Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1120, 2 april 2012

Helaas, geen 1 april-aflevering dit jaar! Maar we noemen wel een aantal van onze favoriete aprilgrappen, producten en diensten voor het geval je offline was op zondag. Op het serieuze vlak legt Adam uit hoe je tot wel 3 GB meer opslagruimte kunt krijgen op Dropbox door bètatesten van de nieuwe functie Camera Upload, bespreekt Jeff Carlson hoe de app PhotoSync te gebruiken om beelden heen en weer over te zetten tussen Macs en iOS-apparaten en legt Glenn Fleishman uit waarom Apples strategie van het maken van stapsgewijze wijzigingen in zijn producten de rest van de technologische-industrie in verwarring brengt. We zijn ook blij dat we onze nieuwste e-boek kunnen aankondigen: "Take Control of CrashPlan back-ups" door Joe Kissell, en als je in de buurt van New York City bent op 18 april 2012, nodigen we je uit om Adam en andere personen van de industrie te komen horen praten over de Apple mediawereld op MacTech Boot Camp in New York. Belangrijke software deze week omvat Audio Hijack Pro 2.10.3, iPhoto '11 9.2.3, Logic Pro 9.1.7 en Logic Express 9.1.7, iTunes 10.6.1, Airfoil 4.7 en Safari 5.1.5.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1120i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Onze favoriete 1e April-grappen voor 2012

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: MSH, SWB]

We zijn grote fans van 1 April, zozeer zelfs dat we al een April Fools-nummer schrijven sinds 1991. Dit jaar echter, viel de vakantie op een zondag, en de grap is meestal verloren als mensen die niet op de dag zelf ervaren. Dus in plaats van een April Fools-nummer voor 2012 uit te brengen, willen we een aantal van onze favoriete online-grappen, namaaksites en op andere wijze amusante zaken van gisteren meedelen. Als je andere goede grappen zag die we gemist hebben, deel ze mee in de commentaren!

Apparent voegt Shreddie toe aan Doxie Line - TidBITS sponsor Apparent Corporation verklaarde in een pers aankondiging de komende Shreddie, een batterij- en USB-gevoede mobiele papiervernietiger, die in twee richtingen werkt. Zet de schakelaar om van FWD op REV en Shreddie stelt de documenten weer samen. Want, zoals Shreddie zegt: "heeft niet iedere papiervernietiger behoefte aan een optie voor ongedaan maken?" We hopen dat Apparent er aan werkt om de fusie van Doxie en Shreddie te maken, zodat je scannen en versnipperen in een enkele stap kunt doen.

ThinkGeek zorgt voor de uitrusting van het Empire -- Dit is een probleem. Je bent Darth Vader. En je hebt een rommelige kamer. Hoe die te versieren? Wat vind je van een Admiral Ackbarzingende-vis? ThinkGeek heeft precies wat je nodig hebt. En met wat voor soort spelletjes zou je je rommel willen versieren? Wat vind je van Hungry Hippos voor iPad? Snacks tussen de spelletjes in? Mis ThinkGeek's Keurig K-cup 5-Star Meals niet en Minecraft Marshmallow Creeps.

Google Maps 8-bit-versie -- Buigend voor druk van de markt , heeft Google Google Maps in het Nintendo Entertainment System (NES) ingebracht, het produceren van een NES-patroon met een modem voor de verbinding met de servers van Google en het verstrekken van een intro video die voor waardevolle oplossingen van problemen zorgt (blaas op het patroon om bugs te verwijderen). Zorg ervoor dat je het eens probeert. Google Maps voor de NES is volledig functioneel!

Flickr Hommage aan Bill Atkinson - Bill Atkinson heeft niet zomaar QuickDraw en HyperCard uitgevonden. Hij is ook een ervaren natuurfotograaf en staat bekend om de Atkinson Dithering, een methode die een kleurenfoto in individuele zwarte en witte pixels vertegenwoordigt. Flickr heeft nu aangekondigd dat de Atkinson Dither de standaard zal zijn voor alle foto's op Flickr. Als je twijfelt over de esthetische waarde van de Atkinson Dither in de megapixel wereld van vandaag, bekijk dan deze pagina van enkele van de best gerasterde.

Goodreads op zoek naar recensenten -- De sociale leessite Goodreads publiceerde een job beschrijving op zoek naar hyperintelligente applicatie voor pan-dimensionele muizen (ze zullen ook rekening houden met gekwalificeerde dolfijnen) om om zich te belasten met de Goodreads Engine, de op twee na grootste supercomputer in het universum van Ruimte en Tijd ontworpen voor de ultieme vraag wat mensen vervolgens willen lezen. Toepassen raden we je alleen maar aan is als je niet gevoelig bent voor paniek.

Gmail Tap doet morsecode herleven -- Heb je problemen met typen op kleine smartphone-toetsenborden? De ingenieurs bij Google hebben teruggegrepen op het verleden voor een oplossing, Gmail Tap, waarbij je slechts met twee toetsen typt, een punt en een streep. Werkelijk waar, morsecode voor je telefoon: eenvoudig om te leren, makkelijk om te typen en je hoeft zelfs niet naar je scherm te kijken. Maar indrukwekkender is om de ingenieurs in de introductievideo met uitgestreken gezicht te horen praten over Gmail Tap Multitasking, waarbij je vier knoppen tot je beschikking hebt zodat je twee tekstgesprekken tegelijkertijd kunt voeren.

Twillio Telegram -- "Wacht even", zeg je, "morsecode is zo van de vorige eeuw. Hoe zit het met telegrammen?" Een uitstekende vraag en Twillio, een firma die bedrijven helpt met het bouwen van voicemail-en smsapps voor de cloud, heeft Twillio Telegram aangekondigd waarmee men verder gaat dan morsecode en werkt met echte telegrammen die persoonlijk worden afgegeven via een overeenkomst met de website TaskRabbit die dit per individu verzorgt.

Google Chrome multitaskmodus -- Multitasking moet wel een besmettelijk idee bij Google zijn, waar het Chrometeam de nieuwe Multitaskmodus voor de webbrowser Chrome aankondigde. In multitaskmodus kan je het web afstruinen met twee (of meer) muizen die elk afzonderlijk werken. Wachten tot een bladzijde is geladen is verleden tijd, blijf gewoon doorwerken met de andere muis! Multitaskmodus maakt het zelfs mogelijk om met meerdere personen tegelijkertijd op dezelfde computer het web af te struinen. Bekijk de video.

Conan O'Brien koopt Mashable -- Het is een frustratie die we allemaal maar al te goed kennen:

"Ik heb er schoon genoeg van om het internet af te zoeken naar elk nieuws over technologie: apparaten, gadgets, wat komt er aan, misschien zelfs een waarderingssysteem voor gadgets die daar te vinden zijn. Het bestaat niet op het web en het is de hoogste tijd dat het er wel is".

Om daar iets aan te doen heeft televisiepresentator Conan O'Brien de site voor technisch nieuws, Mashable voor $ 3.500 gekocht, waarmee hij de plaats van vorige CEO Pete Cashmore inneemt. We vragen ons voornamelijk af hoeveel meer dan $ 3.500 Mashable aan Conan O'Brien moest betalen om de video op te nemen.

Echt geavanceerd zoeken met Google -- We vragen ons af of het maken van 1 aprilgrappen een wedstrijdgebeuren bij Google is, waarbij het zoekteam besloot om ons de Echt Geavanceerde Zoek -interface te geven. Vergeet eenvoudige zoekopdrachten, waarbij je een paar woorden opgeeft en Google terugkomt met de pagina's die het meest waarschijnlijk datgene bevatten waar je naar opzoek was. Met Echt Geavanceerd Zoeken kun je zoeken naar "woorden die bijna maar niet helemaal ongelijk zijn", "straattaal rijmend op" en "subtekst of insinuaties voor" en dan onder andere de zoekopdracht toespitsen op "letterype", "content die waar is" en "beschamende grammaticale blunders". Het is helaas maar een interface en levert eigenlijk geen resultaat op, dus onze stem voor de beste Google-grap gaat naar het volledig functionerende Google Maps voor NES.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Extra opslagruimte voor wie Dropbox Camera Upload helpt testen

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  8 reacties (Engelstalig)

[vertaling: SL]

Gebruik je Dropbox en wil je je hoeveelheid opslagruimte gratis vergroten? Dropbox geeft tot 3 GB aan extra opslagruimte aan mensen die bereid zijn om een bèta-test te doen van de nieuwe functie Camera Upload in het bureaubladprogramma Dropbox. Camera Upload is een beetje zoals Photo Stream in iCloud en werkt met Mac-, Windows- en Android-versies van Dropbox.

In de bureaublad-versies van Dropbox brengt Camera Upload automatisch foto's en video's vanaf een camera of een iOS-apparaat naar een nieuwe Camera Uploads-map in je Dropbox-map. Het programma toont een dialoogvenster voor elk apparaat dat je aansluit en biedt aan om in de toekomst automatisch te uploaden. Klik op de knop Start Importeren en Dropbox kopieert alle foto's en video's lokaal, om ze daarna te uploaden naar de Dropbox-website voor het synchroniseren met je andere apparaten. Een nieuwe menuopdracht "View Progress" in het Dropbox-menu geeft een dialoogvenster, zodat je het importeren kunt bijhouden. Zodra de bestanden zijn geïmporteerd worden ze hernoemd met de datum en het tijdstip waarop de foto is gemaakt. Gekopieerde foto's en video's worden niet op de camera gewist, maar het programma zal ze niet meer uploaden, zelfs niet als je de naam verandert of ze verplaatst uit de Camera Uploads-map.



Bij de eerste foto die je uploadt, zal Dropbox je 500 MB aan extra opslagruimte geven en elke volgende 500 MB die je de overdraagt via Camera Upload zal nog eens 500 MB toevoegen, tot maximaal 3 GB. (Controleer hoeveel ruimte je hebt voordat je begint met uploaden, zodat je weet wanneer je de volledige 3 GB hebt gekregen. Je kunt ook op Dropbox Events zien of Dropbox je de extra opslagruimte heeft gegeven.) Je kunt de foto's en video's verwijderen nadat ze zijn geüpload. De extra opslagruimte is blijvend. Alleen bestanden die geüpload zijn via Camera Upload tellen. Dropbox zegt dat je er niet komt door alleen maar een groot bestand te kopiëren naar die map. Gelukkig is het eenvoudig om met een stel snelle foto's en video's de grens te bereiken. Dropbox let niet op de kwaliteit. Merk op dat je account de extra ruimte pas weergeeft als alle foto's zijn geüpload. Dat kan enige tijd duren. (Ik kijk op dit moment naar de upload van een film van 313 MB, met naar schatting nog 3 uur te gaan.)

Om deel te nemen aan de bèta, hoef je alleen maar de nieuwste Experimental Forum Build van het bureabladprogramma Dropbox te installeren en te beginnen met het uploaden van foto's. Op het moment van dit schrijven kun je versie 1.3.27 voor Mac OS X, krijgen, maar dat zal waarschijnlijk snel veranderen. Dropbox heeft niet gezegd hoe lang de bèta zal duren (hij loopt al ongeveer een maand), dus het kan de moeite waard zijn snel te handelen.

Ik heb nog geen problemen gezien met Camera Upload of met de bèta-versie van Dropbox, maar als je aarzelt over het gebruik van een bèta van een dergelijke essentieel hulpmiddel, kun je nog steeds 250 MB ruimte als bonus krijgen voor elke vriend die je verwijst naar Dropbox. (En als je Dropbox niet gebruikt, maar je wilt aanmelden voor een gratis account, gebruik mijn doorverwijslink dan maar!)

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Nieuw e-boek "Take Control of CrashPlan Backups" legt CrashPlan uit

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: RAW]

Je weet dat je niet op één paard moet wedden, maar maak jij je back-ups naar slechts één locatie? Onze favoriete back-updienst, CrashPlan, maakt back-ups van onze gegevens stilletjes in de achtergrond, waarbij ze die lokaal op een harde schijf of andere computer in jouw bezit opslaan, of elders op de computer van een vriend (voor de consumentenversie), of in de cloud. Maar door de kracht, flexibiliteit en multiplatform-interface van CrashPlan zou je wel eens wat extra uitleg kunnen gebruiken om het beste te halen uit alle mogelijkheden van Crashplan. Joe Kissells e-boek "Take Control of CrashPlan Backups", gemaakt in samenwerking met CrashPlans maker Code 42 Software, geeft in 138 pagina's alle insiderdetails en praktische adviezen over CrashPlan die je nodig hebt voor maar $ 10.

In "Take Control of CrashPlan Backups" helpt back-upexpert Joe Kissell je om een effectieve back-upstrategie te ontwerpen voor de unieke mogelijkheden van CrashPlan. Hij laat je zien hoe je naar meerdere bestemmingen back-ups kunt maken en bestanden kunt terughalen van al deze plaatsen, legt minder gebruikelijke opdrachten uit (zoals het overstappen op een nieuwe computer en lokaal een eerste back-up maken op een harde schijf voordat je hem naar een vriend brengt voor back-ups op afstand) en laat zien hoe je de vele instellingen precies kunt afstellen om aan je wensen te voldoen. Alle drie versies van CrashPlan voor consumenten en kleine bedrijven, het gratis CrashPlan en de op abonnementen gebaseerde CrashPlan+ en CrashPlan PRO, worden besproken, met aandacht voor de belangrijkste verschillen. (Het boek behandel niet CrashPlan PROe, de professionele versie voor grote bedrijven.)

Voor kleine bedrijven die een abonnement hebben op de CrashPlan PRO-dienst beschrijft Joe hoe ze gebruikers en computers kunnen beheren via de webgebaseerde interface van de dienst, en voor diegenen die back-ups maken naar CrashPlan Central of CrashPlan PRO Cloud legt hij uit hoe de CrashPlan Mobile-app (voor iOS, Android en Windows Phone 7) te gebruiken om toegang te krijgen tot back-upbestanden. Ten slotte geeft Joe tips over hoe problemen op te lossen als het fout gaat en geeft hij advies voor back-upbehoeftes die buiten de mogelijkheden van CrashPlan vallen (zoals kopieën waarvan je kunt opstarten).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Begrijp en maak het nieuws met TidBITS, TUAW en MacTech

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: LmR]

Op 18 april 2012 in New York City, tijdens het MacTech Boot Camp, zal ik deelnemen in een panel-discussie met TUAW redacteur Michael T. Rose en MacTech uitgever Neil Ticktin, waarbij wij het Apple nieuws-ecosysteem zullen bespreken. We hebben deze sessie net toegevoegd voor geregistreerde deelnemers en het zal gehouden worden om zes uur 's avonds. We gaan het hebben over hoe de media uitmaakt wat wel en geen nieuws is, waarom sommig nieuws langzaam wegkwijnt terwijl ander nieuws een eigen leven lijkt te gaat leiden en hoe lezers de nauwkeurigheid en het nut van een bepaald nieuwsfeit kunnen bepalen.

Maar daar dit het MacTech Boot Camp is, dat zich met name richt op Apple-adviseurs en zij die Apple-producten gebruiken in klein-zakelijke omgeving, zullen we ook bespreken hoe deze adviseurs met de (zowel regionale als landelijke) media kunnen samenwerken om meer bekendheid te kweken en werk te genereren met onderwerpen als het omgaan met televisie-verslaggevers (zij willen dolgraag filmen hoe je typt) en het aanleveren van artikelen aan regionale kranten en het opzetten van je eigen nieuwsbrief.

Ik zal er de hele dag zijn en ik ben er zeker van dat er tijd is om over TidBITS, Take Control en andere, meer algemene onderwerpen die ter sprake komen tussen de sessies door en tijdens de lunch. Daarover gesproken, de voornaamste sessies tijdens het MacTech Boot Camp New York zijn onder andere de volgende (zie ook de evenementenpagina):

De conferentie zal plaats hebben in het Park Central Hotel in New York; registratie is normaal $ 495 maar TidBITS-lezers kunnen $ 200 besparen en een MacTech-abonnement krijgen. Deze speciale prijs van $ 295 is inclusief een verzorgde lunch en versnaperingen tijdens de ochtend- en middagpauze en het bespaart je tevens nog $ 50 bij iedere andere MacTech-gebeurtenis in 2012. Zoals de MacTech InDepth: OS X Server Administration van $ 295 (bovendien laat MacTech me weten dat iedereen die hiervoor heeft ingeschreven ook van harte welkom is om deel te nemen aan onze panel-discussie). We hopen je over een paar weken daar te zien!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


PhotoSync overbrugt de kloof tussen Mac en iOS voor afbeeldingen

  door Jeff Carlson <[email protected]>

[vertaling: JO, DPF, JO]

Nu alle iOS-apparaten van Apple beschikken over goede camera's worden honderden tot duizenden foto's gemaakt en opgeslagen. Het verplaatsen van foto's van een iPad, iPhone of iPod touch kan echter nog behoorlijk lastig zijn.

Is het handig om alles te importeren in iPhoto of een ander fotobeheer-programma? Dat gaat goed als je synchroniseert via een kabeltje, wat je nog maar weinig doet als je wifi-synchronisatie ingeschakeld hebt. En het is hoe dan ook een boel gedoe om weer naar het kabeltje te grijpen bij elke foto die je wilt overzetten.

Misschien ligt de oplossing in het gebruik van iCloud's Fotostream, dat afbeeldingen automatisch naar de verschillende apparaten en computers pusht? Fotostream is een fantastische dienst, maar je hebt weinig controle over de keuze welke foto's je wel of niet overbrengt.

Dan is er nog de vraag van het verplaatsen van afbeeldingen in de andere richting: wat als je foto's naar een iPad wilt kopiëren en de computer waarmee je iPad normaliter synchroniseert is niet beschikbaar?

Wat je nodig hebt is iets dat afbeeldingen in twee richtingen kan overbrengen tussen een Mac en een iOS-apparaat en liefst zonder moeilijk gedoe. De afgelopen maanden heb ik aan een aantal projecten gehad waarvoor ik veel met plaatjes op de iPad wilde werken. Ik heb een heleboel tijd bespaard door gebruik te maken van PhotoSync, een iOS-app van $ 1,99 die werkt met een gratis tegenhanger op de Mac.

De vervuilende schermafbeeldingen -- Misschien ben ik anders, maar mijn iOS apparaten zitten vol met schermafbeeldingen. Toegegeven, ik ben een technologie-broodschrijver; ik schreef recentelijk een boek over de iPad ("The iPad for Photographers") en werk momenteel aan een ander ("The iPad Pocket Guide, Third Edition"). Ik heb dus voor die boeken veel schermafbeeldingen nodig. Die moeten ook zo snel en eenvoudig mogelijk maar mijn Mac. Er zijn vast anderen met een vergelijkbare situatie.

Ik dacht dat Fotostream van iCloud het antwoord op dit probleem was en dat is het ook bijna. Iedere afbeelding in de filmrol (waar ook de schermafbeeldingen terechtkomen) wordt automatisch toegevoegd aan je fotostream. Binnen een paar seconden (of minuten) verschijnt die afbeelding op andere apparaten waarop je fotostream hebt aangezet. Dat gebeurt automatisch in de achtergrond.

Zodra dat gebeurt is zit de afbeelding echter nog steeds gevangen in iPhoto of Aperture. (Gelukkig wordt de afbeelding daarbij niet gecomprimeerd, zoals het TV-geobsedeerde karakter in "Charlie and the Chocolate Factory".) Ik moet de afbeelding dan nog exporteren, en dat is niet echt efficiënt.

In het verleden zou ik de iPad met een kabel met mijn Mac hebben verbonden en Fotolader hebben gestart, dat bij Mac OS X hoort. Op die manier kon ik bepaalde bestanden in een map in de Finder zetten zonder iPhoto te gebruiken. Dat kan nog steeds, maar is toch wat omslachtiger.

In plaats daarvan doe ik het volgende met PhotoSync. Ik maak een aantal schermafbeeldingen (door de Home- en slaaptoets tegelijkertijd in te drukken), start dan de PhotoSync-app die vervolgens de filmrol toont. (Je kunt ook een album kiezen op het apparaat.) Afbeeldingen die niet gesynchroniseerd zijn worden in lichtblauw getoond.


Ik selecteer de foto's die ik wil door erop te tikken en er komt een rood vinkje naast. Soms is het lastig om te bepalen welke foto's ik wil op basis van de kleine miniaturen, dus PhotoSync biedt ook een Snelle weergavemodus (tik op de knop met de ogen) om iedere foto in zijn geheel te zien. In dat geval zie je het vinkje in de rechteronderhoek.


(Een tip: tik twee keer op een miniatuur om in PhotoSync meerdere foto's tegelijkertijd te selecteren: als je dan op een andere miniatuur tikt worden alle afbeeldingen tussen deze twee geselecteerd. Als je dan twee keer tikt op een geselecteerde afbeelding wordt de selectie ongedaan maakt.)

Als ik een selectie heb gemaakt tik ik op de rode Sync-knop aan de rechterbovenkant van het scherm. Dan kun je in een menu de actie selecteren: "Sync New", "Sync Selected" of "Sync All images". Ik kan ook alle afbeeldingen als gesynchroniseerd markeren, of overschakelen naar de "Receive Photos/Videos"-modus (uitleg volgt).


Vervolgens vraagt de app waar de bestanden heen moeten. In mijn geval wil ik ze op mijn Mac hebben, dus ik tik op Computer. (Om dit te laten werken gebruikte ik al de gratis PhotoSync Companion op mijn Mac. Er is ook een Windows-versie beschikbaar.) Na het tikken op de naam van mijn Mac worden de bestanden via wifi gesynchroniseerd. In de voorkeuren van PhotoSync Companion stel je in waar de bestanden heen moeten, een map in de Finder of direct geïmporteerd in iPhoto of Aperture.


PhotoSync maakt automatisch een eigen maphiërarchie aan, met de naam van het apparaat en de naam van het album waar de afbeeldingen uit komen. Het zou fijn zijn als PhotoSync alles in een enkele map zou proppen, maar omdat ik vaak toch nog wat met die afbeeldingen moet (zoals verkleinen of het converteren naar een ander formaat om het af te kunnen printen, bijvoorbeeld) is het plaatsen in een Finder venster goed genoeg voor mij.

Ik heb ook een snelle methode gevonden, die ik eigenlijk altijd gebruik. In de instellingen van PhotoSync heb ik een "Quick Transfer"-bestemming ingesteld (de bewuste map op mijn Mac) zodat ik alleen nog maar op de rode Sync-knop hoef te drukken om alle nieuwe afbeeldingen te synchroniseren. Geen verdere actie nodig.

Zo heb ik de boel ingesteld in mijn kleine kantoortje. Maar als de Mac dan niet in de buurt is?

Je kunt PhotoSync ook koppelen aan een Dropbox-account, zodat iedere foto die je synchroniseert op iedere machine verschijnt die toegang heeft tot Dropbox. Dan heb je ook gelijk een back-up op de servers van Dropbox. Wanneer je onderweg bent maar wel goede internettoegang hebt is het synchroniseren met Dropbox een prima manier om een back-up te maken van je foto's voor het geval je apparaat gestolen wordt of kapot gaat.

In voorkomende gevallen gebruikte ik ook de wifi-gebaseerde iPhone-iPod-iPad-optie van PhotoSync om met mijn iPhone 4S gemaakte foto's direct op mijn iPad te plaatsen, waar ik ze bij voorkeur bekijk en bewerk. (Dit is vergelijkbaar met de Beam-feature in de nieuwe iPhoto-app van Apple.)

Als je veegt over het "Select Action"-popover-menu zie je nog meer opties voor het delen van foto's: Flickr, FTP/SFTP, Google+/Picasa, FaceBook, SmugMug, iDisk, WebDAV, Zenfolio en Box.

Van Mac naar iPad -- Tot nu toe beschreef ik vooral mijn eigen situatie, waar je veel aan hebt als jij ook schrijft over technologie en dus veel gebruik maakt van iOS-schermafbeeldingen. Maar er is nog een mooie functie van Photosync, die je helpt om beelden de andere kant op te sturen, namelijk van de Mac naar de iPad.

Voor mijzelf is deze functie ook een paar keer handig geweest, als ik demo-foto's van mijn Mac naar mijn iPad wilde overbrengen, maar laten we de volgende situatie eens nader bekijken. Een situatie waarover een vriend me laatst wat vroeg via Twitter. Zijn moeder was op bezoek en wilde graag een paar foto's van de kleinkinderen op haar iPad, zodat ze ze rustig kon bekijken en kon meenemen naar huis. Het probleem was dat haar iPad natuurlijk met haar eigen computer synchroniseert en die stond in een andere stad.

De synchronisatie werkt namelijk op zo'n manier, dat een iOS-apparaat maar met één computer gepaard kan worden. Mijn Twitter-vriend kon dus niet zomaar zijn moeder's iPad verbinden met zijn Mac en aangeven dat bepaalde foto's naar haar fotobibliotheek overgebracht zouden worden. iTunes zou dan haar gegevens vervangen door die van hem.

PhotoSync ontwijkt dit hele probleem. Wat PhotoSync namelijk doet, is dat het programma zich gedraagt als een kleine webserver op de iPad, die bestanden accepteert en toevoegt aan de lokale Filmrol. Dat werkt als volgt:

  1. In PhotoSync op de iPad tik je op de rode "Sync"-knop en je kiest vervolgens "Ontvang foto's/video's"

  2. Op de Mac moet je een webbrowser openen en vervolgens navigeer je naar het adres dat onderaan het iPad-scherm staat (zoals bijvoorbeeld http://10.0.1.11:8080). Dan zie je een voor het web geoptimaliseerde weergave van de hele fotobibliotheek van de iPad. (Stappen 3-7 vinden alle plaats op de Mac.)

  3. Klik de "Upload"-knop.

  4. Kies een van de albums van de iPad (maak zonodig een nieuw map) of gebruik de standaard Filmrol.

  5. Kies een album als bestemming van je foto's en klik dan de "Selecteer"-knop

  6. Klik de knop "Kies Bestand" om de afbeelding die je wilt overbrengen te selecteren. Als je met Safari werkt, kan je het bestand ook slepen naar de lijst albums die in een pop-up verschijnt.

  7. Klik op de "Verzend"-knop om het bestand over te brengen.

  8. Op de iPad tik je op de knop "Gereed" als je klaar bent.

Natuurlijk is dit niet de enige mogelijke benadering. Hij had de foto's per e-mail naar zijn moeder kunnen sturen, maar foto's zijn grote bestanden en er had een probleem met de limiet van bestandsgroottes kunnen ontstaan. En dan nog: het opslaan van een groot aantal foto's uit een e-mailbestand is ook niet gemakkelijk. Als alternatief had hij de foto's in een Dropbox-map kunnen opslaan en die met zijn moeder kunnen delen. Zij had deze dan kunnen bekijken in haar Dropbox-app op de iPad, en had ze één voor één kunnen opslaan in de Fotorol. Maar met PhotoSync hoeft hij deze app alleen maar te installeren op zijn moeders iPad om meteen te kunnen beginnen met het overbrengen van bestanden. Als ze thuis komt kan ze de foto's in alle rust importeren in iPhoto, omdat ze nu in de Fotorol van de iPad staan.

Ik ben altijd erg vóór tooltjes die tijd en een boel gehannes besparen, maar dan nog was ik aangenaam verrast over de mate waarin PhotoSync mij met mijn projecten geholpen heeft. Als je (veel of weinig) plaatjes wilt verplaatsen tussen enerzijds een computer en anderzijds een iPad, iPhone of iPod touch (of alledrie), dan is PhotoSync veel meer waard dan de $ 1,99 die je ervoor kwijt bent.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Stapsgewijze veranderingen brengen Apple grote winst

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
  10 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, JWB, RAW, HV, LmR]

Wat is de waarde van alle functies die geüpgradet zijn in de iPad van de derde generatie? $ 100. De uitleg volgt wat verder in dit artikel, maar het is een belangrijk getal. Apple wordt constant op de korrel genomen door klanten, bloggers, andere bedrijven en marktanalysten omdat ze ofwel te veel innoveren in hun oorspronkelijke releases (denk maar aan de MacBook Air, de iPhone en de iPad) ofwel te weinig in de volgende productupdates. Daar is een reden voor. Ik wil de incrementele verbeteringen van Apple verdedigen als basis van hun succes op de markt, iets wat hun concurrenten lijkt te verbazen, omdat zij blijkbaar het verschil tussen inkomsten en winst niet snappen en het verschil tussen klanten blij maken met producten die jarenlang kunnen worden gebruikt en producten die al achterhaald zijn nog voor ze worden verkocht.

Apple verkoopt zijn iPad van de derde generatie niet aan wie al een iPad 2 heeft gekocht. Apple richt de nieuwe iPad op zowel nieuwe klanten als op mensen met een iPad van de eerste generatie. Dat is een cruciaal onderscheid tussen Apple en de meeste andere hardwarebedrijven. Apple is erin geslaagd om een grote winstmarge te behouden op al zijn producten en om dit te koppelen aan terugkerende inkomsten van zijn applicatie- en media-ecosystemen op al deze apparaten.

Apple verdient zijn geld op lange termijn niet alleen door iets revolutionairs te introduceren, wat een eendagsproduct zou betekenen dat even aan de top komt en dan weer terugzakt, maar door de revolutie verder te zetten in stabiele releases, elk met aanzienlijke verbeteringen die incrementeel, voor ontwerp en de mogelijkheden van een product, blijken te zijn.

De waarde van incrementele verbeteringen is de sleutel van het succes van Apple en het is een van de belangrijkste redenen waarom zelfs de beste concurrenten niet in staat blijken om ook maar iets meer dan een fractie van wat Apple te dupliceren.

De strijd tussen lage en hoge marges -- Bedrijven zoals Dell, Lenovo, Motorola (na goedkeuring door de regelgevende autoriteit van de overname door Google), Nokia en Samsung, om er maar enkele te noemen, verdienen doorgaans heel weinig op elke verkocht apparaat, ongeacht of het een desktop, laptop, smartphone of tablet is. Dit beleid met lage marges vereist dat zij dure innovaties aan de apparaten die voor het grootste deel van hun verkoopcijfers instaan beperken. Anders zouden ze immers geld kunnen verliezen aan elk verkocht apparaat. Omdat deze bedrijven zich hebben vastgereden in een race om het goedkoopste product te produceren (hetzij rechtstreeks verkocht of via een netwerk-operator), zijn hun product maar zelden voorzien op de toekomst met voldoende RAM-geheugen, opslag, processorsnelheid, grafisch verwerkingsvermogen en beeldschermen. Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen en die kosten meer dan de meeste producten die deze bedrijven verkopen.

(Research in Motion was lange tijd een buitenbeentje. Het kon de operatoren een hoog bedrag aanrekenen omdat BlackBerry-toestellen kapitaalskrachtige zakelijke klanten aanbrachten. RIM verkoopt ook zakelijke applicaties en krijgt een deel van de servicebedragen voor het verwerken van berichten en andere functies. Het falen van RIM was niet te wijten aan het inkomstenmodel op zich, maar omdat ze de door de iPhone veroorzaakte aardverschuiving niet hadden ingezien. Zij konden niet meer bijblijven op het vlak van ontwerp van hardware en het besturingssysteem.)

Deze bedrijven met een lage marge moeten ofwel een constante interesse voor hun producten bij nieuwe afnemers ontwikkelen (wat hoge uitgaven voor marketing en klantenverwerving betekent) of hun actuele kopers overtuigen om regelmatig te upgraden. Omdat hun producten doorgaans onderpresteren na upgrades van het besturingssysteem, of omdat ze, zoals veel Android-smartphones en -tablets, niet krachtig genoeg zijn om te upgraden, gaat men ervan uit dat een prestatie- of upgradekloof geïrriteerde gebruikers zal aanzetten om het nieuwste product te kopen, zelfs wanneer ze het vorige nieuwste nog maar een jaar of zo eerder hebben gekocht. Zonder die regelmatige upgrades werken de flinterdunne winstmarges van deze bedrijven niet.

Om het cru te stellen gezegd, Apple verkoopt je vandaag een telefoonmodel dat meer dan twee jaar oud is (de iPhone 3GS) en de nieuwste versie van iOS kan draaien, terwijl Google zijn schijnbaar onafhankelijke telefoon-producerende partners vandaag nieuwe modellen laat uitbrengen die twee en zelfs drie jaar oude versies van Android draaien. (De nieuwste versie van alles is niet het belangrijkste, maar de nieuwere besturingssystemen zijn doorgaans verfijnder, bevatten meer nuttige functies en minder bugs en zijn beter geoptimaliseerd, vooral voor multi-core cpu's in nieuwere toestellen.)

Omdat Apple over het algemeen aan de bovenkant van de hardwarefunctiecurve blijft, ruimte voor toekomstige upgrades voorziet en meer vraagt voor zijn producten, moet het zijn bestaande klanten niet aanzetten om elke modelupgrade te kopen. Ze besparen zeker niet op marketing en hyperbolen, maar ze zeggen hun bestaande klanten nooit ofte nimmer dat de hardware die ze nu hebben oude rommel is. (Soms zit dit wel impliciet in de vereisten voor nieuwe diensten. De Mac OS X en iOS-vereisten voor iCloud knagen nog.)

Gewone kopers zijn geen fanboys -- Op dit op punt hebben de meeste non-Apple criticasters het bij het verkeerde eind, door alle kopers van Apple producten te bestempelen tot "fanboys" en te spreken over hoe de legioenen van Mac-fanatici uitlopen om de nieuwste editie van om het even welk Apple-product aan te schaffen. Het is feitelijk precies andersom, een kleine harde kern van vroege aanhangers en enthousiastelingen buiten beschouwing gelaten. (Die groep vormt minder dan een fractie van een procent van Apple's huidige kooppubliek. Hij is simpelweg niet groot en is dat ook nooit geweest.)

De meest Apple-gebruikers gaan er vanuit dat ze in staat zullen zijn om een nieuw aangeschafte Mac tenminste drie tot vijf jaar te kunnen gebruiken (zie "Apple's planmatige verouderingsschema", 2 november 2011). AppleCare verlengt de garantie op computers tot drie jaar met een reden: zo lang verwacht Apple nog winst te kunnen maken met de belofte om service-mankementen en onverwachte slijtage van producten te verhelpen. Maar die aanname van drie jaar reflecteert ook Apple's visie op de gebruikelijke eigendom-levenscyclus van haar klanten. (Wij weten dat veel TidBITS-lezers machines hebben die veel ouder dan vijf jaar zijn en ook nog uitstekend bruikbaar voor hen.) Mobiele apparaten zoals de iPad, iPhone en iPod touch zijn zowel goedkoper als gevoeliger door het draagbare gebruik, vandaar dat AppleCare hier slechts twee jaar geldt. Bovendien past de upgrade-cyclus van elke twee jaar een ander model prima bij het standaard tweejarig telefonie-abonnement, maar meer nog dan computers neigen iOS-apparaten ertoe om technologie-afdankertjes te worden.

Dit is bij mij grotendeels het geval, ondanks mijn beroep en mijn voorliefde voor het nieuwe en glimmende. Doorgaans bezit ik Macs zo'n vijf jaar en laptops, die het zwaarder te verduren hebben, vier jaar. Ik verwacht dat ik mijn huidige MacBook Air zo'n drie of vier jaar houd. Ik gebruik een kortere cyclus voor iOS-apparaten, deels omdat ik het nieuwste model moet hebben om over nieuwe hardware-functies te schrijven (met name netwerkmogelijkheden). Maar even goed behield ik de oorspronkelijke iPhone gedurende twee jaar totdat de 3GS uitkwam; ik stapte over op een 4 als zakelijke noodzaak (ja hoor) en vervolgens op een 4S om dezelfde reden (hmmm). (Mijn vrouw kreeg mijn 3GS en toen de 4. Mijn vader gebruikte mijn oorspronkelijke iPhone zonder simkaart als een iPod touch gedurende enkele jaren, een andere gaven we aan de liefdadigheid en de overblijvende 3GS gebruiken onze kinderen in en om het huis, ook zonder simkaart.)

Die loyaliteit is moeilijk te begrijpen voor mensen die geen recente Apple producten bezitten. Het is niet dat Apple's ontwerpen zo hip en cool en vlekkeloos zijn en o zo modieus. Dat is meestal wel het geval, maar daar gaat het niet om. De voornaamste reden om bij Apple-apparatuur te blijven is dat Apple's geïntegreerde fabricage, upgrade-cyclus en garantie-filosofie gestructureerd zijn rond eigenaarschap op lange termijn van zowel de oorspronkelijke koper als diens uitgebreide netwerk.

Kleine marges vereisen snellere upgrades -- De concurrenten van Apple moeten elk nieuw apparaat en computer adverteren als dusdanig verschillend dat hij een snellere upgradecyclus waard is. Als Apple $ 400 verdient aan een eenvoudige MacBook Air die vijf jaar lang gebruikt wordt en Dell krijgt $ 50 (na Microsoft betaald te hebben voor Windows) voor een eenvoudige laptop, hoe snel moet Dell die persoon dan een ander apparaat verkopen? Tijdens die vijf jaar krijgt Apple misschien twee of drie keer $ 29 voor updates van Mac OS X, terwijl Dell niets krijgt voor Windows-upgrades. Apple kan nu ook extra dollars binnenhalen voor verkopen in de Mac App Store, Dell krijgt niets.

Het Android-ecosysteem heeft dezelfde problemen als bureaucomputers en laptops. Google geeft het besturingssysteem gratis, dus geen enkele telefoonmaker kan geld verdienen aan upgrades. Bovendien moeten verscheidene grote telefoonmakers nu Microsoft zo'n $ 15 per telefoon betalen voor patentlicenties. De telefoonmakers moeten de netwerkaanbieders overtuigen om de telefoons te kopen en behalve voor de zeer bekende modellen, zoals de Droids van Motorola bij Verizon en bepaalde dure Samsungmodellen, slagen de netwerkaanbieders er blijkbaar in om zeer lage prijzen te bedingen.

Telefoonmakers gebruiken nog steeds Android-versies die soms wel drie jaar oud zijn en zes maanden na de lancering van Android 4 zit het nog maar op minder dan 2 procent van de actief gebruikte telefoons. (Daar zal later dit jaar snel verandering in komen.) Dat is deels omdat de zuinigheid van de netwerkaanbieders en de lage marges van de makers tot gevolg hebben dat een zeer hoog percentage van de Androidtelefoons te weinig CPU-kracht en/of RAM hebben om de nieuwste updates aan te kunnen. Google verkoopt apps aan eindgebruikers in het nieuw gedoopte Google Play (voorheen Android Marketplace), maar de verkoop is vrij laag, vergeleken bij de iOS App Store en Google verdeelt zijn aandeel over netwerkaanbieders en telefoonmakers, waardoor de toch al lage inkomsten nog verder verdund worden.

Er is ook onenigheid tussen telefoonmakers en mobiele netwerkaanbieders, die niet willen dat klanten erg vaak updaten. Netwerkaanbieders moeten telefoons kopen van telefoonmakers en de verschillen terugverdienen tussen wat het hen kost en wat de gebruiker betaalt over de duur van het contract. Netwerkaanbieders verdienen hun geld in terugkomende kosten en willen upgrades net vaak genoeg om hun klanten tevreden te houden. Als je een telefoon blijft gebruiken na een contract van twee jaar, rekent de netwerkaanbieder je nog steeds hetzelfde abonnementsgeld, waardoor hij $ 10 tot $ 20 per maand binnenhaalt als mooie meevaller (om het maar niet te hebben over de gouden winsten van sms-abonnementen, die hem per bericht bijna niets kosten). Toch willen de netwerkaanbieders niet verhinderen dat je een nieuwe telefoon aanschaft, ook al schaadt dat hun winsten, omdat ze het risico lopen dat je naar een andere netwerkaanbieder overloopt voor een aantrekkelijker, gesubsidieerde telefoon. (De situatie is anders in landen waar je gemakkelijk een niet-gesubsidieerde telefoon kunt kopen: daar wil de netwerkaanbieder gewoon je abonnementsgeld, het maakt hem niet uit wanneer je voor een upgrade gaat.)

Laat je niks wijsmaken -- Deze strijd om vaker te upgraden brengt sommige computer en smartphone-producenten er ook toe om hun apparatuur uit te rusten met onvoldragen eigenschappen en opgeklopte lucht. Zo waren er een jaar geleden al smartphones beschikbaar met 4G LTE-zenders; ze waren een grote flop als gevolg van hun beperkte batterijcapaciteit. Er zijn een aantal smartphone-producenten die apparaten aanbieden met veel grotere schermen dat dat van de iPhone, maar een groter scherm betekent ook een grotere, zwaardere batterij. Of een frustrerend korte batterijtijd. Als een producent met Apple probeert te concurreren op basis van eigenschappen, zoals nu gebeurt met quad-core tablet-computers, is dat een duidelijke aanwijzing dat het betreffende apparaat verder nogal teleurstellend is.

Juist omdat de iPhone op sommige vlakken een nogal standaard telefoon is, en omdat Apple minder nadruk op specificaties legt, lijken andere producenten te proberen om juist op specificaties te concurreren. Als je echter naar de verkoopcijfers kijkt lijkt dit niet erg te werken, zelfs ondanks het feit dat sommige Android-apparaten bij 2-jarige abonnementen helemaal gratis zijn. Apple kwam met zijn oorspronkelijke iPhone, met alleen EDGE-verbinding, op de markt toen er al 3G-apparaten waren, had een simpel ingebouwd cameraatje terwijl er al telefoons met hoge-resolutie camera's waren en zag af van het inbouwen van 4G LTE in de iPhone 4S ondanks het feit dat er al concurrenten zijn die het wel hebben.

De uitzondering is natuurlijk de iPad. Op het eerste gezicht lijken de beschikbare modellen van de derde generatie iPad een aantal van deze regels aan hun laars te lappen: ze zijn goedkoper dan veel concurrerende apparaten, ze hebben betere specificaties (zoals het Retina-scherm) en ze worden niet door telefoonaanbieders gesubsidieerd, zodat kopers de volle mep moeten betalen. (Sommige concurrerende tabletcomputers worden alleen in combinatie met 2-jarige data-abonnementen verkocht.)

Desondanks past de iPad nog steeds in Apples stapsgewijze verbeteringsaanpak. Weet je nog dat ik zei dat ik zou uitleggen waarom de kenmerken van de derde generatie iPad, die hem onderscheiden van de iPad 2 (het Retina-scherm, 4G LTE, verbeterde camera en spraakopname) 100 dollar kosten? Hoe ik daaraan kom? Heel eenvoudig. Apple heeft de prijs van de iPad 2 verlaagd tot precies 100 dollar minder dan de prijs van de nieuwe 16 GB iPad. (Met dank aan Adam Engst voor deze observatie.)

Dat betekent dat volgens Apple deze eigenschappen 100 dollar waard zijn; immers, ze hebben de prijs van de derde generatie iPad ten opzichte van de prijs die voor de iPad 2 betaald moest worden niet verhoogd. Op een of andere manier is Apple er in geslaagd om hun veelgeroemde inkoopbeleid, een van de sleutels tot het succes van Apple en in niet geringe mate de verdienste van Tim Cook, die 10 jaar geleden Apple kwam versterken, te gebruiken om een scherm in te kopen met vier maal zoveel pixels zonder in te leveren op de winstmarge die ze een jaar geleden met de iPad 2, met een minder scherm, behaalden. (Dit betekent ook dat de iPad 2 Apple nu zeker 70 dollar minder kost dan bij de introductie een jaar geleden, er van uitgaande dat Apple nog steeds winst maakt op elk verkocht apparaat.)

De "lichte" of "evolutionaire" verbeteringen in de derde generatie iPad zijn niet bedoeld om iPad 2-eigenaren te verleiden om een nieuw apparaat te kopen. Vrijwel elke reeds geschreven bespreking van de nieuwe iPad vermeldt dat. Iedereen loopt weg met het Retina-scherm en roept hoe geweldig het is. Maar ze melden ook allemaal dat het scherm, en de mogelijkheid voor snellere netwerkverbindingen in delen van de VS niet voldoende extra's bieden om nu meteen naar de winkel te rennen om je iPad 2 te vervangen. (En daar zijn we het van harte mee eens.)

Maar de derde generatie iPad heeft wel een nieuwe standaard gezet. De resolutie van het Retina-scherm is hoger dan van elke andere tabletcomputer op de markt. De ondersteuning voor LTE doet niet onder voor die van welke andere tabletcomputer of telefoon. De batterijcapaciteit is verbazingwekkend, omdat Apple er in geslaagd is om voldoende extra ruimte creëren, zonder daarbij het gewicht merkbaar te vergroten, om het grotere en helderder scherm aan te sturen en daarbij nog steeds 9-10 uur met een batterijlading te doen. Maar genoeg over de iPad, over naar de geneugten van iOS 5 en de beschikbare apps.

Mede dankzij het inkoopbeleid is Apple er in geslaagd om de iPads niet duurder te maken en toch een forse winst op te strijken, dankzij de hogere marges op de 32 en 64 GB-modellen. (Geheugen is goedkoop.) Dat past in Apples strategie. De verbeteringen zijn evolutionair, maar in dit geval zorgen ze er wel voor dat het apparaat zich in de technologische voorhoede handhaaft (afgezien van de camera's). De iPad 2, die leverbaar blijft, zal waarschijnlijk tot en met iOS 7 ondersteund blijven worden, of nog ongeveer twee jaar. Maar wie nu een iPad wil kopen, of een eerste generatie iPad, die niet eens iPhoto kan draaien, wil upgraden vindt voldoende verbeteringen om de sprong te wagen.

Langzamerhand worden Apple-producten steeds beter -- Het voordeel van deze incrementele aanpak lijkt duidelijk te worden als je producten kunt maken die goed genoeg zijn om zich tussen de overige producten in de markt staande te houden. In plaats van de concentratie (in het afgelopen decennium) op een goedkoop product dat beter zou kunnen verkopen dan de pc en later de concurrerende mobiele apparaten, heeft Apple zich met name gericht op het maken van hardware die meer kost maar wel meer toekomst heeft voor wie het koopt. De iPad is opmerkelijk in die zin dat het de eerste keer is dat Apple zowel enorm voor ligt in de verhouding prijs/functionaliteit en dat het zo voor ligt op de concurrentie dat het zijn positie kan handhaven terwijl het slechts incrementele verbeteringen toebrengt.

Ik weet niet of er een ander bedrijf is dat dit voor elkaar zou hebben kunnen gekregen zonder het oog voor design dat Apple heeft gehad: een combinatie van Steve Jobs, Jonathan Ive en vele anderen. Maar het is wel duidelijk dat geen enkel ander bedrijf iets geleerd heeft van de tien jaar concurrentie waarbij Apple honderden miljarden heeft verdiend en tegelijkertijd slechts af en toe en geheel nieuw en regelmatig bijgewerkt product heeft geïntroduceerd.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 2 april 2012

  door TidBITS Staff <[email protected]>

[vertaling: JO, RAW, DPF, SL, HV]

Audio Hijack Pro 2.10.3 -- Rogue Amoeba heeft Audio Hijack Pro 2.10.3 uitgebracht. Deze update van het populaire geluidsopname-programma brengt een een aantal welkome reparaties. De "Instant On"-component is geüpdatet naar versie 5.0.2 en biedt daarmee nog steeds volledige ondersteuning voor het vastleggen van geluid van programma's met een sandbox (zoals de programma's die je uit de Mac App Store koopt). De update biedt ook een oplossing voor een conflict met een aantal QT-programma's, waaronder Sibelius. De instellingen voor automatisch splitsen zijn hersteld naar die van versie 2.10.0 en daarvoor, zodat opnames automatisch gesplitst worden. Ofwel na een tijdsduur van 24 uur, ofwel bij een bestandsgrootte van meer dan 2 GB. Ook wordt een bug opgelost die maakte dat soms honderden bestandjes gecreëerd werden bij lange opnames. Hetzelfde geldt voor een probleem met het opnemen van geluid van Skype 2.x. Tenslotte is de de code voor opname van LAME-mp3's geüpdatet naar versie 3.98.4. ($ 32 nieuw, gratis update, grootte 5,4 MB. Opmerkingen bij deze uigave.)

Reacties - Audio Hijack Pro 2.10.3

iPhoto ‘11 9.2.3 -- Apple heeft iPhoto ‘11 9.2.3 uitgebracht, die een probleem oplost waarbij iPhoto kon crashen op een Mac met meerdere gebruikersaccounts. Behalve dat heeft de update alleen het standaardverhaaltje dat "de algehele stabiliteit is verbeterd". (nieuw € 11,99 via de Mac App Store, gratis update via Software-update of de Mac App Store, 256,9 MB via Software-update of 354,55 MB via Apples Supportpagina)

Reacties - iPhoto '11 9.2.3

Logic Pro 9.1.7 en Logic Express 9.1.7 -- Apple heeft versie 9.1.7 van Logic Pro en Logic Express uitgebracht, software voor het componeren van muziek. Beide updates brengen compatibiliteit met projecten uit GarageBand for iOS, lossen een foutmelding op bij het bewerken van fades in verschillende sporen en verbeteren de prestaties en stabiliteit. De Logic Pro update lost bovendien een aantal problemen op met het downloaden en installeren van content. (Gratis updates; resp. 195,66 MB en 139,92 MB; Pro-toelichting, Express-toelichting)

Reacties - Logic Pro 9.1.7 and Logic Express 9.1.7

iTunes 10.6.1 -- iTunes versie 10.6.1 is toegespitst op onderhoud. Er zijn verschillende bugs opgelost die iTunes onverwacht konden laten stoppen bij het afspelen van video's, het wijzigen van de grootte van illustraties in de rasterweergave en het synchroniseren van foto's met apparaten. Ook was er iets mis met het voorlezen van interface-elementen bij het gebruik van VoiceOver, Apples technologie voor toegankelijkheid van het scherm. Verder is een probleem verholpen waarbij iTunes niet reageerde bij het synchroniseren van een iPod nano of iPod shuffle. Tot slot geeft deze iTunes-update weer de juiste alfabetische volgorde aan afleveringen van tv-programma's als je op een Apple TV bladert door je iTunes-bibliotheek. Voorheen werden, als je door tv-programma's bladerde, titels door elkaar gegooid en verschenen nieuwe downloads veelal onderaan de lijst. (Gratis, nieuwe download 126,23 MB of 64,9 MB via Software-update)

Reacties - iTunes 10.6.1

Airfoil 4.7 -- Rogue Amoeba heeft Airfoil 4.7uitgebracht. Deze versie van het populaire Mac-programma voor het streamen van netwerk-audio is uitgebreid met een alleen-menubalk-modus. Standaard wordt Airfoil weergegeven in de Dock en de menubalk, maar je kunt nu kiezen om Airfoil uitsluitend in de menubalk te plaatsen en het pictogram in de Dock te elimineren. De update brengt ook ondersteuning van afstandsbediening voor versie 2 van het bureaubladprogramma van Last.fm, corrigeert een conflict met Sibelius en toont metadata in het Airfoil Speakers-menu. Ook geeft het nu de namen correct weer van uitvoerapparaten, als in de naam het @-teken voorkomt. (Nieuw $ 25, gratis update, 9,7 MB, toelichting)

Reacties - Airfoil 4.7

Safari 5.1.5 -- Apple heeft Safari 5.1.5 voor Mac OS X 10.7 Lion en 10.6 Snow Leopard vrijgegeven, waarmee een probleem met het tonen van sommige websites in 32-bits modus is opgelost. Volgens Topher Kessler van CNET, was er "een belangrijk aantal websites die niet goed functioneerden" met Safari 5.1.4 in 32-bits modus. En gezien een groot aantal draadjes in de Apple Support Communities, leverde dat vooral problemen op met internetbankieren. De update lost ook een stabiliteitsprobleem in Software-update in Mac OS X Server 10.6.8 op. (Gratis via Software-update, 44,69 MB Lion/47,51 MB Snow Leopard)

Reacties - Safari 5.1.5


ExtraBITS, 2 april 2012

  door TidBITS Staff <[email protected]>

[vertaling: LmR]

Buiten de zoektocht naar de beste 1 april artikelen deze week, hebben we een geweldig stuk gevonden van Wil Shipley over waarom de Mac App Store betaalde upgrades nodig heeft, Farhad Manjoo's uiteeinzetting van Google's nieuwe concentratie op at Slate en een stevig overzicht van iPad oplaadproblemen door Dan Frakes bij Macworld. Bovendien kan je meeluisteren met het gesprek dat Adam heeft met de Diablo Valley Mac User Group bij MacVoicesTV.

Why the Mac App Store Needs Paid Upgrades -- Wil Shipley van Delicious Monster heeft last van het feit dat hij heen betaalde upgrades van zijn software kan verkopen via de Mac App Store en heeft de verkoop-statistieken en de logica om aan te tonen waarom Apple weigering dit toe te laten slecht is voor zowel ontwikkelaars als gebruikers. Wanneer krijgt Apple dit door?

Reacties

Adam Talks to the Diablo Valley MUG on MacVoicesTV -- De derde generatie iPad is hoofdonderwerp bij de virtuele ontmoeting tussen Adam en de Diablo Valley Mac User Group en MacVoicesTV gastheer Chuck Joiner maar andere onderwerpen, zoals de mate waarin Apple verantwoordelijk zou moeten worden gehouden voor hun fouten, Apple's dividend en aandelenterugkoop-programma eens per kwartaal en een keur aan vragen uit het publiek komen ook aan bod.

Reacties

Farhad Manjoo on Google's Grand Plan -- Bij Slate heeft Farhad Manjoo een uitgebreide analyse waarin wordt gekeken hoe Google geleerd heeft zich te concentreren op zeven hoofdonderdelen: zoeken, adverteren, sociale netwerken, Android, Chrome, YouTube en lokale mobiele commercie. Laten we hopen dat ze nog wat over houden voor de zichzelf besturende auto!

Reacties

Dan Frakes Explains iPad Charging Issues at Macworld -- In dit artikel bij Macworld, dat nu is geüpdated voor de derde generatie iPad, behandelt Dan Frakes alle mogelijkheden van het opladen van een iPad - oplaadstekkers, high-power USB-poorten en low-power USB-poorten. Als het opladen langer duurt dan je denkt dat zou moeten zorg dan dat je de juiste poort gebruikt en voldoende tijd neemt.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2012 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering