Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1130i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Afgelopen week bracht Apple Thunderbolt Software Update 1.2 uit, met als enige commentaar dat het ondersteuning biedt voor de Apple Thunderbolt-naar-Gigabit Ethernet-adapter. Hoewel het niet duidelijk is of dit geldt voor alle Macs met Thunderbolt, heeft een aantal mensen gemeld dat het installeren van de update een scala aan vreemde opstart-gerelateerde problemen veroorzaakte (kernel-paniek, het vast komen zitten in het grijze opstartscherm, "Onverwachte fout" boodschappen en meer). Ongeacht de details lijkt de Mac in alle gevallen onbruikbaar te zijn geworden, of zelfs als door de bliksem getroffen. Ik heb nu van een paar mensen gehoord voor wie de update geen problemen met zich meebracht, maar het is nog altijd niet duidelijk wat het verschil kan zijn tussen degenen die wel en niet last hebben van opstartproblemen. Bij het ter perse gaan had Apple de update ingetrokken en nog geen alternatief aangeboden
In alle verslagen die ik gezien heb wordt het probleem opgelost door Lion opnieuw te installeren. Start op in de Herstelmodus door te herstarten en de Command-toets en de R-toets (Command-R) ingedrukt te houden. Wanneer je eenmaal bent opgestart vanaf Lion's verborgen Recovery HD schijf, kun je kiezen voor Mac OS X opnieuw installeren (als er geen Recovery HD schijf is, of als deze beschadigd is, de meeste Mac modellen die sinds 2010 geïntroduceerd zijn ondersteunen Lion Internet Recovery, wat ze in staat stelt een nieuwe Recovery HD schijfkopie te downloaden en daarvan op te starten). Natuurlijk neemt het opnieuw downloaden van Lion in de Mac App Store de nodige tijd in beslag, afhankelijk van de snelheid van je internetverbinding. Wanneer je Lion eenmaal opnieuw geïnstalleerd hebt, moet je Software-update draaien om alles weer up-to-date te brengen, waarbij je uiteraard de Thunderbolt Software Update 1.2 vermijd.
Mocht je over een tweede Mac beschikken, dan schijn je ook te kunnen herstellen door alleen de Mac OS X 10.7.4 Combo Update opnieuw te installeren. Om dit te kunnen doen moet je de gevelde Mac aansluiten op je werkende Mac via FireWire of Thunderbolt en herstart je de gevelde Mac terwijl je de T-toets ingedrukt houdt om de Mac in Doelschijf modus te zetten. Start dan de update en selecteer de opstartschijf van de getroffen Mac op het gewenste moment tijdens de installatie. Voor meer oplossingstechnieken en herstel-details, zie "Take Control of Troubleshooting Your Mac, Second Edition".
Het is aannemelijk dat er snel een update zal komen; hoe dan ook, tenzij je beslist die Thunderbolt-naar-Gigabit Ethernet Adapter nodig hebt (die sowieso alleen werkt met de MacBook Air met Thunderbolt en de zojuist verschenen MacBook Pro met Retina beeldscherm), is er geen reden om deze update te installeren - er vanuit gaande dat deze op de een of andere manier nog tot je beschikking staat - totdat we een oplossing hebben gezien.
Dank aan oplettende lezer Tom Barry voor de waarschuwing!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Onze eerste TidBITS Presents-presentatie op 16 juni 2012 was een groot succes: meer dan 200 mensen keken live naar Joe Kissell en mijzelf via Google+ Hangouts On Air. Joe gaf een uitstekende presentatie (ik had niet anders verwacht) en de toehoorders hadden veel interessante vragen en zinvolle opmerkingen, zowel via Google+ als Twitter (waar we te vinden waren onder de #tbpresents hashtag).
Een groot voordeel van Google+ Hangouts On Air is dat de videopresentatie automatisch bij YouTube terecht komt (en volgens onze goede vriend Mike T. Rose van TUAW was het zelfs live te zien op YouTube ten tijde van de presentatie). Dus als je de live voorstelling gemist hebt kun je, als je geïnteresseerd bent over de mogelijkheden om over te stappen voordat bij MobileMe op 30 juni 2012 de knop wordt omgezet, "TidBITS Presents: Adieu MobileMe via YouTube" bekijken op een moment dat jou uitkomt. Een bijkomend voordeel van YouTube is dat je het ook met een iPad, vanuit een luie stoel, kunt bekijken, op je kamerbrede televisietoestel via een Apple TV, of op je iPhone of iPod touch, als je even niks te doen hebt.
Vertel ons (via de koppeling onderaan dit artikel, in de Google+ post, of via YouTube) vooral wat je van de inhoud van de presentatie vind, maar zeker ook van de techniek, als je live gekeken hebt. We hoorden tijdens de presentatie van verschillende kanten dat men geen beeld had, of dat het beeld erg schokkerig was. We zijn op dit moment aan het onderzoeken onder welke omstandigheden Hangouts On Air werkt.
Bedankt voor het kijken en we hopen dat jullie de inhoud van de presentatie nuttig vinden!
En nog even dit. Joe noemt tijdens zijn voordracht een aantal diensten, producten en artikelen. Hierbij een lijst van al die zaken, zodat je er niet zelf naar op zoek hoeft en tijdens de video geen aantekeningen hoeft te maken.
Alternatieven voor iDisk (opslag, synchroniseren, delen)
Alternatieven voor iDisk (Web hosting)
Alternatieven voor Gallery
Andere producten, diensten en artikelen
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Hoewel voor iWeb-gebruikers het belangrijkste aspect van het verdwijnen van MobileMe is om elders een plek te vinden voor hun website, is het duidelijk dat iWeb zelf ook op sterven na dood is. Dus de noodzaak om je iWeb-gebaseerde website ergens anders heen te verhuizen is een goed excuus om ook van iWeb zelf af te raken, en om dat gemakkelijker te maken, heeft Karelia Software onlangs een update gemaakt van hun gereedschap voor het maken van websites, Sandvox.
Ik zal niet in detail ingaan op de functies van Sandvox, maar het is genoeg om te vermelden dat hoewel het ouder is dan iWeb, het nu ontworpen is om alles te doen dat iWeb kan en meer. (Karelia heeft de twijfelachtige eer om niet één, maar twee keer door Apple gedwarsboomd te zijn, eerst met Sherlock 3 dat een concurrent leek te zijn voor hun internetzoekgereedschap Watson en daarna met iWeb dat concurreerde met Sandvox.) Sandvox heeft een grafisch interface waarmee hele websites gemaakt kunnen worden, compleet met blogs, fotogalerijen, geïntegreerde sociale media en meer. Alles zonder te hoeven programmeren in html. Wanneer je je site ontworpen hebt, maakt Sandvox hem aan in html5 en zorgt ervoor dat de code compatibel is met alle grote browsers op Mac en pc en met mobiele apparaten.
Nieuw in Sandvox 2.6 is de mogelijkheid om de inhoud van bestaande websites op te halen. Let op dat Karelia zijn best doet om de term "importeren" te vermijden, omdat Sandvox technisch noch juridisch iWeb-sites kan importeren. (Het is technisch moeilijk omdat iWeb soms rare dingen doet met de html-code en juridisch is het onmogelijk omdat de iWeb-modellen onder Apples auteursrecht vallen.)
In plaats daarvan zal Sandvox, wanneer je die naar een in iWeb gemaakte site stuurt, de hele site doorlopen en flinke stukken tekst en grote afbeeldingen ophalen en ze aan een nieuw Sandvox-document toevoegen. (Je kunt zelfs zien hoe dit gebeurt, erg leuk.) Het zal geen site maken die eruit ziet als je bestaande iWeb-site, maar dezelfde basisstructuur en inhoud zou er moeten zijn, zodat je die kunt manipuleren, bewerken en zelfs verbeteren in Sandvox. Karelia heeft een gedetailleerde, op een lijst van veelgestelde vragen gebaseerde gids naar het overzetten van een iWebsite gepubliceerd, die precies zou moeten uitleggen wat je kunt verwachten. (Een geheimpje: Sandvox kan op deze manier inhoud van alle websites ophalen, maar het is zo gemaakt dat het het beste werkt met in iWeb gemaakte sites.)
Hoewel ik weet dat het rot is om gedwongen te worden veranderingen als deze door te voeren, denk ik dat deze de moeite waard is om iets anders bekeken te worden. Websites ontwerpen is een alsmaar evoluerende kunst en als je een paar jaar geleden een site maakte in iWeb, toen Apple het programma nog onderhield, is die al een paar jaar verouderd. Sandvox is al die tijd door updates gegaan, dus door je site opnieuw te maken in Sandvox, heb je niet alleen het voordeel van te kunnen werken met een moderner, veelzijdiger gereedschap, je krijgt er meteen ook een nieuw ontwerp voor je site bij. (Wij hebben dit probleem zelf elke paar jaar. We zitten midden in een groot herontwerp voor de Take Control-site en als dat achter de rug is, zullen we waarschijnlijk ook onze aandacht richten op TidBITS, omdat wat we een paar jaar geleden deden niet meer die frisse aanblik heeft.)
Sandvox 2.6 werkt in Mac OS X 10.6 Snow Leopard en nieuwer en is gelokaliseerd naar het Frans, Duits, Italiaans, Japans, Spaans, Braziliaans Portugees een Vereenvoudigd Chinees. (De Japanse lokalisering is ook nieuw in 2.6.) Het kost $ 79,99 voor één exemplaar, $ 119,99 voor een gezinspakket en groepslicenties kostten $ 39,99 per exemplaar. Er is een gratis testversie. Hoewel Sandvox te koop is in de Mac App Store, wil ik je aanraden om het rechtstreeks bij Karelia te kopen, zodat het bedrijf meer van de inkomsten kan houden en je gemakkelijker van ondersteuning kan voorzien, mocht je hulp nodig hebben.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Vrienden, Mac-gebruikers, pessimisten, ik ben niet gekomen om de iDisk te begraven maar om 'm te prijzen.
iDisk prijzen? Werkelijk? Nu?
Als je de update naar Mac OS X 10.7.4 hebt gedaan moet je iDisk nog een keer proberen. Hij is stukken sneller dan voorheen. Je zou 'm zelfs bruikbaar kunnen noemen. En dat zal zo blijven tot… voor MobileMe op 30 juni 2012 de zon ondergaat.
Wat? Heeft Apple nu eindelijk de problemen met iDisk opgelost? Op de vooravond van z'n overlijden? Inderdaad. Een klein maar belangrijk item verscheen in de toelichting op 10.7.4: "Verbeterde prestatie wanneer er contact wordt gemaakt met een WebDAVserver". Deze update is geweldig nieuws voor WebDAV-gebruikers, maar bitterzoet voor de miljoenen mensen die de afgelopen jaren iDisk hebben vervloekt.
Op de 2000 Macworld Expo geïntroduceerd als onderdeel van de "beyond the box"-iTools van Apple (zie "Jobs's Macworld SF 2000 Keynote Aankondigingen", 5 januari 2000), vond bijna iedereen de iDisk een lachertje. Terwijl iPhoto en iWeb het publiceren van foto's en pagina's op het internet tot een zeer eenvoudige taak maakten, beschaamde iDisk de gebruikers met frusterend trage prestaties. Extra diensten als back-up en delen werden er in de afgelopen jaren aan toegevoegd, maar de prestatieproblemen bleven. De Finder liep de kans om in een eindeloze lus te komen als een iDisk was geactiveerd en door de lees- en schrijfsnelheden bleef er niets anders over dan je intens te verdiepen in sneakernet.
Het supportdocument van Apple, "iDisk presteert langzaam" probeerde de redenen waarom iDisk langzaam zou kunnen zijn te documenteren en te verklaren. Hoewel dit document welkom was leed iDisk in stilte, grotendeels genegeerd door zowel gebruikers als (klaarblijkelijk) eveneens door Apple. Erger nog, diensten zoals Dropbox toonden aan dat opslag gebaseerd op cloudtechnology heel erg goed konden werken.
Met dit in gedachten zou jij je kunnen afvragen, hoe komt het dat ik iDisk aanprijs. Daar zit hem de kneep: de fout was nooit in de cloud iDisk's opbergservice. Neen, de fout zat in Apples client-software.
Apple praatte er niet veel over, maar iDisk is een implementatie van het WebDAV-protocol. WebDAV is, zijn "scheppers" citerend, "een set uitbreidingen op het http-protocol dat gebruikers in staat stelt om op externe webservers gezamenlijk bestanden te bewerken en te beheren". Simpel gezegd kan elke WebDAV-client verbinding maken met een WebDAV-server en hem behandelen als een gangbare bestandsserver. Veel webservers draaien de DAV-extensies en vele "authoring"-gereedschappen (zoals Dreamweaver en Coda) kunnen toegang krijgen tot (en het bijwerken ervan) bestanden op die servers.
Als je iDisk uit het "Ga"-menu van de Finder kiest, maakt Finder gebruik van mount_webdav en webdavfs om de iDisk-bron als een achijfvolume te activeren. De Finder heeft dus gefunctioneerd als een WebDAV-client, sinds Mac OS X 10.0, hij is ook in staat geweest om niet-iDisk WebDAV-bronnen te activeren. Waar ik werk in het hoger onderwijs, is deze mogelijkheid al jaren een vertrouwd mechanisme voor het leveren van op standaarden gebaseerde, centraal beheerde bestandsdiensten. Universiteiten maken gebruik van diverse software-systemen om deze diensten te verstrekken, maar al jaren hebben onze Mac-gebruikers hieronder geleden of ze zochten troost bij externe klanten, zoals Cyberduck,Transmit en Interarchy. (Windows en Linux-gebruikers steunden op in die systemen ingebouwde gereedschappen.)
Vroeg in 2011 probeerden mijn collega Ian Crew van UC Berkeley om de zaak recht te zetten. Hij schreef een ongelooflijk gedetailleerde analyse over het Finders WebDAV-gebruik, met inbegrip van pakket-tellingen, protocol metriek en snelheden en zond een hoogwaardig ondersteuningsticket aan Apple. Anderen (waaronder ikzelf) hadden bugs in het verleden ingediend tegen de Finder WebDAV-client maar om redenen die alleen bekend zijn bij Apple, kreeg Ian's ticket aandacht. Ideeën en analyse werden heen en weer doorgegeven, snelheidstesten werden uitgevoerd en uiteindelijk codeerde Apple veranderingen in de WebDAV-client. Volgens Ian verbeteren deze veranderingen WebDAV-prestaties ongeveer twee-en-een-half keer en maken ze de WebDAV-client betrouwbaarder en stabieler. Uiteindelijk werden de veranderingen in de Mac OS X 10.7.4-update uitgebracht.
Dus verheug U, iDisk-gebruikers! Tot en met 30 juni 2012 kan je genieten van iDisk met de snelheid en het reactievermogen waarvan we altijd hoopten dat het zou bieden. iDisk haalde een slechte reputatie voor prestaties, het is jammer dat de fout lag bij client van de Mac-implementatie. Ieder ander tenminste die WebDAV gebruikt zal nu de vruchten plukken van Ian Crew's inspanningen.
[Andrew Laurence is a server administrateur bij de University of California, Irvine.]
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Na algemeen verzoek is IPv6 er weer in AirPort-configuratieprogramma, nadat het was verwijderd in de recent uitgebrachte versie 6.0. Het adresseringssysteem van de volgende generatie voor het internet dat de lege vijver van vertrouwde IPv4-nummers vervangt (met het patroon 192.168.0.1), is vereist opdat het internet verder kan blijven werken. Internetproviders, leveranciers van netwerkhardware, content-sites, zoekmotoren en groepen die de ruggengraat van de beleidsgroepen voor de infrastructuur van het internet vormen zijn het er allemaal over eens.
De Internet Society (de mensen achter de IETF en RFC's) hebben zelfs een wereldwijde streep in het zand getrokken op 6 juni 2012, niet alleen om IPv6 op grote schaal te testen, zoals de vorige jaren, maar ook om vanaf dan alles actief te houden en het gebruik van IPv6 voor gewone gebruikers, die zich niet hoeven bezig te houden met de details, uit te breiden.
IPv6 is noodzakelijk omdat IPv4 gewoon niet genoeg adressen biedt voor de miljarden apparaten met internettoegang en dat is nog maar vandaag. In de toekomst zal misschien elk intelligent stofdeeltje een IP-adres moeten hebben. Dankzij NAT (Network Address Translation) kon IPv4 wel jaren verder hinken, met de hulp van enkele andere trucjes achter het gordijn, maar de enige echte oplossing bestaat uit de veel grotere reeks van mogelijke adressen (3,4 x 10^38) van IPv6.
IPv6 is al meer dan 10 jaar een standaard, maar 2012 is het jaar waarin IPv6 eindelijk aan slag komt: IPv4-adressen zijn in essentie uitgeput (ze worden nog wel verhandeld) en de IPv6-infrastructuur is er klaar voor, maar er is nood aan een reële toewijding voor een volledige operationele gelijkheid met IPv4. Zelfs als alles een beetje kapotgaat, dan nog moet IPv6 worden gepromoot. (Waarom het zo lang heeft geduurd? Er hangt geen financiële beloning aan de omschakeling, alleen een kost. Het is onvermijdelijk, maar dat geld moet uit het budget van iemand in elke organisatie komen.)
Daarom was het zo vreemd dat Apple in de schoonmaak die resulteerde in AirPort-configuratieprogramma 6.0 de ondersteuning voor IPv6 liet vallen. Het iOS AirPort-configuratieprogramma heeft deze ondersteuning nooit gehad. Veel functies die uit AirPort-configuratieprogramma 6.0 werden verwijderd, waren alleen van belang voor netwerkbeheerders en daar zijn er maar heel weinig van die nog wifi-apparatuur van Apple gebruiken, maar IPv6 heeft een grotere impact. Apple bouwde het jaren geleden al in in Mac OS X en iOS ondersteunde het al vanaf het prille begin. Het ontbreken van ondersteuning voor IPv6 in AirPort-configuratieprogramma betekende dat een breedbandmodem die op een nieuw geconfigureerd AirPort-basisstations werd aangesloten geen IPv6-informatie kon doorgeven aan het basisstation of aan andere apparaten op hetzelfde netwerk. Dat is een probleem. (Zie "AirPort-configuratieprogramma 6.0 ondersteunt iCloud maar is verder uitgekleed", 1 februari 2012, voor meer details over de iOS-app en de veranderingen in 6.0.)
Maar IPv6 is terug! Op de hielen van talrijke WWDC-aankondigingen, inclusief een stille revisie van het AirPort Express-basisstation (zie "AirPort Express omgevormd tot simultane dual-band hockeypuck", 11 juni 2012), heeft Apple een update van de versies voor Mac OS X en iOS van AirPort-configuratieprogramma uitgebracht. De voornaamste reden was de nieuwe ondersteuning voor simultaan dual-band netwerken in de nieuwe AirPort Express, dat werd geïntroduceerd in AirPort-configuratieprogramma 5.6.1 voor 10.6 Snow Leopard en 10.5 Leopard. (Alle 5.x-versies van AirPort-configuratieprogramma bieden IPv6-configuratie en 5.x-versies blijven werken met alle bestaande AirPort-basisstations vanaf de modellen van 2003.)
[Een opmerking is hier op zijn plaats, aangezien de versie-ondersteuning van AirPort-configuratieprogramma niet duidelijk is in 5.5 en 5.6. In juni 2011 bracht Apple AirPort-configuratieprogramma 5.5.3 voor 10.6 Snow Leopard en 10.5 Leopard uit. Deze versie bleef ook nog werken onder 10.7 Lion. Op 30 januari 2012 bracht Apple dan AirPort-configuratieprogramma 5.6 voor Mac OS X 10.7.2 Lion uit, samen met AirPort-configuratieprogramma 6.0, dat ook alleen voor Lion was. Goed. Maar in de lijst van het nieuwe AirPort-configuratieprogramma 5.6.1 staat geen ondersteuning meer voor Lion en wordt alleen 10.5.7 tot 10.6.8 vermeld. Verwarring troef! Als dit juist is, dan moeten gebruikers van Lion AirPort-configuratieprogramma 5.6.0 downloaden om nu ontbrekende opties op bestaande AirPort-basisstations te configureren en als je onder Lion werkt en een nieuwe AirPort Express koopt, waarvoor AirPort-configuratieprogramma 6.1 of 5.6.1 vereist is, dan zijn de in AirPort-configuratieprogramma 6.0 verwijderde opties ontoegankelijk.]
Het geüpdatete AirPort-configuratieprogramma 6.1 voor Lion en het herziene AirPort-configuratieprogramma voor iOS biedt ondersteuning voor de nieuwe AirPort Express, samen met een nieuwe knop "Internet opties…" in de weergave Internet. In de voornaamste weergave Internet kunnen nu IPv6 DNS-servers worden ingevoerd, die nodig zijn voor het oplossen van domeinnamen naar IPv6-adressen.
In het dialoogvenster "Internet opties…" staat een pop-upmenu "Configureer IPv6" met daarin de keuze tussen "Alleen Link-Local" (alleen gebruik op lokaal netwerk), "Automatisch" (overnemen via DHCP van de breedbandverbinding, zoals een IPv4-adres) of Handmatig (invoer van specifiek adres vereist).
Voor alle opties behalve "Alleen Link-Local" kun je "Native" of "Tunnel" selecteren, wat verwijst naar de manier waarop de IPv6-verbinding tot stand wordt gebracht. Bij een native verbinding krijgen alle apparaten op het netwerk IPv6-dienst; een getunnelde verbinding kapselt IPv6-verkeer in in de router en verpakt ze voor verzending over een IPv4-segment van het netwerk met als bestemming een volledig native IPv6-backbone. Ik weet dat dit een beetje technisch is, maar het kan je helpen wanneer je met je internetprovider of een andere serviceprovider praat om IPv6 te activeren.
IPv6 is niet de interessantste technologie ter wereld. Als je niets te maken hebt met internetinfrastructuur of informatica, dan is dit zoals luisteren naar rioolingenieurs die het hebben over het soort plastic dat wordt gebruikt voor afvoerleidingen. Maar IPv6 is een noodzakelijk onderdeel om ervoor te zorgen dat het internet blijft werken. De bits moeten blijven stromen!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Direct na de keur aan WWDC-aankondigingen, heeft Apple stilletjes een herziene versie van de AirPort Express-basisstation uitgebracht die een stuk bruikbaarder is geworden terwijl de prijs gelijk is gebleven op $ 99. Het model hanteert gelijktijdige dual-band ondersteuning en is gekrompen tot de grootte van een Apple TV: 3,9 inches (98 mm) lang en breed en 0,9 inch (23 mm) groot. (De Apple TV is iets zwaarder.) Apple werkt duidelijk aan ruimtewinning door van een oplaadstekker-achtige vorm over te gaan op een die overeen komt met de Apple TV. Ze passen precies bij en op elkaar. Er is slechts één verschil: de Apple TV is zwart en de AirPort Express (net als alle Apple Wi-Fi-apparatuur) is wit.
Het nieuwe model heeft nu ook eindelijk twee Ethernet-poorten: een voor het Wide Area Network (WAN) en de ander voor het Local Area Network (LAN). Deze poorten waren in voorgaande modellen in één poort samengevoegd. De Ethernet-poorten zijn beide slechts 10/100 Mb/s, wat ik jammer vind en later in dit artikel zal behandelen.
(Voordat je het vraagt, er hoeft geen update te komen van "Take Control of Your 802.11n AirPort Network, Third Edition" die we net hebben gereviseerd door onder andere informatie toe te voegen over AirPort-hulpprogramma 6.0 en AirPort-hulpprogramma voor iOS; zie ""Take Control of Your 802.11n AirPort Network" nieuwe editie", 24 mei 2012. Al het advies betreffende een AirPort Extreme, behalve dan het aankoppelen van apparaten via USB, geldt nu ook voor de AirPort Express.)
AirPort geschiedenis -- Apple introduceerde de AirPort Express in 2003 als een goedkoper en draagbaar alternatief en als uitbreiding voor het AirPort Extreme-basisstation. De AirPort Extreme kon tientallen gebruikers tegelijk aan en had een prima bereik. De AirPort Express was bedoeld voor maximaal 10 gebruikers en was klein genoeg om mee op reis te nemen maar het bereik was stukken minder dan de AirPort Extreme. Je kon het direct in het stopcontact steken met een uitklapbare stekker of voor $ 39 een audio/verlengingspakket kopen waarmee je er een lang elektriciteitsnoer op kon aansluiten.
De AirPort Express had echter drie unieke functies. Ten eerste had het (en heeft het) een audio-uitgang met zowel een analoge als digitale optische (TOSLINK) capaciteit. De audio-aansluiting zendt muziek van iTunes door middel van wat ooit AirTunes heette (alleen voor audio) en nu onderdeel is van AirPlay (dat audio en video aankan). Ten tweede heeft de AirPort Express een USB-aansluiting waarmee je een printer kan aansluiten om deze te delen over je lokale netwerk. Een derde minder bekend en minder gebruikte functie was de mogelijkheid om de AirPort Express een Wi-Fi adapter te laten zijn om je netwerk uit te breiden voor alleen Ethernet en audio. Dit lijkt te zijn verdwenen in AirPort-hulpprogramma 6.0.
In 2007 kreeg de AirPort Extreme 802.11n-ondersteuning, de nieuwste versie Wi-Fi en een jaar later kwam de Time Capsule uit die dit ook ondersteunde. Beiden konden zowel 2,4 GHz of de minder gebruikte 5 GHz-band 802.11n aan, die beide frequentiebereiken ondersteunt maar om te schakelen tussen deze twee banden moest je het basisstation wel herstarten. Beiden bevatten ook meteen al USB met de mogelijkheid een printer of harde schijf aan te koppelen of om een USB-hub aan te sluiten waarmee er meer schijven en printers konden worden aangekoppeld. In 2008 vernieuwde Apple de AirPort Express om alleen band 802.11n te ondersteunen maar behield de USB-beperking van maar één printer.
In 2009 kregen de AirPort Extreme en de Time Capsule weer een grote beurt: nu ondersteunden ze gelijktijdige dual-band. Je hoefde nu dus niet meer één band te kiezen of meer basisstations aan te schaffen voor het ondersteunen van oudere apparatuur die alleen werkte op 802.11b of 802.11g in 2,4 GHz, of nieuwere apparatuur zoals de iPhone en iPod touch-modellen, die alleen 2,4 GHz voor 802.11n aankunnen. (Alle iPad modellen en alle Macs sinds 2006 kunnen beide banden aan.)
De AirPort Express bleef achter. Met zijn prijs van $ 99 was hij goedkoper dan de AirPort Extreme ($ 179) en de Time Capsule ($ 299 of $ 499, afhankelijk van de capaciteit van de ingebouwde schijven, die sinds de introductie al twee keer zijn vergroot). Maar het had nog steeds een plekje vanwege zijn compactheid, de audio-uitvoermoeglijkheid en de mogelijkheid een Wi-Fi netwerk uit te breiden naar die moeilijk bereikbare plekken in huis of kantoor. Ik krijg bijna iedere week vragen van TidBITS-lezers en mensen die mijn Take Control boeken hebben aangeschaft over hoe je met een AirPort Express je netwerk kan uitbreiden om audio te zenden.
Terug naar nu -- Deze update brengt twee veranderingen behalve de zend-verbetering. Ten eerste, de overstap naar twee ethernet-aansluitingen, één voor WAN en één voor LAN geeft je de mogelijkheid om de AirPort Express als je enige basis station te gebruiken in een gemengde ethernet/wifi-netwerk. Ten tweede, de platte externe stroom kabel in plaats van een vaste stekker (tenzij je het uibreidingspakket hebt gekocht, wat sinds vorig jaar niet meer wordt geleverd) maakt het veel eenvoudiger de AirPort Express te positioneren thuis of op reis.
Mijn enige ergernis is het blijven gebruiken van 10/100 Mb/s-ethernet, zelfs nu het aparte porten voor WAN en LAN heeft. Deze verouderde standaard is ook te vinden in de Apple TV, waar het logisch is, omdat niemand meer dan 100 Mb/s nodig heeft om video te streamen naar zijn apparatuur. Maar bij een router, is het een beetje frustrerend.
Blijkbaar en dit is te testen, heeft Apple niet de interne draadloze doorvoersnelheid begrenst. Dat betekend dat je de volledige ruwe 75 Mb/s en 300 Mb/s-bandbreedte moet kunnen gebruiken in 2,4 en 5 GHz tussen apparatuur over elke band (hoewel de doorvoer dichterbij 30-40 Mb/s en 100-150 Mb/s is). Als je wil, kun je een goedkope gigabit-switch op de LAN-aansluiting van de AirPort Express aansluiten en gebruikmaken van een volledige gigabit-doorvoer tussen bedrade apparatuur. De beperking is alleen voor de zeldzame mensen welke meer 100 Mb/s doorvoer voor het internet willen en draadloos-naar-ethernet schakeling gebruiken, waar je veel data transporteerd gewoonlijk tussen bedraad ethernet en draadloze wifi apparatuur.
Zelfs zonder het geüpdate apparaat getest te hebben, ben ik zeker dat het een grote hit zal zijn voor mensen die $ 179 te duur vonden en die er aan dachten een goedkoper router van een andere fabrikant te kopen, of voor diegene welke een goedkoop, gebruiksvriendelijk basisstation willen kopen voor kennissen of vrienden. De verbetering van de extra ethernet-aansluiting en de prijsdaling maken het betaalbaar om in het Apple kamp te blijven voor een gemakkelijk setup en configuratie, plus volledige ondersteuning voor alle dingen die Apple.
Ik voorzie een toekomstige samenvoeging van de Apple TV en AirPort Express door een HDMI-aansluiting aan de AirPort Express toe te voegen en op een A5 processor te vertrouwen om video-streams en draadloos routing af te handelen op het zelfde moment. Ze gebruiken beiden de zelfde behuizingen qua afmetingen en maken verbinding met consumenten elektronica-apparatuur. Een samenvoeging is even logisch als Time Capsule's combinatie van back-up schijf en basis station.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Portable Document Format (pdf) (door Adobe geïntroduceerd in 1993, tegenwoordig een open ISO-standaard) is uitgegroeid tot een de facto standaard voor het delen van documenten via het web. Mede dankzij het gratis Adobe Reader-programma en het programma Voorvertoning van Apple als onderdeel van Mac OS X, kan iedereen die een pdf op een website vindt het betreffende bestand openen. Maar wat als je zo'n pdf alleen even snel wilt inzien, zoals een normale web-pagina, om vervolgens weer verder te surfen zonder het helemaal te hoeven downloaden, in Voorvertoning of Adobe Reader te openen en vervolgens het bestand in je Downloads-map weer op te ruimen?
De Mac heeft web-gebaseerde pdf-ondersteuning ingebouwd; Safari kan al jaren zelf pdf's vertonen. Chrome, de browser van Google die steeds populairder wordt, ondersteunt nu ook zelf pdf's. Maar Firefox, de derde grote browser op het OS X platform, heeft nog steeds moeite met PDF's, waardoor gebruikers van Firefox PDFs nog steeds moeten downloaden, om ze vervolgens in Voorvertoning of Adobe Reader te bekijken. In de loop der jaren zijn er vele invoegtoepassingen geweest waarmee PDFs binnen Firefox bekeken konden worden, maar de meesten daarvan zijn een zachte dood gestorven, en veel Firefox-gebruikers hebben geen idee wat de huidige mogelijkheden zijn.
Met de komst van Adobe Reader 10.1.3, Adobes gratis combinatie van een applicatie en een browser-invoegtoepassing is het speelveld radicaal gewijzigd. Daarbij moet wel vermeld worden dat het installeren van de Adobe Reader pdf-invoegtoepassing een aantal neveneffecten kan hebben op het gedrag van een browser. Het is dan ook hoog tijd om weer eens een overzicht te geven wat je in de browser van jouw keuze allemaal met pdf's kan doen, of niet kunt doen en hoe je dat dan allemaal moet doen.
Safari -- Apples Safari kan al jaren pdf's tonen alsof ze een gewone webpagina zijn. Klik op een koppeling waarvan de url eindigt op .pdf en het onderliggende bestand wordt zonder verdere omhaal in het huidige venster getoond. Mocht je het bestand op je harde schijf willen opslaan, dan heb je een aantal mogelijkheden:
Als je weet dat een koppeling verwijst naar een pdf die je wilt opslaan kun je een Control-klik (of rechtermuisklik) doen op de koppeling en een van de "Bewaar Als…"-mogelijkheden uit het contextuele menu kiezen.
Nog sneller is het als je Option-klikt op de koppeling naar de pdf; het bestand komt dan meteen in je Downloads-map terecht.
Als je het pdf-bestand al in een Safari-venster geopend hebt kun je op een willekeurige plek in die pdf op Control-klikken en kiezen of je het bestand in Voorvertoning wilt openen; je kunt ook "Bestand > Bewaar Als" kiezen, of de Download knop gebruiken die onder in je scherm verschijnt. (De betreffende knoppen zijn normaliter verborgen; als je ze niet ziet, beweeg dan je cursor naar de onderkant van je scherm, ongeveer in het midden.)
Maar er is nog een andere, meer permanente manier om Safari te dwingen om een pdf op te slaan; als je liever hebt dat Safari standaard pdf's download in plaats van toont, dan moet je gebruik maken van de commandoregel. Sluit Safari af, open Terminal, kopieer de volgende regel, plak die in het Terminal-venster en geef Return:
defaults write com.apple.Safari WebKitOmitPDFSupport -bool YES
Nadeel is dat hiermee het vertonen van pdf's volledig wordt uitgeschakeld. Om het weer te activeren moet je in Terminal het volgende commando geven:
defaults write com.apple.Safari WebKitOmitPDFSupport -bool NO
Bij het bekijken van een pdf in Safari heb je een aantal mogelijkheden, die je kunt oproepen door op een willekeurige plek in het Safari-venster te Control-klikken. Je kunt tekst selecteren en kopiëren, inzoomen, en uitzoomen. Verder kun je er voor kiezen om één of twee pagina's tegelijkertijd te tonen, en dat per pagina (of twee pagina's) of doorlopend. Je kunt zoeken op tekst, en interne koppelingen en webkoppelingen zijn actief, maar Safari toont geen boekenleggers. En je kunt uiteraard de PDF afdrukken via "Bestand > Druk af".
Chrome -- Chrome's ondersteuning van pdf lijkt erg op die van Safari. De ingebouwde pdf-lader staat standaard aan en je kan pdf-koppelingen naar de schijf kopieëren via een contextueel menu of door er op te Option-klikken. Als een pdf eenmaal in een Chrome-venster is terecjt gekomen kan je het opslaan via een ander contextueel menu of door op het floppy disksymbool te klikken dat rechtsonder in het venster verschijnt als je met de muis in die buurt komt.
In tegenstelling tot Safari is het commando om het intern laden geheel uit te schakelen makkelijk bereikbaar. Typ chrome://plugins/ in de adresbalk van Chrome en klik op Return, waarna je een lijst met plug-ins te zien krijgt. Klik vervolgens eenvoudigweg op de Zet uit-link onder "Chrome PDF Viewer" en Chrome zal .pdf-links behandelen als te downloaden bestanden in plaats van als weer te geven pagina's. Een andere verbetering boven Safari is dat je de browser niet hoeft te herstarten na het veranderen van deze instelling.
Net als bij Safari kan je in Chrome niet heel veel doen met een pdf. Je kan in- en uit-zoomen, tekst selecteren en kopieëren, de pdf afdrukken, zoeken naar tekst en ongebruikelijk genoeg, de weergave roteren. Interne en externe koppelingen werken maar ook hier worden er geen bladwijzers weergegeven.
Firefox -- Firefox doet de dingen anders. De beste mensen van de Mozilla Stichting hebben duidelijk besloten dat ondersteuning van pdf-bestanden in de browser niet nodig is. Klik op een link naar een pdf-bestand en er verschijnt een dialoogvenster met de vraag "Wat moet Firefox doen met dit bestand?" Firefox kan het bestand in Voorvertoning openen (of welk standaardprogramma je daarvoor hebt gekozen) of het kan het bestand opslaan op de schijf. Maar het kan niet het bestand in de browser vertonen.
In het verleden zijn er diverse plug-ins geweest die pdf-openen in Firefox inschakelde maar die leden onder een onelegante interface of bleken niet in staat na een update van Firefox te blijven werken.
De compatibiliteit van Schubert|it's PDF Browser Plugin ging op en neer. Het schijnt op het ogenblik in Firefox 12 weer wel te werken maar zelfs als het werkt is het nogal beperkt en ontbeert zelfs de mogelijkheid om tekst te selecteren, een verbazingwekkend gebrek voor een plugin die $ 69 kost voor commercieel gebruik, het is gratis voor onderwijs en particulier gebruik. (Interessant is dat Schubert|it's PDF Browser Plugin ook de weergave van PDF's in Chrome en Safari kan overnemen maar waarom iemand dat zou wensen is onduidelijk want het is slomer en heeft minder mogelijkheden.)
Nitro PDF Software's PDF Download is overtuigender en biedt opties om elke .pdf-link te bewaren, in de browser te openen of als html te openen, maar onderpresteert. De html-optie produceert een pagina die nog maar in de verte iets lijkt op het oorspronkelijke bestand terwijl het openen in de browser de pdf in feite in een plaatje omzet. Het resultaat is in beide gevallen onscherp en verschijnt met de nodige vertraging op het scherm. Het is duidelijk dat er iets gewenst is dat robuster is.
Ten slotte PDF Viewer, een Firefox add-on die, volgens Mozilla's informatie "een nieuwe en revolutionaire extensie is die web-standards technologie gebruikt die het mogelijk maakt om vrijwel alle pdf's in Firefox weer te geven zonder een plug-in". Wat er revolutionair is, is niet de mogelijkheid om een pdf weer te geven maar dat de PDF Viewer daar html en Javascript voor gebruikt en geen plug-in is (al zal de gebruiker het verschil niet opmerken). PDF Viewer lijkt zijn werk goed te doen en biedt veel van dezelfde kenmerken die Safari en Chrome hebben, inclusief tekst-selectie, in- en uitzoomen, zoeken en een knop om de pdf te downloaden. Opvallend is dat het ook een navigatiekolom heeft waarin het een postzegelweergave of bladwijzers kan tonen.
Het ontbreekt echter aan ondersteuning voor afdrukken (je zult dan moeten downloaden en afdrukken vanuit Voorvertoning). Maar het grootste minpunt is de traagheid, zowel in het voor de eerste keer laden van de pagina en soms ook als de pagina's al geladen zijn. Korte documentjes als een simpele flyer van mijn website gaat zonder problemen. Langere documenten als een handleiding van Apple komen wat traag binnen maar niet onacceptabel. De Mozilla support-site vermeldt wel dat de plug-in nog in beta is.
Adobe Reader: One Size Fits All? -- In theorie zou de 10.1.3-versie van de Adobe Reader browser plug-in moeten zorgen voor een eenduidige en consistente weergave van pdf's, onafhankelijk van welke browsers je gebruikt. Helaas is de praktijk anders: de plug-in werkt zoals het moet in Safari, maar in het geheel niet onder Chrome, en soms wel en soms niet in Firefox.
Het installeren van de Adobe Reader plug-in vervangt de ingebouwde pdf-weergave van Apple in Safari en schakelt ook de pdf-weergave in de Terminal uit. Gelukkig is het weer inschakelen van de ingebouwde mogelijkheden van Safari alleen een kwestie van het verwijderen van de volgende twee bestanden (je hebt hier je beheerderswachtwoord voor nodig):
/Library/Internet Plug-Ins/AdobePDFViewer.plugin /Library/Internet Plug-Ins/AdobePDFViewerNPAPI.plugin
Adobe Reader met Chrome is een apart verhaal. De lijst van plug-ins in Chrome laat zien dat de plug-in geïnstalleerd is, maar als je de eigen pdf-weergave van Chrome uitzet, de plug-in van Adobe inschakelt en vervolgens een pdf probeert te bekijken wordt je beloond met een zwart scherm met een klein berichtje erin dat de plug-in niet geladen kan worden. De Adobe Reader plug-in werkt dus gewoon niet voor Chrome gebruikers.
En dus komen we terug bij Firefox, dat, zoals gebruikelijk knorrig en onvoorspelbaar, goed samenwerkt met de Adobe Reader plug-in, behalve als het dat niet doet. In eerdere versies van Firefox, inclusief versie 3, werkte de Adobe Reader plug-in goed. De combinatie van Firefox 12 en Adobe Reader 10.1.3 heeft een serieus probleem waardoor er alleen maar een blanco scherm getoond wordt als je op een .pdf-link klikt. Van deze bug hebben volgens deze blog post op de website van Mozilla de meeste gebruikers last; om het nog erger te maken kan het ook vastlopers veroorzaken op een Mac in 32-bit modus. In mijn tests op een recente MacBook Pro met Mac OS X 10.7.3 Lion trad het probleem vaak op: ik kreeg geen enkele pdf te zien, maar had ook geen vastlopers. Adam Engst heeft echter kennelijk krachten die ik niet bezit; Firefox laat pdf's prima zien op zijn 2008 Mac Pro met Mac OS X 10.6.8 Snow Leopard.
Dit rare gedrag is erg jammer, omdat de Adobe Reader plug-in bij Safari en Chrome langzamer aanvoelt dan de ingebouwde mogelijkheden maar wel meer kan. Als je klikt op het Adobe-logo zie je ruwweg dezelfde mogelijkheden als in Adobe Reader zelf: programma, voorvertoningen, bladwijzers, bijlagen en zoekresultaten. Het is eenvoudig om naar specifieke pagina's te springen, er zijn nauwkeurige mogelijkheden om te zoomen (Chrome biedt vergelijkbare snelkoppelingen). Je kunt het document ook roteren, de eigenschappen bekijken en instellen hoe de pagina weergegeven wordt. Een navigatiekolom aan de rechterkant biedt mogelijkheden om pdf's te maken en converteren, maar daar heb je wel een betaald account bij Adobe voor nodig en bij mij werkten de tools voor ondertekenen en commentaren geven niet.
Uiteindelijk is de Adobe Reader plug-in een wat rare verschijning. Het kan meer dan de ingebouwde mogelijkheden van de browsers, maar is tegelijkertijd trager en onhandiger omdat het zoveel tegelijk probeert te doen. Voor de uitgebreide mogelijkheden is het waarschijnlijk het handigst om gewoon de pdf te downloaden en de losse Adobe Reader te gebruiken.
Aanbevelingen -- Omdat pdf bedoeld is als een standaard-technologie, die hetzelfde is op alle platforms is het ironisch dat het programma maar weinig consistent is in het gebruik in browsers. Gelukkig kun je ook voor andere tools kiezen. Maar welke?
Voor de groeiende groep Chrome-gebruikers is er eigenlijk geen keuze. Je gebruikt de ingebouwde mogelijkheid, maar dat is helemaal geen slechte zaak. Op een goede dag hebben Firefox-gebruikers meer keuze, PDF Viewer is ondanks af en toe prestatieproblemen, een functionele en nuttige tool om pdf's weer te geven. Het komt misschien een beetje tekort in mogelijkheden, maar het werkt en dat is de achilleshiel van de samenwerking tussen Adobe en Mozilla. Op dit moment is PDF Viewer dus het beste pdf-hulpmiddel voor gebruikers van Firefox. Bij een oplossing van Adobe moeten we deze opvatting wellicht herzien, maar op dit moment kan ik Adobe Reader in combinatie met Firefox niet aanraden.
Dat brengt ons terug bij Safari, met afstand de meest pdf-vriendelijke browser van de drie. De ingebouwde ondersteuning voor pdf's is al goed, maar de mogelijkheid om te schakelen tussen beide weergaven is een bonus, al moet het een beetje omslachtig. Voor diegenen die alleen af en toe een pdf hoeven te bekijken op het web is de ingebouwde weergave van Safari prima, maar voor mensen die vaker pdf's gebruiken is Adobe Reader de winnaar op basis van mogelijkheden. Dit is nauwelijks verrassend, omdat ook Adobe Reader (en Acrobat Pro) meer mogelijkheden bieden dan Voorvertoning van Mac OS X. Het gaat per slot van rekening om een formaat dat Adobe zelf heeft gemaakt.
De volgende stap voor Adobe: ervoor zorgen dat de plug-in werkt in zowel Chrome als Firefox, zodat ik de tool zonder voorbehoud kan aanraden.
(Met dank aan Roger Cohen voor aanvullende informatie voor dit artikel.)
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
iMovie '11 9.0.6 -- Apple heeft iMovie ‘11 9.0.6, uitgebracht, een update die grotendeels is gewijd aan de upgrade van het videobewerkingsprogramma om met de schermresolutie van de net uitgebrachte MacBook Pro met een Retinascherm (2880 bij 1800 pixels, om precies te zijn) om te kunnen gaan. Jeff Carlson merkt via Twitter op dat de omvang van het programma is opgeblazen van 438 MB naar meer dan 1,2 GB (hoewel de support-pagina van Apple de download heeft geklokt op 1,01 GB). Naast beeldschermverbeteringen voegt de update ook ondersteuning toe voor de Catalaanse, Kroatische, Tsjechische, Griekse, Hongaarse, Roemeense, Slovaakse, Thaise, Turkse en Oekraïense taal. Neem er nota van dat iMovie 9.0.6 nu Mac OS X 10.7.4 Lion vereist; deze veranderingen zijn niet beschikbaar voor gebruikers die met 10.6 Snow Leopard werken. ($ 14,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update met Software Update of bij de Mac App Store, 1,08 GB via Software Update of 1,26 GB via Mac App Store)
Reacties - iMovie '11 9.0.6
MacBook Pro (medio 2012) software-update 1.0 -- Apple heeft een dag na het onthullen van de geüpdatete sliert van MacBook Pro's MacBook Pro (medio 2012) Software-update 1.0 uitgebracht voor alle nieuwe modellen, voor zowel de 15,4-inchversie met het Retinascherm als de 13- en 15-inch niet-Retinamodellen (zie "Nieuwe MacBook Pro heeft Retinascherm en flashgeheugen", 11 juni 2012). Apple stelt dat de update de grafische stabiliteit, de ondersteuning voor een extern beeldscherm en de ondersteuning voor USB 3.0-apparatuur verbetert. (Gratis, 1,06 GB)
Reacties - MacBook Pro (Mid 2012) Software Update 1.0
MacBook Air (Mid 2012) Software Update 1.0 -- Apple heeft MacBook Air (Mid 2012) Software Update 1.0 uitgebracht voor de nieuwe MacBook Air-modellen (zie "MacBook Air krijgt USB 3.0 en snellere processoren", 11 juni 2012). De update belooft reparaties en verbeterde grafische stabiliteit, prestaties van het flash-geheugen en ondersteuning van externe beeldschermen . (Gratis, 1,06 GB)
Reacties - MacBook Pro (Mid 2012) Software Update 1.0
MacBook Pro (Retina) Trackpad Update 1.0 -- Apple heeft snel MacBook Pro (Retina) Trackpad Update 1.0 uitgegeven voor hun net geïntroduceerde MacBook Pro met Retinascherm om een probleem op te lossen met het reactievermogen van het stuurvlak (zie "Nieuwe MacBook Pro heeft Retinascherm en flashgeheugen", 11 juni 2012). De updater wordt geïnstalleerd in de Hulpprogramma-map in je Programma's-map en start automatisch op. (Gratis, 1,26 MB)
Reacties - MacBook Pro (Retina) Trackpad Update 1.0
Java voor OS X Lion 2012-004 en Java voor Mac OS X 10.6 Update 9 -- Met de belofte van verbeterde beveiliging heeft Apple twee Java-updates uitgegeven: Java for OS X Lion 2012-004 en Java for Mac OS X 10.6 Update 9. Beide updates deactiveren de Java plug-in als er al enige tijd geen applets meer draaien. Je kan echter het gebruik van Java weer aanzetten door te klikken op een webpagina in een veld met een "Inactive plug-in"-label. Voor Lion-gebruikers zet de update automatisch de plug-ins uit als de vorige update (Java voor OS X Lion 2012-003) niet geïnstalleerd was. Zowel de Mac OS X 10.7 Lion als de 10.6 Snow Leopard versie, werken meteen de Java SE bij naar versie 1.6.0_33, dat Macs zou moeten beschermen tegen het zonder toestemming uitvoeren van willekeurige code door onbetrouwbare Java applets (volgens Apple's security overview). De updates zijn beschikbaar via Software Update en directe download en Apple herinnert je eraan om eventueel draaiende webbrowsers en Java-programma's af te sluiten voor je de updates installeert. (Gratis, 64,07 MB en 76,34 MB)
Reacties - Java voor OS X Lion 2012-004 en Java voor Mac OS X 10.6 Update 9
Aperture 3.3 -- Met het uitbrengen van Aperture 3.3 koppelt Apple zijn professionele fotobeheerder en -bewerken nauwer aan iPhoto ‘1 via een nieuwe gedeelde bibliotheek. Je kunt nu dezelfde afbeeldingen vanuit zowel Aperture als iPhoto bereiken zonder foto's handmatig te moeten im- of exporteren en de beide programma's delen Gezichten, Plaatsen, diashows en albums. Aperture 3.3 is tevens geoptimaliseerd voor de nieuwe MacBook Pro met Retina Display (zie "Nieuwe MacBook Pro heeft Retinascherm en flashgeheugen", 11 juni 2012). De update bevat ook een paar nieuwe functies, waaronder ondersteuning voor AVCHD-video, Skin Tone- en Natuurlijke Grijstint-modi zijn toegevoegd aan de Witbalans-functie, verbeterde Highlights & Schaduwen-gereedschappen en een Auto Enhance-knop is toegevoegd aan het Aanpassingen-paneel. De gebruikersinterface is verbeterd met een nieuwe handmatige mogelijkheid om de sorteervolgorde in Project-weergave aan te passen via verslepen. Het weergeven van Facebook, Flickr en MobileMe-albums als miniaturen als accounts worden geselecteerd in de bronlijst en de aanpassing van een aantal termen ("Origineel" in plaats van "Master" en "Info" in plaats van "Metadata"). Let op dat Aperture 3.3 nu Mac OS X 10.7.4 vereist. Deze veranderingen zijn niet beschikbaar voor gebruikers met 10.6 Snow Leopard. ($ 79.99 nieuw in de Mac App Store, gratis update, 528 MB)
Reacties - Aperture 3.3
iPhoto ‘11 9.3 -- Apple heeft iPhoto ‘11 9.3 uitgebracht, die een betere integratie tussen het consumenten-fotobeheerprogramma en het meer op de professionele fotografen gerichte Aperture brengt door middel van een nieuwe, ééngemaakte bibliotheek. Net als in de nieuwste versie van Aperture (zie "Aperture 3.3", (hierboven � 12 juni 2012) kun je nu bibliotheken delen tussen iPhoto en Aperture en zo foto's, Gezichten, Plaatsen, diashows en albums delen. De update brengt ook ondersteuning voor de AVCHD-bestandsindeling, bewaart sleutelwoorden en titels in geëxporteerde bestanden met ingebedde gps-locatiegegevens, voegt de mogelijkheid tot vlaggen toe wanneer je je in Vergrote weergave bevindt en maakt automatisch het beschrijving-veld langer als dat nodig is tijdens het typen van tekst. Het brengt ook een nieuwe Export-optie waarmee je geëxporteerde foto's kunt organiseren in submappen op gebeurtenis. Let erop dat je voor iPhoto 9.3 nu Mac OS X 10.7.4 nodig hebt, deze veranderingen zijn niet beschikbaar voor gebruikers die 10.6 Snow Leopard draaien. Voor wie nog zou willen upgraden vanaf iPhoto 5 of ouder heeft Apple ook het iPhoto Library Upgrader-gereedschap uitgebracht, dat ook alleen onder Lion draait. (nieuw € 11,99 in de Mac App Store, gratis update via Software-update of de Mac App Store, 630,4 MB via Software-update of 599,65 MB via Apples hulppagina)
Reacties - iPhoto ‘11 9.3
iTunes 10.6.3 -- Apple heeft iTunes 10.6.3 uitgebracht, een onderhoudsupdate die compatibiliteit voor de op stapel staande publieke aankomst van Apples volgende grote besturingssysteem (zie "OS X 10.8 Mountain Lion komt uit in juli 2012", 11 juni 2012). Het repareert ook verscheidene fouten, waaronder het onverwachte verwijderen door iTunes van apps van een apparaat en van afspeellijsten die op het apparaat gemaakt werden, het synchroniseren van foto's naar een apparaat in een onverwachte volgorde en een probleem waarbij iTunes niet meer reageerde bij het synchroniseren naar een oorspronkelijke iPad die een iBooks-leerboek bevatte. (Gratis, 176,9 MB via Software-update.)
Reacties - iTunes 10.6.3
Er gebeurde ongetwijfeld meer de afgelopen week, maar tussen WWDC-uitputting en ons "TidBITS Presents: Adieu MobileMe", was dit stuk van Macworld met Tim Cook die een nieuwe professionele Mac beloofde, het enige dat ons opgevallen was.
Cook belooft nieuwe professionele Mac voor 2013 -- In antwoord op een vraag van een klant over de weinig indrukwekkende Mac Pro-update afgelopen week (zie "Mac Pro krijgt slechts kleine snelheidsverhoging, geen Thunderbolt, noch USB 3.0", 11 juni 2012), antwoordde Apple CEO Tim Cook in een e-mail dat Apple werkt aan een grotere update van de professionele Tower-model Mac. Cook schreef, "Maak je geen zorgen. Hoewel we tijdens de presentatie vandaag geen mogelijkheid hadden over een nieuwe Mac Pro te praten, werken we aan iets echt fantastisch voor later dit jaar". Macworld kreeg van Apple bevestigd dat dit bericht inderdaad van Cook afkomstig was.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering