnieuw geautoriseerd moet worden.

  6. De regering zal per direct alleen maar telefoongesprekken volgen van nummers die twee stappen verwijderd zijn van telefoonnummers die geassocieerd zijn met terroristische organisaties inplaats van drie.

  7. Meer bescherming van de privacy van buitenlanders, inclusief buitenlandse leiders. "Met het oog op de begrijpelijke aandacht die dit punt heeft gekregen, heb ik de gemeenschap van de geheime dienst duidelijk gemaakt dat we de communicatie van staatshoofden en regeringsleiders van onze beste vrienden en bondgenoten niet zullen monitoren, tenzij daar een dwingende nationale beveiligingsreden voor is", heeft Obama gezegd.

  8. Een verzoek aan het congres om een commissie van advocaten buiten de regering te installeren, om te voorzien in een onafhankelijk geluid bij gevallen voor het FISA-gerechtshof.

Terwijl Obama een waslijst van hervormingen schetste, is het niet zo verbazingwekkend dat vele details vaag zijn en vele hervormingen in de handen zijn van een kritisch congres.

Hoe verhouden de voorstellen van Obama zich tot de aanbevelingen van zijn eigen adviescommissie? The Verge deed een grondige analyse en gaf de president de waardering C [voldoende - nvdv] voor het geheel, met hoge punten voor het toezicht op hoog niveau en lage punten voor het voorkomen dat de NSA versleutelings-standaarden verder zal afzwakken.

De Electronic Frontier Foundation ontwikkelde een eigen scorekaart die, wat niet zo vreemd is, strengere standaarden hanteert. De EFF gaf de hervormingen van Obama een cijfer 3,5 op een schaal van 0 tot 12 (29 procent - een lage F voor degene die het willen vergelijken met de waarderingen van The Verge), met een hoge waardering voor de hervorming van het FISA-gerechtshof en een lage waardering voor het niet beschermen van klokkenluiders, voor het niet prijsgeven van bewijs tegen de aangeklaagden, voor het ondermijnen van de beveiliging van het internet en het verminderen van gegevensopslag.

Terwijl de president herhaaldelijk de Amerikanen opnieuw verzekerd heeft dat de regering niet hun telefoontjes bespioneerd, heeft hij niet het onlangs onthulde programma Dishfire genoemd dat 200 miljoen tekstberichten per dag verzamelt. Hoe relevant zijn telefoongesprekken nog voor de privacy, in een tijdperk waar telefoonfirma's feitelijk telefoonminuten cadeau geven, in vergelijking met e-mail, tekstberichten en de wirwar van mogelijkheden voor communicatie via het internet? En dan is er de onthulling dat de NSA radiogolven kan benutten om computers te bespioneren die zelfs niet eens met het internet zijn verbonden.

Om eerlijk te zijn: president Obama bevindt zich in een situatie waarin hij niemand een plezier kan doen. Maar tegelijkertijd leveren deze programma's beduidende gevaren op voor de privacy en de vrijheden van burgers, terwijl ze van bedenkelijke waarde zijn. De New America Foundation, een onpartijdige denktank, analyseerde 225 beschuldigingen van terrorisme en ontdekte dat het overgrote deel van de gevallen het gevolg waren van ouderwets detectivewerk en niet van grootschalige bewaking.

Men kan niet ontkennen dat onze geheime diensten in deze moderne wereld noodzakelijk zijn voor de beveiliging, maar het wordt steeds duidelijker dat het diensten zijn die toezicht nodig hebben. Er is een duidelijk probleem als congresleden een particuliere beveiligingsexpert moeten raadplegen over de activiteiten van de geheime dienst omdat zijn geen antwoorden krijgen van NSA. De werknemers van de Amerikaanse geheime dienst moeten in staat zijn te reageren op bedreigingen maar tegelijkertijd moeten ze over hun activiteiten verantwoording afleggen aan onze rechtmatig gekozen vertegenwoordigers.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Netneutraliteit gaat neer, maar nog niet knockout

  door Geoff Duncan: [email protected]

[vertaling: SD, GvH, TK]

Op 14 januari 2014 heeft het Amerikaanse gerechtshof van eerste aanleg van het district Columbia een 81 pagina's tellend vonnis geveld, die de regels voor netneutraliteit zoals vastgelegd door het FCC (federale commissie van communicatie) ongeldig verklaart. Deze regels zijn ontworpen om te verhinderen dat netwerk-operatoren en internet-aanbieders bepaalde soorten van internetverkeer zouden bevoordelen of discrimineren. Het kwam erop neer dat alle internetverkeer op gelijke voet moest behandeld worden, ook al diende dat verkeer een concurrent. Zonder de regels voor neutraliteit konden ISP's zoals Comcast, AT&T, Sprint, Time Warner en Verizon (die deze rechtszaak begon) beslissen om diensten die ze niet graag hebben te blokkeren of te hinderen, en bevoorrechte behandeling te geven aan diensten die ze wel graag hebben of waarvoor ze extra betaald worden.

Internet- en consumentengroepen reageerden met oproepen tot actie en waarschuwingen dat internettoegang in de VS snel kon verslechteren. Daartegenover stond dat vele ISP's en netwerk-operatoren verklaren dat het elimineren van deze wetten hen nieuwe mogelijkheden biedt om geld te verdienen en om nieuwe innovatieve diensten aan te bieden die consumenten ten goede komen, en daarbij beloven ze om de basisgedachte van netneutraliteit na te leven.

De realiteit is complexer. Internetdiensten zullen niet van vandaag op morgen veranderen, maar tenzij de FCC nieuwe manieren vindt om de netneutraliteit te waarborgen, zullen ISP's hun posities als internetportalen te gelde maken en zullen de prijzen stijgen voor internet- en mediabedrijven, en dus ook uiteindelijk ook voor de eindgebruiker.

Hoe zijn we hier geraakt? -- In 2005 heeft de FCC een vierdelige internet-beleidsverklaring voor netneutraliteit aangenomen die (in het kort uitgelegd) verklaarde dat elke gebruiker het recht had om eender welke legitieme internetsite te bezoeken, eender welke legale internetdienst te gebruiken en eender welk legaal toestel op het internet aan te sluiten onder voorwaarde dat dit de goede werking van het internet niet verstoort. Deze beleidsverklaring was juridisch nog in een grijze zone want de richtlijnen waren niet juridisch afdwingbaar maar vormden de basis voor toekomstige FCC-regels en beleid. (Zie ook mijn artikel ""De strijd om neutraliteit"" dat ik op 15 mei 2006 voor TidBITS schreef.)

De beleidsverklaring was juridisch getest in 2007, toen Associated Press bevestigde dat Comcast de populaire peer-to-peer file-sharing dienst Bittorrent verstoorde. De FCC bestrafte Comcast, maar Comcast ging in beroep omdat ze hun acties zagen als een voorbeeld van normaal management van het internetverkeer. Bovendien verklaarde Comcast dat een gewone beleidsverklaring de FCC geen wettelijke basis gaf om te zeggen aan Comcast wat ze wel of niet mochten doen.

Comcast won deze rechtszaak, en de FCC was terug bij af. Een aantal jaar gaf de FCC zijn regels op. De FCC probeerde toen om individuele akkoorden af te sluiten met elke netwerkoperator. Ook dat werkte niet: zelfs achter gesloten deuren gingen mobiele en breedband-aanbieders niet akkoord met de principes van netneutraliteit, en in 2009 lanceerden de rivalen Google en Verizon hun gezamenlijke controversiële voorstel. Dat idee vertroebelde het water zodanig dat de FCC opgaf en teruggreep naar het opstellen van regels: in 2010 gaf de FCC een Open Internet Order uit, die de vroegere beleidslijnen verpakte in een juridisch kader dat de FCC verdedigbaar achtte.

De Open Internet Order had twee facetten. Ten eerste werden de operatoren verplicht om uit te leggen welke managementpraktijken ze toepasten op het netwerk (zoals het blokkeren van bepaalde diensten) om gebruikers in staat te stellen gefundeerde beslissingen te nemen. Ten tweede sloegen de voorzieningen voor netneutraliteit enkel op het internet met vaste lijnen. Het mobiele internet (zoals 2G, 3G, 4G en LTE) was voor het grootste gedeelte uitgesloten omdat deze tak van de industrie te nieuw was en te snel evolueerde om door de trage FCC-molen gereguleerd te worden. Aanbieders van mobiel internet mochten enerzijds geen legale toepassingen blokkeren, maar konden anderzijds wel alles doen wat ze nodig achtten voor het beheer van hun netwerk.

Verizon en andere firma's gingen onmiddellijk in beroep tegen de Open Internet Order, maar beloofden ondertussen de principes van netneutraliteit te ondersteunen. Op 14 januari 2014 kregen ze gelijk: het hof van beroep van het district Columbia verklaarde dat aanbieders van bedraad breedband hun netwerken op eender welke manier mogen beheren, net zoals aanbieders van draadloos internet.

"Common carriers" -- In de kern van de zaak draait het om het concept "common carrier" [vrachtvervoerder, maar ook telefoonmaatschappij - nvdv]. In feite geniet een common carrier speciale voorrechten, zoals het monopolie op locale diensten, de mogelijkheid telefoonnummers toe te wijzen, belasting te innen, de kosten voor onderlinge verbindingen tussen providers in rekening te brengen, enzovoorts. In ruil daarvoor worden de common carriers strenger gereglementeerd: zij mogen niet discrimineren en moeten (wettelijk toegestane) goederen, welke dan ook, transporteren voor een uniform tarief. Zo is de telefoondienst in de Verenigde Staten sinds 1934 ook behandeld, omdat de telefoondienst als wezenlijke levensader werd gezien. Openbare nutsdiensten en sommige transportdiensten, zoals die per schip en pijplijn, worden volgens vergelijkbare beginselen gereglementeerd.

Vandaag de dag beschouwen veel mensen het internet als essentieel, essentiëler zelfs dan de ouderwetse telefoon. Maar breedband-bedrijven hebben zich met succes verzet tegen de classificatie als common carrier. In plaats daarvan noemen ze zich een "informatie-dienst". Het hof heeft echter geoordeeld dat de Open Internet Order van de FCC neerkwam op het reglementeren van internetproviders alsof die common carriers waren. Het hof oordeelde dat de FCC niet van twee walletjes kon eten en schrapte daarom de voorzieningen voor de netneutraliteit.

Wat is er nu van over? Het hof handhaafde de eisen van de Open Internet Order over transparantie. Technisch gezegd staat het nu de breedband-leveranciers vrij te discrimineren tegen bepaalde klanten of informatie, of die juist te bevoordelen, maar ze moeten dat dan wel kenbaar maken.

Wat gaan de ISP's nu doen? -- Sinds jaren beschouwen breedbandexploitanten, zoals Verizon, bedrijven als Google en Netflix als profiteurs. Immers, de breedbandexploitanten besteden miljoenen (miljarden!) aan het bouwen van netwerken, om met lede ogen toe te zien hoe internetbedrijven mega-dollars verdienen aan deze voorzieningen, zonder een woord van dank. De breedbandexploitanten kijken naar de jaarcijfers van deze internetbedrijven en denken: "Eigenlijk zou een van dat geld van ons moeten zijn".

Nu de eisenĀ over netneutraliteit opnieuw van de baan zijn, kunnen de ISP's proberen het "gratis eten" weg te pakken van de internetbedrijven. Het is niet waarschijnlijk dat ze Netflix, Hulu, Steam, Playstation Network, of Xbox Live zullen gaan blokkeren. De eisen over transparantie zijn nog van kracht, dus rechtstreeks blokkeren zou een pr-ramp betekenen. Zo hebben praktisch alle belangrijke partijen beloofd dat ze hun klanten niet de toegang zullen ontzeggen tot welke wettelijke informatie, applicatie of dienst op het internet dan ook.

Gewoon toegang bieden tot diensten is niet hetzelfde als niet-discriminerende toegang bieden. AT&T heeft al Sponsored Data aangekondigd, een programma waarbij ze content-providers (zoals Netflix, Hulu, Amazon, en misschien concurrenten zoals Comcast) laten betalen in ruil voor een vrijstelling van deze diensten voor wat betreft de mobieledatalimieten van de klanten. Mobiele netwerken waren nooit onderhevig aan vereisten over neutraliteit, maar aangezien vast breedband nu vrijgesteld is, is het vrij waarschijnlijk dat de meeste internetproviders aan gelijkaardige pay-to-play-plannen werken. (Comcast werkte reeds met een systeem voor het ontwijken van de bandbreedtelimiet voor zijn app Xfinity voor Xbox.) Internetproviders zouden de rekening ook aan de andere partij kunnen presenteren, en klanten rechtstreeks de rekening kunnen sturen voor voorkeurstoegang tot diensten (bijvoorbeeld voor ondersteuning van meerdere HD-videostreams), of een "fast lane" met lage latentie kunnen aanbieden die gamers zou aanspreken.

Als deze programma's niet de door internetproviders gewenste bedragen opbrengen, dan zullen zij de dienstenprestaties waarschijnlijk niet downgraden (nogmaals: de transparantieregels blijven van toepassing), maar zij zouden ervoor kunnen kiezen om systemen voor deze niet betalende "profiteurs" niet verder uit te bouwen of te upgraden. Ondernemingen zoals Google, Microsoft, Apple, Amazon en Netflix kunnen zich misschien wel voorkeurstoegang veroorloven, maar startende ondernemingen met hoge bandbreedtevereisten (zoals Aereo, Fanhattan, Imgur en Cameo) beschikken niet over voldoende financiële middelen om mee te doen.

Wat is de volgende stap? -- De FCC heeft enkele opties om de vereisten over netneutraliteit terug te brengen. De commissie zou het Congress kunnen vragen om meer bevoegdheid te krijgen om de breedbandoperatoren te reguleren, of de FCC zou, op eigen houtje, kunnen bepalen dat breedbandoperatoren common carriers zijn en, bijgevolg, onder een strengere regulering vallen.

Momenteel lijkt geen van beide mogelijkheden waarschijnlijk. Het Amerikaanse Congres zit al jaren in essentie muurvast, en netneutraliteit verdeelt de Democraten en de Republikeinen netjes langs de partijlijnen. Bovendien zijn ondernemingen zoals Verizon, AT&T, Comcast en Time Warner belangrijke politieke spelers. Volgens het Center for Responsive Politics geven zij jaarlijks miljoenen dollars uit aan lobbywerk en steun voor kandidaten die achter hun standpunten staan. De FCC lijkt ook niet bereid om breedbandoperatoren als common carriers te beschouwen: de nieuwe voorzitter van de FCC, Tom Wheeler, lijkt een afwachtende houding te verkiezen, en neemt alleen stappen in het geval van discriminerende praktijken, ofschoon hij recent heeft verklaard dat de FCC mogelijk een andere juridische basis zal onderzoeken voor netneutraliteit waarbij wordt voorkomen dat breedbandoperatoren als common carriers worden beschouwd. Als dat gebeurt, zullen de netwerkoperatoren dat natuurlijk betwisten. Weeral.

Het eindresultaat voor de meeste Amerikanen is dat het landschap van internettoegang de volgende paar jaar ingewikkelder zal worden, naarmate breedbandoperatoren inkomsten proberen te halen bij zowel contentproviders als bij abonnees. Aan de ene kant kan dit goed zijn voor de consument omdat internetproviders met elkaar gaan concurreren om het aantrekkelijkste pakket aan te bieden. Aan de andere kant zijn er veel plaatsen in Amerika met een slechte breedbanddienst en weinig tot geen concurrentie, en de volgende generatie killer-apps van het internet zal misschien nooit het levenslicht zien als de pay-to-play-aanbiedingen niet betaalbaar zijn.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Vijf manieren om een vergeten hoofdwachtwoord opnieuw in te stellen

  door Alicia Katz Pollock: [email protected]

[vertaling: HV, PAB, KB]

Een paar jaar geleden zou ik een klant helpen met het upgraden van haar Mac, die op dat moment onder OS X 10.5 Leopard draaide, maar ze kon zich niet meer herinneren wat het hoofdwachtwoord was dat ze ooit had ingesteld. En omdat ze ook de originele installatie-cd's die bij haar Mac hadden gezeten niet meer kon vinden, moest ik mijn toevlucht nemen tot enkele geavanceerde technieken waar de meeste privé-gebruikers nooit op zouden komen.

Ook in recente versies van OS X, vanaf 10.7 Lion, kun je die technieken nog steeds gebruiken, maar Apple heeft er een mogelijkheid aan toegevoegd, eentje die zo eenvoudig is dat zelfs een volstrekte leek ermee uit de voeten kan: het instellen van een nieuw wachtwoord met behulp van je Apple ID. Ik zal hier alle mogelijkheden om je wachtwoord opnieuw in te stellen de revue laten passeren. Welke daarvan je dient te gebruiken is afhankelijk van welke versie van Mac OS X je hebt, en hoe je Mac is ingericht.

Maar eerst een waarschuwing, eentje die geldt voor alle methoden, en die verband houdt met de login-sleutelhanger.

Stel het wachtwoord van de login-sleutelhanger opnieuw in -- Ongeacht welke van deze methoden je gebruikt om een vergeten hoofdwachtwoord opnieuw in te stellen: het wachtwoord dat de login-sleutelhanger van dit account beschermt, en waaronder alle wachtwoorden van de gebruiker hangen, wordt niet gewijzigd. En omdat die sleutelhanger beschermd wordt met het vergeten hoofdwachtwoord is er geen enkele mogelijkheid meer om er bij te komen. Nieuwere versies van Mac OS X kunnen je hiervoor waarschuwen bij het opstarten van de machine, in andere gevallen zul je de sleutelhanger moeten verwijderen en opnieuw opbouwen. Dat gaat als volgt:

  1. Open Sleutelhangertoegang in /Programma's/Hulpprogramma's, en kies Sleutelhangertoegang > Voorkeuren (commando-,).

  2. In nieuwere versies van Mac OS X zie je daar, in het paneel Algemeen, een knop getiteld 'Stel mijn standaardsleutelhanger opnieuw in'. Als je die knop ziet klik je erop om de oude sleutelhanger te verwijderen en een nieuwe aan te maken met het nieuwe wachtwoord.

  3. Zie je die knop niet, kies dan Wijzig > Sleutelhangerlijst (commando-optie-L), selecteer de login-sleutelhanger en klik op de min-knop om hem te verwijderen.


  4. Sluit Sleutelhangertoegang en herstart je Mac. Er wordt nu een nieuwe login-sleutelhanger aangemaakt, die opnieuw alle wachtwoorden voor wifi-netwerken, e-mailaccounts, websites en andere logins zal verzamelen en opslaan, zodra ze langskomen.

Kun je de methode met Sleutelhangertoegang niet uitvoeren omdat bijvoorbeeld de Messages Agent maar blijft vragen om het vergeten wachtwoord van de login-sleutelhanger, dan zul je gebruik moeten maken van de commandoregel, op deze manier:

  1. Herstart de Mac in de modus voor één gebruiker. Dit doe je door bij herstart de commando- en de S-toets [van Single User - nvdv] ingedrukt te houden totdat je een respons ziet. Je zult een hoop systeemberichtregels langs zien komen.

  2. Op het moment dat je een commandoregelprompt ziet geef je het volgende commando om op de harde schijf met Mac OS X erop te kunnen schrijven, zodat je wijzigingen aan het bestandssysteem aan kunt brengen:

    mount -uw /

  3. Vind de korte naam van het account dat je opnieuw wilt instellen in de lijst die je te zien krijgt als je het volgende commando intikt:

    ls /Users

  4. Geef vervolgens dit commando om de login-sleutelhanger van dat account te verwijderen. Gebruik de correcte accountnaam in plaats van 'shortname':

    rm /Users/shortname/Library/Keychains/login.keychain

  5. Herstart je Mac met het volgende commando:

    reboot

Tijdens het opstarten zou Mac OS X een nieuwe login sleutelhanger aan moeten maken.

Oké. Op naar de stap waar we het wachtwoord opnieuw instellen!

1: vanaf de commandoregel -- In eerdere versies van Mac OS X was de commandoregel de eerstaangewezen manier om een vergeten hoofdwachtwoord opnieuw in te stellen. En ook nu nog kun je daarvoor de commandoregel gebruiken. Daarmee is het een universele aanpak, die altijd zou moeten werken. Mocht je niet bang zijn om zeer specifieke commando's in te tikken, doe dan het volgende:

  1. Noteer de korte naam van het gebruikersaccount door de Thuismap van het account te openen (kies in de Finder het menu-item Ga > Thuismap). De naam van deze map bovenin het venster is de korte naam van het account. Als je helemaal niet in het account kunt komen, kun je de korte naam later in het proces alsnog te weten komen.


  2. Herstart de Mac in modus voor één gebruiker: houd commando-S ingedrukt terwijl het systeem opstart. Je zult een hoop cryptische berichten langs zien komen, en krijgt uiteindelijke een commandoregelprompt te zien.

  3. Activeer de harde schijf met daarop Mac OS X zodat je erop kunt schrijven en wijzigingen in het bestandssysteem kunt aanbrengen met het volgende commando:

    mount -uw /

  4. Als je 10.7 Lion, 10.8 Mountain Lion of 10.9 Mavericks draait, geef je vervolgens het volgende commando om Open Directory (dat de gebruikersaccounts beheert) handmatig te openen. Sinds Lion is het namelijk niet meer de standaardmethode:

    launchctl load /System/Library/LaunchDaemons/com.apple.opendirectoryd.plist

    Sla deze stap over als je 10.6 Snow Leopard of een eerdere versie draait.

  5. Als je niet weet wat de korte naam is van de account die je opnieuw wil instellen, bekijk dan de lijst die getoond wordt met deze opdracht:

    ls /Users

  6. Vervolgens geef je de volgende opdracht, waarbij je "kortenaam" vervangt door de korte naam van het beoogde account:

    dscl . -passwd /Users/kortenaam

    Als je deze foutmelding krijgt, kan je hem negeren:

    launchctl: Couldn't stat ("/System/Library/LaunchDaemons/com.apple.DirectoryServicesLocal.plist"): No such file or directory nothing found to load

  7. Typ het nieuwe wachtwoord in.

  8. Herstart de Mac met deze opdracht:

    reboot

2: Gebruik de ene account om een andere te resetten -- Als je een Mac hebt met meerdere beheerders-accounts, kan je sinds 10.4 Tiger inloggen in de ene account om het wachtwoord van de andere account opnieuw in te stellen. Dit blijft mogelijk en is een van de redenen dat veel mensen die Macs van minder ervaren gebruikers beheren, vaak een aparte beheerders-account instellen voor het oplossen van problemen. Hier zijn de stappen die je moet volgen bij deze aanpak, ervan uitgaand dat je de benodigde toegang hebt:

  1. Terwijl je ingelogd bent bij een beheerders-account waarvan je het wachtwoord wel weet, open je het paneel Gebruikers en groepen van de Systeemvoorkeuren. (Voor 10.7 Lion heette het Accounts.)

  2. Selecteer de naam van de gebruiker wiens wachtwoord je wilt veranderen en klik op de knop "Stel wachtwoord opnieuw in". (Misschien moet je eerst op het hangslotje in de linker benedenhoek klikken en een beheerderswachtwoord opgeven om veranderingen te kunnen maken.)


  3. Voer het nieuwe wachtwoord in, dan nogmaals het nieuwe wachtwoord ter verificatie, en een hint voor het geval je het nog eens vergeet.


3: Gebruik de installatie-cd of -dvd -- Tot en met 10.6 Snow Leopard kon je, als op de Mac alleen maar de oorspronkelijke beheeerdersaccount bestond en je het opnieuw instellen van het wachtwoord via de commandoregel te eng vond, in plaats daarvan de oorspronkelijke Mac OS X-installatieschijf gebruiken. (Echte sneeuwluipaarden worden dan wel bedreigd, maar installatieschijven zijn al uitgestorven met 10.7 Lion, dus deze methode kan alleen bij oudere Macs worden gebruikt.) Je doet dat als volgt:

  1. Zet de uitgeschakelde Mac aan, voer onmiddellijk de schijf in, en houd de C-toets ingedrukt om er voor te zorgen dat de Mac opstart met de Mac OS X-versie die op de schijf staat.

  2. Kies in het menu Hulpprogramma's aan de bovenkant van het scherm (of het menu Installer in 10.3 Panther) voor "Wijzig wachtwoord".

  3. Selecteer het juiste schijfvolume, en de naam van het oorspronkelijke beheerdersaccount. (Blijf weg van het root-account.)

  4. Voer het nieuwe wachtwoord in, en klik vervolgens op Bewaar.

  5. Verlaat de Mac OS X-installer, en herstart de Mac op de gewone wijze.

Apple heeft een ondersteuningsdocument met meer details, samen met instructies voor Mac OS X 10.1 tot en met 10.3 voor het geval je zo'n antieke opstelling mocht tegenkomen.

4: Gebruik de herstelpartitie -- Vanaf 10.7 Lion, die enkel via de Mac App Store werd verkocht, is de installatieschijf vervangen door de herstelpartitie, een klein deel van de opstartschijf dat naast een gestripte versie van Mac OS X een aantal essentiële hulpprogramma's bevat. Om het beheerderswachtwoord opnieuw in te stellen als je Lion of een nieuwere versie draait:

  1. Herstart de Mac met de optie-toets ingedrukt, en dubbelklik op het pictogram voor de herstelpartitie. Een Mac OS X-scherm voor de hulpprogramma's verschijnt.

  2. Kies "Hulpprogramma's > Terminal".

  3. In Terminal typ je resetpassword. Er verschijnt een grafisch venster Wijzig Wachtwoord, hetgeen nogal ongewoon is voor een taak die vanaf de commandoregel wordt uitgevoerd.

  4. Selecteer het opstartvolume aan de bovenkant van het venster, en kies vervolgens een gebruikersaccount uit het venstermenu. In de velden eronder vul je het nieuwe wachtwoord in, bevestig je dit, en voeg je een toepasselijke hint toe.

  5. Klik op Bewaar, en kies vervolgens Herstart uit het Apple menu.

5: Gebruik je Apple ID -- Vanaf 10.7 Lion is het ook mogelijk om je Apple ID te gebruiken om je beheerderswachtwoord te wijzigen. Dit staat standaard aangezet in het paneel Netwerk van Systeemvoorkeuren, maar dubbelcheck dit om er zeker van te zijn.


Als deze functie is geactiveerd zal er, als je bij het inlogvenster driemaal het beheerderswachtwoord verkeerd invoert, een pop-over verschijnen met de wachtwoordhint en een bericht dat zegt: "Als je je wachtwoord bent vergeten kun je dit wijzigen door gebruik te maken van je Apple ID". Dat doe je op de volgende manier:

  1. Klik op het pijlpictogram om de dialoog "Wijzig wachtwoord" te openen.

  2. Voer je Apple ID en het wachtwoord daarvan in, en klik vervolgens op "Wijzig wachtwoord" om verder te gaan.

  3. Voer een nieuw beheerderswachtwoord in, doe dit ter verificatie nog een keer, en vul het veld Hint in zodat de volgende keer dat je het wachtwoord vergeet je geheugen zal worden opgefrist.

  4. Klik op "Wijzig wachtwoord", en klaar is Kees.

Als je ook het wachtwoord van je Apple ID bent vergeten, kun je dit wijzigen op Apples pagina My Apple ID. Om dit te doen heb je wel toegang nodig tot het e-mailadres dat is verbonden aan je Apple ID. Als dat e-mailaccount mogelijk gekraakt is kan het toestaan dat het beheerderswachtwoord wordt gewijzigd door de Apple ID een manier opleveren om de fysieke beveiliging van je Mac aan te tasten. Als je daar echt bezorgd over bent, zet deze functie dan uit in het voorkeurenpaneel Gebruikers & Groepen.

Één eigenaardigheidje. Als je de upgrade hebt uitgevoerd van 10.6 Snow Leopard naar 10.7 Lion, kan het voorkomen dat je niet het wijzigingsbericht krijgt na drie incorrecte pogingen. Om dit probleem op te lossen terwijl je nog steeds toegang hebt tot het account open je het voorkeurenpaneel Gebruikers & Groepen, verwijder je de bewuste Apple ID, en voeg je vervolgens dezelfde Apple ID opnieuw toe.

Het is ook belangrijk te weten dat het versleutelen van de opstartschijf van je Mac met FileVault 2 voorkomt dat je je Apple ID kunt gebruiken om je wachtwoord te wijzigen (omdat het wachtwoord door FileVault in de versleuteling wordt gebruikt). Lees dit ondersteuningsdocument van Apple voor meer informatie over FileVault.

Geen excuus voor een verloren wachtwoord -- Ongeacht hoe of waarom een beheerderswachtwoord is verdwenen of vergeten zijn er een aantal technieken die je kunt gebruiken om het te wijzigen en weer volledige toegang tot een Mac te krijgen. Deze technieken dienen niet zomaar te worden gebruikt, omdat de inlogsleutelhanger er mee verloren gaat. Maar of nou de eenvoudige methode van het gebruik van een Apple ID voldoende is of dat je zult moeten afzakken naar de commandoregel, je zou in staat moeten zijn de toegang te verkrijgen die je nodig hebt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FunBITS: de Umoove-ervaring is gaaf, maar je krijgt er ook een stijve nek van

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: DPF]

Het volgen van hoofdbewegingen was ooit lastig, en vooral weggelegd voor bijzondere doelgroepen en de echte virtual reality diehards. Maar met producten als de Microsoft Kinect op de markt is deze technologie mainstream geworden. En met de vele sensoren en camera's in de iPhone, iPad en iPod touch was het eigenlijk een kwestie van tijd voordat dit ook in mobiele spellen toegepast zou worden.

Umoove is een startend bedrijf dat de techniek om hoofd- en oogbewegingen te volgen op kleine apparaten beschikbaar wil maken, en het eerste bewijs daarvan is nu te vinden in de App Store: Umoove Experience voor de iPhone en iPad.

Deze gratis app laat je door een woestijnstad vliegen. Wellicht is dit een hommage aan de klassieker Magic Carpet. Het spelen van deze game is zeer simpel. Je moet binnen een bepaalde tijd de 14 flessen met tovervloeistof vinden, en bij het vinden van iedere fles wordt je beloond met extra tijd. (Let op: de game werkt alleen als je het scherm verticaal houdt.)


Het besturen is echter verrassender: niet door het kantelen en draaien van je apparaat, maar door je hoofd te bewegen. De bewegingen van je hoofd worden opgepikt door de camera aan de voorkant van je apparaat, en elke beweging van je hoofd stuurt je dezelfde richting op in het spel. Om sneller te gaan houd je je vinger op het scherm, en om langzamer te gaan laat je weer los.

Je moet Umoove Experience iedere keer even oefenen, met als doel om zelf weer even door te krijgen hoe het gaat, maar ook om de game zichzelf te helpen instellen. Je ziet je gezicht ook op het scherm, en zodra je bevestigt dat dat inderdaad jouw gezicht is, beweeg je je hoofd om voorwerpen naar een aantal doelen te brengen.


Tijdens het spelen kun je op de pauzeknop drukken om de camera en jouw gezicht weer op elkaar af te stellen. Dan wordt ook je positie in het spel weer geneutraliseerd, wat handig kan zijn als je vastloopt in een gebouw. Umoove Experience is slim genoeg om zelf te pauzeren als het je gezicht kwijt is.

Uiteindelijk geeft het gemengde resultaten. Ik vond het begin van het spel leuk, hoewel de bediening af en toe wat sikkeneurig was. Je ziet gelijk een aantal flessen, maar ik had al afwijkingen voordat ik deze te pakken had.

Ik kwam twee belangrijke tekortkomingen tegen in mijn tests. Allereerst werken niet alle richtingen even goed. Naar beneden gaan werkt prima, maar terug omhoog minder goed. Neerstorten levert geen strafpunten op, en je kan natuurlijk altijd pauzeren om je positie te neutraliseren. Ten tweede slaat Umoove Experience soms op hol en blijft mijn avatar maar doorvliegen, ondanks dat ik mijn iPhone volkomen stil houd.

Ook krijg ik steeds na een paar minuten last van mijn nek. Een kleine beweging is voldoende voor het besturen, maar het zijn wel een beetje onnatuurlijke bewegingen, die mijn nek niet gewend is. En als het spel op hol slaat heb ik de neiging om mijn nek flink te gaan strekken om te proberen de controle weer terug te krijgen.

Umoove Experience is bedoeld als publieke test, en het is zeker veelbelovend, zowel voor mindervaliden als voor spellen. Het zou goed zijn als je de gevoeligheid voor iedere bewegingsas zou kunnen instellen (zeker voor mindervaliden waarbij hoofdbewegingen niet in alle richtingen even goed mogelijk zijn), maar het werkt zeker beter dan Switch Control van iOS 7 (te vinden onder Toegankelijkheid), een technologie die ook bedoeld is voor het herkennen van hoofdbewegingen. Bij Switch Control moet je je hoofd echt flink bewegen, waardoor je het risico loopt dat je buren de psychiater gaan bellen als ze je bezig zien.)

Vooralsnog raad ik de technologie niet aan voor games voor het grote publiek, en ontwikkelaars die hem wel gebruiken, zou ik willen aanbevelen altijd een alternatieve besturing aan te bieden. Je zou er wel realistische accenten in je game mee aan kunnen brengen, zoals bijvoorbeeld met een hoofdbeweging 'om de hoek kunnen kijken' bij schietspellen.

Het is wel een voorbode van wat komen gaat: meer en meer zullen onze apparaten ons in de gaten houden, niet als een Big Brother, maar meer als je huisdier dat wacht op commando's.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 20 januari 2014

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: JO, HR]

Typinator 5.8 -- Met het uitbrengen van Typinator 5.8 maakt Ergonis het makkelijker om gekozen afkortingen en de tekstfragmenten waar ze voor staan te doorzoeken. Als je een deel van een afkorting en daarna een zelfgekozen toetscombinatie intikt, toont Typinator alle items die hier op lijken. Verder werkt het programma na deze update met een aantal nieuwe Apple events [AppleScript-opdrachten - nvdv] waar andere programma's mee kunnen werken, is er een cursor-probleem opgelost dat met Mavericks meekwam, en worden het QuickSearch-zoekveld en de resultaten nu correct weergegeven. Compatibiliteit met Microsoft Word, Lotus Notes, LiveCode, PowerMail, Firestorm, Linguist en TextSoap is verbeterd. (€ 24,99 nieuw. TidBITS-leden krijgen 25 procent korting. Gratis update, 5,7 MB, toelichting)

Reacties - Typinator 5.8

Mailplane 3.1.2 -- Uncomplex heeft Mailplane 3.1.2 uitgebracht. Het mailprogramma voor Gmail ververst de Inbox nu beter, en is nu compatibel met de plug-in Streak. Nu verschijnen nieuwe mails kort na de melding in je inbox, en verversing van de inbox gebeurt altijd automatisch, tenzij je op dat moment in een tekst-invoerveld staat (zoals tijdens het opstellen van een nieuwe mail, of tijdens het zoeken, want op die momenten heeft verversen ongewilde effecten). Mailplane werkt nu met Streak, een plug-in voor klanten- en relatiebeheer. Uncomplex ziet ook gebruiksmogelijkheden voor projectbeheer en persoonlijke takenlijstjes. Deze update brengt verder de mogelijkheid terug om QuickLook te gebruiken voor bijlagen als gebruik van Google Drive geblokkeerd is. Het programma waarschuwt als de gekozen instelling voor Inbox-type niet klopt met hoe jouw gebruik van Inbox Tabs (Primary, Social, et cetera), en de update voorkomt de crash die optrad als je probeerde eerdere mails op te halen met een tekst-invoerveld. ($ 24,95 nieuw, gratis update, 17,2 MB, toelichting)

Reacties - Mailplane 3.1.2

Final Cut Pro X 10.1.1 -- Apple heeft Final Cut Pro X 10.1.1 uitgebracht, en brengt daarmee een aantal reparaties en verfijningen. Final Cut Pro X 10.1.1 bewaart nu mediabestanden als de verbinding met een externe schijf verbroken wordt tijdens het consolideren van een bibliotheek. Ook een probleem met het laden van beeldmateriaal in de Music and Sound-browser werd opgelost, naast een stabiliteitsprobleem dat voorkwam bij het toepassen van een Motion- tegelijk met Scroll Text-effect. Snelheidsverbeteringen zitten in het sneller kunnen schakelen tussen media in verschillende formaten (proxy, optimized of original) en in een verbeterde reactiesnelheid van de Timeline in erg grote projecten. ($ 299,99 nieuw in de Mac App Store, gratis als update, grootte 2,20 GB, Toelichting)

Reacties - Final Cut Pro X 10.1.1

TextExpander 4.2.1 -- Smile heeft TextExpander 4.2.1 uitgebracht met een hele rij kleine reparaties, inclusief de oplossing van een probleem waarbij de processor op sommige systemen werd overbelast na een aantal tekstexpansies en een ander geval waarbij versie 4.2 vastliep na tekstexpansie. In de update wordt ook het URL-veld van tevoren ingevuld wanneer Add Group from URL wordt geselecteerd met een URL in het plakboek, is het mogelijk om via Applescript een timeout in te stellen voor script-snippets, is een vastloper opgelost die optrad wanneer de berekening van de inhoud van een snippet langer dan vijf seconden duurde en is de evaluatie van datum-macro's hersteld in snippets die zijn ingebed in script-snippets. ($ 34,95 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 9,1 MB, toelichting)

Reacties - TextExpander 4.2.1


ExtraBITS, 20 januari 2014

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: CR, JO]

Deze week in ExtraBITS: de webtoepassing Trello, een samenwerkingsgereedschap krijgt een belangrijke update, muziekstreamdienst Rdio wordt gratis, Avatron oppert via Kickstarter iets te maken om zonder cloud bestanden te delen, en een nieuwe functie in Google Chrome maakt het makkelijk om storende tabs op te sporen.

Trello vereenvoudigt het werken met meerdere borden -- De webtoepassing Trello werd opgefrist met een herontworpen bordenpagina (borden worden voortaan geordend in een rooster) samen met aanpasbare achtergronden voor elk bord. Je kan ook borden quoteren voor snelle toegang en Fog Creek Software heeft een borden-luik gemaakt om het wisselen tussen borden te vereenvoudigen. Gezien borden veelal verwijzen naar high-level projecten, hadden velen onder ons problemen om te navigeren tussen de grote collecties van borden. Sommige van Trello's zwaardere stijlelementen werden ook verwijderd om plaats te maken voor een plattere verschijning en een betere performantie.

Reacties

Rdio is nu een gratis internetdienst -- De muziekstreams van Rdio zijn nu gratis via het internet te beluisteren, waar de dienst betaald wordt uit advertentie-inkomsten. Rdio heeft een verzameling van twintig miljoen songs, waaruit je gericht muziek kunt afspelen, en waaruit je ook "radiostations" kunt samenstellen zoals in Pandora of iTunes Radio. Rdio Unlimited blijft ook beschikbaar, voor $ 9,99 per maand, wat je afspeelmogelijkheden zonder advertenties en via de mobiele Rdio-app oplevert.

Reacties

Avatrons Everydisk belooft bestandsdeling zonder opslag in de cloud -- Je maakt je zorgen over beveiliging en privacy bij het gebruik van cloud-diensten? Er is een nieuw Kickstarter-project van Avatron Software (één van onze sponsors bij TidBITS) dat je helpt om weer met beide voeten op aarde te komen. Het bedrijf maakt gebruik van zijn eigen Air Connect, het systeem dat beveiligde verbindingen kan maken tussen willekeurige computers op het internet. Everydisk heeft als missie om je toegang te geven tot al je bestanden op al je computers, waar je ook bent, zonder ze op enig moment op te slaan in een cloud-dienst. Het Kickstarter-project loopt tot 25 januari 2014, en je kunt al meedoen vanaf 20 dollar. Hiermee krijg je een abonnement van een jaar op Everydisk, als het project tenminste doorgaat. Zoals je gewend bent bij Kickstarter, betaal je niets als het project niet genoeg geld genereert om van de grond te komen.

Reacties

Google Chrome brengt lawaaiige tabs eenvoudig tot zwijgen -- Eindelijk! Eindelijk toont de nieuwste versie van webbrowser Google Chrome iconen op een tab als deze geluid afspeelt, gebruikmaakt van je microfoon of actief is in een Google Chromecast-uitzending. De nieuwe icoon voor geluidsweergave moet het makkelijker maken om die ene tab te vinden (en tot zwijgen te brengen) waar het afspelen van een filmpje weer eens automatisch is begonnen. (Zoals on sites als die van, eh, Macworld.) De andere interessante nieuwe mogelijkheid is een voorproefje van de nieuwe "supervised users mode" (ideaal voor internetgebruik van jonge kinderen), waarbij je de surfgeschiedenis van een gebruiker kan bekijken, en per site de toegang kan toestaan of verbieden.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2014 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands