Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1134, 16 juli 2012

Terwijl we allemaal wachten op de lancering van Mountain Lion, hebben we een hele reeks praktische artikels voor jullie deze week. Adam Engst legt uit hoe je een Apple TV kunt bedienen met de afstandsbediening van je tv, en hoe je ervoor kunt zorgen dat je internetprovider je de bandbreedte geeft waarvoor je betaalt. Agen Schmitz gaat op onderzoek in de duistere wereld van MPAA-ratings en iTunes-metagegevens om uit te vissen hoe hij ze kan toepassen op video's die hij op de iPad uit het zicht van zijn vijfjarige wil houden. Verder heeft Adam het over hoe de Public-map van Dropbox wordt verwijderd (maar kan worden gereactiveerd) voor nieuwe accounts, en willen we weten welke dag van de week de beste zou zijn voor onze volgende TidBITS Presents-sessie: "Upgraden naar en gebruik van Mountain Lion". Bij de vermeldenswaardige software-updates van deze week zitten Microsoft Office for Mac 2011 14.2.3, iPhoto '11 9.3.1 en Audio Hijack Pro 2.10.4.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1134i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


TidBITS presenteert: "Upgraden naar en gebruik van Mountain Lion"

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: OF]

We zijn ons volgende TidBITS Presents-sessie aan het voorbereiden, maar deze wordt een beetje anders dan de voorgaande keer (lees "Kijk naar Joe Kissell en Adam Engst in "TidBITS Presents: Adieu MobileMe"", 16 juni 2012). Het opvallendste is dat het niet over de laatste dagen van MobileMe gaat maar over het spannendste dat Apple voor de komende maand in petto heeft: OS X 10.8 Mountain Lion! Joe Kissell zal het ook deze keer presenteren, maar hij zal hierin worden bijgestaan door Matt Neuburg, Joe zal spreken over mogelijke problemen die te maken hebben met het upgraden naar Mountain Lion, gebaseerd op zijn "Take Control of Upgrading to Mountain Lion"

Iedereen zal achteraf kunnen kijken naar deze TidBITS Presents, maar om ze te bedanken voor hun financiële ondersteuning kunnen alleen TidBITS-leden en de kopers van een van onze e-boeken over Mountain Lion meedoen. De mensen die in een van deze categorieën vallen zullen we via e-mail op de hoogte brengen zodra we de laatste details, zoals datum en tijd rond hebben.

Maar in de tussentijd zouden we het waarderen als jullie ons kunnen helpen uit te zoeken welke dagen jullie het best uitkomen om deel te nemen aan een TidBITS Presents-sessie, zodat we daar rekening mee kunnen houden voor deze en volgende keren. Op het ogenblik denken we aan een hooguit 60-90 minuten durende presentatie en die vindt als gebruikelijk plaats rond het middaguur, Eastern time, om zoveel mogelijk tijdzones te bestrijken. Laat je stem achter op de TidBITS Presents-pagina. Bedankt!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Dropbox Public-map gaat weg en keert weer

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  4 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK]

Een opmerkelijke functie van de dienst voor het delen van bestanden Dropbox is de Public-map. Plaats een bestand of map in die map, Control-klik op het onderdeel en kies Dropbox > Copy Public Link om een downloadkoppeling aan te maken, zonder dat hierbij andere onderdelen in de Public-map zichtbaar worden of zonder dat je delen moet instellen. Bij de persoon die op de koppeling klikt wordt het bestand in de webbrowser van de gebruiker geladen, wat betekent dat het bestand onmiddellijk wordt gedownload als het geen bestandstype is dat webbrowsers intern weergeven (HTML, JPEG, GIF, en vaak PDF).

Dit is een goede manier om iemand (of beter nog, een willekeurige groep) een bestand te laten downloaden zonder het in een e-mail te sturen of te knoeien met een gespecialiseerde dienst zoals YouSendIt. (Dergelijke diensten hebben ook hun nut, aangezien ze nog bijkomende functies bieden zoals in de tijd beperkte downloads, wachtwoordbeveiliging, et cetera. Maar vaak zijn ze overkill, en Dropbox is super eenvoudig.)

Je kunt de Public-map van Dropbox zelfs gebruiken als een manier om een eenvoudige website te publiceren. Plaats alle bestanden van je site in een map, kopieer die map naar de Public-map, en ga op dezelfde manier te werk om de url naar het bestand index.html van de site te krijgen. Zolang je site met relatieve koppelingen werkt voor interne navigatie, zal alles werken.

Enkele maanden geleden maakte Dropbox het mogelijk om een willekeurig bestand of map om het even waar in de Dropbox-hiërarchie op ongeveer dezelfde manier te delen. Control-klik op het onderdeel en kies Dropbox > Get Link. Dit doet in essentie hetzelfde: het laat je één bestand of map delen via een url zonder de map waarin het bestand of de map staat met die persoon te delen. Maar er is een verschil. Deze nieuwe methode brengt je altijd naar een webpagina op de website van Dropbox, en geeft de inhoud weer als de browser het kan. Maar als de browser de inhoud niet kan weergeven, dan wordt het bestand niet gedownload zoals bestanden in de Public-map, maar geeft Dropbox een aangepaste webpagina weer waarin de gebruiker het bestand kan downloaden of toevoegen aan zijn eigen Dropbox. Dit betekent dat een eenvoudige website publiceren op deze manier niet mogelijk is.


Deze twee functies klinken dan misschien wel erg gelijkaardig, en dat is waar ons verhaal begint, ongeveer een maand terug, toen op de Dropbox-forums het nieuws de ronde deed dat Dropbox de Public-map zou verwijderen voor nieuwe accounts. Voor huidige accounts zou de Public-map blijven bestaan, aldus Dropbox, maar volgens het bedrijf waren veel gebruikers verward omdat de Public-map en gedeelde bestanden eigenlijk dezelfde functionaliteit boden.

Deze aankondiging veroorzaakte een storm van protest (en zelfs een petitie "Save the Public Folder" die 900 handtekeningen opleverde), want zelfs wanneer maar een klein percentage van de gebruikers van Dropbox de Public-map gebruikt, dan hebben sommigen van die gebruikers rechtstreekse toegang tot bestanden nodig in plaats van een tussenliggende webpagina. Bovendien hadden enkele ontwikkelaars software gemaakt die met de Public-map werkte.

Ongeveer een week na de eerste aankondiging trok Dropbox zijn woorden terug, met een tweede post op het forum waarin ze zeiden dat voor nieuwe gebruikers de Public-map niet standaard geactiveerd zou zijn, maar dat ze wel een Public-map konden activeren. In diezelfde post werden de ontwikkelaars ook aangeraden om geen gebruik te maken van de Public-map, aangezien niet elke gebruiker van Dropbox er noodzakelijk een zal hebben, en dat het bedrijf waar mogelijk een gelijkaardige functionaliteit wil bieden via de API. Het is niet duidelijk of dit op dit moment klopt, maar er is wel degelijk vooruitgang.

Je kunt dit gemakkelijk beschouwen als een storm in een glas water, maar we kunnen niet weten of de publieke verontwaardiging de beslissing om van de Public-map een optie te maken voor nieuwe gebruikers en de Dropbox-API voor ontwikkelaars uit te breiden heeft beïnvloed. Het is heel goed mogelijk dat Dropbox de populariteit van de Public-map en enkele gerelateerde functies gewoon heeft onderschat, en het protest van zowel de gebruikers als de ontwikkelaars deze verandering heeft teweeggebracht. Als dit zo is, dan hebben we geen reden om ergens slechte bedoelingen te veronderstellen. Dropbox verwijderde de functie om het product eenvoudiger te maken voor nieuwe gebruikers, en na feedback van de klanten hebben ze de functie hersteld voor wie ze wil, en de API als extra compensatie uitgebreid.

De moraal van het verhaal is eind goed, al goed, en als je in de toekomst een nieuwe gebruiker helpt bij het instellen van Dropbox, dan moet je misschien even de instellingen bekijken om de Public-map te activeren.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Bedien je Apple TV met een andere afstandsbediening

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: HV, HM]

Ik ben nog geen doorgewinterde gebruiker van de tweede-generatie Apple TV, die we dan ook pas sinds afgelopen kerstmis in huis hebben, samen met een moderne televisie. Vóór die tijd bekeken we films vrijwel uitsluitend via Netflix, eerst op een al wat oudere 15-inch MacBook Pro, en toen die MacBook Pro regelmatig vast ging lopen tijdens het afspelen van films, op een iPad. Het televisietoestel dat we hebben uitgezocht, een 50-inch Panasonic Viera ST30, heeft een complete Netflix-client, ingebouwd in het Viera Connect smart TV platform, en als ik niet beroepsmatig geïnteresseerd zou moeten zijn in wat Apple uithaalt met de Apple TV, zou ik het helemaal niet erg vinden om uitsluitend afhankelijk te zijn van de Viera Connect Netflix client.

Maar de implementatie van Netflix op de Apple TV is wel gelikter, en marginaal eenvoudiger in het gebruik. Ook het installeren was eenvoudiger, maar dat is een eenmalige actie, en ook op de Viera was dat niet echt moeilijk. We hebben nogal de gewoonte om oude televisieseries te bekijken (op dit moment kijken we naar "Star Trek: Enterprise" met Tristan), dus gebruiken we de verzameling 'Recently Watched' van Netflix tamelijk intensief. Op de Viera moet je daarvoor zeven knoppen indrukken, terwijl je op de Apple TV met drie keer kunt volstaan. Als je vooral naar films kijkt, ben je op de Viera met vier keer drukken bij je Instant Queue, waar je er op de Apple TV maar liefst negen keer drukken voor nodig hebt. Kleine irritatie: met de Apple TV moet je zowel de afstandsbediening van Apple als die van de Viera gebruiken, omdat je de televisie alleen met z'n eigen bediening aan kan zetten.

Dus vroeg ik me af of ik de afstandsbediening van de Viera kon gebruiken om de Apple TV te bedienen. De afstandsbediening van de Viera is zo'n klassiek zwart langwerpig plastic geval met een wagonlading knoppen erop, waarvan ik de meeste nog nooit gebruikt heb, of zelfs maar weet wat ze doen. Hij is duidelijk minder elegant dan het aluminium gevalletje van Apple, maar heeft een zelfde vierwegsbesturing met centrale OK-knop, en een losse Return-knop met dezelfde functie als de Menu-knop op de afstandsbediening van Apple.


Het blijkt overigens dat Apple er in heeft voorzien dat je de Apple TV met een willekeurige afstandsbediening kunt aansturen, gezien dit ondersteuningsartikel. Het werkt net omgekeerd als hoe programmeerbare afstandsbedieningen werken. De Apple TV 'leert' welke knoppen op de afstandsbediening horen bij acties op de Apple TV. Het is een eenvoudig proces, op de Apple TV te vinden onder Settings > Remotes > Learn Remote. In feite hoef je alleen maar de instructies te volgen die de Apple TV je geeft, waarbij je op de andere afstandsbediening eerst de gewenste knop voor 'Up' op de Apple TV indrukt, gevolgd door 'Down', 'Left', 'Right', enzovoorts. Het geheel vergt niet meer dan een paar minuten, en werkt bijna perfect.

Ik zeg "bijna perfect" omdat er een truc op de Apple TV is die alleen lijkt te werken met de aluminium afstandsbediening van Apple. Je kan de Apple TV in de slaapstand zetten door de middelste Select-knop enkele seconden ingedrukt te houden. Dit bespaart een beetje energie en verlaagt het netwerkgebruik als je een computer gekoppeld hebt voor een foto-screensaver. Als ik de vergelijkbare knop indruk en vasthoud op de afstandsbediening van Viera, gaat de Apple TV in slaap, maar wordt hij bijna direct weer wakker. Maar je kuntin de Apple TV makkelijk "Instellingen > Algemeen > Slaap na" instellen op 15 minuten, wat ook het meeste onnodige energie- en bandbreedtegebruik beperkt.

Wat in ik niet weet, en waarover ik niet kan adviseren, is of andere universele afstandsbedieningen even goed werken in combinatie met een Apple TV. Met uitzondering van vooruit en terug springen in de Apple TV (wat ik zelden gebruik), heeft de afstandsbediening van Viera knoppen voor elke Apple TV-actie, dus het is praktisch een goede combinatie. Als je afstandsbediening een vierwegknop mist, zou je bijvoorbeeld de knoppen 2, 4, 6 en 8 kunnen gebruiken om het te simuleren, met de 7 als Menu-knop en de 5 als Select-knop.

(In het geval je het je afvraagt, zowel Apple als Panasonic heeft een iOS-app. De afstandsbediening-app van Apple werkt op de Apple TV, maar ik vind het vreselijk om mijn iPhone uit mijn broekzak te vissen, de app te zoeken, hem met de Apple TV te koppelen, en hem dan te gebruiken. Behalve als je tekst moet intikken op de Apple TV. Dan is een virtueel toetsenbord verreweg handiger dan de zoek-en-druk methode op een echte afstandsbediening. De op wifi gebaseerde app van Panasonic kan de Apple TV niet aanzetten, niet verrassend, noch kan hij de Viera Connect Interface invoeren, Maar als je eenmaal in Viera Connect bent, is de app handig om tekst in te voeren, wat ook weer het enige handige is ten opzichte van een vaste afstandsbediening.)

Tenslotte, er is niks ergs aan om beide afstandsbedieningen te gebruiken, of zelfs aan te vullen met de iOS-apps. Ze werken allemaal goed genoeg. Maar omdat ik een kenner van interfaces ben hecht ik eraan dat het aantal acties tot het absolute minimum beperkt blijft, of ik nu mijn Mac of mijn TV gebruik, en de mogelijkheid om maar een afstandsbediening te gebruiken voldoet daar aan. Als je net als ik bent, is het de moeite waard om het enkele minuten te proberen. Je kan altijd alsnog de gekoppelde afstandsbediening van de Apple TV verwijderen als deze niet bevalt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Krijg jij de bandbreedte waarvoor je betaalt?

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  11 reacties (Engelstalig)

[vertaling: RAW, HV, JWB]

Niet zo lang geleden werd ik uitgenodigd om mee te doen aan een post-sessie Google Hangout On Air op de Le Web-conferentie in Londen. Toen de organisator me echter vroeg om mijn bandbreedte door te geven, werd er veel met hoofden geschud over of mijn bandbreedte van ruwweg 1 Mbps stroomopwaarts genoeg zou zijn om hoge kwaliteit video te leveren (mijn bandbreedte van 15 tot 20 Mbps stroomafwaarts was geen probleem). Na een aantal korte periodes van internetuitval in de weken hieraan voorafgaand, had Time Warner mijn kabelmodem en de gehele kabel vanaf de straat vervangen, dus ik was aardig zeker dat de hardware werkte zoals het hoorde.

Ik had de kabeldienstpakketten van Time Warner Cable de afgelopen jaren niet bekeken, maar wat snel zoeken online leerde dat ik het Turbo Internet-abonnement had, dat tot 20 Mbps stroomafwaarts en tot 2 Mbps stroomopwaarts belooft. Ik negeerde het feit dat ik nooit de 2 Mbps stroomopwaarts te zien kreeg waar ik recht op had en besloot dat $ 20 extra per maand voor een upgrade naar het Extreme Internet-abonnement de moeite waard was, omdat we flink wat gegevens uploaden en de bandbreedte van 5 Mbps stroomopwaarts vooral welkom zou zijn voor videoconferenties. Maar omdat bandbreedte stroomafwaarts nooit een probleem voor ons was, leek het Ultimate Internet-abonnement (30/5 Mbps) niet de extra kosten waard. Time Warner maakte het gemakkelijk met een koppeling om te chatten met een online klantendienstmedewerker, die maar al te blij was om me te helpen met de upgrade. Terwijl we chatten, vroeg ik expliciet of mijn huidige kabelmodel (dat net vervangen was, weet je nog) genoeg zou zijn voor het Extreme Internet-dienstniveau, en er werd mij verzekerd dat dat zo zou zijn. Zo'n 20 minuten later was alles afgerond, en mij werd verteld dat ik direct verbeterde prestaties zou zien, of binnen twee tot vier uur.

(Wat er in feite gebeurde was dat twee uur later de hele verbinding uitviel, en ik de hulpdienst moest bellen om ze er iets aan te laten doen. Het is altijd enigszins onduidelijk wat ze doen, hoewel ik geloof dat het inhield dat ze mijn kabelmodem op de juiste manier aan het nieuwe account koppelden. Gelukkig slaagden ze er net in om het te repareren toen mijn iPhone de verbinding verbrak, omdat ik in een deel van het huis met slechte ontvangst zat.)

Toen ik mijn prestaties weer begon te testen, zei Speedtest.net voortdurend dat ik tussen 20 en 30 Mbps stroomafwaarts kreeg, en hoewel mijn prestaties stroomopwaarts niet 5 Mbps waren, kwamen ze regelmatig tussen de 1,5 en 2,5 Mbps. Bandbreedte wordt erg vaak gedeeld, zodat het geheel normaal is om een beetje minder dan je beloofde bandbreedte te krijgen, en hoewel 2,5 Mbps minder was dan de 5 Mbps die mij beloofd waren met het Extreme Internet-abonnement, was het goed genoeg voor de Le Web-conferentie-bijeenkomst (met Kevin Rose van Google, als je het wilt zien). Maar daarna gingen de dagen voorbij, en die maximum 2,5 Mbps stroomopwaarts bleven knagen, en toen sommige e-boekuploads er veel te lang over deden, meldde Speedtest.net dat ik maar ongeveer 800 Kbps stroomopwaarts had.

Gefrustreerd belde ik Time Warner maar weer. De helpdeskmedewerker was het met me eens dat ik betere prestaties zou moeten hebben, en hij stuurde een technisch medewerker naar mijn huis. Net als de eerste technicus, die mijn kabel had vervangen, was de tweede erg vriendelijk en kundig, maar hij had een paar lelijke woorden over voor de online klantendienstmedewerker die de upgrade van mijn account gedaan had. Blijkbaar (en dit is zo gebruikelijk dat de technici er een woord voor hebben: alleen gekantoord) was de verandering alleen in het kantoor uitgevoerd, en mijn kabel kon op geen enkele manier een bandbreedte van 5 Mbps stroomopwaarts aan. Wat dit nog duidelijker maakte, was het feit dat het Extreme Internet-abonnement draadloze clients bevat (het kabelmodem dient ook als een draadloos basisstation) en het kabelmodem dat ik had, had zelfs helemaal geen draadloze mogelijkheden (ik had deze discrepantie niet gemerkt bij het bestellen, omdat ik gefocust was op bandbreedte en ik niet van plan was mijn AirPort Extreme te vervangen).

Na twee kabelmodems uitgeprobeerd te hebben die naar men hem verteld had nieuw waren (de eerste had een versleuteld draadloos netwerk met de naam "Wij niet spreken Americano", en de tweede gaf helemaal geen draadloos netwerk aan en liet geen bedrade verbindingen toe), raakte hij geïrriteerd en gaf hij mij er eentje rechtstreeks uit een doos met het plastic er nog omheen. Die werkte wel goed en gaf de volle 30 Mbps stroomafwaarts en 5 Mbps stroomopwaarts, zoals je ziet in mijn grafieken hieronder, die ook de verbeteringen in de loop van de tijd aangeven.



(Of eigenlijk werkte het gedurende ongeveer twee uur, en toen ging de hele verbinding weer plat en moest ik mijn weg door drie lagen van telefonische ondersteuning bij Time Warner banen, tot ik bij een jongen kwam die in staat was om mijn gloednieuwe kabelmodem op de juiste manier aan mijn account te koppelen en alles weer werkend te krijgen. Het lijkt erop dat het Time-Warnersysteem problemen heeft met verbindingen tussen wat er in het kantoor en in het veld gebeurt.)

Dus de moraal van dit verhaal is dat het absoluut de moeite waard is om Speedtest.net (of een vergelijkbare dienst) te gebruiken om je stroomaf- en stroomafwaartse bandbreedte te controleren. Prestaties variëren in de loop van de dag, dus doe vooral meerdere testen met Speedtest.net op meerdere dagen en op verschillende tijden van de dag. Zorg er ook voor dat je test vanaf een computer. Hoewel ik de Speedtest.net Mobile Speed Test-app handig vind voor algemene connectiviteit, zijn de downloadgetallen vaak veel te laag en de uploadgetallen soms een beetje aan de hoge kant. Speedtest.net houdt je resultaten bij (zoals je kunt zien in de schermafbeeldingen hierboven), aangenomen dat je hetzelfde IP-adres gebruikt, of je kunt een account opzetten om ervoor te zorgen dat je testen worden verzameld ongeacht je IP-nummer.

Op het moment dat je een goed overzicht hebt van je gemiddelde bandbreedte stroomopwaarts en en stroomafwaarts kun je deze gegevens vergelijken met wat je internet-aanbieder je belooft. Gebaseerd op mijn eigen ervaringen adviseer ik het volgende:

Ik had beslist niet verwacht dat voor mijn internetverbinding (die doorgaans vrij betrouwbaar is) zoveel telefoontjes en monteursbezoeken aan huis nodig waren, maar ik ben blij dat ik voet bij stuk bleef houden, aangezien ik het belangrijk vind dat ik uiteindelijk de volledige bandbreedte kreeg die mij beloofd was. Je kunt je gemakkelijk voorstellen dat iemand die weinig van netwerken afweet gebukt gaat onder een slechte internetverbinding, enkel omdat hij zich niet realiseert wat hij zou moeten krijgen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Op zoek naar de MPAA Rating in iTunes

  door Agen G. N. Schmitz: [email protected]

[vertaling: DPF, MSH]

Er ging kortgeleden een lichtje bij me branden voor wat betreft het gebruik van onze gezamenlijke iPad, die dus ook door onze vijfjarige zoon gebruikt wordt. Ik hoef niet steeds zijn favoriete video's handmatig naar de iPad te synchroniseren, maar ik kan Thuisdeling van de app Video gebruiken om onze gehele bibliotheek aan films en televisieseries beschikbaar te maken op de iPad. Dat bespaart tijd, voorkomt de schrik van onze zoon dat een favoriete titel er niet op staat en bespaart ruimte op de al volle iPad.

Ik heb daarbij natuurlijk wel de iPad zo ingesteld dat alleen films en series met een acceptabele rating (te vinden onder "Instellingen > Algemeen > Beperkingen") toegelaten worden. Daarna heb ik Thuisdeling ingesteld onder "Instellingen > Video's" en in Video's op de "Gedeeld" knop bovenin gedrukt en onze hoofdbibliotheek van iTunes geselecteerd - maar zag toen Louis C.K. Niet precies het gezin-vriendelijke materiaal waar ik aan dacht.


De beperkingen van iOS werkten op zich, want verscheidene films die we in de iTunes Store hadden aangeschaft met een zogenoemde MPAA rating hoger dan G waren niet langer in de lijst zichtbaar, zoals "Star Trek" (PG-13) en "Hot Fuzz" (R). (De MPAA rating, toegekend door de Motion Picture Association of America, is de Amerikaanse industriestandaard voor leeftijdskeuring, en je zult deze rating zien bij zo ongeveer iedere film in de bioscoop of aangeschaft in de iTunes Store).

Films die ik zelf uit onze dvd-verzameling gekopieerd had, of van andere bronnen verzameld en geconverteerd naar een iTunes-compatibel formaat (zoals "Live at the Beacon Theater" van Louis C.K.) konden echter ook door iedereen bekeken worden, zelfs als de beperkingen maximaal werden ingesteld. Televisieseries die ik zelf gekopieerd had en die geen TV Parental Guidelines ratings hadden (zoals de oorspronkelijke BBC-versie van "The Hitchhiker's Guide to the Galaxy") konden ook zomaar worden geopend.

De eenvoudigste oplossing van dit probleem zou geweest zijn, om in iTunes alsnog een MPAA-rating voor films toe te voegen, of TV Parental Guidelines-ratings voor afleveringen van televisieseries. Maar iTunes kan dat helemaal niet! Er is wel een veld Ratings, maar dat is bedoeld om een waardering aan video- of muziekbestanden toe te kennen.

Je kunt zelfs alleen maar in het Overzicht-venster (linksonder) zien wat de rating is voor een bestand, of door gebruik te maken van de lijst- of albumlijst-weergave. Dan zie je rating rechts van de naam van het bestand, nog in de Naam-kolom. (Heb je de weergave op raster of Cover Flow staan, dan kun je op Commando-Optie-3 drukken om naar de lijstweergave over te schakelen, of Commando-Optie-4 voor de albumlijstweergave.)

Image

Ik ben op onderzoek uitgegaan en heb een paar opties in de Mac App Store gevonden waardoor je de metatags in video's kunt veranderen, zoals iFlicks en Magic Media Marker. Maar ik bewerk video in Handbrake, en heb daarom gekozen voor de shareware app iDentify 2 van Justin Pulsipher. Het enige doel van dit programma is het aanbrengen van tags, en ik kon een gratis probeerversie downloaden voordat ik hoefde te betalen. (De belangrijkste tag-mogelijkheden zijn aanwezig in de gratis versie, maar een donatie van $ 9,95 zorgt ervoor dat je bijvoorbeeld ook automatisch bestanden kunt hernoemen en automatisch kunt verwerken.)

Het programma is klein (maar 1,1 MB), maar iDentify is een krachtig gereedschap voor het beheer van metagegevens van een videobestand. Maar wel alleen voor video. Als je metagegevens wilt aanpassen in je muziekbestanden heb je ander gereedschap nodig, zoals Tagalicious of TuneUp. Gek genoeg kon ik geen apps vinden die zowel video als audio metatags aankunnen.

Wanneer je iDentify gebruikt om metagegevens voor videobestanden te bewerken, raad ik aan om de instelling "automatic lookup" te gebruiken, waarbij gegevens worden gehaald van drie bronnen: The Movie DB voor films, The TVDB voor televisieseries en tagChimp als alternatieve dienst. Na het opzoeken van gegevens worden alle metagegevens (van titel en beschrijving tot genre en afbeeldingen en, jawel, ratings) automagisch ingevuld. Je kunt velden vervolgens bewerken om aan je wensen aan te passen of meer gegevens toevoegen als bepaalde gegevens niet gevonden zijn. Klik op "Done Editing" als je klaar bent, vervolgens op "Save" om de boel op te slaan. Je kunt ervoor kiezen om iDentify het bestand automatisch aan de iTunes bibliotheek toe te laten voegen, of dat zelf op een later moment handmatig doen.


iDentify is goed in het opzoeken van metagegevens voor filmbestanden, zolang de naam van het bestand dicht bij de titel van de film zit. Echter, voor sommige titels die meerdere versies hebben (zoals "Robin Hood") kun je de juiste titel-identificatie toevoegen uit de IMDB-website (kopieer gewoon het deel van de URL dat begint met "tt", zoals "tt0070608" voor de Disney-versie van "Robin Hood"). Voor televisieprogramma's is het beste, om gecodeerde bestanden te betitelen met seizoen- en afleveringsnummers opgemaakt als "S01E01" (aanduiding van seizoen een, episode een) om het beste opzoekresultaat terug te krijgen van iDentify.

Als je werkt op de bestanden die al zijn toegevoegd aan je iTunes-bibliotheek, beveel ik het uitschakelen van de automatische opzoekfunctie aan (te vinden in de Lookup-voorkeuren van iDentify, onder het paneel 'Algemeen') alsook het deselecteren van het opzoeken van labels en illustraties die je al hebt. Dit maakt het mogelijk om handmatig enkel de metagegevens te wijzigen die aandacht nodig hebben (zoals de ouderlijke controle score) zonder de zorgvuldig gekozen labels en illustraties te veranderen die je al had ingevoerd.

iDentify stelt je ook in staat meerdere bestanden te openen en te bewerken. Je kunt bestanden toevoegen door ze te slepen naar de lijst met bestandenweergave vanuit de Finder, of door te klikken op de knop Add File(s), een aantal bestanden te Shift-of Command-selecteren, en vervolgens te klikken op de knop Edit Tags. Wijzig de metagegevensvelden naar je smaak, en sla ze op met Commando-S, of ga terug naar de bestandenlijstweergave en klik op de knop Save File(s).

Voor mijn kleine project zette ik de automatische opzoekfuncties uit alvorens de film- en televisieprogrammabestanden te openen die ik al in mijn iTunes-bibliotheek had, en ging dan verder met het toewijzen van de door mij gewenste ouderlijk toezicht-instellingen, op afzonderlijke bestanden individueel of op groepen. Terug op de iPad, opende ik opnieuw onze iTunes-bibliotheek vanuit het gedeelde paneel in de app Video's en zag ik dat de gewraakte video's inderdaad correct waren weggevaagd door de door mij geselecteerde beperkingen onder iOS.

iDentify is niet perfect. Ik wou dat het me meer informatie kon tonen in zijn bestandenlijstweergave, en met Command-S verlaat je plotseling het bestand waarin je werkte (je daarbij afvragend of het werk dat je stopte in bewerken van metagegevens eigenlijk wel opgeslagen was). Maar het is een vrij eenvoudige manier om de juiste metagegevens in nieuwe bestanden te krijgen die uit je dvd-bibliotheek komen, voordat je ze toevoegt aan je iTunes-bibliotheek, en ook om massaal metagegevens te bewerken voor bestanden die al in je iTunes-bibliotheek zitten. En als je ervoor wilt zorgen dat je kinderen beveiligd zijn voor je Louis C.K.-verzameling, is het onmisbaar voor het toevoegen van MPAA- en TV Parental Guideline-ratings, om ervoor te zorgen dat je ouderlijk toezicht werkt zoals je wilt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 16 juli 2012

  door TidBITS Staff: [email protected]

[vertaling: HV]

Microsoft Office for Mac 2011 14.2.3 -- Microsoft Office for Mac 2011 14.2.3 biedt een aantal verbeteringen en reparaties, maar wat veel belangrijker is, het herstelt een beveiligingslek in map-permissies in een aantal versies van Office for Mac 2011 14.2, een lek waardoor een aanvaller in staat gesteld wordt om kwaadaardige code uit te voeren en zo toegang tot je Mac te krijgen. Naast de verbeterde beveiliging is de stabiliteit van Excel bij het verslepen van een rij of kolom van een PivotTable verbeterd, is de integratie van 'Full Screen View' in Word verbeterd, en is een probleem waarbij sommige SkyDrive-mappen getoond worden als lege bestanden opgelost. Verder zijn er een aantal problemen met IMAP in Outlook aangepakt, zoals het probleem waarbij onder bepaalde omstandigheden regelmatig de foutmelding "Cannot create mailbox" gegeven werd, en het probleem waarbij berichten gedupliceerd werden als je via IMAP verbinding maakte met Gmail. Ook is er een instelling toegevoegd waarmee het interval voor het maken van contact met IMAP servers aangepast kan worden, zodat je het optreden van de foutmelding "Too many simultaneous connections" kunt voorkomen. (Update gratis via de website van Microsoft of via Microsoft AutoUpdate, 110 MB, toelichting)

Reacties - Microsoft Office for Mac 2011 14.2.3

iPhoto '11 9.3.1 -- Hoewel MobileMe officieel verleden tijd is, bekommert Apple zich nog wel om zijn resterende delen, zoals blijkt uit het vrijgeven van iPhoto '11 9.3.1. Deze update herstelt een probleem met het migreren van MobileMe Gallery-albums waarbij foto's die al aan een 'gebeurtenis' waren gekoppeld verschenen onder een nieuwe, generieke gebeurtenis getiteld "From MobileMe". Verder werd een zeldzaam voorkomende bug hersteld waarbij iPhoto kon vastlopen bij het upgraden van bibliotheken. Bedenk wel dat iPhoto vanaf versie 9.3, Mac OS X 10.7.4 of nieuwer vereist. (Nieuw $ 14,99 via de Mac App Store, update gratis via Software-update of de Mac App Store, 630,4 MB via Software Update of 599,65 MB via Apples ondersteuningspagina)

Reacties - iPhoto '11 9.3.1

Audio Hijack Pro 2.10.4 -- Rogue Amoebas Audio Hijack Pro springt naar versie 2.10.4. Met reeds ingebouwde ondersteuning voor OS X 10.8 Mountain Lion, en een geüpdatete Instant On-component (versie 6), waarmee het onderscheppen van systeemgeluid wordt verbeterd. Dat betekent wel dat de Instant On-component nu vereist is om geluid vanuit Safari en de QuickTime Player onder Mountain Lion te onderscheppen, en ook om audio te rippen uit de Fluid app. (Nieuw $ 32, update gratis, 5,2 MB, toelichting)

Reacties - Audio Hijack Pro 2.10.4


ExtraBITS, 16 juli 2012

  door TidBITS Staff: [email protected]

[vertaling: OF]

Twee korte ExtraBITS deze week: het nieuws over Apple die zich terugtrok en ogenblikkelijk weer aansloot bij het EPEAT-programma voor milieu-certificering, en een vreemd verhaal over een Russische hacker die uitgeplozen heeft hoe het iOS voor de gek gehouden kan worden om gratis in-app aankopen te kunnen doen.

Hacker buit fout in iOS uit voor gratis in-app aankopen -- Bij Macworld heeft Lex Friedman een prima klus geklaard om het rare verhaal uit te zoeken over de Russische hacker die heeft uit weten te vinden hoe je het iOS voor de gek kan houden zodat gebruikers sommige in-app aankopen gratis kunnen doen. Apple zou dit probleem kunnen oplossen, maar het is een interessant voorbeeld van een klassieke "man in the middle"-aanval, want in dit geval is de man in het midden de gebruiker en niet een of andere slechterik.

Reacties

Apple is terug bij de EPEAT met een vage uitleg -- Ze zijn uitgestapt! Nee, ze zijn alweer terug! Een paar dagen nadat Apple al zijn producten terugtrok uit het EPEAT-programma voor milieu-certificering (wat talloze aankopen door overheid en instellingen ter discussie stelde, omdat die vaak een EPEAT-label moeten hebben), is Apple weer terug op de lijst met een notitie van vertrekkend hardware-directeur Bob Mansfield. Een uitleg over het vertrek of de terugkeer werd niet gegeven.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2012 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering