Vorige aflevering | Doorzoek TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1071, 4 april 2011

Naast Jeff Carlson's bespreking van de Stump iPad-standaard kijken we deze week naar drie producten die eigenlijk allemaal niet zo succesvol zijn. Glenn Fleishman bijt het spits af met een verslag over Amazon's vrij beperkte Cloud Drive-online opslagdienst en Cloud Player-online muziekspeler. Vervolgens duikt gastschrijver Lukas Mathis in de problematiek rondom Skype 5, een grote upgrade van de voormalige versie 2.8 voor de Mac dat nogal wat consternatie heeft veroorzaakt onder gebruikers. En tot slot bespreekt Adam Firefox 4, een prima upgrade van de populaire webbrowser die desalniettemin waarschijnlijk weinig gebruikers van andere browsers over de streep zal trekken. Belangrijke software deze week is Dropbox 1.0.28, Mac OS X v10.6.7 supplementaire update voor de 13-inch MacBook Air (Eind 2010) en GarageBand 6.0.2.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1071i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Stump je iPad

  door Jeff Carlson <[email protected]>
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR]

Een van de voordelen van spreker zijn op de Macworld Expo (buiten het feit dat je je in geweldig gezelschap bevindt) is de "speaker bag". Presentatoren worden niet betaald om te spreken op de Expo dus een van de manieren waarop IDG World Expo dit compenseert is door een collectie producten, demo's, software licenties en speciale aanbiedingen van verkopers op de show en ieder spreker krijgt daar een grote tas vol van. Niet alleen is dit een prima manier om de sprekers wat terug te geven voor wat in essentie een hoop werk is maar de tas isook een slimme zet van de organisatie om de producten in handen te spelen van een groep invloedrijke schrijvers, redacteurs en insiders in de bedrijfstak.

Dit jaar zat er tussen een paar iPad-hoezen een beetje een zware cirkelvormige homp berubberd plastic met een aflopende bovenkant en een getrapte verticale sleuf in het midden. Ik schoof het meteen terzijde in de veronderstelling dat het een suffe visitekaartjeshouder was of iets dergelijks maar het bleek het ding te zijn dat ik uit de hele tas het meest gebruik.

Deze klomp die er een beetje als een gemuteerde hockey puck uitziet is een Stump Stand en het is gemaakt om je iPad op drie verschillende manieren te ondersteunen. Leg de iPad op de aflopende bovenkant om op het schermtoetsenbord te kunnen typen onder een hoek van 45 graden. Of zet een van de randen van de iPad in de verticale sleuf om hem overeind te zetten (voor bijvoorbeeld het bekijken van films). De sleuf heeft twee mogelijkheden zodat, als je de iPad er overeind inzet, je 'm ook wat meer schuin kan zetten door de iPad iets te verschuiven. Een uitsparing aan de voorkant van de Stump Stand zorgt ervoor dat de Home-knop toegankelijk blijft als de iPad in de portretoriëntatie rechtop staat.


Toen ik vorig jaar met mijn iPad begon te werken leverde het nogal wat problemen op een goede vinden van een goede plek te vinden om het ding tegen te laten steunen. De iPad Dock is alleen geschikt voor de portret-positie en voor het verwijderen van de iPad uit de Dock heb je twee handen nodig. Uiteindelijk zette ik de iPad maar tegen een houten boekensteun die mjn zus voor me had gemaakt op de lagere school.

Nadat ik de iPad had voorzien van Apple's zwarte iPad-hoes had ik niets meer aan het iPad Dock daar de uitsparing niet groot genoeg is voor een iPad met hoes. De Stump Stand daarentegen biedt ook ruimte voor een oorspronkelijker iPad, zelfs als die nog in zijn Apple-hoes zit (met de flap open). Sterker nog ik kan het apparaat zowel in portret- als langschaporiëntatie zetten en het er zonodig gewoon uit tillen. De verzwaarde onderkant (241 gr.) zorgt dat de Stump niet verschuift op je bureau.

De Stump Stand werkt met de iPad 2, zelfs als de Smart Cover plat over de achterkant is geklapt, hoewel hij rechtop niet helemaal past als je een lederen Smart Cover hebt maar de polyurethaan versie past precies als je 'm zachtjes aandrukt. De iets gekantelde "leun"-positie werkt prima met beide soorten Smart Cover. (En omdat de Smart Cover met zijn magnetische bevestiging makkelijk los te halen is, is het een kleine moeite om de Cover eraf te halen.) De Stump beperkt zich niet eens tot de iPad. Het kan allerlei apparaten aan. Of het nu een iPhone of een iPod touch is of een Kindle, ze passen allemaal in de sleuf.

Ik heb de afgelopen zes weken aan verschillende iPad-projecten gewerkt: mijn nieuwe "Take Control of Media on the iPad, Second Edition" en "Meet the iPad 2", het eerste e-boek over de iPad 2 in de iBookstore (allebei nu beschikbaar); en mijn aanstaande titel in druk en e-boek: "The iPad 2 Pocket Guide", die in de komende weken beschikbaar komt. In deze periode heb ik wel drie verschillende iPads moeten optillen, neerleggen of -zetten en synchroniseren. Terwijl ik dus alleen die ene Stump Stand heb. Maar het was geweldig om snel even iets op een iPad te proberen, het snel in de standaard te steken terwijl ik iets op mijn Mac schreef en dan de iPad weer op de pakken als ik nog even iets moest uitproberen.

Mijn Stump Stand is zwart (met een klein Macworld 2011 logo aan de achterkant, waarmee is aangetoond dat de makers naar believen merken kunnen aanbrengen) maar hij bestaat ook in het rood, roze, groen, blauw of lichtgrijs (de laatste twee kleuren lijken tijdes schrijven dezes te zijn uitverkocht). De Stump kost $ 22 en het bedrijf heeft op[ dit moment een aanbieding van twee zwarte exemplaren voor $ 40.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Amazon zet je muziek in de Cloud

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, JWB, PP]

Een lang verwachte muziekopslagdienst in de "Cloud" is geboren, maar niet van Apple of Google. Amazon.com heeft de primeur binnengehaald met Cloud Drive en Cloud Player. Cloud Drive biedt online opslag aan die overal toegankelijk is, zoals een eenvoudige versie van Dropbox of SugarSync. Met Cloud Player kun je naar muziek luisteren die je op je Cloud Drive hebt opgeslagen door middel van een web-app of een Android-app, zo lang de audio maar gecodeerd is als onbeveiligd AAC- of MP3-bestand.

Cloud Drive en Cloud Player zullen niet meteen potten breken. Er bestaat geen iOS-app voor en de methode voor het verplaatsen van bestanden en muziek is heel irriterend. Amazon zal dit ongetwijfeld allemaal verbeteren, maar voor het moment hebben ze het voordeel van als eerste met iets uit te zijn: Amazon wil de mensen blokkeren door ze enorme hoeveelheden muziek en bestanden te laten uploaden, zodat een latere concurrent eerst de gebruikers moet overtuigen om hun bestanden over te brengen naar een andere dienst en ze daar te beheren.

Het fundamentele zwakke punt van cloud-based streaming-muziekdiensten is beperkte mobiele breedband. Als je de muziek niet op je telefoon of tablet kunt opslaan, en je moet hem streamen (zelfs van je eigen collectie) dan betaal je uiteindelijk misschien wel tientallen dollars extra per maand voor iets dat nu gratis is wanneer je de muziek die je wil opslaat op je mobiel apparaat.

Cloud Drive vergeleken -- Bij Cloud Drive krijg je gratis 5 GB opslag voor wie een Amazon-account heeft; je kunt gratis een account nemen als je in de statistisch onwaarschijnlijk positie bent dat je het internet gebruikt en géén Amazon-account hebt. Als je minstens één MP3-album bij Amazon koopt, verhoogt het bedrijf je opslagcapaciteit tot 20 GB gratis voor een jaar. Je kunt ook meer opslagcapaciteit kopen, van 20 tot 1000 GB, voor $ 1 per gigabyte per jaar.

Dit is goedkoper dan de verkoopprijs voor de Simple Storage Service (S3) van Amazon, waar elke gigabyte opslag tot 1 TB $ 0,14 per maand kost ($ 1,68 per jaar) en die geen gebruiksvriendelijke interface biedt. (Je kunt je opslagruimte op S3 beheren met Transmit, Cyberduck, Interarchy en andere tools voor het overdragen van bestanden zoals bij een FTP-server.) Bij S3 betaal je ook voor het up- en downloaden van data: $ 0,10 per gigabyte up en $ 0,15 per gigabyte down (de eerste 1 GB krijg je gratis elke maand).

Bij Google daarentegen kost een gigabyte opslag $ 0,25 per jaar bovenop een van zijn app-diensten, zonder transferkosten. Met behulp van software van derden kun je de opslag van Google Apps op dezelfde manier gebruiken als andere opslagdiensten. Bij de standaard opslagmogelijkheden van Dropbox krijg je 50 GB voor $ 10 per maand of 100 GB voor $ 20 per maand, wat neerkomt op $ 2,40 per gigabyte per jaar. Bij Dropbox krijg je natuurlijk ook bureabladsynchronisatie, wat ontbreekt bij Amazon Cloud Drive. (Dropbox werkt met Amazon S3, zoals veel online-opslagbedrijven.)

Nu upload je bestanden naar Cloud Drive via een bestandendialoog in een webbrowser, wat een vreselijke interface is. Downloads verlopen ook via een webbrowser, wat maar een kleine verbetering is. Ik vermoed dat Amazon eigen apps voor Windows, Mac OS X, iOS, Android en andere platforms zal maken, zoals voor het Kindle-ecosysteem, om het overdragen van bestanden en synchroniseren gemakkelijker te maken en ze zullen waarschijnlijk de dienst ook openstellen voor bestaande tools voor het overdragen van bestanden. Amazon zou de rechtstreekse concurrentie kunnen aangaan met Dropbox en dergelijke, maar ik betwijfel dat ze met deze diensten zullen wedijveren op het vlak van functionaliteit. Het belangrijkste terrein op consumentengebied voor Amazon ligt op het vlak van de media en niet op het vlak van computerdiensten.

Verschillende collega's meldden droog op Twitter dat Amazon twee fantastisch mekaar tegensprekende verklaringen heeft afgelegd over de betrouwbaarheid van opslag. Op de pagina Cloud Drive: Learn More, schrijft Amazon:

Sla bestanden op op je Cloud Drive en maak je nooit meer zorgen over verlies wanneer je computer crasht of gestolen is.

Maar in de Terms of Use hebben de juridische mensen van Amazon dit te zeggen:

5.3 Beveiliging. We garanderen niet dat Uw Bestanden niet het onderwerp kunnen uitmaken van vervreemding, verlies of beschadiging en we kunnen niet aansprakelijk worden gehouden indien dit zich voordoet. U bent verantwoordelijk voor het naleven van een gepaste beveiliging, bescherming en backup van Uw Bestanden.

De kleine lettertjes beschermen Amazon tegen onterechte boetes in extreme gevallen. Het S3-opslagsysteem van Amazon biedt een hoog niveau van ingebouwde redundantie voor alle opgeslagen data, zowel binnen een bepaald datacenter als over zijn vele datacenters. Cloud Drive is betrouwbaar in een obsceen hoge waarschijnlijkheidsgraad (volgens Amazon 99,999999999 procent voor S3 "betrouwbaarheid") maar die ontbrekende 0,000000001 kan je bedrijf financieel de das omdoen als je 100 procent belooft en een proces aan de broek gesmeerd krijgt voor het verlies van data. Schade of diefstal door aanvallers is waarschijnlijker dan een hardware defect; we moeten ervan uitgaan dat Amazon almaar groter wordt als potentieel doelwit.

Cloud Player -- Analoog aan de interface problemen met Cloud Drive zijn de limieten van Cloud Player momenteel streng. Je moet de Amazon MP3 Uploader downloaden (een Adobe AIR-toepassing) om muziek te kunnen uploaden en die ervaring is vreselijk, net als met de meeste AIR-apps. De niet-eigen interface, het niet-intuïtieve gedrag, de traagheid en de mysterieuze fouten (zoals een time-out op 90% bij het scannen van mijn bibliotheek) zijn allemaal erg frustrerend.

Ondanks de erkende dominantie van iTunes en het feit dat Amazon MP3 Uploader de iTunes muziek-map automatisch vindt, scant de app de map niet om metadata te gebruiken en zo album- en artiest-info samen te stellen. In plaats daarvan gebruikt hij de mapstructuur om upload-keuzes weer te geven. Ik heb duizenden muziekbestanden en de interne mapstructuur van iTunes is geen handige manier om die te sorteren. Een aparte downloader-app laat je items overzetten vanuit de bibliotheek rechtstreeks in iTunes of Windows Media Player. Je kunt ook bestanden downloaden via een webbrowser.

Amazon maakte zich er gemakkelijk vanaf door de AIR-route te kiezen in plaats van zelf apps te bouwen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met tijdslimieten: Je kunt een cross-platform dienst veel sneller als prototype bouwen en uitrollen met AIR dan met aparte zelf te bouwen apps.

De enige bestandsformaten die Cloud Player ondersteunt zijn AAC en MP3. De bestanden moeten onbeschermd zijn, dat wil zeggen niet beveiligd met DRM- (digital rights management) encryptie. Amazon lanceerde zijn MP3-winkel zonder DRM en Apple wist DRM kwijt te raken in april 2009. Bijna alle muziek die als downloadbare bestanden wordt verkocht in de Verenigde Staten en de meeste andere landen is DRM-vrij. (Oudere DRM-beschermde muziek uit iTunes kan worden geüpgraded voor 30 cent per liedje om de DRM te verwijderen.)

Amazon laat eerder gedane Amazon MP3 aankopen niet zien in Cloud Drive, maar aankopen gedaan na de installatie worden automatisch weergegeven.

Muziek afspelen is een aanmerkelijk betere ervaring, zo lang je een browser op een computer gebruikt of een Android-app. Hier wordt metadata gebruikt en artiesten en albums zijn naar behoren georganiseerd. Ik probeerde de web-app te gebruiken in iOS en nadat ik te horen had gekregen dat ik een niet-compatibele browser had verscheen de web-app, maar deze was niet in staat muziek af te spelen op mijn telefoon. Het niet voorbereid zijn op het gebruik van iOS-apparaten bij de lancering lijkt een zaak van domme onoplettendheid te zijn.

Bewolkt met kans op Apple -- Er zijn natuurlijk altijd al aanbieders geweest die muziek opgeslagen hebben in een bibliotheek van miljoenen liedjes en die op aanvraag afspelen wat je wilt. De eerste generatie van zulke aanbieders stuurden muziek op aanvraag, die gecodeerd werd opgeslagen, waarna voor afspelen dan geen internetaansluiting meer nodig was. De muziek werd gewist als en wanneer je abonnement eindigde of als je geheugen moest vrijmaken. Dat was nodig voor muziekapparatuur die niet voorzien was van een internet-aansluiting. (Met sommige van die diensten kon je ook permanent tot 10 tracks per maand downloaden met een abonnement dat voor ongelimineerd afspelen $ 10 tot $ 15 per maand kostte.)

De verschuiving naar afspelen op aanvraag kwam door de toename aan smartphones, 3G-netwerken en wifi-hotspots. Als je waar je ook bent, toegang hebt tot internet, waarom zou je dan muziek synchroniseren of gaat tobben over of je wel genoeg geheugen hebt? In plaats daarvan kan je overal muziek afspelen, wanneer je wilt, waarbij het alleen wat tijd kost om de muziek te bufferen als die begint. Deze nieuwe diensten omvatten Last.fm, Rdio, Spotify (buiten de Verenigde Staten) en Pandora. Allen hebben zowel gratis als betaalde versies.

Maar dit maakt je wel afhankelijk van toegang tot internet. Als je buiten het bereik bent van het netwerk of dicht bij grens van je overeengekomen hoeveelheid verkeer en je geen wifi dichtbij kan vinden, heb je pech. Met een gedifferentieerd abonnement in de Verenigde Staten met maar 200 of 250 MB tot je beschikking zou je door vaak naar muziek te luisteren via de telefoon dat gemakkelijk kunnen overschrijden waardoor je extra kosten kunt verwachten.

Tot nu toe deed Apple hier beslist niet aan mee en beperkte zich tot downloaden van afzonderlijke muziek, apart gekocht of in een "pakket" van een album. Apple heeft herhaaldelijk gezegd dat mensen "eigenaar" willen zijn van hun muziek waarmee het bedrijf niet bedoelt dat je de rechten hebt van een echte eigenaar maar dat je een beperkte toestemming hebt om de muziek onbeperkt af te spelen op je eigen apparatuur. Om naar muziek te luisteren gebruik je een computer of heb je de muziek gesynchroniseerd met je mobiele apparatuur. Apple-volgers verwachten al jaren een verandering.

In de tweede helft van 2009 heeft Apple de muziekafspeeldienst Lala gekocht en is er na enkele maanden mee gestopt. Er werd verondersteld dat Lala zou worden samengevoegd met iets dat Apple al aan het opzetten was. Zou misschien alle muziek die je ooit gekocht hebt ook plotseling aangeboden worden om te beluisteren via internet? Of zou Apple misschien met een unieke combinatie komen van abonnement, afspelen, en externe opslag in de cloud?

Apple heeft ook een enorm datacentrum in Noord-Carolina die honderdduizenden servers kan herbergen en die vermoedelijk de uiteindelijke basis wordt van een afspeeldienst of een externe opslag voor muziek. Op het moment wordt het gebruikt voor een bescheiden MobileMe die een geheugenopslag van 20 GB biedt tegen een forse jaarlijkse abonnementsprijs (samen met mail en sync), maar die geen mogelijkheid biedt om direct muziek af te spelen. (Apple heeft op de meest recente aandeelhoudersvergadering verklaard dat de faciliteit "dit voorjaar" zal starten met MobileMe en iTunes.)

Op dit moment kunnen we alleen maar afwachten waarmee Apple gaat komen en als dat gebeurt, hoe het zich verdraagt met de concurrentie.

Je kunt het altijd proberen -- Ik trek drie conclusies uit Amazon's nieuwe Cloud-opslag en -afspeeldiensten. Ten eerste kan het geen kwaad ze te proberen. Ze zijn gratis. Ten tweede betekenen ze een schot voor de boeg van concurrenten waardoor die misschien de mobiele toegang tot muziek die ze bieden, verbeteren. Ten derde zullen ze zelf beter gaan functioneren op de duur zoals we dat gewend zijn van alle diensten van Amazon.

Amazon heeft de lat hoger gelegd. Het is de vraag of Apple er achteloos overheen springt of zich eronderdoor kronkelt met iets dat zich niet kan meten met die eerste poging van de boekverkoper.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Skype 5 for Mac: een enorme stap achteruit

  door Lukas Mathis <[email protected]>
  17 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JO, MSH, HV, OF]

Een tijdje terug, toen groupchats met video in Skype nog gratis waren, kreeg ik via Skype van een vriendin de vraag of je in Skype met meer dan één persoon kon videochatten. "Tuurlijk," zei ik, "je moet alleen even de nieuwe Skype 5-béta installeren". En ik stuurde een linkje. Een paar minuten daarna ging ze offline en kwam daarna weer online, na kennelijk geüpdatet te hebben naar Skype 5. Het eerste berichtje dat ze daarna stuurde:

Wat is er in godsnaam met Skype gebeurd? Is dit een grap of zo?

Het lijkt erop dat het geen grap is.

Bij mij op kantoor wordt veel via Skype gecommuniceerd. Het is meer dan eens gebeurd dat er een Windows-gebruiker langs liep als ik achter mijn versie van Skype op de Mac zat, die dan steevast iets zei als: "Wow, dat ziet er veel beter uit dan de chaos die Windows ervan maakt!". Het ziet ernaar uit dat Skype er achter is gekomen dat er nogal veel kwaliteitsverschil tussen de twee versies bestaat en heeft besloten dit verschil te verkleinen. Helaas hebben ze, in plaats van de Windows-versie beter te maken, gekozen om de twee gelijk te schakelen door de Mac-versie meer op die van Windows te laten lijken.

Nu is het niet meer dan eerlijk erop te wijzen dat hier Skype ongetwijfeld belangrijke redenen voor heeft. Misschien kon het niet anders. Misschien moest er zelfs een groot probleem met de vorige versie van Skype opgelost worden. Zoals toen Twitter de beruchte QuickBar toevoegde aan zijn iOS-app: ze deden het niet om hun gebruikers te pesten, maar zochten gewoon een manier om geld te genereren. Op dezelfde manier kan Skype goede redenen hebben om Skype 5 te maken zoals het nu is.

Maar desondanks zeg ik het maar gewoon: ik vind Skype 5 echt niet mooi. [Noot van TidBITS: en dat vinden wij hier ook! Het is precies daarom dat we Lukas zijn artikel hier opnieuw publiceren. We waren van plan zelf een stuk met grofweg dezelfde boodschap te schrijven, maar dit artikel was al zo goed dat we geen reden zagen dit nog eens dunnetjes over te doen. - Adam]

De vorige versie van Skype was een mooi voorbeeld van een prima interface-ontwerp. De basis was extreem eenvoudig. Skype zag er zo uit:

Image

Je had een eenvoudig scherm met een zoekveld, een teller voor ongelezen berichten en een lijst vrienden (met bovenaan degenen die op dat moment online waren). Het scherm was makkelijk te begrijpen en nam weinig ruimte in zodat ik het eigenlijk altijd open kon houden en het toonde precies die informatie die ik nodig had. Wie is er online? Heb ik nog iets gemist? Kan ik contact met iemand opnemen of wil hij niet gestoord worden?

En zo zag Skype eruit met een actieve chat:


Ook hier weer: eenvoudig, goed te begrijpen, maar het toonde nog steeds alles wat ik eventueel zou willen weten. Ik kon mensen aan het gesprek toevoegen, teruggrijpen op eerdere berichten, en ik kon mensen bellen.

Maar die vorige versie was niet zomaar "simpel". Hij was ook flexibel genoeg voor gevorderde Skype-gebruikers. In mijn werksituaties gebruik ik het programma op een heel andere manier dan de meeste mensen. Er zijn zeker acht mensen met wie ik heel vaak chat. Ik refereer vaak aan eerder gevoerde gesprekken. Ik chat vaak met meerdere mensen tegelijk. Om deze acties zo efficiënt mogelijk uit te voeren, heb ik één heel virtueel bureaublad speciaal voor Skype ingericht. Dat ziet er zo uit:


Ik hoef nu alleen maar te switchen naar dit virtuele bureaublad in Spaces en ik heb meteen contact met de mensen die het belangrijkst zijn. In één oogopslag zie ik wie mij geschreven heeft, en wát. Dit is belangrijk want ik schakel automatische notificaties vaak uit om te voorkomen dat ik steeds gestoord word.

Ik weet dat dit hemelsbreed verschilt met hoe de meeste mensen Skype gebruiken. Mijn boodschap hiermee is, dat Skype tot nu toe goed was voor beide soorten gebruikers. Voor wie af te toe iets met Skype deed was het programma simpel, en gemakkelijk te begrijpen. Voor de veeleisende types groeide het programma mee met hun complexer behoeften.

En nu even snel vooruitspoelen naar Skype 5. Zo ziet het programma er nu uit:


De zijbalk links bevat het item "contacten", met daaronder een lijst met verschillende chats. Als je links op "contacten" klikt zie je al je contacten in het hoofdvenster. Een klik op een eerdere chat zorgt dat je informatie over die chat ziet: start- en eindtijd, alsmede een opsomming van de teksten die uitgewisseld werden. Het aanklikken van een live-chat brengt je terug naar de deelnemers aan het gesprek en toont de teksten en beelden daarbij horen.

En hier beginnen meteen de problemen, niet alleen voor gevorderde maar ook al voor de minder eisende gebruikers

Het is te ingewikkeld voor gewone gebruikers -- Het venster ziet er niet langer meer eenvoudig uit. In plaats daarvan is het overweldigend. Aan de positieve kant, het is nu gemakkelijker om een nieuw contact toe te voegen (niet iets wat je nu zo vaak doet) en ik kan beslissen om of iemand te bellen of een chat te beginnen door over een contactpersoon te strijken.

Aan de min kant … al het andere. Aangezien iedere Skype-functie is ingepropt in een enkel venster voelt dat venster overladen aan. Niet langer meer zie ik een eenvoudige lijst van contacten. In plaats daarvan heb ik een complex venster met veel gebieden, het hoofdgebied toont totaal verschillende zaken, afhankelijk van de instelling van de applicatie.

Niet langer kan ik gemakkelijk zien wie online is. In plaats daarvan zie ik waarschijnlijk alleen de mensen die ik het meest recentelijk gesproken heb, ongeacht of ze online zijn. Meer dan eens wachtte ik op een vriend om in de navigatiekolom te verschijnen, verwachtend dat het net zo zou werken als in de oude buddy-lijst. Nee dus. Tenzij je overschakelt naar het Contact-scherm, dat dan Skype aanzet om twee lijsten van contacten te tonen, naast elkaar (de vroegere chat-contacten in de navigatiekolomen de Adresboek-contacten in de hoofdkolom), je ziet niet wie er echt online is. En deze twee lijsten gedragen zich volstrekt verschillend.

Er zitten te veel vreemde dingen in het hoofdvenster. Bijvoorbeeld, direct naast de belangrijke Contact Toevoegen-knop, is er een knop die je in staat stelt de foto's van de mensen in je adresboek in een Cover Flow-weergave te zien. Waar is dit goed voor? Waarom zou iemand dat ooit willen doen? Wat dit standpunt nog nuttelozer maakt zijn zowel de ondoorgrondelijke avatar foto's die veel mensen gebruiken (n.v.v: Een avatar is een afbeelding die bij je account hoort) en de generieke iconen die Skype inzet voor diegenen die geen foto's hebben.


Iets wat ik heb gemerkt heb dat zelfs sommige Skype-gebruikers doen, is dat ze URL's verzenden via tekst-chat tijdens een video-chat. Hoe doe je dat in Skype 5? Als een video-oproep actief is, neemt dat het hoofdvenster in, daar zou ook de tekst-chat moeten zijn, dus je kunt ze niet allebei tegelijkertijd doen. Eigenlijk is er wel een manier, maar die ligt niet voor de hand. Als je tijdens een gesprek met de muis over het hoofdvenster (maar niet de zijbalk) strijkt, zie je een heleboel kleine pictogrammen tevoorschijn springen in de onderkant.


Klikken op de tweede splitst het venster horizontaal en voegt een chat-beeld toe onder het oproep beeld. Dit, op een modern scherm met een breed aspect ratio, is meestal niet daar waar je het hebben wilt. Dus de functie is verborgen en slecht uitgevoerd, maar in ieder geval laat Skype je toe chatberichten te typen tijdens een gesprek als je kunt achterhalen hoe dat gaat.

Ook lastig is hoe Skype gesprekken voor de groep verandert. Vroeger zag je een lijst van mensen, een per regel, met groene equalizer-achtige lichtjes die oplichten als die persoon aan het praten was. Het was geweldig voor conferentie oproepen waar je niet ieders stem kende en het was niet storend of opdringerig. Skype 5, in tegenstelling, toont de avatars van twee mensen vergroot in het bovenste gedeelte van het hoofdvenster en vervolgens een horizontale lijst van de avatars van de rest van de mensen hieronder. Als iemand spreekt verschuift Skype de avatar van die persoon in de een of de andere op de bovenste twee plaatsen en pulseert een grijze omtrek in synchronisatie met de audio. Het voortdurend verschuiven van avatars is storend op zijn best, en vervelend in het slechtste geval.

Het is niet flexibel genoeg voor gevorderde gebruikers -- Skype 5 is niet alleen minder geschikt voor terloopse gebruikers, het is ook niet flexibel genoeg voor gevorderde gebruikers. Vorige versies van Skype waren eenvoudig te doorgronden en makkelijk in het gebruik, maar boden ook mogelijkheden om in het programma te groeien. Door zich in het programma te verdiepen kon men geleidelijk steeds meer gebruik maken van de geavanceerde mogelijkheden van het programma. Skype 5 daarentegen is een app met weinig diepgang, zonder mogelijkheden om het programma steeds beter te leren kennen.

In Skype 5 kan ik geen twee chats tegelijkertijd zien. In het begin dacht ik nog dat ik wat over het hoofd zag - twee chats tegelijkertijd voeren is toch niet zo abnormaal? Ik ben vast niet de enige die dat regelmatig doet. Nou, volgens Skype wel, dus. Het is absoluut onmogelijk om twee of meer chats tegelijkertijd te zien.

Het standaard-venster is te groot, en het kan niet verkleind worden zonder functionaliteit te verliezen. Persoonlijk kies ik er voor om Skype altijd actief te hebben. Bij vorige versies van het programma was het venster klein genoeg dat ik het aan de rand van mijn scherm kon parkeren; als ik wil weten of iemand online is kan ik dat in één oogopslag zien. Het venster van Skype 5 is daarvoor veel te groot. Zelfs als ik de app niet bewust verberg raakt het venster snel verstopt achter andere vensters.

Ik kan ook niet zien wie er online is als ik een actieve chat heb, tenzij ik een tweede venster open met daarin een lijst van gebruikers. Dat betekent dat ik in essentie dezelfde functionaliteit in méér dan een venster heb; ik heb dan in feite drie verschillende gebruikerslijsten, in twee verschillende vensters, die zich allemaal enigzins anders gedragen. Het is vast zinvol om al die mogelijkheden te hebben, maar ik begrijp toch echt niet waarom je iets dat perfect werkt zou vervangen door iets dat vrijwel niet werkt, en vervolgens, om dat probleem te verhullen, je ook nog de functionaliteit uit de vorige versie introduceert?

Publieke reactie -- Toen Skype de nieuwe gebruikersinterface introduceerde waren de merendeel negatieve reacties van de gebruikers overweldigend. Nu krijgen nieuwe versies van software altijd negatieve reacties. Mensen houden niet van verandering, ook niet als het er beter van wordt. Maar ik kan me niet heugen dat het eerder is voorgekomen dat er zo massaal en eensgezind negatief werd gereageerd

Misschien heeft Skype de Mac-versie meer op de Windows-versie laten lijken omdat veel mensen beide versies gebruiken; als ze meer op elkaar lijken hoef je er maar één keer mee leren om te gaan en kunnen de gebruikers hun kennis in beide versies toepassen. Ik geloof die verklaring echter niet. De twee lijken wel meer op elkaar dan eerst maar werken nog steeds verschillend. Als gevolg daarvan werkt de gelijkenis eerder verwarrend omdat het de verwachting wekt dat beide versies ook hetzelfde werken en dat is niet zo.

Skype is een programma dat zowel gebruikt wordt door gelegenheidsgebruikers als ervaren gebruikers die het iedere dag professioneel inzetten. Het is ongelofelijk moeilijk om een dergelijke gebruikersinterface goed te krijgen. De oude versie bediende beide groepen op uitstekende en elegante wijze. De nieuwe versie is helaas een enorma stap achteruit.

Ik moet herhalen wat ik eerder zei: Skype heeft ongetwijfeld beperkingen waar ik niet van weet. Ik ben er zeker van dat er gegronde redenen zijn waarom Skype 5 zo werkt als het werkt. Misschien is Skype zelfs van plan de punten die ik eerder aangaf te verbeteren maar is daar gewoonweg nog niet aan toegekomen (In feite is dat voor een deel al in Skype 5.1 gebeurd met het herstellen van de focus op de actieve spreker, iets dat in versie 5.0 volledig was verdwenen). Helaas heeft dit voor mij het werken met Skype 5 niet verbeterd. Het voordeel is wel dat Skype 2.8 nog steeds werkt, zolang het duurt en je kunt het nog steeds downloaden als je wilt 'downgraden' van Skype 5.

Hoewel ik absoluut niet in de positie ben om de Skype 5 interface te wijzigen wilde ik wel een aantal constructieve suggesties doen; lees "Skype 5 Ideas" op mijn blog en bekijk ook Matthias Kampitsch zijn design-suggesties. Ook heeft Skype, hoewel het niet op de gehele Skype 5 interface van toepassing is, een wedstrijd uitgeschreven voor hoe de chatberichten er uit moeten gaan zien en belooft ook grotere wijzigingen.

[Lukas Mathis studeerde Computer Science/Software Engineering en Ergonomics/Usability aan de ETH Zürich en werkt als softwareontwikkelaar en gebruikersinterface-ontwerper voor een Zwitsers softwarebedrijf dat workflow-management programma's maakt. Zijn eerste computer was een Performa 450, de eerste programmeertaal die hij gebruikte was HyperTalk, zijn eerste electrische gitaar was een goedkope Peavey, zijn eerste videospel was VCS 2600 en zijn huidige snowboard is van Lib Tech. Hij woont in een kleine boerderij in een afgelegen deel van de Zwitserse Alpen. Je kunt hem volgen op Twitter.]

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Firefox 4 beter, maar niet heel veel

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  14 reacties (Engelstalig)

[vertaling: RAW, PEP, SWB,

In de heldhaftige strijd tussen browsers komt de nieuwste beweging van de flank van de Mozilla Foundation, in de vorm van Firefox 4 voor Mac OS X, Windows en Linux. Net als bij de recente versies van Safari, Google Chrome en andere zitten de meeste noemenswaardige veranderingen in de fundering, waar ze de rol van Firefox als een platform voor websites en applicaties ondersteunen. Vrijwel al die veranderingen zijn zeer welkom en verbeteren de ervaringen voor bestaande Firefoxgebruikers, maar ik betwijfel of ze belangrijk genoeg zijn om gebruikers van andere browsers te overtuigen om over te stappen.

Ten eerste een snelle opmerking over systeemvereisten. Voor Firefox 4 moet je nu Mac OS X 10.5 Leopard of 10.6 Snow Leopard draaien op een Intel-Mac. Dat is een belangrijke verandering ten opzichte van Firefox 3.6, dat werkte op 10.4 Tiger en nieuwer op zowel PowerPC- als Intel-Macs; dus als je een PowerPC-Mac hebt, zul je het bij Firefox 3.6.16 willen houden, dat verkrijgbaar blijft. Of, omdat Firefox 4 open-bron is, kun je een aangepaste, Tiger-compatibele versie gebruiken die TenFourFox heet, die heb ik zelf niet uitgeprobeerd.

Verfijningen in Firefox interface -- Herinner je je nog dat een bètaversie van Safari 4 de browsertabbladen naar boven de adresbalk verhuisde? Dat was een niet bijster populaire actie, zo onpopulair dat Apple in de definitieve versie de tabbladen weer onder de adresbalk plaatste. Dat heeft Chrome, en nu Firefox 4, niet tegengehouden om de tabbladen naar de bovenkant te verhuizen (zij het lichtelijk anders dan in Chrome). Howel het anders is dan in Firefox 3 en Safari 5, maken de tabbbladen bovenaan voor mij geen verschil in bruikbaarheid, en als je het niet handig vindt, kun je het uitzetten door Beeld > Werkbalken > Bovenliggende tabbladen te kiezen.

Firefox 4 introduceert ook een aantal andere interfacevernieuwingen die met tabbladen te maken hebben.

De app-tabbladen zijn een welkome aanvulling (hoewel niet zo praktisch met web-apps die meerdere tabbladen aanmaken), net als de mogelijkheid om naar een tabblad over te schakelen door in de locatiebalk te typen. Niet zo direct bruikbaar is Panorama, waarvan ik me niet kan indenken dat ik het zal gebruiken, omdat ik tabbladen open laat liggen als herinnering dat ik ze wil lezen, of om iets anders te doen. Hoewel het zien van visuele weergaven van de tabbladen niet onwelkom is, is het idee om ze te organiseren een beetje zoals het organiseren van je plaknotities.

Nog een paar andere interfaceveranderingen: de Stop- en Herlaadknoppen aan de rechterkant van de adresbalk zijn samengevoegd (een logische stap, er is geen reden waarom je ooit beide knoppen tegelijk zou willen gebruiken), en een nieuw ontwerp voor de add-onbeheerder.


Firefox 4 doet een belangrijke stap achteruit vergeleken met Firefox 3.6. In de vorige versie kon je gmail in de locatiebalk typen en Firefox bracht je dan onmiddellijk naar de Gmail-website, zelfs als je daar nooit eerder geweest was of er een bladwijzer voor had gemaakt. Dat was ook het geval bij apple (dat www.apple.com laadde), white house (dat www.whitehouse.gov laadde), enzovoort. Voor toetsenbordgeoriënteerde mensen zoals ik was dit raden (via Googles Browse by Name-optie) een enorme aanwinst, en als Firefox het mis had, wat maar zelden gebeurde, kon je de zoekbalk gebruiken. In Firefox 4 kan de locatiebalk standaard alleen een Google-zoekopdracht uitvoeren, waardoor je gedwongen wordt om nog een pagina te openen en op nog een koppeling te klikken om naar de juiste site te gaan. Dat is nog altijd beter dan Safari, dat direct een foutmelding geeft wanneer je iets in de locatiebalk typt dat geen domeinnaam is en hetzelfde als in Chrome, dat ook in Google zoekt.

Gelukkig kun je dit gedrag weer terugkrijgen in Firefox 4, hetzij door de Browse By Name add-on te gebruiken, hetzij door deze simpele stappen uit te voeren:

  1. Typ about:config in de locatiebalk en klik op "Ik zal voorzichtig zijn, dat beloof ik!".

  2. Zoek naar keyword in het Filter-veld.

  3. Dubbelklik op de regel met keyword.URL.

  4. In de dialoog die verschijnt plak je onderstaande tekst (op één regel) en klik je op OK.

    http://www.google.com/search?ie=UTF-8&oe=UTF-8&sourceid=navclient&gfns=1&q=

Snellere prestatie -- Zoals met alle browser-updates belooft Firefox 4 significant hogere snelheden. Met de al maar grotere rol weggelegd voor JavaScript in web-apps, benadrukt Mozilla dat de nieuwe JägerMonkey JavaScript engine van Firefox 4 zelfs zes keer sneller draait dan de TraceMonkey engine van Firefox 3.6.

(In de kantlijn, wat denken jullie van die namen die ze geven aan de verschillende JavaScript-engines: SpiderMonkey, TraceMonkey, en JägerMonkey van Firefox; SquirrelFish, SquirrelFish Extreme en Nitro van Safari; V8 van Chrome; Futhark en Carakan van Opera; en Chakra van Internet Explorer 9.)

Andere veranderingen die de prestatie van Firefox 4 op de Mac verbeteren zijn:

Jammer genoeg, Firefox 4.0 kent een probleem op alle platforms waaardoor het scrollen met het Gmail-hoofdvenster trager is dan normaal; je mag ervan uitgaan dat dat binnenkort wordt verholpen in 4.0.1.

Toch wil ik dit volgende even gezegd hebben. Ik ben voor snellere webbrowsers en ik waardeer al het werk dat de programmeurs leveren om de prestaties daar op te voeren enorm. Maar in werkelijkheid, webpagina's en web-apps zijn gewoon trager dan bureauprogramma's omdat hier altijd communicatie over het internet vereist wordt met het niet te vernmijden knelpunt van die verbinding.

Daardoor kan ik van een nieuwe snellere webbrowser gebruik gaan maken en in mijn ervaring pas ik direct mijn verwachtingen aan, aan die snellere reactietijden en ervaar ik dus die hogere snelheden bij het uitvoeren van mijn werkzaamheden op het web niet als zoveel sneller. Dus Firefox 4 kan wel sneller zijn dan Firefox 3.6, en wel of niet sneller dan Chrome en Safari, maar toch kan ik niet zeggen dat het me opvalt. Het lijkt niet op het verschil als je je Mac switcht van een harde schijf naar een SSD, daar merk je echt dat sommige eerder trage activiteiten opeens razendsnel gaan.

Betere ondersteuning voor standaards -- Hier is een ander gebied waar over het algemeen de enorme inspanningen van de browserontwikkelaars niet door de eindgebruikers op hun waarde worden geschat: ondersteuning voor de nieuwe internetstandaards. Gebruikers willen slechts webpagina's bekijken en web-ontwikkelaars willen pagina's maken die iedereen kan bekijken en op de juiste manier interactie mee kan hebben, los van welke oude browser nog steeds in gebruik zou kunnen zijn (moge gij in Hades voor eeuwig falen in het renderen van een complexe pagina, Internet Explorer 6!). Er bestaat dus een permanente spanning tussen het uitgaan van nieuwe standaards en het ondersteunen van oude browsers. Niettemin is ondersteuning voor nieuwe standaards in browsers de eerste stap naar wijdverspreid gebruik, dus het is erg goed om te zien dat het gebeurt.

Firefox 4's aanvaarding van nieuwe internetstandaards omvat de volgende HTML5-gerelateerde veranderingen:

Hoewel het onduidelijk is of de testen een afspiegeling zijn van wat echt mogelijk is, scoort Firefox 4 nu duidelijk beter op de HTML5-testsite. Hierbij ter vergelijking hoe de belangrijkste Mac-compatibele browsers scoren waarbij 400 het maximum is:

Nu we het toch hebben over testen die wel of niet een weerspiegeling zijn van het werkelijke gebruik, Firefox 4's nieuwe Gecko 2-motor presteert ook beter in de Acid3-test, daarbij 97 uit 100 scorend, tegenover de 94 punten van Firefox 3.6, maar nog steeds achterblijvend bij de perfecte 100 uit 100 welk genoegen alle WebKit-gebaseerde browsers mogen smaken, inclusief Safari, Chrome, Opera en OmniWeb.

Andere verbeteringen gebaseerd op de standaards zijn:

Overige verbeteringen -- Er zijn nog drie verbeteringen in Firefox 4 die het vermelden waard zijn, en één probleem waarvan ik hoop dat het spoedig opgelost zal worden.

Allereerst is daar Firefox Sync, dat nu standaard aanwezig is (het was een losse uitbreiding in Firefox 3.6), en dat het je mogelijk maakt om je Firefox geschiedenis, bladwijzers, tabbladen en wachtwoorden te synchroniseren tussen al je Firefox-installaties, met name ook de mobiele versie van Firefox voor Android (plus Maemo op de Nokia N900). Daarnaast is er Firefox Home voor iOS, een gratis app waarmee je je Firefox geschiedenis, bladwijzers en open tabbladen via Firefox Sync kunt benaderen. In beide gevallen dien je een Sync-account aan te maken voordat je hiervan gebruik kunt maken (zoals bijvoorbeeld het synchroniseren van de browser-geschiedenis van je thuis-machine naar je werkcomputer zodat de IT-afdeling er een blik op kan werpen. Mogelijk niet precies waar je op zit te wachten).

Ik heb Firefox Sync niet uitgeprobeerd, omdat ik de combinatie van LastPass en Xmarks handiger vindt. Hiermee kan ik namelijk synchoniseren tussen alle browsers die ik gebruik (zie "LastPass neemt Xmarks over", 13 december 2010).

Ten tweede, als de Flash, QuickTime, of Silverlight plug-ins crashen, kan Firefox 4 dit probleem isoleren van de rest van het browserprobramma; alles wat je moet doen om verder te kunnen is het herladen van de pagina, zodat de gecrashte plugin opnieuw geactiveerd wordt.


En ten derde is de wijze waarop CSS :visited selectors in Firefox werken gewijzigd, zodat kwaadwillende websites niet langer in staat zijn om je hele surf-geschiedenis in te zien. Dit beveiligingslek bestaat al tijden in vrijwel alle browsers en maakt het, simpel gezegd, mogelijk dat een kwaadwillend programma je geschiedenis kan raadplegen, en zo in kaart kan brengen waar je allemal geweest bent.

En tenslotte is er één opvallende uitzondering op de regel dat Firefox uitbreidingen vanzelf met Firefox 4 werken, of reeds voor Firefox 4 geüpdatet zijn, te weten de PDF Plugin voor Firefox op Mac OS X. Dat betekent dat Firefox 4 zelf geen pdf's kan tonen, iets wat Firefox 3.6, met de pdf-invoegtoepassing wel kon (zie overigens de commentaren op dit artikel voor een snelkoppeling naar een beta-versie van de PDF Plugin die wel met Firefox 4 werkt, zij het in 32-bits modus). Er is natuurlijk Schubert-it's PDF Browser Plugin, maar daar heb ik nooit veel succes mee gehad. Ik hoef pdf's niet altijd direct in mijn browser te kunnen zien, maar het is wel handig als het kan.

Om kort te gaan, Firefox is al tijden mijn standaard-browser, hoewel ik ook Safari en Chrome gebruik en zelfs prefereer voor bepaalde websites, hetzij omdat ze beter werken (zoals met Google Docs en Chrome) of om website login informatie gescheiden te houden. En hoewel ik in het begin nogal overstuur was vanwege het ontbreken van Google's Browse By Name-zoekfunctie, moet ik zeggen dat toen ik eenmaal doorhad hoe ik die functionaliteit weer terug kon krijgen, versie 4 Firefox 3.6 compleet, en naar volle tevredenheid heeft vervangen.

Daar staat tegenover dat toen ik eenmaal door had hoe ik Browse By Name in Firefox 4 terug kon krijgen, ik meteen ook doorhad hoe ik het in Google Chrome kon krijgen en Browse by Name was nou juist de belangrijkste reden dat ik Firefox prefereerde boven Google Chrome (en dat ik het niet zo op Safari heb, daar Safari geen Browse by Name in de adresbalk heeft). En met Xmarks om er voor te zorgen dat ik dezelfde bladwijzers heb in al mijn browsers ben ik van plan om Firefox 4 en Chrome naast elkaar te gebruiken om uit te vinden welke van de twee ik onder deze nieuwe omstandigheden prefereer. Ik kom daarop terug als ik er uit ben.

Wie zou er moeten overstappen op Firefox 4? Als je Firefox 3.6 op een Intel-Mac gebruikt dan zou je zeker moeten overstappen, zodat je profiteert van de verbeteringen in prestaties en gebruik van standaarden (hoewel ik dan wel voorstel dat je meteen de Browse by Name-functie in ere herstelt, zodat Firefox 4 werkt zoals je gewend bent). Als je echter graag met Safari of Chrome werkt kan ik geen verbeteringen in Firefox 4 bedenken die een overstap beslist noodzakelijk maken. Daar staat tegenover dat er ook niks op tegen is om Firefox 4 te downloaden om het zelf uit te proberen; mocht het niet voldoende bevallen om de overstap te maken, dan heb je in ieder geval een alternatief om uit te proberen als een bepaalde site niet goed werkt met je normale browser. En wie weet kom je er achter dat Firefox precies dat is wat je nodig hebt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 4 april 2011

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: PP, JO]

Dropbox 1.0.28 -- De permanente favoriet van TidBITS, Dropbox, is geüpdatet tot versie 1.0.28. Het is een kleine verbetering die een zeldzame vastloper verhelpt en enkele kleine niet-gespecificeerde correcties aanbrengt. We hebben gemerkt dat Dropbox zich niet vanzelf update zoals eigenlijk hoort en inderdaad, hij deed het niet voor mij. Ik heb hem dus met de hand gedowload en geïnstalleerd. Je kunt zien welke versie van Dropbox je hebt door de cursor met de muis over het Dropbox-icoontje in de menubalk te brengen of door het icoontje aan te klikken, voorkeuren te kiezen en dan de accounttab te openen. (Gratis, 21.6 MB)

Reacties - Dropbox 1.0.28

Mac OS X v10.6.7, aanvullende update voor de 13-inch-MacBook Air -- Apple heeft een bijzondere aanvullende update voor Mac OS X 10.6.7 uitgebracht die alleen bedoeld is voor de nieuwe editie van de MacBook Air van 13-inch. De update corrigeert een probleem waardoor het systeem slecht reageert als het iTunes gebruikt en Apple adviseert installatie voor alle betrokken MacBook Air-gebruikers. De aanvullende update is te krijgen via Software Update of rechtstreeks van Apple's website. (Update gratis, 461 KB)

Reacties - Mac OS X v10.6.7 Aanvullende update voor een 13 inch MacBook Air (najaar 2010)

GarageBand 6.0.2 -- Apple heeft een kleine update uitgebracht van de Mac-versie van GarageBand. Versie 6.0.2 verbetert naar eigen zeggen de algemene stabiliteit, maar het gaat hier vooral om de introductie van de mogelijkheid om Garageband-projecten te openen gecreëerd met de iPad-versie. (Zie het artikel "GarageBand voor iPad en Mac nog niet klaar om samen te spelen", 11 maart 2011). Als je na het installeren van deze update voor het eerst een iPad-project op de Mac wil openen, dan moet Garageband wel eerst een update van een kleine 200 MB ophalen. Let op: Garageband op de iPad zal je bij het openen van een project ook vragen om dit project meteen onder een nieuwe naam op te slaan. De reden is, dat een project dat je eenmaal op je vaste computer veranderd hebt niet meer door de iPad-versie van Garageband geopend kan worden. ($ 14,99 nieuw, via de Mac App Store, gratis als update. Grootte 47,44 MB)

Reacties - GarageBand 6.0.2


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2011 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Doorzoek TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering