Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1197i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Wij Apple-gebruikers * zijn dol op onze koffie en nu heb je de kans om wat van de beste koffiebonen ter wereld gratis te bemachtigen. Tonx is een koffie-abonnementendienst die de wereld afschuimt naar de beste bonen, deze roostert en ze vervolgens direct naar jou toe stuurt.
Als je een van de drie zakjes van 12 ounce [340 gram] van Tonx' nieuwste variant wilt hebben (ter waarde van $ 19), schrijf je dan voor 4 november 2013 in op de DealBITS-pagina.
Tonx neemt koffie zeer serieus. Ze versturen niet alleen de beste bonen maar schrijven ook artikelen over koffie in hun nieuwe nieuwsbrief, The Frequency, ze geven tips om goede koffie te zetten en (geheimpje) ze bieden abonnees korting op koffiezetapparaten.
Als je je dagelijkse bakkie leut naar een nieuw niveau wilt tillen dan is een Tonx-abonnement een vereiste. De dienst is simpel en prachtig vormgegeven. Een abonnement nemen is makkelijk en opzeggen ook. Met Tonx ben je slechts enkele klikken verwijderd van misschien wel de beste koffie die je ooit zult drinken.
Maar neem het nou niet alleen van mij aan, doe mee en win een van de drie zakjes van 12 ounce (genoeg voor ongeveer twee weken) en schrijf je in voor een gratis proefabonnement. Alle informatie die we verzamelen valt onder ons duidelijke privacybeleid.
* Als je niet gelooft hoe hoog koffie staat aangeschreven onder de Apple-intelligentsia, vraag het dan maar aan Marco Arment, Marco Tabini, Shawn Blanc en Federico Viticci. Deze bruingeroosterde bonen zijn de brandstof voor een groot deel van de Apple-gerelateerde informatie die je graag leest. Volgens John Gruber van Daring Fireball is "zorg voor een manier om verfijnde koffie te zetten" zelfs één van de drie sleutels tot succes op het internet.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Nu bijna alles geüpdatet wordt, is Apple nu gekomen met iOS 7.0.3, waarmee eindelijk iCloud-sleutelhangerfunctionaliteit toegevoegd wordt en waarmee je de bewegingseffecten kan uitzetten waar sommigen misselijk van werden (zie "Animaties in iOS 7 maken sommigen misselijk", 25 september 2013) en de kwestie met de ijking van de versnellingsmeter (voor meer informatie hierover lees je "De positiesensoren van de iPhone zijn nooit goed geweest", 18 oktober 2013). Je kan de 92,8 MB grote update downloaden in Instellingen > Algemeen > Software update.
iCloud-sleutelhanger is een functie die ingebouwd is in Safari in iOS 7 die veilige wachtwoorden genereert en opslaat en deze synchroniseert naar Safari in OS X 10.9 Mavericks. De software is vergelijkbaar met producten als 1Password en LastPass, maar niet met zoveel functionaliteit of compatibel met andere Mac-webbrowsers.
Veel gebruikers gingen tekeer tegen de flitsende animaties in iOS 7, zoals iconen die vanuit het toegangsscherm neerstrijken en mappen die in zicht "zoomen", waarbij sommige mensen geïrriteerd raakten door de tijdsverspilling en andere zelfs fysiek onwel werden. Je kan deze animaties nu uitschakelen in iOS 7.0.3 door naar 'Instellingen > Algemeen > Toegankelijkheid > Verminder beweging' te gaan en de schakelaar om te zetten. In eerdere versie van iOS 7, zette deze schakelaar alleen het parallaxeffect uit, maar nu schakelt hij ook animaties uit. Een korte video van Federico Viticci demonstreert het verschil. De instelling "Vette tekst" in 'Instellingen > Algemeen > Toegankelijkheid' werkt nu ook met tekst op het beltoetsenpaneel (zie "Turen naar iOS 7 voor slechtzienden", 19 september 2013).
Apple zegt dat de update een kwestie fixt die ertoe leidde dat sms'jes niet verstuurd konden worden, iets dat grote consternatie veroorzaakte (zie "Vier problemen met iOS 7: crashes, boodschappen, Siri en geluid", 2 oktober 2013). We hopen zeker dat de andere problemen die in dat artikel genoemd werden ook opgelost zijn, maar ze worden niet genoemd in de toelichting bij deze versie.
iPhone 5s-gebruikers die nog niet volledig gebruikmaken van de Touch ID-sensor zullen het mogelijk waarderen dat de tekst "Schuif om te ontgrendelen" nu vertraagd opkomt, wat het duidelijker maakt dat de vingerafdruk-scanner vanaf dit scherm werkt.
Een comeback in iOS 7.0.3 is de mogelijkheid op het web en in Wikipedia te zoeken vanaf het Spotlight-zoekscherm, iets dat mysterieus genoeg verdwenen was in iOS 7.0. Andere welkome aanpassingen zijn verbeterde stabiliteit bij iWork-apps, het verwijderen van een paar bugs waardoor gebruikers de toegangscode op het toegangsscherm konden omzeilen en een andere die belette dat iMessage geactiveerd werd.
Kortom, iOS 7.0.3 fixt veel van de veelgehoorde klachten over iOS 7. Als in de komende paar dagen alles met de 7.0.3-update goed gaat, zou iedereen die met een eerdere versie van iOS 7 werkt zeker moeten updaten. En zij die nog gewacht hebben met de overstap naar iOS 7 omdat ze niet gecharmeerd waren van de animaties, zullen het aangepaste besturingssysteem nu aantrekkelijker vinden.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Brekend met de traditie, heeft Apple de afgelopen week OS X 10.9 Mavericks uitgegeven met geen specifiekere vooraankondiging dan de belofte op de Worldwide Developer Conference in juni dat hij in de herfst zou komen. Een interessantere primeur is dat Mavericks gratis voor alle Mac gebruikers is, tenminste voor degenen die toegang hebben tot de Mac App Store, en dat kan vanaf 10.6.8 Snow Leopard.
Op het speciale evenement van de firma, waarin ook de nieuwe Mac Pro, de nieuwe MacBook Pro-modellen, de nieuwe versies van iLife en iWork en de nieuwe iPad Air en iPad mini met Retina beeldscherm werden aangekondigd, vatte Craig Federighi van Apple de voornaamste uitbreidingen in Mavericks samen, inclusief de verborgen verbeteringen zoals een beter batterijgedrag, een efficiënter geheugengebruik en sneller tekenen. Hij ging ook snel door een demonstratie van de nieuwe apps Maps en iBooks, vertoonde de nieuwe Shared Links en verbeterde Reader-weergave van Safari en antwoordde op interactieve meldingen van Messages, met inbegrip van een schattig bericht, vermoedelijk van zijn vrouw, waarbij hij de grappige gebruikersnaam "Hair Force Two" gebruikte (Federighi heeft in het verleden een aantal grapjes over zijn trendy kapsel gemaakt). Andere functies waar we opgewonden over zijn, behelzen betere ondersteuning voor meer beeldschermen, het verdwijnen van het gestikt lederen uiterlijk van Calendar en Contacts, Finder-tabs en het taggen van documenten. Bekijk "Apple geeft voorproefje van OS X 10.9 Mavericks" (10 juni 2013), voor ons eerste rapportage dat nog steeds een goed overzicht is.
Maar de grootste verrassing voor degenen die gekeken hebben, was dat Apple Mavericks helemaal gratis heeft gemaakt. Zelfs de prijs van $ 19,99 van 10.8 Mountain Lion is achterwege gelaten. Apple heeft Mavericks meteen uitgegeven, anders dan in voorafgaande jaren toen er altijd een aantal dagen tussen de aankondiging en de feitelijke beschikbaarheid zaten. Niettemin waren we in staat de puntjes op de i te zetten in Joe Kissells "Take Control of Upgrading to Mavericks", nadat we de informatie over de definitieve prijzen en de Mac App Store-koppelingen hadden verzameld. Helaas is Sharon Zardetto's "Take Control of iBooks" nog niet klaar zodat we deze titel tegen de vooruitgaveprijs blijven aanbieden totdat we het in zijn geheel beschikbaar kunnen maken.
Mavericks mag dan wel niets kosten maar de hamvraag blijft: moet ik meteen de Maverick upgrade gebruiken? Ons antwoord is voorzichtig ja, tenzij je vertrouwt op Apple Mail en Gmail. Bekijk voor details "Mail in Mavericks verandert de relatie met Gmail" (22 oktober 2013). Als je Gmail niet gebruikt, is het antwoord ja omdat Mavericks loopt op elke Mac waarop Mountain Lion loopt, zich goed heeft gedragen in onze tests en duidelijk een aanwinst is voor laptop-gebruikers, in het bijzonder vanwege het verbeterde batterij-gedrag.
Maar we moeten deze aanbeveling nuanceren met een waarschuwing: het klikken op de Download-knop in de Mac App Store, kan per ongeluk in een pijnlijke ervaring resulteren als je een voor je werk essentiële app hebt waarvan blijkt dat die niet compatibel is met Mavericks of als een diepliggende schijfcorruptie ervoor kiest om je te bijten (als een groot aantal bestanden aangeraakt worden). Dus ga met veel voorzichtigheid te werk en maak volledige back-ups. We hebben te gek veel werk gestopt in "Take Control of Upgrading to Mavericks" want het venijn zit in details en er kunnen heel wat details zijn.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Wij hebben de lancering van Apples nieuwste, OS X 10.9 Mavericks, bijna als routine ervaren, omdat Mavericks al het zevende besturingssysteem is waarvoor we Joe Kissells e-boek "Take Control of Upgrading to..." uitbrachten. (Zelf deed ik de eindredactie). "Take Control of Upgrading to Mavericks" is nu al enkele weken te downloaden, eerst als 1.0, een vroege vogel-versie, later als 1.1, de lanceringsdag-versie, en tenslotte is er versie 1.2, die we met de wijsheid van nu publiceren.
We begonnen ongeveer zes maanden geleden, met discussies over de vraag of er nog steeds mensen zijn die oudere versies van OS X gebruikten, misschien zelfs 10.4 Tiger. Van daaruit kwamen we op de vraag of er nog behoefte bestaat aan het maken van een verse start, met een clean install (in plaats van het installeren van het nieuwe systeem over het oude heen), en of er nog behoefte zou zijn aan advies over het doen van een veilige upgrade met een schijfkopie als opstartschijf om bij problemen op terug te vallen. Tenslotte braken we ons het hoofd over de vraag of over installatie van Mavericks nog wel wat nieuws te melden zou zijn. Het antwoord op al deze de vragen bleek een volmondig ja te zijn.
Gisteren realiseerde ik me opeens hoe relevant "Take Control of Upgrading to Mavericks" nog altijd is. Het was zondagmiddag en onze 14-jarige zoon Tristan zat te springen om Mavericks te installeren op zijn MacBook. Omdat Adam en ik onze aandacht probeerden te verdelen tussen het doen van allerlei weekendboodschappen en het afronden van de 1.2-update van ons e-boek, stuurde Adam een kopie van het boek naar Tristan via Google Drive, zodat hij er zelf mee aan de gang kon.
Terwijl Tristan bezig was met de 1.1-versie, legde ik de laatste hand aan versie 1.2. Het e-boek noemt nu drie redenen waarom je misschien niet meteen moet upgraden. Twee hiervan hebben we na het schrijven van versie 1.1 ontdekt. Mavericks heeft geen Sync Services, geen Theater-weergave in Berichten, en Apple Mail gedraagt zich niet zoals het zou moeten, vooral als je veel met Gmail werkt. (Als je meer details wilt weten, lees dan Joe's TidBITS-artikel over het probleem met Mail: "Mail in Mavericks verandert de relatie met Gmail" van 22 oktober 2013. Het artikel heeft 92.000 page-views gehad, met 280 reacties (een aantal dat nog steeds toeneemt). In het hoofdstuk over te nemen acties na installatie, vind je ook meer informatie over iCloud Keychain, iBooks, alsmede tips over het gebruik van meerdere beeldschermen.
Die middag kwam Tristan een paar keer bij Adam langs voor hulp, op zoek naar een externe harde schijf, en later naar een Apple Hardware Test-dvd, maar verder deed hij de hele upgrade zelfstandig. Later zei hij het zelf: "Het is goed om elke twee of drie jaar dit soort werk op je computer te doen". (Bedankt Joe, dit had hij zich nooit gerealiseerd na een ouderlijke preek!) De adviezen van Joe werkten heel goed, en de upgrade die Tristan uitvoerde ging ook prima. (Hij gebruikt wel Gmail maar geen Apple Mail).
We publiceren "Take Control of Upgrading to..." nu al tien jaar (zie ook "Take Control blaast tien kaarsjes uit", van 28 oktober 2013), dus we hebben veel tijd gehad om de manier waarop we mensen door het upgrade-proces loodsen, te verfijnen. Maar sinds 2003 hebben we bovendien de overtuiging dat we pas tevreden zijn als onze lezers zich na het lezen van ons e-boek ontspannen, vol zelfvertrouwen en competent voelen. Simpelweg competent omdat je het opstartgeluid hoort, dan klinkt na een geslaagde installatie, tegelijk met het verschijnen van het Mavericks-Bureaublad. Of misschien duurt het even voordat je vertrouwen voelt, bijvoorbeeld totdat je het hoofdstuk over het oplossen van problemen doorgelezen hebt, zodat je weet wat je moet doen bij het grijze scherm dat je ook kunt tegenkomen na de installatie. Of misschien voel je het pas nadat je je eigen gebruikersaccount in orde hebt, FileVault aan staat, en nadat je dat nieuwe hokje in Mavericks hebt aangevinkt, waarmee je de map ~/Library weer zichtbaar maakt. In welke situatie jij je ook bevindt, je zult zeker geholpen zijn met "Take Control of Upgrading to Mavericks". De weg naar een succesvolle upgrade voor iedere Mac-gebruiker van iedere leeftijd.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Apple heeft de 13- en 15-inch modellen van het aanbod aan MacBook Pro-laptops onder handen genomen. Ze zijn dunner en lichter geworden, en zijn voorzien van snellere processoren, PCIe flash-schijven en Thunderbolt 2. Ze kunnen vanaf nu besteld worden. Er blijft nog één ouder model over, het populaire 13-inch instapmodel, verkrijgbaar vanaf $ 1.199, met een 2,5 GHz dual-core Intel Core i5, 4 GB RAM-geheugen, Intel HD 4000 grafische coprocessor, ingebouwde SuperDrive en een 500 GB 5400-rpm harde schijf. Echter, tenzij je betaalbaar veel harde schijfruimte nodig hebt, kun je dit model beter links laten liggen, want het apparaat is overduidelijk achterhaald.
De bijgewerkte 13-inch MacBook Pro met Retina scherm weegt 1,57 kg en is slechts 1,8 cm dun, maar biedt een batterijduur tot wel 9 uur. Binnenin vind je de nieuwe dual-core Intel Haswell-chips, Intel Iris grafische coprocessors, 802.11ac wifi, Thunderbolt 2, en snellere PCIe flash-schijven.
De prijzen van de 13-inch MacBook Pro beginnen bij $ 1.299. Daarvoor krijg je een 2,4 GHz dual-core Intel i5-processor, 4 GB RAM-geheugen en 128 GB flash-schijfruimte. Het model van $ 1.499 biedt een 2,4 GHz dual-core Intel i5-processor, 8 GB RAM-geheugen en 256 GB opslagruimte. Je kunt ook kiezen voor een 2,6 GHz Intel i5, tegen een meerprijs van $ 100, of een 2,8 GHz dual-core Intel i7 tegen een meerprijs van $ 300.
Het topmodel 13-inch MacBook Pro is verkrijgbaar vanaf $ 1.799, met een 2,6 GHz Intel i5 en 512 GB opslagruimte. Je kunt ook kiezen voor een 2,8 GHz Intel i7 tegen een meerprijs van $ 200 en tot maximaal 1 TB schijfruimte, voor nog eens $ 500. In alle drie de modellen kan het geheugen uitgebreid worden tot 16 GB, waarbij je voor uitbreiding van 4 naar 8 GB $ 100 betaalt, en voor de uitbreiding van 8 naar 16 GB nog eens $ 200.
De opnieuw ontworpen 15-inch MacBook Pro met Retina scherm (het enig overgebleven 15-inch MacBook Pro-model) wordt uitgerust met Intel Crystalwell quad-core processoren, PCIe flash-schijfruimte, Thunderbolt 2, en biedt tot 8 uur batterijduur. Hij is net zo dik als het 13-inch model, maar weegt een krappe 500 gram meer, namelijk 2,02 kg.
De 15-inch MacBook Pro begint bij $ 1.999. Voor dat bedrag krijg je een 2 GHz quad-core Intel i7-processor, 8 GB RAM-geheugen, 256 GB flash-schijfruimte, en een Intel Iris Pro grafische coprocessor. Het model is op te waarderen met een 2,3 GHz Intel i7 voor $ 100, 2,6 GHz Intel i7 voor $ 300, tot 16 GB RAM-geheugen voor $ 200, en tot 512 GB opslagruimte voor $ 300 of 1 TB voor $ 800.
Er is ook een model dat standaard $ 2.599 kost. Daarvoor krijg je dan een 2,3 GHz quad-core Intel i7-processor, 16 GB RAM-geheugen, 512 GB opslagruimte, en niet alleen de Intel Iris Pro grafische coprocessor, maar ook een Nvidia GeForce GT 750M met 2 GB videogeheugen. Voor nog eens $ 200 kun je de machine opwaarderen naar een 2,6 GHz Intel i7 en voor $ 500 meer krijg je een 1 TB flash-schijf.
De overstap naar Retina-schermen in de MacBook Pro-modellen is tamelijk snel gegaan, en de prijzen van deze modellen zijn ook flink gedaald (zie voor de vorige prijslijst "Apple past prijzen en specificaties MacBook aan", 14 februari 2013). Daarentegen is de overstap naar flash-schijven niet onverdeeld gunstig. De kosten per gigabyte zijn nog steeds aanzienlijk. Apple vraagt met een bedrag van 500 dollar bovendien de hoofdprijs voor de overstap van 256 GB naar 500 GB. Dat moet een onaangename verrassing zijn voor wie gewend is om met harde schijven van 500 GB of 1 TB te werken. Natuurlijk haalt Apple zijn winst voor een niet onbelangrijk deel uit de marge op flash-opslag, net als in de iPad- en iPhone-modellenlijn, waar kleine verschillen in opslagcapaciteit grote prijsverschillen met zich meebrengen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Apple heeft twee nieuwe modellen van de iPad aangekondigd: de iPad Air, die vanaf 499 dollar (NL: € 479) geprijsd is en de iPad mini met Retina-scherm, vanaf 399 dollar (NL: € 389). De iPad Air is leverbaar vanaf 1 november en kan niet van tevoren worden besteld, terwijl de iPad mini met Retina-scherm op een niet nader genoemde datum in november leverbaar zal worden. De iPad mini van de eerste generatie zal leverbaar blijven voor een verlaagde prijs: 299 dollar (NL: € 289) en de iPad 2 gaat verbazend genoeg door voor 399 dollar (NL: € 379). Alleen, als ik bedenk hoe verschrikkelijk traag die draait op iOS 7, zou ik op dit moment niemand aanraden een iPad 2 of iPad mini te kopen, tenzij de lage prijs daarvan heel belangrijk is (maar zelfs dan zou een tweedehands iPad van de derde of vierde generatie een betere aankoop zijn).
Beide nieuwe iPads draaien op de nieuwe A7-chip die ook te vinden is in de iPhone 5s. Beide hebben Retina-schermen met een resolutie van 2048 x 1536 pixels. Ze gebruiken de nieuwe MIMO-techniek voor wifi, die meerdere antennes gebruikt voor hogere snelheden, en ze hebben betere ondersteuning voor LTE. Verder hebben ze een batterijduur van 10 uur en een nieuw ontwerp van de (nu 5 megapixel-) camera aan de achterkant met grotere pixels, die gevoeliger is bij opnames in het donker.
Eén van de LTE-providers die er voor de nieuwe iPads bijgekomen is, is T-Mobile. Deze biedt 200 MB aan data per maand. Voor altijd, zelfs als je geen abonnee meer bent van T-Mobile. Naast de gebruikelijke maandabonnementen, biedt het bedrijf een gebruikspas voor een dag of een week. Een enkele dag met 500 MB zal vijf dollar kosten, een weekpas met 1 GB tien dollar.
Opmerkelijk genoeg biedt geen van de nieuwe iPad-modellen de nieuwe vingerafdruk-sensor Touch ID van de iPhone 5s. Dit zou heel welkom zijn geweest, aangezien het typen van wachtwoorden op de iPad lastig is. Het zou ook een reden kunnen zijn voor gebruikers van iPads van de derde of vierde generatie tot een upgrade te besluiten.
Maar misschien wel de verrassendste verandering in de iPad-serie is de nieuwe iPad Air, zo genoemd is omdat hij de dunste en lichtste iPad op volle grootte is: hij weegt niet meer dan 453 gram en is 7,5 mm dik. Ter vergelijking: de iPad 2 weegt 603 gram en is 8,8 mm dik. De iPad Air heeft de bewegings-processor M7 die ook in de iPhone 5s zit, waarmee de bewegingen constant worden opgeslagen, met minimaal verbruik van batterijvermogen. Andere nieuwe technische eigenschappen die erbij gekomen zijn, zijn een dubbele microfoon en verbeterde "backside illumination" ["achterstevoren" in de camera geplaatste sensoren, die aan de zo belichte zijde extra gevoelig zijn - nvdv].
De iPad Air komt met 16 GB aan opslag voor 499 dollar (NL: € 489), en met 32, 64 of 128 GB als optie voor telkens 100 dollar (NL: € 90) erbij. De 16 GB LTE iPad Air is te koop vanaf 629 dollar (NL: € 599), en is weer beschikbaar in varianten met 32, 64 en 128 GB, telkens voor 100 dollar (NL: € 90) extra.
De iPad mini met Retina-scherm is vanzelfsprekend dikker en zwaarder dan zijn voorganger maar is slechts 0,3 mm dikker (nu: 7,5 mm), en 22,6 gram zwaarder (nu 331 gram). De prijs van de nieuwe iPad mini begint bij 399 dollar (NL: € 389) voor het 16 GB wifi-model en 529 dollar (NL: € 509) voor de LTE-versie. Net als bij de iPad Air zijn er sprongen in de capaciteit tot 32, 64, en 128 GB, tegen 100 dollar (NL: € 90) per stap omhoog.
Beide iPads zijn beschikbaar in twee kleuren: spacegrijs met een zwarte voorkant en zilverkleurig met een witte voorkant. Nieuwe Smart Covers van plastic zijn nu ook te koop voor 39 dollar (NL: € 39) en Smart Cases van leer voor 69 dollar (NL: € 69) voor de iPad mini en voor 79 dollar (NL: € 79) voor de iPad Air. Beide zullen vanaf 1 november 2013 in de winkel liggen.
Aangenomen dat je ervoor in de markt bent, welk model iPad zou je moeten kopen? Behalve als je per se het grotere scherm wilt (wellicht vanwege het gemakkelijker typen op het scherm), lijkt de iPad mini met Retina-scherm de voor de hand liggende keus. Deze is nog dunner en lichter dan de iPad Air en is 100 dollar (NL: € 100) goedkoper. De processor, de batterijduur en de camera zijn identiek in de twee modellen en de iPad mini heeft nominaal een scherper scherm: 326 pixels per inch tegen 264 ppi voor de iPad Air.
Loont het de moeite om je huidige iPad te upgraden? Wij hebben natuurlijk nog geen kans gehad om een tijdje met deze nieuwe modellen te spelen, maar de beloofde verbeteringen in de technische prestaties lijken wel heel aantrekkelijk, zeker voor diegenen die gewend waren aan de eerste iPad of de iPad 2. En voor diegenen die wel geïnteresseerd waren in de oorspronkelijke iPad mini, maar toen aarzelden vanwege de oudere processor en het ontbreken van een Retina-scherm, is de nieuwe iPad mini enorm aantrekkelijk.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Nadat de meest intensieve Mac-gebruikers op de Worldwide Developer Conference afgelopen juni alleen wat geplaagd werden met vage hints over het nieuwe ontwerp van de Mac Pro (zie "Apple is toe aan een nieuwe New Mac Pro" van 10 juni 2013), heeft Apple eindelijk gedetailleerde informatie vrijgegeven. De machtige toren zal ergens in december 2013 op de markt komen, en de prijs zal beginnen bij $ 2.999 voor het model met een 3,7 Ghz quad-core Intel Xeon E5-processor, 12 GB RAM, dual AMD FirePro D300 grafische processors (elk met 2GB RAM) en 256 GB PCIe Flash-geheugen. Op de site van Apple vind je de volledige specificaties.
Wil je nog meer kracht, dan is er voor $ 3.999 een model met een 3,5 GHz six-core Intel Xeon E5-processor, dual AMD FirePro D500 grafische processors met 3 GB RAM elk, en 256 GB PCIe flashgeheugen. Het flashgeheugen op beide modellen kan worden uitgebreid tot 512 GB of 1 TB, en het RAM-geheugen kan worden uitgebreid tot 32 of 64 GB. De prijzen voor deze uitbreidingen zijn nog niet beschikbaar.
En dan op het gebied van schermen: de nieuwe Mac Pro kan maximaal drie 4k-schermen aansturen (monitors met zo'n 4000 pixels horizontaal) of zes Thunderbolt-schermen. Standaard zijn de volgende poorten aanwezig: vier keer usb 3.0, zes keer Thunderbolt 2, twee keer Gigabit Ethernet, HDMI 1.4 UltraHD, en verder een gecombineerde poort voor optische audio/digitale audio/analoge line-out mini-jack, en een mini-jack-poort voor koptelefoon (inclusief ondersteuning voor een headset). De nieuwe Mac Pro wordt overigens zonder toetsenbord en muis geleverd.
Op het speciale Apple-evenement pochte Apples Topman Phil Schiller, verantwoordelijk voor Worldwide Marketing, dat "het nieuwe ontwerp mensen van de sokken blaast". (Hij zorgde overigens voor een pijnlijk moment door Batman "the Black Knight" te noemen.) De Mac Pro is een verbluffende verschijning: een gepolijste, glimmend zwarte aluminium cilinder, 9,9 inch hoog, 6,6 inch breed (25,1 bij 16,8 cm). Apple toonde een video van de fabricage van de Mac Pro, waardoor bij een aantal van ons een hevig verlangen ontstond naar het glimmende chroom dat eerder in het proces nog aanwezig is.
En hij is niet alleen maar mooi. Waar de oude Mac Pro acht ventilatoren nodig had, kan deze nieuwe Mac Pro toe met slechts één, en de omvang is ook nog eens acht keer zo klein. In stand-by verbruikt hij slechts 43 watt, waarbij het geluidsniveau zakt van 30 dBA naar slechts 12 - even stil als de Mac mini. Om dit in perspectief te plaatsen: het vallen van een speld geeft een piek van 10 dBA.
In een promo-video klonken een aantal enthousiaste reacties van creatieve professionals. Stuart Price, winnaar van een Grammy Award: "De nieuwe Mac Pro is een snelheidsmonster maar tegelijk muisstil. Je moet de stilte horen om het te geloven. Dit is de perfecte computer voor opnamestudio's". Hollywood-producent Dean Devlin: "De Mac Pro maakt het real-time bewerken op 4k-niveau werkelijkheid. Hij is krachtiger dan ik me kon voorstellen, en deze computer zal de manier waarop ik film veranderen".
Hier zien we Apples beeld van de doelgroep van de nieuwe Mac Pro: creatieve professionals die videomateriaal bewerken, geluid mixen, films produceren op een hoog niveau. Maar de prijs zal zorgen dat veel vroegere gebruikers van de Mac Pro snel naar de iMac overstappen, een apparaat met prima prestaties dat ook ondersteuning voor het gebruik van meerdere monitors bied, maar dan voor veel minder geld. En dat verschijnsel is op zich niet slecht. Het is wel een indicatie dat de nieuwe Mac Pro werkelijk bedoeld is voor mensen die echt het uiterste van hun apparatuur eisen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Ik heb zojuist een onverwacht en mysterieus pakket van Apple ontvangen: een hoge smalle doos die eruitziet alsof hij twee of drie gestapelde AirPort Extremes bevat. In de doos bleek een opvallende cilinder te zitten.
Een new-age monoliet? De "donutgaten" uit het midden van de nieuwe Mac Pro's? Bijna.
De cilinder bleek een verzameling grote Mac Pro-posters te bevatten, en een vel waarop staat:
De computer waarvan alleen het bouwen al geweldig was. Het apparaat dat het conventionele denken op zijn kop zet. We hebben alle vaste patronen weggevaagd, onze vooroordelen opzijgezet. En beperking na beperking overwonnen. Dit is de nieuwe Mac Pro. Hij lijkt op geen enkele Mac uit het verleden. En we kunnen niet wachten om te zien wat je ermee doet.
De posters zijn ongeveer 90 bij 35 centimeter en afgedrukt op zwaar materiaal. Er staan meerdere afbeeldingen van de nieuwe Mac Pro op.
Ik vind de cilinder eigenlijk opvallender dan de posters zelf: het is niet zo'n goedkope postercilinder die je in een kantoorhandel kunt kopen. Het is echt zwaar karton, donkergrijs aan de buitenkant en wit van binnen, met glimmende spiegelende deksels. Die deksels lijken er bijna in te verdwijnen. Het kostte me wel even om de deksels te verwijderen met mijn vingernagels.
Onaangekondigd marketingmateriaal toesturen doet Apple wel vaker. Ik heb het "Think Different"-boekje uit 1998 nog waarmee de identiteit van Apple werd hernieuwd nadat Jobs was teruggekeerd.
Andere journalisten ontvingen de cilinder ook, hoewel ik niet precies weet hoe Apple de keuze gemaakt heeft. Het lijkt me dat ik die van mij heb ontvangen omdat ik over de Mac schrijft bij de Seattle Times, maar de frequentie van mijn column is slechts maandelijks, dus mijn hoge lezersaantallen zullen niet de reden zijn.
Ik heb wel net een kort artikel geschreven met foto's van het uitpakken van een poster. Goeie timing, Apple.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
In een aankondiging die vrijwel zeker de ontwikkelaars van concurrerende producten hartkloppingen geeft, heeft Apple bekendgemaakt dat hun iLife-apps (iPhoto, iMovie en Garageband) en hun iWork-apps (Pages, Numbers en Keynote) gratis verkrijgbaar zijn bij de aanschaf van nieuwe Apple-hardware, of dat nou iOS-apparaten of Macs zijn. Daarbij zijn al deze apps opnieuw ontworpen, waardoor documenten en media tussen platforms gedeeld kunnen worden.
Hier volgt een samenvatting van wat Apple als nieuw aankondigde in de iLife- en iWork-pakketten. Meer details zullen ongetwijfeld binnenkort volgen.
iPhoto -- Hoewel er aan de Mac-versie van iPhoto maar weinig veranderd lijkt te zijn (hoewel die wel betere prestaties onder OS X 10.9 Mavericks zou hebben), heeft de iOS-versie van iPhoto er veel nieuwe opties voor organiseren en presenteren bijgekregen, zoals het sorteren van foto's per maand, het filteren op type, titel of andere criteria en tagging voor het sorteren van foto's in albums.
Er is ook geavanceerder bewerkingsgereedschap toegevoegd aan de iOS-versie, waaronder penselen voor scherper maken en verzadiging aanpassen, en veel nieuwe effecten (je kunt nu het "aura" van een afbeelding bijstellen of "artistieke" filters toepassen, en nog veel meer).
Voor het eerst kunnen gebruikers fotoboeken maken en ze rechtstreeks afdrukken vanuit iPhoto voor iOS. En als je een van die gebruikers bent die zich afvroegen waar de diashows van de app Foto's gebleven waren: je vindt ze terug in het nieuwe iPhoto, met nog andere projecten zoals webdagboeken en de eerder genoemde fotoboeken.
Het lijkt er helaas niet op dat er wat voor verbinding dan ook is tussen je iPhoto-bibliotheken op de Mac en iOS, waardoor het onmogelijk is om op meerdere apparaten aan je fotoverzameling te werken.
iMovie -- De Mac-versie van iMovie heeft een nieuwe interface, met gestroomlijnd doorzoeken van clips en de mogelijkheid om een clip te delen op het web of via e-mail zonder een apart filmproject ervan te moeten maken. Een net zo gestroomlijnde editor geeft betere toegang tot effecten en heeft ook gemakkelijk te gebruiken snelheidsbijstelling, audiofilters, beeld-in-beeld en zij-aan-zij presentaties en een Bewerkingen-balk met kleurbijstelling, stabilisatiebijstelling en kleur-synchronisatie tussen clips.
Een belangrijke nieuwe optie, iMovie Theater, deelt bewerkte films en trailers (ja, je kunt met iMovie nog steeds trailers maken met 29 beschikbare modellen) via iCloud tussen al je apparaten, waaronder Apple TV.
Net als zijn Mac-broer heeft iMovie voor iOS ook bijgewerkte deelmogelijkheden, waardoor je clips rechtstreeks vanuit de videobrowser van de app kunt delen via iMessage, e-mail, het web en iMovie Theater. De opnieuw ontworpen editor lijkt op de nieuwe Mac-versie, met een Bewerkingen-balk, en biedt acht thema's, gevorderde audiobewerkingsmogelijkheden, ondersteuning voor het bewerken van slow-motionvideo van de iPhone 5s, en speciale effecten zoals beeld-in-beeld, wegsnijden en split-screen. Je kunt ook trailers maken in de iOS-app, met 14 modellen.
GarageBand -- In de eerste update sinds 2010 komt de nieuwe Mac-versie van GarageBand met een geheel nieuwe bibliotheek met geluiden en loops en de mogelijkheid om er nog meer aan te schaffen via in-app-aankopen. Slimme Knoppen verschijnen automatisch aangepast aan het geselecteerde software-instrument, de geselecteerde versterker (waaronder 35 stompboxen) of het geselecteerde effect. Een virtuele sessiedrummer is beschikbaar, die fragmenten van echte sessiedrummers en opnametechnici gebruikt. Eén virtuele drummer wordt bijgeleverd, maar andere kunnen worden toegevoegd via in-app-aankoop.
Je kunt maar liefst 255 audiosporen maken en mixen, en Flex Time toepassen om de timing van de sporen die niet gelijklopen met de andere aan te passen. GarageBand heeft nu een een rechtstreekse upload naar SoundCloud en iCloud-synchronisatie met je andere apparaten die GarageBand hebben.
Een belangrijke nieuwe functie in GarageBand voor iOS is de mogelijkheid om andere geluidsapps op je iOS-apparaat met GarageBand te gebruiken, waaronder effecten en speciale instrumenten, via een nieuwe Inter-App Audio-optie (dat vinden wij klinken als Audiobus, zie "FunBITS: de wereld van Audiobus en iPad-muziekapps", 9 augustus 2013). De editor is flink uitgebreid en heeft nu maar liefs 32 sporen (die arme Beatles hadden maar vier sporen tot hun beschikking in de Abbey Road Studios) en een Note Editor die je kunt gebruiken om noten op hun plek te slepen (of een valse noot te verwijderen).
Pages -- Na meer dan vier jaar lang stagnatie als Pages '09 is de Mac-versie eindelijk ververst en is de jaartoevoeging vervallen: het heet nu gewoon Pages voor Mac. In plaats van je scherm te vullen met de zwevende inspectors van de vorige versie heeft Pages nu een formatteerpaneel dat gereedschappen laat zien gebaseerd op wat geselecteerd is, en optionele coachingtips om je bij te staan bij het vinden van je weg in de nieuwe interface. Zo zijn het volgen van veranderingen en commentaren nog steeds beschikbaar, maar ze verschijnen nu beiden geïntegreerd in het document en komen alleen tevoorschijn wanneer je ze oproept.
Het interne formaat voor Pages-documenten is veranderd om nu volledige compatibiliteit te geven met de iOS- en iCloud-versies van Pages. Die verandering betekent echter wel dat in oudere Pages-documenten wel wat zaken kunnen verdwijnen of veranderen wanneer ze in de nieuwste versie van de app worden geopend. Je kunt een document in Pages '09-formaat exporteren als je die moet delen met een gebruiker die de upgrade niet gedaan heeft. Je kunt ook, net als tevoren, exporteren in Word-, PDF-, tekst- of EPUB-formaat. Het goede nieuws is dat als je de nieuwe versie niet kunt waarderen, je de oude iWork-apps nog steeds terug kunt vinden onder /Applications/iWork '09/. Dat lijkt wel een stille toegeving van Apple dat het nieuwe iWork nog steeds wat werk nodig heeft.
Nu we het toch over de web-gebaseerde iCloud-versie van Pages hebben: je kunt nu een koppeling delen met andere gebruikers, zelfs niet-Macgebruikers, en iedereen kan dan hetzelfde document afzonderlijk bewerken, of tegelijkertijd met directe updates. Het werd tijd dat Apple toegaf dat samenwerking cruciaal is!
Pages voor iOS is in lijn gebracht met de iOS 7-interface, en de gereedschappen en modellen zijn daar ook aan aangepast, waaronder sommige welkome handigheidjes, zoals het plaatsen van de gereedschapsbalk op het virtuele toetsenbord in plaats van bovenaan de pagina.
Net als de Mac-versie geeft Pages voor iOS ook coachingtips om je te begeleiden op je weg door de interface. Stijlen en lay-outs zijn ook verbeterd, maar als je eigen stijlen of lay-outs wilt maken zul je dat op de Mac moeten doen om ze op je iOS-apparaat te krijgen. Naast de mogelijkheid om documenten te exporteren in Word- of PDF-formaat is er nu de optie om een document rechtstreeks naar EPUB te exporteren en het te openen in een passende iOS-app naar keuze. Export naar Pages '09 is ook beschikbaar.
Numbers -- Net als Pages heeft de Mac-versie van Numbers een vereenvoudigde interface, met context-gevoelige gereedschappen die zwevende inspectors vervangen en coachingtips om je te helpen uit te vinden welke gereedschappen wat doen. Voorwaardelijk aanstrepen en geanimeerde grafieken maken het visualiseren van data dynamischer, en dankzij volledige cross-platform-compatibiliteit tussen je Mac, iOS-apparaten en iCloud kun je doorgaan met je werk wanneer je van apparaat verandert.
Natuurlijk betekent de cross-platform-compatibiliteit dat Numbers ook een verandering van bestandsformaat heeft doorgemaakt. Gelukkig kun je indien nodig nog in het oude Numbers '09-formaat exporteren. Dezelfde deelmogelijkheid die beschikbaar is in Pages is ook bij Numbers verschenen, waaronder directe samenwerking op het web met Numbers voor iCloud: diegenen die samenwerken met Windowsgebruikers hoeven niet langer naar Excel-formaat te exporteren, want Windowsgebruikers kunnen die documenten nu openen en bewerken in hun webbrowsers. Je hoeft ze alleen maar een koppeling te sturen.
Net als Pages op iOS heeft Numbers voor iOS een iOS 7-facelift ondergaan, met de bijbehorende vereenvoudigingen aan de interface en geïntegreerde coachingtips om je te helpen bij het navigeren door de nieuwe en veranderde mogelijkheden van de app. Bij die functies zit de mogelijkheid om interactieve formulieren te maken die je in een spreadsheet kunt zetten, zodat je dingen kunt doen als je boodschappenlijstje invoeren, prijzen toevoegen op je iPhone terwijl je door de gangen van de levensmiddelenzaak loopt en de gegevens vanzelf laten verschijnen in je huishoudspreadsheet. Interactieve grafieken zijn ook toegevoegd aan de selectie 2D- en 3D-grafieken uit de vorige versie.
Keynote -- De nieuwe versie van Keynote voor de Mac is net zo vereenvoudigd als de andere iWorks-apps voor de Mac, en ja, je krijgt er ook dezelfde begeleidende tips bij. Verder zijn er nieuwe effecten en dia-overgangen om mee te spelen, en een vernieuwd Sprekers-scherm, waarin je tijdens een presentatie je aantekeningen kan aanpassen. En je kunt wel tot zes beeldschermen tegelijk gebruiken.
Deze versie kent ook een nieuw bestandsformaat, maar indien noodzakelijk kun je exporteren naar Keynote '09-formaat. Verder kun je, zoals gebruikelijk, presentaties in PowerPoint-formaat importeren en exporteren, maar je kunt nu ook via iCloud direct samenwerken met Windows-gebruikers, via een gedeelde koppeling en een webbrowser. Uiteraard is er volledige compatibiliteit met de iOS-versie van Keynote.
Keynote voor iOS heeft ook een nieuw uiterlijk, zodat hij naadloos binnen iOS 7 past, en heeft nieuwe mogelijkheden om interactieve grafieken te maken, net als het vernieuwde Numbers. Animaties zijn uitgebreid, en presentaties kunnen via het web gedeeld worden, net als met de Mac-versie.
Opgetogen over al deze nieuwe mogelijkheden? Even dimmen, want zoals gewoonlijk zit er een klein addertje onder het gratis gras, en dat heeft vooral te maken met dat "gratis". De gratis versie van de iLife- en iWork-apps zijn alleen beschikbaar voor hen die nieuwe Macs of iOS-apparaten hebben aangeschaft en zij die hun iOS-apparaten na 1 september 2013 hebben geactiveerd.
Als je de apps al eerder had aangeschaft krijg je de updates uiteraard gratis via Software-update of de Mac App Store voor de Mac-apps en de App Store voor de iOS-apps. Als je echter geen nieuwe apparaten gaat aanschaffen en je de vorige versies nog niet hebt, zul je gewoon voor deze apps moeten betalen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
LaunchBar, TextExpander, Keyboard Maestro, RescueTime. Deze en veel andere hulpprogramma's hebben een ding gemeen: ze leunen op de ondersteuning door Mac OS X van "hulpapparaten" om taken uit te voeren die normaal verboden zijn voor applicaties. Omdat deze instelling niet door de software ingesteld kan worden zullen deze programma's bij de eerste activering altijd de gebruiker vragen deze instelling te activeren als deze niet al eerder ingesteld is. (In "Het scripten van het onscriptbare in Mac OS X", 10 maart 2003, legde Matt Neuburg deze mogelijkheid uit en vertelde hij waar het vandaan kwam. Deze mogelijkheid is in feite gebaseerd op de "Workforce Investment Act" van 1998, een Amerikaanse wet die beter bekend is als "Section 508".)
In versies van Mac OS X voor 10.9 Mavericks, was "Activeer toegang voor hulpapparaten" een systeembrede instelling die te vinden was in het venster "Toegankelijkheid" (voorheen bekend als "Universele toegang") van de systeemvoorkeuren. Het was behoorlijk onbekend, vooral omdat de meeste gebruikers nooit de link konden leggen tussen "hulpapparaten" en slimme Mac-hulpprogramma's.
Volgens Shelly Brisbin, een toegankelijkheidsexpert en auteur van het binnenkort verschijnende boek "iOS Access for All" was de originele bedoeling van de optie "Activeer toegang voor hulpapparaten" het voor speciale apparaten mogelijk te maken software aan te sturen die op zijn beurt de Mac zou bedienen. Dat apparaat kon, bijvoorbeeld, een schakelaar hebben die menu's zou uitrollen of op knoppen kon drukken.
Voor het grootste deel echter, werd deze toegankelijkheidsfunctionaliteit vooral gebruikt door populaire hulpprogramma's die als marionettenspelers de verschillende onderdelen van het besturingssysteem en andere programma's willen besturen, door te klikken op knoppen en achter de schermen opdrachten uit te delen. Zulke vaardigheden zijn normaal niet toegestaan voor programma's en door aan te haken in het toegankelijkheidssysteem, hadden deze hulpprogramma's meer toegang tot de fundamenten van Mac OS X.
Dat is allemaal prima, maar in Mavericks bracht Apple hier op twee belangrijke manieren verandering in. Ten eerste, is de mogelijkheid nu niet meer systeembreed maar voor elk programma apart instelbaar, wat de gebruikers meer gedetailleerde controle en veiligheid geeft omdat kwaadwillende software niet meer kan meeliften op de systeembrede toegang, zoals sommige "keyloggers" deden. Ten tweede: je geeft in wezen toestemming aan software om je Mac te besturen en daarom is de plek waar je deze toestemming instelt, verhuisd naar het venster "Beveiliging en privacy" van de Systeemvoorkeuren, onder Toegankelijkheid.
(In feite verbetert Mavericks de huidige wijze op nog een manier, met de introductie van de Schakelaar-opties in de voorkeurenpaneel "Toegankelijkheid". Ze maken het mogelijk dat de Mac bestuurd wordt door een of meer schakelaars, zoals die op een gamepad of ander hulpapparaat. Deze YouTube-video van Luis Perez legt het uit.)
Apps die je computer bedienen, verschijnen in de lijst Toegankelijkheid in "Beveiliging en privacy" nadat je ze gestart hebt. Je zal steeds meer waarschuwingsvensters zien opkomen die je naar dit voorkeurenvenster verwijzen nu hulpprogramma's geüpdatet worden voor Mavericks. En omdat de toestemming nu per applicatie gegeven moeten worden, krijg je feitelijk voor elke applicatie die toestemming nodig heeft een verzoek. De eerdere overkoepelende toestemming via "Activeer toegang voor hulpapparaten" is niet langer van toepassing.
Om een dergelijke applicatie toestemming te geven je Mac te kunnen bedienen, klik je op het slotsymbool, geef je het beheerderswachtwoord op en klik je op het vakje naast de betreffende applicatie. Als een hulpprogramma een dergelijk toegankelijkheidstoestemming vereist en niet doet wat het zou moeten doen, is het de moeite waard om in de Toegankelijkheid-lijst na te kijken of het de benodigde toestemming heeft.
(Een kleine extra opmerking: het klikken op het slotsymbool is verplicht voor onderdelen in de Toegankelijkheid-lijst en de Locatievoorzieningen-lijst, maar niet voor Contactgegevens, Agenda's, Herinneringen, Twitter of Facebook. Waarschijnlijk omdat de eerste twee beschikbaar zijn voor alle gebruikeraccounts op de Mac, in plaats van alleen het huidige account. Niettemin is dit een voorbeeld van een slechte interface van de kant van Apple. Waarom zou je het slot toepassen op sommige van deze lijsten en niet op andere?)
Je ziet in de schermafbeelding hierboven dat Skype en de Systeemvoorkeuren in de lijst staan, maar dat ik ze geen toestemming gegeven heb. Dat is omdat ik geen idee heb waarom ze deze nodig zouden hebben en het is een slecht idee zo'n ruime toegang te geven aan elk programma zonder dat je weet waarom het nodig is. Je kan je ook afvragen waarom het programma RescueTime, dat activiteiten monitort in de lijst staat. In de toelichting bij de uitgave staat dat het Rescuetime nauwkeuriger maakt door correct vast te stellen wanneer je wisselt van vensters.
Al met al zijn de veranderingen in Mavericks een goede zaak, maar omdat de voorgaande situatie behoorlijk ondoorgrondelijk was en het toegankelijkheidssyteem nog steeds gebruikt wordt door populaire hulpprogramma's, zullen gebruikers nog langer verward blijven.
Maar nu weet je wat er aan de hand is, dus help dit nieuws over de wereld te verspreiden!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Er zijn van die momenten waarop Apple, normaliter gekenmerkt door zijn uniforme presentatie, lijkt te lijden aan een gespleten persoonlijkheid. Bijvoorbeeld: wil je een oudere Mac upgraden naar OS X 10.7 Lion of 10.8 Mountain Lion, dan dien je, ook nu 10.9 Mavericks verschenen is (zie "Apple geeft OS X 10.9 Mavericks gratis uit", 22 oktober 2013), via de Apple Online Store een tegoedcode van $ 19,99 aan te schaffen, die je vervolgens in de Mac App Store kunt gebruiken. Deze merkwaardige omweg is nodig omdat Apple alleen de meest recente versie van Mac OS X (op dit moment Mavericks) vindbaar in de Mac App Store presenteert, waarschijnlijk om klanten niet in verwarring te brengen.
(En ja, dat betekent dat de Mac die je wilt upgraden al 10.6.8 Snow Leopard moet draaien, of dat je een aantal trucs moet uithalen om een installatieschijf te maken. Zowel "Take Control of Upgrading to Lion" als " blijft verkrijgbaar voor als je wilt opzoeken hoe dat precies moet.)
Als je die tegoedcode hebt open je de App Store-app, om in de sectie Snelkoppelingen van de weergave Uitgelicht op 'Wissel in' te klikken, waarna je de code kunt invoeren.
Dit is allemaal best begrijpelijk, ook al draait Mavericks op alle Macs die Mountain Lion ondersteunt. Er zijn bovendien nog andere redenen waarom iemand een oudere Mac zou willen upgraden van Snow Leopard naar Lion of Mountain Lion in plaats van naar Mavericks, met name om redenen van software-compatibiliteit (of de problemen met Apple Mail en Gmail, zie voor de details hierover "Mail in Mavericks verandert de relatie met Gmail", 22 oktober 2013), en het is positief om te zien dat Apple die mogelijkheid openhoudt voor het kleine aantal personen dat een van deze oude besturingssystemen voor dat doel wil kopen.
Maar waarom laat Apple bezitters van iOS-apparaten die de overstap naar iOS 7 hebben gemaakt niet teruggaan naar iOS 6? Voor een niet te verwaarlozen aantal gebruikers is het nieuwe uiterlijk van iOS 7 onleesbaar, zelfs met de toegankelijkheidsopties die Apple heeft toegevoegd om aan hun bezwaren tegemoet te komen (zie de opmerkingen bij "Turen naar iOS 7 voor slechtzienden", 19 september 2013). Het fundamentele ontwerp van iOS 7 is geen bug die hersteld kan worden, of een keuze die uitgeschakeld kan worden. iOS 7.0.3 mag dan het probleem dat mensen wagenziek worden van het parallax-effect en sommige animaties aangepakt hebben door een uitbreiding van de reikwijdte van de schakelaar Reduce Motion (zie "iOS 7.0.3 brengt iCloud-sleutelhanger en zet animatie uit", 22 oktober 2013), maar dan nog zijn de opties Larger Dynamic Text en Bold Text voor veel gebruikers niet afdoende.
Deze gebruikers vragen niet om wijzigingen in iOS 7, ze willen alleen maar in staat gesteld worden om terug te gaan naar iOS 6. En toch geeft hetzelfde bedrijf dat er geen been in ziet om de twee vorige versies van Mac OS X te verkopen in dit geval niet thuis. Wat zou daarvan de reden kunnen zijn?
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
[Opmerking van de auteur: ik heb dit artikel sinds het voor het eerst is gepubliceerd flink uitgebreid met meer details, nieuwe informatie die sindsdien bekend is geworden en nieuwe berichten van gebruikers.]
Apple Mail in OS X 10.9 Mavericks gaat anders met Gmail-accounts om dan alle vorige versies van Mail. Hoewel sommige van de veranderingen erg slim en handig zijn, kent de uitvoering ervan toch een aantal gebreken. Jouw ervaringen kunnen natuurlijk verschillen, maar gebaseerd op mijn ervaringen en die van honderden mensen die online commentaar hebben geleverd, laat Mails behandeling van Gmail-accounts, zeker in eerste instantie, nogal wat te wensen over. Hieronder volgt een beschrijving van mijn ervaringen, en wat je er al of niet aan kunt doen.
(De Joe Hulk-tekening hierboven is een fragment van een Joy of Tech-cartoon die is gepubliceerd als reactie op dit artikel.)
Pseudo-IMAP-veranderingen -- Mail en Gmail zijn van begin af aan nooit een fantastische combinatie geweest, omdat IMAP door Gmail op een vreemde, absoluut ongebruikelijke manier wordt toegepast en Mail er altijd op stond Gmail als een conventionele IMAP-server te behandelen. Maar met veel vallen en opstaan heb ik uiteindelijk een combinatie van voorkeuren voor Mail en Gmail gevonden die, tot aan Mavericks, resulteerde in een stabiele (en zelfs voornamelijk plezierige) gebruikservaring. Zoals ik beschreef in het artikel "De e-mail hemel bereiken met IMAP, Gmail en Apple Mail", van 2 mei 2009, hoefde je alleen maar x, y en z te doen (dat wil zeggen, 21 stappen van x, y en z), en dan liep het allemaal gesmeerd.
Nou, onder Mavericks kun je dat wel vergeten. Het opvolgen van de oude aanwijzingen leidt je nu alleen maar weg van de staat van gelukzaligheid. En als je de aanwijzingen wel hebt opgevolgd voor je de update maakte naar Mavericks, zul je nu een aantal stappen moeten zetten om een aantal problemen ongedaan te maken.
Vóór Mavericks bestond de aanpak die het beste werkte met Gmail-accounts in Mail eruit, de voorkeuren van Gmail op te roepen en daar in te stellen dat IMAP-clients het label 'Alle berichten' niet te zien kregen. 'Alle berichten' betekent precies wat het zegt: al je opgeslagen en verzonden berichten, onafhankelijk van of en hoe ze zijn gelabeld. Het 'aan' hebben staan van 'Alle berichten' hield vóór het bestaan van Mavericks in dat Mail van ieder bericht tenminste twee exemplaren zou downloaden (één in 'Alle berichten' en één voor ieder label dat je in Gmail aan dat bericht had gehangen). Dit leidde tot grote hoeveelheden dubbele berichten, verspilde schijfruimte en bandbreedte, en verminderde prestaties. Het verbergen van 'Alle berichten' voorkwam dit probleem.
Mail in Mavericks probeert Gmail min of meer onder eigen voorwaarden tegemoet te treden. Als onderdeel van deze aanpak behandelt Mail het archiveren van Gmail-berichten nu in essentie op dezelfde manier als Gmail dat zelf doet: het verplaatsen van een bericht van Inbox naar Archief verwijdert het Inbox-label, wat inhoudt dat het alleen nog maar te zien is in Gmails 'Alle berichten'-lijst (tenzij je er een ander label aan hangt in Gmail of het verplaatst naar een andere postbus in Mail). Let op: het verwijderen van een bericht in Mavericks Mail zal het niet archiveren naar 'Alle berichten'. Het verplaatst (en dat is logisch) het bericht naar de Prullenbak. Ik heb altijd al gezegd dat het gebruik van de Delete-toets niet "bewaar dit voor altijd" hoort te betekenen, maar als je de gewoonte hebt aangenomen de Delete-toets te gebruiken om te archiveren: dit werkt niet meer in Mavericks.
Helaas betekent dit, als je het label 'Alle berichten' in Mail in Mavericks hebt verborgen, dat berichten die je uit je Inbox verwijdert (door te archiveren of te wissen) daar later op een magische wijze in terugkeren, als je na het wisselen naar een andere postbus weer terugkomt in de Inbox, of als je Mail afsluit en weer heropent. Daar wordt iedereen natuurlijk gek van. Ik heb dit bij Apple aangemeld als een bug, waar het werd gemarkeerd als een dubbeling. Dat betekent slechts dat ik niet de eerste persoon was die dit heeft aangemeld, maar niet noodzakelijkerwijs dat Apple er ook iets aan gaat doen. (Een bericht op Pocket-lint suggereert dat de veranderingen in het gedrag van Mail met betrekking tot 'Alle berichten' speciaal voor Google zijn doorgevoerd, maar ik ken de details niet.) De enige manier om dit probleem "op te lossen" is 'Alle berichten' weer aan te zetten (wat, tussen haakjes, gevolgen heeft voor alle IMAP-clients, niet alleen Apples Mail). Ik zal je hier vertellen hoe, maar doe het niet voordat je hebt gelezen wat de consequenties daarvan zijn.
Om 'Alle berichten' weer aan te zetten log je in bij je Gmail-account op de website van Google. Klik op het tandwiel-pictogram en kies in het venstermenu voor Instellingen. Klik op Labels. Zoek 'Alle berichten' op (onder Systeemlabels, ergens bovenaan) en zorg dat 'Weergeven in IMAP' is aangevinkt.
Het volgende gaat nu gebeuren. Mail zal, ondanks het feit dat het al je Gmail-berichten al heeft gecached, ze allemaal toch nog een keer downloaden. Voor mij, met zo'n 321.000 berichten voor een totaal van meer dan 4 GB, nam dat bijna twee volle dagen in beslag, zelfs met een supersnelle internetverbinding. Dat is een onredelijke hoeveelheid tijd, en een achterlijke verspilling van bandbreedte omdat ik van al die berichten al een kopie had! Mail doet dit trouwens in fases, en ik zal je niet vervelen met de details, maar ik kan je wel vertellen dat op een zeker punt in dit proces je map ~/Library/Mail mogelijk twee keer zo groot is als die zou moeten zijn, of zelfs nog groter. Tenzij je veel te weinig schijfruimte hebt zou ik me daar niet zoveel zorgen over maken, want uiteindelijk wordt alles weer normaal. Maar besef wel dat het Mail heel, heel veel tijd kan kosten om al die dubbele berichten op te ruimen en de map ~/Library/Mail weer tot een normaal formaat terug te brengen.
Als dat allemaal achter de rug is, is het goede nieuws dat Mail van alle berichten nog maar één exemplaar bezit, namelijk die in 'Alle berichten'! Berichten die je had gelabeld in Gmail zullen nog steeds te zien zijn in postbussen die die naam dragen. (En eindelijk zal Mail een exemplaar hebben van al je berichten die helemaal geen label hebben, die je had gearchiveerd zonder ze expliciet ergens op te bergen.) Die berichten zitten trouwens niet echt in die postbussen. Achter de schermen voegt Mail een klein stukje onzichtbare XML-code toe aan het einde van elk bericht. In die code staat in welke andere postbus(sen) het bericht te zien moet zijn. En dat is een volkomen redelijke manier van doen, voor zover het werkt. Je zou kunnen zeggen dat Mail hier al jaren geleden mee had moeten beginnen.
Deze verandering heeft echter wat vervelende bijwerkingen, en het lijkt erop dat Apple niet helemaal goed over de gevolgen heeft nagedacht. Ten eerste maakt Mail je niet attent op het feit dat het nu toegang nodig heeft tot 'Alle berichten'. Het werkt gewoon niet goed meer. Het zou bijvoorbeeld een klein bericht kunnen laten verschijnen dat zegt, "Hé daar! Ik zie dat je een Gmail-account hebt en ik kan 'Alle berichten' niet zien. Dat kon van nu af aan wel eens een probleem opleveren. Je kunt het op deze manier oplossen en dit is wat je daarna kunt verwachten". Maar nee, hier moet je helemaal zelf achter zien te komen. Een belangrijke structurele verandering die niet eens wordt genoemd als je naar 'Help > What's New in Mail?' gaat, laat staan dat er een handige foutmelding aan is gewijd.
Hoe dan ook, als je er eenmaal achter ben dat je 'Alle berichten' moet inschakelen kun je wel eens een andere hindernis tegenkomen. Waar ik achter kwam, en wat door talloze andere gebruikers is gemeld, is dat zelfs nadat 'Alle berichten' is ingeschakeld en Mail genoeg tijd heeft gehad om alles opnieuw te downloaden, te cachen en te indexeren, de Inbox van Mail niet gesynchroniseerd blijft met die van Gmail. Dit houdt in dat lezen, verplaatsen, wissen of andere acties met de berichten in te Inbox op de Gmail-website, op een iPhone of iPad, of in een andere IMAP-client, niets veranderen aan wat verschijnt in Mails Inbox, zelfs na een paar uur. En de gebruikelijke oplossingen, zoals het afsluiten en herstarten van Mail, het opnieuw opbouwen van de Inbox, en het forceren van een synchronisatie, leverden niets op.
Bij mij verdween het probleem spontaan na vier frustrerende dagen (waarin ik Gmail in een webbrowser geopend moest houden om geen inkomende berichten te missen) en begon Mails Inbox weer direct te synchroniseren zoals het voorheen altijd had gedaan. Ik weet niet waar die verandering vandaan kwam maar was er wel blij mee, omdat het impliceerde dat het probleem met een beetje geduld ook bij anderen kan verdwijnen. Maar ongeveer 12 uur later stopte mijn Inbox plotseling weer met synchroniseren, en opnieuw kon niets wat ik deed het weer tot leven wekken. Sindsdien schommelt het. Soms werkt het, en soms niet. Voor wat het waard is: de algemene ervaring lijkt te suggereren dat de gebruikers onder ons met extreem grote hoeveelheden berichten in Gmail een grotere kans hebben op langere Inbox-synchronisatiehiaten. Gebruikers met maar een paar duizend berichten merken er vaak helemaal niets van.Maar als je 'Alle berichten' voor IMAP-clients nog nooit hebt uitgeschakeld? Ik zou willen dat ik kon zeggen dat de upgrade dan makkelijk gaat, en voor sommigen is dat ook het geval. Maar ik heb ook van mensen gehoord die nog nooit hun standaard Gmail-instellingen hebben veranderd, en voor wie upgraden naar Mavericks betekende dat het ongelooflijk lang duurde voordat de inhoud van hun Inbox en andere postbussen goed weergegeven werden.
Een ander probleem is dat wanneer je 'Alle berichten' hebt ingeschakeld, er een probleem ontstaat tussen AppleScript en Gmail-accounts. Als je AppleScripts hebt voor Gmail-berichten (ik heb er een aantal die ik essentieel acht) zullen de scripts zeggen dat je postbussen (behalve je Inbox en Alle berichten) leeg zijn. Dat zijn ze natuurlijk eigenlijk ook, maar ze zien er niet leeg uit in Mail omdat Mail op de juiste manier met de labels van Gmail omgaat. Helaas weet AppleScript dat niet. (Ik heb dit doorgeven als een bug, en dit werd ook aangemerkt als een duplicaat.) In de tussentijd gebruik ik 10.8 Mountain Lion in een virtuele machine (VMware Fusion) zodat ik mijn oude Mail-AppleScripts kan blijven gebruiken.
Zoals ik al zei heeft het inschakelen van 'Alle berichten' niet alleen gevolgen voor Mail maar voor alle clients die je gebruikt op welk apparaat dan ook, en ook op oudere versies van Mail. Het "repareren" van Gmail op mijn Mavericks-systeem geeft dus problemen op andere systemen (inclusief mijn virtuele machine met Mountain Lion!), waardoor ik moet kiezen uit twee kwaden.
Het hele 'Alle berichten'-gedoe (en de vertragingen die er het gevolg van zijn) is wellicht de opvallendste verandering in de manier waarop Mail werkt met Gmail, maar er zijn ook andere problemen:
Het is niet meer mogelijk om de volgorde van je Gmail-postbussen te veranderen in de navigatiekolom van Mail: op het hoogste niveau van je Gmail-account is alles alfabetisch (hoewel mailboxen op een volgend niveau gek genoeg wel in een andere volgorde kunnen worden gezet). Het verslepen van zo'n mailbox naar een nieuwe bestemming laat het meteen terugveren naar de standaardpositie. Met andere account-types of met je lokale postbussen kan dit wel.
Mail dwingt nu af dat je de standaard lokatie van de Gmail-postbussen "Verstuurd" en "Prullenmand" gebruikt. (Als je dit probeert aan te passen met Postbus > Gebruik deze postbus voor, zullen de speciale postbussen als Verstuurd en Prullenmand in het grijs weergegeven worden. Als je dit voor de upgrade gedaan hebt zullen ze waarschijnlijk leeg zijn, dus zul je ze niet kunnen zien.) Een van de gevolgen van deze veranderingen is dat alle verwijderde Gmail-berichten na 30 dagen definitief verwijderd worden, zelfs als je in Mail hebt ingesteld dat berichten nooit verwijderd moeten worden. Mail heeft hier immers geen controle meer over, dat doet Gmail.
Je kunt weliswaar "Bewaar conceptberichten op de server" voor Gmail-accounts uitzetten, maar die instelling beklijft niet. Je concepten worden dus altijd op de server bewaard.
De badges die Mail gebruikt om te tonen hoeveel ongelezen berichten je in iedere postbus hebt zullen wellicht niet meer kloppen. Ik hoorde van een gebruiker dat hoewel er een regel gebruikt was om berichten uit een bepaalde postbus te verplaatsen, de teller op de Inbox nog steeds op het oude aantal stond.
Meer problemen -- Als je dacht dat alleen Gmail-gebruikers problemen hebben met Mail in Mavericks: er is ook een groeiende lijst met problemen met andere providers. Bijvoorbeeld:
In eerdere versies van Mail kon je voor IMAP-accounts kiezen of je volledige berichten wilde opslaan met bijlagen, alleen de tekst van de berichten, alleen berichten die je gelezen had, of geen van bovenstaande. In Mavericks moet je de gehele tekst van ieder bericht downloaden, ook voor Gmail. Je kunt alleen een keuze maken of je wel of niet bijlagen wilt hebben. Vast een frustratie voor mensen met beperkte schijfopslag, langzame internetverbindingen of beide. Hoewel Apple zegt dat dit noodzakelijk is om alle mogelijkheden van Mail te kunnen gebruiken was dit voorheen niet nodig, en ik vraag me af waarom nu wel.
Een fascinerend maar ook frustrerend bericht op de blog van FastMail stelt dat de Mavericks-versie van Mail serieuze problemen geeft op gewone IMAP-accounts, inclusief eindeloze herhaling van berichten in de postbus "Ongewenste reclame". Omdat FastMail een van de grootste en betrouwbaarste IMAP-providers is, ben ik ervan overtuigd dat dit klopt, en dat is geen goed nieuws.
Ik gebruik zelf geen slimme postbussen van Mail, maar ik hoor dat daar ook serieuze problemen mee zijn onder Mavericks, ook in andere systemen dan Gmail. Zoals bijvoorbeeld een badge voor een aantal ongelezen berichten, maar als je de postbus opent zie je niets. Kirk McElhearn had dat ook, maar kon het probleem herstellen door Mail te verlaten en de drie bestanden die beginnen met "Envelope Index" in ~/Library/Mail/V2/MailData te verwijderen. Na openen van Mail het herindexeren van berichten was het weer in orde.
Ik heb ook gehoord dat de filters niet consistent werken, vooral niet wanneer ze achteraf worden toegepast voor inkomende berichten die je eerst op een ander apparaat hebt gelezen. Ik heb daar zelf geen last van gehad, maar meerdere mensen hebben dit probleem, ook iemand van TidBITS.
Hoewel ik nooit heb begrepen waarom het handig kan zijn om postbussen te hebben in je Inbox, hoor ik dat Mail die postbussen niet toont als je dat wel hebt gedaan.
Ook doen de meeste Mail-plugins het niet onder Mavericks. Dat is normaal na het bijwerken van OS X, en veel plugins hebben al een nieuwe versie voor Mavericks, maar andere zijn nog in reparatie.
Als je zelf nog andere problemen hebt met Mail in Mavericks (of ze aan Gmail gerelateerd zijn of niet maakt niet uit), moedigen we je aan om het ons in de commentaren te laten weten.
Ik hoop dat een OS X 10.9.1-update al deze kwesties zal verhelpen, maar ik durf er niet op te vertrouwen. Ik overweeg een nieuwe e-mailprovider (wat ik ook om andere redenen al overwoog) maar het irriteert me dat ik dat alleen maar moet doen omdat Apple het programma stuk heeft gemaakt, uitgerekend in een poging Mail beter te laten werken met Gmail.
Ik zou natuurlijk ook een andere e-mailclient kunnen gaan gebruiken, maar er zijn andere aspecten van Mail (en de plugins die ik gebruik) die weer niet geboden worden in andere clients, en ik heb er veel geprobeerd. Ik zou het allerliefst zowel Mail als Gmail willen blijven gebruiken, maar dat maakt Mavericks op dit moment onmogelijk.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Tien jaar geleden, in oktober 2003, begonnen we met onze reeks elektronische boeken Take Control met "Take Control of Upgrading to Panther" van Joe Kissel (zie "Wil je meer controle?", 20 oktober 2003). Vorige week brachten we de zevende versie van dat boek uit, "Take Control of Upgrading to Mavericks".
In de loop van die tien jaar hebben we talrijke veranderingen in de hele uitgeversbranche gezien en helpen plaatsvinden. Voor onze tiende verjaardag wilde ik enkele beschouwingen met jullie delen, alsook enkele interessante statistieken om een beeld te scheppen van wat we hebben bereikt.
De afgelegde weg in cijfers -- Ons eerste boek, "Take Control of Upgrading to Panther", hebben we tegelijkertijd met "Take Control of Customizing Panther" van Matt Neuburg uitgebracht, zodat onze catalogus meteen met twee boeken van start kon gaan. Binnen het jaar zaten we aan 12 boeken plus 5 vertalingen, en daarbij nog 20 gratis updates. De vertalingen bleken financieel niet haalbaar, maar tien jaar later staat de teller op 127, waaronder grote uitgaven en veranderingen van titel (zoals de zeven boeken in de reeks "Take Control of Upgrading to..."). Onze gratis kleinere updates zijn moeilijker bij te houden, maar volgens mij hebben wij er minstens nog eens 100 weggegeven.
Onze sterauteur is natuurlijk Joe Kissell, die in die 10 jaar een verbazende 42 boeken heeft geschreven. Van onze actuele schrijvers wordt hij gevolgd door Glenn Fleishman met 17, Sharon Zardetto met 11, Kirk McElhearn met 9, Matt Neuburg en Jeff Tolbert met elk 8, Michael Cohen met 6 en Jeff Carlson met 3. Andere auteurs in onze catalogus zijn onder andere Ted Landau, Steve Sande, Brian Tanaka, Andy Affleck, Karen Anderson, Larry Chen, Scott Knaster, Andy Baird, Arnie Keller, Clark Humphrey, Sam Sellers en Tom Negrino. En zonder de redactionele hulp van Dan Frakes, Kelly Turner, Geoff Duncan, Caroline Rose, Don Sellers en Lea Galanter, en een aantal schrijvers die hier ook bij helpen, zouden we verloren zijn. En het is dan altijd wel niet zo duidelijk, maar Tonya Engst heeft veel meer boeken dan anderen geredigeerd en volgt praktisch elk boek van nabij op om ervoor te zorgen dat het in de reeks past en voldoet aan onze strenge normen. Verder heeft Lauri Reinhardt zich ons onlangs bij ons gevoegd om ons bij te staan met het beantwoorden van vragen van klanten, omdat onze wens om elke vraag meteen te beantwoorden steeds meer botste met onze wens om snel nieuwe e-boeken uit te geven.
Hoeveel wij ook houden van onze huidige schrijvers, toch zijn we altijd nog op zoek naar meer. Wij willen fantastische technische schrijvers die niet alleen onze stijlregels kunnen volgen en met onze uitgavetechnieken die nooit stilstaan kunnen werken, maar die ook de inzet kunnen opbrengen om documenten met de lengte van een boek te produceren en er nadien ook nog bij betrokken te blijven, mogelijk zelfs jaren later nog. We hebben geprobeerd te groeien om meer boeken sneller te produceren, maar Take Control-boeken van de bovenste plank schrijven, redigeren en uitgeven blijft een arbeidsintensief proces.
De verkoopcijfers waren heel goed voor onze kleine onderneming, met bijna 375.000 boeken verkocht op 10 jaar tijd. In vergelijking met veel grotere uitgevers is dat een peulenschil, maar die hebben dan ook veel meer boeken. Onze manier van verkopen is ook heel anders: meer dan 90 procent dit jaar was rechtstreekse verkoop, en niet via verkopers zoals Amazon, Barnes & Noble, iBooks Store van Apple en O'Reilly Media. Tot nu toe is de verkoop via derden in 2013 goed voor slechts 8,5 procent van onze verkoopcijfers. (Het goede nieuws is dat wij, in tegenstelling tot traditionele uitgeverijen, gespaard bleven van de problemen veroorzaakt door de ondergang van Borders, die in 2010 meer dan 500 boekhandels in de Verenigde Staten hadden, maar tegen september 2011 elke vestiging hadden gesloten.) Softwarefirma's die onze boeken over hun producten verkopen zijn belangrijker, en zijn goed voor bijna 25 procent van onze verkoopcijfers voor dit jaar.
Onze all-time bestseller is Joe Kissells "Take Control of Mac OS X Backups", dat, verspreid over vijf edities en een naamsverandering in "Take Control of Backing Up Your Mac", meer dan 21.000 keer over de toonbank ging. Glenn Fleishmans "Take Control of Your 802.11n AirPort Network" staat op de tweede plaats, met meer dan 17.000 exemplaren verspreid over meerdere versies en edities. Kirk McElhearns "Take Control of Scrivener 2" staat op de eerste plaats voor één enkele editie, met bijna 13.000 exemplaren, waarvan veel via de ontwikkelaar van Scrivener, Literature & Latte. Joe's "Take Control of iCloud", met vier gratis updates voor de eerste editie, is aan een inhaalbeweging bezig met 11.000 exemplaren, maar door de hogere prijs is dit het boek dat met één editie het meest heeft opgebracht: meer dan $110.000. Joe werkt nu aan een tweede editie.
De inkomsten uit de Take Control-reeks hebben niet alleen onze auteurs aan een inkomen geholpen en bijgedragen aan ons eigen loon, maar jarenlang speelden ze ook een essentiële rol in het draaiende houden van TidBITS, tot we begonnen met het TidBITS-lidmaatschapsprogramma (zie "Steun TidBITS door lid te worden", 12 december 2011). We hebben ook inkomsten opnieuw geïnvesteerd in projecten zoals ons nieuwe logo en het ontwerp van onze voorpagina, en een nieuw ontwerp van onze website waaraan we lang hebben gewerkt en dat we hopelijk weldra kunnen voorstellen.
We zijn extra trots op enkele van onze vroege innovaties, zoals een manier voor lezers om te controleren op gratis updates en deze te downloaden, een functie die pas onlangs in de iBooks Store van Apple werd ingevoerd. En het doet deugd om te zien dat andere uitgeverijen nu ook e-boeken produceren die niet beperkt blijven tot statische tekst, maar die, waar nodig, ook interne navigatiekoppelingen en koppelingen naar externe verwijzingen en multimedia bevatten (zie "Waarom het papieren boek nooit zal verdwijnen", 14 februari 2013). Alleen onze aanpak om DRM te vermijden verdient meer navolging!
Een bibliotheek op basis van accounts die alle aangekochte boeken bijhoudt en lezers updates laat downloaden en kortingen biedt op nieuwe edities was ook een belangrijke mijlpaal voor ons. In ons systeem zitten nu meer dan 48.000 klanten (om redenen van privacy slaan we geen persoonlijke informatie zoals kredietkaartnummer of adres op in deze database). Bovendien aanvaardt ons systeem, in tegenstelling tot dat van Apple en Google, dat veel mensen meer dan één e-mailadres hebben en het laat gebruikers aankopen gedaan met verschillende adressen samenvoegen.
Ik kan wel lyrisch worden over onze lezers! Ik voel me zo vereerd dat meer dan 600 van onze klanten elk 50 of meer e-boeken van ons hebben gekocht, meer dan 2.500 hebben er 25 of meer gekocht, en bijna 9.000 hebben er 10 of meer gekocht. Dat is een voorbeeld van trouw, en ik vind letterlijk geen woorden om mijn dank voor deze steun over zo lange tijd uit te drukken. Dank u.
Formaten en uitgavetools -- Van doorslaggevend belang in de beslissing om een reeks e-boeken uit te geven in 2003 was het algemeen aanvaarde Portable Document Format van Adobe (PDF voor de vrienden). PDF bestond al sinds 1993, maar ofschoon Adobe Reader gratis beschikbaar was, was het Voorvertoning in Mac OS X van Apple dat de doorslag heeft gegeven om onze e-boeken op dat formaat te baseren. PDF heeft goed dienst gedaan tot de opkomst van de iPad in 2010 ons duidelijk maakte dat er nood was aan e-boeken in EPUB-formaat, en de populariteit van de Kindle zette ons aan om ook het Mobipocket-formaat aan te bieden.
PDF blijft evenwel ons populairste formaat, misschien omdat het volledig leesbaar is op de iPad en de grotere Kindle-modellen. Te oordelen aan downloads van gratis updates, geeft 60 procent van onze lezers de voorkeur aan PDF, 30 procent aan EPUB en 10 procent aan Mobipocket. Nu Apple iBooks eindelijk bundelt met OS X 10.9 Mavericks, zal EPUB waarschijnlijk sneller aanvaard worden, maar gepagineerde PDF's, waar we meer controle hebben over lay-out en afmetingen van afbeeldingen, blijft nog wel een tijdje ons hoofdformaat.
Onze behoefte om verschillende formaten te produceren uit zich ook sterk in onze keuze van uitgavetools. We zijn begonnen met Microsoft Word, deels wegens de functies voor wijzigingen bijhouden en opmerkingen, maar vooral omdat we elk bestand konden overbrengen naar Word for Windows (in een virtuele machine) om een PDF te maken waarvan de kopteksten van het bestand PDF-bladwijzers en koppelingen PDF-koppelingen werden. Onze eerste EPUB- en Mobipocket-bestanden werden voor ons gemaakt door onze distributiepartner, O'Reilly, door een conversiefirma in India, en ofschoon we wel dankbaar waren voor de hulp, waren we niet zo blij met het resultaat of met de daaruitvolgende vertraging.
Dus toen Apple in Pages '09 middels een update in 2011 de mogelijkheid inbouwde om EPUB te exporteren (zie "Hoe "Take Control" EPUB's in Pages maakt", 30 september 2011), sprongen we daar meteen bovenop, ondanks de enorme inspanning om de bestanden te converteren. Pages kon de Word-documenten van onze e-boeken importeren en die konden bruikbaar worden gemaakt met slechts enkele uurtjes schoonmaken. (Perfecte conversie is een mythe.) Pages kon ook een PDF met koppelingen maken, maar geen bladwijzers, een probleem dat we oplosten met Debenu PDF Aerialist. Dat gaf ons PDF en EPUB en een redelijk krachtige tekstverwerker met fatsoenlijke vastlegging van veranderingen en commentaar-functies. O'Reilly heeft nog een tijdje Mobipocket-bestanden voor ons gemaakt, totdat onze vriendin Serenity Caldwell van Macworld ons adviseerde over de complexe stappen die nodig zijn om een EPUB te prepareren voor Mobipocket-conversie met Amazons gereedschap Kindle Previewer. We bleven de layout van onze EPUB- en Mobipocket-versies verder verbeteren middels een complexe BBEdit-textfactory. Eindelijk hadden we volledige controle over ons productieproces!
Tenminste dat hadden we, totdat Apple in december 2012 een kleine update uitbracht voor Pages 4.3, waardoor zonder zelfs maar een toelichting de EPUB-export van het programma niet meer werkte ("Pages 4.3 versus BBEdit 10.5: Apple respecteert zijn gebruikers niet", 26 januari 2013). Met enige moeite lukt het ons om te downgraden naar Pages 4.2 zodat we konden blijven werken, maar dit was een slecht voorteken. Toen ontdekte ik Leanpub, een publicatiedienst waar Markdown-bestanden en afbeeldingen in gaan en die PDF-, EPUB- en Mobipocket-bestanden uitspuugt ("Leanpub: boekpublicatie met een druk op de knop", 26 april 2013). Leanpub is erg gaaf en ik kan het van harte aanbevelen voor iedereen die geïnteresseerd is in zelf publiceren.
Om de nodige Markdown-bestanden aan te maken voor Leanpub veranderden we voor de derde keer van tekstverwerker, naar Nisus Writer Pro van Nisus Software, wat onze favoriet was in de dagen vóór Mac OS X en dat eindelijk weer hetzelfde krachtige niveau bereikte met versie 2.0 in 2011 (voor details: zie "Nisus Writer Pro 2.0: de bespreking", 8 juni 2011). Nisus Writer Pro 2.0.6 beschikt over de noodzakelijke functies voor vastlegging van veranderingen en voor commentaar, kan een pdf exporteren met koppelingen en bladwijzers en heeft een uitgebreide macro-taal die Joe gebruikte om een macro te maken die een volledig geformatteerd Take Control-manuscript omzet in correcte Markdown voor Leanpub. Nisus Writer Pro is niet gespeend van bugs en eigenaardigheden, maar in tegenstelling tot Apple erkende Nisus Software onze bug-verslagen onmiddellijk en loste het bedrijf de problemen op in testversies (stel je voor!). We zijn nog steeds aan het verfijnen hoe we werken met Nisus Writer Pro (en doen daarbij verzoeken voor aanpassingen en nieuwe functies), maar het is geweldig om eindelijk zulke tekstverwerkende kracht tot onze beschikking te hebben.
Uiteraard verlaten we ons op een breed scala aan andere gereedschappen, zoals Adobe Acrobat Pro voor pdf-verfijning, BLT voor het testen van koppelingen, Aerialist voor het extraheren van koppelingen, PDF Enhancer voor het opschonen van onze pdf's, Google Docs voor het schrijven van marketing-materiaal, BBEdit voor het opnieuw formatteren van boekteksten voor plaatsing op internet en Automator voor distributie van bestanden.
Zo staan we er nu voor. Maar als er één ding is dat we gezien hebben en dat je kunt afleiden uit de verhalen en datums hierboven, is het dat constante verandering onvermijdelijk is in de uitgeverswereld en dat de snelheid van veranderen in de afgelopen paar jaar radicaal toegenomen is. We zijn daar niet onverdeeld gelukkig mee, daar de inspanningen die nodig zijn voor het reviseren van systemen en het leren werken met nieuwe gereedschappen ten koste gaat van het publiceren van nieuwe boeken, maar hopelijk brengt elk nieuw initiatief nieuwe mogelijkheden en additioneel rendement met zich mee.
Uiteindelijk produceren wij met veel plezier fantastische boeken die jullie, onze lezers, helpen. Zolang dat zo blijft en mensen ons werk blijven ondersteunen, blijven wij publiceren.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Onder de vele daden van Benjamin Franklin behoort ook het stichten van de Library Company of Philadelphia, de eerste abonnement-bibliotheek in de Britse koloniën. Het idee was simpel: voor een periodieke bijdrage hadden leden toegang tot de spullen van de Library Company. Deze spullen werden werden op hun beurt betaald van de opbrengsten van deze periodieke bijdragen. Abonnement-bibliotheken en de daaraan verwante circulerende bibliotheken (die ook door ledenbijdragen betaald werden), waren enkele van de voornaamste manieren waarop burgers in den lande toegang hadden tot boeken en leermaterialen. Ze bleven in zwang tot dat een eeuw later de openbare bibliotheek zijn opmars maakte.
En nu is de abonnee-bibliotheek terug. Twee online diensten, Scribd en Oyster, hebben een moderne versie van het concept gelanceerd en bieden een brede collectie aan e-boeken en andere digitale teksten. Voor een maandelijkse bijdrage van $ 8,99 voor Scribd en $ 9,95 voor Oyster kunnen abonnees net zoveel boeken uit de digitale collecties van deze diensten lezen als ze willen.
De collectie van beide diensten wordt geleverd door dezelfde grote uitgever: HarperCollins. De andere grote uitgevers (Simon & Schuster, Hachette Book Group, Macmillan en het nieuw samengevoegde Penguin Random House) moeten nog intekenen. In het geval van Scribd heeft HarperCollins het leeuwendeel van hun oude lijst (boeken van meer dan een jaar oud) beschikbaar gesteld voor de abonnees. Oyster heeft niet zo'n uitgebreide oude lijst maar hun collectie is verre van beperkt: er zijn meer dan 100.000 e-boeken onder auteursrechten beschikbaar voor hun abonnees.
De gebruikerservaring is in beide diensten hetzelfde. Je schrijft je in met een gebruikersnaam (een e-mailadres), een wachtwoord en kredietkaart-gegevens, en vervolgens gebruik je de iOS-app Scribd of Oyster om de boeken te lezen die de dienst biedt op een iPad of een iPhone (inschrijven voor Scribd kan ook vanuit de bijbehorende app). Scribd laat je ook boeken lezen in je webbrowser. Je kan nieuwe boeken zoeken, deze toevoegen aan je persoonlijke collectie (die wordt bijgehouden in de apps - je kunt niet delen!) en met andere gebruikers discussiëren over boeken, en dat alles vanuit de app. Beide diensten proberen je zover te krijgen dat je inlogt met je Facebook-login plaats van een nieuwe account aan te maken maar geen van twee dwingt je je leesactiviteiten te delen met Mark Zuckerberg en Co. als je dit niet wilt.
De lees-interfaces zijn mooi en makkelijk in het gebruik, ofschoon wellicht wat beperkt aanpasbaar en niet vol met functies. Je kan er wel de tekstgrootte aanpassen en kiezen uit een paar weergaveopties. Scribd laat je kiezen uit de typografische stijlen "default", "serif" en "sans serif" [gewoon, met schreef en schreefloos - nvdv]. Oyster gebruikt obscuurdere termen voor combinaties van lettertype en achtergrondkleur. Zo gebruikt de stijl Nomad in Oyster een aantrekkelijk schreefloos lettertype op een licht gestippelde achtergrond terwijl de stijl Herald een iets donkerder grijze achtergrond gebruikt met een moderne schreefletter.
Geen van tweeën tonen paginanummers: in Oyster wordt een percentage weergegeven terwijl Scribd-gebruikers willekeurige locatienummers te zien krijgen, ongeveer zoals bij de Kindle Reader. Bijvoorbeeld "locatie 69 van 2709". Bij beide kan je tussen verschillende apparaten synchroniseren waar je bent gebleven. Maar geen van beiden laat je bladwijzers toevoegen, passages markeren of notities invoegen. Oyster laat je, in tegenstelling tot Scribd, dan weer wel tekst selecteren en kopiëren. Vreemd genoeg ziet Oyster elk boek als een verticale stapel pagina's: je veegt op en neer om de bladzijden om te slaan, hoewel je ook in de linker- of rechtermarge kan tikken om terug en vooruit te gaan. De voortgangsmeter is ook verticaal weergegeven.
Ik vind de manier waarop Scribd de tekst van een boek opmaakt en weergeeft beter dan die van Oyster. Hoewel Oyster mooiere lettertypen en thema's biedt, toont het de boeken als platte tekst, waardoor belangrijke accenten als schuingedrukt en citaatblokken verloren gaan. Scribd behoudt deze belangrijke typografische elementen. Geen van beiden kan zich echter meten met de schoonheid van de paginaweergave van iBooks of de flexibiliteit van die van Marvin (lees "Marvin is terug: een slimme e-boeklezer wordt nog slimmer", 24 juni 2013).
Hoewel beide diensten nauw samenwerken met HarperCollins zijn hun portfolio's niet gelijk. Zo biedt alleen Oyster Christopher Tolkiens editie van het onvoltooide gedicht van diens vader, "The Fall of Arthur", en biedt alleen Scribd Ben Fountains bejubelde boek, "Billy Lynns Long Halftime Walk".
Zal deze 21ste-eeuwse versie van een 18e-eeuwse uitvinding een succes worden? Het initiatief staat nog in de kinderschoenen dus het is moeilijk te zeggen. De mogelijke waarde voor uitgevers lijkt evenwel veelbelovend: iedere keer als een boek wordt bekeken krijgen zij een klein beetje geld en het feit dat de boeken die ze leveren in de app van deze diensten blijven vastgeklonken zal illegaal kopiëren ingewikkelder maken. Bovendien is dit een uitstekende manier om hun oudere collectie aan de man te brengen zonder afhankelijk te zijn van de steeds kleiner wordende plankruimte in boekwinkels.
Het gemak voor de eenvoudige lezer valt niet te ontkennen: boeken downloaden snel, zijn meteen te lezen en in tegenstelling tot de 18e eeuwse variant is er geen beperking aan de hoeveelheid exemplaren: je hoeft niet meer te wachten tot een andere abonnee de bestseller die jij zo graag wilt lezen, terugbrengt.
Fanatieke lezers en studenten kunnen zich echter storen aan het gebrek aan bladwijzers, tekstmarkeringen en het maken van aantekeningen. En bovendien loopt de ware bibliofiel het mogelijke gevaar van het verscheiden van de bibliotheek waar men op is geabonneerd: als je je abonnement opzegt verdwijnt je boekencollectie als de jager uit een Boojum van Lewis Carrol. Het gevolg hiervan is dat deze diensten met name geschikt zijn voor de eenvoudige lezer. En willen de abonnementskosten zinnig zijn, dan moet je wel meer dan één boek per maand lezen.
Desalniettemin, als je deze volgens sommigen "Netflix voor lezers" wilt proberen, kan je je voor allebei de diensten één maand gratis inschrijven.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Alfred 2.1 -- Running with Crayons heeft Alfred 2.1 uitgegeven, waarbij het door het toetsenbord aangedreven startmenu met comptabiliteit met OS X 10.9 Mavericks is geüpdatet. De uitgave herstelt inline woordenboek-definities in Mavericks en voegt de map System/Library/CoreServices/Applications toe aan het standaard zoekbereik. Voor degenen die het uitgebreidere Alfred Powerpack kopen: Alfred 2.1 verbetert de integratie met de nieuwste versie van iTunes (zorgt ervoor dat de mini speler zich bewust is van iTunes Radio) en verbetert synchronisatie-comptabiliteit met Dropbox. (Gratis, £ 15 voor Powerpack, 2,8 MB, toelichting)
Reacties - Alfred 2.1
SpamSieve 2.9.10 -- C-Command Software heeft SpamSieve 2.9.10 uitgegeven dat comptabiliteit toevoegt aan wat de uiteindelijke uitgave van OS X 10.9 Mavericks is geworden. Net als bij de vorige update (zie "SpamSieve 2.9.9", 9 oktober 2013), beveelt C-Command aan dat je naar SpamSieve 2.9.10 updatet voordat je Mavericks installeert, maar als OS X 10.9 al geïnstalleerd is dan moet je kiezen voor "SpamSieve > Install Apple Mail Plug-In". In de nieuwe versie zijn ook verschillende delen van de handleiding bijgewerkt. $ 30 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 10,8 MB, toelichting)
Reacties - SpamSieve 2.9.10
ChronoSync 4.4.2 en ChronoAgent 1.4.3 -- Econ Technologies heeft ChronoSync 4.4.2 en ChronoAgent 1.4.3 uitgegeven met comptabiliteit met OS X 10.9 Mavericks. ChronoSync, de app die synchroniseert en back-ups maakt, is sneller geworden, herstelt verschillende bugs die optraden bij het toevoegen van bestanden en mappen aan het Archive, herstelt verschillende kwesties rondom het activeren van volumes en verandert het gedrag als de app nagaat of er nog updates zijn als ChronoSync al een lange tijd loopt. Zowel ChronoSync als ChronoAgent verbetert de snelheid van het scannen van ingepakte bestanden die tot een synchronisatieboom behoren. Ook afbreken van synchroniseren verloopt sneller. ChronoAgent verzekert nu dat alle geschikte vertakkingen beëindigd zijn voor dat een synchronisatie wordt afgebroken. Volledige toelichtingen voor ChronoSync en ChronoAgent zijn beschikbaar. ($ 40 nieuw voor ChronoSync, $ 10 nieuw voor ChronoAgent; gratis updates; 27,2 MB, 10,6 MB)
Reacties - ChronoSync 4.4.2 en ChronoAgent 1.4.3
DEVONthink en DEVONnote 2.7.1 -- Nader ingaand op een aantal kwesties die in de recent uitgeven versie 2.7 zijn geïntroduceerd, heeft DEVONtechnologies alle drie de versies van DEVONthink (Personal, Pro en Pro Office) en DEVONnote geüpdatet naar versie 2.7.1. In het bijzonder herstelt de update een kwestie waardoor na een herstart DEVONthink naast de Sorter opengaat en repareert hij de compatibiliteit met DEVONthink To Go voor zowel DEVONthink als DEVONnote. In DEVONthink zijn een aantal bijkomende uitglijders hersteld, waaronder toevallige kwesties met synchronisatie, veranderingen in het formatteren van notities nadat koppelingen waren toegevoegd en een probleem waardoor bij dubbelklikken in de Finder op gegevensbanken die al geopend waren, deze niet naar de voorgrond kwamen. (Alle updates zijn gratis. DEVONthink Pro Office, $ 149,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Professional, $ 79,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Personal, $ 49,95 nieuw, toelichting; DEVONnote, $ 24,95 nieuw, toelichting; 25 procent korting voor TidBITS-leden op DEVONnote en alle uitgaven van DEVONthink)
Reacties - DEVONthink en DEVONnote 2.7.1
Safari 6.1 -- Als je er nog niet klaar voor bent om OS X 10.9 Mavericks van 10.7.5 Lion naar 10.8.5 Mountain Lion op te waarderen, kun je vele functies die je kunt vinden in Safari 7.0 voor Mavericks toch krijgen doordat Safari 6.1 is uitgegeven. De update voegt de nieuwe functies Shared Links en Sidebar van Safari 7.0 toe, evenals bladbewijzering met één klik, Safari Power Saver (dat de inhoud van plugins kan pauzeren als die op de achtergrond zijn), het blokkeren van derden, en updates van security patches. De update is uitsluitend beschikbaar via Software-update. (Gratis)
Reacties - Safari 6.1
Pixelmator 3.0 -- Pixelmator is bijgewerkt naar versie 3.0 met een nieuwe officiële naam: Pixelmator 3.0 FX (hoewel de Mac App Store, de enige plaats om Pixelmator te kunnen kopen, voegt de 'FX' niet toe aan de naam van de app om beelden te bewerken en te manipuleren). De nieuwe versie maakt gebruik van nieuwe beeldbewerkingsoftware die de prestaties drastisch moet verbeteren, en voegt niet-destructieve Layer Styles (zoals schaduwen, gradiënten, en overzichten) toe, een gereedschap Liquify voor kromgetrokken beelden, en ondersteuning voor OS X 10.9 Mavericks (inclusief App Nap, Compressed Memory, en labels). Maar deze nieuwe functies zijn prijzig. Pixelmator 3.0 FX kost nu $ 29,99 en niet meer de speciale gehalveerde "introductieprijs" van $ 14,99 waarvoor het sinds oktober 2012 werd verkocht. ($ 29,99 nieuw, gratis update, 35,9 MB, toelichting)
Reacties - Pixelmator 3.0
BusyCal 2.5.3 -- BusyMac bracht BusyCal 2.5.3 uit, met reparatie van een verscheidenheid aan niet-gespecificeerde bugs onder OS X 10.9 Mavericks. De agenda-app ondersteunt nu ook "managed attachments" en "time zones by reference" op iCloud en andere CalDAV-servers, en heeft nu een zoekfilter in het tijdzone-dialoogvenster (en onthoudt recent gebruikte tijdzones). Er is een bug opgelost rondom logins met kleine letters op iCloud, alsmede enkele bugs rondom Google sync en Google Inbox. Daarnaast schakelt deze versie de veeggebaren op de Magic Mouse van Apple uit bij het zweven over een info-paneel, sorteert hij takenlijsten beter, en maakt hij de weergave van twee feestdagen op een dag mogelijk (dat is handig nu Thanksgiving en de eerste dag van Chanoeka beide op 28 november van dit jaar vallen). ($ 29,99 nieuw van de Mac App Store , gratis update, 9,9 MB, toelichting
Reacties - BusyCal 2.5.3
iMac SMC Firmware Update 1.1 --Apple heeft iMac SMC Firmware Update 1.1 gepubliceerd. Deze wordt aanbevolen voor de onlangs vrijgegeven iMac-modellen die zijn geconfigureerd met op PCIe gebaseerde flash-opslag (zie "Apple updatet iMac met snellere CPU's en 802.11ac wifi", 24 september 2013). Deze versie verbetert de functie Power Nap in OS X 10.9 Mavericks, zodat die geruisloos draait terwijl je iMac is gaan slapen zonder een draaiende ventilator. (Gratis update, 921 KB)
Reacties - iMac SMC Firmware Update 1.1
MacBook Pro (Retina, 13-inch, Late 2013) Software Update 1.0 -- Bij Apple verscheen MacBook Pro (Retina, 13-inch, Late 2013) Software Update 1.0 , die alleen van invloed is voor hen die een van de net verschenen modellen kocht (zie "Nieuwe modellen MacBook Pro met Retina-scherm dunner, lichter en goedkoper, 22 oktober 2013). Echter, aangezien deze update alleen de ontbrekende OS X Software Licentie-overeenkomsten in Vereenvoudigd Chinees en Traditioneel Chinees vervangt door een vers exemplaar in je documentatiemap, kun je deze waarschijnlijk overslaan, vooral als je niet een van deze lokalisaties gebruikt. (Gratis, 5 MB)
Reacties - MacBook Pro (Retina, 13-inch, Late 2013) Software Update 1.0
Aanvullende iMac 10.8.5-update 1.0 -- Voor iMac-modellen uitgebracht sinds de tweede helft van september 2013 (zie "Apple updatet iMac met snellere CPU's en 802.11ac wifi", 24 september 2013), heeft Apple de Aanvullende iMac 10.8.5-update 1.0 uitgebracht voor deze modellen met een Nvidia GeForce GT 750M grafische processor die onder OS X 10.8.5 Mountain Lion werken. Deze update verhelpt twee bugs: eentje die ervoor zorgde dat de externe schijven werden uitgeworpen nadat de iMac in slaapstand ging, en een andere die sommige USB-Bluetooth-adapters verhinderde te werken. (Gratis update, 17.1 MB)
Reacties - Aanvullende iMac 10.8.5-update 1.0
Carbon Copy Cloner 3.5.3 -- Bombich Software heeft Carbon Copy Cloner 3.5.3 uitgebracht, net op tijd om een opstart-schijfkopie te maken van je Mac voor je updatet naar OS X 10.9 Mavericks. Er is ondersteuning voor Apples nieuwe besturingssysteem met als thema surfen, en de update geeft je advies bij het aanzetten van volledige schijfversleuteling terwijl je de versleutelingsstappen doorloopt (ook in de documentatie). Ook een probleem dat Carbon Copy Cloner had met netwerkschijven die een korte gebruikersnaam gebruikten is opgelost, almede een specifiek probleem onder Mavericks met de lijst van zaken die moeten gekopieerd worden. Deze versie verzekert dat de back-upoptie 'stil overslaan' gerespecteerd wordt, en verhelpt tenslotte nog een aantal problemen met Drobo-apparaten. ($ 39,95 nieuw, gratis update, 10,9 MB, toelichting)
Reacties - Carbon Copy Cloner 3.5.3
Scrivener 2.5 -- Literature & Latte heeft een nieuwe versie van Scrivener 2.5 uitgebracht die OS X 10.9 Mavericks' tagging bij het bewaren of exporteren ondersteunt. De tekstverwerker bevat nu ook een Java runtime-omgeving zodat hij geen toestemming meer moet vragen om Java te installeren bij het omzetten van .doc-, .docx- en .odt-bestanden, alhoewel dit enkel werkt op systemen met 10.7.3 Lion of later. (Voor vroegere versies zal je zelf Java moeten installeren.) Door het bijsluiten van Java is Scrivener 2.5 meer dan twee keer zo groot geworden (van 35,7 MB voor versie 2.4 naar 76 MB voor deze update).
In de lange lijst van veranderingen vinden we het volgende terug: een verbetering bij het importeren van aantekeningen vanuit Scapple (de vrijevorm-tekstverwerker van Literature & Latte), bij exporteren naar Kindle wordt nu wel degelijk rekening gehouden met het verschil tussen links uitgelijnde en uitgevulde tekst, het toevoegen van de mogelijkheid om tekst door te halen in pdf's, de mogelijkheid om beelden vanuit de Scrivener-editor naar de Finder te slepen en de introductie van aangepaste versies voor Duits, Frans en Spaans. ($ 45 nieuw van Literature & Latte en in de Mac App Store, gratis update, 76 MB, toelichting)
Reacties - Scrivener 2.5
Hazel 3.2 -- Noodlesoft heeft het bestanden-opruimprogramma Hazel 3.2 uitgebracht met verbeteringen voor het omgaan met tags in OS X 10.9 Mavericks. De update laat je toe om condities toe te voegen gebaseerd op Mavericks-tags, alsook acties te creëren die tags bijvoegen of instellen. Hazel 3.2 splitst ook de operator "contain" op in twee soorten, om intuïtiever om te kunnen gaan met attributen die lijsten vertegenwoordigen, gebruikt geen slimme aanhalingstekens meer in de AppleScript-editor van Mavericks (want dit gaf scriptfouten) en verhelpt een crash bij het gebruik van de selectiefunctie voor Soort. Hazel laat je nog steeds toe om kleurenlabels te vinden of in te vullen niettegenstaande het feit dat Mavericks de oude OS X-kleurencodes heeft vervangen door tags. ($ 28 nieuw, gratis update, 7,8 MB, toelichting)
Reacties - Hazel 3.2
Voila 3.6 -- Naast een aantal onzichtbare verfijningen die het programma een levendiger gevoel geven, heeft Global Delights Voila 3.6 verbeterde prestaties en betrouwbaarheid onder OS X 10.9 Mavericks. Nu crasht het schermopslagprogramma niet meer bij het inbrengen van bestanden onder Mavericks en de fouten bij het maken van een schermafbeelding van een externe monitor of via de menubalk zijn ook verholpen. Voila 3.6 heeft zijn gereedschap Text verbeterd, en heeft een ruimere video-exportfunctionaliteit voor Macs die draaien onder 10.7 Lion of later. De knoppen zijn vergroot in de schermen Capture en Object, en er is nu een Duitstalige versie. Normaliter kost Voila $ 29,99 maar dit is tijdelijk verlaagd tot $ 19,99 tot en met 31 oktober 2013. Voor TidBITS-leden is er een bijkomende korting van 25 procent indien rechtstreeks aangekocht wordt bij Global Delight. ($ 29,99 nieuw via Global Delight of in de Mac App Store, gratis update, 20,7 MB, toelichting)
Reacties - Voila 3.6
iTunes 11.1.2 -- Apples iTunes 11.1.2 ondersteunt nu het net uitgebrachte OS X 10.9 Mavericks (zie "Apple geeft OS X 10.9 Mavericks gratis uit", 22 oktober 2013). De nieuwe versie brengt ons ook verbeterde stabiliteit, grotere snelheid en ondersteuning van het Arabisch en Hebreeuws. Je kan hem vinden als een directe download op Apples iTunes-webpagina ofwel via Software-update. (Gratis, 221 MB)
Reacties - iTunes 11.1.2
iBooks Author 2.1 -- Apples iBooks Author werd geüpdatet voor compatibiliteit met Mavericks. Het gratis auteurprogramma verbetert een merkwaardige fout die ervoor zorgde dat uitgebreide ondertitels verdwenen bij sommige films. Daarnaast is er ook de te verwachten "verscheidene fouten en snelheidsverbeteringen". Met deze update kunnen gebruikers nu een voorbeeld zien van hoe een multi-aanraking boekproject in wording eruit zal zien. Het is nog steeds mogelijk om via een kabelverbinding met een iPad een voorbeeld van je boek te bekijken, en bij een verticaal georiënteerd boek is dit nog steeds vereist. (Gratis van de Mac App Store, 446 MB)
Reacties - iBooks Author 2.1
Deze week in ExtraBITS: John Siracusa levert nog maar eens een gigantische OS X-bespreking, Disney neemt sommige van zijn films terug uit de iTunes-bibliotheken van gebruikers en TidBITS-hoofdredacteur Josh Centers verschijnt in de podcast 'Pulling the String'.
Josh Centers heeft de touwtjes in handen -- TidBITS hoofdredacteur Josh Centers voegde zich bij gastheer Benjamin Alexander op de podcast 'Pulling the String' om te spreken over hoe TidBITS bestuurd wordt, waarom Apple geen goede online diensten heeft of weet hoe podcasten te verdelen, rockconcerten, het nieuwe-oudergevoel en ten slotte de sleutels tot succes. Opgelet, bevat wat volwassenentaal.
Disney roept verkochte iTunes-films tijdelijk terug -- Disney heeft enkele van zijn verkoopfilms, zoals 'De Leeuwenkoning', teruggenomen uit de iTunes Store. Op zich was dit niet iets om bezorgd over te zijn want het gebeurt wel vaker dat Disney films in of uit zijn 'brandkast' haalt. Deze keer echter was het wel een probleem, een iTunes-probleem, dat belette dat kopers van deze films ze konden downloaden vanuit iTunes in de cloud. Gelukkig konden Apple en Disney dit probleem snel oplossen, maar het doet ons eraan herinneren dat clouddiensten zich onvoorspelbaar kunnen gedragen en dat je, wanneer mogelijk, steeds een kopie van belangrijke gegevens lokaal moet opslaan.
John Siracusa bespreekt OS X 10.9 Mavericks -- Het zou geen echte OS X-editie zijn zonder een uitgebreid en gedetailleerd verslag op Ars Technica van de hyperkritische John Siracusa. Siracusa's tiende editie van een OS X-bespreking is maar liefst 24008 woorden lang, bevat 110 beelden en is 24 pagina's lang in de webeditie. Je kan pagina per pagina van de 'kanonieke' webversie gratis bekijken of voor $ 4,99 kan je een e-boekversie kopen bij de iBooks Winkel of bij de Amazon Kindle winkel.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands