Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Een bron bij de iTunes-groep van Apple wees ons erop dat Apple serieuze plannen heeft om de extreem populaire maar zeer controversiële App Store te vernieuwen. De verandering die waarschijnlijk voor de meeste discussie zal zorgen in de iPhone OS ontwikkelaars- en gebruikersgemeenschap zal zijn dat er franchises komen waardoor iedereen die aan de criteria van Apple voldoet een eigen versie van de App Store kan draaien, maar de interessantste ontwikkeling vinden wij het plan van Apple om ook Macintosh-software te gaan accepteren.
De details zijn niet helemaal duidelijk, maar de regelmatige negatieve pers rondom het weigeren en verwijderen van apps heeft naar verluidt voor grote druk binnen Apple gezorgd. In plaats van de App Store open te stellen voor iedereen, zoals gangbaar is, heeft Apple gekozen om de tegengestelde richting in te slaan, met plannen om tienduizenden apps te verwijderen waar Steve Jobs, die de overvloed aan gebakken-lucht-apps niet heeft voorzien, aanstoot aan schijnt te hebben genomen. Om het bedrijf een grond te geven om zijn keuze te kunnen verdedigen om zo veel apps te verwijderen kwam Eddy Cue, baas van Apple iTunes, met het voorstel om franchises te geven op de App Store. Dit idee heeft hij ontleend aan de plannen voor de binnenkort te openen iBookstore (waarin Apple zichzelf niet als enige leverancier van boeken voor de iPad ziet). Zo zouden andere bedrijven hun eigen versies van de App Store kunnen draaien, en naar eigen inzicht apps kunnen accepteren.
Naar verluidt zouden franchisenemers aan bepaalde esthetische en snelheidscriteria van Apple moeten voldoen, en apps kunnen verkopen via ofwel bureaubladprogramma's zoals iTunes, ofwel iPhone OS-apps zoals de App Store-app. Franchisenemers zouden ook aansprakelijkheid moeten aanvaarden in het geval dat apps die zij verspreiden het netwerk van een telefoonmaatschappij overbelasten, of andere wijdverspreide schade aanrichten. Het doel is om franchisenemers ruimte te bieden om hun eigen acceptatiebeleid te vormen, terwijl de contracten toch zo in elkaar zitten dat kwaadaardige software uitgesloten wordt. Dit zal ongetwijfeld een vloedgolf opleveren van programma's voor volwassenen die door Apple geweigerd zijn, en franchisenemers zullen een kant-en-klare klantenkring vinden in de ontwikkelaars wier apps Apple van plan is te verwijderen uit de App Store. Franchisenemers zullen hun eigen royalty-afspraken mogen maken, maar Apple zal een royalty van 10 procent innen op alle verkopen.
App-ontwikkelaar James Thomson van TLA Systems oordeelde positief over de voorgestelde wijziging. "Met deze franchise-winkels kan ik eindelijk alle censuur weghalen uit PCalc". Thomson haalde vorig jaar het nieuws toen hij een versie van zijn wetenschappelijke rekenmachine uitbracht met stoutigheden-filter (zie "PCalc voorkomt iPhone-stoutigheden", 1 oktober 2009). Zijn andere iPhone-app, een mengeling van LOLcat en Twitter onder de naam Twitkitteh, zal misschien niet aan de nieuwe criteria van Apple voldoen, maar Thomson liet zich niet uit het veld slaan. "Hopelijk zal een andere winkel mij in staat stellen om mijn werkelijke visioen voor Twitkitteh waar te maken."
Interessanter naar onze mening is dat Apple ook van plan is om Macintosh-programma's te gaan accepteren voor de App Store. Ze zullen in de winkel een eigen hoekje krijgen, en ontwikkelaars kunnen ze uploaden en beheren via iTunes Connect, precies zoals ze dan nu doen met iPhone OS-apps. Ontwikkelaars zullen nog steeds zelf de prijs kunnen bepalen, en Apples standaard 70/30-afspraak zal gelden. Vanuit de gebruiker bezien zullen Mac-programma's gekocht, gedownload en geüpdatet kunnen worden via iTunes, precies zoals iPhone-apps.
John Gotow van St. Clair Software, makers van Default Folder X en HistoryHound, zei: "We vinden het fantastisch dat Apple ons betrekt bij de enorme klantenkring van de App Store. Als Mac-ontwikkelaars voelden we ons door alle opwinding over de iPhone en de iPad buitengesloten".
Ontwikkelaars blijven vrij om Mac-programma's rechtstreeks en via andere verkopers te verkopen, precies zoals ze nu al doen. Apple wordt dan gewoon een van de vele verkopers, zij het met een winkel op elke verkochte Macintosh. Volgens onze bron zal acceptatie voor de App Store lastig worden voor Mac-programma's, omdat Apple zeker wil zijn dat het alleen de beste programma's verkoopt. Apple gaat de lat in termen van interface-ontwerp en kwaliteitsbeheer wellicht een stuk hoger leggen dan veel ontwikkelaars aankunnen.
Gotow van St. Clair Software merkte op: "Ik vertrouw erop dat we aan hun criteria voor acceptatie zullen voldoen als we ons budget voor vormgeving opkrikken tot het niveau dat we hanteren voor ontwikkeling".
Niet alleen liggen er extra verkoopkansen, sommige onafhankelijke ontwikkelaars, waaronder Gotow, toonden ook hun interesse in het draaien van hun eigen versies van de App Store. "De mogelijkheid om een eigen app store te openen en alles te accepteren wat in onze ogen goede software is zal allerlei nieuwe kansen scheppen". De criteria om een App Store franchise te mogen openen zullen buiten het bereik van een individuele ontwikkelaar liggen, maar we verwachten dat sommige franchisenemers het mogelijk zullen maken om merkgerichte specialistische winkels op te zetten (wellicht zelf ingebed in een Mac-programma) waardoor een kleine ontwikkelaar producten van gelijkgestemde onafhankelijken zou kunnen doorverkopen.
Er werd niets gezegd over de iTunes Music Store, of de iBookstore die binnenkort opengaat, maar we hopen dat de mogelijkheid om franchise te nemen verder gaat dan de App Store. We zouden heel graag onze eigen online boekwinkel willen runnen met precies die titels die wij de moeite waard vinden. En we weten zeker dat er talloze sites zijn die hun grootmoeder zouden verkopen voor de kans om binnen te komen in de muziekverkoopwereld van iTunes. Maar Apple zou wel eens minder interesse kunnen hebben in het openstellen van die twee voor franchisenemers, omdat er al genoeg concurrentie is waardoor Apple niet bang hoeft te zijn voor kritiek op de omslachtigheid van het toelatingsbeleid.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Een van de populairste Macintosh-programma's aller tijden staat op het punt om te herrijzen wanneer Apple rond de Paasdagen de iPad begint te leveren. Eudora, het eerbiedwaardige email-programma dat Steve Dorner in 1988 ontwierp toen hij werkzaam was bij de universiteit van Urbana-Champaign, werd in 1992 overgenomen door Qualcomm. Qualcomm heeft Eudora tot 2006 onderhouden, en nu zal het exclusief voor de iPad als gratis app terugkomen. Een stagiair bij Qualcomm met de naam Paul O'Walty, die opruimwerk deed van het versiebeheersysteem van de Eudora-groep, ontdekte bij toeval de broncode van Eudora, en besloot deze naar iPhone OS te vertalen, om te kijken of hij het programma aan de praat zou kunnen krijgen op de iPad.
Qualcomm heeft volgens de berichten zijn fiat gegeven aan Eudora voor iPad, omdat O'Walty gebruikmaakt van de open-source-aspecten van Eudora's programmeercode en van het Mail-framework op de iPad. Hij had er zelf echter niet veel vertrouwen in dat Apple Eudora voor iPad zou goedkeuren, omdat het de functionaliteit overlapt van de Mail-app op de iPad. Eudora zal alleen te krijgen zijn voor iPad. Conversie naar de kleine schermen van iPhone en iPod touch was onpractisch.
Op basis van de bèta die O'Walty me heeft gestuurd, kan ik zeggen dat Eudora op de iPad zowel uiterlijk als qua werkwijze de klassieke versie van Eudora goed benadert, voor zover dit mogelijk is met de multitouch-interface van de iPad. Standaard Eudora-functies zoals het voorvertoningpaneel met inhoudconcentrator (om op elkaar aansluitende berichten zonder geciteerde tekst weer te geven) doen het goed op het iPad-scherm van 1024 bij 768 pixels, dat goed beschouwd een stuk groter is dan het gemiddelde scherm ten tijde van de ontwikkeling van Eudora in 1988. Verder werken de menu's Mailbox en Transfer zoals op de Mac-versie, waarmee je snel hi\'91rarchisch toegang tot mailboxes krijgt zonder schermruimte kwijt te zijn aan allerlei zijkolommen zoals bij andere Mac-emailprogramma's. Gelukkig is een van mijn favoriete Eudora-trucs - in een mailboxvenster Option-klikken op willekeurige metadata om berichten met diezelfde metadata te selecteren - ook beschikbaar als de iPad met een toetsenbord is uitgerust, in de vorm van het iPad Keyboard Dock of een Bluetooth-toetsenbord.
O'Walty erkent dat hij hier en daar heeft moeten snijden in de uit de vorige eeuw stammende broncode bij het naar de iPad overzetten van Eudora. Hoewel Eudora voor iPad werkt en er uitziet als het klassieke programma, schittert een deel van Eudora's traditionele - en door de makers zelf veelbejubelde - flexibiliteit door afwezigheid. Meest in het oog springend, hoewel de essentiële optie "Waste CPU cycles drawing trendy 3-D junk" (Verspil processorcycli met de weergave van hippe 3-D-troep) natuurlijk niet mag ontbreken (en als je die aankruist draait Eudora inderdaad trager op de iPad), zijn het grootste deel van Eudora's 1031 "x-eudora-settings"-instellingsopties nog niet vanuit de originele broncode overgezet. Toch betekent voor verstokte Eudora-gebruikers de komst van Eudora voor de iPad een welkom weerzien met een vertrouwde en zeer productieve omgeving op het nieuwe apparaat.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Tijdens elke telefonische aandeelhoudersvergadering laat Apple weten hoeveel geld het vrij ter beschikking heeft. En elk kwartaal wordt dat meer. Bij het afsluiten van de boeken over het eerste fiscale kwartaal van 2010, in januari, liet Apple weten dat de liquide middelen 39,8 miljard dollar in geld en waardepapieren bedroegen, 5,8 miljard meer dan in het kwartaal daarvoor (zie "Record-verkopen en -winsten voor Apple in KW1-2010," 25 januari 2010). Het ligt voor de hand dat de reserves nu meer dan 40 miljard bedragen, een immens bedrag, zelfs met de stijgende prijzen van vandaag.
Wat zou Apple met die 40 miljard dollar kunnen doen? Op dit moment lijkt Apple er tevreden mee om het achter de hand te houden als appeltje voor de dorst, en om zo af en toe voor een paar honderd miljoen een bedrijf over te nemen. Analisten hebben al opgemerkt dat Apple Sony of Adobe over zou kunnen nemen, maar dat lijkt ons geen serieuze optie: Apple wil Apple-producten maken, niet het soort dingen dat Sony of Adobe produceren. Apple zou ook een uitgever of mobiele telefoniebedrijf over kunnen nemen, maar het is leuker, én goedkoper, om ze tegen elkaar uit te spelen.
Als we onzinnige dingen gaan voorstellen die Apple met zijn 40 miljard dollar zou kunnen doen, kunnen wij ook nog wel wat verzinnen. Daarom: onze acht beste ideeën waar Apple zijn geld aan uit kan geven.
Ontwerp de CPU voor de volgende generatie Macs -- Apple schept er genoegen in om producenten van verbruiksartikelen tegen elkaar uit te spelen, maar Steve Jobs heeft er een hekel aan als hij van één enkel bedrijf afhankelijk is, zelfs als dat Intel is. Hij zou natuurlijk kunnen overwegen om met AMD in zee te gaan, maar wij denken dat Apple er verstandiger aan zou doen om de ervaring opgedaan met het ontwerp van de A4 processor voor de iPad te gebruiken om een nieuwe chip voor de Mac te ontwerpen. Volgens de New York Times kan het ontwerpen van een nieuwe chip voor een smartphone wel een miljard dollar kosten; een nieuwe CPU voor de Mac zal dan al snel een paar miljard dollar kosten. Zelfs als het twee keer zo veel zou zijn zou dat nog goedkoop zijn als Apple daarmee zijn onafhankelijkheid van Intel kan kopen.
Bouw meer gegevenscentra -- Apple lijkt tevreden te zijn met dienstverleners als Akamai of Limelight Networks voor het verzorgen van hun online informatiediensten. Toch investeert Apple ook in eigen gegevenscentra, waarschijnlijk om mee te liften op de hype van het 'cloud computing'. Een artikel in Data Center Knowledge suggereert dat het in aanbouw zijnde gegevenscentrum van Apple in North Carolina een slordige miljard dollar gaat kosten. Het ligt voor de hand dat Apple op andere plekken in de wereld ook zulke gegevenscentra zal willen bouwen, om overal cloud computing op een hoog niveau van dienstverlening aan te bieden. Een deel van die 40 miljard zal dan ook zeker gebruikt gaan worden om gegevenscentra in Europa, Azië, en elders te bouwen.
Ontwerp de iCar -- Je viel als een blok voor de iPod, was helemaal verliefd op de iPhone, en kunt niet wachten tot de iPad in de winkel ligt. Maar dat is allemaal nog niks vergeleken met de iCar. Wired becijferde in 2002 dat een grote autobouwer een slordige miljard dollar kwijt is aan het ontwikkelen en op de markt zetten van een nieuw model, en sinds die tijd zijn de kosten de pan uit gerezen. Apple heeft geld genoeg om de benodigde technici en ontwerpers in te huren, en zo zijn legendarische ontwerpstempel ook op de automobielindustrie te drukken. Het is nu 2010, en GMs AUTOnomy auto op brandstofcellen is nog in geen velden of wegen te bekennen, zoals in het artikel uit 2002 al voorspeld, maar de toekomst van GM hangt dan ook aan een zijden draadje. Apple daarentegen heeft de wind mee, én heeft het lef om alle boekenwijsheid overboord te zetten en te maken wat we eigelijk allemaal willen. Toch?
Neem Dell over -- Als het onverstandig zou zijn om Sony over te nemen, waarom dan wel Dell? Weet je nog dat Michael Dell in 1997 zei toen hem gevraagd werd wat er nodig was om Apple weer gezond te maken? Hij zei toen: "Sluiten, en het geld teruggeven aan de aandeelhouders." De beurswaarde van Dell[*] is niet meer dan 29 miljard dollar, dus Apple zou Dell makkelijk kunnen kopen en vervolgens opheffen, en dan hebben ze nog 11 miljard over om wat leuks mee te doen.
Verfraaiing -- Steve Jobs gelooft heilig in het effect van je werkomgeving op je creativiteit. En wat zou nou stimulerender kunnen zijn voor je creativiteit dan een werkomgeving waar de duurste schilderijen ter wereld in levenden lijve te zien zijn? Hij zal zijn Reality Distortion Field wel op 11 moeten zetten om de huidige eigenaars over te halen hun bezit te verkopen, maar dan kan Apple voor een magere 3 miljard dollar zijn gebouwen tooien met Pollack, de Kooning, Klimt, van Gogh, Renoir, Picasso, en vele andere meesters.
Groter dan Bill Gates -- De rivaliteit tussen Apple en Microsoft is natuurlijk ook de rivaliteit tussen Steve Jobs en Bill Gates. Dat veranderde echter toen Bill Gates terugtrad als president-directeur van Microsoft om zich te gaan wijden aan de goede doelen van de Bill & Melinda Gates stichting. De beurswaarde van Apple is vrijwel gelijk aan die van Microsoft. Heeft Steve nog wel de drive om nieuwere en betere iProducten te maken als Apple eenmaal Microsoft voorbijstreeft? Zo niet, dan zou Apple de wereld een stukje beter kunnen maken door die 40 miljard in de Steve Jobs stichting te storten, zo'n 6 miljard meer dan de 33,5 miljard dollar van de Bill & Melinda Gates stichting. Stel je toch eens voor hoe veel beter de wereld er uit zou zien als die twee stichtingen elkaar zouden gaan beconcurreren op de liefdadigheidsmarkt!
Koop een half eiland -- Een basisprincipe van handel drijven is 'goedkoop inkopen, duur verkopen', en niets is op dit moment goedkoper dan Haïti, na de recente aardbeving. De gehele infrastructuur moet opnieuw opgebouwd worden. Dit valt ruim binnen Apples budget. Maar het hoeft niet uitsluitend om liefdadigheid te gaan. Als Apple Haïti bezit zou het in één klap verlost kunnen zijn van zijn Chinese toeleveranciers. Goed, Apple zou een chipfabriek moeten bouwen (3 miljard) en wat productiefaciliteiten (nog een paar miljard), maar voorlopig zijn de arbeidskrachten er goedkoop. Met nog eens anderhalf miljard zou Apple er ook nog een stadion van internationale allure neer kunnen zetten, en, hoewel misschien niet heel verstandig in een aardbevingsgebied, de hoogste wolkenkrabber ter wereld voor nog eens twee miljard.
Doe eens gek, zoek de ruimte -- Het kost een slordige 1.7 miljard dollar om een Space Shuttle te bouwen, en hoewel de bouwkosten van het International Space Station het budget van Apple ruimschoots te boven gaan (waarmee het waarschijnlijk het duurste object ooit is), is het helemaal niet ondenkbaar dat de landen die deelnemen in het ISS het voor twintig of dertig miljard van de hand zouden willen doen. Steve Jobs' gezondheidsproblemen zullen er met het stijgen van de jaren niet minder om worden. Reden te meer om snel een bedrijfs-Space Shuttle en een ruimtekuuroord aan te schaffen, voor de heilzame werking van een zwaartekrachtloze omgeving. Apple kan het opbrengen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
De iPhone, iPod touch, en (elk moment nu) de iPad zijn gewilde objecten, hetgeen ze aantrekkelijk maakt voor dieven. En hoewel Apple de beveiliging de laatste jaren steeds verder heeft opgekrikt (zie "iPhone 3GS biedt professionele beveiliging voor iedereen ", 27 juli 2009) en handige functies heeft geïntroduceerd om diefstal of verlies van apparatuur het hoofd te bieden (zie "Vind je verdwaalde iPhone of iPod touch terug met iPhone OS 3.0", 17 juni 2009 en "Zoek mijn iPhone gebruiken op een iPhone", 30 september 2009) blijft een van de zwakheden de in te stellen viercijferige code die het thuisscherm ontsluit. Hoewel vier cijfers 9.999 mogelijke combinaties oplevert is dat een peulenschil voor een kraakprogramma. Bovendien gebruiken de meeste mensen dezelfde vier cijfers als voor hun credit cards, waardoor je kwetsbaarder wordt, mocht de code gekraakt worden.
Als antwoord hierop komt Apple nu met een listig alternatief. Hoewel de viercijferige code als standaard gehandhaafd blijft, belooft de nieuwe Find My Locker-functie van MobileMe een extra beveiligingslaag die je makkelijker kan onthouden. Als de dienst geactiveerd wordt (op het apparaat en via de Instellingenpagina op <https://secure.me.com/locker>, zoekt Apple in een aparte database waarin de zescijferige combinatie staat van het kluisje dat je op school gebruikte. Een nieuwe interface toont dan zes cijferschuiven, net als bij het instellen van de tijd in Agenda en Klok in iPhone OS.
De eerste keer dat je je opgeeft kan je kiezen tussen de kluizen uit je brugklas of van daarna. Voor gebruikers die meer veiligheid willen is er de mogelijkheid van een subcategorie "gymkluis" voor ieder schooljaar en voor de echte beveiligingsliefhebbers kan iedere schijf zo worden ingesteld dat een cijfer alleen werkt als er de juiste kant op wordt gedraaid, zoals dat ook bij draaisloten werkt, die je afwisselend links- en rechtsom moet draaien.
Aanvankelijk waren wij op zijn zachtst gezegd nogal sceptisch toen Apple ons deze nieuwe functie liet zien. TidBITS-beveiligingsredacteur Rich Mogull wist ons echter te vertellen: "Inderdaad, zeg! Dit is dezelfde combinatie die ik gebruikt heb voor mijn gymkluis in groep 8!" Andere redactieleden hadden ook geen enkel probleem met het zich herinneren van oude combinaties die jaren geleden tijdens de vormende jaren door het vele gebruik in het geheugen gegrift zijn. Jeff Carlson kon zijn gymkluiscombinatie zelfs nog terugvoeren op de herinnering aan de dag dat een ander kind hem na het basketball probeerde in elkaar te slaan.
TidBITS-uitgever Adam Engst was wat minder enthousiast. HIj zegt nog steeds dezelfde combinatie te gebruiken uit de brugklas als hij gaat joggen. "Het is één vijfde van mijn IQ, de helft van mijn Europese schoenmaat en de naam van mijn eerste kat in ROT13 teruggebracht naar cijfers en dan bij elkaar opgeteld," zei hij, "en ik vind het niet zo geslaagd dat Apple mijn combinatie kent".
Apple heeft nog geen antwoord gegeven op onze steeds scherpere vragen waar ze de gegevens vandaan halen en hoe deze zo specifiek op de gebruiker gericht kan zijn. Toen we bleven aandringen reageerde de woordvoerder dat we dit soort vragen beter niet hardop konden stellen. Apple wilde echter wel bevestigen dat combinaties voor gebruikers die nog niet in de brugklas zitten, overeen zullen komen met die van de kluizen die ze krijgen toegewezen als ze ouder worden.
[Het slot-icoon valt onder de Creative Commons licentie:Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Om critici die vinden dat de iPad slechts een grote iPod touch is het zwijgen op te leggen, brengt Apple vandaag een nieuw apparaat uit dat "big iPod touch" heet, met modellen die vanaf vandaag vooruitbesteld kunnen worden. De keuze is tussen 8 GB, 32 GB of 64 GB die respectievelijk $ 399, $ 499 en $ 599 zullen kosten.
Applewoordvoerder Alice Smalls zei: "Vanaf dat we de iPad in januari aankondigden, hebben critici hem verward met een grote iPod touch, maar niets is minder waar. Dus om onze mobiele productlijn aan te vullen en deze verwarring weg te nemen, brengen we een echte big iPod touch uit. Wij bij Apple nemen de reacties van onze klanten uiterst serieus, en door de reacties op onze aankondiging van de iPad realiseerden we dat er een duidelijke vraag bestond naar een grotere iPod. Je kunt big iPod touch kan vandaag al vooruitbestellen".
De nieuwe iPod touch heeft dezelfde afmetingen als de iPad, maar gebruikt de processor, het geheugen en het besturingssysteem van de huidige iPod touch. Het zal alle compatibele iPhone OS-applicaties kunnen draaien, opgeschaald naar de grotere schermafmetingen, maar zal niet compatibel zijn met iPad-specifieke applicaties. De behuizing van big iPod touch is net als bij de oorspronkelijke iPod touch van composiet-plastic, in tegenstelling tot de aluminium constructie van de iPad.
Smalls vertelde ons: "Het opwindendste aspect van deze aankondiging is dat we in staat waren om het product in recordtijd op de markt te brengen dankzij eigen gereedschappen die onder OS X op krachtige Mac Pro's draaien". Volgens bronnen konden de Apple-ingenieurs het product snel ontwerpen door hun ontwerptekeningen in Apples interne computergestuurde ontwerp(CAD)-software [Computer Aided Design - nvdv] te laden en op Command + te drukken totdat de schema's groot genoeg waren, een eigenschap die in het geheel niet beschikbaar is in CAD-pakketten voor Windows.
Als gevolg van dit ontwerpproces blijft de schermresolutie 480 bij 320 pixels, maar is elke pixel groter geworden om de grotere, werkelijke schermafmetingen te kunnen vullen. De originele iPod touch gebruikt een scherm van 3,5 inch [8,9 cm] diagonaal, terwijl big iPod touch het 9,7 inch [24,6 cm]-scherm van de iPad heeft. Een ander gevolg is dat de aansluiting voor de hoofdtelefoon zo groot is geworden dat daar de grotere RCA-stekkers van 1/4 inch (6 mm) in passen in plaats van de gangbare mini-stereostekkers. Hierdoor kunnen klanten, zonder dat ze speciale adapters nodig hebben, hoogwaardige audiofielen-hoofdtelefoons gebruiken. Maar daar staat tegenover dat voor de standaard oordoppen van Apple een adapter van 1/4 inch naar mini-stereo nodig is. Die adapter is in de Apple Store te koop voor $ 22.
In een persbericht stelde Apple-CEO Steve Jobs: "Een van de voordelen van dit absoluut speciale schermontwerp is dat iPod touch-applicaties direct op dit apparaat draaien zonder dat de beelden opgeschaald moeten worden of van zwarte randen voorzien worden. Wanneer je het apparaat op de juiste afstand houdt, vloeien de beelden wonderbaarlijk samen voor een mega-ervaring". De 55-jarige Jobs zegt dat dankzij de schermafmetingen en -resolutie big iPod touch zich duidelijk onderscheidt van de iPad en het gat in de markt vult voor apparaten met grotere pixels, waar babyboomers beter op kunnen zien.
Acteur, auteur, en incidenteel technologie-columnist Stephen Fry zei: "Mijn uitgever zal het mij kwalijk nemen dat ik voyeuristisch zit te staren in plaats van vlot te vingertikken aan mijn boek, maar ik zeg dat wij van de snel verouderende generatie van big iPod touch een grote hit voor Apple zullen maken. Ik heb bewondering voor elk apparaat dat ik kan gebruiken zonder op expeditie door mijn flat te gaan om de recentste plek te ontdekken waar mijn leesbril zich schuilhoudt".
Een branche-analist was het hiermee eens. "Dit is weer een meesterzet van Apple: de iPad-critici meteen het zwijgen opleggen, een pas gevormd gat in hun productlijn vullen, en een behoorlijk welvarend bevolkingssegment aanspreken in één handeling". Analisten op Wall Street schatten dat er meer dan anderhalf miljoen apparaten vooruitbesteld zullen worden in de eerste week.
Niet alle reacties in de Apple-wereld waren positief. Brancheanalist en regelmatig aangehaalde Apple-scepticus Rod Benderleaf blogde op Tumblr: "Net als de iMac, iPod en iPhone die hem voorgingen heeft big iPod touch niets origineels en zal hij jammerlijk falen. Zonder een camera, usb-poort of fysiek toetsenbord kan het absoluut niet de concurrentie aan met de aankomende Big Zune van Microsoft of een Linux-netbook".
Een verwante ontwikkeling is het bewijs dat Apple-geruchtensites brengen over andere nieuwe producten in Apples pijplijn. De nieuwste versie van iTunes heeft een verborgen symbool voor een "big iPhone" die dezelfde afmetingen heeft als big iPod touch. Bronnen van geruchtensites hebben ook verwijzingen gevonden naar een "iMac mini", compleet met een piepkleine muis en toetsenbord, en een "big Mac mini" die de maten van de XServe heeft, maar die naar verluidt een "speciale saus" gebruikt voor minder stroomverbruik en minder warmteproductie.
"Als deze geruchten waar zijn, en alle informatie wijst erop dat ze dat zijn, is Apples strategie gewoonweg briljant!", zei iemand onder een pseudoniem op AppleInsider. "Door hun productlijn te vervolledigen met nieuwe grootte-opties zal Apple de markt voor Applekritiek compleet vernietigen. Deze producten zullen misschien niet goed verkopen, maar ze zullen diegenen die aan Apple twijfelen flink frustreren. Persoonlijk hoop ik op een big iPhone, omdat ik grote handen heb en ik het liefst slobberbroeken met grote zakken draag".
Apple weigerde zoals gebruikelijk iets te zeggen over de geruchten, andere mogelijke producten, of zelfs of het bedrijf vandaag geopend is.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Door Glenn Fleishman
Het is TidBITS ter ore gekomen dat Xcode 4.0, de op handen zijnde nieuwe versie van Apples programmeeromgeving voor de Mac en voor iPhone-apps, geheel in het teken staat van 'groen programmeren'.
Groen programmeren is een verzamelbegrip voor een aantal technieken, procedures en processorinstructies, en codebibliotheken die gezamenlijk leiden tot vermindering van het energieverbruik en warmteontwikkeling in computers en draagbare apparaten.
Snellere computers verbruiken per definitie meer energie. Intel, IBM, AMD en andere chipmakers zijn overgestapt op multi-core technologieën om zodoende computers sneller te maken en tegelijkertijd de toename in energieverbruik binnen de perken te houden, maar dat is niet voldoende.
Daarnaast zorgt de groei van web-toepassingen die op servers draaien en van het zogeheten 'cloud computing' (waarbij de computer van een eindgebruiker een groot deel van het zware rekenwerk van een toepassing uitbesteedt aan servers buiten het lokale netwerk) ervoor dat, ook al worden bureaucomputers steeds efficiënter, we steeds meer rekenkracht en energieverbruik elders neerleggen.
Maar met groen programmeren kunnen we een deel van dat probleem oplossen. De huidige generatie chips en andere computeronderdelen zijn weliswaar al voorzien van energiebesparende eigenschappen, maar met groen programmeren valt nog veel meer winst te halen.
Xcode heeft een codebibliotheek waarmee programmeurs het moment van de dag en week, de momentane netwerkactiviteit, de tiksnelheid van de gebruiker, de omgevingstemperatuur en de actuele energieprijs kunnen bepalen, waaruit dan een score berekend wordt.
Op grond van die score kan een programmeur ervoor kiezen om zware berekeningen achterwege te laten, 3D-afbeeldingen van lagere resolutie te genereren, af te zien van intensieve beeldanimaties (zoals rotaties en inversies), of genoegen te nemen met minder nauwkeurige benaderingen voor ingewikkelde berekeningen. Zo is het bijvoorbeeld voor niet-wetenschappelijke toepassingen voldoende om pi met maar vier cijfers achter de komma te benaderen.
Groen programmeren zal ook toegepast worden in het hart van Mac OS X, de kernel, en programmeurs zullen er rekening mee moeten houden dat hun code moet kunnen interageren met de toekomstige energiebeheersdaemons in die kernel, als ze niet genoeg hebben aan de standaard-opties.
Zo kan het voorkomen dat bijvoorbeeld om 3 uur 's middags op een doordeweekse zomerdag, als de prijs voor energie op de kortetermijnmarkt voor electriciteit op zijn hoogst is, een programma een verzoek voor capaciteit doet uitgaan naar de OS X-kernel, en daarover met die daemons moet onderhandelen.
Deze interactie zal leiden tot een koehandel om processorcapaciteit, en het is dan ook heel wel denkbaar dat een programmeur ervoor zal kiezen om zijn gebruiker te laten weten dat "het goedkoper is om dat fotobewerkingsproject pas om 11 uur vanavond af te maken", of "Kun je deze 3D-bewerking niet straks doen? Dat scheelt je twee euro aan electriciteitskosten".
Verder kan het gebeuren dat een programma de gebruiker vraagt om vergelijkingen zelf op te lossen, met het advies om dat bij voorkeur op een rekenmachine op zonnecellen te doen, om warmteontwikkeling in de CPU en grafische co-processor te vermijden. Deze optie kan ook gebruikt worden (via een nieuwe optie in Parental Controls) om kinderen te stimuleren bij de ontwikkeling van hun rekenvaardigheden. Een fout antwoord kan dan bijvoorbeeld een computercrash tot gevolg hebben, zodat ze ook wat leren over de gevolgen van slordig werken.
De winst van dit soort strategieën zal bij thuisgebruik niet bijzonder groot zijn, maar in bedrijven en gegevenscentra, waar honderden tot honderdduizenden computers tegelijk staan de draaien, kan een afname in energieverbruik en belasting van de airconditioning tot miljoenenbesparingen leiden. Verder kan het werk opleveren voor duizenden wiskundigen die nu werkeloos zijn. Zij zouden ingezet kunnen worden als 'vliegende rekenkeeps' op de werkvloer van grote bedrijven, zoals call centers, waar ze de antwoorden van werknemers met slechte rekenvaardigheden kunnen controleren voordat ze die invoeren. Wat meer sociaal vaardige wiskundigen zouden zelfs cursussen rekenvaardigheid kunnen geven zodat werknemers zelf hun door 'groene programma's' voorgelegde problemen kunnen oplossen.
Ook in netwerkomgevingen kan groen programmeren tot besparingen leiden. Zo kan bijvoorbeeld een Xserve zijn energieverbuiksdaemons, afhankelijk van zijn positie in een server-rack en de staat van de overige apparatuur in de omgeving, laten weten dat hij "wat oververhit is", zodat andere Xserves in de omgeving zijn taken mopperend kunnen overnemen, terwijl hij het wat rustiger aan doet.
Eindgebruikers zullen van dit alles weinig merken. Mogelijk duurt het wat langer om een document te openen, en je FPS-game kan er wat minder gelikt uitzien of wat trager reageren. Maar dat is de besparing van een mud kolen wel waard, toch? Komen die staartdelingen toch nog van pas.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
