Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1178, 17 juni 2013

Nu de rook van de WWDC keynote van Apple is opgetrokken gaat Glenn Fleishman eens goed zitten voor een bespreking van de 802.11ac-technologie die in de nieuwe AirPort-basisstations en MacBook Air-modellen zit. Is die zo snel als Apple zegt? Daarnaast iets wat in elk geval sneller is geworden voor ontwikkelaars: het overdragen van een app van bedrijf tot bedrijf. Dit is eindelijk mogelijk in de App Store. En kun je je elektronica bedienen door door je huis te dansen? Binnenkort wellicht wel, omdat onderzoekers een manier hebben bedacht om wifi-signalen in je huis te gebruiken voor bediening door middel van bewegen. Hoewel. Misschien wordt het wel een patent. En dat zou niet gunstig zijn, want dat hele systeem is zo uit de hand gelopen dat zelfs advocaten van bedrijven die voor Apple werken betrokken zijn geraakt bij aanklachten tegen het bedrijf. Daar is geen oplossing voor, maar je kunt nu wel mappen in je Dropbox map naar een andere schijf verplaatsen (met behulp van Camera Uploads) en Jeff Carlson laat ons zien hoe. Om die map te vullen raden we je aan eens te kijken naar Analog Camera. Josh Centers heeft een recensie geschreven over deze slimme fotografie-app voor de iPhone. Ook nieuw voor de iPhone is Duolingo, een app en webdienst die van het leren van een taal een spel maakt. Chris Armstrong deelt alle details met ons in de nieuwste aflevering van FunBITS. Als laatste brengen we nieuws over nieuwe versies van LaunchBar (5.5.1), Keyboard Maestro (6.0.1), Mellel (3.2) en AirPort Utility 6.3 for Mac.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1150i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Apple maakt overdracht van apps tussen ontwikkelaars mogelijk

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: DPF]

De App Store bestaat nu 5 jaar, en hoewel er nog steeds het nodige te wensen overblijft (bijvoorbeeld kortingsbonnen en een mogelijkheid voor ontwikkelaars om rechtstreeks op recensies te reageren) heeft Apple nu wel gehoor gegeven aan een belangrijk en al lang bestaand verzoek: de wens van ontwikkelaars om apps te kunnen overdragen. Belangrijk omdat ontwikkelaars veel intellectueel vermogen in de apps hebben zitten. Voor een deel zit dat vermogen verwerkt in de App Store-metadata. Tot nu was het niet mogelijk om een app aan een andere ontwikkelaar over te dragen zonder de positie op ranglijsten, de recensies en de band met je klanten voor updates kwijt te raken, waardoor veel van de zwaar verdiende waarde kwijt raakte.

In een e-mail aan ontwikkelaars zei Apple het volgende:

Apps kunnen nu aan een andere ontwikkelaar worden overgedragen door middel van iTunes Connect, bijvoorbeeld na een overname of bij het verstrijken van een distributie-overeenkomst. Het overdragen van een app staat de beschikbaarheid van een app in de App Store niet in de weg. Alle waarderingen en recensies zullen worden meegenomen en je klanten zullen toegang blijven houden tot alle beschikbare updates van de app.

Een heel positieve stap van Apple, want hiermee wordt het mogelijk om een app te verkopen als een ontwikkelaar wil stoppen of om een distributie-overeenkomst op te zetten als je niet zelf marketing-kosten wil dragen. Het begint zowaar op een vrije markt te lijken.


(Voor wat het waard is: ontwikkelaars kunnen bij Google Play nu antwoorden op recensies. Ik hoop dat Apple hier binnenkort ook de voordelen voor zowel gebruikers als ontwikkelaars van inziet en dit ook mogelijk gaat maken.)

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Onderzoekers demonstreren niet-plaatsgebonden besturing door gebarenherkenning via wifi

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: GvH]

We zijn gewend geraakt aan het tikken op en vegen over onze smartphones, maar hoe zou het zijn als we apparaten in huis of op het werk konden bedienen met gebaren, waar we ook maar staan? "WiSee" is een techniek die ontwikkeld is door computer-wetenschappers van de Universiteit van Washington (U.W.). Daarmee kun je gebaren herkennen door de verstoringen te analyseren in de wifi-signalen, veroorzaakt door bepaalde bewegingen van het lichaam. Daar zijn geen speciale sensors of camera's voor nodig. Globaal ziet het er uit als een Xbox Kinect, maar die is afhankelijk van camera's, en werkt dus alleen maar in één kamer.

"Dit is een nieuwe manier om signalen die er al zijn op een andere manier te benutten", vertelde hoofdonderzoeker Shyam Gollakota, een universitair docent informatica en techniek aan de U.W.. "Je kunt wifi gebruiken voor het herkennen van gebaren zonder dat daarvoor meer sensoren hoeven te worden ingezet".

De onderzoekers van de U.W. ontwikkelden een speciale ontvanger die 'luistert' naar de wifi-signalen van alle apparaten in huis, en kijkt naar de minieme Doppler-verschuivingen en verstoringen in de meerwegontvangst die het gevolg zijn van de menselijke bewegingen in de ruimte. Door gebruik te maken van de "MIMO"-techniek ("Meerdere In, Meerdere Uit"), die deel uitmaakt van het 802.11n-protocol, kan WiSee tot vijf verschillende mensen in een ruimte onderscheiden. Omdat je toevallige bewegingen niet als besturingsgebaren wilt interpreteren, vereist WiSee een start-gebaar, waarna het uitsluitend die ene persoon bekijkt, vermoedelijk totdat een bepaalde tijd versreken is of iemand anders de besturing overneemt. Het start-gebaar zou ook als een soort wachtwoord kunnen dienen. Op dit moment kan slechts één apparaat tegelijk worden bestuurd, maar de onderzoekers zijn aan het bekijken hoe ze meer apparaten tegelijkertijd zouden kunnen besturen.

Bij het testen in een appartement met twee kamers en in een kantooromgeving, bleek WiSee in staat negen lichaamsgebaren te identificeren met een gemiddelde nauwkeurigheid van 94% (de nauwkeurigheid bij random gebaren was slechts 11%). Vals positieve resultaten (onbedoelde bewegingen die als gebaren werden geïnterpreteerd) kwamen grofweg 2,5 keer per uur voor, als twee herhalingen van een gebaar vereist waren. Als het aantal noodzakelijke herhalingen werd verhoogd tot vier, dan verdwenen de vals positieve resultaten praktisch helemaal (0,07 gebeurtenissen per uur). Zie het volledige artikel (PDF): "Whole-Home Gesture Recognition Using Wireless Signals".

Al heeft het huidige prototype van WiSee een speciale ontvanger nodig, de onderzoekers stellen dat de benodigde techniek kan worden ingebouwd in gewone apparatuur voor draadloze netwerken. Daarnaast zeggen het artikel en de video-demonstratie niets over hoe WiSee dingen bestuurt, zoals de volumeregeling van de muziek, of de kanalenkiezer van de televisie en dergelijke. Overigens is het logisch bij een eerste prototype met dit soort dingen de hand te lichten (haha). Een definitief werkend systeem zou een samenhangende methode moeten laten zien waarmee een mogelijk zeer groot scala aan apparaten en programma's kan worden bestuurd. Dat is geen onmogelijkheid, maar evenmin een onbeduidend probleem.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Nieuwe vertalers Nederlands en Japans gezocht!

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: LmR]

Veel mensen weten dit niet maar TidBITS wordt iedere week vertaald in zowel het Nederlands als het Japans, dankzij de inzet van een hechte groep vrijwilligers die zich hier al jaren voor inspant. Maar zoals bij veel vrijwilligersinitiatieven zijn er af en toe nieuwe mensen nodig en de coördinatoren van beide vertalersgroepen hebben mij gevraagd een oproep te doen voor nieuwe leden.

Dus als je tweetalig bent in Engels en Nederlands of Engels en Japans (drietalig is niet nodig maar natuurlijk wel erg indrukwekkend) kunnen we je hulp goed gebruiken. Zowel onze Nederlandse als onze Japanse vertalersgroep is in de loop der tijd wat geslonken en heeft baat bij een aantal vrijwilligers om de werkdruk wat beter te verdelen. Je werkt dan samen met de andere leden van de vertalersgroep om TidBITS van het Engels naar het Nederlands of Japans te vertalen voor de duizenden mensen die TidBITS in die talen lezen

Je kan meer lezen over wat het vertalen inhoudt, zowel voor de Nederlandse vertaling als de Japanse op hun webpagina's. Dank voor je hulp en weet dat de vertalers als dank alle Take Control-e-boeken gratis kunnen krijgen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple en de nakende oorlog tegen patenttrollen

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: HV]

Het moge duidelijk zijn: het octrooisysteem in de VS is behoorlijk uit de hand gelopen. Voor een veelzeggend voorbeeld hoeven we maar te kijken naar de merkwaardige zaak van de advocaat die Apple belazerde.

Ars Technica schetst het fascinerende verhaal van John McAleese, een jurist bij het prestigieuze advocatenkantoor Morgan, Lewis & Bockius, dat Apple al sinds 2003 bijstaat bij het beheren van hun octrooienportfolia. Zijn vrouw, Jennifer McAleese, richtte in 2006 samen met Slavko Milekic, een hoogleraar industrieel ontwerpen zonder enige achtergrond in programmeren, het bedrijf FlatWorld op, een bedrijf met als doelstelling het produceren van aanraakschermen-technologie. En hoewel de intentie van FlatWorld was om eigen producten op de markt te zetten, was het uitbaten van octrooien al vanaf het begin 'bedrijfsplan B'.

FlatWorld heeft tot op heden slechts aan twee klanten aanraakschermen verkocht: drie aan de Philadelphia Flower Show in 2008 en één aan de Philadelphia Zoo in 2009. En van de drie die aan de Philadelphia Flower Show verkocht werden zijn er, naar verluidt, twee inmiddels stuk. Feitelijk had het bedrijf dus geen markt, en werd plan B in stelling gebracht.

Nadat Apple in 2007 de iPhone had geïntroduceerd hielpen de McAleeses Milekic om een vervolg-octrooiaanvraag in te dienen die, aldus Jennifer McAleese, het oorspronkelijke octrooi meer op de iPhone moest doen lijken. Vervolgens probeerde Jennifer McAleese, daarbij geholpen door haar man, concurrenten van Apple, zoals Google en Nokia, te benaderen, om te kijken of zij geïnteresseerd waren in het betreffende octrooi, in hun strijd tegen Apple. Dit leidde echter tot niets, waarop FlatWorld in 2012 zelf maar een rechtszaak wegens octrooi-inbreuk tegen Apple aanspande. Toen eerder dit jaar de betrokkenheid van John McAleese bij deze zaak aan het licht kwam, ging Apple in de aanval, waarbij ze stelden dat de betrokkenheid van McAleese bij Morgan de FlatWorld-zaak onontvankelijk zou moeten maken, in ieder geval totdat FlatWorld andere advocaten aanstelt. John McAleese is inmiddels door Morgan, Lewis & Bockius ontslagen.

Maar dat is slecht het, merkwaardige, topje van de ijsberg van problemen met het octrooisysteem in de VS. This American Life bracht onlangs een update uit van hun verhaal uit 2011 over patenttrollen [de term 'octrooi-trol' is niet gebruikelijk - nvdv], waarbij nu vooral aandacht is voor de juridische strijd van Personal Audio tegen podcasters (zie "Help the EFF Save Podcasting", 31 mei 2013) en voor het patenttrol-bedrijf Intellectual Ventures. Mocht dit onderwerp je boeien (of kwaad maken) luister dan naar deze uitzending. Waar ik me zelf het meeste over verbaasde was dat het octrooi van Personal Audio betrekking heeft op gesproken tijdschriften, op cassettebandjes, wat, hoewel het idee vergelijkbaar is, een volslagen andere technologie betreft dan een podcast.

En hoewel het octrooisysteem oorspronkelijk in de grondwet van de VS is opgenomen om innovatie te bevorderen, kan gevoeglijk gesteld worden dat het systeem op dit moment innovatie alleen maar hindert, door zaken zoals octrooien op voor de hand liggende ideeën, 'alles-omvattende' octrooien, en bedrijven wier enige doel is om te profiteren van het werk van anderen, zonder zelf iets te produceren. Er is zelfs een werkdocument van de Federal Reserve Bank of St. Louis dat voorstelt om octrooien maar helemaal af te schaffen, waarbij ze erop wijzen dat octrooirecht voornamelijk wordt gesteund door slechtlopende bedrijven die geen nieuwe ideeën meer hebben. Schrijver, techneut en podcaster John Siracusa drukt zich in vergelijkbare bewoordingen uit in zijn inmiddels niet meer onderhouden podcast Hypercritical, en Jeff Bezos, oprichter en CEO van Amazon, klaagt vaak in het openbaar over de staat van het octrooisysteem.

Het octrooisysteem zal ongetwijfeld niet morgen verdwenen zijn, maar dat wil niet zeggen dat er helemaal niets gebeurt. Op 4 juni 2013 heeft President Obama een hele reeks aan besluiten en wetsvoorstellen gelanceerd die het octrooisysteem moeten hervormen. En hoewel het niet duidelijk is of het Witte Huis deze wetsvoorstellen aangenomen kan krijgen, gezien het huidige politieke klimaat, staat wel vast dat veel technologiebedrijven het erover eens zijn dat het octrooisysteem op de helling moet. Zij kunnen druk uitoefenen op het Congres om er wat aan te doen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Waarom maken zo veel mensen geen reservekopie?

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  9 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK]

Recent hebben we de tweede editie van Joe Kissells "Take Control of Backing Up Your Mac" uitgegeven. Dit is een van Joe's beste boeken, en het is onze bestverkopende titel ooit over alle versies en edities. Maar ik zal eerlijk zijn: inzake succes kon de nieuwste versie, "Take Control of Backing Up Your Mac" van 2011 niet tippen aan de vorige boeken, ook al was de inhoud beter dan ooit tevoren. De verwachtingen voor de tweede editie zijn niettemin hooggespannen omdat deze editie een reeds uitstekend boek up-to-date brengt met alle veranderingen in reservekopietechnologie over de laatste jaren.

Ik heb zitten denken over wat er veranderd kan zijn op het vlak van reservekopieën, en ik zou graag jullie mening horen in de commentaren. Ik zie drie hoofdredenen waarom mensen niet meer zo vaak aan reservekopieën denken, of er zelfs maken: Time Machine, clouddiensten en nieuwe boemannen.

Ivan Drucker, een consultant bij IvanExpert in New York City, was het eens met mijn beoordeling dat door een combinatie van een toegenomen gebruik van de cloud en een snuifje "post-documentwereld", reservekopieën minder belangrijk zijn geworden. Hij voegde er echter wel aan toe dat, in zijn ervaring als consultant, Time Machine allesbehalve overal wordt gebruikt. En om dit nog verontrustender te maken, raken schijven veel vaker defect dan enkele jaren geleden. Daar kan ik het alleen maar eens mee zijn: in de laatste 18 maanden heb ik drie schijven vervangen onder de garantie van 1 jaar, en nog eens minstens twee andere schijven hebben buiten de garantieperiode de geest gegeven.

Het ligt voor de hand dat niet letten op reservekopieën een gevaarlijke trend is. Zelfs met het uitstekende werk van Apple met automatische iOS-reservekopieën naar iCloud en het op de cloud gerichte Chrome OS van Google, zijn we nog altijd jaren verwijderd van een mainstream computerbesturingssysteem dat van alle lokale data automatisch op een betrouwbare manier een reservekopie maakt. (Maar als de NSA ook een kopie van al onze bestanden bijhoudt, dan kunnen we misschien bij hen aankloppen wanneer het misgaat!)

Het goede nieuws is dat, in tegenstelling tot zelfs de raad over wachtwoordbeheer van Joe in "Take Control of Your Passwords", een goede reservekopiestrategie na de initiële setup geen extra inspanningen vereist. Op aanraden van Joe maakt Time Machine versioned reservekopieën, SuperDuper elke nacht een opstartbaar duplicaat, en CrashPlan van thuismappen een reservekopie naar een harde schijf bij een vriend, en weken- of maandenlang denk ik zelfs niet aan mijn reservekopieën. Ze worden gewoon gemaakt, en ze zijn er wanneer een schijf de geest geeft, wat vaker gebeurt dan ik wel zou willen.

In de loop der jaren heb ik ook heel wat moeite gedaan om vrienden en familie op een goede manier reservekopieën te laten maken, aangezien ik de pineut ben wanneer ze me on-mid-del-lijk nodig hebben omdat ze data kwijt zijn. Daarom bevat "Take Control of Backing Up Your Mac, Second Edition" nu een van onze "Teach This Book" hoofdstukken met koppelingen naar een overzicht op 1 blad en een presentatie in PDF-formaat waarmee je anderen kunt helpen om betere reservekopieën te maken.

Ten slotte wilde ik onze nieuwste "Joe of Tech"-strip met jullie delen. Snaggy en Nitrozac van Joy of Tech hebben weer maar eens goed werk afgeleverd. Het was een hemels genoegen om met hen samen te werken. Strips zijn heel wat moeilijker dan ze eruitzien! Ik hoop dat je van de strip geniet en "Take Control of Backing Up Your Mac, Second Edition" nuttig vindt!


Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Een Dropbox-submap naar een andere schijf verplaatsen

  door Jeff Carlson: [email protected], @jeffcarlson
  5 reacties (Engelstalig)

[vertaling: PAB]

Sinds ik de harde schijf van mijn MacBook Pro vervangen heb door een "solid state drive" (SSD), geniet ik van een fantastische prestatieverbetering die de ouder wordende laptop nieuw leven geeft (zie "Vervanging van de Superdrive door SSD versnelt trage MacBook Pro", 20 juli 2012). De keerzijde van een veel snellere schijf is echter dat ik nu minder ruimte heb. Mijn primaire schijf ging terug van een harde schijf van 500 GB naar een SSD van 256 GB, maar ik hield de oorspronkelijke schijf op de plek van de optische schijfeenheid van mijn computer (die ik sindsdien niet meer nodig gehad heb).

Doordat ik beide schijven behield is de overgang goed te doen gebleken. Ik verplaatste (om een voorbeeld te noemen, zoals beschreven in het hiervoor genoemde artikel) mijn iTunes-bibliotheek naar de schijf van 500 GB. Maar recent liep ik tegen een nadeel op. Ik wilde Dropbox' Camera Upload-functie activeren, waarmee foto's van een iPhone, iPad, of een aangesloten camera of geheugenkaart automatisch naar de Dropbox-map gekopieerd kunnen worden. De foto's worden daarmee geüpload naar de servers van Dropbox, waarmee ik een back-up van mijn afbeeldingen op een andere locatie heb, die ik overal vandaan kan benaderen.

Het probleem is dat mijn Dropbox-map op de SSD in mijn Thuismap zit. Dat is waar ik al mijn actieve projecten heb, profiterend van de snelheid van de SSD en, wederom, Dropbox' mogelijkheid back-ups te maken van mijn bestanden. Deze opstelling leidt niet tot problemen als je maar een paar artikelen hebt, maar de capaciteit die vereist is voor het opslaan van foto's kan immens worden, zeker genoeg om de vrij beschikbare ruimte op de SSD op te eten. Ik wilde de Dropbox-map op zijn plek houden, maar de map "Camera-uploads" verhuizen naar de ruimere schijf van 500 GB.

Dropbox is niet vastgebakken aan de Thuismap. Ik kan aangeven dat mijn Dropbox-map ergens anders op mijn systeem staat door de Dropbox-voorkeuren te openen, op de knop "Advanced" te drukken en een nieuwe bestemming te kiezen bij het pop-upmenu "Dropbox location". Maar dit bepaalt de locatie van de gehele Dropbox-map. De software laat het niet toe dat submappen ergens anders een plek vinden.


Het antwoord op deze vraag was lastiger en ligt buiten de voorkeursinstellingen van Dropbox. Om precies te zijn: ik had Mac OS X nodig om Dropbox te laten geloven dat het nog steeds bestanden kopieerde naar de map "Camera Uploads", zelfs als die map terug te vinden is op een andere schijf. Dat is mogelijk met behulp van symbolic links ("symlinks"), die zich gedragen als aliases in de Finder, maar op een dieper niveau in het besturingssysteem werken. Voor zover Dropbox weet, staat de map nog steeds in zijn hiërarchie, wat belangrijk is om ervoor te zorgen dat de foto's geüpload worden naar de Dropbox-servers.

Ik besteed niet veel tijd aan de commandoregel in Mac OS X, maar het maken van een symlink is makkelijk. Ik volgde deze instructies geschreven door Weldon Dodd van GigaOM, die me wees op deze techniek nadat ik erom vroeg op Twitter. Dit moet je doen:

  1. Ga naar de Finder, en verplaats (niet: kopieer) de map "Camera Uploads" van de Dropbox-map naar de doelschijf, door de Command-toets in te drukken als je de map versleept naar een andere schijf (in mijn geval, de schijf van 500 GB, met de naam WinterXData).

  2. Open het programma Terminal (terug te vinden in /Programma's/Hulpprogramma's/).

  3. Typ cd ~/Dropbox om te naar de Dropbox-map te gaan.

  4. Typ ln -s en dan een spatie, gevolgd door de locatie van de doelmap. In mijn geval ziet dat er als volgt uit: ln -s /Volumes/WinterXData/Dropbox_WinterXData/Camera\ Uploads. De snelste manier om het pad op te geven is de doelmap vanuit de Finder naar het Terminal-venster te slepen. Druk op Return en Mac OS X creëert iets dat lijkt op een alias voor de map "Camera Uploads" binnenin de Dropbox-map, maar dat in feite een symlink is.

Toen ik eenmaal de symlink had ingesteld, sloot ik mijn camera aan en liet ik Dropbox de inhoud van de geheugenkaart kopiëren naar "Camera Uploads". De afbeeldingen verschijnen vanzelf in de doelmap op mijn WinterXData-schijf en ze worden succesvol gekopieerd naar de servers van Dropbox.

Als je ooit de symlink wil verwijderen (bijvoorbeeld als je die SSD van 1 TB krijgt!), kan je deze gewoon verwijderen als elk ander bestand in de Finder, waarna je de map "Camera Uploads" op zijn plek terugzet.

Laat ik afsluiten met drie gedachtes. Ten eerste: je kan dit ook doen met elke andere map in Dropbox, in het geval dat je Dropbox-opslag wil verschuiven naar een grotere, secundaire schijf.

Ten tweede: deze techniek werkt niet als er een grote kans in zit dat de doelschijf losgekoppeld kan worden. In mijn geval zitten beide schijven in mijn MacBook Pro en zijn ze dus altijd beschikbaar. Maar toen ik dit testte met een andere map in mijn Dropbox-map en een externe schijf, zag Dropbox de verbroken symlink alsof ik de map verwijderd had. Nadat ik de externe schijf verwijderd had, verdween de map van mijn overzicht op de Dropbox-website. Toen ik de schijf weer aansloot, werkte de symlink weer, maar Dropbox herkende het niet. De map was nog steeds verdwenen op de website.

En ten derde: deze symlink-techniek werkt ook als een zonnetje voor het verplaatsen van elke andere grote map van een kleine SSD naar een harde schijf. Het werkt het beste met mappen die grote hoeveelheden gegevens hebben die niet constant benaderd worden (zoals je muziekmap), omdat je de prestatievoordelen verliest van opslag op een de SSD. Als je een van Mac OS X' standaardmappen van je Thuismap wil verplaatsen naar een andere schijf, moet je die actie valideren met je gebruikersnaam en wachtwoord als je de map verplaatst. En zorg ervoor, als altijd, dat je een back-up hebt voordat je iets belangrijks doet!

(Behalve aan Weldon Dodd, ook dank aan Nik Friedman TeBockhorst en Rick Baumhauer voor de suggestie op Twitter om een symlink te proberen.)

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Stop Analog Camera in je iPhone

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HR]

Van sommige iOS-app-categorieën gaan er 13 in een dozijn, zoals tekstverwerkers, to-do-lijstjes en camerafilter-apps. Maar Realmac Software heeft zich door deze golf aan concurrentie niet laten ontmoedigen. Na het opnieuw uitvinden van de to-do-lijst met het op gebaren gebaseerde Clear, proberen ze hetzelfde te doen voor foto-apps met het $ 0,99 kostende Analog Camera voor iOS. (Ontworpen voor de iPhone en iPod touch, dus voor de iPad heeft het alleen een vergrote iPhone-interface.)

Analog is er als een Mac-app sinds 2011 en stelt je in staat om Instagram-achtige foto's voor je bureaublad te maken. Met Analog Camera brengt Realmac dezelfde functionaliteit naar iOS, samen met een gebaren-interface die lijkt op die van Clear.

Ik heb Clear door het ontbreken van visuele aanwijzingen nooit intuïtief gevonden, maar Analog Camera is veel duidelijker. Het hoofdscherm bestaat uit je filmrol, gepresenteerd als een rooster. In tegenstelling tot andere iPhone-camera-apps is er geen aparte filmrol om mee te werken. En je Photo Stream is beschikbaar met een enkel gebaar.


Eveneens anders dan bij de meeste camera-apps (inclusief de ingebouwde iPhone-app) gebeurt het bekijken en maken van foto's niet in aparte interfaces. Klik of veeg simpelweg het camera-icoon onderaan het scherm om de zoeker weer te geven, wat een fraaie visuele truc is. De zoeker zelf ziet eruit als een reuze afbeelding temidden van je andere foto's (zie de schermafbeelding rechtsboven).

Als je de zoeker eenmaal op het scherm hebt, klik je op de cameraknop om een foto te nemen. Je kunt foto's snel achter elkaar nemen, waarbij je wordt beloond met een reeks oplopende tonen wat het maken van kiekjes nog leuker maakt. Analog Camera biedt nauwkeurigere controle door middel van het klikken op het scherm om de gecombineerde belichting en scherpstelling te veranderen, of door het klikken met twee vingers om belichting en scherpstelling apart in te stellen. Dubbel klikken op het scherm brengt je weer terug in de automatische stand. Wanneer je klaar bent met het nemen van foto's trek je de zoeker naar beneden om terug te keren naar je filmrol.

Mijn enige probleem met deze verder leuke app is dat je gedwongen bent om vierkante foto's te nemen. Zelfs als je foto's uit andere apps importeert, laat Analog Camera je de afbeelding eerst vierkant uitsnijden voordat de filters worden toegepast. Dan Counsell, oprichter van Realmac Software, legde mij uit dat ze vierkante foto's mooi vinden, en dat vierkante foto's makkelijker te delen zijn met diensten als Instagram en Path. Ik begrijp de overweging, maar ik zou toch graag op z'n minst de mogelijkheid willen hebben om foto's in andere formaten te importeren.

Door te klikken op een foto in je filmrol kun je de filters toepassen. Dit is de hoofdfunctie van Analog Camera. Tot nu toe zijn slechts acht filters beschikbaar: Camden, Superior, Marble Arch, Brunswick, Pavilion, Honeycomb, 1978, en Inky. Ter vergelijk: Instagram biedt 19 filters. Maar de filters van Instagram moet je een voor een bekijken (een vervelend langzame procedure), terwijl Analog Camera je een voorvertoning in een rooster geeft van alle acht filters tegelijkertijd. Kies simpelweg het filter dat je bevalt en bewaar een kopie of deel het. Als je op een voorvertoning klikt, opent het met een animatie en een swoosh geluid .


Wanneer je klaar bent met het bewerken van je foto's, kun je ze bewaren in je filmrol, e-mailen, of delen met Facebook, Twitter of met iedere andere app die foto's accepteert zoals Instagram en Evernote. Er zijn grote, makkelijk te klikken knoppen voor e-mail, Facebook en Twitter die zich aanpassen aan wat je hebt geïnstalleerd. Als ik een geregeld gebruiker van Instagram zou zijn, dan zou ik kiezen voor het toevoegen van foto's via Analog Camera vanwege een goede filterset in een veel snellere interface.

Serieuze fotografen zouden minachtend kunnen doen over Analog Camera, maar het werkt prima voor het soort fotografie waar de iPhone het best in is: snelle, leuke kiekjes. De iPhone is de polaroid camera van onze generatie. Iedereen heeft er een, hij is makkelijk mee te nemen, en je zou hem eigenlijk niet voor professioneel werk moeten inzetten, maar het blijft leuk om 'm te gebruiken. Ik vind Analog Camera de leukste iOS-camera-app tot nu toe, en voor die ene dollar hoef je het niet te laten.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


802.11ac belooft betere dekking maar haalt maximumsnelheden niet

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf
  18 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR, MSH, JWB]

Apple noemt, onder zijn huizenhoge verbeteringen aan de AirPort Extreme Base Station en de Time Capsule ook een snelheidsverhoging die het resultaat is van de gebruikte standaard 802.11ac, de nieuwste op het gebied van draadloze LAN-netwerken. In plaats van met (maximaal) 450 Mbps bij 802.11n, vliegt je data nu rond met (maximaal) 1,3 Gbps*†ª⚔! (Let op het sterretje, de voetnoot, de verduidelijking en de voorwaarden. Zo simpel ligt het namelijk niet.)

Het is waar dat 802.11ac hogere snelheden kan bieden dan 802.11n en dat Apples implementatie technisch in staat is is om 1,3 Gbps te halen. Maar zoals Apple onderaan de pagina al aangeeft kunnen "daadwerkelijke snelheden lager liggen". Nou, dat klopt wel. In de praktijk durf ik te wedden dat de meeste gebruikers, zowel thuis als zakelijk, slechts een bescheiden verhoging van de doorvoersnelheden op hun netwerk zullen zien.

Wat 802.11ac echter wel zou moeten bewerkstelligen is een veel betere dekking. Zij die van 802.11g (een standaard uit 2003) naar 802.11n (overwegend uitgegeven in 2007) zijn overgegaan, zullen zich herinneren wat een verschil dit was. Plekken met slechte dekking bij je thuis of op het werk verdwenen opeens grotendeels. Op plekken waar je een lage snelheid had maar wel een goed signaal kon je opeens veel sneller communiceren.

Apple negeert bereik en dekking niet, maar juist hierin, en niet in de snelheid, boekt 802.11ac grote vooruitgang. Laten we Apples beweringen nader bekijken.

Afgesloten circuits met professionele chauffeurs -- Mijn bezwaar tegen Apples weergave is dat die nogal misleidend is over het gewone, gemiddelde gebruik en veel te hoge verwachtingen schept. Het is alsof Toyota zou roepen dat hun consumenten-middenklasser snelheden tot "wel 240 km per uur haalt!†" ("†Op een afgesloten circuit met professionele chauffeurs op een zonnige dag met nieuwe banden en op een vlakke weg zonder bochten"). De meeste automobilisten zullen toch gemiddeld 25 tot 50 halen in de stad.

Als Apple zegt dat zijn implementatie van 802.11ac wel 1,3 Gbps kan halen (en andere fabrikanten met grotere zenders 1,7 Gbps roepen) blijkt in de praktijk dat er aan een hoop voorwaarden moet worden voldaan om die "ruwe data"-snelheid te kunnen halen. En, zoals je ondertussen weet na jaren van netwerk-technologiereclame, beste lezer, een "ruwe datasnelheid (vaak incorrect aangeduid als "theoretisch") is het maximum aantal bits dat over het netwerk kan gaan. Dit is inclusief alle netwerk-overhead en alle data die wordt doorgegeven in pakketten en frames. De netto-doorvoer is doorgaans 30 tot 60 procent lager.

De belangrijkste verbeteringen in 802.11ac die zorgen voor de mogelijk hogere snelheden zijn:

Als je even rekent, blijkt dat je met Apples huidige 802.11n-systemen idealiter 75 Mbps keer twee (twee 20 MHz kanalen) keer drie spatial streams van 450 Mbps krijgt, ten minste als je de 5 GHz-band gebruikt. Bij 802.11ac verhoogt Apple dit: het gebruik van 80 MHz (het grootste kanaal dat Apple koos) met de verbeterde codering levert 433 Mbps keer drie stromen voor grofweg 1,3 Gbps op. (Sommige fabrikanten die aan bedrijven verkopen gebruiken al vier stromen en komen zo tot de hogere topsnelheid van 1,7 Gbps.)

Maar die snelheid zullen we dus zelden zien.

Het spel leuk houden --Met al die wifi-standaarden probeert de technologie netjes om te gaan met andere netwerken en potentiële interfereerders in de buurt. Netwerken worden trager als er ander verkeer in de buurt is op dezelfde of aangrenzende kanalen, tenzij de signalen duidelijk van elkaar kunnen worden onderscheiden. MIMO helpt hierbij, omdat door de meerdere antennes de overlappende signalen kunnen worden ontward. (Sommige mensen beweren dat er niet zoiets als interferentie is, maar slechts een limiet aan hoe effectief een ontvanger een inkomend signaal kan ontwarren.)

802.11n moest een stap verder gaan. Met 40 MHz-kanalen is de kans om andere netwerken voor de voeten te lopen hoger, omdat je meer etherruimte in beslag neemt. 802.11n is ontworpen om apparaten en basisstations te laten luisteren naar signalen buiten de kern van een 20 MHz-kanaal, zoals netwerken in aangrenzende bedrijven, huizen of appartementen. Als niets wordt gedetecteerd, wordt het hele 40 MHz-kanaal gebruikt, anders houden apparaten vast aan het reguliere 20 MHz-kanaal. Gebruikers hebben niet in de gaten of er een smaller of breder kanaal in gebruik is, hoewel ze misschien de variatie in doorvoer zouden kunnen opmerken.

802.11ac begint met een nadeel voor zijn 80 MHz- en 160 MHz-kanalen: er zijn er in de meeste landen gewoon niet genoeg van zonder beperkingen beschikbaar om meerdere netwerken in dezelfde omgeving kanalen te laten kiezen die nog niet in gebruik zijn. In de Verenigde Staten zijn maar twee 80 MHz-kanalen (vier aaneengesloten 20 MHz-kanalen) beschikbaar: kanalen 36 tot 48 als één blok en 149-161 als een ander. Europa heeft nog minder duidelijke kanalen, waardoor waarschijnlijk maar één consistent 80 MHz-brok mogelijk is. (Kanaalnummers zijn er in stappen van 5 MHz, zodat nummer 36 de kanalen 36-39 omvat als een totaal van 20 MHz, enzovoorts. Ja, het is verwarrend!)

Europa en de Verenigde Staten hebben extra 5 GHz-kanalen die gebruikt kunnen worden, maar met een strikte eis dat basisstations op deze kanalen (15 meer 20 MHz-kanalen in de Verenigde Staten!) moeten luisteren naar tekenen die wijzen op weer-aftastende radar, gebruikt door overheden. Bij het ontdekken daarvan moet het basisstation aan clients vertellen dat het overschakelt naar een ander kanaal en dan onmiddellijk naar dat kanaal schakelen. Fabrikanten hebben me al jaren verteld dat het detectiemechanisme lijdt aan vele vals positieven, en dan ook vaak wordt geactiveerd terwijl er helemaal geen radar-installatie in de buurt is! Het is moeilijk om deze kanalen betrouwbaar te gebruiken en het introduceert complexiteit in netwerksoftware. Daarom heeft Apple deze kanalen nooit opgenomen als opties in de basis-stations, en vermijden de meeste consumentenspullen het eveneens. (Meru Networks, een onderneming die hardware voor draadloze netwerken maakt, heeft een grafiek met meer details.)

Met de kanalen waarin controle op radarsignalen niet nodig is, is 802.11ac veel slimmer dan 802.11n in het afhaken als er verkeer wordt opgemerkt op een van de smalle kanalen die het zou willen combineren met een van zijn bredere kanalen. Dus het is heel efficiënt met het gebruik van tot 80 MHz (in stroken van 20 MHz tot 40 MHz), afhankelijk van hoeveel er beschikbaar is voor elk brokje gegevens dat wordt verzonden. Als er geen andere netwerken in de buurt zijn, of als de netwerken die er zijn meestal rustig zijn, kan een 802.11ac-netwerk grote doorvoercapaciteit krijgen. Maar op plaatsen met actieve netwerken zakt de doorvoer aanzienlijk.

Dit probleem zou misschien niet eeuwig bestaan. Toekomstige 802.11ac-spullen zouden 20 MHz- of 40 MHz-kanalen kunnen combineren die niet direct grenzen aan bepaalde delen van de 5 GHz-band.

Met laser-scherpe precisie -- Laat je niet van de wijs brengen door de snelheids-discussie, want 802.11ac heeft drie duidelijke voordelen: beter bereik, betere prestaties over grotere afstanden en gelijktijdige transmissies tussen meerdere apparaten.

Laten we ze een voor een bekijken:

Deze drie nieuwe functies vereisen nieuwe 802.11ac-ontvangers in alle apparaten die je wilt gebruiken, wat een teleurstelling zal zijn voor hen die hoopten op wat verbeteringen met terugwerkende compatibiliteit. Anders dan bij de overgang van 802.11g naar 802.11n (waarbij 802.11g-apparaten al verbeteringen zagen enkel door te communiceren met een basisstation met 802.11n-capaciteit) heb je om deze verbeteringen te zien nieuwe adapters nodig. Het werkte met 802.11n omdat daar de voordelen voortkwamen uit gevoeligere ontvangers, meerdere antennes en meer gerichte en krachtigere zenders, zelfs zonder beamforming. 802.11ac gebruikt in dat opzicht dezelfde basistechnologie als 802.11n en vereist zodoende dat alle apparaten voorzien zijn van nieuwe chips en ontvangers om te kunnen profiteren van de verbeteringen.

(Voor een veel gedetailleerdere en technische discussie heeft Cisco een hele fijne uitleg van vorig jaar.)

Uiteindelijk zal 802.11ac het nieuwe normale zijn -- Net zoals 802.11n langzaam maar zeker zijn weg vond, eerst naar de basisstations, vervolgens naar bureau-computers en laptops en tenslotte naar tablets en smartphones, zal ook 802.11ac dat pad volgen naarmate chips kleiner worden, minder energie verbruiken en goedkoper worden.

Voor de meesten van ons is 802.11ac geen functie die we per se moeten hebben, vooral nu huizen en kantoren die echt bandbreedte nodig hebben reeds overal zijn voorzien van goedkoop gigabit-ethernet. Naarmate 802.11ac meer gemeengoed wordt, zullen we echter langzaam maar zeker verbeteringen zien in snelheid en vooral in dekking.

We zouden zelfs het punt kunnen bereiken waarop, in plaats van de drie 802.11n basisstations die ik nodig heb om mijn bescheiden huis annex kantoor op de begane grond en in de kelderruimte te dekken (vergeven als mijn verblijf nu is van signaal-blokkerend ouder bouwmateriaal), een enkel 802.11ac basisstation de hele tent zou kunnen voorzien.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FunBITS: Duolingo maakt talen leren leuk

  door Chris Armstrong: [email protected], @cgarmstrong
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: RAW]

Het vanaf nul leren van een nieuwe taal is een hoop werk: het begin met standaardwoorden en -zinnen is een gebruikelijke aanpak, maar de stap van deze gewone woorden naar een degelijk begrip van grammatica en uitspraak vereist toewijding en een hoop oefening, vooral voor volwassenen. Dit is vaak zo veel gevraagd dat de nieuwe taal snel op een zijspoor belandt, waardoor iets dat een leuke en voldoening gevende uitdaging zou moeten zijn een saaie klus wordt die gemakkelijk uitgesteld wordt.

Duolingo bestaat uit een gratis website en app die ontworpen zijn om dit probleem op te lossen. Door gratis kwaliteitslessen Spaans, Engels, Frans, Duits, Portugees en Italiaans aan te bieden (over het zakenmodel later meer) met zeer moderne leermethoden en een gestroomlijnde, leuke interface op zowel de iPhone als het web, helpt Duolingo om gratis taalonderwijs te bieden aan de hele wereld.

Ik ga in augustus op vakantie naar de Spaanse Costa Blanca. In de afgelopen paar weken heb ik Duolingo gebruikt om mijn roestige Spaans wat op te poetsen: ik leerde Spaans op de middelbare school van 2005 tot 2009, maar ik heb geen woord Spaans gesproken in de afgelopen vier jaar.

Iedereen die als volwassene wel eens een tweede taal heeft proberen te leren zal het met me eens zijn dat het onder de knie krijgen van de nuances in uitspraak, woordenschat en grammatica in vreemde talen een bijna onoverkomelijke taak is. Ik heb ander taalonderwijsgereedschap, online en programma's, bekeken (zoals het gerespecteerde pakket Rosetta Stone) en werd afgeschrikt door de combinatie van hoge prijzen en vereisten: het draaien van een duur softwarepakket dat vooral bedoeld is voor gebruik op een bureaucomputer voelt aan als een oplossing uit de vorige eeuw, en dat terwijl mijn iPhone een opvallend goede microfoon heeft en altijd bij de hand is om te oefenen.

Leer het taaltje -- Duolingo snapt het. Je hoeft geen bonkige software te installeren of te beheren: leren gebeurt in je webbrowser of in de gratis iPhone-app. Dit is belangrijk: toegang hebben tot taalonderwijs waar je maar bent, zoals met de iPhone, is goud waard. Heb je 10 minuten niks te doen omdat je op iemand zit te wachten? Open gewoon de app en doe een paar oefeningen. Je zult verbaasd staan hoe weinig werk er nodig is om je vaardigheden aan te scherpen.

Deze teen-in-het-water-aanpak met korte sessies brengt me op het formaat van de lessen zelf. Duolingo gebruikt een populaire leermethode die "gamificatie" heet, waarbij je punten krijgt voor het afmaken van een les, waardoor het proces van aanleren van een taal aanvoelt als een spel. Hoewel gamificatie zeker te ver doorgevoerd kan worden, zoals in sommige nogal agressieve apps die taaklijsten in games veranderen, vind ik de Duolingo-aanpak met het opklimmen in levels, het verlies van hartjes (of levens, net als in veel populaire videospellen) bij foute antwoorden en oefenen tegen de klok een aantrekkelijk en effectief leermechanisme.

Duolingo presenteert de leerstructuur als een "boom van vaardigheden", hieronder weergegeven. Elke les is vergelijkbaar met een level in een spel, waarvoor je maar een paar minuten nodig hebt. Om toegang te krijgen tot moeilijkere levels, waarin je meer woordenschat en grammatica leert, moet je eerst de basiselementen afwerken. Voor mij als ex-Spaanssprekende die de kennis van de taal wilde opfrissen, was dit een prima manier om te herhalen wat ik al wist voordat ik mezelf waagde aan de ingewikkeldere woordenschat en regels.


Elke tak van de boom van vaardigheden bestaat uit een paar levels, die op hun beurt weer uit oefeningen bestaan. Deze oefeningen variëren in soort en moeilijkheidsgraad, uiteenlopend van het juist verbinden van een afbeelding uit vier met een vreemd woord helemaal tot aan het juist uitspreken van een zin in jouw taal naar keuze. Ik schat dat voor het afmaken van een oefening ongeveer 20 seconden nodig zijn, terwijl een les zo rond de vijf minuten kost. Dit is de perfecte lengte om regelmatig oefenen aan te moedigen, een belangrijk aspect van talen leren.


Het visuele ontwerp achter Duolingo (net als de leeraanpak met de boom van vaardigheden) is modern en aantrekkelijk. Hoewel ik bijna de hele tijd de iPhone-app gebruikt heb, is de website technisch veel indrukwekkender, met een vooruitstrevende reeks aan moderne webtechnologieën om een rijke ervaring te bieden met kwaliteitsvolle gesproken teksten in de vreemde taal, afbeeldingen en stemherkenning. Maar toch vind ik dat de ervaring met de iPhone-app die van de website overtreft, dus raad ik je aan om daar te beginnen, als je nog twijfelt over het uitproberen van deze dienst.

Waar is het geld? -- Je vraagt je nu waarschijnlijk af hoe dit indrukwekkende product geld oplevert, omdat inschrijving en gebruik helemaal gratis zijn. Het antwoord is zowel prachtig en ingenieus: elke gebruiker is eigenlijk bezig om een deel van het web te vertalen, al realiseren ze zich dat misschien niet. Uitgevers betalen Duolingo voor de vertaaldiensten die de gebruikers leveren. Het enige mogelijke nadeel aan deze aanpak is dat de inhoud van de les soms van lage kwaliteit zou kunnen zijn (of gewoon raar, zoals de frustrerend populaire spampreventiedienst reCAPTCHA van Google), maar tijdens mijn gebruik van de app ben ik nog nooit zo'n probleem tegengekomen.

Ik moet Duolingo feliciteren met het maken van een zeer gebruikersvriendelijke en technisch indrukwekkende gratis app en dienst die mijn leven echt verbeterd hebben. Wanneer ik over een maand in Spanje rondloop, zal ik zeker van mezelf zijn bij een bezoek aan een supermarkt, bij het naar de weg vragen of afdingen op een lokale markt. Het spreken van een vreemde taal gaat vaak over vertrouwen, en de gevarieerde leermethoden van Duolingo hebben me vertrouwen gegeven in mijn eigen kunnen. Of je nu je taalvaardigheden wilt oppoetsen of een nieuwe taal wilt leren, kijk eens wat Duolingo je te bieden heeft. Het krijgt zeker mijn goedkeuring.

[Chris Armstrong is een schrijver, muzikant en geek uit Bournemouth, Engeland. Hij is de stichter van Chasing Perfection, nieuwsredacteur bij The Industry en een obsessieve Twittergebruiker. Hij studeerde productontwerp aan de universiteit voordat hij zijn passie voor software ontdekte.]

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 17 juni 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: HR, HV]

LaunchBar 5.5.1 -- Volgend op de recente toevoeging van knipsels aan de applicatiestarter (zie "LaunchBar 5.5", 9 juni 2013), heeft Objective Development LaunchBar 5.5.1 uitgegeven, met een opvallende aanpassing temidden van een aantal kleine veranderingen. De nieuwe knipselfunctie van LaunchBar liet je oorspronkelijk platte tekstknipsels maken, waarbij alle knipsels werden bewaard als aparte tekstbestanden. De update voegt nu de mogelijkheid toe om de knipseltekst te formatteren met verschillende lettertypes en kleuren (en afbeeldingen in te voegen). Daartoe open je de tekst in TextEdit (toets Shift-Return) en kies je Make Rich Text van het Format-menu (Command-Shift-T) om het te converteren van platte naar opgemaakte tekst. ($ 35 met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 5.3 MB, release notes)

Reacties - LaunchBar 5.5.1

Keyboard Maestro 6.0.1 -- Stairways Software heeft Keyboard Maestro geüpdatet naar versie 6.0.1 met een aantal aanpassingen die volgen op de recente grote update van dit macro-hulpprogramma (zie "Keyboard Maestro 6 automatiseert webpagina's en krijgt macro-synchronisatie", 21 mei 2013). In meer dan 25 veranderingen repareert Keyboard Maestro 6.0.1 onder andere verschillende problemen rondom Trigger by Name, inclusief het probleem om items te herstellen nadat alle items zijn weggefilterd, raar gedrag wanneer je met de tabtoets door de toetsenbordvoorkeur All Controls loopt, en een aanpassing in de opdracht Command-Option-cijfer om de geselecteerde macro te redigeren. De update zet ook spellingscorrectie in alle tekstvelden standaard uit, corrigeert een probleem bij het lokaliseren van een afbeelding wanneer een tweede beeldscherm aan de linkerkant is opgesteld, en repareert een geheugenlek in de Window Switcher. ($ 36 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update met een versie 6-registratie, $ 25 upgrade van vorige versies, 23,5 MB, release notes)

Reacties - Keyboard Maestro 6.0.1

Mellel 3.2 -- RedleX heeft Mellel 3.2vrijgegeven. Deze versie brengt koppelingen en verbeterde ondersteuning voor andere talen. Je kunt nu koppelingen maken naar webpagina's, e-mailadressen of lokale bestanden, en de koppelingen blijven actief in bestanden die geëxporteerd worden naar Word-, RTF- en PDF-formaten. Verder kun je via het Find-venster zoeken naar, of in, koppelingen. De nieuwe taalmogelijkheden laten je de taal van individuele stijlen definiëren, en van woordenboek wisselen met of zonder taalsynchronisatie. Andere nieuwe kenmerken zijn verbeterde ondersteuning voor auto-kapitalisatie met TextExpander, de mogelijkheid om in de Template browser een standaard-template te definiëren, ondersteuning voor Retina-schermen, ondersteuning van verticale uitlijning in MathMagic, en een oplossing voor het probleem dat de cursor kon verdwijnen naast een afbeelding in de tekst. (Nieuw $ 39, via RedleX of via de Mac App Store, gratis update, 105 MB, toelichting)

Reacties - Mellel 3.2

AirPort-configuratieprogramma 6.3 voor Mac -- Apple heeft AirPort-configuratieprogramma 6.3 voor Mac vrijgegeven. Deze versie brengt ondersteuning voor de onlangs geïntroduceerde AirPort Extreme- en AirPort Time Capsule-modellen met 802.11ac (zie "Betere batterij voor MacBook Air en snellere AirPort-basisstations", 10 juni 2013). Als je niet een van deze apparaten hebt is er geen reden om te updaten. Tegelijkertijd heeft Apple ook een nieuwe Firmware-update 7.7.1 voor AirPort-basisstation en Time Capsule vrijgegeven. Deze is uitsluitend beschikbaar voor de nieuwe basisstations met 802.11ac en herstelt een weinig voorkomend probleem waarbij een aangesloten harde schijf onbereikbaar wordt. (Als je niet een van deze apparaten hebt zul je deze firmware-update dan ook niet zien.) Tenslotte is er versie 1.3 van het AirPort-configuratieprogramma voor iOS, maar ook dat kun je gevoeglijk negeren tenzij je een van de nieuwe basisstations met 802.11ac hebt. (Gratis, 21,43 MB)

Reacties - AirPort-configuratieprogramma 6.3 voor Mac


ExtraBITS, 17 juni 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: DPF, TK, PAB]

Dit is de ExtraBITS: WWDC-aflevering! Door alle aankondigingen van Apple krijgen niet alle nieuwe mogelijkheden evenveel aandacht. Serenity Caldwell van Macworld besteedt aandacht aan 27 features die je wellicht gemist hebt. De prachtige nieuwe Weer-app van iOS 7 heb je wellicht wel gezien, maar Apple is misschien niet de eerste met dit idee. Een van de subtielere nieuwe mogelijkheden van iOS 7 is een mannelijke stem voor Siri in de Verenigde Staten, maar waarom doet men dat juist nu? En er zijn weer Apple Design Awards uitgedeeld, en daar zitten een paar echte pareltjes tussen. iOS 7 is voor sommigen echter geen kandidaat, onder andere vanwege de inconsequent ogende iconen, maar het blijkt dat daar een verklaring voor is. En er moet ook nog aandacht zijn voor iOS 6: Rene Ritchie van iMore legt uit hoe je je apparaat kan beschermen tegen nieuwsgierige ogen. Als laatste heeft Microsoft ook nog stilletjes Office voor de iPhone uitgebracht, maar is dat nog belangrijk?

Apple reageert op het PRISM-verhaal -- Net zoals andere bedrijven heeft Apple een statement uitgebracht over PRISM, het programma waarmee NSA data verzamelt. Apple geeft een aantal voorbeelden van gegevens die zijn opgevraagd: 4.000-5.000 dataverzoeken tussen 1 december 2012 en 31 mei 2013. Apple zegt echter ook dat het niet in staat is om iMessage-berichten of FaceTime-gesprekken te ontsleutelen, en verder dat het bedrijf geen gegevens opslaat die "op enigerlei wijze" te herleiden zijn tot je lokatie, kaartzoekopdrachten of Siri-opdrachten.

Reacties

Sluit je iOS-apparaat af met begeleide toegang -- Ondanks alle verhalen over iOS 7 mag een van de meest onderbelichte mogelijkheden van iOS 6 wel even in de schijnwerpers staan: begeleide toegang, waarmee je apps en interface-elementen kunt blokkeren om je iPad of iPhone te beschermen tegen nieuwsgierige blikken, of roekeloos gebruik door je kinderen. Rene Ritchie van iMore geeft een overzicht van de mogelijkheden, inclusief hoe je een "gastmodus" simuleert.

Reacties

Office voor iPhone - spuit 11? -- Microsoft Office is eindelijk beschikbaar voor iOS, maar wees voorbereid op een teleurstelling. Hij is alleen beschikbaar voor de iPhone, en de app vereist een abonnement op Office 365 (vanaf $ 60 per jaar). Bovendien zijn de apps nogal beperkt. Ze missen op het eerste gezicht basale mogelijkheden: je kunt in Word geen acties ongedaan maken of lettertypen veranderen, en in PowerPoint kun je geen dia's toevoegen of nieuwe documenten aanmaken.

Reacties

Uitleg over het ontwerp van iOS 7-iconen -- Als je het ontwerp van iOS 7-iconen inconsequent vindt: er is wellicht een reden voor. Volgens The Next Web liet Jony Ive (SVP Design bij Apple) het marketing-team de kleurenpaletten en het basale ontwerp van de iconen kiezen, en gaf hij de iconen daarna door aan de verschillende app-teams voor het definitieve uiterlijk. Teveel koks... Het goede nieuws is dat het uiterlijk van iOS 7 niet als klaar wordt beschouwd, dus we verwachten in de definitieve versie een meer coherent uiterlijk.

Reacties

Apple heeft de winnaars van de 2013 Apple Design Award bekendgemaakt -- Apple heeft zijn jaarlijkse ontwerpprijzen uitgedeeld aan 11 apps voor de Mac en voor iOS. Voor de meest functionele apps is de keuze gevallen op WWF Together voor de iPad, die zich richt op bedreigde diersoorten; op Procreate voor de iPad, een tekenprogramma; op de nieuwe weer-app van Yahoo voor de iPhone en de iPad; op de webontwikkelapp Coda 2 voor de Mac en op notitieprogramma Evernote 5 voor de Mac. In de categorie spellen gaan de prijzen naar Letterpress voor iPad en iPhone, Badland voor de iPhone en iPad, Ridiculous Fishing voor de iPhone en iPad en Sky Gamblers: Storm Raiders voor de iPhone, iPad en de Mac. Er zijn ook twee studentwinnaars: Finish, een gestroomlijnde to-do-app voor de iPhone, en mosaic.io, een voor de iPhone en iPad waarmee je fotomozaieken kan maken.

Reacties

Waarom Apple een mannelijke stem heeft toegevoegd aan Siri -- Een van de minder besproken functies in iOS 7 is de nieuwe mannelijke stem voor Siri, maar wat is de reden waarom Apple ze nu toevoegt? Volgens Stanford-professor Clifford Nass, is één beschamende mogelijkheid dat vrouwelijke stemmen als minder intelligent worden beschouwd. Deze culturele percepties zijn de reden waarom Siri eerst mannelijke stemmen kreeg in sommige landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, maar niet in andere. BMW moest bijvoorbeeld een auto terugroepen in Duitsland omdat de mannelijke bestuurders de vrouwelijke stem voor de gps niet vertrouwden. Een betere reden? Apple wil de gebruikers hun iOS-ervaring vollediger laten aanpassen, ofschoon het weinig waarschijnlijk lijkt dat Apple zo ver zou gaan om stemmen van bekende personen te voorzien zoals bij gps-toestellen van TomTom en Garmin.

Reacties

p class="article_subhead" style="padding-top:10px">Hoe Apple de bliksem van een ontwikkelaar stal -- Apple kan het publiek bij de WWDC-lezing geïmponeerd hebben met de iOS 7 Weer-app, die bewegende weereffecten toont in de achtergrond, maar Apple was niet de eerste met dat idee. Ontwikkelaar Alaric Cole vertelt het verhaal van zijn in potentie baanbrekende weer-app, Horizon, en hoe Apple deze uit de App Store hield. Horizon zou ook weereffecten in de achtergrond tonen, maar werd steeds om vage redenen afgewezen door Apple. Cole beschuldigd Apple niet van het stelen van zijn idee, maar je vraagt je wel af of ze deze app vertraagd hebben om hem zelf als eerste op de markt te hebben.

Reacties

Macworld verkent 27 onbesproken iOS 7-functies -- Op Macworld verkent Serenity Caldwell 27 nieuwe functies in iOS 7 die Apple verdoezelde tijdens de WWDC-lezing. Een paar van de interessantere brokjes waren kalendermeldingen in natuurlijke taal, betere ondersteuning voor wifi-hotspots, wandelaanwijzingen en nachtmodus in Kaarten en Slimme postbussen in Mail. Een bijzonder interessante aantekening is ondersteuning voor game-controllers van derden, iets wat een aanwijzing kan zijn voor Apples toekomstige tv- en gaming-plannen.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands