Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1174, 13 mei 2013

Adobe deed de creatieve wereld deze week versteld staan door het laten vervallen van de box-versies van Adobe Creative Suite 6 ten gunste van het op abonnementen gebaseerde Creative Cloud. Josh Centers diept de details uit om te zien of Creative Cloud goed of slecht is voor gebruikers. In ander nieuws bekijkt Glenn Fleischman de nieuwe iOS-app Passport van App.net, die in feite een lijst is van App.net-apps en -gebruikers, en als bonus geven we gratis App.net-accounts weg! Op het praktische vlak vertelt Michael Cohen je wat je moet doen wanneer je browser geen pdf's kan weergeven en neemt hij Marvin onder de loep, een nieuwe e-boek-reader voor iOS met een paar fantastische functies maar ook een Achilleshiel. Matt Neuburg eindigt deze editie met een bespreking van Cloud Mate voor iOS, dat iCloud nog meer van de kracht van Dropbox geeft. Vermeldenswaardige software-updates deze week zijn onder meer Thunderbolt Firmware Update v1.2, Alfred 2.0.3, Microsoft Office 2011 14.3.4 en Fission 2.1.3.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1174i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Adobe vliegt van Creative Suite naar de Creative Cloud

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  19 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JWB, PAB]

Op 6 mei 2013 deed Adobe de creatieve gemeenschap die aanwezig was op de Adobe MAX-conferentie versteld staan door aan te kondigen dat Adobe Creative Suite 6 de laatste versie zal zijn die in een doos verkrijgbaar is en dat Adobe's design-producten voortaan alleen verkrijgbaar zullen zijn via de één jaar oude Creative Cloud, die een reeks van apps en diensten biedt, gepaard met gratis upgrades, op basis van abonnementen. Huidige gebruikers van Adobe CS6 zullen ondersteuning blijven ontvangen voor de nabije toekomst en fysieke exemplaren van CS6 zullen vooralsnog verkrijgbaar blijven voor de verkoop.

Dus hoeveel kost Creative Cloud? Welnu, dat kan een lastige vraag zijn. Voor particulieren geeft $ 49,99 per maand je toegang tot het pakket "Complete", wanneer je een abonnement voor een jaar afsluit. Wanneer je momenteel in het bezit bent van een licentie voor tenminste één van de apps in Creative Suite 3 of hoger, kun je Creative Cloud voor slechts $ 29,99 per maand krijgen voor het eerste jaar. Een enkele app, zoals Photoshop, gaat je $ 19,99 per maand kosten bij een abonnement van één jaar. Beide pakketten omvatten ook 20 GB aan online opslag voor samenwerking.

Er zijn aparte pakketten voor bedrijven en onderwijs, met forse kortingen. Zo is er bijvoorbeeld voor $ 69,99 per gebruiker per maand de Team-editie, die wat extra software bevat, zoals InCopy, die niet in het pakket "Complete" zit. En de Student and Teacher-editie, die normaal $ 29,99 per maand kost, kost nu slechts $ 19,99 per maand via een speciale aanbieding die geldig is tot 25 juni 2013.

Maar wat als je Photoshop of Dreamweaver voor maar een maandje nodig hebt? Adobe biedt maandprijzen aan, maar adverteert er niet mee. Je moet contact zoeken met een Adobe-vertegenwoordiger om een bestelling te plaatsen. Ik heb dat zojuist gedaan en leerde daarbij dat als je per maand wil betalen, het complete pakket $ 74,99 per maand kost en een enkel programma $ 29,99 per maand. Als je erover denkt een jaarabonnement te nemen en deze later te annuleren, niet doen! Je moet dan nog 50 procent van de resterende maandelijkse kosten betalen.

Gezien de hogere prijzen en de moeite die ik moest doen om ze alleen al te ontdekken, is het duidelijk dat Adobe niet geïnteresseerd is in het verkopen van programma's per maand. Ik denk dat Adobe hier een grote fout maakt. Hoeveel gebruikers maken onrechtmatig gebruik van Adobe-software omdat het amateurs of incidentele gebruikers zijn, die het zich niet kunnen veroorloven honderden of duizenden dollars te spenderen aan een professioneel softwarepakket? Ik heb persoonlijk nog nooit enige software van Adobe gekocht, maar als ik een maand Photoshop kon krijgen voor $ 30, zou ik dat waarschijnlijk een paar keer per jaar doen. Zoals Zee Kane, CEO van "The Next Web" vorig jaar zei: "Adobes grootste concurrent in deze markt is geen concurrerend product maar, interessant genoeg, BitTorrent".

Het is nodeloos te zeggen dat Adobes beslissing om alleen nog maar op abonnementsbasis te gaan werken, controversieel is. Maar niet iedereen is er ongelukkig mee. Ik sprak Mike Monteiro van Mule Design op Twitter over de verandering. De meestal nogal uitgesproken Monteiro zei alleen maar: "Het werd tijd". Mule-ontwerper Tom Carmony was ook vol lof over Creative Cloud, "Ik waardeer dat het [abonnee-]model je toegang geeft tot alle programma's. Ook zaken als Audition die ik niet in een Design-bundel zou hebben". En TidBITS Publishing is geabonneerd op Creative Cloud om af en toe toegang te hebben tot InDesign en Photoshop. Het is veel makkelijker een lage maandelijkse kostenpost te rechtvaardigen dan meer dan $ 1.000 te besteden aan pakketten die slechts een paar keer per maand gebruikt worden.

In feite kan Creative Cloud, voor veel gebruikers, een zegen zijn. Voor een exemplaar van CS6 Design Standard in een doos betaal je $ 1.189,98 op Amazon en dat bevat alleen Photoshop, Illustrator en InDesign. Met diezelfde $ 1.189 kan je bijna twee jaar Creative Cloud kopen voor $ 49,99 per maand, waarbij je veel meer software krijgt plus Cloud-opslag. Zelfs een enkel exemplaar van Photoshop CS6 kost op Amazon $ 628, wat gelijkstaat aan meer dan 20 maanden Creative Cloud-abonnement voor een enkel programma. Als je een professional bent die vooraan wil blijven meelopen, is Creative Cloud een goede deal. En je hoeft je geen zorgen te maken over een update die jouw systeem niet ondersteunt, omdat updates niet opgelegd worden.

Maar uiteraard, als je een freelancer of een incidentele gebruiker bent die er geen probleem mee heeft verouderde software te gebruiken (voor zover dat mogelijk is met Apple die PowerPC-programma's onmogelijk heeft gemaakt in Mac OS X 10.7 Lion, bijvoorbeeld), ben je misschien niet gesteld op een maandelijkse rekening en nieuwste versies. Helaas is er niet veel concurrentie voor de belangrijkste pakketten in Creative Cloud. Je kan in theorie Photoshop vervangen door het uitstekende Pixelmator, Illustrator door Sketch en InDesign door QuarkXPress of nog beter door Pages, maar voor het overgrote deel is Adobes software de professionele standaard en is er geen echt vergelijkbare software voor professioneel werk. Tot het moment dat dat verandert, is Creative Cloud het pad naar de toekomst, of je het leuk vind of niet.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


App.net komt met Passport iOS-app

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf

[vertaling: PAB, JO]

App.net heeft een gratis iOS-app uitgegeven waarmee zij die het installeren, kunnen inloggen op hun account, of zich zonder uitnodiging kunnen aanmelden voor een gratis account. Met de app Passport kan je ook gebruikers zoeken om te volgen, hen die je vindt volgen en accountgegevens bijwerken zoals een foto of beschrijving. Het belangrijkste echter is dat hij een gids biedt voor andere iOS-apps die werken met App.net, wat het bedrijf beschrijft als de kernfunctionaliteit van de app.


Door geen functionaliteit in Passport in te bouwen voor het plaatsen van berichten en om te chatten, blijft App.net trouw aan hun belofte niet te gaan concurreren met ontwikkelaars aan wie het diensten aanbiedt. Op het moment van schrijven van dit stuk, nadert de dienst 95.000 geregistreerde gebruikers op een langzaam maar gestage groei sinds de start in augustus 2012. Het aantal gecreëerde accounts kwam in een stroomversnelling in februari 2013 toen de gratis accountvorm geïntroduceerd werd, waarvoor een uitnodiging nodig was (zie "App.net voegt freemium-optie toe", 25 februari 2013).

Een andere manier om een gratis account bij App.net te krijgen is deze speciale link te gebruiken, door App.net gegeven aan TidBITS. Het is beperkt tot de eerste 1.500 aanmelders en als je je aanmeldt om App.net te gaan gebruiken, volg je automatisch het TidBITS-account, wat nog een manier is om op de hoogte te blijven van onze nieuwsberichten.

App.net wordt vaak gezien als een microblog-dienst als Twitter, en dat klopt bij de manier waarop de meeste mensen het programma op dit moment gebruiken. Zie ook "Nieuw sociaal netwerk App.net streeft naar meer dan chats en ads", van 28 augustus 2012. Maar het uiteindelijke doel van het bedrijf is het creëren van een sterke cloud-infrastructuur, waarop ontwikkelaars kunnen voortbouwen met hun eigen apps. In eerdere updates van App.net, dat nog in alpha-testfase is, werd al bestandsopslag ingebouwd, en het sturen van privé-berichten naar meerdere ontvangers. Een aantal ontwikkelaars gebruikt deze functie voor het bouwen van software waarmee je een soort chatroom creëert, zoals Project Amy van Pocket-ontwikkelaar Steve Streza, dat het sturen van berichten via App.net integreert in de Berichten-app van Apple.

Vanuit dezelfde gedachte heeft App.net nu ook een authenticatie-SDK zodat ontwikkelaars de dienst kunnen gebruiken om hun app of dienst te verbinden aan de identiteit van een gebruiker. Het komt erop neer dat je je bij een website kunt aanmelden via je App.net-gegevens, zodat je geen aparte account voor die site aan hoeft te maken, net zoals dat gaat met Twitter, Facebook, Google en een aantal andere diensten. Een tweede voordeel van deze manier van indirecte aanmelding is dat een website nooit je persoonlijke accountgegevens krijgt, maar alleen een token dat je als gebruiker op ieder moment weer kunt intrekken, en waarmee de site specifieke acties kan uitvoeren namens jou.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Wat doe je als je webbrowser geen pdf's vertoont

  door Michael E. Cohen: [email protected], @lymond
  7 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JO, LmR]

Als je op een link in je webbrowser klikt wordt er soms geen nieuwe webpagina vertoond maar een pdf. In het algemeen is dat geen probleem: moderne browsers hebben al een aantal jaren de mogelijkheid om pdf's te vertonen, en het klikken op een link naar een pdf betekent meestal dat de pdf meteen in hetzelfde venster verschijnt. Als je meer wilt weten over de werking hiervan in Safari en Google Chrome, kan je "Het temmen van pdf's in webbrowsers anno 2012" (1 juni 2012) van Steve McCabe lezen, of de TidBITS Volglijst van Agen Schmitz over "Firefox 19" (19 februari 2013).

Toch gebeurt het ons niet zelden dat we een link naar een pdf publiceren in een van onze artikelen of Take Control-boeken, en dat we van gefrustreerde lezers horen dat ze alleen maar een lege zwarte of witte pagina zien als ze op de link klikken. Gelukkig is de oplossing simpel: meestal hoef je alleen maar een paar bestandjes van je Mac te verwijderen.

Meestal gaat het om een of twee oudere browser-plug-ins van Adobe, die niet goed werken met nieuwere versies van browsers, namelijk AdobePDFViewer.plugin en AdobePDFViewerNPAPI.plugin. Deze twee worden door Adobe Reader of Adobe Acrobat Pro geïnstalleerd, en zijn bedoeld om pdf's te vertonen door middel van code van Adobe zelf. Maar versies van Reader of Acrobat die ouder zijn dan 10.1.3 maken gebruik van plug-ins die incompatibel zijn met bepaalde browsers. Vooral Safari 5.1 of later, en recente versies van Firefox blijken zwarte pagina's (Safari) of witte pagina's (Firefox) te vertonen als deze Adobe-plugins geïnstalleerd zijn.

De oplossing is simpel: sluit je browser af (belangrijk!) en verwijder deze plug-ins. Meestal zitten deze in de map 'Internet Plug-ins' die zich bevindt in de hoogste Bibliotheek-map op je Mac. Nee, niet de verborgen map in je Thuismap (ook bekend als ~/Library/Internet Plug-Ins) maar de map op het hoogste niveau van je harddisk (/Library/Internet Plug-Ins).

Open deze map, zoek naar alle bestanden die beginnen met de naam AdobePDFViewer, en sleep deze uit de map /Internet Plug-ins. Zet ze voorlopig op je Bureaublad als je ze nog niet meteen wilt verwijderen. Je krijgt het verzoek om de actie te bevestigen met het invullen van je beheerder-naam en wachtwoord.

Soms kan je de incompatibele plug-ins niet vinden in de Bibliotheekmap. Als dat zo is, kijk dan in de Bibliotheekmap van je thuismap. Deze map is standaard verstopt in Mac OS X 10.7 Lion en 10.8 Mountain Lion (zie "Hoe om te gaan met de verborgen Bibliotheek van Lion", 20 juli 2011). Om hem in de Finder te kunnen vinden, houd je de Optie-toets ingedrukt en kies je uit het menu Ga > Bibliotheek om vervolgens naar de map Internet Plug-Ins te gaan. Als je de AdobePDFViewer-plugins in die map ziet zitten, sleep ze er dan uit. Ook hier kan het zijn dat je gevraagd wordt om een beheerdersnaam en -wachtwoord.

Zijn de plugins eenmaal verwijderd, dan start je je webbrowser weer op en probeer je het nog een keer. Nu zou je de pdf's meteen in het browservenster moeten kunnen bekijken door de ingebouwde pdf-ondersteuning. (En als je helemaal geen pdf's in je browser wilt bekijken, lees dan "Het temmen van pdf's in webbrowsers anno 2012" voor instructies hoe dit uit te zetten.)

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FunBITS: de bedrieglijk makkelijke spellen van Matt Neuburg

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  5 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR, ]
[vertaling: JO, LmR]

Toen ik voor het eerst bij TidBITS kwam en de medewerkers leerde kennen, bleek tot mijn verrassing dat onze eigen Matt Neuburg, naast een TidBITS-redacteur en de man die door John Gruber van Daring Fireball wel "de beste tech-schrijver in het veld" wordt genoemd, ook een iOS-ontwikkelaar is. (Dit zou mij niet zo verbaasd hebben als ik had geweten dat Matts hoofd-project de laatste jaren zijn "Programming iOS"-boeken voor O'Reilly zijn, waarvan de meest recente is getiteld "Programming iOS 6".) Matt heeft drie simpele doch uitdagende spellen geschreven voor de iPhone en iPad: Zotz!, Diabelli's Theme en LinkSame. Als je op zoek bent naar een hersenkraker om een paar minuten tijd te doden, moet je die zeker eens proberen!

Zotz! -- Als je je hersens even wil afstoffen, probeer dan Zotz! voor $ 0,99, een meerdimensionaal overeenkomsten-spel voor de iPhone. Matt omschrijft het als "een prettige tijdverspiller, een vorm van voortdurende oefening". Je krijgt een aantal kaarten met vormen erop. Iedere kaart heeft vier attributen: aantal vormen, kleur van de vormen, vulling en de vorm zelf. Het doel van het spel is om drie kaarten te vinden die in elk attribuut ofwel gelijk zijn of verschillen. De kaarten komen uit een pak van 81 en het spel eindigt als je alle mogelijke tritsen hebt gevonden.

Hoe je het spel speelt is eenvoudig te beschrijven maar niet makkelijk te bevatten. Gelukkig heeft Matt een aantal voorbeelden van juiste combinaties in zijn uitleg. Als je vast komt te zitten, kan je dubbel tikken op een willekeurige kaart om de oplossing te zien. Zie ook de schermafbeelding hieronder. Kan je drie bij elkaar horende kaarten vinden?


Als je het niet begrijpt, geen zorgen, het wordt makkelijker. De drie overeenkomstige kaarten zijn de ingekleurde ovaal linksboven de lege groene rechthoek rechtsboven, en de solide ruit boven de hoek linksonder. Ze zijn gelijk in het aantal attributen (een vorm per kaart), verschillend in de soort vorm, verschillend in de vulling en verschillend in kleur. (Steve Nicholson noemt in de reacties nog een andere geldige combinatie.)

Om ver te kunnen komen in Zotz!, moet je in vier dimensies denken. Maar als je het eenmaal door hebt zal het niet lang duren voordat je je Tesseract Scout Badge hebt verdient. Zoals iemand Matt ooit zei: "Ik voel me alsof ik wordt getraind voor als de Marsmannen komen en ons aan het werk zetten".

Diabelli's Theme -- Net als Zotz!, is Diabelli's Theme een variatie op een klassiek spel. Het spel geeft je een afbeelding in 24 stukken en het is jouw taak de stukken weer in de juiste volgorde te zetten. Om je daarbij te helpen is ieder stuk gekoppeld aan muziek: componist Anton Diabelli's wals die door Beethoven is omgezet in 33 variaties. Als je niet bekend bent met de Diabelli-variaties, kan je deze gratis beluisteren op Wikipedia.


Als je een stuk afbeelding aanraakt, wordt het daaraan gekoppelde muziekstuk gespeeld, zodat je een aanwijzing krijgt waar het afbeeldingsgedeelte hoort, zelfs als je een plaatje van mist bij nacht koos of je zicht niet meer al te best is.

Ben je een fan van klassieke muziek, of zoek je een leuke manier om je kinderen te leren luisteren naar hoe muziek wordt opgebouwd dan is Diabelli's Theme een geweldige, verrassend educatieve puzzel.

Diabelli's Theme is beschikbaar voor zowel iPhone als iPad, met een in-app-aankoop van $ 0,99 waarmee je je eigen afbeeldingen kan gebruiken. Misschien dat er een update kan komen met andere muziek of de mogelijkheid om die ook zelf te kiezen.

LinkSame -- Matt vind het duidelijk leuk om zijn brein te kraken met niet al te eenvoudige overeenkomsten-spellen en ook zijn gratis LinkSame voor de iPad is daar een voorbeeld van. LinkSame is gebaseerd op het populaire maar ondertussen opgegeven MacLinkSame van Zheng Xiaoping en het doel is eenvoudig: je krijgt een raster van iconen die je bij elkaar moet zoeken om ze van het bord af te spelen. De regels voor het bij elkaar zoeken zijn als volgt: iconen moeten dezelfde afbeelding hebben, ze moeten door niet meer dan drie rechte lijnen verbonden kunnen worden (die naar buiten, langs en weer terug van de rand kunnen), alle lijnen moeten horizontaal of verticaal lopen en de lijnen mogen andere iconen niet kruisen. De blauwe lijnen in de schermafbeelding tonen een aantal mogelijke manieren. In mijn beperkte ervaring heb ik ontdekt dat de beste strategie is om dezelfde iconen te vinden die tegen elkaar aan liggen, en dan van buiten naar binnen te werken.


LinkSame biedt in totaal negen niveau's en ieder niveau verschilt in de manier waarop de iconen kunnen schuiven om op plekken te komen waar paren zijn weggespeeld. Hoewel het spel standaard een klok heeft, kan je ook naar Oefen-modus schakelen voor een wat rustiger spel waar dan geen score's zijn. Met klok is niet je tijd beperkt maar is je score wel relatief aan hoe snel je de paren vindt. Je krijgt een punt voor ieder paar dat je van het bord speelt met bonuspunten als je meer paren binnen 10 seconden vindt. Daar staat tegenover dat je een punt verliest voor iedere 10 seconden dat je niets doet. Als je vastloopt kan je een hint opvragen of een nieuwe opstelling van iconen maar dat kost je iedere keer wel 10 punten.

De drie spellen hebben een aantal kenmerken met elkaar gemeen. Geen van de spellen kost veel tijd en geen heeft een echte verhaallijn. Alleen LinkSame biedt scores en een tijdsdruk-factor en die kunnen worden uitgezet. Het zijn simpele spellen die zijn ontworpen om tijd te doden en de geest te oefenen. Als je op zoek bent naar wat geestelijke training zonder al te veel geld uit te geven, moet je ze zeker eens proberen!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Marvin de slimme e-boeklezer heeft het (bijna) begrepen

  door Michael E. Cohen: [email protected], @lymond
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: HR, TK]

Vandaag heb ik een paar boeken op mijn iPad een rondje laten maken door Marvin, een nieuwe en gratis e-boeklezer van Appstafarian Limited, en dat beviel erg goed. Marvin wordt aangeprezen als een "slimme e-boeklezer" en biedt een scala aan gereedschappen voor de lezer die ver uitstijgen boven die van andere e-boeklezers voor de iPad. Zoals: samenvattingen gebaseerd op personages, uitgebreide mogelijkheden om metadata aan te passen (wat mij speciaal interesseert; zie "Boeken beheren in iTunes: deze roman heeft een lekker ritme", 14 januari 2013), de mogelijkheid om een boek aan meer dan een collectie toe te voegen, slimme collecties, meerdere gebaren om een bladzijde om te slaan en andere gebaren die je kunt veranderen (zoals die om helderheid en tint van het scherm aan te passen), en nog veel meer.

Zoals de meeste andere e-boeklezers voor de iPad kan Marvin elk DRM-vrij EPUB-boek openen. Je kunt natuurlijk boeken toevoegen aan Marvin via het traditionele iTunes File Sharing-paneel, of door het Open In-menu in Mail of Safari op de iPad te gebruiken. Maar Marvin gaat verder dan deze gebruikelijke manieren om te importeren: hij kan ook boeken importeren via een ingebouwde webbrowser, of direct vanuit Dropbox. Hij kan zelfs automatisch een specifieke Dropbox-map in de gaten houden en ieder boek dat daarin verschijnt importeren. En alsof dat nog niet genoeg is, kan hij ook draadloos boeken krijgen via elke OPDS-catalogus (Open Publication Distribution System) op het internet of op je eigen Mac. Zo kan bijvoorbeeld Calibreworden geconfigureerd als locale OPDS-catalogus, waardoor je boeken rechtstreeks vanuit je Calibre-bibliotheek (als je die hebt) via je wifi-netwerk kunt binnenhalen.

Een werkelijk heel bijzondere functie en waarschijnlijk het belangrijkste onderdeel van de app is Marvins Deep View: wanneer je die activeert "leest" de app je boek (dat duurt meestal minder dan een minuut), verzamelt hij alle namen (dat wil zeggen, woorden met een hoofdletter anders dan die waarmee een zin begint) die hij vindt, en presenteert hij ze in geordende lijsten. Je kunt lijsten zien van de belangrijkste personages in elk hoofdstuk (gerangschikt naar het aantal keren dat een personage voorkomt), van de volgorde waarin personages verschijnen, of van personages op alfabetische volgorde. Deep View voorziet ook in Wikipedia-artikelen over het boek en de auteur, en hij stelt je in staat om artikelen op het internet te vinden en deze toe te voegen aan de artikelenlijst. Je kunt Deep View zelfs gebruiken om een apart boek te maken met hoofdstuksamenvattingen gebaseerd op de naam van een personage.


Marvin heeft een aantal mogelijkheden om opmaak aan te passen: regelhoogte, kolommen, lettertypes voor hoofdtekst en koppen, inspringen van paragrafen, kleur van voor- en achtergrond, breedte van de marge, uitlijning en woordafbreking. Je kunt ook de kleur van de tekst en de achtergrond bepalen en deze toewijzen aan een van drie thema's: een dagthema, een nachtthema en een "ander" thema dat nuttig zou kunnen zijn voor instellingen bedoelt voor leesbaarheid in fel zonlicht. Je kunt makkelijk veranderen van thema middels een gebaar, en dan via weer een andere set gebaren dat thema verder aanpassen qua helderheid van het scherm, warmte en tint. Verder kun je in-app-aankopen doen om het standaard ontwerp van Marvin te veranderen. Deze items heten verwarrend genoeg ook Thema's, en ze bepalen hoe Marvins diverse schermen, panelen, dialogen en menu's eruitzien.

ces/2013-05/Marvin-layout-options.png">

Door al deze functies en mogelijkheden zou je makkelijk de weg kwijt kunnen raken in Marvin, maar gelukkig is de app uitgerust met uitgebreide en context-gevoelige hulpschermen. En hij heeft een handleiding die zowel de basisfuncties als de meer obscure mogelijkheden bespreekt. Vanwege al die functies zou Marvin in feite mijn favoriete reader voor DRM-vrije EPUB's zijn, ware het niet dat er een serieus nadeel is: het renderen van bladzijden in Marvin is op z'n best middelmatig.

Kijk bijvoorbeeld hoe Marvin de eerste pagina vertoont van een van de DRM-vrije boeken die ik bezit, "Harry Potter and the Sorcerer's Stone" van J.K. Rowling. Terzijde: complimenten voor Ms. Rowling die erop staat dat haar boeken zonder DRM worden verkocht, net als onze Take Control-serie e-boeken, wat mij in staat stelt om de volgende vergelijking te maken (Uitgeverij Tor ging vorig jaar ook DRM-vrij, zie "Tor na één jaar DRM-vrije e-boeken", 30 april 2013).


Zoals je kunt zien heeft Marvin meer moeite met het positioneren en inschalen van het initiaal aan het begin van de eerste paragraaf dan iBooks of de Nook. Minder opvallend is het feit dat Marvin de pagina niet vertoont in het lettertype dat de uitgever heeft gekozen voor het e-boek (Times New Roman), terwijl iBooks dat makkelijk voor elkaar krijgt.

Het niet in staat zijn om een door de uitgever gespecificeerd lettertype te gebruiken is jammer, maar voor de meeste romans en populair wetenschappelijke teksten is het nauwelijks een breekpunt: niet veel e-boeklezers kunnen dit (Nook faalt in dit opzicht eveneens). Wat voor mij in ieder geval wel een breekpunt is, is hoe slecht Marvin omgaat met ingewikkeldere lay-outs waarin zaken als puntsgewijze lijsten, verkeerd inspringen, tekstblokken met gekleurde achtergrond en gekleurde tekst voorkomen. Neem bijvoorbeeld de volgende vergelijking hoe de eerste pagina van mijn eigen "Take Control of iBooks Author" wordt gerenderd in dezelfde drie apps.


Merk op hoe slecht Marvin de gele achtergrond van de hoofdstukopener weergeeft, hoe hij de inspringingen van de lijst met bolletjes verknoeit, veel te veel ruimte rond de hoofdingen toevoegt, en de kleur van tekstkoppen en koppelingen negeert. Zelfs de Nook-app, die de opgegeven lettertypen van het boek negeert (Verdana voor koppen en Georgia voor gewone tekst), geeft de kleuren, inspringingen en spatiëringen min of meer juist weer.

Nu is het wel zo dat Marvin je veel controle biedt over paginalay-out, en dat je dus de instellingen zodanig kunt instellen dat een complex boek, zoals onze titels in de Take Control-reeks, op een aanvaardbare manier wordt weergegeven, maar dit zou eigenlijk niet moeten: een app die zo intelligent is als Marvin zou de lettertypekeuze van de uitgever moeten kunnen detecteren en, waar mogelijk, deze gebruiken, en zou lijsten met bolletjes en gekleurde tekst juist moeten weergeven zonder dat de gebruiker daar iets extra moet voor doen.

Marvin zou wel eens mijn aangewezen app voor e-boeken kunnen worden als ik er alleen romans, biografieën en geschiedenissen mee las, maar nu is het één van die apps die bij mij in de categorie "nuttig maar vatbaar voor verbetering" vallen. Ik houd ze wel in het oog: dit is de enige e-boekapp die ik tot nu toe heb gezien die de nodige functies biedt voor ernstige lezers.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Cloud Mate brengt zijn magie naar je iOS-apparaten

  door Matt Neuburg: [email protected]
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, HV]

Vorige maand beschreef ik Cloud Mate ("Cloud Mate: iCloud veranderen in Dropbox?", 4 april 2013), dat je binnen één enkel programma een schematisch overzicht biedt van alle documenten die al je iCloud-vaardige programma's in de cloud bewaren. De ontwikkelaars, Red When Excited, hebben sindsdien niet stilgezeten. Zij hebben de interface van Cloud Mate op je Mac sterk verbeterd. Ze hebben zelfs een versie van Cloud Mate gemaakt die werkt op je iPhone of iPad, wat in theorie helemaal niet kan. Ik zal enkele van de desktopverbeteringen beschrijven, en dan leg ik uit hoe Cloud Mate voor iOS het onmogelijke mogelijk maakt.

Herinner je dat Cloud Mate op de Mac rechtstreeks naar de inhoud van de map Mobile Documents in de Bibliotheek van je thuismap kijkt, de inhoud ervan op een gebruiksvriendelijke manier weergeeft en je de mogelijkheid biedt om de inhoud te bewerken. De actuele versie, Cloud Mate 1.5.1, is zelfs nog gebruiksvriendelijker. In mijn vorige artikel klaagde ik dat de documenten in het venster van Cloud Mate alleen als symbolen werden weergegeven. De symboolweergave is nu aangevuld met een lijstweergave en een kolomweergave. Ik wees er ook op dat de functie Quick Look van Cloud Mate niet echt hetzelfde was als de gelijknamige functie in het besturingssysteem. Dit is nu wel hetzelfde. En ik zei iets over bepaalde Finder-sneltoetsen die niet werkten in de Finder-achtige interface van Cloud Mate. Dit is nu opgelost. Ik zou bijna gaan denken dat de ontwikkelaars mijn bespreking hadden gelezen! Er zijn ongetwijfeld nog veel andere verbeteringen die ik heb gemist, maar de ontwikkelaars schijnen helaas geen openbare lijst van hun toelichtingen bij te houden.


Maar het echt grote nieuws is dat Cloud Mate nu ook werkt in iOS. De iOS-versie biedt niet alleen een lijst met non-Apple cloud-diensten waarop je mogelijk geabonneerd bent, zoals Dropbox, Evernote en Google Drive, maar ook een lijst met je iOS-apps die hun documenten bewaren in iCloud, evenals je desktop iCloud-vaardige programma's.

Image

Wanneer je de naam van een programma aanraakt, verschijnt een lijst met de mappen en bestanden die het programma in iCloud bewaart.

Image

Wanneer je de naam van een bestand aanraakt, krijg je een voorvertoning van de inhoud van dat bestand, samen met informatie over het bestand, zoals de naam, de grootte en bewerkingsdatum. Je kunt het bestand ook hernoemen of verwijderen, het naar een andere map verplaatsen (inclusief de map iCloud van een ander programma), of een Share-actie uitvoeren, zoals het e-mailen, afdrukken, voorvertonen met Geef snel weer, of het openen in een andere app die dat bestandstype aankan.

Image

Zoals Milliways, het Restaurant aan het eind van het heelal, is alles wat ik net heb gezegd, onmogelijk. Cloud Mate kan werken op de Mac omdat je iCloud-documenten alleen maar documenten zijn die op een bepaalde locatie staan opgeslagen (de map Mobile Documents), waarvan de inhoud automatisch naar en van iCloud wordt gespiegeld. Maar in iOS draait elke app in een sandbox. Het kan alleen zijn eigen documenten zien. Hoe kan Cloud Mate in iOS dan in godsnaam weten welke andere iCloud-apps je hebt, om nog maar te zwijgen van welke documenten door deze apps in iCloud worden bewaard, en (nog verbazingwekkender) de inhoud van die documenten?

Het antwoord zit verborgen in de voorgaande paragraaf. Cloud Mate in iOS is gesandboxt, net zoals elke andere app. Maar dat geldt niet voor Cloud Mate op de Mac! Cloud Mate op de Mac verzamelt de informatie over je verschillende iCloud-vaardige apps en hun iCloud-documenten en deelt die informatie met Cloud Mate in iOS. Hoe doet het dit? Met behulp van iCloud natuurlijk! Omdat Cloud Mate op de Mac en Cloud Mate in iOS allebei iCloud-vaardig zijn, hebben ze een gedeelde map waarlangs ze via iCloud zelf kunnen communiceren. Cloud Mate op de Mac creëert een beschrijving van je iCloud-documenten en plaatst deze in zijn eigen iCloud-map (in de map Mobile Documents). Cloud Mate in iOS haalt die beschrijving uit zijn iCloud-map en gebruikt ze om de lijsten met apps en documenten te maken, alsook de metadata met een beschrijving van elk document.

Da's al knap slim, maar dat is nog niet alles. Ik heb je nog niet verteld hoe Cloud Mate op iOS in 's hemelsnaam in staat is om je voorvertoningen van de inhoud van iCloud-bestanden te tonen, en om die bestanden vervolgens naar andere apps en diensten te sturen. Het antwoord is dat de informatie die Cloud Mate voor elk document in de cloud genereert niet slechts beperkt is tot naam, grootte en moment van laatste wijziging, maar ook de URL van de locatie van het bestand op www.icloud.com. Dus als je op de naam van een document tikt doet Cloud Mate in feite precies hetzelfde wat Dropbox doet als je in de Dropbox-app op de naam van een bestand tikt: het downloadt het bestand van iCloud!

Het is dan ook in feite zo dat de overeenkomst tussen Cloud Mate en Dropbox, die ik in mijn bespreking van Cloud Mate voor de Mac al aanstipte, voor Cloud Mate op iOS nog veel opmerkelijker is. Welke Dropbox-gebruiker wenst niet stiekem dat iCloud, met alle documenten die het in de cloud opslaat, zich meer als Dropbox gedraagt? Met Cloud Mate op iOS komt die wens uit! In plaats van dat je voor het bekijken en bewerken van documenten bent aangewezen op de apps waar de betreffende documenten mee geassocieerd zijn, kun je al je iCloud-documenten vanaf één enkele locatie beheren, ongeacht bij welke app ze horen, en ongeacht of het om een Mac- of iOS-app gaat.

Neem bijvoorbeeld de JPEG-afbeelding van Anton Diabelli [van de Diabelli-variaties van Beethoven - nvdv] die je in de schermafbeelding hierboven ziet. De afbeelding is geassocieerd met Voorvertoning op de Mac. Hoe krijg ik hem dan in GoodReader op de iPhone? Nou, ik kan hem op de Mac in Preview openen, op de knop Deel klikken, hem aan mezelf e-mailen, mijn iPhone pakken, Mail openen en het betreffende bericht bekijken, op de JPEG-bijlage tikken, en ervoor kiezen om hem in GoodReader te openen. Maar met Cloud Mate kan ik alles vanaf de iPhone doen. Ik kan de afbeelding van Diabelli gewoon zien, en de knop Deel gebruiken om hem in één enkele stap in GoodReader te openen (ik kan hem zelfs direct van de iCloud-map van Preview naar de iCloud-map van Goodreader verplaatsen). En het feit dat ik ook nog eens bij Dropbox zelf kan vanuit Cloud Mate, en dus rechtstreeks bestanden vanuit de Dropbox-cloud naar de iCloud-cloud kan verplaatsen, is een soort van superbonus.

Zoals gewoonlijk is er één, belangrijk voorbehoud: voordat je Cloud Mate op iOS kunt gebruiken moet je Cloud Mate op de Mac draaien (of in ieder geval in het verleden gedraaid hebben). Nogmaals: Cloud Mate op iOS draait in een sandbox, en kan dus alleen zijn eigen iCloud-documenten zien. Cloud Mate op de Mac zit niet in een sandbox, en kan dus de belangrijke voorbereidende handelingen verrichten, zoals achterhalen welke apps met iCloud-mogelijkheden je allemaal hebt en welke documenten ze in iCloud hebben opgeslagen. Aan de andere kant: zodra Cloud Mate voor de Mac zijn voorbereidende werk heeft gedaan en de benodigde synchronisatie-informatie in zijn eigen iCloud-map heeft opgeslagen ziet Cloud Mate voor iOS alle wijzigingen die je op je iOS-apparaat maakt, zoals het verplaatsen of verwijderen van bestanden, of een naamswijziging.

Persoonlijk ben ik diep onder de indruk van de vindingrijkheid van de iOS-versie van Cloud Mate. Maar ik kan tegelijkertijd een zekere mate van pessimisme niet onderdrukken. Cloud Mate doet met nadruk iets wat Apple, naar ik vermoedt, liever niet heeft. En hoe lang kan het duren voordat de slapende gorilla zich omdraait en Cloud Mate vermorzelt onder de druk van een haffeltje advocaten? Ik heb geen idee. Maar ik kan je wel vertellen: tot dat moment werken documenten in iCloud, al is het maar voor een korte maar briljante periode, dankzij Cloud Mate, exact zoals Apple het had moeten laten werken, zonder dat een gebruiker ergens moeite voor moet doen, zowel op het bureaublad als op iOS. En daar zal ik, zo lang het kan, optimaal gebruik van maken!

Cloud Mate voor iOS kost $ 3,99 in de iOS App Store, en vereist iOS 6. Cloud Mate voor de Mac, dat nodig is om ervoor te zorgen dat Cloud Mate voor iOS je iCloud-documenten kan zien, kost $ 6,99, is verkrijgbaar bij FastSpring, en vereist OS X 10.8 Mountain Lion.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 13 mei 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: HV, MSH, DPF]

Thunderbolt Firmware Update v1.2 -- Apple heeft Thunderbolt Firmware Update v1.2 vrijgegeven. Deze update lost problemen op met de stabiliteit in de Target Disk Mode (waarbij de ene Mac zich gedraagt als een externe harde schijf van een andere Mac waarmee het via Thunderbolt is verbonden). De update is alleen bedoeld voor Macs met een Thunderbolt-poort, en vereist OS X 10.8.3 Mountain Lion of nieuwer. En zoals gebruikelijk met firmware-updates raden we je aan om deze update via Software Update of de App Store te installeren, ook al kun je hem ook handmatig downloaden, om ervoor te zorgen dat je de correcte update voor jouw specifieke Thunderbolt-Mac binnenhaalt. O, en zorg ervoor dat je het update-proces niet ergens halverwege onderbreekt. (Gratis, 1,22 MB)

Reacties - Thunderbolt Firmware Update v1.2

Alfred 2.0.3 -- Ergens halverwege maart dit jaar kwam Running with Crayons met Alfred 2.0, een belangrijke update van hun toetsenbord-gestuurde hulpprogramma om programma's te starten. Deze versie is naar verluidt sneller en efficiënter. De app is gratis, en heeft dezelfde functies als versie 1.x, maar als je het uitgebreide Alfred Powerpack koopt krijg je ook nog eens de beschikking over de belangrijkste nieuwe functie van Alfred 2.0: de mogelijkheid om workflows te creëren (en te importeren) waarmee steekwoorden, sneltoetsen en acties met elkaar verbonden worden. Andere wijzigingen in Alfred 2.0 die je met het Powerpack krijgt zijn een verbeterde toegang tot je contacten en een flexibelere manier om thema's te creëren (de gratis versie bevat een beperkte verzameling thema's).

Vorige maand heeft Running with Crayons de onderhouds-update Alfred 2.0.3 gepubliceerd met een lange lijst van veranderingen (40 in totaal). Hoogtepunten zijn onder andere: de door gebruiker ingestelde sneltoetsen en zoekwoorden worden gemigreerd wanneer een workflow wordt geactualiseerd; de sorteerwijze is beter voorspelbaar bij de eerste keer opslaan zonder voorkennis; zoekopdrachten op het web en workflows verschijnen bovenaan in standaard overzichten, en namen in plaats van contact-ID's worden gekopieerd bij het gebruik van contacten met Command-C. (Gratis, ï¿Π 15 voor Powerpack, 2.8 MB, toelichting)

Reacties - Alfred 2.0.3

Microsoft Office 2011 14.3.4 -- Microsoft heeft Office 2011 geüpdatet naar versie 14.3.4, een onderhoudsuitgave met een verscheidenheid aan specifieke oplossingen. Voor Outlook repareert de update een probleem met het commando XList dat niet langer door Gmail wordt ondersteund, een bug waardoor berichten vanaf het account van een geblokkeerde afzender terechtkwamen in de map Junk Mail in plaats van Sent Items, een probleem waardoor berichten aan lokale groepen met contactpersonen niet werden verzonden, en een probleem waardoor niet opnieuw de inloggegevens werden gevraagd na het verstrijken van de geldigheid van een Kerberos-token. Op het PowerPoint-front verhelpt versie 14.3.4 een probleem waardoor toetsenborden en afstandsbedieningen de controle verloren tijdens een diavoorstelling, en een bug waardoor PowerPoint 2013-materiaal verloren ging als het werd opgeslagen in PowerPoint 2011-formaat.

Reacties - Microsoft Office 2011 14.3.4

De toelichting herinnert er ook aan dat je licentie voor Office 2011 nu ook geldt voor een abonnement op de cloud-dienst Office 365 (beschikbaar sinds de verschijning van versie 14.3.0). Dit kost $ 10 per maand of $ 99 per jaar en geeft je het recht om Office 2011 te installeren op vijf Macs. Daartoe vernietigt Office 14.3.4 een bug waarbij updates gedurende co-geautoriseerde sessies van PowerPoint voor Mac met PowerPoint Web App doorkwamen als conflicten, en lost het een probleem op dat een onjuiste benaming voorgesteld wordt bij het opslaan van een Word voor Mac-document naar SkyDrive of SharePoint (men kan zich afvragen of het voor iedereen dezelfde "onjuiste naam" was, namelijk NSFW). (Gratis updates via de Office voor Mac-website of via Microsoft AutoUpdate, 113 MB)

Reacties - Microsoft Office 2011 14.3.4

Fission 2.1.3 -- Rogue Amoeba heeft Fission 2.1.3 uitgebracht, met een update voor de "Batch Converter" van het programma. Deze zorgt voor de goede afhandeling van alle Windows Media-bestanden en met ALAC gecodeerde CAF-bestanden. Er staan nog wat andere zaken in de lijst met verbeteringen: een oplossing voor een probleem met niet te openen FLAC-bestanden, het ervoor zorgen dat "Time Wells" worden bijgewerkt na het ongedaan maken van een actie, de activering van de "Channels"-kiezer bij monobestanden, het oplichten van de "Artwork Wells" als de muis over een afbeelding beweegt en een oplossing voor een probleem waarbij Fission de CPU overbelastte als alle schermen gesloten waren. Ook niet onbelangrijk: een vastloper bij het invoegen van stilte die alleen optrad in de Mac App Store-versie is opgelost. ($ 32 voor een nieuwe versie met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 11,5 MB, toelichting)

Reacties - Fission 2.1.3


ExtraBITS, 13 mei 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: DPF]

Met hoofdredacteur Josh Centers aan de knoppen hebben we een leuke verzameling ExtraBITS deze week met artikelen over mogelijke storingen op pacemakers door de iPad, hoe versleuteling door iOS politiezaken vertraagt, zorgen over het zwakke en verwarrende fotobeheer van Apple, dat Apple voor het eerst in de Fortune 10 staat en een overzicht van schrijfgereedschappen voor de iPad.

iPad zou kunnen storen op pacemakers -- Als je je hart gezond wilt houden, moet je bewegen, goed eten, niet roken en... uit de buurt blijven van iPads? Volgens een verhaal van Bloomberg heeft Gianna Chien (14 jaar) ontdekt dat de 30 magneten in de iPad 2, gebruikt om de Smart Cover op z'n plaats te houden een pacemaker uit kunnen schakelen als een gebruiker in slaap valt met de iPad op zijn of haar borst. Apple waarschuwt hiervoor op pagina 126 van de iPad User Guide, maar hoeveel mensen lezen zo ver door? Chien ontdekte dit bij haar techniekproject, waarmee ze helaas niet eerste werd. (We hopen dat de media-aandacht voor haar project dit compenseert!)

Reacties

iOS' versleuteling stelt politie voor probleem -- Ondanks recente klachten over de veiligheid van iOS, blijkt deze tegen in elk geval één groep te werken: de politie. Volgens McCullagh van CNET, hebben politieafdelingen in het hele land zo veel problemen met de versleuteling van in beslag genomen iOS-apparaten dat ze Apple om hulp gevraagd hebben. De wachtlijst voor die hulp is inmiddels opgelopen tot 4 maanden. Wel vervelend dat er kennelijk een achterdeur zit in de versleuteling van Apple.

Reacties

Open brief van Peter Nixey aan Apple over fotobeheer -- Peter Nixey, ontwikkelaar en ondernemer, heeft op zijn site een open brief aan Apple geplaatst over de problemen met het fotobeheer op apparaten van Apple, en suggesties voor oplossingen. De belangrijkste klachten van Nixey hebben te maken met het gebrek aan bruikbare iOS-gereedschappen voor fotobeheer, duplicaten en verwarring in Fotostream, de onmogelijkheid van Fotostream om video's te synchroniseren en apparaten met te weinig opslag. Hij stelt voor dat Apple een nieuwe betaalde dienst begint die de gehele foto- en videoverzameling van een gebruiker in iCloud plaatst, en die benaderd kan worden vanaf de apparaten van de gebruiker. We hopen dat Apple zich realiseert hoe gebrekkig het huidige systeem is en met oplossingen komt!

Reacties

Apple bereikt de top 10 van de Fortune 500 -- De tumultueuze aandelenkoersen van Apple laat het bedrijf dansen in termen van aandelenwaarde, maar dat is anders bij de Fortune 500, waar het vooral gaat om de inkomsten. In 2013 springt Apple op deze lijst van de 17e plek naar de 6e en staat het voor het eerst in de top 10. Dit geeft waarschijnlijk een betrouwbaarder beeld van Apple positie in vergelijking met andere reusachtige bedrijven.

Reacties

De analyse van een schrijver, van de schrijfapps voor iOS -- Schrijver, consultant en TidBITS-lezer Gary Bloom heeft een uitgebreide vergelijking van schrijfapps voor iOS gemaakt. Hij vergelijkt ieder programma met een huis, en is zo goed om onze recensie van Nebulous Notes te vermelden. Dat programma is niet noodzakelijkerwijs onze favoriete schrijfapp, maar we vonden het goed genoeg om het te recenseren. Als jij schrijfactiviteiten uitvoert op een iPad moet je dit artikel lezen. Zijn persoonlijke favoriet zal je verrassen.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands