Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Dan Palka, de persoon die het Info-Mac internet-domein en de rechten op de naam Info-Mac van mij overnam toen ik zowat vijf jaar geleden Info-Mac ten grave droeg (zie "Het Info-Mac Network gaat met pensioen", 19 december 2005), heeft laten weten dat hij, samen met een groepje enthousiastelingen, vrijwel de gehele verzameling Info-Mac Digests weer online heeft gezet in een modern jasje. Het resultaat is een praktisch compleet archief van alle berichten vanaf 1984 tot en met 2002, verzameld uit een aantal verschillende bronnen. Er zitten nog gaten in het archief voor 1992 en 1995; als je nog Info-Mac Digests uit die periode hebt liggen, wordt je vriendelijk verzocht dit aan de huidige Info-Maccers door te geven, of aan mij, dan zorg ik wel dat het goed terecht komt.
Ik ben een groot voorstander van het beschikbaar maken van oude informatie, niet zozeer omdat het nuttig is per se (zoals nieuwe informatie wel is), maar omdat je nooit weet waar het nog goed voor is. Zo krijg ik bijvoorbeeld regelmatig vragen over wanneer bepaalde programmatuur voor het eerst beschikbaar kwam: als dat vóór een bepaalde datum is kan het namelijk gelden als "prior art" [in het Nederlands meestal "stand van de techniek", nvdv], waarmee dan octrooiclaims (meestal voor voor de hand liggende octrooien) ontkracht kunnen worden. Mocht je geïnteresseerd zijn in bepaalde aspecten van het Mac-verleden, dan kun je al die oude Info-Mac Digests doorzoeken.
Naast al die historische informatie (overigens is ook het Info-Mac programmatuur-archief weer beschikbaar, met alle programmatuur tot en met 2005) omvat het moderne Info-Mac een discussieforum, blog, industrie-nieuws, kleine advertenties en een koopgids.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Met veel genoegen brengen we je niet één, niet twee, maar drie nieuwe Take Control e-boeken door Joe Kissell, alle bedoeld om je te helpen bij het effectiever gebruiken van Apple Mail en het oplossen van hinderlijke email-gerelateerde problemen. Twee van deze titels zijn updates van oude getrouwen uit de Take Control-serie, en de derde behandelt het actuele onderwerp van het gebruik van de Mail-app op je iPad, iPhone of iPod touch. Ze zijn zelfstandig te lezen, of in samenhang voor uitgebreide begeleiding. Klik hieronder op de koppelingen voor diverse combinatieaanbiedingen met 30 procent korting.
De nieuwe e-boeken zijn:
Ben je benieuwd hoe je deze en andere Take Control-e-boeken op een iPad zou kunnen lezen, lees dan Tonya's artikel hierover ("Reading Take Control Ebooks on an iPad (or iPhone or iPod touch)", 7 april 2010), waarin ook ons nog in het bèta-stadium verkerende account-beheersysteem wordt geïntroduceerd. Deze boeken zullen pas over ongeveer een week in EPUB-format te krijgen zijn, maar zodra we de geconverteerde bestanden terugkrijgen zullen we ze online zetten.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Apple heeft bekendgemaakt dat de iPad op 28 mei 2010 officieel beschikbaar zal zijn in Australië, Canada, Duitsland, Frankrijk, Italië, Japan, Spanje, het VK en Zwitserland. De verkoop verloopt via de online Apple Store, Apple-winkels, en geselecteerde Apple-geautoriseerde wederverkopers. Online vooruitbestellen is mogelijk vanaf 10 mei 2010.
Apple zei ook dat de iPad in juli 2010 zal uitkomen in België, Hong Kong, Ierland, Luxemburg, Mexico, Nederland, Nieuw-Zeeland, Oostenrijk en Singapore.
Apple rekent bovenop de prijzen die in de V.S. gelden kennelijk maar weinig bijkomende kosten. Dat is uitzonderlijk. Maar omdat de iPad overal ter wereld gebruikt kan worden en 3G open is en bij elk telefoonbedrijf gebruikt kan worden, probeert Apple misschien te voorkomen dat de lichtgewicht iPad in grote aantallen in de Verenigde Staten ingekocht en aan de andere kant van de plas verkocht wordt. In de meeste gevallen zijn de prijsverschillen tussen de landen minder dan de kosten van transport over land en water.
Prijzen van het toestel -- Apple onthulde in zijn persberichten de prijzen van de iPad voor sommige landen. We hebben de prijzen in andere landen bijeengesprokkeld uit andere berichten. De prijzen hieronder zijn voor de wifi-iPad met 16, 32 en 64 GB, gevolgd door de overeenkomstige 3G-iPads.
Deze prijzen lijken een stuk hoger dan de $ 499 tot $ 829 die de iPad in de Verenigde Staten kost, maar in de prijzen in de V.S. zijn de verplichte nationale belastingen niet meegerekend. Sommige staten in de V.S. hebben een verkoopbelasting van bijna 10 procent\' en Apple brengt verkoopbelasting in rekening in elke staat waarin belasting wordt geïnd. De belastingen niet meegerekend kost de iPad buiten de V.S. ongeveer 5 tot 8 procent extra.
Abonnementen -- Amerikanen zullen voor een keer blij zijn met AT&T als ze horen van de abonnementen van de meeste telefoonbedrijven buiten de Verenigde Staten. Heel weinig telefoonbedrijven bieden iets dat lijkt op een onbeperkt maandabonnement. Bij een aantal bedrijven geldt een maximum hoeveelheid gegevens, waarboven de snelheid wordt beperkt tot 64 Kb/s, maar je niet bij hoeft te betalen.
In elk land op Oostenrijk en Zwitserland na hebben een of meer bedrijven details van hun overeenkomsten onthuld. Een aantal transnationale bedrijven, zoals O2, Orange en Vodafone, hebben in elk land waar ze actief zijn een andere overeenkomst.
Alleen Softbank in Japan biedt de mogelijkheid van een langdurige overeenkomst. Verder kun je alleen maar eenmalige gebruiksrechten kopen (meestal voor een dag of een week), of periodiek betalen tot je boetevrij opzegt.
In het Verenigd Koninkrijk bieden drie telefoonbedrijven overeenkomsten voor de iPad, allemaal met veel keuzes en met veel voorwaarden:
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Eye-Fi heeft de wifi SD-geheugenkaart die het bedrijf exclusief verkoopt via Apple Stores, geüpdate met de dubbele hoeveelheid geheugen en een aantal andere functies. De nieuwe Geo X2 kaart heeft 4 GB aan opslagruimte en zal $ 69,99 gaan kosten wanneer die verkrijgbaar wordt in mei 2010. De Eye-Fi Geo X2 werkt met Mac OS X software om foto's rechtstreeks over te zetten in iPhoto.
Eye-Fi bevat een processor, wifi-radio en opslagruimte in de kleine SD-behuizing. De kaart werkt onafhankelijk van de camera waar je hem in plaatst en maakt gebruik van wifi om foto's en video's over te zetten naar een computer in het lokale netwerk waarop Eye-Fi software draait en/of om ze direct te uploaden naar online opslag en sharing websites. Hij kan het ook overzetten naar een bestandsserver via FTP en SFTP.
Dit nieuwste Geo-model voor Apple is onderdeel van een revisie in snelheid, capaciteit en functies die het bedrijf merendeels uitbracht in maart 2010 met haar nieuwe X2-serie kaarten. De Connect X2 ($ 49,99, 4 GB), Explore X2 ($ 99,99, 8 GB) en Pro X2 ($ 149,99, 8 GB) hebben alle licht uiteenlopende combinaties van functies.
Alle X2-kaarten bieden 802.11n-netwerkfunctionaliteit voor snellere gegevensoverdracht, evenals een functie die Eye-Fi "Endless Memory" noemt. Als je deze optie aanzet, wist de kaart automatisch de oudste opgeslagen beelden en video's die succesvol zijn overgezet naar een computer of website wanneer de kaart vol begint te raken.
(De X2-kaarten en voorgaande modellen hebben een Selective Share-functie die een vergrendelings- of beschermingsfunctie biedt op de meeste camera's (doorgaans bedoeld om het per ongeluk wissen van beelden te voorkomen) om je in plaats daarvan te laten kiezen welke beelden je wilt uploaden. De functie laat je kiezen uit selectief uploaden voor overdracht naar een computer, online delen, of een combinatie van die twee.)
De X2-modellen kunnen zowel JPEG-bestanden versturen alsmede verschillende soorten video-bestanden waaronder MPEG-4, AVI en QuickTime. De Pro X2 kan ook RAW-bestanden oploaden.
De Geo, Explore en Pro X2-modellen zijn ook uitgerust met geotagging middels het Skyhook Wireless's wifi-positioneringssysteem. De Eye-Fi-kaart legt een scan vast van wifi-netwerken in de omgeving als een foto wordt gemaakt en wanneer de foto's later worden verstuurd via wifi (niet geladen met een kaartlezer) zoekt Eye-Fi de coördinaten op en voegt die toe aan de metadata van de foto. iPhoto '09 en Aperture 3 gebruiken deze lokatiegegevens automatisch voor de functie Plaatsen. (Uiteraard werkt deze functie niet als er geen wifi-stations in de buurt zijn, of als je je niet in een gebied bevind dat door Skyhook is gescand.)
Bij de Explore en de Pro krijg je een jaar gratis uploaden via hotspots, recentelijk opgewaardeerd naar 21.000 locaties die worden beheerd door AT&T in de Verenigde Staten, een aantal dat in de komende twee maanden nog verder zal groeien. Loop een hotspot binnen en zet je met een Eye-Fi-kaart uitgeruste camera aan en deze zal automatisch inloggen en beelden uploaden naar welke diensten je ook hebt ingesteld.
De hotspot-uitbreiding biedt ook ondersteuning voor Devicescape's systeem voor het omzeilen van inlogschermen bij betaalde en gratis hotspots. Devicescape laat je alle benodigde inloggegevens invoeren voor netwerktoegang, zoals een Boingo Wireless abonnement, in een account dat je aanmaakt op de Devicescape-website. Wanneer je een hotspot bezoekt, handelt de software achter de schermen de inlogprocedure af via een webserver in de hotspot waarbij het die gegevens doorgeeft. Een webbrowser is niet nodig.
Devicescape verzorgt ook een geautomatiseerde aanmelding bij tienduizenden gratis en open netwerken waar toch bepaalde handelingen vereist zijn om een verbinding tot stand te brengen. De software werkt bijzonder goed op apparaten zonder interface, zoals Eye-Fi kaarten.
Eye-Fi laat je ook netwerk-wachtwoorden en andere configuratie informatie invoeren met behulp van Mac- of Windows-software wanneer de Eye-Fi-kaart verbonden is via een kaartlezer. Devicescape kan ook overweg met netwerk wachtwoorden voor huis en kantoor.
Met ingang van 1 juni 2010, zal Eye-Fi $ 29,99 per jaar vragen voor toegang via hotspots, hetzij als toevoeging voor Connect- en Geo X2-eigenaren, dan wel als verlenging voor Explore en Pro als het eerste jaar voorbij is. Tot 31 mei 2010 geldt voor Connect- en Geo-eigenaren een introdutcieprijs van $ 14,99 voor een jaar toegang.
Ik denk dat deze nieuwste editie het laatste item aftikt op Adam Engst's in 2008 gepubliceerde opiniestuk "Waarom ik de Eye-Fi Share draadloze SD-kaart niet handig vind" (18 augustus 2008). Adam had veel klachten, waaronder incorrect iPhoto-importgedrag, een onvermogen om de import van videobestanden af te handelen en het ontbreken van een manier om te kiezen welke beelden er worden verstuurd. De hogere snelheid van de nieuwere kaarten betekent ook dat mediabestanden normaal gesproken al verstuurd zijn voordat de camera in sluimerstand overgaat. (Nou… Nadat ik $ 100 en heel veel tijd heb verspild aan het testen van software-updates voor de oorspronkelijke 2 GB Eye-Fi-kaart, denk ik er nog niet eens over om een nieuwer model aan te schaffen en zou ik er eerst zelf tests mee willen uitvoeren voordat ik er op zou vertrouwen dat die nominale functieverbeteringen doen wat ze beloven. Het is ook niet onbelangrijk om je te realiseren dat de Eye-Fi-kaarten vijf tot zeven maal zo duur zijn als vergelijkbare normale SD-kaarten. -Adam]
Ik was meer onder de indruk in mijn artikel "Waarom ik de Eye-Fi Explore draadloze SD-kaart wel handig vind" (18 augustus 2008) en in mijn beleving zorgden de reguliere functieverbeteringen, de geheugenuitbreiding en de snellere gegevensoverdrachten ervoor dat ik nog meer plezier heb van de huidige Eye-Fi modellen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Voor wie Gmail via de webinterface gebruikt is er een nieuwe plug-in voor Firefox, Chrome en Mailplane genaamd Rapportive, die de met reclame gevulde rechterkolom van Gmail vervangt door een widget met informatie over de afzender van het op dat moment weergegeven emailbericht.
Ik heb nog geen berichtgeving gezien over wat Google vindt van dit wegpoetsen van advertenties, maar vanuit het perspectief van een gebruiker is dit meestal een groot voordeel. Hoe vaak heb je nou eigenlijk op een advertentie geklikt in een Gmail-bericht? Voor mij zijn die keren op één hand te tellen en meestal was het alleen maar uit nieuwsgierigheid waarvoor er reclame gemaakt zou worden, niet vanuit een specifieke interesse voor het product. Reclame in Gmail is voor Google toch al een rariteit, aangezien Gmail in wezen een besloten ruimte is (in tegenstelling tot de openbare ruimte van Google-zoekresultaten) en Google elke Gmail-gebruiker vrolijk de reclame laat omzeilen door email met POP of IMAP in een client te lezen. Geen van Googles andere besloten diensten (Docs, Reader, Calendar, Wave, iGoogle, etc.) hebben bovendien reclame.
Ondanks dit voordeel van bruikbare informatie in plaats van reclame, is er een zeker verlies van functionaliteit als je Rapportive hebt geïnstalleerd. Het neemt namelijk de hele rechterkolom in Gmail over, dus niet alleen de advertenties, maar ook de knoppen voor nieuw venster, afdrukken, het maken van een nieuw Google Docs-document, uitvouwen en samenvouwen van alle berichten, en doorsturen van een conversatie. Rapportive verplaatst deze koppelingen naar net boven de rechterbovenhoek van het bericht, en laat hun tekstlabels weg, wat een beetje jammer is.
Wellicht vervelender voor sommigen is het verloren gaan van Gmails automatische detectie van adressen voor doorsturen en van tijden voor het maken van een agenda-item, want als Gmail die vindt, verschijnen ze in die rechterkolom tussen de conversatiecommando's en de reclame. Rapportive laat die gewoon weg. Ik kan het niet zo erg vinden, want hoewel ik het coole functies vind, heb ik ze nooit echt gebruikt.
Toch kan de informatie die Rapportive geeft heel handig zijn, zoals de naam van de afzender, foto, emailadres, locatie (waarop je kunt klikken voor een landkaart), positie, en Twitter-feed, met koppelingen naar pagina's op andere sociale netwerksites zoals LinkedIn, Facebook, Flickr en vele andere. Tijdens mijn gebruik tot nu toe vond ik het heel leuk om foto's en recente tweets van iedereen te zien, en soms is het handig te weten wat iemands beroepsmatige positie is als je ze nog niet hebt ontmoet. Ik geloof dat de positie-informatie van LinkedIn afkomstig is, wat soms tot ietwat vreemde resultaten leidt als de informatie niet meer up-to-date is.
Rapportive vindt al deze informatie aan de hand van het emailadres van de persoon, dus in theorie is er geen inbreuk van privacy. Het grootste probleem dat ik me voor kan stellen is, wanneer iemand in professionele hoedanigheid via email correspondeert, maar Twittert op persoonlijke basis via een account dat met het professionele emailadres geassocieerd is. Je dronken party-tweets die opduiken naast je emails naar toekomstige klanten of zakenrelaties zou onacceptabel zijn. Aan de andere kant moet je je er natuurlijk van bewust zijn, dat wat je op een openbare Twitter-account zegt, in een andere context met je geassocieerd kan worden.
Onderin de Rapportive-plugin is een veld waarin je notities kunt toevoegen die alleen jij ziet; heel handig voor die momenten van "Wie was dit nou ook alweer?" bij mensen waar je slechts sporadisch mee correspondeert.
Bekijk je in Gmail een conversatie met meerdere afzenders, dan hangt het er een beetje vanaf wie er in de rechterkolom verschijnt. Meestal is het de persoon die het jongste bericht heeft bijgedragen, maar soms laat Rapportive iemand uit het midden van de conversatie zien. Om Rapportive te dwingen informatie over een bepaalde persoon weer te geven houd je in de bovenste regel van een bericht de muis boven zijn naam (dit trucje werkt niet alleen met de gekleurde naam van de afzender, maar ook die van de ontvangers in gewone letters).
Rapportive nodigt de gebruikers uit om suggesties te doen in een UserVoiceforum; het is interessant om te lezen waar men om vraagt. Het eerste waar ik behoefte aan had is een knop die al mijn Gmail-conversaties met de huidige persoon laat zien. Dat heeft iemand anders al voorgesteld en het UserVoice-systeem laat je de suggesties van anderen zien, en daar kun je dan op stemmen in plaats van dubbele suggesties te doen. (Even terzijde: ik kende het UserVoice-systeem niet, maar het lijkt erg slim verzonnen.)
Rapportive installeren in Firefox en Chrome is gemakkelijk, gewoon zoals elke andere extensie en Rapportive in Mailplane aanzetten is nog eenvoudiger, met een vinkje in de Advanced view voor elke account die je in de Mailplane-voorkeuren hebt ingesteld. Helaas werkt Rapportive nog niet in Safari, maar het bedrijf is druk bezig met het toevoegen van ondersteuning voor meer browsers, te beginnen met Internet Explorer 8. Met wat aanmoediging kan Safari de daaropvolgende zijn.
Ondertussen is Rapportive een van de interessantste uitbreidingen die ik de laatste tijd heb gezien, van Gmail en van email in het algemeen. Wie Gmails-webinterface gebruikt moet er zeker een kijkje naar nemen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Sommige van de eerste apps die specifiek bedoeld zijn voor Apple's iPad zijn weinig meer dan een iPhone-app aangepast naar een groter scherm. Terwijl een aantal de onvermijdelijke adaptaties zijn op de PADD van Star Trek, tonen enkele ons het begin van het echte potentieel van het iPad platform. De persoonlijke database Bento voor iPad, verkrijgbaar bij FileMaker, Inc voor dezelfde 4,99 dollar als Bento voor iPhone, lijkt een goed voorbeeld van een app die de iPad begrijpt.
Wat is Bento? Voor de Macintosh kwam Bento eerst aan als een zelfstandige database applicatie gericht op persoonlijk gebruik voor degenen die geen behoefte hebben aan relationele database functies of de netwerkmogelijkheden van FileMaker Pro. Tientallen ingesloten sjablonen en en de toegang tot een sjablonengalerie die werk aanbiedt gedeeld door andere gebruikers, maakt het makkelijk en snel om software voor eenvoudige informatiemanagement taken te starten.
In mei 2009, voegde het bedrijf een versie van Bento toe voor de iPhone en iPod touch, à $ 4,99 app die niet alleen de ervaring van een handheld database verschafte maar ook synchronisatie aanbood voor data tussen de handheld en Bento op de Mac (zie "FileMaker bereikt de iPhone met een Bento app voor $ 4,99", 6 mei 2009). De iPhone is niet ideaal voor data invoer, vooral als het om tekst gaat, maar het blijkt prima om informatie te bereiken indien je je Mac niet bij je hebt en het is goed voor het bijwerken of het invoeren van relatief kleine hoeveelheden gegevens.
Met Bento voor iPad echter, kunnen de FileMaker lieden een veel groter virtueel toetsenbord opleveren, dat is na de iPhone een grote vooruitgang voor serieus typewerk, zonder nog de mogelijkheid op te vermelden om het iPad Keyboard Dock of een Bluetooth toetsenbord te gebruiken.
FileMaker hield daar niet op. Bento pakt volledig voordeel van de iPad's schermafmeting en rotatie mogelijkheden, biedt een gegevenslijst langs de linkerzijde en het actuele gegeven rechts (indien in landschapsoriëntatie), lijkend op de wijze waarop Mail voor iPad een mailbox opsomming toont naast een openstaand bericht, indien de iPad horizontaal gehouden wordt. Bento kan ook video's insluiten en Web sites tonen vanuit de app, in plaats van de gebruiker door te sluizen naar Safari en net zo kan het email zelf verzenden in plaats van Mail te starten.
Ik houd vooral van de controle voor groter wordende tekstvelden die Bento ontwikkelaars toevoegden voor de gebruiker van de iPad app-interface; deze velden tonen een voorbeschouwing op de samenvatting van een document pagina, maar kunnen benaderd worden om te expanderen voor bekijken of bewerken van de volledige inhoud van dit gebied. Apple moet dit gebruikersinterface element in de ontwikkelgereedschappen opnemen, zodat andere applicaties er eenvoudig gebruik van kunnen maken.
Wat ontbreekt er? -- De iPad is een zodanig voor de hand liggend informatieverzamelings-apparaat voor ziekenhuizen enandere plaatsen met mobiele medewerkers dat we zouden willen dat Bento voor de iPad iets aanspreekt (wat dan ook) verdergaand dan Bento voor Mac. Zelfs alleen de mogelijkheid voor een interface met FileMaker Pro zou een handheld Bento-database enorm nut geven als een mobiele database beginpunt voor meer serieuze toepassingen. Dat zou Bento reusachtig aantrekkelijk maken voor een professioneel publiek, voorbij de coach van een jeugdhockeyelftal en de keukenknutselaar waar FileMaker zich nu op richt. Een mogelijke benadering zou FileMaker Pro 11's Automatisch terugkerende Importfunctie kunnen zijn, die geregeld een FileMaker database (of zelfs een SQL- of ODBC-back-end database) ververst uit veranderingen in Bento (zie "FileMaker Pro 11 belooft welkome uitbreidingen", 18 maart 2010). We zij er nog niet in geslaagd om te bepalen of Bento die functie ondersteunt.
Erger nog, bijna een jaar nadat we Bento for iPhone's-netwerkbeperkingen uitlegden, heeft FileMaker nog steeds niet het probleem opgelost en geeft toe dat het gedeeld wordt door Bento voor de iPad. Met name de netwerksynchronisatie-functie werkt alleen als zowel de iPad als de Mac op hetzelfde subnet van het wifi-netwerk zijn. Dit betekent dat het niet zal werken als je Mac een bedraad netwerk gebruikt of een van de vele onverenigbare draadloze bedrijfsnetwerken die logische subnetten voor verschillende apparaten maken, aangesloten op hetzelfde Access Point. Het creëren van een computer-naar-computer draadloos netwerk op je Mac (AirPort-menu> Maak netwerk) zal in sommige van die situaties helpen, maar is natuurlijk verboden in veel van de scenario's waar dit een probleem is, zoals een bedrijfsnetwerk of hogeschool-omgeving.
FileMaker's onvermogen om dit probleem op te lossen laat Bento voor de iPad net zo achter als zijn broertje de iPhone, niet in staat om te praten met een groot deel van de rest van de wereld.. Of, althans, niet in staat om te praten met mijn MacBook Pro als mijn machines en ik aan het werk zijn in plaats van op mijn eenvoudige thuisnetwerk. Ik realiseer me dat Bento gericht is op het thuispubliek, maar het fijne met de Mac laptops en ja, de iPad is dat mensen niet meer al hun thuiscomputerij in hun eigen huis hoeven te doen. En je kan er verzekerd van zijn dat ze dat ook niet zullen doen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Het iBooks app was niet het meest sexy app die ik kon downloaden voor mijn nieuwe iPad maar, als auteur en als kundig assistent van onze trouwe Take Control e-boekenuitgevers, stond het hoog op mijn wensenlijst. Ik heb tevens de verbeterde Kindle-app met iPad-ondersteuning gedownload, die Amazon officieel in maart aankondigde. (Zie "Amazon brengt Kindle voor Mac uit en licht plannen voor iPad toe", 22 maart 2010.)
Beide apps zijn gratis te downloaden. iBooks is niet gebundeld bij de iPad en kan tot 28 mei 2010 alleen worden gedownload in de VS, waarna de iPad in negen andere landen zal worden geleverd. De Kindle-app is in veel landen beschikbaar (Amazon geeft niet precies aan welke) en de beschikbare titels variëren per land.
Naast deze twee boekleesprogramma's installeerde ik nog GoodReader for iPad, een multifunctionele bestandenlezer die voorheen al beschikbaar was voor de iPhone en de iPod touch en nu is geoptimaliseerd voor de iPad. Dit is ook een koopje voor $ 0,99. GoodReader is een uitstekende manier om PDF-bestanden en tekstbestanden te lezen en op te slaan maar het kan ook alle andere door het iPhone OS ondersteunde bestandstypen aan, alsmede, foto's en video's. In tegenstelling tot bij iBooks en Kindle for iPad, kan je geen dingen kopen vanuit GoodReader zelf.
En dan is er nog Stanza, een gratis lees-app van de Amazon-dochter Lexcycle, die wel een eigen winkel hebben voor het aanschaffen van boeken maar die nog niet is bijgewerkt voor gebruik op de iPad. (Het huidige Stanza-app werkt natuurlijk wel op de iPad maar alleen in de kleine pixel-precieze modus die op de iPhone wordt gebruikt waarbij voor een grotere versie de pixels worden verdubbeld, hetgeen de tekst wazig maakt en moeilijker leesbaar.) We zullen dit app en wellicht anderen als B&N eReader, bespreken zodra er een iPad-versie van uitkomt.
Ik heb een video gemaakt waarin ik de eerste drie apps probeer. De video's staan in twee delen op YouTube (vanwege de lengte). Het eerste deel behandelt iBooks en het Kindle app; de tweede GoodReader.
Ik heb de Kindle en de Kindle 2 gebruikt (maar niet de grotere Kindle DX die bijna net zo groot is als de iPad) en heb e-boeken gelezen op een keur aan mobiele en draagbare apparaten. Ik ben erg gecharmeerd van de Kindle-app op de iPhone en heb er vele titels me gelezen op reis en in de dode uurtjes.
De iPad steekt met kop en schouders uit boven al het andere dat ik heb gebruikt, ongeacht welk boek of bestandslezer het was. Het is de juiste afmeting, heeft de juiste vorm, voldoende resolutie en een meer dan genoeg kleurbereik voor een goede boek-ervaring. Het is te zwaar om heel lang vast te houden, zelfs met twee handen maar op een steun, een knie, een tafeltje of een ander oppervlak werkt het prima.
Sommige Kindle-minnende vrienden en collegae hebben gezegd dat ongeacht hoe geweldig het beeldscherm van de iPad ook is, zij toch liever Amazon's apparaat gebruiken omdat die beter voor de ogen is dan traditionele van achter belichte schermen. Daar ik al maandenlang boeken lees op het met leds van achter belichte scherm van de iPhone lees, een veel samengedruktere leeservaring, denk ik niet dat dat voor mij een punt is maar het is wel belangrijk die voorkeur in het oog te houden.
Laten we eens kijken naar de drie programma's.
Boeken in iBooks krijgen -- Iedereen rept over de komst van de iPad iBooks-app en de daaraan gekoppelde iBookstore, met name omdat het nogal een klap was voor de prijzenstructuur die Amazon had opgezet. Dat is allemaal leuk en aardig maar ik ben geïnteresseerd in wat er beschikbaar is en naar de leeservaring. Een andere keer kunnen we het dan wel hebben over of de prijzen eerlijk zijn.
Laat ik het eerst hebben over beschikbaarheid en dan zal ik in het volgende gedeelte bespreken hoe je boeken leest in het iBooks app.
Apple is duidelijk nog bezig met het vullen van de iBookstore met titels. Hoewel het een aantal New York Times-bestsellers en heel bekende titels bevat, leverde mijn zoektochten naar populaire fictie en non-fictie, zowel hedendaagse als uit het verleden slechts weinig resultaten op.
Bij voorbeeld, Philip K. Dick heeft een plank vol met titels in mijn openbare bibliotheek en 36 boeken uit zijn werk of met zijn verhalen staan in Amazon's Kindle lijst maar slechts twee (die ik allebei niet kende) ervan in de iBookstore.
De zoekfunctie in de iBookstore is zowel simpel als irritant. Zodra je begint met het typen van een naam of een titel in het zoekveld rechtsboven, verschijnen er suggesties, maar niet direct. Zelfs niet met mijn snelle kabelverbinding en 802.11n wifi. Tegen de tijd dat ik op Philip K. Dick kan tappen, wordt zijn naam door die van een volgende auteur verder gerold terwijl de auto-completeer-zoekopdracht verder gaat. Er is nog geen genre- of bladerfunctie of een manier om je favoriete auteur te oormerken of bepaalde series te volgen.
Downloadable inkijk-exemplaren (een of meer hoofdstukken) waren wel beschikbaar voor alle boeken die ik vond. De inkijk-exemplaren doen gul aan en herinneren je dat je het hele boek kan kopen door op het kleine Buy-knopje te klikken dat bovenaan iedere pagina staat en een miniatuur van het boek en een buy-knop vullen de laatste pagina. Inkijk-exemplaren worden in de overzichtsweergave ook met een "Sample"-banier weergegeven.
Ik kocht een populair non-fictieboek met de titel "This Book Is Overdue!" alleen maar om de koopfunctie te proberen. Je iTunes Store -account wordt ook gebruikt voor het kopen van boeken, net als met muziek, apps en video's. Als je het boek koopt, wordt het downloadproces weergegeven door een voortgangsbalk in de miniatuur van het boek, net als wanneer je een app download in het iPhone OS.
Apple heeft ervoor gekozen om geen boekbesprekingen te licenseren of samen te brengen dus informatie over de boeken is een beetje schaars. De beschrijving bevat wat bibliografische details zoals de publicatiedatum en het aantal bladzijden in de originele editie en een beschrijving. Dit is wellicht voldoende bij apps, waarbij Apple de enige leverancier is maar hoe meer informatie over boeken, hoe beter en er zijn meer dan genoeg bronnen waaruit Apple zou kunnen putten om meer informatie te bieden. Ik denk dat het bedrijf vindt dat het op dit aspect geen concurrentie heeft maar totdat vaststaat dat de iBook store een groot succes is kan je misschien beter eerst even de recensies bij Amazon gaan lezen.
De iBookstore bevat ook een keur aan gratis boeken. Deze verschijnen zowel in zoekopdrachten als in de afdeling Top Charts in de Store via een knop onderaan het scherm. De gratis lijst "Top Free Books" staat naast de niet gratis lijst "Top Paid Books".
De gratis boeken lijken volledig afkomstig uit Project Gutenberg, een reeds lang lopende poging om titels uit het publieke domein om te zetten in digitale tekst met speciale aandacht voor nauwkeurigheid; het biedt momenteel meer dan 30.000 titels. Niet aanwezig zijn boeken uit Google Books, die zich meer toelegt op grote hoeveelheden scannen dan op nauwkeurigheid. Google zegt meer dan een miljoen titels te hebben. (Het scannen van boeken uit het publieke domein door Google is overigens geen twistpunt. Wel het scannen van werken waarop nog auteursrechten rusten.)
Het mooie aan iBooks is echter dat, hoewel je draadloze aankopen van boeken alleen kan doen via de iBookstore, je boeken in de EPUB-bestandsindeling wel naar een iPad kan kopiëren door het naar de hernoemde Boeken-balk in iTunes 9.1 te slepen. De boeken worden beheerd door iTunes en kunnen dan gesynchroniseerd worden naar een iPad.
EPUB is een redelijk rijk formaat die zowel afbeeldingen als enige opmaak kan bevatten. Het is niet te vergelijken met PDF in de zin dat het de precieze opmaak en gebruikte lettertypes behoudt maar het is best goed en bevat zeer fatsoenlijke ondersteuning van gereedschappen en leesprogramma's. Hoewel EPUB een drm-schil omgelegd kan krijgen, hetgeen Apple doet bij het verkopen van boeken via de iBookstore, kan het basisformaat zonder enige beperking verplaatst worden tussen de verschillende leesprogramma's en -apparatuur.
Je eigen boeken kunnen ook in een Kindle worden geladen maar dan moet je de Kindle wel als schijf aan een desktopcomputer verbinden en de boeken kopiëren en beheren in de opslagruimte van de Kindle. Tevens moet je het EPUB-boek converteren naar het Kindle-formaat of een alternatief formaat gebruiken. De Kindle DX kan zelf pdf's lezen, wat iBooks niet kan en hierom bespreek ik later in dit artikel GoodReader.
Als voorbeeld wil ik Flatland lezen, de klassieker van Edwin Abbott Abbott (dat echter aangegeven wordt als van "A Square"). Google Books heeft een gedigitaliseerde versie van dit boek en dus laad ik die pagina in de browser op de computer die ik gebruik om media te synchroniseren met mijn iPad, klik op Download-menu en selecteer EPUB. Ik koos iTunes als het programma waarmee dat bestandsformaat geopend moet worden en het boek verschijnt in iTunes in de afdeling Boeken. (Bij deze titels schijn je geen omslag te krijgen. Ik selecteer het boek in iTunes, druk op Command-I, en klik op de Artwork-knop. Op de Google Books-website gebruik ik Command-Shift-4 om de omslagafbeelding van het boek te kopi��ren, sleep dit vervolgens van het Bureaublad naar het Artwork-venster in iTunes, doch je zou ook een afbeelding van elders op het web kunnen gebruiken.)
Een aantal auteurs ondersteunen het concept van een gratis elektronische versie van hun boeken om de betaalde gedrukte exemplaren of elektronische werken te ondersteunen of om andere werkzaamheden te promoten. Cory Doctorow is de bekendste van deze auteurs en heeft zo zijn fictie-carrière tot een groot succes gemaakt. Diverse boeken van hem zijn beschikbaar als gratis download in diverse bestandsindelingen, waaronder EPUB, zoals Eastern Standard Tribe. (Het is niet alleen ironisch op te merken dat Cory tevens een lijvig artikel bij BoingBoing schreef, getiteld "Why I won't buy an iPad (and think you shouldn't, either)" [Waarom ik geen iPad koop (en denk dat jij dat ook niet moet doen), nvdv]. Nog ironischer was mijn zoektocht naar Cory's naam in de iBookstore, die een enorme hoeveelheid aan treffers opleverde, die allen gratis verkrijgbaar waren via Project Gutenberg!)
Sommige uitgevers kunnen ervoor kiezen titels uit te geven in een onbeschermd EPUB-formaat en gaan er van uit dat de lezers de boeken voor zich zelf houden en zo een groter publiek te bereiken nu EPUB steeds meer wordt gebruikt. (Take Control e-boeken worden verkocht als onbeschermde PDF-bestanden en we hebben bijzonder weinig problemen gehad met de verspreiding van de boeken; onze EPUB-tests zien er overigens ook bemoedigend uit.)
Omdat Apple EPUB in een eigen DRM verpakt, kunnen via de iBook store gekochte boeken alleen worden gelezen op een iPad, hetgeen nogal beperkend is gezien het feit dat Apple wellicht van je verwacht te schakelen tussen een desktop, een laptop, een iPhone en een iPad. In iPhone OS 4, dat half 2010 uitkomt, zal een iBooks-app zitten voor de iPhone en de iPod touch en we mogen hopen dat EPUB zelfs zal worden ondersteund door Voorvertoning in Mac OS X.
Nu we hebben vastgesteld dat er boeken te lezen zijn, gaan we kijken hoe je boeken leest in iBooks.
Lezen in iBooks -- Laat ik deze gedetailleerde beschrijving van de navigatie en het uiterlijk van iBooks beginnen met de opmerking dat het lezen met iBooks en op de iPad puur genot is. We zullen zien of ik er over een paar maanden nog steeds zo over denk, maar het is zeker waar voor de eerste indrukken.
iBooks is georganiseerd rond de Bibliotheek, een metafoor voor een boekenrek dat vijf boeken per rij, vijf rijen per zichtbare pagina in portretoriëntatie laat zien. Tik op Bewerk in de rechterbovenhoek en het rek gaat lijken op een apps-indelingsscherm: je kunt boeken in een andere volgorde zetten door te slepen, of ze verwijderen door op de X in de linkerbovenhoek te tikken. Maar gelukkig bibberen ze niet, zoals bij het organiseren van apps.
De boekenrek-analogie kan onhanteerbaar worden als je stapels boeken in je iPad laadt, dus is er ook een lijstweergave. In Lijstweergave kun je boeken zoeken op titel en ze sorteren op "Boekenrek"-volgorde (de plek waarop je ze hebt neergezet door te slepen), of op titel, auteur of categorie. De Bewerk-optie laat je hier alleen boeken verwijderen.
Om een boek open te maken, tik je erop en iBooks laat het omslag zien of de plek waar je eerder stopte met lezen. Boven- en onderaan zitten kleine interface-elementen. Bovenaan staan knoppen om terug te keren naar de Bibliotheek, de inhoudsopgave te zien, de helderheid te veranderen, de lettergrootte en het lettertype te veranderen en te zoeken. Onderaan staan het huidige paginanummer (afhankelijk van het gekozen lettertype), het totale aantal bladzijden, een schuif om snel door het boek te bladeren, en hoeveel bladzijden er nog resten in het huidige hoofdstuk of de huidige sectie.
Een vierkante schuif ligt over een reeks stippen heen die van links naar rechts het scherm vullen wanneer je een boek laadt: iBook pagineert het boek in de achtergrond. De schuif verschijnt wanneer de paginering klaar is.
Tik op het midden van het scherm en de meeste interface-elementen verdwijnen, waardoor de bladzijde minder rommelig is. De kop bovenaan, het huidige bladzijdenummer en het totaal aantal bladzijden onderaan zijn de enige die overblijven.
Om van bladzijde te veranderen, kun je op de linker- of rechterrand tikken om achteruit of vooruit te gaan, of vegen in een van beide richtingen. Veeg langzaam en de animatie van het bladzijde omslaan laat de omgedraaide bladzijde zien alsof de inkt erdoorheen komt of hij ietwat doorzichtig is.
Regels getypte tekst kunnen of "volledig uitgevuld" verschijnen (waarbij hele regels uitlijnen aan de rechter- en linkerkant, met extra witruimte om de regel uit te rekken), of wat "links uitlijnen/rechts rafelig" heet, waarin de spaties tussen de woorden allemaal gelijk zijn en de regels niet netjes aan de rechter kantlijn ophouden. Zoals ook geldt voor de Kindle-apparaten en apps kun je niet kiezen welke uitlijning wordt gebruikt, dat lijkt de keuze van de uitgever te zijn, of je nu wilt of niet.
Omdat ik ooit zetter was en lang boekontwerper ben, ben ik kritisch als het om uitlijnen gaat, en wou ik wel dat tekst gewoon rafelig zou zijn in plaats van op een onhandige manier uitgevuld.
Ik ben ook niet enthousiast over de beschikbare lettertypen. Apple geeft je de keuze uit vijf, waarvan er maar één standaard in boeken gebruikt wordt. Baskerville, Cochin, Palatino, Times New Roman en Verdana zijn de mogelijkheden, en alleen de eerste wordt doorgaans in boeken gebruikt. Cochin is een speciaal lettertype, zij het wel erg mooi. Ik heb er een zwak voor, met zijn prachtige naar binnen gekrulde kleine h bijvoorbeeld, maar van een paar regels cursief gaan je ogen zeer doen.
Times New Roman was ooit bedoeld om in kleine puntgrootte op grof papier te lezen en hoewel Verdana leesbaar is, heeft het voor mijn niet de charme van een boeklettertype en lijkt het te veel alsof ik een webpagina zit te lezen; het is niet boekerig genoeg.
Palatino is het beste voor mijn ogen op dit specifieke scherm. Je kunt uit negen lettertypegroottes kiezen door op een kleine of grote A te tikken, ongeacht welk lettertype geselecteerd staat. Cursieve tekst is vrij gemakkelijk te lezen, ook in langere stukken.
iBooks verweeft illustraties die in het boek zitten met de tekst en past automatisch pagina's en hoe de tekst om de illustraties heengaat aan aan jouw keuze van lettertype en -grootte. Apple doet Winnie-the-Pooh bij je gratis download, wat een goede keuze is om de aantrekkelijke illustraties van Ernest H. Shepard in volle glorie te tonen, op hoge resolutie en in kleur.
Tijdens het lezen kun je naar de inhoudsopgave gaan zonder je dat je leespositie kwijt raakt. Een slimme Lees verder-bladwijzer komt over de rechterbovenhoek van het boek te liggen en helpt zo om weer terug te bladeren naar waar je was.
Tijdens het lezen kun je woorden aantikken en onderdelen selecteren om een bladwijzer van te maken, waarover iBooks een wel-heel-erg-schattige ruwe pennestreek aanbrengt, als met een markeerpen. Nadat je een markering gemaakt hebt, kun je er weer op tikken om een van de paar kleuren te kiezen, of hem te verwijderen (ontbladwijzeren is een ongelukkige term). Als je een bladwijzer maakt van een afbeelding, bestaat de rand zelfs uit afzonderlijke markeerpenstrepen. Ik denk dat dit schattig bedoeld is.
Je kunt ook zoeken op de geselecteerde woorden of ze in het woordenboek opzoeken. Woordenboekresultaten verschijnen in de iPadstijl, waaraan we binnenkort gewend zullen raken. Ondanks het bijvoegen van Winnie-the-Pooh heeft helaas blijkbaar niemand bij Apple opgezocht wat "pooh" zou opleveren bij een opzoeking in het woordenboek. Ach, wat maakt het ook uit.
Om binnen een boek te zoeken, tik je op het vergrootglas rechtsboven en voer je je zoekterm in in het venster dat verschijnt. Tik op een resultaat en je wordt naar die pagina gebracht. Tik weer op het vergrootglas en de vorige resultaten staan er weer. De Zoek in Google en Zoek in Wikipedia-koppelingen die links onderin staan, gaan niet open in browservensters binnen de app, maar halen je uit iBooks, Safari in.
Een van de prachtige eigenschappen van iBooks is dat Apple heeft nagedacht over hoe we zouden willen lezen op een iPad in portretweergave en in landschapsweergave. In portretweergave laat de iPad een enkele bladzijde zien; in landschap staan er twee bladzijden naast elkaar. Het scherm is er groot genoeg voor. (De Kindle-app van Amazon, zoals ik verderop uitleg, laat altijd een enkele pagina zien, of je nu in landschaps- of portretweergave zit, zelfs op de iPad. Daardoor krijg je bij landschapsweergave regels die te lang zijn om comfortabel te lezen, waardoor je de puntgrootte flink op moet schroeven.)
De iPad heeft een oriëntatievergrendelingsknop net boven de volumeknop, zodat je kunt kiezen welke weergave je wilt gebruiken en die kunt vergrendelen om te voorkomen dat hij per ongeluk verandert. De iPad lijkt gevoeliger voor oriëntatie te zijn dan de iPhone, mogelijk omdat het grotere gewicht meer effect heeft op de accelerometer, die veranderingen in positie registreert.
Het scherm van de iPad is zeer geschikt voor lezen, doordat Apple een IPS (in-plane switching) lcd-scherm gebruikt, waardoor de comfortabele kijkhoek veel groter is, zij het met een licht verlies aan helderheid. Daarom is het ook aardig dat er een helderheidknop in iBooks zit waarmee je de schermintensiteit kunt veranderen zonder dat je de app moet verlaten.
De belangrijkste ontbrekende elementen zijn annotatie en kopiëren. Ik hoop dat annotaties in toekomstige versies mogelijk zullen zijn, omdat mensen nu eenmaal graag hun eigen kanttekeningen zetten in boeken en er geen reden voor is waarom dat ook niet hier zou kunnen. Hoe had Fermat's laatste stelling anders tot ons kunnen komen?
Kopiëren is ingewikkelder. In EPUB-boeken die rechtenvrij zijn kon ik selecties maken en kopiëren, maar niet in boeken die Apple verkoopt. Ik weet zeker dat dit een onderdeel is van de overeenkomst die Apple heeft met de uitgevers, maar het lijkt pesterij om zelfs het kopiëren van zinnen en korte stukjes te verhinderen. Ik zou gewoon naar de iPad of een schermafbeelding kunnen kijken en de tekst opnieuw intypen, dus het is amper een effectief mechanisme om kopiëren tegen te gaan.
iBooks scoort hoog voor zijn combinatie van eenvoudige keuzes en slimme opties. Het is niet alleen ontworpen om mooi te zijn, het draait echt om het lezen.
Amazons Kindle-app -- Amazon heeft één enkele Kindle-app die zodanig is geconfigureerd dat hij op alle iPhone OS-apparaten optimaal werkt. De aanpassingen voor de iPad zijn goed doordacht en maken prima gebruik van de extra schermruimte.
Het hoofdscherm van Kindle toont ofwel je Home-scherm, waar je de boeken vindt die je op je iPad hebt gedownload, ofwel het Archived Items-scherm, wat een merkwaardige naam is voor de verzameling boeken die je via Amazons website of een fysieke Kindle hebt gekocht. Al die boeken kun je op je iPad binnenhalen. Abonnementen op tijdschriften en blogs kunnen op dit moment niet in de app worden bekeken, maar alleen op een fysieke Kindle. Als je op een "Archived Item" klikt wordt het automatisch naar je "Home" gedownload.
Het grote voordeel van Amazon ten opzichte van Apple is dat materiaal dat je aanschaft op alle verschillende apparaten te lezen is, of dat nou een Kindle is, een iPhone, of een Mac OS X of Windows machine (er is onlangs een nieuwe, zij het primitieve, Kindle lezer voor OS X uitgekomen; zie "Amazon brengt Kindle voor Mac uit en licht plannen voor iPad toe", 22 maart 2010). Amazons aanpak met "voorraadkasten" is ook een goede ontwikkeling: hiermee hoef je je apparaten niet met een vaste desktop machine te synchroniseren om bij de boeken te kunnen die je op een ander apparaat hebt aangeschaft. Bovendien zorgt Amazons Whispersync-systeem er voor dat al je aantekeningen, onderstrepingen, bladwijzers en voor elk boek de huidige bladzijde op alle apparaten altijd up to date zijn.
Amazon claimt dat ze 450.000 boeken beschikbaar hebben in Kindle formaat, inclusief gratis werken; het merendeel van hun catalogus bestaat echter uit boeken waarvoor betaald moet worden. (Barnes & Noble claimt voor hun Nook boekenlezer een veel groter aantal beschikbare boeken, maar daarvan bestaat een zeer substantieel deel uit boeken waar geen auteursrechten meer op rusten en die uit Google Books afkomstig zijn.)
Lezen via de Kindle app is vergelijkbaar met lezen via iBooks, hoewel Kindle minder mogelijkheden heeft om de vorm aan te passen. Tik op een boek op de Home pagina om het te openen. Als je midden op een pagina van het boek tikt verschijnt er linksboven een Home knop, daarnaast een titelbalk, en rechts een knop voor bladwijzers. Als je op deze knop tikt wordt er een bladwijzer aangemaakt, of juist verwijderd.
Onderaan het scherm bevindt zich een Return knop om terug te springen naar je vorige positie en een plus- of min-knop om een bladwijzer aan te maken. Met de Go To-knop kun je rechtstreeks naar de voorkant, inhoudsopgave, eerste pagina, of een willekeurige "locatie" navigeren. Amazon deelt het boek in logische paragrafen, in plaats van willekeurige pagina's zoals iBooks doet. Verder kun je door je aantekeningen en onderstrepingen navigeren.
Met de "Aa"-knop kun je het uiterlijk wijzigen. Je kunt het lettertype niet aanpassen, dat heeft Amazon al voor je gekozen, in de vorm van Georgia. Dit is een prima leesbaar lettertype, dat niet of nauwelijks aan een webpagina doet denken. (De feitelijke typografie van zowel Verdana of Georgia is niks mis mee; ze zijn beiden ontworpen door Matthew Carter, een vooraanstaande hedendaagse typograaf.)
Je kunt hier de grootte van de tekst, kleur van tekst en achtergrond (zwart op wit, wit op zwart, zwart op sepia), en de helderheid van het scherm aanpassen.
En dan is er ook nog een synchronisatieknop, waarmee je eventuele wijzigingen die in je account zijn aangebracht terwijl je off line was, gesynchroniseerd kunnen worden, zoals bladwijzers, aantekeningen of huidige bladzijde.
Op alle iPhone OS apparaten oriënteert Kindle de pagina al naar gelang de stand van het apparaat. De iPhone en iPod touch versie hebben een knop op het scherm om de oriëntatie vast te zetten; op de iPad, met zijn eigen oriëntatie-knop, is die overbodig.
Als je een iPhone of iPod touch op zijn kant draait blijft het geheel goed leesbaar. Op een iPad echter wordt de regellengte te groot om comfortabel te kunnen lezen. Daar moet Amazon echt wat aan doen. De toelichting in iTunes stelt onomwonden dat de iPad versie werd vrijgegeven nog voordat men zelf een iPad in handen had gehad, wat niet verwonderlijk is, gezien de concurrentie tussen Apple en Amazon, alsmede het feit dat vrijwel geen enkele iPad ontwikkelaar op fysieke iPads heeft kunnen testen voordat het apparaat beschikbaar kwam. (Wat niet wegneemt dat ook op de iPad simulator het probleem met de te lange regels zichtbaar moet zijn geweest.)
Afgezien van de haarkloverijen met betrekking tot lettertype en de leesbaarheid in horizontale oriëntatie valt er veel te zeggen voor Amazon. De Kindle app heeft echter ook een groot nadeel, en dat is dat hij alleen maar overweg kan met boeken die via Amazon zijn aangeschaft. En dat brengt ons bij GoodReader.
GoodReader voor pdf's en tekst -- Van GoodReader, dat al eerder beschikbaar was voor iPhone en iPod touch, is er een speciale versie voor de iPad (GoodReader for iPad), die op dit moment voor $ 0,99 wordt aangeboden. De ontwikkelaars maken op voortreffelijke wijze gebruik van de eigenschappen van de iPad.
GoodReader is een combinatie van een bestandsbeheerder en documentlezer, met de nadruk op pdf's en tekstbestanden. Naast pdf en tekst kan GoodReader elk bestandsformaat aan dat door de iPad ondersteund wordt, zoals iWork '08- en '09-bestanden; verder kan het foto's tonen en video's afspelen.
Om bestanden in GoodReader te krijgen kun je, vanuit de app, het web op om bestanden te downloaden, verbinding maken met een iDisk via MobileMe, of bestanden binnenhalen via DropBox of WebDAV-servers; ook kun je rechtstreeks je e-mail accounts benaderen om attachments binnen te halen. Daarnaast kun je van GoodReader zelf een WebDAV-server maken op een wifi-netwerk.
Verder kun je bestanden in GoodReader op een iPad laden via een nieuwe mogelijkheid in iTunes 9.1. Koppel je iPad aan een computer en start iTunes op; je kunt dan in de lijst van Apparaten de iPad selecteren en vervolgens de tab voor Apps. Scroll dan naar het onderdeel "sync and layout". Bij File Sharing zie je dan alle apps die met bestanden kunnen werken en kun je bestanden aan een app toekennen. (Je kunt ook vanuit de Finder hier bestanden naartoe slepen.)
Als je niet oplet zie je met al deze mogelijkheden al snel door de bomen het bos niet meer, maar aan de andere kant hoef je je ook niet druk te maken over waar je een bepaald bestand ook al weer gelaten had. Persoonlijk heb ik de handleiding van mijn camera al in GoodReader gezet, net als een aantal naslagwerken.
GoodReader op de iPad is een eersteklas app om pdf's te lezen, omdat je met GoodReader naar believen kunt zoeken, bladeren en lezen; daarnaast heeft het de, experimentele, mogelijkheid om de platte tekst uit een pdf te halen en als txt op te slaan. Omdat het scherm van de iPad zo groot is kun je veel pdf's lezen zonder te hoeven zoomen. En wat voor een Take Control-auteur heel belangrijk is: GoodReader ondersteunt de navigatiekoppelingen en bladwijzers in onze e-boeken, zodat je pdf's veel beter kunt lezen dan in een simpele omgeving zoals Safari, dat alle extra mogelijkheden in een pdf e-boek volledig negeert.
Er is één klein probleempje, en dat is niet de schuld van GoodReader. Je kunt met zijn ingebouwde browser naar de Google Books-website, om auteursrechtenvrije boeken, als pdf- of EPUB-bestanden, te downloaden. Het iPhone OS ondersteunt echter geen EPUB-bestanden, dat is een exclusief kenmerk van iBooks. Om een Google Books-EPUB toch op een iPad te kunnen lezen moet je ze eerst naar iTunes kopiëren en dan via de USB-aansluiting synchroniseren. En de pdf's die je van Google Books kunt downloaden zijn pdf's zonder tekst. Het is natuurlijk leuk om van een oud boek de originele pagina's te kunnen zien, maar je kunt er dus niet in zoeken, lezen gaat trager en soms zijn de pagina's slecht leesbaar.
We staan nog maar aan het begin -- Wat me nog het meeste verbaast bij het uittesten van de iPad als een lees-apparaat is dat we nog maar net bezig zijn. De Kindle en GoodReader apps zijn al een tijdje beschikbaar voor de iPhone en iPod touch, maar afgezien daarvan doet het feit dat lezen op de iPad nu al zoveel mogelijkheden biedt ons hopen op nog veel meer goede ontwikkelingen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
MarsEdit 3.0 -- Red Sweater Software heeft een belangrijke update uitgebracht van haar populaire blogposting-software MarsEdit, met nieuwe functies die er op gericht zijn om het programma nog toegankelijker te maken voor de gewone gebruiker. De grootste verandering is de toevoeging van een goed toegeruste tekstverwerker, die gebruikers in staat stelt tekst op te maken (compleet met plaatjes, lijsten en meer) in blogposts zonder gebruik te hoeven maken van HTML-tags. Andere veranderingen zijn nieuwe HTML-syntaxmarkeringen voor hen die in HTML willen schrijven; de mogelijkheid om posts met media-bijlagen te plannen wanneer je offline bent om op een later tijdstip te posten; ondersteuning voor WordPress pagina's en voor aanpasbare velden op websites die de WordPress-API ondersteunen; en media-integratie met de fotobeheerprogramma's iPhoto, Aperture en Lightroom. ($ 39,95 nieuw, $ 14,95 upgrade, 4,9 MB)
Reacties - MarsEdit 3.0
Aperture 3.0.3 -- Apple heeft Aperture 3.0.3 uitgebracht, een belangrijke onderhoudsupdate van haar professionele fotobeheer- en bewerkingsprogramma. De oplossingen die deze update biedt betreffen zaken die te maken hebben met het aanbrengen van verbeteringen in beelden, het gebruik van RAW Fine Tuning-voorkeursinstellingen, het werken met herkende gezichten, het veranderen van doelprinters terwijl je aan het printen bent, het maken van slimme album-duplicaten, het maken en repareren van Aperture bibliotheken, het opnieuw verbinden van ontbrekende referentiebestanden, het werken met GPS-bestanden in Plaatsen en het uitvoeren van zoekacties op sleutelwoorden. Een uitgebreide lijst met veranderingen is te vinden op Apple's website. ($ 199 nieuw, gratis update, 69,4 MB)
Reacties - Aperture 3.0.3
Typinator 4.0 -- Ergonis Software heeft een belangrijke update uitgebracht van haar auto-type en auto-correctie hulpmiddel Typinator. Versie 4.0 introduceert een nieuwe functie genaamd QuickSearch die zich gedraagt als Spotlight (of om preciezer te zijn meer als LaunchBar) voor snippets, waarbij het gebruikers snippets laat benaderen zonder dat je hun individuele afkortingen hoeft te onthouden. De update zorgt ook voor compatibiliteit met Snow Leopard, verbeterde prestatiesnelheden, de mogelijkheid om sets globaal aan of uit te zetten, betere synchronisatie met dropbox en MobileMe en betere integratie met applicaties van derden zoals Mellel, Nisus Writer Pro, Tinderbox en Parallels Desktop. Een volledige lijst met veranderingen is te vinden op Ergonis Software's website. (€ 19,99 nieuw, upgrades met korting verkrijgbaar, 3,1 MB)
Reacties - Typinator 4.0
Mac Pro Audio Update 1.1 -- Apple's Mac Pro Audio Update 1.1 verhelpt naar verluidt de rare geluiden die worden voortgebracht door sommige Mac Pro's uit begin 2009 wanneer ze FireWire audio-apparaten gebruiken in combinatie met Mac OS X 10.6.3. Er wordt niet vermeld waar deze geluiden door veroorzaakt worden of hoe de update ze weet te voorkomen. Wij houden het op gremlins. (Gratis, 516 KB)
Reacties - Mac Pro Audio Update 1.1
Epson Printer Drivers 2.3.1 voor Mac OS X 10.6 -- Apple's toelichting op haar nieuwste Epson Printer Drivers update voor Snow Leopard zegt enkel dat de update "de nieuwste software installeert voor je Epson-printer of -scanner". Hoewel de toelichting verwijst naar een hoofdlijst van ondersteunde Epson-printers, geeft deze niet aan welke modellen zijn toegevoegd. Toch is het prettig te weten dat Apple zijn ondersteuning voor printers uitbreidt en je kunt in de lijst zoeken om te zien of een bepaalde printer ondersteund wordt. (Gratis, 688,23 MB)
Reacties - Epson Printer Drivers 2.3.1 voor Mac OS X 10.6
Phone Amego 1.1.20 -- Met versie 1.1.20 van het Bluetooth- en Google Voice-telefoonhulpprogramma Phone Amego, ruimt Sustainable Softworks wat slordige onderdelen op, waarbij ze de Finder-naam van het programma veranderen in "Phone Amego" (met een spatie) en ook het inlog-item van het programma een andere naam geven. Helaas vereisen deze veranderingen handmatige tussenkomst van de gebruiker: je moet een spatie toevoegen aan het huidige PhoneAmego.app-bestand in je Programma-map om de automatische update naar 1.1.20 te laten werken. Als de update is uitgevoerd moet je com.sustworks.phoneAmego.loginItem.sCID verwijderen uit de Login Items-lijst van het Accounts-voorkeurenscherm, dan open je Phone Amego zelf, en vink je het keuzevak "Launch at Startup"-keuzevak aan om het nieuwe inlogitem te installeren.
Andere merkbare veranderingen sinds versie 1.1.14, de versie waar we de laatste keer bij stilstonden, betreffen:
Tenslotte heeft Sustainable Softworks een aantal fouten hersteld in Phone Amego 1.1.20, wat leidt tot een verbeterde betrouwbaarheid in het openen van Bluetooth-verbindingen en het elimineren van enkele mogelijke crashes. ($ 20, gratis update, 2,7 MB)
Reacties - Phone Amego 1.1.20
Alle interessante dingetjes die we deze week op het web vonden draaien, niet zo verwonderlijk, om de iPad en iPhone. Zeer fascinerend zijn de bevindingen van de iPad-bruikbaarheidstests van Jakob Nielsen, alsmede de tests van Bytemobile waaruit blijkt dat de iPad meer gegevens consumeert dan een iPhone. Verder praat Jeff Carlson op een podcast van MacJury over details van de iPad 3G en merken we op dat de Worldwide Developer Conference van Apple is uitverkocht in slechts acht dagen, ondanks dat die voornamelijk over het iPhone OS gaat.
Jakob Nielsen onthult eerste resultaten van zijn iPad-bruikbaarheidstests -- De iPad is duidelijk geen Mac, maar minder duidelijk is het feit dat het niet eenvoudig een opgeschaalde iPhone is. Bruikbaarheids-goeroe Jakob Nielsen heeft nu de eerste resultaten onthuld van de eerste bruikbaarheidstesten van de Nielsen Norman Group. Kritiekpunten die uit de tests naar voren komen zijn onder meer inconsistente app-interfaces, moeilijk te ontdekken interface-elementen en een te zwaar leunen op een papier-metafoor. Dit is geen verrassing. De combinatie in de iPad van een multitouch -interface met een groot scherm maakt hem beduidend anders dan enig eerder apparaat en iPad-ontwikkelaars hadden voor hun eerste ontwerpen niet eens toegang tot fysieke apparaten. (Het is te vroeg voor een complete lijst ontwerprichtlijnen, maar iPad-ontwikkelaars zouden er goed aan doen om het volledige rapport (93 pagina's PDF) te lezen in aanvulling op deze gezaghebbende samenvatting.)
WWDC 2010 in 8 dagen uitverkocht -- Slecht nieuws voor wie nog even gewacht hebben met kaarten bestellen voor de Worldwide Developers Conference van dit jaar: de kaarten zijn al uitverkocht! Apple vestigde een nieuw record door in slechts acht dagen alle kaarten te verkopen. Dit laat zien hoe aantrekkelijk ontwikkelen voor het iPhone OS nu is, gezien de minimale aandacht dit jaar voor Mac-gerelateerde onderwerp op de conferentie.
Jeff Carlson praat in MacJury over details van iPad 3G -- Op een recente MacJury-podcast met Chuck Joiner nam Jeff Carlson deel aan een gesprek over het eerste weekend met het iPad wifi + 3G-model. Enkele gespreksonderwerpen waren hoe 3G-toegang de iPad beter te gebruiken maakt als je rondloopt in een onbekende stad, of de overeenkomst van 250 MB realistisch is en het effect van de 3G-radio op de levensduur van de batterij.
iPad verbruikt meer gegevens dan iPhone voor dezelfde apps -- Bytemobile heeft identieke taken verricht met apps op een iPhone (vermoedelijk 3GS) en een 3G iPad en ontdekte dat veel daarvan aanmerkelijk meer verkeer genereerden op de iPad. Dit valt te verklaren uit het grotere oppervlak van de display van de iPad, waarop meer en grotere afbeeldingen passen. De app van USA Today gebruikte 6,3 keer zo veel gegevens op een iPad en Kaarten tegen het 2,6-voudige. Dit zal enige invloed hebben op de keuze van mensen tussen een overeenkomst van 250 MB of onbeperkt 3G (of welk 3G-abonnement ook). Het belang van Bytemobile? Ze helpen telefoonmaatschappijen om materiaal te optimaliseren om mobiel gegevensverbruik en opstoppingen te beperken.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
