Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Dit is het - TidBITS is 20 jaren oud geworden! In wat een beetje een gelukkig toeval is, is het e-mail nummer dat dit artikel bevat 1.024. Dat is juist, officieel gaven wij 2^10 TidBITS-afleveringen uit of, ruwweg gezegd, 1 kiloTidBITS. Zot, he?
Om ons enthousiasme te delen,overwogen we het weggeven van een door de staf getekende Twentieth Anniversary Mac, maar die blijkt zowel moeilijk te vinden zijn en gegeven het feit dat hij werkt op een PowerPC 603e, niet bijzonder nuttig.
Daarnaast, ter ere van deze verjaring en erkennend hoezeer de wereld veranderd is, veranderden wij de ondertitel van ons weblogo van "Mac news for the rest of us" tot "Apple news for the rest of us". Dus, in plaats van het weggeven van een betrekkelijk waardeloze oude Mac, gaan we een gelukkige TidBITS-lezer $ 200 geven ten bate van een gegraveerde iPhone of iPod touch of een iTunes-cadeaukaart. (De keuze van de prijs is aan de winnaar omdat velen van jullie waarschijnlijk al een iPhone of iPod touch hebben en we moeten de logistiek van de winnaar onderzoeken; die is verschillend per land.) Vul de veranderde DealBITS-pagina in vóór 26 april 2010. Ik hoop dat onze server het allemaal aankan! (Als je een probleem hebt, kom je gewoon later nogmaals terug.)
Denkend over de beste manier om deze mijlpaal te vieren, nam ik eerst de punten van bespreking in overweging die we tevoorschijn halen bij hen die niet op de hoogte zijn van TidBITS - onze 20 aaneengesloten jaren van publicatie op internet en onze creatie in 1992 van het eersteinternetadvertentie-programma.
Terwijl ik trots ben op deze prestaties, zijn het niet mijn favoriete aspecten van TidBITS. Toen ik trainde en de 26,2 mijlen in de New York City Marathon liep in november 2008 was daar een doel voor vereist en moest er hard voor worden gewerkt om dat te bereiken. Publiceren van TidBITS in 20 opeenvolgende jaren was nooit een doel, het is gewoon een manier van leven geworden.
En terwijl ik wil graag wat waardering zie voor het initiëren van reclame op het internet (met behulp van een ingetogen NPR/PBS sponsor-model), voel ik me ongemakkelijk met de vele manieren van internetadvertering die zich heeft ontwikkeld, met de pop-up ads, tussenvoegsels, en walgelijk geïllustreerde advertenties van hedendaagse aalgladde verkooplieden. Daar staat tegenover dat ik misschien een minimale hoeveelheid krediet aan Google kan geven, die nooit bereikt zouden hebben wat ze thans geworden zijn zonder te adverteren op Internet.
Nee, de aspecten van het publiceren van TidBITS die me iedere morgen uit bed halen, zijn totaal anders. Ik houd er hoe dan ook van om artikelen te kunnen schrijven, te redigeren en te publiceren, die complexe onderwerpen uitleggen en daadwerkelijk een verschil maken in het leven van onze lezers. Er is geen beter gevoel dan het lezen van een e-mailbericht of commentaar op een artikel dat vermeldt dat een artikel uren van problemenonderzoek heeft bespaard, een apparaat weer tot leven bracht of hielp saaie verknoeiing van tijd te elimineren.
Ik ben trots op de 1e klas technologieën die we ontworpen en geïmplementeerd hebben: Het "TidBITS Publishing System", het "TidBITS Commenting System", de "TidBITS News"-iPhone-app, het op maat gemaakte "ExpressionEngine"-steunprogramma voor de Take Control-website, ons nog steeds in beta-fase verkerende rekeningenbeheersysteem en meer. Deze systemen maken ons het leven gemakkelijk en verbeteren TidBITS en Take Control voor jou en ik denk dat we het, hoewel we geen budget hebben om alles snel te ontwikkelen, heel erg goed doen en het is verbazingwekkend leuk om aan deze projecten te werken.
Meer in het algemeen is het geweldig om met de andere collega's van de TidBITS-redactie te werken. Het zijn toppers, zo zeer dat ze ook veel gevraagd worden door andere uitgevers. En toch moeten Tonya en ik iets goed hebben gedaan, aangezien deze getalenteerde schrijvers en technologen jarenlang bij ons zijn gebleven, sommigen vanaf bijna het begin. Je kunt meer lezen over hoe een ieder van hen met TidBITS is begonnen in "Hoe de redactieleden van TidBITS ooit begonnen zijn" (19 april 2010). Ik heb ook met geweldig veel genoegen met de vrijwilligers gewerkt die op genereuze wijze TidBITS in diverse talen hebben vertaald, daarmee het bereik van TidBITS vergrotend, en mij hebben geleerd hoe moeilijk het vertalen van Engels idioom is.
Maar het meest fascinerende deel van mijn dagelijkse duik in de zee van TidBITS-e-mails, artikelcommentaren, tweets, chats en telefoongesprekken is het onuitsprekelijke opwindende gevoel bij het delen van ontdekkingen, gedachten, meningen, grappen, ztips en advies met vrienden, collega's en lezers van TidBITS. Door TidBITS heb ik de aardigste, slimste, grappigste en meest interessante mensen ontmoet die ik ken. Het is mij gelukt om een paar daarvan te overtuigen om met ons aan TidBITS en Take Control te werken en ik heb met enthousiasme gevolgd hoe vele anderen door zijn gegaan met het doen van geweldige dingen in de wereld van de technologie. En liever dan dat ik hier meer over ze vertel wil je aan een aantal van hen voorstellen in "Twintig jaar TidBITS - herinneringen van vrienden" (19 april 2010). Het is een lijvig artikel, waarin iedereen in zijn of haar eigen woorden gedachten en herinneringen deelt over TidBITS. Als je terug wilt denken aan de afgelopen 20 jaar, maak dan wat tijd vrij en ik denk dat je het enorm prettig leesvoer zult vinden.
Als je nog een langere wandeling langs het pad der herinneringen wilt maken, bezoek dan onze "TidBITS History" serie, waarin we alle basale zaken behandelen, terugkijkend, vooruitkijkend en naar binnen kijkend, en ervaringen, geleerde lessen en veel meer delen. Bij het herlezen van deze artikelen trof het mij hoe blijvend relevant jaren later sommige daarvan zijn, zoals "Lessen van de Tien Jaren van TidBITS" (17 april 2000).
Ik zal niet beweren dat nog weer 20 jaar en 1024 uitgaven het doel is van TidBITS, omdat het dat niet is. TidBITS is wat we doen en we zullen het blijven doen zolang het ons gegeven is om door te gaan.
Iedereen bedankt die het mogelijk heeft gemaakt om zo ver te komen!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Apple laat zien dat het nog steeds aandacht besteedt aan de Macintosh-kant van hun activiteiten door de gehele MacBook Pro-lijn in één keer te hernieuwen, een welkome verandering ten opzichte van vorige updates die zich steeds op één bepaald model richtten en de andere links lieten liggen. Bij de belangrijke veranderingen zitten nieuwe processoropties, een langere levensduur voor de batterij, naadloze integratie van dual-graphicsprocessoren, optionele hoge-resolutiebeeldschermen, vertraagd scrollen op het Multi-Touch trackpad, en de mogelijkheid om SSD-schijven met een hogere capaciteit te laten installeren. De veranderingen zijn echter niet gelijk verdeeld over de lijn.
De nieuwe 13-inch MacBook Pro blijft op de Intel Core 2 Duo-processor vertrouwen, nu op de hogere snelheden van 2,4 GHz of 2,66 GHz. Maar Apple claimt dat de nieuwe 48-core Nvidia GeForce 320M-grafische processor tot 80 procent snellere grafische prestaties levert. De nieuwe grafische projector zal vooral welkom zijn voor grafisch intensieve applicaties en veeleisende spellen. De andere vermeldenswaardige verandering die door iedereen verwelkomd zal worden is de geclaimde levensduur van 10 uur voor de batterij. De batterij zit ingebouwd en kan niet door de gebruiker uitgewisseld worden, maar kan door Apple worden vervangen.
Terwijl er weinig veranderingen zijn in de 13-inch MacBook Pro, zien de 15-inch en 17-inch-modellen belangrijker verbeteringen. Ze gebruiken of de Intel Core i5-processor (op 2,4 of 2,53 GHz voor de 15-inch en 2,53 GHz voor de 17-inch) of de Intel Core i7-processor (op 2,66 GHz), voor wat Apple claimt tot 50 procent snellere prestaties dan voorgaande modellen. Een deel van de verbetering ligt hem in hoe de Intel Core i5- en i7-processoren de geheugencontroller en Level 3 cache integreren om de toegang tot het systeemgeheugen te versnellen. Apple zegt dat verdere prestatieverbeteringen komen van de Hyper-Threading-technologie die de datadoorvoer verbetert door virtuele processorenkernen te maken. En dan is er nog Turbo Boost, dat de prestaties tussen de twee processorkernen optimaliseert en daardoor het systeem feitelijk versnelt van 2,66 GHz naar 3,06 GHz voor intensieve taken voor beide kernen en tot 3,33 GHz voor enkelkern-taken. Hoe dit alles bij echt gebruik uit zal pakken valt nog af te wachten.
Ook verbeterd in de 15- en 17-inchmodellen is het grafische subsysteem, met daarin een tweetal grafische processoren, de Nvidia GeForce GT 330M voor topprestaties en de Intel HD Graphics voor een lager energieverbruik. Een welkome verandering ten opzichte van de opdeling van de prestaties in de vorige generatie is dat de nieuwe MacBook Pro-modellen automatisch tussen de twee schakelen; je hoeft niet meer een specifieke grafische modus te kiezen, uitloggen, en dan weer inloggen om de verandering in te laten gaan. (Apple heeft al de MacBook Pro Software Update 1.3 uitgebracht om de grafische stabiliteit voor veeleisende video en spelprogramma's te verbeteren. Het is een update van 258,32 MB en is vermoedelijk te krijgen via Software-update voor de kopers van deze nieuwe Macs.)
Apple claimt ook een langere levensduur van de batterij voor de nieuwe 15- en 17-inchmodellen, met 8 tot 9 uur per oplaadbeurt (meer dan de vorige claim van 7 tot 8 uur), dankzij de nauw geïntegreerde hardware en software. Het feit dat de batterij van het 15-inchmodel van 73 Wh naar 77,5 Wh ging heeft waarschijnlijk ook geholpen (de batterij van het 17-inchmodel blijft op 95 Wh).
Tijdens een persconferentie bij Apple leerden we meer over hoe Apple aan de cijfers voor de levensduur van batterijen komt. Het maximum in de claims van Apple is nu meer in de werkelijkheid gelegen dan de schattingen in "ideale omstandigheden" van de afgelopen jaren. Op een apparaat met de schermhelderheid op 50 procent draait Apple een batterijtest die Wireless Web (draadloos web) heet. Een script laadt webpagina's via wifi, maakt tekstdocumenten aan en bewaart ze, en simuleert ook op andere manieren "licht" gebruik.
Een andere test is ontworpen om de batterij onder maximale druk te zetten: de schermhelderheid wordt op 100 procent gezet, het volume staat op maximum, en een dvd wordt afgespeeld (waardoor zowel het mechanisme voor het draaien van de schijf als het ter plekke decoderen en afspelen van MPEGs worden geactiveerd). In deze test ging de batterij van de 15-inch MacBook Pro ongeveer 4,5 uur mee, een tijd die niet zo lang geleden een goede levensduur bij licht gebruik vertegenwoordigde.
Iets waar we naar uitkijken om zelf te proberen is de nieuwe "vertraagd scrollen"-optie van het Multi-Touch trackpad. Apple noemt het slechts tussen neus en lippen, maar we schatten dat het trackpad (en de software die het herkent) onderdelen kan scrollen met dezelfde gesimuleerde fysica als op de iPhone, iPad en iPod touch. We moeten toegeven dat er momenten zijn waarop we wisselen tussen een Apple-apparaat met aanraakscherm en een Mac en verwachten dat we in beide omgevingen hetzelfde gedrag te zien krijgen. (Adobe Photoshop CS4 heeft dit soort scrolling al geïmplementeerd, waardoor je gemakkelijker een ingezoomd beeld heen en weer kunt "gooien" binnen het venster en zo de hoeveelheid scrolling verminderen.)
Standaardfuncties en opties -- De standaard mogelijkheden klinken bekend. Alle modellen worden geleverd met een MagSafe-voedingsaansluiting, Gigabit Ethernet-aanluiting, Mini DisplayPort voor het uitvoeren van video, een FireWire 800-aanluiting en twee USB 2.0-aanluitingen (drie op de 17-inch versie). De 13-inch versie heeft een enkele poort voor audio in/out, maar de 15- en 17-inch versies hebben gescheiden in- en uitgangen. Die modellen hebben ook een SD card-sleuf (het 17-inch model een ExpressCard/34 sleuf). Qua draadloos netwerken hebben ze allemaal AirPort Extreme wifi (gebaseerd op 802.11n) en Bluetooth 2.1+EDR. Alle modellen hebben een ingebouwde iSight video-camera.
Alle modellen hebben standaard 4 GB RAM-geheugen welke kan worden uitgebreid tot 8 GB. Er zijn harde schijven beschikbaar tot 500 GB, en solid-state drives zijn verkrijgbaar in de volgende groottes: 128 GB, 256 GB en 512 GB. Die kosten respectievelijk $ 200, $ 650 of $ 1,300 (meerprijs ten opzichte van de 500 GB harde schijf.
Hogere schermresolutie -- Alle MacBook Pro-modellen hebben een glanzend led-scherm met achtergrondverlichting, maar dat kun je aanpassen. Het 13-inch model heeft een glanzend scherm met een resolutie van 1280 bij 800 pixels en ontspiegeld scherm is niet mogelijkheid. De standaard configuratie van het 15-inch model is glanzend met een resolutie van 1440 bij 900 pixels. Als je bijbetaald kun je een 1680-bij-1050-pixel-scherm bestellen en kiezen uit glanzend ($ 100 meer) of ontspiegeld ($ 150 meer) scherm. Het ontspiegelde scherm is alleen leverbaar met die hogere resolutie. Het scherm van de 17-inch model is 1920 bij 1200 pixels en een ontspiegelde versie kost je $ 50 extra.
Groenere MacBooks -- Met deze laatste serie MacBook Pro's gaat Apple weer een stap verder in het produceren van milieuvriendelijke producten. Iedere MacBook Pro in de nieuwe lijn heeft het EPEAT Gold-keurmerk (dat betekent dat aan alle vereiste criteria van EPEAT voldaan wordt en tenminste 75 procent van de optionele criteria). Ook heeft elk model een Energy Star 5.0-classificatie gekregen.
Dit komt onder andere doordat de unibody-behuizing voor een groot deel te hergebruiken is, doordat er geen kwik en arsenicum in het LED-scherm zit en dat er in het geheel geen gebruik gemaakt is van vlamvertragers met bromium (bfr's) of pvc. Bovendien is er een nieuwe beeldschermtechnologie die mogelijk maakt dat de MacBook Pro automatisch schakelt tussen de krachtige Nvidia GeForce GT 330M-grafische kaart voor het zware werk en de energie-efficiënte Intel HD Graphics-processor wanneer dat mogelijk is. Die laatste gebruikt namelijk een stuk minder stroom. Bovendien kan de batterij 1.000 herladingen aan (naar de schatting van Apple zo'n 5 jaar gebruik) waardoor er minder batterijen bij het afval terecht zouden moeten komen. De batterij kun je, wanneer hij is opgebruikt, ook naar Apple terugsturen voor milieuvriendelijke verwerking. Dat kost je, tezamen met een nieuwe batterij $ 129 of $ 179 (afhankelijk van je model).
Prijzen en modellen -- Alle modellen van de nieuwe MacBook Pro zijn vanaf nu beschikbaar in de volgende basisconfiguraties (de laatste 17-inch configuratie is niet echt een basisconfiguraties maar het is raar om die weg te laten uit een lijst die anders vooral op CPU-type uiteenloopt):
Over timing en prestaties -- Het ligt voor de hand om de nieuwe configuraties te zien als niets meer dan sneller dan de vorige maar wij denken dat er ook een andere grote sprong vooruit is gemaakt en op een heel goed moment. Verslagen van bezitters van de nieuwste iMac-modellen met Core i5- of i7-processors spreken van een significante verhoging van de prestaties ten opzichte van de Intel Core 2 Duo. Gezien het feit dat Apple's laptops veel meer worden verkocht dan de desktopmodellen is het belangrijk dat de MacBook Pro de best mogelijke prestaties kan leveren. Dat Apple de batterijduur heeft verbeterd in plaats van die op te offeren aan meer snelheid en de vreemde manier van het schakelen tussen grafische modi heeft verbeterd, geeft aan dat het bedrijf nog steeds bezig is zijn producten te verbeteren en niet gewoon maar betere onderdelen in de nieuwe modellen stopt. Wij zijn fan van de MacBook Pro en deze nieuwe modellen groten ons reeds positieve gevoel.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Het Office of Information Technology van de Universiteit van Princeton heeft een document gepubliceerd waarin melding wordt gemaakt van netwerkproblemen met zeker 20 van de 40 iPads op de campus. Het is niet zozeer een probleem met iPads, maar veroorzaakt door iPads en het volgende is aan de hand. (Nadat ik dit artikel schreef hebben meer instanties het probleem gemeld, waaronder de universiteit van Washington en George Washington University.)
De iPad maakt gebruik van DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) -protocollen (in het iPhone OS) om netwerkinstellingen, met name een IP-adres, te verkrijgen van een DHCP-server. Zo'n IP-adres krijgt een apparaat maar voor een bepaalde tijd. Als het apparaat na die tijd nog online is dat wordt de termijn waarin het apparaat het IP-adres kan gebruiken, verlengd. Als het apparaat niet langer online is, dan kan de DHCP-server het adres aan een ander apparaat verstrekken. Mocht het oorspronkelijke apparaat weer online komen, dan krijgt het van de DHCP-server een nieuw IP-adres.
Het lijkt er nu op dat de iPad in sommige gevallen verzuimt om zijn IP-adres te verlengen, maar wel gewoon het verstrekte adres blijft gebruiken. Omdat de adrestermijn niet werd verlengd denkt de DHCP-server dat het adres weer beschikbaar is. Als het adres vervolgens aan een nieuw apparaat wordt uitgegeven terwijl de iPad nog steeds online is met datzelfde adres, dan ontstaan er adresconflicten op het netwerk, die kunnen leiden tot het wegvallen van netwerkverbindingen, communicatiefouten en erger.
Princeton is bezig om samen met Apple het probleem te lokaliseren en op te lossen. Men vermoedt dat het probleem in de DHCP-client van iPhone OS 3.2 schuilt. In dat geval zou een iPhone OS-update het probleem eenvoudig moeten kunnen herstellen. In de tussentijd is het advies van Princeton om op de campus geen iPads te gebruiken, omdat als een iPad voor een netwerkprobleem zorgt, het apparaat mogelijk permanent van netwerkgebruik uitgesloten dient te worden, zodat het niet tot grotere netwerkproblemen leidt.
Waar zal dit probleem zich nou vooral voordoen? Vooral grote instellingen met uitgebreide DHCP-netwerken waar veel wisselende mobiele apparaten zich bij het netwerk aanmelden zijn hiervoor gevoelig. Thuisgebruik en gebruik op kleine netwerken zal waarschijnlijk niet tot problemen leiden omdat het in dergelijke situaties veel minder waarschijnlijk is dat een IP-adres na het verlopen van een termijn snel weer opnieuw wordt uitgegeven.
Als je echter toch tegen dit probleem aanloopt op een netwerk dat je moet beheren, kun je de volgende oplossingen proberen:
Merk overigens op dat, ook al beweert The Daily Princetonian anders, dit probleem vrijwel zeker niets te maken heeft met het wifi -probleem dat sommige iPad gebruikers hebben gemeld (zie "Sommige iPadgebruikers hebben last van wifi-kuren", 6 april 2010).
Hoe het ook zij, we hopen dat Apple dit probleem snelt verhelpt, niet omdat het een heel groot probleem is (zelfs niet op grote netwerken), maar omdat het wel heel zuur zou zijn als de iPad een slechte reputatie zou krijgen onder netwerkbeheerders, als gevolg van een simpel te verhelpen programmeerfout, zeker in zo'n wijd en zijd bekend protocol als DHCP.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Omdat de vorige grote update al van meer dan twee jaar geleden dateert, zijn de verwachtingen voor Creative Suite 5 van Adobe hoog gespannen. De gebruikers willen verbazende nieuwe functies zien gecombineerd met een verfijnde basis en betere prestaties. Op het eerste zicht ziet het ernaar uit dat de softwarereus die CS5 is, aan alle vereisten voldoet.
Bij de bespreking van iets enorms als CS5 is het moeilijk om de belangrijkste veranderingen zelfs nog maar samen te vatten. Het is geen bundeling meer van enkele belangrijke programma's, maar een conglomeraat van software (tussen de 6 en 18 programma's, afhankelijk van de editie die je koopt). Maar zo snel mogen we het niet opgeven, en hier is dus een samenvatting van de interessantste veranderingen in de suite. Meer details vind je in overvloed op de website van Adobe.
Photoshop -- Veel van de nieuwe beeld- en fotogereedschappen in Photoshop CS5 Extended vinden we ook elders in de Creative Suite terug. Eén van deze gereedschappen is de nieuwe Mixer Brush met meerdere kleuren op één borstel en die past bij de reeds bestaande verf in je afbeelding. Je kunt zelfs bepalen hoe "nat" de bestaande verf is en zo effecten creëren van nat-op-nat tot droog borstelen. Bristle Tips is een ander handig verfgereedschap dat echte borstels imiteert met verbazend accurate en gedetailleerde effecten.
Misschien wel één van de meest verbazende nieuwe functies in CS5 is Content Aware Fill, waarmee je iets volledig uit een foto kunt verwijderen en het gewiste deel onmiddellijk wordt vervangen door overtuigende beelden die gebaseerd zijn op de omliggende delen. Dit moet je echt in actie zien om het te geloven. Al even indrukwekkend is Puppet Warp, waarmee je beelden met de grootste nauwkeurigheid kunt vervormen en de nieuwe Refine Edge-functie is veel beter in het detecteren van randen dan de vorige versie. Veel van de nieuwe Photoshop-gereedschappen, die ook in in InDesign en Illustrator zitten, kun je beter begrijpen door ze in werking te zien dan door een beschrijving, iets waarvoor de functie videotours van Adobe goed van pas komt.
Voor fotografen brengt Photoshop CS5 betere HDR-beeldvorming (High Dynamic Range), waardoor gebruikers bijna identieke afbeeldingen met verschillende belichtingen kunnen combineren om zo beelden met over het volledige beeld gelijkmatig verdeelde lichtniveaus (en ook surreële en hyperrealistische beelden) te creëren. Ofschoon een HDR-module al een tijdje deel uitmaakt van Photoshop, is in deze versie de optie Remove Ghosts toegevoegd die semitransparente delen die verschillen tussen bronbeelden verwijdert. Dit probleem doet zich vaak voor bij HDR-beelden omdat elementen in het frame, zoals bomen of gras, tussen de belichtingen licht bewegen en er onscherp uitzien wanneer de beelden worden versmolten.
Een nieuwe versie van de raw-beeldconverter van Adobe, Camera Raw 6, biedt ondersteuning voor meer dan 275 cameramodellen en biedt een betere algemene beeldkwaliteit voor geïmporteerde foto's. De converter biedt in het bijzonder beter verscherpen, verwijderen van beeldruis en de mogelijkheid om TIFF- en JPEG-bestanden te bewerken, naast die in raw-formaat.
Adobe heeft verschillende langverwachte verbeteringen op laag niveau geïntroduceerd. De Mac-versie is nu eindelijk 64-bit native, waardoor het werken met grote bestanden op 64-bits-systemen met voldoende RAM-geheugen vlotter verloopt. Dankzij verbeteringen in de OpenGL-engine verloopt het werken met 3D-graphics ook vlotter en kunnen gebruikers voortaan bestanden op een document slepen en neerzetten om een nieuwe laag aan te maken. De nieuwste versie biedt ook nog mogelijkheden om panelen aan te passen, nieuwe opties voor het beheer van werkruimten en een mini Bridge waarmee gebruikers van in het programma toegang krijgen tot de bestandsmanager van Photoshop.
Illustrator -- Illustrator CS 5 biedt een nieuw tekengereedschap voor het tekenen van perspectieven waarmee je beelden met een realistisch dieptegevoel in 1-, 2- en 3-punts perspectief kunt tekenen; een gereedschap Beautiful Strokes dat precieze controle over de variabele breedte van alle borstelstrepen biedt; een nieuw gereedschap Shape Builder voor het maken van eenvoudige tekstballonnen tot vormloze vlekken; de mogelijkheid om gemakkelijk 3D-beelden, logo's of knoppen op een willekeurige laag te creëren en te vervormen. Verder ook nog verbeterde mogelijkheden voor het ontwerpen van graphics voor het web en mobiele apparaten.
InDesign -- Het meest opvallende in InDesign CS5 is de nieuwe mogelijkheid om interactiviteit, navigatie, beweging, geluid en video toe te voegen aan documenten en presentaties door projecten te exporteren naar Flash Professional. In de nieuwste versie kunnen tekstveranderingen worden bijgehouden, zijn meerdere paginaformaten in één document mogelijk, paragrafen kunnen over meerdere kolommen lopen, e-boeken kunnen gemakkelijker worden geproduceerd in EPUB-formaat en de functies van het Lagen-paneel lijken meer op die in Photoshop en Illustrator, zodat gebruikers meer rechtstreekse controle krijgen over items op de pagina's. Feedback geven en ontvangen is ook gemakkelijker gemaakt met extra ondersteuning voor Adobe CS Review, een component van de CS Live online-diensten.
Dreamweaver en Flash -- Dreamweaver CS5 biedt geïntegreerde ondersteuning voor content-managementsystemen, CSS-inspectie, integratie met Adobe BrowserLab, ondersteuning voor Subversion en PHP custom class en site-specifiek code hinting. In Flash Professional CS5 zit een nieuw paneel voor code snippets, een ActionScript-editor, XML-based FLA-bronbestanden, brede contentverspreiding en verbeteringen in het werken met video.
Koopmogelijkheden -- Adobe biedt een bonte verzameling koop- en upgrade-mogelijkheden. De hele suite is er in vijf configuraties (de prijzen voor een upgrade zijn voor elke bundel anders):
Elke suite omvat bovendien Bridge CS5 en Device Central CS5. In de bundels Production Premium en Master Collection zit verder Dynamic Link. Verder blijven de belangrijkste programma's ook afzonderlijk te koop. (De prijzen staan op dezelfde pagina met configuraties en upgrades, waar hierboven naar verwezen werd).
Volgens Adobe zal de software er medio mei 2010 zijn.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
TidBITS is altijd al een groepsproject geweest. Adam Engst staat in de colofon bovenaan, maar bijna alles doen we in groepen van twee tot tien personen. Zoals de introductie van dit artikel. (Nietes! Welles!)
Een paar van ons zijn nog uit de tijd vóór TidBITS, en kenden Adam al voor het verschijnen van het tijdschrift. Anderen waren vroege lezers en dragen al lange tijd artikelen aan, en enkele nieuwe gezichten (met Rich Mogull en Doug McLean als jongste broekjes) zijn er sindsdien bijgekomen om meer terrein te kunnen bestrijken, elk met hun karakteristieke stijl en specialisme.
Hieronder vind je onze herinneringen aan hoe en waarom we hier terecht zijn gekomen, in volgorde van toetreding tot de redactie van TidBITS.
Tonya Engst -- Toen TidBITS begon waren Adam en ik nog niet getrouwd. We deelden een kat en een Macintosh SE. Adam werkte als IT-adviseur met het opzetten van backup-systemen en databases. Ik werkte voor de computerwinkel van de Cornell-universiteit en hielp stafmedewerkers en studenten bij de keuze voor Macs, pc's en NeXT-computers. Adam en ik waren net van Cornell afgestudeerd, met een allegaartje van majors en minors: communicatie (ik), geschiedenis en filosofie van technische wetenschappen (ik), studie van de klassieke oudheid (Adam) en fictie in hypertext (Adam).
We hadden op een avond een lang gesprek, dat heen en weer ging tussen onderwerpen als PageMaker en HyperCard, hoe je mensen kon helpen de technische ontwikkelingen bij te houden, academisch schrijven versus commercieel schrijven en nog veel meer. Voor we begonnen te praten was het maar een doorsnee-avond. Toen we uitgesproken waren, hadden we de eerste stappen gezet op een onverwacht en onvoorzien pad.
De uitkomst van dat gesprek was TidBITS. Noem het een HyperCard-stack, noem het een nieuwsbrief per email, noem het de onvermijdelijke uitkomst van de mix van onze majors, noem het de eerste internetpublicatie waarin reclame aanvaard werd, noem het een gemeenschap, noem het een database-gestuurde website die open staat voor tekstbijdragen van lezers, noem het een samenwerkingsverband tussen vele schrijvers en lezers. Hoe je het ook noemt, TidBITS werd het middelpunt van onze levens.
Maar als Adam steeds de frontman is geweest, die veel artikelen schreef en redigeerde, naar conferenties ging, de voortdurende stortvloed van email beantwoordde en steeds bezig was met nieuwe flitsende manieren om TidBITS te publiceren, wat heb ik dan al die tijd gedaan?
Artikelen schrijven en redigeren, elk detail leren kennen van vroege versies van Microsoft Word en van HTML en die aan anderen overdragen, aandringen op veranderingen, een bevlogen pleitbezorger zijn van minder ervaren lezers, een klankbord zijn, voorstellen doen voor artikelen, de boekhouding, de begroting, hoofd van financiën zijn, als het zo uitkomt als "human resources"-afdeling dienen, een despoot zijn op de gebieden van projectbeheer en tijdsplanning, tijdens zekere magere jaren een "echte" baan nemen, leren hoe je werk en moederschap combineert zonder door te draaien, de vele dagen met ongebruikelijke werktijden voor lief nemen en (sinds 2003) het merendeel van mijn tijd besteden aan de e-boekenreeks Take Control, waarvan TidBITS voor een deel betaald wordt.
Was het werk voor TidBITS Publishing Inc. een reguliere baan, dan zou ik er nooit mee door zijn gegaan. De uren zijn moordend, er wordt zoveel van je gevraagd en het werk is nooit af. Gelukkig wordt dit goedgemaakt door de interactie met al die interessante mensen en de wetenschap iets van betekenis bij te dragen aan de wereld van de technologie. Het samen met Adam en al die anderen runnen van TidBITS is een manier van leven geworden, die me steeds verrast, me blij maakt en me voorhoudt dat we allemaal met elkaar verbonden zijn.
Matt Neuburg -- Toen ik in 1980 mijn promotieonderzoek over de klassieke oudheid aan de Cornell-universiteit afrondde, liet ik mijn supervisors schrikken door mijn thesis te schrijven, redigeren en uit te draaien op de mainframe-computer van de universiteit. Voor mij was dat een heel natuurlijke aanpak (ik was al twaalf jaar daarvoor begonnen met programmeren) en de manier om mijn thesis op een efficiënte manier te voltooien, maar de opmars van personal computers was nog niet begonnen en in de geesteswetenschappen was iemand met een computerachtergrond zeer zeldzaam.
We springen naar 1987, toen ik een paar jaar op Cornell les gaf in de klassieken. Inmiddels gebruikte ik een Apple II voor het produceren van complexe documenten met een mengsel van Engels, Latijn en Grieks, en voor het in schematische vorm opslaan van aantekeningen voor colleges. Dit viel een van de slimmere studenten op en ik vertelde hem hoe ik door de jaren heen computers had gebruikt. Hij combineerde ook geesteswetenschappen met een grote belangstelling voor computers en we knoopten buiten de collegezaal een vriendschap aan. Dat was Adam Engst.
In 1989 vertelde Adam me over Storyspace, een nog niet uitgebrachte applicatie voor het maken en lezen van hypertext-documenten, waarmee hij zijn senior honors-thesis schreef. Hij demonstreerde me ook de Macs in de computerlabs van Cornell, maar kon me er toen nog niet van overtuigen dat de Mac in dat stadium veel meer was dan speelgoed.
Maar een paar jaar later gaf ik les aan Swarthmore College (waar ik mijn bachelor had gedaan) en zij gaven me een Mac als onderdeel van de kantoorinrichting. Ik werd een Mac-persoon en maakte oefenstof in HyperCard, wetenschappelijke documenten in Nisus en educatieve documenten in Storyspace.
In de vroege jaren 90 had ik als academicus vanaf mijn bureau toegang tot internet en volgde Info-Mac, waar programmeurs applicaties ter download aanboden en gebruikers vragen en antwoorden over de Mac uitwisselden (voor een beknopte historie van Info-Mac, zie Adams artikel "Het Info-Mac Network gaat met pensioen", 19 december 2005). Adam woonde praktisch in Info-Mac en begon daar TidBITS te publiceren. Zo hielden we contact en we deelden een belangstelling voor veel specifieke Mac-terreinen: HyperCard, Nisus, Storyspace.
Ik bood natuurlijk aan voor TidBITS over deze applicaties te schrijven en Adam was me zeer ter wille, liet me uiterst gedetaileerde besprekingen schrijven, verspreid over vele afleveringen en bood zelfs aan samen aan artikelen te werken. Zo verschijnt hij als co-auteur in mijn bespreking van Storyspace (mijn eerste TidBITS-artikel, "Storyspace Introduction", 18 november 1991) en als gastcommentator in mijn bespreking van Nisus ("Nisus Review Preview", 6 april 1992).
Inmiddels had ik Adams werkwijze en schrijfstijl overgenomen (de TidBITS-ethos, zou je kunnen zeggen) en de rest is geschiedenis, zoals de uitdrukking luidt. Ik zal niet uitweiden over de andere wijzen waarop Adam mijn carrière heeft beïnvloed en wil besluiten met: het mooiste van schrijven voor TidBITS is vertrouwen. Ik probeer de TidBITS-filosofie te volgen en de daarbijhorende literaire en intellectuele maatstaven hoog te houden en in ruil daarvoor geeft Adam me de vrijheid om te schrijven wat ik wil, wanneer ik wil, in de mate die ik juist acht. Het kan toch niet beter?
Mark H. Anbinder -- Adam, Tonya (toen nog met haar meisjesnaam Byard) en ik waren in de late 80-er jaren, alledrie studenten aan de Cornell-universiteit. Niet alleen hadden we een campus met een relatief hoge penetratie van vroege Macintosh-computers, we kregen op een winterdag Steve Jobs zelf op bezoek, die zijn NeXT Cube demonstreerde. (Dit was vóór zijn jeans en zwarte coltrui-look, maar Tonya zei wel zwaar onder de indruk te zijn van zijn schoenen.) We deelden al lange tijd gemeenschappelijke kennissen, maar die NeXT-presentatie was voor zover ik me herinner mijn eerste ontmoeting met Adam en Tonya.
Na ons afstuderen bleven we in en om Ithaca hangen, en onze paden kruisten elkaar steeds meer, tot wij drieën actieve deelnemers en organisatoren werden van MUGWUMP, de plaatselijke Mac-gebruikersgroep, die voluit "Macintosh User Group for Writers and Users of Macintosh Programs" heette. MUGWUMP heeft nooit veel leden gehad, maar was een toegewijde groep met een uitleensysteem voor software, een goed ontworpen gedrukte nieuwsbrief in een tijdperk van wanstaltig knullige desktop-publicaties, maandelijkse bijeenkomsten en presentaties van de nieuwste software en hardware voor Mac-gebruikers, en regelmatige vergaderingen van de bestuurscommissie. In die groep bleken wij de drie meest aktieve leden te zijn.
Toen Adam en Tonya besloten hun liefde voor HyperCard en hypertekst te verenigen met de vreugde van het delen van hun kennis over werken met de Macintosh, was ik erbij; al snel hielp ik met het opzetten van hun eerste (op UUCP werkende) TidBITS-emailsysteem, af en toe met het uitbrengen van een editie, en steeds meer met schrijven. Toen ze in augustus 1991 naar Seattle verhuisden hield ik TidBITS een maand lang aan de praat, terwijl Adam op zoek was naar een nieuwe internetverbinding.
Als nieuwsredacteur en ook als wat minder actieve schrijver van artikelen, heb ik bijgedragen aan veel van de grootste collectieve verslaggevingsprojecten van TidBITS, door te helpen met schrijven over nieuwe computers, nieuwe besturingssystemen en dergelijke, heel zelden in persoon, maar vaak met het gevoel alsof we met zijn allen rond een grote tafel zaten. (Er zijn een paar vaste TidBITS-medewerkers die ik nog niet in het echt heb ontmoet, maar dat worden er steeds minder.)
Gedurende deze 20 jaar hebben we zoveel lezers kunnen ontmoeten, of op andere wijze leren kennen, en ik denk dat die interactie een belangrijk onderdeel is van wat TidBITS de moeite waard maakt. Mijn TidBITS-connecties hebben geleid tot andere schrijfopdrachten, daarom prijs ik me gelukkig. Ik schrijf deze gedachten gezeten in een hotel in de kunstenaarswijk Safed in Israel en wens de rest van de TidBITS-ploeg een hartgrondig "mazzeltov!".
Geoff Duncan -- Ik kwam TidBITS tegen in de zomer van 1990 (nummer 10 trok mijn aandacht: HyperCard 2.0 en geruchten over een Mac SE met kleurenscherm, opwindend!), maar het was maar een curiositeit tot een jaar later, toen de slimme dame in het kantoor naast me voor de vuist weg zei "Hee, lees jij TidBITS? Moet je doen. Adam en Tonya zijn geweldig". Ik bleek in het computercentrum een schaars verlichte gang te delen met Linda Iroff, die Adam en Tonya nog van Cornell kende. Toen ik kort daarna mijn boeltje pakte om naar Seattle te gaan, zei Linda dat Adam en Tonya daar ook naartoe waren verhuisd, en we beslist eens af moesten spreken. Ik knoopte dit in mijn oren (die al vol knopen zaten), maar was een paar maanden later toch verrast toen er bij mij thuis werd aangeklopt en ik opendeed. "Hi!" Daar stonden Adam en Tonya, die op weg naar de kruidenier even aanwipten. Ik koesterde al lang belangstelling voor online uitgeven, en trad uiteindelijk toe als TidBITS' eerste min-of-meer-officiële redactielid.
Ik geloofde toen (en nog steeds) dat TidBITS een unieke en belangrijke positie inneemt in de Macintosh-gemeenschap, niet alleen vanwege het publiceren van topkwaliteit informatie en analyses (gratis!), maar omdat TidBITS zoveel verbindingen legt. TidBITS beperkt zich niet to het wanneer, waar en hoeveel van een onderwerp, maar heeft de vrijheid om diep in het waarom te duiken. En na 20 jaar in het vak heeft TidBITS de kennis, contacten en connecties om die antwoorden boven water te krijgen. Het strekt Adam en Tonya tot eer, dat zij dit alles hebben kunnen bereiken zonder de in deze bedrijfstak zo gebruikelijke manipulatie, schijnheiligheid, gekonkel, en schimmige handeltjes, maar gewoon als hun oprechte, rechtstreekse, en hartelijke zelf. Het succes van TidBITS is echt zo simpel, en ik ben trots dat ik daar op bescheiden wijze mee te maken heb gehad.
Glenn Fleishman -- Ik herinner me dat ik TidBITS al in de begintijd las, maar waar ik het voor het eerst tegenkwam weet ik niet meer. Waarschijnlijk in de comp.sys.mac.digest Usenet nieuwsgroep die de inhoud van Info-Mac weergaf.
Niet lang nadat ik TidBITS begon te lezen, begon ik de Engsts over allerlei dingen te schrijven, zoals in 1991 over een fout in de beschrijving van Multiple Master-lettertypes. Mijn eerste artikel ("Apple's 16-bit Solution", 19 april 1993) verscheen jaren later, kort voor ik naar Seattle verhuisde. Ik had veel vrije tijd na het aflopen van mijn baan in Maine en voordat ik naar het westen reed.
Ik correspondeerde wat met de Engsts voor ik in Seattle aankwam, en ontving al snel uitnodigingen voor de maandelijkse soirees in hun aan een meer gelegen residentie in Renton. (OK, het was een piepkleine bungalow, een paar straten van een weinig in trek zijnd deel van Lake Washington (bij een fabriek van Boeing) op forensafstand van Tonya's baan bij Microsoft.)
Mijn eerste artikel van betekenis voor TidBITS was waarschijnlijk "The Experiment is Over" (1 mei 1995), dat beschreef hoe de toenmalige backbone van het internet, die als NSFNet door de National Science Foundation in de lucht werd gehouden, op het punt stond te worden vervangen door commercieel geëxploiteerde backbone-diensten. Het artikel kreeg in de loop van 1995 veel aandacht en werd overal overgenomen.
Voor TidBITS schrijven stelde toen heel wat voor, en dat is nog steeds zo. TidBITS was de stem van de gebruiker, een tegenwicht tegen de toenmalige grote vaktijdschriften, die zich vooral richtten op merken die veel geld te besteden hadden, onder meer omdat die publicaties grotendeels dreven op advertentiedollars, en de markten van informatietechnologie en persoonlijke technologie explosief groeiden.
Ik zie een rechtstreeks verband tussen mijn groeiende zelfvertrouwen door het schrijven voor TidBITS, en mijn latere freelance-carrière. In 1995 begon ik te schrijven voor geld, maar het was pas in 1998 dat ik ging werken voor nationale publicaties zoals de New York Times en later Wired, Business 2.0, Fortune en andere, tijdens de dot-com-zeepbel.
Het harde werken voor en met TidBITS (waaronder een poging tot het lanceren van een op internet gericht nevenmagazine met de naam NetBITS in 1997-1998) doe ik nu al meer dan 12 jaar.
De Engsts en ik werden eerst collega's, toen vrienden, en wat hebben we indertijd gelachen in Renton en vervolgens in hun op een bergtop aan het einde van de weg gelegen gestoorde wetenschappersnest in Issaquah, West Virginia. Toen ze terugverhuisden naar Ithaca heb ik wel een paar traantjes gelaten, maar ons virtuele contact werd juist sterker.
Jeff Carlson -- Geïnspireerd door de ons door het tijdschrift Wired voorgespiegelde mogelijkheden, kocht ik in 1994 een modem voor mijn Mac Classic II. Om je de waarheid te zeggen had ik in het begin geen idee wat ik ermee moest, maar het was me duidelijk dat "online gaan" zou uitgroeien tot iets belangrijks. Ik vond een paar lokale Bulletin Board Systemen, waaronder een voor schrijvers. Daar kwam ik TidBITS-redacteur Geoff Duncan tegen, die zei dat als ik BBS-en leuk vond ik dan echt eens moest kijken op het internet. (Geoff was de virtuele dealer die me in de verleiding bracht met een Gateway-drug.)
De natuurlijke weg naar het internet was in die tijd Adams boek "Internet Starter Kit for Macintosh", dat me niet alleen de kennis bood, maar ook de benodigde software om verbinding te maken (op de achterkaft zat een floppydisk met MacTCP). Naast de toegang tot internet, was "Internet Starter Kit for Macintosh" belangrijk voor me, omdat het liet zien dat een "computerboek" niet alleen informatief, maar ook onderhoudend kon zijn. Ik las het in één ruk uit.
In 1996 werkte ik (op voordracht van Geoff) als eindredacteur voor Open House Books, een uitgeverij in Seattle die titels uitgaf als "Real World FreeHand" van Olav Martin Kvern en "Real World Adobe Photoshop" van David Blatner, Bruce Fraser, en Steve Roth, eigenaar van het bedrijf. Steve was daarnaast mededirecteur van Thunder Lizard Productions, een organisatiebureau voor technologieconferenties, dat plotseling zeer succesvol werd. Zo voorzichtig mogelijk liet Steve me weten dat hij Open House Books zou sluiten en me moest ontslaan.
Gelukkig schreef ik inmiddels artikelen voor publicaties als Adobe Magazine, en had ik nog een paar boeken voor de uitgeverij af te ronden, dus ik was klaar om het terrein te verkennen als freelancer. Mijn eerste verschijning in TidBITS was heel toepasselijk een artikel voor 1 april, "Netscape Sleep Plug-In" (1 april 1996).
Bij een lunch later dat jaar met allerlei in Seattle gevestigde technologieschrijvers (in het oorspronkelijke Speakeasy.net-café) ontmoette ik Adam en Tonya eindelijk in levende lijve. Na de lunch kwam Tonya naar me toe en zei "En vertel eens wat een eindredacteur doet!" (Dat uitroepteken staat daar expres: zolang als ik haar ken is Tonya heel vief, vooral bij nieuwe ontmoetingen.) Op dat moment had ik nog niet door dat we midden in een sollicitatiegesprek zaten, maar kennelijk heb ik bevredigend geantwoord. Al snel boden ze me de parttimefunctie aan en die accepteerde ik, om daarmee voor de daaropvolgende 15 jaar bijna al mijn maandagen in te leveren, voor het samenstellen van de email-editie.
Joe Kissell -- Ik begon Macs te gebruiken in 1991, tijdens mijn studie taalwetenschappen aan de universiteit van Texas in Arlington. Binnen een paar jaar had ik Adams "Internet Starter Kit for Macintosh" gelezen en abonneerde ik me op TidBITS, wat eerst kwam weet ik niet meer. Maar toen ik in 1994 voor Nisus Software ging werken had ik behoorlijk wat van Adam gelezen en zag hem als een echte beroemdheid.
In januari 1995 ging ik voor het eerst naar de Macworld Expo in San Francisco, en toen een collega me wilde voorstellen aan Adam, die een fan was van Nisus Writer, was ik geïmponeerd door zijn sterrenstatus. Hij was een befaamd auteur die alles leek te weten over mijn favoriete computer, waarbij ik maar een groentje leek.
Een jaar later was ik klaar met mijn eerste boek, "The Nisus Way", en daarover sprak ik met Tonya, die ik bij de daaropvolgende Macworld Expo ontmoette. Ik geloofde mijn oren niet toen ze vertelde over een nieuwe website genaamd Amazon.com waarnaar ik kopers van mijn boek kon verwijzen, om zo op mysterieuze wijze extra geld te ontvangen. Een paar maanden later besprak Tonya mijn boek in TidBITS ("I Am Joe's Book", 18 maart 1996). Ik verzekerde haar dat zelfs mijn eigen moeder niet zo'n lovende recensie had kunnen schrijven en dat ik haar als bedankje graag wilde tracteren op een milkshake. (Tonya, ik geloof dat je die milkshake nog steeds tegoed hebt!)
Een paar jaar later op onze eerste vakantie naar Parijs vertelde ik Morgen, toen nog mijn vriendin, over mijn droom ooit een artikel voor TidBITS te schrijven en met wat geluk, misschien zelfs voor Macworld. Zelfs al had ik toen een paar boeken op mijn naam staan, schrijven voor TidBITS leek onbereikbaar, iets waar ik niet geschikt voor dacht te zijn. Na vijf jaar werken voor Kensington schreef ik mijn derde boek, dat vroeg in 2003 uitkwam, en waaraan Adam genereus een voorwoord heeft bijgedragen. Deze uitwisseling leidde uiteindelijk tot mijn eerste TidBITS-artikel ("Salling Clicker in actie", 25 augustus 2003), en een paar maanden later tot het begin van mijn betrokkenheid bij de Take Control-boeken. Daaruit volgde op zijn beurt weer een uitnodiging voor het schrijven van een artikel voor Macworld. In de daaropvolgende jaren hebben beide uitgevers me steeds opnieuw gevraagd om dingen te schrijven, en ze gaven me mooie titels met "senior" erin, daarom schreef ik maar door. Maar ik begrijp nog steeds niet helemaal waaraan ik het geluk te danken heb door de TidBITS-maalstroom te zijn meegezogen, alleen maar (geloof ik) door er gevaarlijk dichtbij te staan.
Rich Mogull -- Ik ben dan wel een van de meest recente uitbreidingen van de TidBITS-staf, maar waarschijnlijk de enige die de samenwerking is begonnen onder een geheime identiteit.
Je zou me een geek kunnen noemen. Mijn technische en programmeerperiode begon in de vroege jaren 80 met de Commodore PET op onze basisschool. Verder had ik de mazzel een vriend te hebben met ietwat welgestelde ouders, die een Apple II bezaten (ik herinner me niet welk model) waarop we ontelbare uren Wizardry en Olympic Decathlon speelden en soms wat programmeerden.
We flitsen naar 2005. Ik werkte als beveiligingsanalist bij Gartner en had nog steeds geen Mac, ondanks jarenlang kwijlen bij alles vanaf de eerste PowerBooks tot de eerste iMac. Chris Pepper, jeugdvriend en doorgewinterde Apple-gebruiker, moedigde me voortdurend aan in het diepe te duiken en te switchen, wat ik uiteindelijk deed toen de Mac mini uitkwam, die zo goedkoop was dat er weinig te verliezen was met die investering. Chris ried me aan een abonnement op TidBITS te nemen en ik kocht een paar Take Control-boeken om Mac OS X te leren.
Binnen een paar weken realiseerde ik me dat de Mac mini mijn primaire computer was geworden. Ik begon zelfs in AppleScript te programmeren, met als naslagwerk een al snel vol ezelsoren zittend exemplaar van AppleScript: The Definitive Guide van Matt Neuburg. Toen Apple de transitie naar Intel CPU's aankondigde, kon ik Windows op een Mac virtualiseren en mijn overgang voortzetten.
Als brancheanalist had ik aardig wat geschreven over technologie, maar steeds op een onpersoonlijke basis. Chris had inmiddels een aantal artikelen bijgedragen aan TidBITS en ik vroeg of hij Adam wilde benaderen met de suggestie voor een artikel met mijn "verhaal van een switcher". Het punt was alleen dat ik vanwege mijn baan zou moeten schrijven onder pseudoniem en mijn ware identiteit geheim zou moeten blijven.
Adam vond het een goed idee, en zo schreef ik mijn allereerste TidBITS-artikel ("Van iPod tot MacBook Pro: het verhaal van een switcher", 13 maart 2006). In de loop van het volgende jaar schreef ik nog drie TidBITS-artikelen onder de naam "Robert Movin". In augustus 2007 gaf ik mijn baan op, begon mijn eigen bedrijf en schreef af en toe een TidBITS-artikel onder mijn eigen naam.
Toen Macworld Expo naderde vroeg ik Adam per email of ik TidBITS als referentie mocht gebruiken om een perskaart aan te vragen. Ik kreeg niet meteen antwoord (wat niks voor Adam is) waardoor ik dacht hem wellicht gekrenkt te hebben. Toen ik er voorzichtig nog eens naar vroeg, was het een schok toen hij me een positie aanbood als redactielid. Hij was niet gekrenkt, hij had alleen de tijd genomen om de mening van de rest van het team te peilen.
Dat is nu bijna drie jaar geleden, en ik voel me nog steeds deemoedig en vereerd deel uit te maken van deze groep.
Doug McLean -- Voor een van de langstlopende elektronische publicaties is de manier waarop ik achter het bestaan van TidBITS kwam onverwacht: bij het doorkijken van personeelsadvertenties in een echte krant! Ik was net terugverhuisd naar Ithaca met mijn vriendin, die haar master ging halen aan Cornell. In de advertentie stond iets over parttime schrijven over computers met de nadruk op Apple. Na mijn vorige baan als beheerder van een Mac-netwerk voor een kleine kunstacademie bij Boston klonk dit perfect.
Na een uitgelaten telefonisch vraaggesprek met Tonya en het indienen van een proeve van mijn kunnen, zat ik in een plaatselijk café oog in oog met Tonya en Adam. Het was een van de beste sollicitatiegesprekken die ik heb meegemaakt - niet zozeer omdat ik het goed dacht te doen, maar omdat we werkelijk een leuke en innemende conversatie hadden. Een uur vloog voorbij met praten over Facebook versus Twitter, de prestaties van Steve Jobs en zijn persoonlijkheid en zelfs wat over beeldende kunst (Adam en Tonya hebben beiden warme belangstelling, en ik heb de kunstacademie gedaan en werk nog steeds in mijn atelier).
Goed, ik had geluk en kreeg de baan. Toetreden tot de staf van TidBITS is een enorm aangename leerervaring geweest. Ik weet nog dat ik in het begin Adam vroeg om wat aanbevelingen voor leesmateriaal over de geschiedenis van de Apple. Ik werd bij de Engsts thuis uitgenodigd, en ging huiswaarts met een zware stapel boeken, waaronder alles van het invloedrijke "The Macintosh Way" van Guy Kawasaki tot David Allens "Getting Things Done" (een grote hulp voor wie leert thuiswerken!), plus een paar perziken van hun overladen fruitbomen. Ik stond ook versteld toen ik voor het eerst meewerkte aan een rechtstreeks verslag van een groot Apple-evenement. Het was ongelooflijk om de letters van het artikel voor mijn ogen te zien verschijnen, verdwijnen en veranderen, terwijl vijf andere redacteuren ermee bezig waren, als een soort digitale mierenhoop.
Hoewel ik maar een kleine fractie van het bestaan van TidBITS heb meegemaakt, is het werken met de rest van het TidBITS-team een dagelijks plezier, waarvoor ik zeer dankbaar ben.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Als ik terugblik op wat ik in de afgelopen 20 jaar het leukste heb gevonden van TidBITS denk ik niet aan de technologie. Nee, TidBITS heeft mijn leven vooral verrijkt doordat het me mensen liet ontmoeten en met ze liet samenwerken, in alle lagen van de Macintosh-sector, van onafhankelijke Mac-ontwikkelaars tot Mac-gebruikersgroepen en beleidsmakers bij Apple.
Daarom wil ik vandaag iets speciaals met je delen: mijn vrienden en collega's. Ik heb een willekeurige groep mensen die ik sinds lang ken uit deze bedrijfstak gevraagd om iets te schrijven over hoe ze in aanraking kwamen met TidBITS, wat ze nog weten van hun ontmoeting met mij en Tonya, hoe TidBITS hun leven heeft veranderd, en zo voorts.
Het enige wat ik jammer vind is dat ik niet de tijd heb voor nog meer mensen, maar als je een leuk verhaal heb over hoe je op TidBITS stuitte, over een ontmoeting met iemand van de redactie, of over hoe TidBITS je leven heeft veranderd, laat het alsjeblieft weten in de reacties!
Andy Affleck -- Ik hoef alleen maar te zeggen: "Ik raad opnieuw Solitaire Till Dawn aan". OK, OK…
Toen Adams "Internet Starter Kit for Macintosh" verscheen kocht ik een exemplaar in de Dartmouth Bookstore (ik werkte destijds in Dartmouth). Terwijl ik in de rij bij de kassa stond bladerde ik in de inhoudsopgave, en mijn oog viel op mijn eigen naam (destijds Andy J. Williams). Ik stond perplex! Adam signaleerde mijn toenmalige gewoonte om allerlei mailinglijsten LISTSERV-toegang te geven en beschreef mij als "verslaafd aan het huisvesten van informatiebronnen". De persoon aan de kassa van de winkel was niet onder de indruk, maar ik vond het een opwindend idee dat ik een beetje beroemd was geworden.
De volgende zomer, op mijn jaarlijkse bedevaart naar Macworld Expo in Boston, ontdekte ik dat Adam boeken signeerde bij de stand van zijn uitgever. Ik draaide mijn naamkaartje om en ging naar hem toe. Terwijl ik mijn lachen probeerde in te houden, trok ik mijn strengste gezicht en zei: "Jij noemde me in jouw boek een verslaafde, en dat vind ik niet leuk!" Hij keek me aan alsof ik niet helemaal spoorde (dat was natuurlijk ook wel zo). Toen draaide ik mijn naambordje goed en moest hij lachen. En zo hebben we elkaar ontmoet.
Iets later schreef ik mijn eerste artikel voor TidBITS. Dat was een bespreking van een nieuwe LaserWriter (zie "LaserWriter 16/600 PS", 14 november 1994).
TidBITS is een integraal deel van mijn leven sinds zijn dagen als HyperCard. Ik hoop dat TidBITS zo doorgaat tot de 2.048e aflevering en ik wens alle betrokkenen een fijne 20e verjaardag!
[Andy Affleck is een Take Control-schrijver en levert bijdragen aan TidBITS. Hij werd berucht door elk jaar voor de cadeaugids het kaartspel Solitaire Till Dawn aan te raden.]
David Blatner -- TidBITS, mijn oude vriend. Ach, ik herinner je me nog als een klein ding, een vreemd opgemaakte telkens terugkerende e-mail in het prille begin van de jaren 90 die me eraan herinnerde dat ik absoluut niet de enige was met mijn merkwaardige voorkeur voor alles wat met Macintosh te maken heeft. (Ja, je weet nog dat die goeie ouwe "Mac" vroeger een langere naam had!) Ik herinner me niet veel meer uit die dagen, die een wolk in mijn verwarde brein lijken, maar het zijn allemaal plezierige herinneringen. En het is natuurlijk moeilijk om een grens te trekken, waar mijn herinneringen aan TidBITS ophouden en die aan Adam en Tonya beginnen (alsof ze, zoals Tron, in een vroeg stadium opgezogen zijn in de digitale werkelijkheid van hun eigen teksten, en zijn samengesmolten met de grotere ASCII). Ik herinner me nog dat geweldige feest in het huis van Adam en Tonya voordat ze in 2001 naar New York vertrokken (boe-hoe). We erfden toen een groene plant (en in onze keuken staan nu verscheidene stekjes daarvan). Ik herinner me onalledaagse gesprekken met Geoff Duncan, en mijn verrassing toen mijn kantoorgenoten en vrienden (Glenn Fleishman en Jeff Carlson) plotseling genoemd werden als mensen met meer redactionele verantwoordelijkheid. Ik herinner me hoe ik bezig was met schrijven, herschrijven, redigeren, en de hele tijd denken: "Ben ik werkelijk gratis aan dit artikel bezig?" Want dat is de magie van TidBITS: het brengt ons allemaal terug naar onze kinderjaren, toen we al onze ervaringen met elkaar deelden en samen met onze vrienden opgewonden raakten over de kleinste dingen. De dingen die juist erg belangrijk waren, en zijn, tussen alle dagelijkse beslommeringen. Gefeliciteerd, Adam em Tonya. Ik neem mijn petje voor jullie af.
[David Blatner is een van de beheerders van InDesignSecrets.com en de Print and ePublishing Conference. Hij wordt algemeen gezien als een van 's werelds experts in publiceer-software, maar hij heeft ook geschreven over pi, luchtvaart, en het Joodse volk.]
Liz Castro -- Ik begon TidBITS te lezen in het begin van de jaren 90. Ik woonde toen nog in Barcelona en vertaalde de derde editie van "The Macintosh Bible" in het Spaans. Het was mijn vitale verbinding met nieuws over de wereld van Apple, en ik ben sindsdien afhankelijk van zijn tijdige, accurate, diepgaande, en relevante verhalen. Ik heb meermalen een artikel gelezen en later het probleem ondervonden waarvoor het een oplossing bood.
Ik vind het heel goed hoe TidBITS is gegroeid. In het begin ging het voornamelijk over de Mac, maar toen Apple iDingen toevoegde is TidBITS daar ook over gaan berichten. TidBITS geeft me altijd het gevoel dat ik bij ben, alsof ik met mijn neus bovenop de ontwikkelingen zit.
En als bewijs hoe klein de wereld kan zijn ontmoette ik Adam en Tonya op een Macworld Expo in San Francisco, waar na enig praten duidelijk werd dat we gemeenschappelijke vrienden hadden in Ithaca.
Gefeliciteerd, en bedankt voor 20 jaar!
[Liz Castro is schrijfster van computerboeken, vooral bekend van haar "HTML, XHTML, and CSS: Visual QuickStart Guide", waarvan meer dan een miljoen exemplaren zijn verkocht, verspreid over zes edities.]
Marshall Clow -- Ik lees TidBITS vanaf de tijd dat mijn kinderen, nu 21 en 19, heel klein waren, maar dat was na het loslaten van het HyperCard stack-formaat. De artikelen hebben me meermalen uit de nesten gehaald, en de eenvoudige mogelijkheid om iemand op een TidBITS-artikel te wijzen en te zeggen: "Is dit het probleem waar jij mee zit?" heeft mijn leven in de afgelopen jaren een stuk eenvoudiger gemaakt.
Ik ben een paar keer in een TidBITS-artikel genoemd, en dat geeft altijd een kick want het levert reacties op van andere mensen: "Hé, ik heb je in TidBITS gezien!" Maar het leukst was de keer dat ik een, naar achteraf bleek, op zichzelf staande 1 april-aflevering van TidBITS ontving waarin mij een fijne verjaardag werd gewenst.
[Marshall Clow is al heel lang Mac-ontwikkelaar, heeft gewerkt aan producten van StuffIt Deluxe tot Eudora, en is werkelijk jarig op 1 april.]
Michael E. Cohen -- Ik kan me de eerste keer dat ik TidBITS las niet eens meer herinneren, maar het was niet op het web want Tim Berners-Lee had het wereldwijde web nog niet op de wereld losgelaten. Ik herinner me vaag dat ik een Mac-programma gebruikte dat Easy View heette en dat e-mailafleveringen van TidBITS geschikt maakte om op het scherm te lezen. TidBITS was in de vorige eeuw een uitkomst voor wie smachtte naar Mac-nieuws. Het was een grandioze bron van echt nuttige en interessante weetjes, een soort Mac- en internet-tamtam die een keer per week in mijn postvak denderde. Ongeveer twee jaar nadat ik mijn eerste aflevering las hield ik een exemplaar in mijn handen van Adams "Internet Starter Kit for Macintosh" en deelde ik dat met al mijn vrienden en collega's. Ik had er ongetwijfeld over gelezen in een aflevering van TidBITS.
De eerste keer dat ik Adam en Tonya ontmoette (en ik denk ook de enige keer dat we elkaar offline hebben gezien) was tijdens Macworld Expo in San Francisco in 2007, een paar maanden nadat ze de eerste editie hadden gepubliceerd van mijn Take Control-boek over synchroniseren. Ik weet nog dat ik vond dat ze in levende lijve veel aardiger waren dan in e-mail en telefonisch, en gegeven dat ze allebei veel aardiger zijn dan de aardigste mensen waarmee ik ooit op afstand te maken heb gehad was dat indrukwekkend. Gefeliciteerd met 1K TidBITS!
[Michael E. Cohen heeft drie Take Control-boeken geschreven over synchroniseren en is momenteel houder van het record "meeste woordspelingen per titel".]
Colin Crawford -- In meer dan drie decennia is de Apple-sector door extreme hoogte- en dieptepunten gegaan. Toch, ondanks allerlei turbulentie, is er altijd een opmerkelijke kameraadschap in de industrie geweest. Bindende factor is de wens om Apple en het hele ecosysteem niet alleen te zien overleven, maar ook hoge standaarden te zien blijven neerzetten ter navolging door anderen. Het draait niet om kritiekloze loyaliteit of dweepzucht van fans. We hebben allemaal met liefde opbouwende kritiek geleverd om producten van Apple en anderen in de industrie te helpen verbeteren. Wanneer producten verschenen die onder de maat waren hebben we de bedrijven op het matje geroepen, en ons niet door soms wat onvermijdelijk tegenvuur uit het veld laten slaan. We hebben ons er altijd op gericht om Macintosh-gebruikers van dienst te zijn, met de beste adviezen die we konden geven.
TidBITS is in de afgelopen 20 jaar consistent een stem van de redelijkheid geweest. De stijl is niet ruw, maar betrouwbaar, doordacht, en altijd met grote helderheid en professioneel geredigeerd. In een notendop: Adam en Tonya hebben een onmisbaar vertrouwd merk neergezet dat een integraal deel is van de Mac-gemeenschap.
De bijdragen aan deze aflevering vanuit alle hoeken van de industrie getuigen van de enorme reikwijdte en invloed van TidBITS. Ik kijk ernaar uit hun inzichten nog vele jaren te blijven lezen.
[Colin Crawford was de baas van Macworld Magazine van 1995 tot 2003.]
Nancy Davis -- Ik kende TidBITS eerder dan dat ik de mensen achter TidBITS kende.
Toen ik voor het eerst ging werken bij Peachpit was ik een Mac-gebruiker, maar was ik niet ingewerkt in de Mac-wereld. Mijn collega's bij Peachpit maakten me warm voor TidBITS, en het werd snel een vertrouwde bron voor nieuws en, belangrijker, een prachtig geschreven (en geredigeerde) interpretatie van dat nieuws.
Ongeveer een jaar later werd ik voorgesteld aan Adam en Tonya. Tegen die tijd wist ik wel een aantal dingen over ze, onder meer door over ze te lezen, maar ik weet nog wat mijn allereerste gedachte was toen ik ze ontmoette: "Dit kunnen Adam en Tonya niet zijn. Ze zijn zo jong!" Ik besefte dat ik hen in mijn geest, omdat ze met zo veel gezag, zelfvertrouwen, en begrip van technologie schreven, onbewust ouder had gemaakt. Zij konden onmogelijk al die ervaring hebben en zo jong zijn, toch?
Korte tijd later werd ik aangewezen als Adams redacteur voor zijn eerste Peachpit-boek. En ik geef het toe: ik was zeer onder de indruk. Ja, Adam als schrijver en Tonya als redacteur is voor een boek-redacteur een team om van te dromen, maar hoe kon ik hun werk redigeren? Hoe zou ik met ze samenwerken?
Ik ontdekte snel dat zij inderdaad een team waren om van te dromen en dat het heerlijk was om met ze te werken. Ik leerde veel meer van hen dan zij van mij, maar ze waren fantastische partners en bekwame professionals en uiteindelijk werden ze mijn vrienden. Ik prijs mezelf zeer gelukkig dat ik met ze mag werken en van ze mag blijven leren. De afleveringen van TidBITS die elke week binnenkomen zijn een welkom gezicht in mijn uitpuilende in-brievenbus en de TidBITS-archieven zijn een schatkamer waarin ik kijk om te weten hoe iets ook alweer zit, voor nieuwe informatie en soms gewoon voor het leuke.
Gefeliciteerd met 20 verbazingwekkende jaren! Bedankt voor alles wat jullie doen om deze gemeenschap sterk te houden.
[Nancy Davis is hoofdredacteur bij Peachpit Press.]
Sky Dayton -- Mijn relatie met TidBITS en Adam is al heel oud. Zeventien jaar geleden hielpen de adviezen van Adams TidBITS en zijn baanbrekende "Internet Starter Kit for Macintosh" mij om mijn Mac voor het eerst op het Internet te krijgen. Niet veel later besloot ik om EarthLink te starten, en bestelde ik "Internet Starter Kits" aan de lopende band als geschenk voor elke nieuwe klant van EarthLink. Later koos Apple EarthLink als hun ingebouwde Internet-provider vanwege onze lange toewijding aan de Mac, wat allemaal begonnen is met TidBITS.
Door dik en dun is TidBITS twintig jaar lang het hart en de ziel geweest van de Mac-gemeenschap.
[Sky Dayton richtte in 1994 EarthLink op en in 2001 Boingo Wireless, waar hij nog altijd voorzitter van de raad van bestuur is.]
Steve Dorner -- Wat ik mij vooral herinner over TidBITS is hoe onvermoeibaar je mensen hebt geholpen met Eudora en het programma hebt geëvangeliseerd, zuiver omdat je het zelf nuttig vond.
[Steve Dorner is de oorspronkelijke schrijver van Eudora.]
Ole Eichhorn -- Ik downloadde TidBITS voor het eerst op CompuServe, in het oude setext-formaat, vanaf aflevering #7 of zo. Ik weet nog hoe ik bericht kreeg over nieuwe afleveringen via een nieuwerwets ding genaamd internet e-mail op mijn account 70740,50. Inderdaad, ik had een zevencijferig CompuServe-accountnummer.
Honderden artikelen in TidBITS hebben mij geholpen met een belangrijke tip of mij op iets interessants gewezen. Ik weet nog dat alleen al het in kaart brengen van alle modellen Apple, en welk model welke mogelijkheden had, een uitdaging was. Dat is absoluut veranderd. Ik denk dat de software-besprekingen een van mijn belangrijkste redenen waren om te lezen, omdat in de dagen van weleer software-bedrijven niet eenvoudig probeerversies aan konden bieden en dat was voor het internet. Je kon niet even naar besprekingen zoeken met Google. TidBITS gaf altijd een "eerlijke en gebalanceerde" mening over producten.
Het meest verbazingwekkende aan TidBITS is voor mij de consistentie en de lange levensduur. Als ik nu een vriend zou vertellen over TidBITS zou ik waarschijnlijk het verhaal vertellen dat, om de 20e verjaardag en 1.024e aflevering te vieren, Adam een aantal trouwe lezers heeft benaderd en ze gevraagd heeft om iets te zeggen over TidBITS en daarbij ook het meest verbazingwekkende verhaal over TidBITS te vertellen dat ze konden bedenken...
[Ole Eichhorn is technologie-baas bij Aperio. Eerder was hij programmeer-baas bij PayPal en algemene baas bij de afdeling online betalingen van Intuit.]
Akif Eyler -- Duizend van iets is naar menselijke maatstaven een zeer groot aantal. Maar 1.024 afleveringen in online publiceren is misschien wel een unieke prestatie die nergens geëvenaard is. Gefeliciteerd…
Twintig jaar is behoorlijk lang in de beleving van mensen. Maar twintig jaar koersvast zijn is een prachtige prestatie. Bedankt…
Ik was een vroege Mac-gebruiker tussen 1987 en 1997. Ik ken TidBITS sinds zijn tweede jaar. TidBITS is echter niet belangrijk in mijn leven als lezer of als Mac-gebruiker. Ik deed mee aan de ontwikkeling van gereedschappen om elektronische publicaties te kunnen lezen. Easy View was een van de eerste van die gereedschappen, destijds een academisch werkstuk, dat in omloop was. De sterke band tussen ons was onze toewijding aan "eenvoudig te bereiken archieven".</p>
[Akif Eyler is professor computerontwerp op de Marmara University in Istanbul, Turkije. Hij is in de Mac-wereld vooral bekend als maker van het bestanden-weergaveprogramma Easy View dat jarenlang de populairste manier was om afleveringen van TidBITS op te slaan en te bekijken.]
Dan Frakes -- Ik kan me eerlijk niets herinneren van de eerste keer dat ik Adam of Tonya ontmoette. Het lijkt alsof ik ze al eeuwen ken, hoewel het waarschijnlijk maar 12 of 13 jaar is. Maar hun werk kende ik al veel langer: ik weet nog hoe ik in 1993 of 1994 in een exemplaar van "Internet Starter Kit for Macintosh" bladerde in de computerwinkel op de campus, ongeveer rond de tijd dat ik TidBITS regelmatig begon te lezen.
Destijds was het idee om wekelijks Mac-nieuws te krijgen dat niet een week (of meer) oud was nog behoorlijk bijzonder. Het web was nog niet de primaire bron van Mac-informatie. Ik heb nog steeds prettige herinneringen aan hoe ik Easy View gebruikte om die afleveringen te lezen. In zekere zin waren Easy View en TidBITS een vroege RSS-lezer… maar dan eentje die zijn feeds maar een keer per week binnenhaalde.
Hier staan we, twee decennia later, en TidBITS doet het nog steeds goed. Een van de meest verbazingwekkende dingen aan TidBITS is hoe lang Adam en Tonya zonder onderbreken hebben gepubliceerd: op de website van TidBITS staan de oudste aaneengesloten archieven van Mac-nieuws die er zijn.
Maar dat archief heeft ook een persoonlijke betekenis. Ik heb artikelen voor TidBITS geschreven, maar toen ik even zocht in de website van TidBITS vond ik een aantal citaten van mij als lezer die bijdragen aan het documenteren van mijn eigen technologische geschiedenis. Zo ontdekte ik dat mijn naam voor het eerst in TidBITS opdook in november 1998 (zie "Praten over MP3", 30 november 1998). De redactie had lezers enkele vragen gesteld over de ontluikende technologie van MP3-geluidsweergave en citeerde mijn antwoord. Ik wist niet dat ik in 1998 naar MP3-bestanden luisterde, maar blijkbaar deed ik dat toch en ook regelmatig!
Ik haal dit voorbeeld niet aan om de enkele reden dat ik mijn 12 jaar oude citaten interessant vond, maar omdat het wijst op een belangrijke oorzaak van het succes van TidBITS: Adam en Tonya hebben de lezers van TidBITS nooit gezien als passieve consumenten, maar altijd als deel van een gemeenschap die bijdragen levert. Ik hoop dat die gemeenschap nog vele jaren blijft bestaan.
[Dan Frakes schrijft voor Macworld en heeft af en toe een bijbaantje als Take Control-redacteur en als gastschrijver voor TidBITS.]
Greg Friedman -- Tegen het einde van 1990 solliciteerde ik naar een baan bij Aladdin Systems, dat kort daarvoor de eerste commerciële versie van StuffIt had uitgebracht. Op dat moment was Aladdin een bedrijf met zes medewerkers dat was ondergebracht in een huis in Aptos, Californië. TidBITS werd gepubliceerd als een HyperCard-stack (een heel gave HyperCard-stack met de hele collectie eerdere nummers, als ik het mij goed herinner). Zoals zo velen downloadde ik het elke week vanuit de Info-Mac Archives via mijn modem van 2400 baud.
Hoe dan ook, in TidBITS stond iets over de aanstaande uitgave van StuffIt Deluxe 2.0 en dat las ik voorafgaand aan mijn gesprek bij Aladdin. Een van degenen met wie ik het gesprek had was Dave Schargel, baas van Aladdin en een bekende persoonlijkheid in het wereldje. Dave vroeg mij welke tijdschriften over de industrie ik las. Ik vertelde hem dat ik MacUser, Macworld en TidBITS las. Ik voegde daar aan toe dat ik net de bespreking in TidBITS gelezen had over het binnenkort te verschijnen StuffIt Deluxe 2.0. Dave had niet eerder van TidBITS gehoord, maar was onder de indruk hoe zeer ik op de hoogte was door dat artikel en het draaide uit op een memorabel eerste gesprek over de evolutie van media in de digitale ruimte. Kortom, TidBITS hielp me om mijn eerste baan in de industrie te bemachtigen.
Twintig jaar! Dat is gewoon niet te geloven. Wat een rit zijn die twintig jaar geweest voor ons allemaal. Mijn hartelijke gelukwensen aan jou en aan de TidBITS-familie!
[Greg is momenteel een ontwikkel-baas bij Microsoft waar hij, onder meer, gewerkt heeft aan de eerste paar versies van Internet Explorer for the Mac. Voordat hij bij Microsoft werkte, werkte hij bij Aladdin Systems en werkte hij enkele jaren aan ontwikkelgereedschap bij Apple.]
Lea Galanter -- Ik was lid van de Mac-gebruikersgroep in Houston voordat ik in 1990 naar Seattle verhuisde, waar ik Adam en Tonya ontmoette op Seattles dBug. Adam was degene die mij voor het eerst "het Web" liet zien, via iets dat Mosaic heette. Ik was er ondersteboven van. Dat is zo'n moment dat mij in detail bijblijft. Ik heb TidBITS waarschijnlijk vanaf het begin gelezen, en ik lees TidBITS nog steeds regelmatig. Het lijkt nu nog belangrijker, nu er meer Apple-producten in mijn leven zijn (een laptop, een iPhone, en binnenkort een iPad). Ik weet geen andere plaats waar het laatste nieuws en de informatie die er toe doet over Apple-producten allemaal bij elkaar staan.
[Lea Galanter is een Take Control-redacteur.]
Jeff Ganyard -- Laat eens kijken, ik denk dat ik TidBITS ontdekte in 1992. Het Apple Assistance Center was net ontstaan in Austin, TX uit de "System 7 Answerline". Het was voor Apple een stap verder in de richting van directe gebruikersondersteuning. Een van de mensen in de groep was net van Cornell af voorafgaand aan dat ze naar Austin kwam om voor Apple te werken. Zij liet me TidBITS zien. We keken iedere keer uit naar de nieuwe aflevering en ook al kregen we uitstekende trainingen van Apple, TidBITS bood ons een bredere kijk op wat er in de Mac-wereld aan de hand was.
Dingen die ik kan zeggen over de vroege invloed van TidBITS in mijn werk…
[Jeff Ganyard is ontwikkelingsmanager voor Mac-producten bij Nuance Communications, dat recentelijk MacSpeech aankocht, en was voorheen Internet Evangelist bij Apple.]
Jon Gotow -- Ik las al TidBITs voordat er webbrowsers waren. Ja, dat is lang geleden. Ik ontdekte TidBITS op de Info-Mac Digest, waar Adam een actieve bijdrage aan leverde en waar TidBITS een van de bronnen van Mac-kennis was. TidBITS is altijd een van die weinige juweeltjes geweest die genoeg technische details en achtergronden bracht zodat je de onderwerpen echt begreep en Adam vond steeds de juiste balans tussen technische diepgang en leesgemak. Bovendien is hij altijd eerlijk tegenover zijn lezers. Zelfs voordat ik 'm in het echt ontmoette voelde ik dat ik hem kende en dat ik zijn meningen kon vertrouwen.
Na jaren TidBITS te hebben gelezen en Adam diverse keren te hebben gemailed, ontmoetten we elkaar eindelijk een keer tijdens MacHack. Ik denk dat wat het meest opviel was dat deze drukke, enorm goed-in-de-Mac-onderlegde lang met me bleef zitten praten en dat hij zo opgetogen was over wat er gebeurde in de Mac-wereld dat het leek of hij het net ontdekt had, in plaats van alsof hij er al jaren over schreef.
Veel TidBITS-artikelen zijn uitermate behulpzaam geweest de afgelopen jaren en destijds waren artikelen die virusuitbraken bijhielden en uitlegde hoe slimme software zoals RAM Doubler werkte, van onschatbare waarde. Het zorgde ervoor dat ik heel slim leek als iemand me een Mac-vraag stelde. Maar mijn beste 15 minuten in de schijnwerpers in een publicatie dat ik bijzonder respecteerde, kwam toen Adam een artikel schreef over mij en mijn zoon Ben toen we de hacking-wedstrijd wonnen tijdens MacHack (zie "De MacHax beste hack-wedstrijd 2003", 23 juni 2003).
Zelfs nu steekt TidBITS boven alles uit omdat het zo begrijpelijk geschreven is. Stel er speelt een grote kwestie (zoals de iPad) dan kan je een hele tijd rondsurfen om informatie en meningen bijeen te sprokkelen of je kan gewoon TidBITS lezen en een gedegen, goed onderzocht perspectief krijgen voorgeschoteld van wat er aan de hand is, met betrouwbare links naar meer informatie.
[Jon Gotow de baas van St. Clair Software en de ontwikkelaar van Default Folder X en HistoryHound.]
John Gruber -- Ik begon met het lezen van TidBITS in 1991, tijdens mijn eerste jaar in college. Ik kan me niet herinneren hoe ik er tegenaan liep maar ik heb een donkerbruin vermoeden dat het een van de comp.sys.mac.*-Usenet groepen was.
Als beginnend schrijver en een Mac-nerd, raakte TidBITS meteen een snaar bij me. NIet alleen vanwege waar het over ging maar ook vanwege wat het was en hoe het werd verspreid. TidBITS is door de jaren heen in diverse formaten geleverd (HyperCard-stack, tekst-e-mail en Usenet-postings en nu natuurlijk als een website) maar nooit gedrukt. En, nog belangrijker, het is altijd gratis geweest voor de lezers.
Vandaag de dag zien we digitale distributie en gratis toegang als volkomen normaal. Maar TidBITS verscheen jaren voordat het web bestond. Bedenk dat even. Bovendien is TidBITS's standaard voor schrijven, redactie, inzicht en respect voor zijn lezers al die jaren en al vanaf het begin uitstekend geweest. De meeste uitstapjes naar digitale publicatie zijn overduidelijk gemaakt door mensen die digitaal materiaal duidelijk inferieur vonden aan druk. Zo niet TidBITS. Hun mening was "laten we iets geweldigs maken en laten we het zelf maken". TidBITS's publicaties waren van hogere kwaliteit dan de gedrukte publicaties over de Mac-markt in de vroege jaren '90 van de vorige eeuw. En gezien de snelheid van digitale distributie kon het de gebeurtenissen veel beter volgen en was het veel relevanter. Kortom, TidBITS was niet alleen "goed voor iets dat gratis is", het was gewoon goed. Punt. Het probeerde niet gedrukte media na te doen. Het concentreerde zich op datgene waarin digitale distributie goed is.
Het moge duidelijk zijn dat ik dit ongelooflijk inspirerend vond. TidBITS was de inspiratie voor de onafhankelijke Mac-publicaties die later volgden, waaronder die van mij. En het is vandaag de dag nog net zo relevant als toen in 1990 (toen het nog, en ik roep het nog maar eens in herinnering, werd verspreid als een HyperCard-stack), door zich niet te concentreren op een specifieke manier van distributie maar op het schijven.
Formaten komen en gaan. Goed geschreven materiaal is eeuwig.
[John Gruber schrijft Daring Fireball.]
Andy Ihnatko -- Ik denk dat iedereen die je het vraagt zich de dag herinnert dat ze TidBITS ontdekten. Het is als een soort toetssteen voor iedere generatie, nietwaar?
Mijn verhaal is als volgt: Ik stond in een Zayre's winkel met m'n moeder en een of twee van mijn zussen. Zoals gebruikelijk was ik min of meer op mezelf aangewezen en kwam ik terecht op de platenafdeling. Ik weet niet waarom ik zo door TidBITS werd aangetrokken. Misschien was het de kleurige omslag. Het was bijna een soort plaatjespuzzle. Ik dacht dat ik Mae West herkende en W.C Fields. Eigenlijk, laat ik het maar eerlijk zeggen: er zat een sticker op het plastic dat beloofde dat er uitknipbare plaatjes in zaten.
Dus ik kocht het van mijn verjaardagsgeld. Ik opende het toen ik thuiskwam en speelde met de uitknipsels. Het duurde vast een paar dagen voordat ik eigenlijk naar TidBITS luisterde. Ik had een cassettespeler in mijn kamer… pappa's doorgevertje van het werk een van die dingen die er uitzien als een schoenendoos en waar de hefboomknoppen aan de voorkant zaten. Ik mocht de grote stereo beneden niet gebruiken.
Maar mijn oudste zus had een platenspeler en die gebruikte ik als ze niet thuis waren. Ik herinner me hoe ik de koptelefoon opzette en op de grond zat voor de platenspeler, luisterend naar deze freaky, freaky muziek. Het was schitterend. Maar ondanks de intensiteit, liet het zich beluisteren als een van mijn verhalentapes; het had een begin, een midden en een eind. Ik voeg me af of de TidBITS-redacteuren op de achterkant echt de rollen "speelde" of dat ze gewoon zongen over personages die ze hadden bedacht.
Het laatste nummer overrompelde me echter een beetje. Het had de vorm van een droom die overging in wakker worden en de bus instappen. Het voelde heel bekend aan voor een kind op een openbare school. Het bleek echter dat het in tweeën gebroken was. Intellectueel gezien wist ik dat het liedje zo moest gaan maar het leek alsof er meer achter stak. Dus ik was blij om later te ontdekken dat Tonya en Adam elk een apart nummer hadden geschreven en toen ze TidBITS in elkaar gingen zetten, ontdekten dat ze die gewoon in elkaar konden plakken. Ik vergeet steeds wie welk deel schreef.
Hoe het ook zij. Als je me toentertijd had verteld dat er een dag zou komen dat ik Adam en Tonya als vrienden zou beschouwen en dat ik zelfs zou worden gevraagd een stukje te schijven om de verjaardag van TidBITS te gedenken, zou ik je voor gek hebben versleten. Dit is slechts een van de duizend kleine wonderen die ik in mijn leven ben tegengekomen. Gefeliciteerd jullie twee.
[Andy Ihnatko schrijft over technologie voor de Chicago Sun-Times, doet enorm veel andere dingen en is reeds lang geleden gestegen vanaf zijn positie als de nummer 42 meest-geliefde-Mac-wereldpersoonlijkheid.]
Chuck Joiner -- TidBITS al twintig? Is dat überhaupt mogelijk? Er zijn bijzonder weinig dingen, in wat voor categorie dan ook, die al twintig jaar onderdeel van mijn leven zijn. Of het nu is dat ik ze ben ontgroeid, mijn interesse erin ben kwijtgeraakt, dat ze hun deuren hebben gesloten of niet meer relevant zijn, ze zijn er simpelweg niet meer. TidBITS vormt hierop een bemerkenswaardige uitzondering. Adam, Tonya en het gehele team hebben het niet alleen voor elkaar gekregen relevant te blijven maar ook een standaard te zijn voor consistente excellentie terwijl ze meegroeiden en ontwikkelden met de veranderingen in de wereld van Apple technologie. Hun unieke combinatie van technische reportages, inzicht en persoonlijke ervaring heeft TidBITS vanaf het begin al met kop en schouders boven de rest doen uitsteken en zorgt er tot de dag van vandaag voor dat het een van de weinige betrouwbare en onmisbare bronnen is voor de gebruikers van Apple producten van elke soort. Dank voor een geweldige twintig jaar - en meer dan duizend afleveringen - bruikbare, interessante en inspirerende informaties.
[Chuck Joiner is het onverslaanbare meesterbrein achter de MacNotables, MacVoices en MacJury podcasts.]
Greg Joswiak -- Jeetje! Het is bijna niet te geloven dat TidBITS 20 wordt. Ik herinner me nog dat ik in het begin van de jaren '90 TidBITS ontdekte, en concludeerde dat het hier om een actuele, informatieve, gezaghebbende en hoogstaande publicatie ging. Ik keek reikhalzend uit naar elke nieuwe aflevering om maar op de hoogte te blijven van wat er in onze Mac-gemeenschap gebeurde. Ik was me er in het geheel niet van bewust dat Adam en zijn team met TidBITS de toekomst aan het uitvinden was lang voordat iemand van ons het woord 'blog' zelfs maar had bedacht. Maar nog belangrijker, zij maakten prominent onderdeel uit van onze gemeenschap. We hebben samen veel meegemaakt. En net als een goede vriend was TidBITS er altijd voor ons, in goede en slechte tijden. Nooit van het rechte pad, altijd trouw aan hun missie om ons het laatste nieuws en informatie te verschaffen. En nu, 20 jaar later, doet TidBITS dat nog steeds met verve, en is nog net zo actueel, informatief, gezaghebbend en hoogstaand!
Gefeliciteerd met jullie eerste 20 jaren. En DANKJEWEL voor het hele TidBITS team.
[Greg Joswiak is Apples Vice President voor iPod en iPhone Product Marketing.]
Paul Kafasis -- Ik lees TidBITS nu al vele jaren en ik moet zeggen dat het over het algemeen volstaat met wel doordachte en gedetailleerde artikelen over de Mac
Als onze producten besproken worden kunnen we er zeker van zijn dat iemand er tijd en moeite aan gespendeerd heeft om die producten te gebruiken en te begrijpen. Op het internet is het, met de explosie van oppervlakkige informatie die daar heeft plaatsgevonden, nog maar zelden dat je zoiets tegenkomt. TidBITS heeft diepgang en toont die bij alles wat ze bespreken.
[Paul Kafasis is de president-directeur en lakei ['lackey' heeft in het Engels een andere bijbetekenis dan ons 'lakei'; iets als 'slippendrager', nvdv] van Rogue Amoeba Software.]
Jonathan Kahn -- Volgens mij kwam ik voor het eerst in aanraking met TidBITS in het begin van de jaren '90, toen ik bij Aladdin Systems werkte. Leonard Rosenthol introduceerde ons op een Macworld Expo. Ik kan me ook nog herinneren dat we ons, als bedrijf, pas echt erkend voelden toen TidBITS voor de eerste keer over ons schreef. Via TidBITS hoorde ik over ShrinkWrap, van Chad Magendanz, wat toen een shareware programma was. We namen het product over en ik heb er in die tijd onnoemelijk veel schijfkopieën mee gemaakt. Ik weet ook nog goed hoe TidBITS ons in die tijd gesteund heeft, met adviezen over onze producten, als klankbord, en met inzichten in de toekomst van de Mac. Dat was met name belangrijk rond de introductie van StuffIt 5.0, waar jullie adviezen van onschatbare waarde waren bij de transitie van het .sit naar het .sitx formaat.
[Jonathan Kahn is de Executive Vice President & General Manager Productivity & Graphics Group bij Smith Micro; daarvoor was hij directeur bij Aladdin Systems en Allume.]
Paul Kent -- Net als mensen vaak favoriete muziek hebben, waar ze hun hele leven naar luisteren, zo is TidBITS een constante waarde in de levensloop van Apple-technologie, die al het doen en laten eromheen vastlegt. De eerste keer dat Adam een voordracht gaf op één van mijn evenementen was tijdens Mactivity '93, vlak nadat "Internet Starter Kit for Macintosh" uit was gekomen. Dat was een belangrijke publicatie, die de toon zette voor zijn voordrachten in die tijd, en die sterk overeenkwam met de stijl van TidBITS, altijd helder, beknopt, en bevlogen, maar nooit neerbuigend. Het is een uitnodigende stijl, die iedereen deelgenoot maakt van een gemeenschap en het gevoel geeft dat we samen op ontdekkingsreis zijn door de wereld van de technologie. Nu, 18 jaar en ettelijke voordrachten later, biedt TidBITS hun lezers nog steeds diezelfde geest van de oorspronkelijke Mac-gemeenschap, gekoppeld aan de activiteiten van vandaag. Op naar 2048!
[Paul Kent was bedenker van de Mactivity congressen, en is nu General Manager van Macworld Expo voor IDG World Expo.]
Shawn King -- TidBITS zus, TidBITS zo… bla, bla, bla…
De afgelopen 17 jaar van mijn leven zijn geheel en al de schuld van Adam Engst.
Ik was een arme student, op zoek naar een baantje, en dat was niet eenvoudig met mijn (nog steeds) beperkte capaciteiten. Waar ik wel goed in was was kletsen en dingen uitleggen aan anderen en iemand zei dat ik het goed zou doen als computer-trainer.
"Dat internet wordt binnenkort heel belangrijk. Misschien moet je je daar eens in verdiepen".
De boekenzaak om de hoek had een exemplaar van de "Internet Starter Kit for Macintosh" van Adam Engst. Het koste wel 50 (Canadese) dollar. Slik. Met een gevoel van droefheid gebruikte ik al mijn drinkgeld om het aan te schaffen. Ik nam het mee naar huis en las het van kaft tot kaft dat eerste weekend. Ik installeerde de bijbehorende programmatuur en BOEM! Ik maakte kennis met een hele nieuwe wereld vol informatie.
Dankzij dat boek, en TidBITS, kwam ik opeens over als een genie, en wie mij een beetje kent weet wat een prestatie dat is. Collega-Macgebruikers op het internet aansluiten was een fluitje van een cent, net als het oplossen van hun problemen, ze opmerkzaam maken op interessante programmatuur, apparatuur, tips, trucs en informatie, allemaal afkomstig uit TidBITS. En wat helemaal te gek was, ze hadden er zelfs geld voor over om me tegen ze aan te laten praten!
Na een aantal jaren begon ik voorzichtig met een "internet-radioprogramma". Ik spaarde het brood uit mijn mond om een trip naar een Macworld Expo te bekostigen, waar ik Adam en Tonya ontmoette. Nu moet je weten dat wij Canadezen een gereserveerd en stug volkje zijn, niet bekend om ons fangedrag, maar ik kon het niet nalaten om Adam te vertellen dat ik zijn werk bijzonder op prijs stelde, en hoezeer hij (zonder het zelf te weten) mijn carriëre had beïnvloed.
Ik had niet anders verwacht dan dat Adam mij snel zou afwimpelen, maar nee, hij nam rustig 10 minuten de tijd om over Mac-zaken te praten. Hij introduceerde me bij Tonya (waar ik nog steeds een zwak voor heb) en wenste me veel succes met mijn nieuwe programma.
Ik was diep onder de indruk (ik was al van het begin onder de indruk van de stijl en kwaliteit van de artikelen in TidBITS) maar pas op dat moment realiseerde ik me waardoor dat kwam. Het komt doordat Adam en Tonya zelf indrukwekkend zijn en alles wat ze doen doordrenken met passie, intelligentie en respect, zonder het plezier en enthousiasme in hun werk en leven uit het oog te verliezen.
Ik ben er trots op dat ik, voor zover ik weet, de enige ben die Adam een vloek heeft kunnen ontlokken tijdens een live-uitzending, maar ik ben er nog veel trotser op dat ik Adam en Tonya tot mijn vrienden mag rekenen.
Ik breng een toast uit op nog eens 20 jaar jullie zelf zijn, Adam en Tonya!
[Shawn King is de presentator van Your Mac Life; hij was de eerste internet Mac-programmamaker.]
Ted Landau -- Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het eerst van TidBITS hoorde, maar het moet wel helemaal in het begin zijn geweest.
Wat ik me nog wel herinner is wanneer ik voor het eerst hoorde van Adams "Internet Starter Kit for Macintosh". Ik gebruikte toen AOL of CompuServe als mijn toegangspoort naar het internet. Ik dacht dat dat veel beter was dan alle toeren die je moest uithalen als je deed wat de Internet Starter Kit beschreef. Ik begreep maar niet waarom Adam daar zo enthousiast over was, en waarom zijn boek zo populair was. Ik was er toen van overtuigd dat AOL of een aanverwante dienst zou blijven groeien en dat dat marginale gebeuren waar Adam over schreef een zachte dood zou sterven.
Het is maar goed dat ik daar nooit geld op heb ingezet, want dat zou ik allemaal kwijt geweest zijn. Adam en Tonya voelden de tijdgeest duidelijk goed aan. En dat doen ze nog steeds. Mijn gelukwensen met 20 jaar vooroplopen.
[Ted Landau is de koning van het probleemoplossen voor de Macintosh; hij is de oprichter van MacFixIt en heeft er ontelbare boeken en artikelen over geschreven. Zijn meest recente Take Control boek is "Take Control of iPhone OS 3".]
Pat Lee -- Ik maakte in 1992 kennis met TidBITS. Ik was net begonnen bij Dantz Development, makers van DiskFit Pro en Retrospect back-up programmatuur en, niet ongebruikelijk in die tijd, we hadden maar één internet-email adres voor de buitenwereld. Chris Holmes, die toen ook in ons technische ondersteunings-team werkte, was aangewezen om TidBITS onder de overige medewerkers te verdelen.
Het is wel grappig om nu de TidBITS-artikelen over Retrospect en transparante bestandscompressieprogrammatuur terug te lezen (zie "Retrospect and Compression Software", 25 mei 1992). Wie kan zich nog herinneren dat hij of zij Salients AutoDoubler of Alysis More Disk Space gebruikte om die 40 MB harde schijf optimaal te gebruiken (en ja, harde schijven werden toen in MB gemeten, niet in GB). Tegenwoordig heb je voor zo'n 150 dollar een 2 TB-schijf.
Ik ontmoette Tonya en Adam voor het eerst op een Macworld Expo ergens halverwege de jaren '90; ik keek er elk jaar naar uit om ze te mogen verwelkomen op de Macworld feestjes die Dantz organiseerde in de Thirsty Bear en naar het contact dat we per email onderhielden.
Ook bij VMware stellen we de samenwerking met Adam, Tonya en Joe Kissell, bij het schrijven van twee "Take Control of VMware Fusion" e-boeken zeer op prijs. Zij begrijpen als geen ander waar Mac -gebruikers naar op zoek zijn en ik ben blij dat we er samen voor kunnen zorgen dat VMware Fusion gebruikers het zo gemakkelijk mogelijk hebben.
Ik hoop nog in lengte van jaren TidBITS, Take Control e-boeken, en wat Adam en Tonya nog meer bedenken om het leven van een Mac gebruiker te veraangenamen, te kunnen lezen!
[Pat Lee is Director of Personal Desktop Products bij VMware.]
Peter N. Lewis -- De eerste e-mail van Adam die ik vinden kan was van August 1993, toen hij mij, John Norstad en Steve Dorner vroeg voor technisch redigeren van het MacTCP-hoofdstuk van "Internet Starter Kit for Macintosh". Maar ik wist al van TidBITS sinds November 1991, toen ik een verslag ontving van een van zijn lezers dat mijn DeHQX 2.0 een fout meldde bij het decoderen van nummer #95 van TidBITS [dat toen een ge-binhexde HyperCard-stack was, dam].
Het doet me altijd plezier om een vermelding of recensie op TidBITS te zien omdat TidBITS altijd zo kritisch geweest was. Iedereen kan een vermelding op een van de diverse heruitgegeven persberichten-sites krijgen, maar alleen programma's waar TidBITS-mensen wat mee hebben verschijnen in TidBITS. Ik denk dat het hierdoor veel van zijn waarde krijgt. De eerste keer dat ik me herinner in TidBITS te worden besproken was in "Anarchie Rules" (31 januari 1994), een artikel waarin Adam enthousiast was over de waarde van URL's. Op dat moment een nieuw idee!
Het omvat ook de opmerking, "Ik kijk uit naar de dag dat als je een URL in TidBITS selecteert, op een sneltoets drukt of iets uit een menu selecteert, Anarchie het bestand direct voor je oppikt" Later in 1994, beantwoordden Quinn en ik Adams verlangen met het Internet Config-gereedschap, dat later door Apple in Mac OS werd binnengehaald (zie "Internet Config Ships", 5 december 1994).
Gefeliciteerd bij 20 magische jaren! Het is fantastisch om TidBITS "still going strong" te zien, terwijl vele andere uitgeversbedrijven aan het worstelen zijn (een echt testament voor de waarde van kwaliteits-journalisme en vasthoudendheid) prima gedaan!
[ Peter Lewis is de oprichter van Stairways Software en is goed bekend in de wereld voor Macintosh Internet-programma's zoals Anarchie (dat werd Interarchy en later gekocht door Nolobe), Internet Config en ftpd. Hij speelde ook een centrale rol in de oprichting van Kagi en publiceert nu het macro-hulpprogramma Keyboard Maestro.]
[Peter zei dat hij zich niet kon herinneren wanneer we elkaar voor het eerst ontmoetten, maar het is een van onze meest dierbare verhalen, dus kan ik de verleiding niet weerstaan ze mee te delen. In juni 1994 stuurde Peter mij een e-mail met de vraag of ik dat jaar naar de Mactivity zou gaan, dan konden we elkaar ontmoeten. Ik had het er een beetje moeilijk mee, maar omdat we sindsdien wat online hadden gecorrespondeerd, stuurde ik een, wat ik dacht, achteloos sociaal gebaar, en nodigde Peter uit ons te bezoeken als hij naar Seattle zou gaan (Mactivity was in Californië). Ik wist niet dat jonge Australiërs tot de meest enthousiaste wereldreizigers behoren, ik was dan ook enigszins verbaasd toen Peter vroeg of van 12 tot 17e juli goed was. Ik had het aangeboden, dus ik kon geen nee zeggen en ik herinner me nog dat ik Tonya vertelde dat ik per ongeluk iemand uitgenodigd had die we nog nooit ontmoet hadden, om vijf dagen bij ons door te brengen. Altijd praktisch, vroeg ze hoe oud hij was (onze leeftijd) en wat hij at (alles). Het bezoek was een daverend succes en de daaropvolgende jaren zag we veel van Peter's Mac vrienden uit Australië over komen. We zijn nog steeds vrienden met elk van hen. Zozeer zelfs dat we in 1998afgesproken hebben om in Perth te zijn voor de 30ste verjaardag van Peter. -Adam]
Jean MacDonald-- Twee bepaalde artikelen van vorig jaar komen me voor de geest wanneer ik denk aan TidBITS. Matt Neuburg's "Safari-gevoel nog frisser met ClickToFlash" (28 mei 2009) veranderde mijn leven van computergebruiker! Ik kan een browser niet meer gebruiken zonder geïnstalleerde ClickToFlash. Ik had geen idee hoeveel Flash was ingebed in de webpagina's die ik bezocht. Matt's artikel legde uit hoe het werkte en om het goed te installeren, ik deelde die link met iedereen die ik kende. En ik kreeg daar heel veel dank voor.
Aan de de lichtere kant was ik geamuseerd toen Jeff Carlson en Glenn Fleishman mij benaderden over het opzetten van een April Fools-Day artikel over een verwijdering tussen onze oprichters, resulterend in een afgeleide, genaamd FrownOnMyMac. We hadden daarvoor nog nooit zoiets gedaan. Ik was een beetje zenuwachtig om het voor te stellen aan Philip en Greg aangezien we voorzichtig waren om niet iets te doen dat onze reputatie zou kunnen aantasten. Maar ik vertrouwde Jeff en Glenn om het goed te doen. Het resulterende stuk "FrownOnMyMac vult nieuwe Mac-gaatjes" ,1 april 2009, was erg grappig en inspireerde mij om een grap webpagina voor een nep-bedrijf op te richten. En slechts één persoon kwam naar me toe dat jaar op de Macworld om te zeggen dat hij hoorde dat Greg het bedrijf verlaten had…
[Jean MacDonald is partner bij Mac-gereedschapsontwikkelaar SmileOnMyMac en hij is een echt goeie figuur als het om 1 April grappen gaat.]
Jim Matthews - Ik begon TidBITS te lezen toen het een HyperCard-stack was en ik denk dat ik er voor het eerst over hoorde op de Info-Mac mailinglijst. TidBITS kwam van Cornell, Info-Mac van Stanford, Eudora van de Universiteit van Illinois en ik werkte aan Fetch bij Dartmouth. Op dat moment was de Mac internet-gemeenschap in eerste instantie een fenomeen op academisch basis, op het punt om uit te breken naar de rest van de wereld.
Een van de dingen die deze doorbraak mogelijk maakte was Adams "Internet Starter Kit voor Macintosh". Voordien waren er een aantal andere internet boeken , maar Adam was de eerste om je alles te geven wat je nodig had: kennis, begeleiding en software (inclusief een kopie van het ongrijpbare MacTCP!) van Apple om op het net te komen. "Internet Starter Kit voor Macintosh" zien op de planken bij Borders is een openbaring, een onmiskenbaar teken dat de wereld op het punt stond om te veranderen.
Een ding dat niet veranderde is TidBITS-benadering van de journalistiek, maar bleef opvallend nauwgezet, geduldig, en gewijd aan duidelijke uitleg voor een verwarrende en verwarde wereld. TidBITS is een internet juweel.
[Jim Matthews maakte Fetch, een van de eerste bestandsoverdracht-programma's voor de Mac, terwijl hij werkte op het Dartmouth College in 1989. In 2000 gebruikte Jim een gedeelte van zijn winst van "Wie wil miljonair worden" om de Fetch-broncode van Dartmouth te kopen en Fetch Softworks op te richten]
Kirk McElhearn -- Ik kocht mijn eerste Mac in 1991; een PowerBook 100. Korte tijd later begon ik een Frans Mac-tijdschrift te kopen (ik woon in Frankrijk) daar was een floppy disk bij met freeware en shareware. Een ding dat bij iedere uitgave zat, was een kopie van TidBITS. Mede vanwege TidBITS bleef ik jarenlang dat tijdschrift kopen en TidBITS hield me op de hoogte van het soort nieuws dat het Franse tijdschrift niet behandelde.
Enkele jaren later begon ik met bij te dragen aan artikelen in TidBITS, en één artikel heeft geleid dat een Macworld-redacteur contact met mij zocht, hij vroeg me om te schrijven over een bepaald programma dat ik in TidBITS besproken had voor een hoofdartikel. Sindsdien ben ik uitgegroeid tot een Senior Medewerker voor Macworld en ik kan alleen maar zeggen dat TidBITS (en Adam's persoonlijke hulp bij het maken van de connectie met Macworld) de start was van mijn schrijverscarrière.
p>Ik draag niet meer zoveel bij aan TidBITS als vroeger, maar lees het elke week en beschouw het als een essentiële leesstof voor Mac-gebruikers.Proficiat aan Adam en Tonya op de 20 jaar!
[Kirk McElhearn heeft meerdere Take Control-titels geschreven, talrijke Macworld-artikelen, en diverse gedrukte boeken.]
Don Mayer - Ik heb TidBITS voor bijna al haar 20 jaren gelezen en naast de ontzettend waardevolle tips, analyses en reviews, was TidBITS rechtstreeks verantwoordelijk voor de lancering van mijn eigen elektronische nieuwsbrief, Kibbles & Bytes. U ziet, Adam en Tonya hadden DealBITS een tijdje aan de gang en als sponsor zouden we ook een aantal aanbiedingen voor TidBITS-lezers opnemen. Toen ze die DealBITS op stal zetten, besloot ik om een wekelijkse e-nieuwsbrief te lanceren. Natuurlijk, Small Dog Electronics noemde het Kibbles & Bytes en 25.000 abonnees en 12 jaar later is het een integraal onderdeel van ons bedrijf.
Gefeliciteerd TidBITS, je bent geweldig!
[Don Mayer is de topman van Small Dog Electronics, zijn bijdrage kwam van zijn iPad tijdens een reis in Hong Kong.]
Kee Nethery -- Vroeger, in de tijd van Hayes 2400 baud-modems, kwam ik TidBITS voor het eerst tegen op een floppy disk van BMUG (Berkeley Macintosh Users Group). In die tijd waren floppies de primaire distributiemedia voor bits. Uiterst moeilijk zou het zijn om het eerste artikel in TidBITS te bepalen dat mij redde. Zelfs heden ten dage in het tijdperk van online zoeken, is het hebben van TidBITS als een keuringsbron voor Macintosh informatie waardevol. TidBITS was in wezen de eerste Macintosh blog, voordat de term was uitgevonden en voordat het Internet toegankelijk was voor gewone stervelingen.
In het begin was TidBITS de eerste en beste bron voor informatie over alle nieuwe Mac-gerelateerde ontwikkeling. Met Twitter en andere moderne ontwikkelingen, moge TidBITS niet langer meer de eerste nieuwsaankondiger zijn, maar heeft absoluut de beste set van bruikbare informatie. TidBITS legt uit hoe de situatie vroeger was, hoe die nu is, welke gevolgen dat heeft op de technologie, hoe de technologie de gebruikers beïnvloedt en wat de ontwikkelaars hebben bedacht om de situatie aan te pakken. In de wereld van "Sound Bite"-nieuws, bevat een TidBITS-artikel praktische informatie.[Kee Nethery is de directeur van Kagi, het commerciële bedrijf dat hij oprichtte in 1994 nadat hij Apple verliet, daar had hij de Apple Internet Server Solution for the Web gespecificeerd en uitgebracht.]
Alan Oppenheimer --Het is moeilijk om zover terug te denken, maar ik denk dat ik het eerst over TidBITS hoorde toen ik Adam ontmoette. Ik was, achteraf gezien, wat geïsoleerd bij Apple en kwam niet veel naar buiten in de algemene Mac-gemeenschap, ondanks dat ik bij voorbeeld een werkgroep leidde in de IETF en sprak op WWDC. Zo was het dat ik pas na het verlaten van Apple en Open Door startte, een perspectief op de echte wereld begon te krijgen. Ik ontmoette Adam en TidBITS vroeg in januari 1995 op de Macworld Expo, toen ik Open Door startte om op basis van ARA-inbelverbinding toegang tot internet te realiseren. Iemand op de show, mogelijk Nethery Kee, met wie ik gewerkt had bij Apple, had het over TidBITS, Adam en het Netter's Dinner. Ik geloof, verbazingwekkend, dat het ook de eerste keer was dat ik hoorde over Eudora! Apple verlaten opende een geheel nieuwe wereld voor me, helemaal letterlijk.
Sommige TidBITS besprekingen van onze producten hebben zeker geholpen. Niet alleen om meer mensen te laten weten over de producten, maar ook omdat het goed voelt om erkenning te krijgen, zowel van TidBITS als van uw lezers.
Ik zou graag zien dat TidBITS zich verder blijft ontwikkelen met Apple en meer besprekingen toevoegt, zoals jullie deden met de iPhone en iPad. Het was zo groots van die lezer die iPads sponsorde voor de gehele redactie, dat moet een goed gevoel zijn geweest.
[Alan Oppenheimer is president en oprichter vanOpen Door Networks,en een van de makers van AppleTalk.]
Naomi Pearce -- Kan je je nog de tijd herinneren dat internet alleen nog tekst betekende: bestanden, e-mail, dat soort dingen, in plaats van "het web"? TidBITS begon als interessante stukjes tekst en is voor mij een bijbel geworden, een doorzoekbare bron die ik steeds maar weer raadpleeg en kan vertrouwen. Nu ik vanaf de andere kant met schrijvers te maken heb, is dat niet eenvoudig (TidBITS-schrijvers stellen lastige vragen) en dat is onomstotelijk de juiste aanpak.
Take Control is ook uitermate nuttig. Ik weet nog steeds niet hoe Intel's werknemer #4 (Les Vadász) in mijn mailbox terechtkwam met diens Mac switcher-vragen. Maar nadat mijn ideeën uitgeput waren waren daar de Take Control e-boeken om me te helpen en hun prijs maakt ze ideale giften.
Ik herinner me hoe ik Adam en Tonya lang geleden ontmoette, voor de grijze haren, voor de komst van kinderen, voor GeekCruises, lang, lang geleden toen Jerry Garcia nog leefde. Misschien leefde zelfs Bill Graham nog wel maar zo ver terug kan ik me niet goed herinneren. Het was in de tijd dat internet zorgde voor een snelle levering van tekststukken en voordat internet ging over het web, over video on demand. Deze stukjes tekst waren letterlijk "tidbits" [hapjes, nvdv] -informatie. Destijds zei niemand je het kort te houden of werd "kort" niet gedefiniëerd als 140 karakters. Nu talloze hapjes handige TidBITS later is het een wekelijkse aflevering en een naslagwerk van vele duizende individuele artikelen die je snel kan doorzoeken. Alleen achteraf bezien merk je hoe lang geleden het eigenlijk is en is Steve Martins zin "sommige van deze huizen zijn meer dan Twintig Jaar Oud" wel en niet grappig.
[Naomi Pearce is eigenaar van Pearce Communications, een van de meest respectabele public relations-bedrijven in de Macintosh-wereld.]
Chris Pepper -- Voor mij zal TidBITS in herinnereing altijd verbonden blijven aan Usenet, Info-Mac en Eudora. Het is goed dat in ieder geval één van die vier het overleefd heeft en het nog steeds goed doet. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het eerst tegen TidBITS aanliep maar ik herinner me hoe ik TidBITS en de Info-Mac Digest afdrukte op een hoge snelheid dot-matrix lijnprinter (op breed groen en wit gestreept papier) op de Rockefeller Universiteit in de periode 1992-1995. Het was van onschatbare waarde daar voor het ondersteunen van Macs - mijn eerste baan.
Wat me het meest bijstaat van TidBITS is het moment dat ik van Adam een sollicitatie mocht publiceren in TidBITS Talk en ik niet alleen deze wist te vullen maar ook twee goede vrienden maakte. Het was ook erg cool om in de artikelen voor te komen en zodoende maakte ik nog een vriend. Als er over je geschreven wordt (dit komt zelden voor) is dat nog leuker en verrassender dan het zelf schrijven voor TidBITS, dat belangrijker is maar veel meer werk! Het meest nerveus was ik over het voorzichtig maar eerlijk spreken over familieleden in een stuk over technische hulp in de familiesfeer (zie "InterviewBITS: technische hulp door familieleden", 23 april 2007).
TidBITS is en blijft de beste bron van Mac informatie die ik ken met een lange en illustere geschiedenis. Het heeft de publicatiewereld veranderd terwijl slechts weinig lezers gemerkt hebben hoe ongebruikelijk TidBITS was en is.
[Chris Pepper is een systeembeheerderin New York City die de afgelopen jaren artikelen heeft geschreven voor TidBITS en wiens nauwkeurig oog het aantal typ- en andere fouten in de TidBITS-artikelen drastisch heeft weten te verlagen. Daarnaast heeft hij vele reacties gegeven op diverse Take Control e-boeken.]
David Pogue -- Gefeliciteerd met TidBITS #1024! Ik heb altijd genoten van TidBITS's inzicht, technische nauwkeurigheid en genuanceerde meningen; het enige dat ik niet leuk vind is hoe oud mij deze mijlpaal doet voelen. :-)
Desalniettemin kijk ik uit naar de volgende 1.024 issues!
[David Pogue is technologiecolumnist voor The New York Times.]
Jeff Porten -- Ik trof TidBITS voor het eerst aan in een computerzaal op mijn vervolgopleiding in 1990 of begin 1991. Het was toen nog in HyperCard-formaat en het "Hey, laten we eens de tijd nemen om alle eerdere afleveringen te lezen" was nog niet zo'n gekke daad. Ik kan me niet meer herinneren wanneert TidBITS overging naar setext maar ik had toch Easy View dus kon ik het mooi opmaken. Wat ik ook leuk vond was om het in pine te lezen op de VT100 terminals in de zaal, om de een of andere reden hadden die problemen met de HyperCard stacks.
Ik ontmoette Adam en Tonya op mijn eerste Macworld Expo, de laatste in Boston. Iedereen deed alsof het een begrafenis was maar ik was helemaal bezig met het leren kennen van nieuwe mensen. Ik zat naast ze tijdens de lunch en had deze eerste indrukken: Tonya is klein en Adam is volslagen gek. (Hij trainde voor een of anderen dubbele marathon die over iedere heuvel in Ithaca liep,en stond in het donker in sneeuwschoenen achteruit te springen. Ten minste, zo herinner ik het mij.)
Maar mijn andere eerste indruk was dat zij net zo blij schenen te zijn mij te ontmoeren als ik hen en ze mij het gevoel gaven dat we al vrienden waren vanaf het moment dat ik mijn eerste HyperCard stack downloadde.
Ik werd een Mac- en Internetadviseur in 1993 en kreeg zo de eerste vroege golf van klanten voor wie online zijn ofwel AOL inhield danwel MacPPP. Ik denk dat ik wel 1.000 mensen heb aangeraden abonnee te worden van TidBITS en vertelde de meesten van hen dat Adam's "Internet Starter Kit for Macintosh" de beste methode was om te voorkomen dat je je PowerBook uit het raam wierp. Ik waardeer zowel het lezen van als het schrijven voor TidBITS om dezelfde reden als destijds: het is de club met alle leuke en slimme mensen.
Ik zie jullie bij nummer #2.048. Je zou het moeten uitgeven in HyperCard. Het liefste met behulp van HyperCard zelf.
[Jeff Porten is rondrazende correspondent geweest van TidBITS bij diverse conferenties, blogt voor MacUser en zal op een dag wellicht een Take Control boek voltooien.]
Quinn -- Mijn herinnering over niet-technische dingen is altijd heel vaag geweest. Maar ik heb eens door mijn oude e-mail gespit op zoek naar onze eerste communicatie en ik ontdekte de volgende brief aan de redactie die ik schreef in 1992. Het is verbijsterend hoe nauwkeurig de geschiedenis zich herhaald heeft met de introductie van de iPad.
In antwoord op Adam's zin "Ondanks het achterwege laten van cijfers, blijft de Mac een computer en niemand zal beweren dat dit anders is." in "Apple Newtons II" (15 juni 1992). Ik reageerde zo:
"Dat is misschien nu zo maar in ik denk niet dat dat was waar Apple op uit was in 1984. Denk aan de reclame. De sleutelzin daarin is:
On januari 24th, Apple Computer will introduce Macintosh.
And you'll see why 1984 won't be like "1984".
[Op 12 januari introduceert Apple Computer de Macintosh en zal je zien waarom 1984 niet is als "1984", nvdv]
"Geen woord over dat de Macintosh een computer is. Er is verder nog veel meer bewijs dat de Mac nooit bedoeld was als een echte computer. Bij iedere opstart meldt het "Welcome to Macintosh". Macintosh is niet alleen de hardware of de software maar het hele systeem. Dit was Jobs's visie, de Macintosh als een "bicycle for the mind". En er is natuurlijk maar een dunne lijn tussen visie en hallucinatie. :-)
"Met de Newton probeert Sculley in 1992 precies te doen wat Jobs probeerde in 1984. De enige vraag blijft, zal hij het beter doen?"
Drummond Reed -- TidBITS staat bekend als de volledige lanceerstrategie voor een van de eerste pure internetsoftware producten in 1993. The Internet Adapter (TIA), die het probleem oploste van hoe gebruikers met een platte tekst SLIP-verbinding om konden gaan met het de nieuwe grafische Mosaic web browser, werd alleen online verkocht (digitale sleutels om het producte te kunnen gebruiken werden geleverd via e-mail).
Dus lag het voor de hand om het te lanceren door middel van een recensie door Adam in TidBITS en het vervolgens aan de mond-op-mondreclame over te laten. Het was zo'n succes dat Adam's artikel in een halve dag in meer dan twintig mailinglijsten werd doorgestuurd en in de eerste zes maanden meer dan 1 miljoen dollar aan verkochte TIA's opleverde. Ik zou nu niet in de internetindustrie werken zonderAdam en Tonya en TidBITS.
[Drummond Reed is Executive Director van de Information Card Foundation en Open Identity Exchange en hij is een pionier in digitale addressering- en verbindingstechnologiën met name gericht op online identiteit.]
Michael T. Rose -- In 1990 was ik als zeer groene stagiair,een van de weinige, licht nerveuze Mac-fanaten in Time Inc.'s productie- en distributiegroep. Mijn chef, wijlen Dennis A. Chesnel, stimuleerde ons om de nieuwe wereld van de professionele kwaliteits-desktop publishing voor de tijdschriftenindurstie te gaan ontdekken en ik had de eer om zowel een Mac IIfx als een NeXT Cube op mijn bureau te hebben staan.
Ik weet niet zeker meer of het nu Dennis was die me mijn eerste aflevering van TidBITS doorstuurde; misschien was het Chris Green, de database-voorman bij Fortune Magazine… maar ik herinner me nog duidelijk dat ik er achter probeerde te komen wat "setext" was. Duurde ook even; dit was nog voor Google, in de tijd van Gopher en WAIS, toen 2400-baud modems nog gemeengoed waren. Ik las over PostScript headers, RAM Doubler en 32-bit compatibiliteit; ik las over SCSI terminatie en ADB, printerlettertypen en INITs. Goed spul.
Mijn lezen is nu wat minder geworden maar het is altijd fijn geweest om de nieuwe TidBITS te zien binnenkomen in mijn mailbox, doorgestuurd of afgedrukt of als abonnee, met handige tips en gedegen informatie. Het is nauwelijks te geloven dat het alweer 20 jaar duurt.
Gefeliciteerd Tonya en Adam en felicitaties aan de rest van de TidBITS familie en aan de trouwe lezers. Ik toost op de volgene twintig jaar!
[Michael T. Rose is redacteur bij The Unofficial Apple Weblog (TUAW).]
Leonard Rosenthol -- Is het echt al 20 jaar geleden? Geen wonder dat ik me oud voel. Ik kan me niet precies herinneren hoe ik voor het eerst met TidBITS in aanraking kwam, maar blijkbaar stuurde ik Adam e-mails over schermbeveiliging in juli 1990 (zie "Save Our Screens", 30 juli 1990), en "Macworld Impressions" (13 augustus 1990) doet verslag van hoe we elkaar voor het eerst in levende lijve ontmoetten. In de grote hitte van Macworld Boston, terwijl ik softwaredemonstraties deed van MicroPhone II dat met CompuServe praatte! Dat zou de eerste van vele (vele!) Macworld Expo's worden waarop we rondhingen, om van de slapeloze dagen (of waren het nachten?) op MacHack maar te zwijgen. Adam en Tonya waren altijd fantastische klankborden voor de verschillende softwareprojecten waarin ik betrokken was door de jaren heen (MicroPhone, StuffIt, CyberFinder, SITcomm, PDF Enhancer en nog veel, veel meer) die allemaal eerlijke en onpartijdige besprekingen kregen (hoe hard we ook probeerden om ze om te kopen!) die ertoe bijdroegen dat de software in de volgende versie beter werd. Maar mijn favoriete artikel is natuurlijk altijd "Sex and the Single Archive" (18 juli 1994) geweest.
De Mac-industrie zien groeien met jullie erbij was prachtig, een van die dingen die ik echt mis met mijn werk erbuiten van de laatste tien jaar. Ik weet niet of jullie dit echt nog eens twintig jaar willen doen, maar wat het leven jullie ook moge brengen, moge het fantastisch zijn!
[Leonard Rosenthol ontwikkelde Macintosh-software voordat TidBITS werd geboren en is nu architect voor pdf-standaarden bij Adobe Systems.]
Steve Sande -- Mijn eerste Mac was een 512K-model dat ik kocht in de tweede helft van 1984. Tegen 1986 was ik de systeembeheerder van een bulletinbordsysteem hier in de omgeving van Denver dat MAGIC heette. In 1994 zag ik een demonstratie van Mosaic op de WWDC en besloot ik dat ik ook op dit internet-dinges moest. Een snel uitstapje naar mijn locale boekwinkel leverde een boek op door iemand met de naam Adam Engst. Het heette "Internet Starter Kit for Macintosh" en hielp me bij het begin van mijn reis in deze vreemde, kleine cyberwereld waarin we allemaal wonen.
Een van de eerste websites die ik bezocht was die van TidBITS, en tot op de dag van vandaag bezoek ik de site nog steeds regelmatig als een bron die tjokvol informatie en prima schrijfwerk zit. Ongeveer vijf jaar geleden zag ik dat Adam en Tonya begonnen met het uitgeven van e-boeken, dus stuurde ik een boek in dat ik in eigen beheer had uitgegeven. Tot mijn verbazing wilden ze het hebben als onderdeel van de Take Control-serie. Dankzij Tonya's geduldige redactiewerk leerde ik veel over schrijven dat ik anders nergens had kunnen leren.
Veel gelukwensen aan de gehele TidBITS-redactie voor jullie 2^10de aflevering!
[Steve Sande is een Take Control-auteur en blogger voor The Unofficial Apple Weblog (TUAW).]
Greg Scown -- Mijn grootste TidBITS-gerelateerde plezier was een ontmoeting met Adam, Tonya en Tristan in de expositiehal van Macworld 2009 bij de SmileOnMyMac-stand, op Tristans tiende verjaardag. Als oudgediende TidBITS-lezer had ik veel gelezen over Tristan, dus was het erg leuk om hem en zijn ouders te ontmoeten in de altijd interessante omgeving van de Macworld-exposities. Ik hoop dat hij onze verjaardagswensen leuk vond.
[Greg Scown is mede-oprichter en partner bij de Macgereedschapsontwikkelaar SmileOnMyMac.]
Sanford Selznick -- Ik kwam voor het eerst in aanraking met TidBITS in 1875. Ik werkte als telegrafist in Missouri. Als ik het me goed herinner, gaf Adams nieuwe drukpers met papier op rol hem problemen. Maar de artikelen in TidBITS over de toenmalige fotografie waren ongelooflijk leerzaam. Ik zal nooit de dag vergeten dat Eadweard Muybridge zelf binnenkwam om een telegram te versturen. Terwijl hij zijn bericht opschreef, zag hij een van de TidBITS-artikelen liggen op de balie. Snel daarna toonde Mybridge aan dat wanneer een paard gallopeert, er inderdaad een moment is dat geen van de vier de poten de grond raakt.
TidBITS is een van de weinige bronnen van technologienieuws op de telegraaf die het vertrouwen van de lezers behoudt met artikelen waarvoor diepgravend onderzoek wordt gedaan, compleet met bronvermelding. De invloed die TidBITS heeft gehad op het verleden is duidelijk. Wie zou er zelfs maar van de telegraaf gehoord hebben als het er niet geweest was? Maar de toekomst… ik vraag het me af. Wat voor andere technologie zou er nu nog uitgevonden kunnen worden?
Bedankt voor TidBITS!
[Sanford Selznick is de stichter van Selznick Scientific Software, bekend van de PasswordWallet-programmafamilie. Hij is ook de lolbroek die ons vier liter heerlijke koosjere ingelegde augurken stuurde toen hij Adams "Hacking the Press"-verhaal gehoord had op MacHack.]
David Shayer -- Ik lees TidBITS sinds de tijd dat het nog per postduif verstuurd werd. In die dagen kwam het eens per week, met alle recente Mac-nieuws. Dat was veel actueler dan de maandelijkse Macworld- en MacUser-tijdschriften, met hun lange productieproces.
Toen ik eindelijk een artikel voor TidBITS schreef, was dat fantastisch (zie "Schijfreparatie schermutselingen", 24 november 2003)! Hopen roem en rijkdom, mensen die me aanhielden op straat en om mijn handtekening vroegen. Maar Adam luisde me erin. Hij zei dat een artikel schrijven niet veel werk was. Het bleek dat er een hoop onderzoek en feitencontrole aan vast zat. [Klopt, maar het was een opzienbarend artikel, eentje waar een enorm aantal positieve reacties over binnenkwam. - Adam]
Ik waardeer het nieuws en de besprekingen in TidBITS omdat ik weet dat ze eerlijk en onpartijdig zijn. Waarschijnlijk het allernuttigste artikel in TidBITS was de uitleg door Joe Kissell over hoe je Apples Mailprogramma goed kunt laten werken met Gmail en IMAP (zie "De e-mail hemel bereiken met IMAP, Gmail en Apple Mail", 2 mei 2009). Dat bespaarde me vele uren.
[David "als je witte oortjes gebruikt, draai je mijn code" Shayer is een oudgediende Macontwikkelaar die bekend is om zijn kennis van bestandssystemen, dankzij zijn werk aan de laagbijdegrondse schijfeditor Sedit, het schijfreparatieprogramma Public Utilities, en drie versies van Norton Utilities voor Macintosh.]
Peter Sichel -- Ik kwam voor het eerst in contact met TidBITS in 1993, via een collega bij Digital Equipment Corporation. Ik gebruikte vaak Macs bij Digital en behoorde bij een kleine groep Mac-fans in een steeds meer door pc's gedomineerd bedrijf. Terwijl ik een keer zat te praten met met mede-Mac-gekken, beklaagden we ons over het ontbreken van een software IP-router voor de Mac. We hadden allemaal meerdere machines thuis en hadden er steeds meer behoefte aan om die allemaal aan het internet te krijgen. Ik wist van Apple dat meer dan de helft van alle Macgebruikers meer dan één Mac had, en dat TidBITS elke week naar meer dan 50.000 abonnees gestuurd werd, die daarom dus internettoegang moesten hebben. Uit deze cijfers maakte ik op dat er een markt was voor ten minste een paar duizend software IP-routers, dus begon ik in 1996 er eentje te schrijven. Op die manier lag TidBITS aan de basis van Sustainable Softworks en IPNetRouter.
TidBITS is er altijd geweest om de Macgemeenschap te dienen door mensen en informatie samen te brengen. Gefeliciteerd met het bereiken van 20 jaar!
[Peter Sichel is de stichter van Sustainable Softworks en de ontwikkelaar van IPNetRouterX, IPNetMonitorX, IPNetTunerX, KeyClick en Phone Amego.]
Rich Siegel -- De TidBITS e-mailnieuwsbrief is een onderdeel geweest van mijn voortdurende computerbestaan en dat langer dan ik me helder kan herinneren. Volgens Adam was de eerste keer dat wij elkaar in levende lijve ontmoetten op een feestje "in een biljartzaal, tijdens Macworld Boston". Als ik daar wat van mijn even vage herinneringen aan toevoeg, komt het erop neer dat de plaats Jillian's was, het jaar 1988, en het feestje waarschijnlijk georganiseerd door Symantec.
Een veel memorabelere gelegenheid was de keer dat Adam en Tonya de honderden mijlen van Ithaca naar Boston reden om bij het diner te zijn dat we organiseerden om de tiende verjaardag van de eerste commerciële versie van BBEdit te vieren. Dat was erg leuk, te meer omdat deze twee fantastische mensen de reis gemaakt hadden om erbij te zijn.
Daarvoor, erna, en ertussenin heb ik altijd van het nieuws, de besprekingen en analyses genoten die TidBITS op gezette tijden in mijn inkomende postbus deponeert. Mijn dank en felicitaties aan Adam en Tonya en alle TidBITS-redactieleden en schrijvers, voor een fantastische twintig jaar. Op naar de volgende twintig!
[Rich Siegel is de stichter van Bare Bones Software en de maker van BBEdit.]
Jason Snell -- Ik weet eerlijk niet meer hoe ik voor het eerst van TidBITS hoorde. Het was in elk geval in die vreemde dagen toen het internet een grote galmende ruimte was waarin vooral mensen rondhingen die woonden op de campus van een universiteit. Ik geloof dat ik erover hoorde van Geoff Duncan, een vriend van Adam en Tonya (zie zijn eerste artikel "Life in the Fast Lane", 11 juli 1994) en later zelf een TidBITS-redacteur (zoals bekendgemaakt in "New TidBITS Managing Editor", 12 december 1994). Hij zat ook in de redactie van InterText, een tijdschrift met korte verhalen over het Internet dat ik in 1991 begonnen was.
In die dagen was er geen web om op te publiceren, dus we verspreidden InterText via FTP, berichten in newsgroepen en e-mail. Ik ontdekte al snel dat een van de weinige andere publicaties in de vroege jaren 90 een nieuwsbrief over de Mac was.
Een paar jaar later, toen ik hulpredacteur was bij MacUser (ik zie dat Adam mij voor het eerst noemde in "MacUser arrives on the Internet", 20 juni 1994), werd ik gevraagd om met een aantal collega's te spreken op een bijeenkomst van een plaatselijke Mac-gebruikersgroep in de regio Seattle. Het bedrijf betaalde onze vliegreis en bracht ons onder in een goed hotel (dat waren nog eens dagen!) en ik kreeg de kans om kennis te maken met Geoff, Adam en Tonya. Dat was het begin van een mooie vriendschap. Het autoverhuurbedrijf had me om onbegrijpelijke redenen een Miata gegeven en ik herinner me hoe enthousiast Tonya was dat ze een lift kreeg in die gekke kleine wagen door de straten van Seattle.
Tegenwoordig krijg ik regelmatig e-mail van mensen die hun beroep willen maken van het schrijven over technologie in het algemeen (en Apple in het bijzonder) en die mij vragen naar een manier om te beginnen. Meestal adviseer ik dan om te proberen bij TidBITS betrokken te raken. Toen ik zelf begon, bij MacUser, hadden we geen website waarop ik kon publiceren, alleen maar een zeer beperkt aantal papieren pagina's. Daarom schreef ik enkele artikelen voor TidBITS, over zaken die mij (en gelukkig ook de redactieleden van TidBITS) interesseerden. Blijkbaar was ik in 1995 geïnteresseerd in mailinglijst-programma's op de Macintosh ("Making a List: Mac List Servers Arrive", 24 juli 1995) en het spelen van klassieke videospellen op een Mac ("Retro Software: Everything Old Is New Again", 18 december 1995).
Een hedendaagse lezer van TidBITS die de pagina's van Macworld en Macworld.com aandachtig leest zal veel bekende namen ontdekken. TidBITS is een magneet voor technologie-schrijvers met kwaliteit en we hebben talloze mensen die belangrijke bijdragen leveren aan Macworld gevonden dankzij hun uitstekende werk voor TidBITS.
Zeer zwak uitgedrukt zijn de dingen een ietsiepietsie veranderd sinds de tijd dat TidBITS en InterText twee van de weinige publicaties op het Internet waren. Maar TidBITS is met de wereld mee veranderd. Tegenwoordig lees ik eerlijk gezegd nog maar zelden een aflevering van TidBITS… omdat ik de artikelen al gelezen heb op tidbits.com! Maar daar is niets mis mee. Sommige mensen willen hun informatie gebundeld in een periodiek ontvangen, andere willen het direct op het web lezen. Omdat ik zelf redacteur ben van een maandelijks gedrukt tijdschrift en een website snap ik hoe belangrijk het is om allebei te hebben.
De beste wensen voor nog een paar decennia, of kilo-afleveringen of welke andere vorm nog bedacht gaat worden, met geweldige, evenwichtige, sobere, niet opgezweepte, en bruikbare TidBITS-onderwerpen.
[Jason Snell is vice-president en hoofdredacteur van Macworld.]
Tom Standage -- Ik lees TidBITS sinds het begin van de jaren 90, toen ik Macs begon te gebruiken. Het zal denk ik in 1994 zijn geweest dat ik voor het eerst toegang had tot Internet… maar jullie zaten eerder natuurlijk al op CompuServe, toch? Dat waren de dagen van de Quadra en MacWEEK. Eeuwen geleden.
Ik ging als freelancer in de journalistiek van start voor MacUser UK en een aantal andere publicaties. 15 jaar geleden schreef ik een stuk voor TidBITS over lichtgewicht tekstverwerkers (zie "Word 6.0 - NOT!", 10 april 1995). Sindsdien ben ik doorgeschoven naar technische journalistiek in de hoofdstroom, bij The Economist, en daarna naar het meer algemeen schrijven over bedrijven, maar ik vind het nog altijd leuk om elke dinsdagochtend tijdens de koffiepauze TidBITS te lezen. Ik ben na al die jaren nog steeds een Mac-gebruiker en ik geef nog steeds technische ondersteuning aan mijn Mac-gebruikende familieleden en vrienden.
Het grappige is dat ik nog steeds af en toe voor The Economist over Apple schrijf. De laatste keer was onze bespreking in januari van de iPad ("The Book of Jobs"). En Glenn Fleishman schrijft soms voor ons katern Technology Quarterly. Ik waardeer de band die TidBITS onderhoudt met de Mac-gemeenschap enorm. Blijf zo doorgaan! Goede iPad-tips, vorige week. Jullie zijn er uitstekend in geslaagd om het terrein van jullie onderwerpen te verbreden van alleen de Mac naar ook andere Apple-producten.
[Tom Standage is de bedrijfsleven-redacteur voor The Economist.]
James Thomson -- Ik stuitte voor het eerst op TidBITS in de vroege jaren 90, naast de berichten van Info-Mac Digest op comp.sys.mac.digest. Voor onze jongere lezers: dat is een Usenet-groep. Zoek het maar eens op, op je iPad. Ik was een enthousiaste lezer, omdat het maar een van de weinige online bronnen met Mac-journalistiek was.
Tonya besprak DragThing in "Desktop Launchers, Part IV" (22 mei 1995), en noemde het toen "een solide, eenvoudig, elegant programma". Daar was ik zo mee in mijn sas dat ik het 15 jaar later nog steeds op mijn website heb staan. Zei ik 15 jaar? Oké, nu voel ik mij oud… En PCalc kwam oorspronkelijk uit in 1991, geloof ik, dus ik loop maar een jaar achter op TidBITS.
Ik weet nog dat ik Adam en Tonya ontmoette op de feestjes die na het WWDC georganiseerd werden door Rick Holzgrafe, bekend van Solitaire Till Dawn. Een zeer jonge Tristan at citroenen uit de boom alsof het appels waren en we masseerden elkaars schouders en aten pizza met sterren als Jason Snell, Peter Lewis, en Quinn. Wat zou er geworden zijn van die Jason?
Gefeliciteerd met jullie 20e verjaardag en bedankt voor alle hulp en ondersteuning in de loop der jaren!
[James Thomson is sinds lang Mac-ontwikkelaar in Schotland en oprichter van TLA Systems, dat DragThing en PCalc publiceert. Eind jaren 90, maakte hij deel uit van het Mac OS X Finder-team bij Apple en was hij de oorspronkelijke maker van de Dock.]
Neil Ticktin -- Tjonge, 20 jaar. TidBITS, Adam, en Tonya zijn al zo lang een deel van het landschap dat ik niet eens meer weet wanneer we kennis hebben gemaakt, of wanneer TidBITS voor het eerst op mijn radar opdook. Het is makkelijk om iets te zeggen over de ongelooflijk goed geschreven inhoud, of over de tijdigheid, betrouwbaarheid en kwaliteit van onze wekelijkse blik in de Apple-gemeenschap. Maar wat mij vooral frappeert aan Adam, Tonya, en de rest van het team is hoe ze opvallen als mensen.
Geloofwaardigheid, integriteit en eerlijkheid zijn de eerste woorden waar ik aan denk. In de media, vooral in de algemene media, zien we maar al te vaak inhoud die is afgestemd op de behoeftes van een adverteerder in plaats van de behoeftes van de lezer. TidBITS biedt het hoofd tegen die trend en ik lees de inzichten in elke aflevering met plezier.
MacTech is misschien een van de oudste websites en publicaties in de Mac-markt, maar TidBITS verricht duidelijk vanaf het begin en nu al jaren achtereen baanbrekend werk voor internet-publicaties.
Mijn gelukwensen aan Adam, Tonya, en het hele TidBITS-team!
[Neil Ticktin is de uitgever en hoofdredacteur van MacTech Magazine, MacTech.com, en MacNews.com.]
Elsa Travisano -- Hoe lang lees ik nu al TidBITS? Sinds altijd, eigenlijk. Zijn er echt twintig jaar voorbij?
Adam en Tonya zijn zo lang ik me kan herinneren toegewijde supporters van de Macintosh-gebruikersgroepen. Ze zijn gewilde sprekers geweest op de User Group University en in de Apple User Group Lounge op meer Macworld Expo's dan ik kan tellen, ze geven gebruikersgroepen toestemming om TidBITS-artikelen over te nemen in hun gedrukte nieuwsbrieven en ze sponsoren het genereuze en effectieve Take Control-gebruikersgroep-programma dat exemplaren aan gebruikersgroepen weggeeft om te bespreken en om te verloten. Wat was het spannend te ontdekken dat ze maar op twee uur afstand wonen van mijn eigen gebruikersgroep, MUG ONE. Een spreker te hebben van het kaliber van Adam, in onze eigen achtertuin aan de rand van New York, is van onschatbare waarde, en nu treedt hij ieder jaar op voor MUG ONE.
Een van mijn favoriete momenten was toen een citaat uit een van mijn besprekingen van Take Control gebruikt werd om te adverteren op hun website.
De beste wensen voor meer decennia met het goede van TidBITS!
[Elsa Travisano geeft leiding aan MUG ONE en is voorzitter van de Apple User Group Advisory Board.]
Khoi Vinh -- Het is beangstigend te beseffen dat het al zo lang is, maar ik lees TidBITS nu 16 jaar. Het is heerlijk om het wekelijks in mijn inbox te zien belanden. Het roept herinneringen op aan die duistere dagen toen de Macintosh op het randje van de dood leek te zweven. TidBITS was in die tijd een geweldige vriend, een rustgevende herinnering dat andere mensen mijn passie delen voor wat technologie mogelijk maakt als het op de juiste wijze gebeurt. In de loop der jaren heb ik me er keer op keer toe gewend en het beloont me altijd met iets nieuws, iets onverwachts en altijd met iets dat werkelijk slim is.
Gefeliciteerd, Adam, en mogen er nog veel jaren volgen!
[Khoi Vinh is grafisch ontwerper en ontwerpbaas voor NYTimes.com.]
Sharon Zardetto -- Het was in ieder geval op een Macworld Expo, maar Boston, San Francisco… er zijn er zo veel geweest dat ze allemaal door elkaar lopen. Ik was ofwel exemplaren van "The Macintosh Bible" aan het signeren, ofwel bij de stand van MacUser aan het roddelen met diverse schrijvers en redacteuren toen Adam en Tonya verschenen en zichzelf voorstelden. Ze zagen er beslist uit als tieners, maar als ik even een rekensommetje maak denk ik dat ze toch wel wat ouder waren.
Ik herinner me iets van een steek van jaloezie ("Tjonge, als de Mac toch eens was uitgevonden toen ik op school zat, wat had ik ermee kunnen doen!"). En toen ik Adams "Internet Starter Kit for Macintosh" niet veel later in een boekwinkel zag dacht ik: "Hé, ik heb die knaap en zijn vrouw een keer gezien!". Natuurlijk heb ik het toen gekocht. Het is verbazend hoe zelden onze paden in de nogal kleine "professionele" Macintosh-gemeenschap elkaar hebben gekruist. Net zo verbazingwekend is het dat Adam en Tonya voor het gevoel vrienden zijn. Niet alleen maar collega's. Dat geeft voldoening, omdat de aard van electronische communicatie en sommige personen daar niet altijd aanleiding toe geven.
De vroege publicaties van TidBITS: ik weet nog dat ik dacht dat iemand wel zeer toegewijd moest zijn om op regelmatige basis een gratis nieuwsbrief als platte tekst uit te brengen, en hoe vreemd ik het vond om grote stukken informatie over de Mac op het scherm te lezen in plaats van op papier. Kleine stukjes? Die kende ik wel, als beheerder van de Mac-fora op CompuServe. Maar het equivalent van een krantenartikel? TidBITS was mijn eerste kennismaking met dat concept!
1024 afleveringen? Jullie hebben er al die tijd naartoe gewerkt, toch?!
[Sharon Zardetto is in de Macintosh-wereld vooral bekend doordat ze diverse edities van "The Macintosh Bible" schreef, maar ze heeft ook een aantal Take Control-titels op haar naam staan, en in de loop der jaren talloze artikels over de Mac gepubliceerd in tijdschriften, waaronder een aantal artikelen voor TidBITS.]
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Mac OS X 10.6.3 Combo Update 1.1 -- Apple heeft de combo update voor Mac OS X 10.6.3 aangepast (voor details over deze update, zie "Mac OS X 10.6.3 update lost veel problemen op", 29 maart 2010). Hoewel Apple geen details geeft over wat er veranderd is, hoeven alleen mensen die de versie 1.0 vvan deze Mac OS X 10.6.3 Update, build 10D573 hebben gebruikt om te updaten vanaf Mac OS X 10.6.0, deze 1.1-versie te installeren (anders gezegd, alleen zij die Snow Leopard helemaal opnieuw installeren en dan in een stap van 10.6.0 naar 10.6.3 gaan). Apple heeft tevens voor deze gebruikers een kleine (635 KB) Mac OS X 10.6.3 Supplementaire Update 1.0 uitgebracht, alleen via Software Update. De combo updater is beschikbaar via Apple Support Downloads pagina en zal worden weergegeven in Software Update bij die gebruikers die Snow Leopard helemaal opnieuw installeren. (Gratis, 785,29 MB)
Reacties - Mac OS X 10.6.3 Combo Update 1.1
Mac OS X Server 10.6.3 Combo Update 1.1 -- Naast de nieuwe versie van de Mac OS X 10.6.3 Update hierboven, heeft Apple ook een combo updater voor Mac OS X Server 10.6.3 uitgebracht. (Gratis, 897,32 MB)
Reacties - Mac OS X Server 10.6.3 Combo Update 1.1
Security Update 2010-003 (Snow Leopard) -- Apple heeft Security Update 2010-003 (Snow Leopard) uitgebracht om een kritieke fout op te lossen in de manier waarop Apple Type Services in Mac OS X 10.6 Snow Leopard ingebouwde lettertypes toepast. Gebruikers die documenten bekijken of donwloaden die boosaardige lettertypes hebben ingebouwd, lopen het risico dat er willekeurige code kan worden uitgevoerd. De update lost dit probleem op door de indexcontrole te verbeteren. Deze fout is voor het eerst naar voren gebracht door Charlie Miller tijdens de Pwn2Own conferentie 20 dagen geleden en dit is dus een voor Apple's doen best snelle reactie. De update vereist Mac OS X 10.6.3 en is beschikbaar via Software Update en de Apple Support Downloads pagina. (Gratis, 6,5 MB)
Reacties - Security Update 2010-003 (Snow Leopard)
Security Update 2010-003 (Leopard) -- Voor dezelfde kritieke fout als hierboven heeft Apple Security Update 2010-003 (Leopard-Client) uitgebracht. Een bijna identieke update - Security Update 2010-003 (Leopard-Server) - is beschikbaar voor Leopard Server. De update vereist dat je Mac OS X 10.5.8 draait en is beschikbaar via Software Update en de Apple Support Downloads pagina. (Gratis, 218,6/379,5 MB)
Reacties - Security Update 2010-003 (Leopard)
Server Admin Tools 10.6.3 -- Apple heeft de jongeste versie van zijn collectie van afstandsbeheergereedschappen en -hulpprogramma's voor Mac OS X 10.6 Snow Leopard Server vrijgegeven met deServer Admin Tools 10.6.3 update. De update bevat de laatste versie van iCal Server Utility, Podcast Composer, Server Admin, Server Monitor, Server Preferences, System Image Utility, Workgroup Manager en Xgrid Admin. Veranderingen zijn onder andere verbeterde Server Admin prestaties op IPv6-netwerken, verbeterde ondersteuning voor de eind-2009 modellen van de 27-inch iMac en een reparatie voor een probleem met Workgroup Manager die ervoor kon zorgen dat de gebruikers voornaamste korte naam kon veranderen als er andere korte namen werden toegevoegd of aangepast. Volledige informatie is beschikbaar op Apple's website. (Gratis, 236 MB)
Reacties - Server Admin Tools 10.6.3
27-inch iMac EFI FW Update 1.0 -- Apple's recente EFI firmware update is gericht op de 27-inch iMacs met een quad-core Intel Core i5- en Core i7-processor en bevat twee reparaties voor problemen met de processorbelasting en de beeldschermverlichting. Het eerste probleem veroorzaakte hoge processorbelasting tijdens het afspelen van audio door de koptelefoonuitgang van de iMac en het tweede probleem kon ervoor zorgen dat de verlichting achter het beeldscherm niet aansprong. Om de update te installeren, dien je de instructies in het update-programma te volgen dat automatisch opstart als het installatieprogramma wordt afgesloten. Meer informatie omtrent het installeren van van een firmware update op een Intel-based Mac is beschikbaar op Apple's website. De update is beschikbaar via Software Update en de Apple Support Downloads pagina. (Gratis, 2,1 MB)
Apple heeft ook een kleine SMC firmware update voor de 27-inch iMacs uitgebracht die ongespecificeerde compatibiliteitsproblemen oplost rondom de Target Display-modus. Meer informatie over het installeren van SMC firmware updates is beschikbaar op Apple's website. De update is beschikbaar via Software Update en de Apple Support Downloads pagina. (Gratis, 397 KB)
Reacties - 27-inch iMac EFI FW Update 1.0
MacBook Pro Software Update 1.3 -- Slechts enkele dagen na de aankondiging van de nieuwe MacBook Pro-lijn, heeft Apple een software update uitgebracht voor deze laptops. De update verbetert de high-end grafische prestaties, met name waar deze betrekking heeft op zware video en spellen. De update repareert ook een handvol kleine ongespecificeerde fouten. De stevige update wordt aangeraden voor alle 15- en 17-inch MacBook Pros van medio 2010 en is beschikbaar via Software Update en de Apple Support Downloads pagina. (Gratis, 258.32 MB)
Reacties - MacBook Pro Software Update 1.3
MobileMe Backup 3.2 -- Apple heeft een kleine update uitgegeven voor de MobileMe Backup die kennelijk de betrouwbaarheid van het kunnen herstellen van een reservekopie verbetert (hoewel er in de uitgavendocumentatie niet nader op wordt ingegaan) en komt met een nieuwe functie die ervoor zorgt dat het programma de diskruimte efficiënter gebruikt. Deze functie heet "recycling" en verwijdert oudere backups om diskruimte vrij te maken. Er is een beperkte mogelijkheid tot het agenderen van reserverkopieën voor hen die dit doen op harde- of optische schijven; gebruikers die reservekopiën maken naar iDisk hebben deze mogelijkheid niet. Gebruikers kunnen er ook voor kiezen om de recycling uit te schakelen. Meer informatie over deze recycling is beschikbaar op Apple's website. De update is beschikbaar via Software Update en de Apple Support Downloads pagina. (Gratis, 6,73 MB)
Reacties - MobileMe Backup 3.2
We hebben de hele week gewerkt aan de bespreking van onze 20e verjaardag, maar toch hebben we een paar minuten gevonden om bij te blijven met het laatste nieuws over de iPad van Apple en van Sprint en uit Israel; te grijnzen om een snijdende strip van Tom Tomorrow en een niet echt gemeend voorstel hoe je vanuit een iPad zou kunnen printen; op te merken dat de scanner met de grappige naam Doxie verkrijgbaar is; en te juichen voor onze eigen Glenn Fleishman die zijn debuut heeft gemaakt in de Australische politiek (althans, geciteerd werd).
Door grote vraag tekort aan iPads, internationale introductie uitgesteld -- Apple heeft een bericht uitgebracht dat de onverwacht grote vraag naar de iPad in de Verenigde Staten (meer dan 500.000 exemplaren verkocht in de eerste week) en het grote aantal vooruitbestellingen van de iPad 3G nog een aantal weken voor een tekort van dit product zorgt. Bovendien stelt Apple de internationale lancering van de iPad een maand uit, tot eind mei. Vooruitbestellingen zullen vanaf 10 mei 2010 aangenomen worden. Het is een mengeling van goed en slecht nieuws: de iPad is waanzinnig populair, maar wel in die mate dat het moeilijk wordt er op korte termijn een te bemachtigen.
Sprint brengt iPad-tas voor draagbare 3G/4G-hotspot -- Sprint breidt zijn reclame voor zijn draagbare hotspot Overdrive, die 3G (EVDO) combineert met 4G (WiMax), uit naar iPad-bezitters als alternatief voor een 3G-iPad, door met een speciale tas te komen waar een iPad en de Overdrive samen in passen. Om de tas te bemachtigen moet je naar een Best Buy afreizen in een staat waarin de Clearwire-afdeling van Sprint, WiMax aanbiedt. De Overdrive kost $ 100 als je een contract van 2 jaar afsluit van $ 50-$ 60 per maand voor onbeperkt WiMax en maximaal 5 GB per maand aan diensten via 3G (300 MB buiten het 3G/4G-terrein van Sprint).
Tom Tomorrow over "Als het echte leven meer zou lijken op internet" -- De strip "This Modern World" van Tom Tomorrow richt zich op de vraag hoe het echte leven zou zijn als het meer zou lijken op het internet. Angstaanjagend grappig!
Israel verbiedt import van iPads -- Wat kan het je schelen dat de nieuwe iPad van Apple een paar weken langer niet te koop zal zijn buiten de Verenigde Staten. Volgens een artikel van de Associated Press heeft Israel elke import van het populaire tablet-toestel verboden en is het daarbij zelfs zo ver gegaan om ze bij aankomst in beslag te nemen van toeristen en geld te vragen voor elke dag dat het toestel bewaard wordt. Grenswachters zullen de iPad teruggeven als de eigenaar het land verlaat. Het Ministerie van Communicatie zegt dat de radiofrequenties die de iPad gebruikt niet stroken met de landelijke richtlijnen. Als je van plan bent om met je iPad op reis te gaan, overtuig je er dan van dat hij overal waar je komt welkom is!
Hoe af te drukken vanaf een iPad -- Een tien met een griffel voor Steve Cencula van ontwerpgroep FORM voor zijn niet echt serieuze foto van de snelste en eenvoudigste manier om vanaf een iPad te printen.
Cloud-gerichte scanner Doxie nu leverbaar -- Probeer je papierloos te leven of te werken, maar kun je niet de juiste scanner vinden? Denk eens over de draagbare, via USB gevoede, documenten-scanner Doxie van Apparent Corporation, waarvan we voor het eerst een voorvertoning zagen op de Macworld Expo. Het apparaat kost $ 129, is nu leverbaar, scant documenten op maximaal 600 dpi en kan ze versturen naar Google Docs, Flickr, Evernote, Scribd en veel andere web- en locale programma's. Doxie is op dit moment leverbaar in de Verenigde Staten, Canada, de E.U., Australië en Japan, en heeft Mac OS X 10.5 of later nodig.
Australische Breedbandminister haalt in toespraak TidBITS-redactielid aan -- In een recente toespraak haalde senator Stephen Conroy, de Australische minister voor breedband, communicatie en digitale economie, onze eigen Glenn Fleishman aan. Het citaat kwam uit een artikel dat Glenn schreef voor de nieuwssite PubliCola in Northwest. Glenn stelde dat de toepassing van elektriciteit in 1900 voor een doorbraak zorgde, net zoals breedband nu voor een doorbraak zorgt. Australië heeft ambitieuze plannen om de glasvezel- en draadloze infrastructuur te laten groeien tot bijna overal een hogesnelheidsverbinding kan worden gegarandeerd en 90 procent van de inwoners glasvezel tot aan huis zal hebben.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering