Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1147, 22 oktober 2012

Terwijl we ons voorbereiden op de aankondiging die Apple dinsdag gaat doen (een iPad mini? Een supercompacte iCar? Een nieuwe boenwas?) bieden we je een waaier aan fantastische artikelen. Adam Engst doet verslag van de MacTech Conferentie 2012 (inclusief een bezoekje achter de schermen bij de Disney Animation Studio's), Tonya Engst gaat dieper in op de nieuwe mogelijkheden die Airplay in Mountain Lion biedt, Jeff Carlson schrijft een overzicht van alle nieuwe fotografie-functies in iOS 6 en Michael Cohen werpt zich als een supernerd op een uitleg van de totaal verschillende manieren waarop Apple Mail in Mac OS X en Apple Mail in iOS hun notificaties tonen bij het ontvangen van nieuwe e-mails. En vergeet morgen niet de TidBITS-website te bezoeken: wij zullen de bekendmaking van Apple ook verslaan!
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1146i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Tijdens Apple-evenement op 23 oktober 2012 kan een kleinere iPad aangekondigd worden

  door Jeff Carlson: [email protected], @jeffcarlson
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JO]

Nu de laatste twee maanden van het jaar er aankomen voelen we ook de nabijheid van het kerstseizoen steeds sterker. Niet alleen omdat hier en daar al kerstversiering in de winkels ligt, maar ook omdat bedrijven als Apple nu moeten komen met producten die hopelijk in grote hoeveelheden als cadeau gekocht gaan worden. In tegenstelling tot vorig jaar, toen de iPhone 4 het laatste duwtje aan de jaarcijfers moest geven, heeft Apple nu besloten de lancering van de iPhone 5 nog even door te trekken met een media-evenement op dinsdag 23 oktober 2012, waar naar verwachting een kleinere "iPad mini" aangekondigd gaat worden.


Hier bij TidBITS willen we ons niet blindstaren op geruchten, maar het nieuwe iPad-model zingt al zo lang rond dat je er de laatste weken bijna doof van werd. Ik verwacht zelf de komst van een 7- of 8-inch iPad, ontworpen om de concurrentie aan te gaan met apparaten als de Kindle van Amazon en de meeste Android-tablets. De nadruk zal dan liggen op een lichtgewicht ontwerp en op Apple's ecosysteem van apps en media. Andere geruchten hinten ook naar een revisie van de Mac mini en de mogelijke introductie van een 13-inch MacBook Pro met een Retina Display.

Over dit alles zullen we dinsdag zekerheid krijgen. Ik zal naar de conferentie afreizen en zal van daaruit mijn eerste indrukken doorgeven. De rest van de TidBITS-redactie zal doorlopend verslag doen van het nieuws dat verschillende live-blogs bieden.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


MacTech Conference 2012 opent deuren in je hersenen

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: HV]

Als je volgend jaar de MacTech Conference 2013 (6 tot 8 november 2013) wilt bezoeken is het wellicht beter om je baas dit artikel niet te laten lezen. Want, als het net zo wordt als het congres van dit jaar, heb je grote kans dat de plaatselijke cententellers met extra aandacht je verzoek zullen beoordelen om naar Los Angeles te mogen gaan. Begrijp me niet verkeerd, als je in de IT werkt of Mac- of iOS-ontwikkelaar bent, krijg je dagenlang technische voordrachten van hoog niveau voorgeschoteld gegeven door echte experts.

Wat dit congres onderscheidt van willekeurig welk ander congres waar ik ben geweest is de avondinvulling, met als hoogtepunt een bezoek aan de Disney Animation Studios voor een kijkje achter de schermen en discussies over hoe Disney's animatiefilms gemaakt worden. En een voorvertoning van de nieuwe film "Wreck-It Ralph". En dit was geen standaard rondleiding, de Disney-medewerkers die hun avond hadden opgeofferd om met congresgangers te praten waren degenen die zelf aan de animaties hadden gewerkt, de storyboards hadden gemaakt, de servers in de lucht hielden (ik ving flarden van gesprekken op over 1000 cpu-kernen en vijf petabyte aan schijfopslagcapaciteit!) en zo meer. We mochten geen foto's maken en mobiele telefoons moesten vóór de voorvertoning worden ingeleverd, dus had ik wijselijk mijn iPhone maar alvast in het hotel achtergelaten. Wel moest ik mezelf er regelmatig van overtuigen dat het gemis van het gewicht van mijn iPhone in mijn broekzak geen reden tot paniek was. En ja, als je met plezier terugdenkt aan de videospellen van de jaren '80 moet je zeker "Wreck-It Ralph" gaan zien. Zelfs zonder een inleiding door de IT-directeur van Disney Animation is het een geweldige film. Met zijn encyclopedische kennis van pop-cultuur heeft mijn goede vriend Andy Ihnatko het ultieme verslag van de avond geschreven.

Het avondprogramma van de tweede dag verliep minder gestructureerd. Alle congresgangers slenterden gezamenlijk de heuvel op naar Jillian's in Universal City. Hier heb ik me overigens een beetje afzijdig gehouden en koos ik voor een spelletje poolen en oude videospelletjes (het heerlijk abstracte Space Invaders en Asteroids en Donkey Kong allemaal in hun originele speelkasten) met Andy met wie ik tijdens grotere congressen zoals Macworld Expo zelden de kans heb om wat tijd samen door te brengen.

Dit betekent trouwens niet dat er niet volop gelegenheid was voor sprekers en toehoorders om elkaar te ontmoeten. Het programma van MacTech Conference is inclusief acht geheel verzorgde maaltijden en bij elke maaltijd bevond ik me in een nieuwe groep mensen, waarbij we discussieerden over uiteenlopende zaken als het belang van sociale vaardigheden in de IT, de effectiviteit van testen op de iPad in het lager onderwijs, of het gebruik van doping door wielrenners en triatleten van topniveau (Mac-gebruikers hebben overal verstand van!). En net zo interessant waren de gesprekken in de wandelgangen in de pauzes van de verschillende sessies.

Om een lang verhaal kort te maken, Neil Ticktin en zijn MacTech-ploeg hebben net als de bij de, helaas voormalige, MacHack- en C4-congressen (die zich uitsluitend op ontwikkelaars richtten) zich tot het uiterste ingespannen een evenement te organiseren waarbij tussen de deelnemers een soort gemeenschapsgevoel ontstaat.

Het beoordelen van de sessies zelf vind ik wat minder eenvoudig, omdat ik nou eenmaal geen ontwikkelaar of IT-er ben. Zo moet ik toegeven dat een uitvoerige gedachtewisseling door Ben Levy, Phil Goodman en Steve Leebove over het gebruik van Apples iPhone-configuratieprogramma, Apple Configurator en Profielbeheer in OS X Server me enigszins boven mijn pet ging. Daarentegen was ik zeer ingenomen met de verhandeling van IT Labs over scripten die geleid werd door Ben Waldie en Armin Briegel (die zo aardig was om een simpel AppleScript voor Agenda in elkaar te zetten om een probleem waar ik mee worstelde op te lossen). Verder gaf Andy Ihnatko een bezielende voordracht waarin hij ontwikkelaars opriep buitenbeentjes niet te verwaarlozen, waarbij hij er op wees dat wanneer een ontwikkelaar van een iOS-app een magere 1 procent van een potentieel clientèle beschouwt als een buitenbeentje, dat wel betekent dat je wellicht miljoenen potentiële kopers links laat liggen. Voor de echte nerds deed Sandy Krasner van NASAs Jet Propulsion Laboratory in veel technische details uit de doeken hoe JPL met de Curiosity-rover op Mars communiceert. Wellicht voor de meesten van ons niet heel relevant, maar desalniettemin zeer verhelderend over de stand van zaken in "rocket science". En dan was daar ook nog mijn "Working with the Press"-panel, met Andy, Victor Agreda en Kelly Guimont van TUAW en Seth Weintraub van 9to5Mac, waar we waardevol advies presenteerden voor ontwikkelaars die hun apps onder de aandacht willen krijgen. Zoals altijd hadden we weer veel te weinig tijd.

Ik zit op het vliegveld te wachten op mijn vliegtuig terug naar huis terwijl ik dit schrijf en ik ben zowel uitgeput als uitgelaten. Al was het maar vanwege de gesprekken die ik tijdens het congres heb gevoerd (alsmede de bezoeken aan trouwe TidBITS- en Take Control-medewerkers Michael Cohen en Matt Neuburg voor en na het congres) me weer veel ideeën hebben gegeven voor TidBITS-artikelen, Take Control e-boeken en andere mogelijkheden. Dat is het werkelijke resultaat van een congres als MacTech. Als je een paar dagen uit de normale routine bent en je jezelf in het gezelschap weet van een groot aantal intelligente en interessante mensen opent dat allerlei deuren in je hersenen, ongeacht wat voor werk je normaliter doet.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Spelen met AirPlay in Mountain Lion

  door Tonya Engst: [email protected], @tonyaengst

[vertaling: OF, TK]

Toen Apple in 2004 AirTunes op de Mac beschikbaar maakte bleek het met deze functie kinderspel om muziek draadloos naar een AirTunes-geschikt apparaat te sturen dat zich in je lokale netwerk bevond, meestal een AirPort Express die je met een kabeltje verbonden had met je audiosysteem. Tijden veranderen en zo ook de naam van deze functie die in 2010 omgedoopt werd naar AirPlay. In zijn meest uitgebreide vorm kon AirPlay tot de komst van OS X 10.8 Mountain Lion niet alleen maar geluid verzenden maar ook het volledige scherm van de recentere iOS-apparaten (de iPad 2 en nieuwer, de iPhone 4S en nu ook de iPhone 5) via de tweede en derde generatie Apple TV dat Synchrone AirPlay-weergave genoemd word.

(Voor diegene die meer flexibiliteit wensen bij het draadloos versturen van audio tussen de verschillende apparaten is er Rogue Amoeba's Airfoil dat audio kan versturen naar ieder AirPlay-geschikt apparaat of elk apparaat dat de bijbehorende Airfoil Speakers-app voor Mac OS X, iOS, Windows of Android draait. Voor een korte en wat gedateerde uitleg lees je "Airfoil speelt draadloos audio in de huiskamer", 10 maart 2008)

Met de komst van OS X Mountain Lion heeft Apple de synchrone AirPlay-weergavefunctie ook op de Mac beschikbaar gemaakt en daarmee ook de mogelijkheid om geluid en beeld vanuit andere bronnen dan iTunes te zenden. Of meer precies: je kunt AirPlay als standaard geluidsuitvoer kiezen voor je systeem en zo je gehele scherm naar een Apple TV sturen. Het geluidssignaal kan je naar ieder geschikt AirPlay-ondersteunend apparaat zenden zoals speakersystemen van andere fabrikanten die de Apple AirPort Express en Apple TV aanvullen. Lees voor meer details verder en vergeet niet om het ondersteuningsartikel van Apple over het gebruik van AirPlay te lezen.

Audio streamen -- Om het geluidssignaal van je Mountain Lion-Mac door te sturen selecteer je eenvoudig het gewenste AirPlay-apparaat in het geluid-voorkeurenpaneel onder de tab "uitvoer". Om je instellingen te testen selecteer je een muziekbestand in de Finder en drukt op de spatiebalk om het af te spelen via Snelle weergave.


Als je nog in de het voorkeurenpaneel voor geluidsinstellingen zit kun je eventueel gelijk het "Toon volume in de menubalk" aanvinken als die niet al ingeschakeld stond. Dat is omdat je (als het symbool eenmaal verschenen is) je er met de optietoets ingedrukt op kunt klikken om zo je uitvoerkanaal te kiezen, (AirPlay-apparaat of niet). Maar let op, want als je meer dan één AirPlay apparaat hebt, toont dit menu alleen maar het meest recent geselecteerde AirPlay-apparaat.

Image

Spiegel het scherm van je Mac -- Deze functie heeft plezier en functie gebracht bij mij thuis met onze Apple TV/tv-combinatie. We hebben het gebruikt voor HTML-bewerksessies in een groep, en verder met online video's van gymoefeningen en om foto's rechtstreeks vanuit iPhoto te delen met familie die op bezoek was.

(De kleine lettertjes bij deze functie sluiten bepaalde Macs uit die wel Mountain Lion kunnen draaien, maar geen Synchrone AirPlay-weergave bieden. Je hebt een iMac [Midden 2011 of nieuwer] nodig, een Mac mini [Midden 2011 of nieuwer], MacBook Air [Midden 2011 of nieuwer], of een MacBook Pro [Begin 2011 of nieuwer].)

Om Synchrone AirPlay-weergave te activeren, klik je op het AirPlay-symbool in de menubalk en kies je voor Apple TV. Als je geen AirPlay-symbool ziet, open dan het Beeldschermen-voorkeurenpaneel en kies "Toon indien beschikbaar opties voor synchrone weergave in menubalk". Wanneer je synchrone weergave inschakelt, zie je dat er in de tab Beeldscherm van het Beeldschermen-voorkeurenpaneel nu meer opties staan. Je kan elke optie uitproberen om te zien of ze je een betere ervaring biedt.

Image

Mis je het oude Beeldschermmenu in de menubalk? -- Het AirPlay-menu in de menubalk van Mountain Lion heeft het Beeldschermen-menu in de menubalk van oudere versies van Mac OS X vervangen. Ik kan begrijpen dat sommigen hier niet zo blij mee zijn omdat ze graag bepaalde beeldschermeigenschappen (zoals de resolutie) in dit handige menu veranderden in plaats van in het Beeldschermen-voorkeurenpaneel. Gelukkig is er hulp in de vorm van Display Menu, een gratis hulpprogramma van Thorsten Karrer. Ik heb het niet echt in gebruikt gehad, maar het werkt wel met mijn Mac met twee beeldschermen.


AirPlay in de toekomst -- Houd AirPlay in de gaten, volgens mij is deze technologie van groter belang dan ze op het eerste zicht lijkt. Met AirPlay kunnen we in essentie audio en video van het ene apparaat naar een ander sturen wat enkele interessante mogelijkheden opent, vooral als er ook nog invoermethodes aan worden toegevoegd. In een toekomstige versie van AirPlay zou je misschien vloeiend kunnen bewegen tussen het scherm van een iPhone en andere interactieve beeldschermen, een beetje zoals in dit voorbeeld in de conceptvideo "A Day Made of Glass" van Corning (de koppeling brengt je naar 1:45 van het begin).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple Mail is misschien niet zo IDLE met push e-mail

  door Michael E. Cohen: [email protected]
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: LmR, JWB, MSH]

Er gebeurt bij onze computers voortdurend zoveel achter de schermen dat het soms wel magie lijkt. Als er bijvoorbeeld een nieuwe e-mailbericht binnenkomt, waarschuwt Berichtencentrum me tegelijkertijd op mijn Mac en op mijn iPad. En zoals bij de meeste dagelijkse technologische magie heb ik daar nooit echt over nagedacht tot ik Joe Kissell's bijzonder behulpzame "Take Control of Apple Mail in Mountain Lion" redigeerde en Joe en ik een uitgebreide discussie hadden die plaatsvond in de kantlijn-aantekeningen van het manuscript.

De discussie betrof het Berichtencentrum in OS X 10.8 Mountain Lion en hoe e-mail meldingen hiermee zouden werken. Ik opperde dat het Berichtencentrum in Mountain Lion gekoppeld zou zijn aan dezelfde push-dienst die iOS-apparaten gebruiken en was verbaasd dat het manuscript terugkwam met een notitie van Joe waarin stond dat Apple Mail op de Mac in eerdere versies van Mac OS X geen gebruik maakte van push-diensten en daarbij deze ook niet zou gebruiken in Mountain Lion. Ik was nog verbaasder omdat ik, tijdens het lezen van deze notitie het nieuwe mail-geluidje tegelijkertijd op mijn Mac (met 10.7 Lion) en mijn iPad hoorde. Ik wist dat mijn iPad push-diensten gebruikte maar wat gebruikte Apple Mail op mijn Mac dat dat gelijktijdig klinken van het nieuwe mail-geluidje zou kunnen verklaren? Het mocht dan misschien geen push e-mail zijn op mijn Mac, het leek toch verdraaid eender te werken als de push e-mail op mijn iPad!

Na enig onderzoek vond ik het antwoord: Apple Mail in Mac OS X gebruikt een optioneel deel van de IMAP ("Internet Message Access Protocol")-specificatie, het IDLE-commando. De aanwijzing hiervoor vond ik in de Geavanceerd-tab in het Account-gedeelte van de Voorkeuren van Mail: "Gebruik commando IDLE als de server dit ondersteunt". Bij mijn iCloud e-mail account was deze optie standaard aangevinkt.

Wat IMAP-achtergrond -- IMAP is een verbetering van POP ("Post Office Protocol"), hetgeen de manier was waarop e-mail op internet werkte in het verre verleden en dat, tot verbijstering van sommigen, door veel e-maildiensten nog steeds gebruikt wordt.

Bij POP arriveren inkomende berichten bij de mailserver en blijven ze daar tot je e-mailprogramma ze van daarvan ophaalt en, mogelijkerwijs, ervan verwijdert. De mailserver houdt alleen de berichten bij die erop staan. Het kijkt niet naar of je ze gelezen hebt of hebt gedownloaded. Die taken worden uitgevoerd door je e-mailprogramma. Dus, je kan berichten ophalen van een POP-server met je e-mailprogramma en als dat programma de berichten niet van de server verwijdert, kan je ze later nog een keer ophalen met een ander e-mailprogramma (op dezelfde computer of op een andere) waarbij de berichten in dat tweede programma verschijnen als gloednieuwe, ongelezen berichten.

Bij IMAP toont het e-mailprogramma de berichten zoals ze op de server staan. Het programma kan ze wel of niet downloaden naar een lokaal apparaat, dat maakt niet uit. Wat wel uitmaakt is dat de IMAP-server weet als het e-mailprogramma een bericht gelezen heeft. Dit betekent dat als je je IMAP-mail via het ene programma bekijkt en vervolgens met het ander programma (of vanaf een ander apparaat) naar je mail kijkt, je kunt zien welke berichten je al hebt gelezen, ongeacht met welk programma je ze hebt gelezen. En als je meer dan één apparaat gebruikt dan is het voordeel van IMAP de synchronisatie van informatie over welk bericht gelezen of reeds veranderd is. Je kunt bijvoorbeeld een bericht lezen op je iPhone en later op je Mac zien dat het bericht als gelezen wordt weergegeven. Bovenstaande is maar een zeer summiere behandeling van IMAP maar de essentie is dat IMAP mail-programma's en -servers veel complexere "conversaties" kunnen hebben dan wat er mogelijk is met het veel beperktere POP-protocol.

Terug naar IDLE -- Wat heeft dit alles nu te maken met binnenkomende e-mailmeldingen? Immers of het protocol nu POP of IMAP is, het mail-programma zal nog steeds verbinding moeten maken met een mailserver en een verzoek moeten sturen om de mail. Behalve, echter, als de IMAP-server het IDLE-commando ondersteunt.

Als een mailserver een e-mailprogramma laat weten dat het het IDLE-commando ondersteunt (Apple's iCloud servers doen dit, ook al doen veel andere servers dit niet), kan het e-mailprogramma dit IDLE-commando naar de server sturen met het volgende resultaat: de server houdt de verbinding met het e-mailprogramma open zodat als er nieuwe mail binnenkomt, de server dit meteen aan het e-mailprogramma kan doorgeven. Vervolgens kan het e-mailprogramma de gebruiker melden dat er nieuwe e-mail is. (Deze beschrijving van hoe e-mailprogramma's en -servers het IDLE-commando gebruiken is natuurlijk een bijna misdadige versimpeling van de werkelijkheid. Je kan deze in al zijn details lezen in RFC 2177.)

Dus, de reden dat ik weet dat er nieuwe mail is op mijn Mac is omdat Apple Mail en de iCloud-server continu met elkaar in contact staan. De iCloud server zegt, "Je hebt mail" en Apple Mail zegt "Oh joepie, laat maar zien". En in Mountain Lion geeft Mail dit ook door aan het Berichtencentrum.

Hoe zit het met Push? -- IDLE in IMAP is relatief oud, het werd voor het eerst gespecificeerd aan het einde van de vorige eeuw. Een decennium voordat de iPhone het licht zag. IMAP IDLE gaat er van uit dat het mail-programma actief is en een open netwerkverbinding met de mailserver kan onderhouden. Dat is prima voor apparaten die van netstroom zijn voorzien en met een ethernet-netwerk verbonden zijn, maar niet zo goed voor een apparaat in zakformaat met een dunne accu en mogelijk een dure verbinding met een mobiel datanetwerk. Dat is waar push om de hoek komt kijken.

Er is in iOS niet heel veel geheugen beschikbaar om simultaan draaiende apps te ondersteunen, noch genoeg accuvermogen om een heel stel van hen de hele tijd actief te houden. Er is echter genoeg van alles beschikbaar om een klein programma half-wakker en oplettend in de achtergrond te houden zodat het naar het mobiele netwerk kan luisteren. Zo werkt het push-systeem van Apple.

Met push meldt een iOS-app zich bij dat kleine achtergrond-programma aan, om het te informeren dat hij netwerk-notificatieberichten verwacht te ontvangen. Zelfs wanneer de app niet draait! Dat kleine achtergrond-programma in iOS luistert naar het netwerk en speelt inkomende communicaties terug, waarbij het de juiste notificaties stuurt naar de apps die er om gevraagd hebben.

Aan de andere kant kunnen applicaties op afstand, zoals mailservers, zich aanmelden bij een Apple Push Notification (APN)-server, waarbij ze die server een token doorgeven die identificeert welk apparaat daarbuiten op het internet geïnteresseerd is in het ontvangen van notificatieberichten. Het zijn Apple's APN-servers die de notificatieberichten van de applicatie op afstand naar het iOS-apparaat sturen.

Het pad loopt ongeveer als volgt: de e-mailserver ontvangt nieuwe mail voor jou en stuurt een notificatiebericht en een apparaat-token naar de APN-server. De APN-server stuurt vervolgens de juiste gegevens naar het kleine achtergrond-programma dat op je iOS-apparaat draait zodat je het nieuwe-e-mailgeluid hoort, het badge-getal ziet veranderen op het icoontje van de Mail-app en een korte samenvatting kunt lezen van de inhoud van de binnenkomende mail (het push-systeem kan een notificatiebericht sturen van maximaal 256 karakters). Pas wanneer je de Mail-app opent op je iOS apparaat, legt deze een volledige IMAP-verbinding met de mailserver zodat je het hele bericht kunt lezen.

(Er is nog een andere push-technologie die Apple-apparaten kunnen gebruiken: Microsoft's ActiveSync; nieuwsgierige lezers kunnen meer te weten komen over hoe dat werkt in het Microsoft artikel, "Understanding Direct Push".)

Subtiele verschillen - Deze twee systemen, IDLE en push, zorgen voor de meervoudige aanmeldingen die ik tegelijkertijd ontving op mijn iPad en op mijn Mac toen het nieuwe bericht in mijn iCloud-account arriveerde. Maar er zijn subtiele verschillen in gedrag tussen de twee systemen.

Op de Mac ontvang je nieuwe e-mail aankondigingen alleen als de Apple Mail-toepassing werkt, omdat het gesprek tussen e-mail en de e-mailserver oorzaak is dat meldingen gemaakt worden. Als Mail niet actief is, of je Mac slaapt (en niet met de Power Nap-functie in Mountain Lion), kan je Mac niet weten wanneer er nieuwe e-mail binnenkomt, waardoor je geen aankondigingen krijgt.

Op een iOS-apparaat ontvang je altijd meldingen zolang het apparaat is ingeschakeld en een netwerkverbinding heeft. Zelfs wanneer het apparaat in slaap is, id dat kleine achtergrond-programma wakker genoeg om inkomende push-meldingen te ontvangen. (Trouwens, daardoor kun je nog wat uit de batterij persen als als je push op je iOS-apparaat uitzet, dat kleine achtergrond-programma gebruikt niet veel energie, maar wel een beetje.)

Echter, het Apple push-systeem zorgt voor meldingen die reizen vanuit de APN-dienst naar het iOS-apparaat, het stuurt geen berichten de andere kant op. Dus, als je een melding op je iOS-apparaat vertelt dat je nieuwe e-mail hebt en je leest die mail op een ander-apparaat (zoals, bijvoorbeeld, je Mac), zal het iOS-apparaat niet weten dat je het gelezen hebt (en zal het aantal niet aanpassen in de badge op het Mail-app symbool) totdat je de applicatie Mail opent en de IMAP-verbinding tussen je iOS-apparaat en de externe e-mailserver tot stand komt.

Als dat een beetje onhandig lijkt, dat is het. Zoals Joe Kissell heeft opgemerkt met betrekking tot de waarschuwingen in "Een alarmerende overvloed aan waarschuwingen" (13 mei 2012) en problematisch is geworden met Berichten, moet Apple iets doen om de herhaling van gebeurtenissen die simultaan gebeuren op meerdere apparaten te verminderen. In een ideale wereld zouden deze kennisgevingsystemen moeten begrijpen welk apparaat in gebruik is en indien nodig dit trapsgewijs aan andere apparaten doorgeven.

Daar heb je het dus: Apple maakt gebruik van twee totaal verschillende meldingssystemen die zeer vergelijkbare resultaten opleveren. En dat allemaal zodat je je e-mail zo spoedig mogelijk kunt krijgen ongeacht welk apparaat je ook gebruikt!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Verkenning nieuwe foto-functionaliteit in iOS 6

  door Jeff Carlson: [email protected], @jeffcarlson

[vertaling: JO, RAW, TK]

Vorig jaar had ik al een iPhone 4, maar de sterk verbeterde camera van de iPhone 4s trok me over de streep het nieuwe model aan te schaffen. Ik maak de meeste van mijn foto's met een Nikon D90 DSLR, maar aangezien ik mijn iPhone altijd bij me heb gebruik ik deze ook heel vaak als fototoestel. Dit jaar biedt de iPhone 5 een nog verder verbeterde camerafunctie, met een A6-processor en nieuwe camera-hardware: de snelheid bij het nemen van foto's is groter, de gevoeligheid bij weinig licht is verbeterd, evenals stabilisatie van filmopnames en beeldruis-onderdrukking. Voorlopig ben ik nog tevreden mijn mijn iPhone 4s, dus ik stap voorlopig nog niet over naar de 5 ("zei hij zelfverzekerd"). Gelukkig voor mij en gelukkig voor alle eigenaars van de iPhone 4, 4s, of een iPod touch met camera: ook wij profiteren van de volgende verbeterde fotofuncties in iOS 6.

Panorama -- Apple besloot niet tevreden te zijn met het simpele verkoopargument "Maakt mooie foto's", en voegde een nieuwe functie toe aan de ingebouwde Camera-app. In plaats van één foto, maakt de Panoramafunctie een serie foto's en plakt deze aan elkaar terwijl je met het toestel een horizontale of verticale, glijdende beweging ("pan") maakt. Panorama werkt alleen op de iPhone 5, iPhone 4s en op de vijfde-generatie iPod touch. Dus niet op een iPad, noch op oudere iPhone- of iPod-modellen.

Hier is bijvoorbeeld een gewone foto die ik met de iPhone 4s maakte:


En hier is dezelfde locatie, vastgelegd als panorama:


Om deze functie in te schakelen moet je de Camera-app openen, de "Opties"-knop aanraken en vervolgens de knop "Panorama". Houd de iPhone horizontaal of verticaal, tik op de ontspanner en beweeg de camera van links naar rechts. Een pijl op het scherm geeft aan in welke richting je moet gaan, en hoe ver je bent, maar houdt je ook op de juiste hoogte tijdens het "pannen".


Terwijl je het plaatje zo aan het maken bent, beoordeelt de Camera-app het beeld en creëert stukje voor stukje de foto. Er wordt niet gewoon (elke seconde of zo) een aantal foto's achter elkaar gemaakt. De pijl geeft ondertussen informatie: of je te snel beweegt, te langzaam, of dat je het toestel hoger of lager moet houden. Je kan de ontspan-knop op ieder gewenst moment aantikken om de opname te stoppen, je hoeft de aangegeven lijn dus niet helemaal "af te maken".


Kleine variaties in hoogte ten opzichte van de aangegeven lijn zijn geen probleem: de app snijdt de foto bij tot op het gebied dat goede pixels biedt. Maar als je bijvoorbeeld last hebt van een wesp die om je hoofd cirkelt en je beweegt een flink stuk omhoog of omlaag, dan zul je gekartelde zwarte gebieden krijgen, daar waar de beeldsensor informatie miste om pixels te vullen.


Deze techniek van stukje bij beetje verzamelen van informatie vond ik indrukwekkend in de wijze waarop variatie in lichtsterkte over het hele panorama wordt weergegeven. Om dit te testen heb ik bewust een panoramafoto (deels) tegen de zon in gemaakt. Het gedeelte aan de rechterkant van de foto is donker, maar niet zo donker als ik zou verwachten bij een sensor die moet werken met direct zonlicht.


Panoramafoto's vind je terug in je iCloud Fotostream (als die geactiveerd is), net als andere foto's die je met een iOS-apparaat maakt. Redactielid Michael Cohen geeft hierbij een handige tip: in iPhoto kan je ook panorama's in een diashow met Ken Burns-effect bekijken en het programma is dan zo slim om juist bij de panorama's van links naar rechts te bewegen, in plaats van het normale in- en uitzoomeffect te gebruiken.

Gedeelde fotostreams -- De Fotostream-functie van iCloud is een prima demonstratie van één manier waarop "de cloud" werkt: maak een foto met je iPhone en binnen enkele minuten verschijnt het plaatje op je andere apparaten. Maar Fotostream was een optie voor één gebruiker, je kon niet gemakkelijk beelden publiceren vanuit jouw stream naar waar anderen ze konden zien, tenzij je het laten zien van je foto's op een televisie via Apple TV aan een kamer vol vrienden mee wilt tellen.

De nieuwe functie Gedeelde fotostream geeft je de mogelijkheid om fotoverzamelingen te publiceren voor andere mensen of naar het web. Maar voordat je overweegt om je Flickr-abonnement te laten verlopen, moet je weten wat Gedeelde fotostreams precies inhouden en wat hun huidige beperkingen zijn.

Je kunt een dienst als Flickr zien als het prikken van een stapel foto's op een prikbord waar iedereen die er langs loopt ze kan zien. Zolang je het Flickr-adres voor mijn account kent, bijvoorbeeld, kun je alle beelden zien die ik openbaar gemaakt heb.

Daarentegen is een gedeelde fotostream alsof je afdrukken van sommige foto's maakt en er mapjes van aan specifieke vrienden geeft. Wanneer je een gedeelde fotostream aanmaakt verschijnen de afbeeldingen die jij uitzoekt op de apparaten van je vrienden nadat zij hebben toegestemd om ze te zien.

Het is ook mogelijk om een gedeelde fotostream openbaar te maken zodat mensen hem op het web kunnen zien, maar het adres dat wordt aangemaakt (zoals http://www.icloud.com/photostream/#A35WXqd93p0tj) is machinegebrabbel. En vreemd genoeg lijken de koppelingen niet te werken in Safari, terwijl ze het wel doen in Google Chrome, Firefox en Camino (hoewel de foto's erg langzaam binnenlopen).

Hier zijn de instructies om een gedeelde fotostroom aan te maken:

  1. In de Foto's-app op een iOS-apparaat ga je naar de Albums-weergave, kies je een Album en tik je op de Wijzig-knop.

  2. Tik op de foto's die je wilt delen.

  3. Tik op de Deel-knop en vervolgens op de Fotostreamknop.


  4. In de dialoog die verschijnt tik je op de optie "Nieuwe fotostream" (deze dialoog verschijnt alleen nadat je je eerste gedeelde fotostroom hebt aangemaakt. Voor de eerste ga je meteen naar stap 5.)

  5. Typ de namen van de mensen met wie je de foto's wilt delen in het Aan-veld, of tik op de Voeg toe(+)-knop en selecteer ze in je contactenlijst. Je hoeft niet iedereen toe te voegen om een gedeelde fotostream te maken, en je kunt dit veld ook leeg laten (als je bijvoorbeeld later pas mensen wilt toevoegen). En je moet ook voorbereid zijn voor wanneer mensen jouw aanbod accepteren om zich te abonneren op de stream: de Berichtgevingsfunctie in OS X 10.8 Mountain Lion geeft een alarmtoon (het is een leuke toon, maar ik schrok me de eerste keer rot). Je kunt deze optie uitzetten in het Berichtgevingsvoorkeurenpaneel door Fotostream in het navigatiepaneel te kiezen en "Maak geluid bij het ontvangen van berichten" uit te zetten.

  6. Geef de Fotostream een naam in het Naam-veld.

  7. Als je de gedeelde fotostream voor iedereen beschikbaar wilt maken, zet je de optie Openbare website aan.


  8. Tik op de knop Volgende.

  9. Op het volgende scherm kun je optioneel een opmerking invoeren die mensen te zien krijgen in de e-mail die verstuurd wordt. De opmerking mag niet langer zijn dan 200 lettertekens, hoewel het veld geen tekenteller heeft zoals wanneer je iets deelt naar Twitter. En vreemd genoeg wordt het commentaar toegevoegd aan de laatste foto die je aan de serie toevoegde. Tik op de Stuur-knop om de stream te publiceren.

De gedeelde fotostream verschijnt in de Fotostream-weergave van de Foto's-app.


De aantrekkingskracht van de gedeelde fotostreams is natuurlijk dat ze ook verschijnen op de iOS 6-apparaten van je vrienden en op derde-generatie Apple TV's. Dus wanneer mijn moeder haar iPad wil gebruiken om foto's van haar kleindochter te laten zien als ze met haar vriendinnen samen is, hoeft ze niet te prutsen met iPhoto, te synchroniseren met iTunes of foto's op te zoeken in Safari. De foto's verschijnen gewoon. (Ze verschijnen ook bij 10.8.2 gebruikers in iPhoto 9.4 of nieuwer of Aperture 3.4 of nieuwer, maar niet bij diegenen die iPhoto of Aperture draaien onder 10.7 Lion.)

Ik kan feitelijk foto's toevoegen aan een bestaande gedeelde fotostream op elk willekeurig moment door de afbeelding te selecteren, op de Deel-knop te tikken, Fotostream te kiezen en daarna de stream aan te geven die ik wil gebruiken. Maar het delen is éénrichtingsverkeer; een abonnee kan niet zijn eigen foto's toevoegen aan een stream die jij maakte.

Er zit echter één rariteit in de interface op de iPad. Als je de details van een stream wilt wijzigen, zoals het toevoegen van een nieuwe abonnee, is er geen logische manier om dit te doen. Je moet op de Wijzig-knop tikken en daarna op de Gedeelde fotostream. Dit is een nieuwe interfaceconventie voor de Foto's-app, geloof ik, waar ik per ongeluk over moest struikelen om hem te vinden. Op de iPhone of iPod touch verschijnt er een blauwe Details(>)-knop rechts van de naam van de stream.


Gedeelde fotostreams hebben nog een andere toevoeging die nu een vereiste lijkt voor elke moderne fotofunctie. Wie geabonneerd is op een serie kan opmerkingen geven en foto's "leuk vinden". De opmerkingen verschijnen over de onderkant van een foto wanneer je op de Opmerkingen-knop tikt en ze zijn zichtbaar voor alle abonnees van de serie.


Allerlei fotoveranderingen -- Panorama-modus en Gedeelde Fotostream zijn de belangrijkste updates voor foto's in iOS 6, maar het zijn niet de enige.

Zoals te verwachten, werkt de weergave Plaatsen in de Foto's-app nu met de nieuwe data en interface van Kaarten van Apple. Foto's die getagd zijn met locatiecoördinaten worden weergegeven op de kaart, met alleen de standaardweergave en dus geen satelliet of hybride weergaven. (iPhoto en Aperture gebruiken nog de kaartinformatie van Google voor hun Plaatsen-weergave, maar ik ben ervan overtuigd dat ze in de volgende grote updates ook zullen overschakelen naar Kaarten van Apple.)


In de Mail-app kun je nu eindelijk een foto of video in een uitgaand bericht invoegen vanuit de app zelf. Tot nu toe moest je eerst naar de Foto's-app navigeren (of een andere app met toegang tot de Filmrol van het apparaat), een foto kiezen en hem dan delen naar Mail. Wanneer je een bericht opstelt, druk dan een seconde op het scherm om een knoppenbalk met opties te laten verschijnen, met nu ook een optie Voeg foto of video in.


Een interessant neveneffect hiervan houdt echter wel een mogelijk nadeel in voor onvoorzichtige fotografen. Als je foto's hebt geïmporteerd in een Raw-formaat (zoals bijvoorbeeld .CR2 of .NEF) van een digitale camera (bijvoorbeeld met de iPad Camera Connection Kit) dan neemt Mail alleen de voorvertoning in lage resolutie. Als je het oorspronkelijke Raw-bestand wilt e-mailen, dan moet je het delen vanuit de Foto's-app.

Ik sluit af met iets vervelends dat dat ik al sinds de eerste iPad niet begrijp en dat nog altijd niet veranderd is. De functie Diavoorstelling in de Foto's-app speelt om een onverklaarbare reden maar één nummer af. Wanneer je op de knop Diavoorstelling drukt, krijg je de optie Speel muziek af, maar je kunt dan maar één enkel nummer kiezen. Ik kan alleen maar veronderstellen dat niemand de muziekfunctie van diavoorstellingen gebruikt, of dat de ingenieurs van Apple alleen maar tijd hebben voor diavoorstellingen van drie minuten.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


ExtraBITS, 22 oktober 2012

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: TK]

Voor de ExtraBITS van deze week hebben we koppelingen naar een artikel van Glenn Fleishman over hoe het was om in Jeopardy te komen (de actuele afleveringen staan helaas niet online) en een interessant overzicht van MacStories van waar ter wereld Apple zijn media-eigendommen verkoopt.

Wat is het Apples aandeel in de wereldwijde mediaverkoop? -- Journalisten en analisten in de Verenigde Staten vergeten vaak de impact van de mondiale aanwezigheid van Apple op het succes van de onderneming, maar deze valt niet te onderschatten. Graham Spencer van MacStories heeft een indrukwekkend overzicht gemaakt van waar Apple zijn media-materiaal verkoopt: muziek, films, tv-programma's, e-boeken en apps. Hij geeft ook de cijfers voor Microsoft, Google en Amazon.com ter vergelijking en toont zo aan dat Apple een behoorlijke voorsprong behoudt op de rest.

Reacties

TidBITS-redacteur Glenn Fleishman in Jeopardy -- Kijk hoe onze eigen Glenn Fleishman wordt uitgedaagd in de Jeopardy-quiz! (De afleveringen zijn helaas niet beschikbaar als streaming media op of na de eerste uitzending.) In het artikel van de koppeling in de Economist legt Glenn zijn strategie uit.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2012 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering