Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Apples laatste belangrijke update van het professionele programma voor fotobewerking Aperture is al bijna twee jaar geleden, zo lang dat velen zich af begonnen te vragen of het programma in de koelkast was gezet. Met de komst van Aperture 3, met meer dan 200 nieuwe functies, is vorige week duidelijk geworden dat Apple deze krachtige software voor fotobeheer en -bewerking niet is vergeten.
Veel van Apertures nieuwe eigenschappen zijn afgeleid van iPhoto '09 en vervolgens uitgebreid, waardoor amateurfotografen die hun foto's op een hoger plan willen brengen, gemakkelijk met het programma overweg zullen kunnen. Van deze transplantaties is ondersteuning voor Gezichten en Plaatsen het gemakkelijkst te herkennen. Net zoals in iPhoto '09, maakt gezichten in Aperture het mogelijk om op basis van gezichtskenmerken familie en vrienden te herkennen en labelen. Gezichten is daarnaast in Aperture 3 wat bijgesteld, zo kun je nu aangeven tot welke Gebeurtenissen Aperture zich moet beperken bij het zoeken naar gezichten (om te voorkomen dat je hele bibliotheek wordt gescand). Een nieuwe weergavemodus "Niet-benoemde gezichten" laat alle niet herkende gezichten in één keer zien (in iPhoto '09 kan dit via een slim album).
Met Plaatsen kun je in Aperture, net zoals in iPhoto '09, foto's sorteren en labelen naar de plaats waar ze zijn genomen. Camera's met geotagging voorzien foto's automatisch van locatie-informatie, maar ondersteunt jouw camera (zoals de meeste) dit niet, dan zijn er verscheidene manieren om foto's of groepen foto's toch te voorzien van een label: door iPhoto's lokatie-database te doorzoeken, door afbeeldingen naar een interactieve kaart te slepen, of door apart GPX-bestanden van een GPS-apparaat te importeren en je foto's te koppelen aan de GPS-gegevens.
Aperture heeft als derde belangrijke uitbreiding Penselen, gericht op een hogere trap van verfijning op het gebied van fotobewerking. Met Penselen kan de gebruiker filters en effecten op specifieke delen van een foto toepassen, in plaats van op de gehele afbeelding. Met vijftien snelpenselen kun je snel de meest voorkomende correcties maken, zoals lichter of donkerder maken, egaliseren, details versterken, of kleurverzadiging verminderen. De randdetectieoptie vergemakkelijkt bewerkingen van kleine gebieden door je penseelstroken niet over te laten vloeien naar naastgelegen oppervlaktes. Verder kunnen penseelstreken elk afzonderlijk in- en uitgeschakeld worden, zodat je bewerkingen non-destructief zijn en je zorgeloos kunt experimenteren.
Naast deze belangrijke functies is Aperture 3 ook uitgebreid met de mogelijkheid tot het opslaan van vooraf gedefinieerde wijzigingspresets (reeksen bewerkingen of penseelstreken die in één keer op afbeeldingen toegepast kunnen worden), verbeteringen in het beheer van de bibliotheek, en ondersteuning voor 64-bit-modus in Snow Leopard. Ook verbeterd zijn de opties voor diavoorstellingen (met HD-ondersteuning), modi voor schermvullend bewerken en vertonen, en opties voor exporteren naar MobileMe, Facebook en Twitter. De Aperture-bibliotheek kan nu naast foto's ook video-bestanden opslaan, waarmee je ook kunt werken.
(Kort na de release van Aperture 3 bracht Apple de Aperture SlideShow Support Update 1.0 uit, die een probleem oplost met het in Aperture 3-diavoorstellingen afspelen van videofragmenten onder Snow Leopard. De update van 62,33 MB is gratis en te krijgen via Software Update of de Apple Support Downloads-pagina.)
Aperture 3 is nu te koop, met als minimum systeemvereisten Mac OS X 10.5.8 op een Intel-Mac, en kost nieuw $ 199 of $ 99 als upgrade van een eerdere versie. Op Apple's website is ook een 30-daagse proefversie te krijgen (rechtsboven in de hoofdpagina over Aperture zie je een knop "Free Trial").
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Ik geef het toe, ik was de introductie door Google van Google Buzz, vorige week, niet waard. De dienst, zoals hij werd uitgelegd en gedemonstreerd, wekte de indruk dat Google ons iets aan wilde praten dat veel van ons al hebben. De Google-hamer was op zoek naar iets om op te slaan, maar we hebben al prima hamers en voldoende spijkers.
Buzz lijkt nog het meest op commentaarlijnen in Facebook. Verstuur een gedachte, een koppeling of een foto, en je vrienden reageren of ze laten weten dat ze de lijn "leuk" vinden. Buzz heeft ook de asymmetrie van Twitter: je kunt mensen volgen en los daarvan kunnen mensen jou volgen. Dit in contrast met de symmetrische relaties in Facebook, waar mensen zich gelijktijdig bij elkaars groep aansluiten.
Het idee achter Buzz is om sociale netwerken te maken binnen je Google-universum, met Gmail als knooppunt. Google rolt Buzz geleidelijk uit en het dook bij mijn Gmail-login een dag na de introductie op.
De hamer van Google heeft in de eerste dagen van zijn bestaan een hoop spijkers kromgeslagen, door persoonlijke informatie openbaar te maken en veel gebruikers te frustreren. Google hamert nu zachter en probeert die spijkers weer recht te slaan, terwijl het terugkeert van zijn naïeve eerste pogingen om een exponentieel netwerkeffect te veroorzaken.
Intieme informatie delen -- Toen ik Buzz begon te gebruiken, werd ik niet automatisch in verbinding gebracht met mijn contactpersonen, noch kreeg ik de gelegenheid om dat te doen. Maar mijn ervaring is een uitzondering. Bij de meeste mensen waren de chat- en e-mailpartners met wie ze het vaakst contact hadden ingesteld als deel van hun sociale netwerk in Buzz. Huiveringwekkend genoeg gebeurde dit in op zijn minst enkele gevallen zonder dat de Gmail-gebruikers Buzz activeerden.
Dit was zeer gevaarlijk, want niet alleen ziet jouw automatisch gegenereerde sociale web iedereen met wie je regelmatig contact hebt (of dat nou gepast is of niet), maar door een privacy-instelling in de diepte van een profiel-functie kon iedereen ook jouw lijst van contactpersonen zien. Voor wie Buzz niet gebruikten of (zoals ik) zich niet bewust waren van deze instelling betekende dit dat persoonlijke en soms (in landen met een onderdrukkend regime) dodelijke informatie algemeen zichtbaar kon zijn zonder dat de gebruiker dat wist.
Rond zondag was Google volledig van dit pad teruggekeerd. Nieuwe Buzz-gebruikers krijgen een lijst te zien van personen met wie ze regelmatig contact hebben, met naast elk een aankruisvak. Je moet de kruisjes weghalen om bepaalde contactpersonen te schrappen, en daarna op "Follow Selected People" klikken om Buzz te activeren. Je kunt ook op Turn Off Buzz klikken om de functie in Gmail uit te schakelen.
Op dit moment is het nog een heel gedoe om Buzz uit te zetten, maar Google zegt dat het dit zal verbeteren door een aparte tab voor Buzz toe te voegen aan de instellingen in Gmail. Als je klikt op "Turn Off Buzz" (een kleine koppeling onderaan de Gmail-pagina) bereik je alleen dat de Buzz-koppeling niet meer wordt getoond. Mensen kunnen je dan nog steeds volgen, of zien wie jij volgt. De Electronic Frontier Foundation raadt aan om eigenlijk nooit een Google-profiel te maken of om het de status van persoonlijk te geven . Dat werkt via een aantal stappen die in Gmail verre van duidelijk zijn.
Google was te gretig om zijn netwerk van onderling verbonden gebruikers snel te bouwen en had privacy-experts en mensen met boerenverstand van buiten het bedrijf moeten raadplegen.
De Buzzreis beginnen -- Als de privacy-blunders van Google je niet afschrikken kun je Buzz aanzetten wanneer Google deze functie beschikbaar maakt bij je account. Het bedrijf verspreidt de functie in golven. Als de functie er is zul je de eerstvolgende keer dat je inlogt in Gmail informatie te zien krijgen met uitleg hoe je verder moet gaan.
Als je alles hebt ingesteld verschijnt er een nieuwe Buzz-koppeling onder de Inbox-koppeling in de linker navigatiekolom. Toen ik er op klikte zag ik een grotendeels leeg scherm met de uitnodiging om te beginnen, maar dit kan veranderd zijn.
Toen ik eenmaal met enkele andere mensen verbonden was, van wie de meesten aan het ronddolen waren om te proberen uit te vissen of Buzz de moeite waard is, startte ik enkele "buzzen". Dat zijn gewoon afzonderlijke discussies, goed vergelijkbaar met discussies via e-mail.
Je kunt vanuit de buitenwereld Flickr en Twitter erbij betrekken en vanuit het Googleversum Picasa en Google Reader. Telkens als je een foto stuurt naar Flickr of Picasa, je Twitter-status bijwerkt, of een koppeling toevoegt aan een openbaar deel in Reader komt er een Buzz bij. (Google Buzz deelt niet langer automatisch je openbare Picasa- en Reader-onderdelen. In sommige gevallen wisten mensen niet dat deze onderdelen openbaar waren, omdat ze beveiligd waren door ondoorzichtigheid: als je niet het Gmail-adres van iemand wist kreeg je zijn of haar "openbare" informatie niet te zien.)
Overigens, zoals een collega via Twitter opmerkte, "Als ik je "buzz" op Google, en je volg via Twitter, dan zie ik alles wat je online zet twee keer, toch? Ik vind je berichten wel interessant, maar ook weer niet zó interessant". En zo is het! [Dit gebeurt nu al met Twitter en Facebook, als je mensen als ik volgt, mensen die hun Facebook pagina automatisch aan hun Twitter berichten hebben gekoppeld. Daarom is het zo belangrijk om te zorgen voor asymmetrie in sociale netwerktoepassingen. -Adam]
Buzz kent een duidelijk andere aanpak dan Twitter en Facebook. Tot nu toe werkt Buzz via één website, en kent het geen API voor programma-ontwikkelaars; het fungeert als één van de onderdelen van het nog steeds uitdijende universum van Gmail mogelijkheden, zoals Google Chat.
Twitter en Facebook daarentegen zijn geheel zelfstandig en hebben hun eigen websites, maar kunnen ook via aparte programma's op desktop computers en smartphones benaderd worden; bovendien stellen de inlogsystemen van Twitter en Facebook je in staat om je identiteit te waarborgen onafhankelijk van de wijze van benaderen van de dienst. Zo kun je te allen tijde bijdragen leveren.
Buzz derop of Buzz deronder -- Het is nog te vroeg om te bepalen of Buzz als een nachtkaars uitgaat of de volgende hit wordt. Op dit moment kan ik maar één reden bedenken om het te gebruiken: om buiten Facebook om een privé of openbare conversatie te voeren. Voorwaarde daarbij is wel dat alle participanten een Gmail-account hebben.
Maar de missers van Google met de privacy van Buzz hebben er wel toe geleid dat ik mijn Google-profiel heb gewijzigd, waarbij ik een fors aantal kenmerken van mijn identiteit op "niet openbaar" heb gezet, al mijn volgers en gevolgden heb verwijderd, en waarbij ik Buzz gedeactiveerd heb.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Hulu is het voorbeeld van wat er mis is met Safari op de iPhone. Hulu is een online-video dienst van de grote TV zenders, waarop je nieuwe en oude televisieprogramma's en films kunt kijken, met reclameboodschappen die je niet uit kunt zetten. Het vereist Adobe Flash.
Een van de belangrijkste discussies over het marktpotentieel en bruikbaarheid van de iPad sinds deze werd aangekondigd (zie "En toen was er de iPad", 27 januari 2010) is het ontbreken van Flash ondersteuning. John Gruber heeft vóór de aankondiging al uitgelegd waarom Apple Flash niet gaat ondersteunen.
Flash heeft veel mogelijkheden, en wordt over de hele wereld gebruikt voor allerlei interactieve spelletjes, multimedia projecten, en bijzondere doeleinden, om maar niet te spreken van verschrikkelijke restaurantswebsites.
Maar veruit de belangrijkste gebruik van Flash in webpagina's is het afspelen van video's, video's die voor het overgrote deel al in H.264 (onderdeel van de MPEG4 set standaarden), gecodeerd zijn, dat Apple ook gebruikt voor vrijwel al hun audio en video.
In YouTube bijvoorbeeld is Flash niet meer dan een vehikel voor H.264-video. YouTube heeft een proefproject waarbij H.264-video afgespeeld kan worden met behulp van de nog in ontwikkeling zijnde HTML5-weergavestandaard. YouTube-gebruikers bekijken elke maand meer dan 12 miljard filmpjes; dat is ongeveer 40 procent van alle filmpjes die online bekeken worden in de Verenigde Staten. (HTML5 schrijft geen vast videoformaat voor en zal dat hoogstwaarschijnlijk nooit doen; het patent op H.264, de gebruikskosten en licentieoverwegingen maken dat het nooit gebruikt zal worden in programma's als Firefox en Chrome, waarvan de broncode per definitie openbaar is.)
Maar Hulu is een grensgeval: de website heeft een vehikel nodig, ook al is alles wat het doet video's vertonen. YouTube kan reclame met JavaScript over een filmpje heen projecteren in om het even welke browser die gebruikt wordt om naar dat filmpje te kijken, maar Hulu is direct afhankelijk van commerciële inkomsten. De speciale Flash-speler van Hulu maakt het onmogelijk om advertenties over te slaan; met een normale videospeler zou je er eenvoudig overheen kunnen zappen, tenzij een TV programma of film in stukken geknipt wordt die alleen maar in een vaste volgorde bekeken kunnen worden. Dat zou echter onhandig zijn en het gebruik zeker niet bevorderen.
Het mag geen verbazing wekken dat Hulu overweegt om een app speciaal voor de iPad te ontwikkelen. TechCrunch publiceerde een "gerucht… van een welingelicht persoon uit de industrie", dat weliswaar zeer voorbarig is, maar aan de andere kant ook erg voor de hand liggend. Hulu kan er niet omheen om op elk belangrijk platform aanwezig te zijn.
Hulu is op dit moment verantwoordelijk voor slechts 3 procent van alle online video in de Verenigde Staten, net iets meer dan een miljard filmpjes in december 2009, maar het is veruit de grootste website met legale online televisieprogramma's. Andere websites van TV zenders, zoals Fox, Viacom en Turner Networks hebben stuk voor stuk nog geen derde van Hulu's aandeel.
Het lijkt me onwaarschijnlijk dat Hulu partij zal kiezen in een technologisch conflict, te meer daar Flash niet meer is dan een manier om video beschikbaar te maken en zeker geen evangelie. De recente wijzigingen in AT&T's beleid met betrekking tot programma's die gebruik maken van hun 3G-netwerk bieden ook mogelijkheden voor Hulu. Het huidige standpunt van AT&T is dat apps video over 3G mogen transporteren, zo lang ze zich aan de nieuwe regels houden. Sling Media was het eerste bedrijf dat toestemming heeft gekregen om volgens de nieuwe regels te werken; Hulu zou wel eens het volgende kunnen zijn.
Volgens comScore kijkt de gemiddelde Hulu-gebruiker ongeveer 23 filmpjes per maand; een iPhone app zou dat gemiddelde wel eens fors op kunnen schroeven. Ik vraag me af of Hulu een eventuele app alleen voor de iPad zou ontwikkelen (bijvoorbeeld vanwege de eisen aan verwerkingscapaciteit), gegeven het feit dat er in de Verenigde Staten tientallen miljoenen iPhone en iPod touch gebruikers zijn die maar wat graag mee zouden doen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
In tegenstelling tot de andere grote Mac softwareontwikkelaars die afwezig waren op de Macworld 2010 Conference en Expo, had Microsoft wel gewoon een stand op de beursvloer en vertelde ons over hun plannen voor Microsoft Office for Mac 2011, dat voor eind 2010 in de planning staat.
Microsoft heeft een andere manier van software uitbrengen dan de meeste van de concurrenten waar wij Mac-gebruikers op letten. Aan de ene kant is er Google die grote veranderingen aan hun web- en dekstop-programmatuur nauwelijks van te voren meldt, zonder keus, zonder poeha en met minimale documentatie. Google Buzz, een Twitter-achtige berichtenfunctie die aan Gmail is gekoppeld, is daar een recent voorbeeld van (zie "Het gonst rondom Google Buzz", 14 februari 2010).
In het midden zit Apple, die gebruikers een keuze biedt of ze een update wel of niet installeren en grote upgrades, zoals nieuwe versies van Mac OS X, van te voren aankondigt maar zonder alle details te verklappen. Andere grote veranderingen, zoals nieuwe versies van iLife of Aperture kunnen zomaar zonder waarschuwing vooraf verschijnen en kleinere updates komen binnen via Software Update zonder vooraankondiging en met weinig uitleg.
En aan de andere kant staat Microsoft, die zijn Office-klanten doorgaans als gigantische bedrijven ziet met tienduizenden werknemers en niet als individuele gebruikers. Voor het overgrote merendeel willen zulke grote klanten wat Google en Apple niet leveren: uitgebreide details over wat er komen gaat en wanneer het uitkomt. Deze nieuwsgierigheid wordt ingegeven door de noodzaak te plannen hoe een upgrade moet worden uitgerold en de werknemers getraind moeten worden in het gebruik van de nieuwe software.
Microsoft levert weliswaar soms updates voor Office via een updatemechanisme zoals Apple's Software Update, maar dit zijn doorgaans veiligheids- en compatibiliteitsupdates, geen uitbreidingen van functionaliteit die een gemiddelde gebruiker zou opvallen. Als Microsoft een nieuwe versie van Office voorbereid, besteed het hier doorgaans ruim van tevoren aandacht aan en doet zijn best documentatie te verschaffen over de veranderingen, met name die waarin de grotere bedrijven geïnteresseerd zijn.
Tijdens onze media-aankondiging verbaasde het me niet te horen dat Microsoft (zoals aangekondigd in augustus 2009) nog steeds van plan is om Entourage te vervangen door Outlook in Office 2011 (dit hebben we behandeld in "Outlook for Mac gepland voor 2010 Office-uitgave", 13 augustus 2009). Microsoft is tevens nog steeds van plan om Visual Basic for Applications (VBA) terug te brengen in het Office-pakket, na dit te hebben verwijderd uit Office 2008 omdat het tot compatibiliteitsproblemen leidde met Intel Macs (zie "Microsoft verhelpt fouten in Office 2008 en kondigt terugkeer VBA aan", 19 mei 2008). De nieuwe versie zal als voordeel hebben een verbeterde compatibiliteit met de Windows-versie van VBA ten opzichte van Office 2004, wat tot een opmerking van een ge�rriteerde vriend leidde, dat we weer moeten gaan oppassen voor VBA-macrovirussen van Windows-gebruikers.
Microsoft blijft problemen hebben met het helpen van gebruiker om de vele functies in Microsoft Word te vinden (hint, kies Extra > Aanpassen en zoek in het Aanpassen dialoog-venster). Deze keer zal de Macintosh Business Unit (MacBU) proberen om de Ribbon-manier te hanteren die ze onlangs introduceerden in de Windows-versie van Word.
Veel Windows-gebruikers vonden het Ribbon erg afleiden. Als je het echter toch aan laat staan, verschijnt het onder de knoppenbalk in het documentenvenster en werkt het gelijk het Bewerk-palet in Word 2008. Het geeft dan functies gebaseerd op wat je aan het doen bent en wat je hebt geselecteerd in het document daaronder. Je knoppenbalk en het Ribbon passen zich automatisch aan bovenaan het venster dus je hoeft ze niet naar een bepaalde plaats te slepen. Helaas heb ik vergeten te vragen of het mogelijk is om de knoppenbalken en het Ribbon aan de zijkant van het venster te plaatsen, iets wat erg prettig zou zijn, met name als je met een laptop werkt.
Office 2011 heeft verder ook samenwerkingsmogelijkheden zoals Google Docs die ook heeft, waarbij meer dan één gebruiker tegelijk aan hetzelfde document kan werken. Tijdens het werk ziet iedere gebruiker welke andere gebruikers actief zijn in het document. In Word gebruikt dit systeem een "alineaslot", zodat iedere gebruiker een bepaalde alinea kan bewerken. Microsoft zegt dat de documenten iedere 30 seconden synchroniseren.
Deze functie vereist wel dat de .docx-bestandsindeling wordt gebruikt dat geïntroduceerd werd in Word 2008 for Mac en een Sharepoint-server of de SkyDrive dienst om het gedeelde document centraal beschikbaar te stellen. De SkyDrive-dienst die via internet werkt, vergelijkbaar met Dropbox of de iDisk-functie in MobileMe, biedt 25 MB aan gratis opslagruimte zodat bedrijven zonder Sharepoint gebruik kunnen maken van het gezamenlijk bewerken. Hoewel deze samenwerkingsmogelijkheden ook bij Excel en PowerPoint zouden moeten werken, heeft Microsoft hier niets specifieks over gemeld.
Ondanks het feit dat Microsoft geen veranderingen in Excel of PowerPoint heeft besproken, spraken de afgevaardigden van het bedrijf wel over het nieuwe Outlook e-mail en persoonlijke informatie-beheerprogramma. Geheel anders dan bij Entourage, zal het e-mailberichten als losse bestanden gaan opslaan in plaats van als een enkel database-bestand zodat Time Machine de berichten kan opslaan zonder verspilling van opslagruimte en Spotlight de berichten individueel kan indexeren. Het nieuwe Outlook zal ook .pst-bestanden importeren, zodat het mogelijk wordt om e-mailberichten vanuit de Windows versie van Outlook in te voeren.
Nog een nieuwe eigenschap van Office die voor grotere organisaties van belang kan zijn, is Information Rights Management (IRM, of informatierechtenbeheer), waarmee gespecificeerd kan worden wat de ontvanger kan doen met een Office-document of bericht. Zo kan bijvoorbeeld voorkomen worden dat een ontvanger een bericht met vertrouwelijke bedrijfsplannen kopieert of doorstuurt, of een spreadsheet met rekeninggegevens afdrukt.
Microsoft heeft nog geen details over prijzen bekendgemaakt, maar zegt dat Office 2011 op tijd zal verschijnen voor de Kerstinkopen van 2010.
Terwijl bedrijven als Adobe, Quark en FileMaker op Macworld Expo schitterden door afwezigheid, was het opvallend om te zien dat Microsoft de Mac-gemeenschap ondersteunde door er wel te zijn, een stand in te richten (met een leuk overzicht in beelden van de ontwikkeling van Office) en lang voor het uitkomen van Office 2011 al een voorproefje te bieden van wat komen gaat.
Om te laten zien dat de mensen van Microsoft MacBU zichzelf niet al te serieus nemen, hadden enkele vertegenwoordigers zich in enorme kostuums gehesen die de vier applicatie-iconen van Office voorstelden. Zij verdienen een eervolle vermelding, aangezien de mascottes zo weinig zicht hadden, dat ze door helpers aan de hand door de drukbezochte show moesten worden geleid.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Wanneer je vorige week een vaag Macintosh-opstartgeluid hebt gehoord in de buurt van San Francisco, dan was het waarschijnlijk het geluid van de Macworld Expo die opnieuw opstartte na hun vastloper (veroorzaakt door het afzeggen van Apple). Het goede nieuws is echter dat hoewel de Expo flink kleiner was dan voorgaande edities (voor zover het de oppervlakte en aantal bedrijven betreft), de doorstart wel succesvol is. Macworld lijkt feitelijk niet te lijden onder de afwezigheid van Apple (lees mijn mening in het artikel "Overpeinzingen over het verleden en de toekomst van de Macworld Expo", 12 januari 2009).
We moeten natuurlijk wel toegeven dat de sfeer van de Expo anders was door het ontbreken van een toespraak van Steve Jobs waarin hij nieuwe Apple producten aankondigde en de beursvloer zag er ook anders uit zonder de enorme Apple stand. Maar de veronderstelling dat de beurs daarmee ten dode was opgeschreven bleek bepaald niet juist (misschien juist het tegendeel wel, zoals ik in mijn artikel schreef).
Het probleem is dat er een flink verschil bestaat tussen Apple en het ecosysteem dat is ontstaan rond het bedrijf. En dat heb ik al vaker gezegd. Vanuit het perspectief van Apple was het een rationeel besluit om niet meer aan de Expo deel te nemen, de Apple winkels genereren flink meer publiciteit (en verkopen) dan een stand op de Macworld Expo.
Hoewel Apple Aperture 3 en de iPad ook in een Macworld Expo keynote had kunnen aankondigen, haalt het ook wat druk weg bij het bedrijf om producten precies op het moment van de Expo te introduceren. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het aankondigen van de iPad beter twee weken v&oactue;ór de Expo aangekondigd kon worden, omdat de planning van de beurs hier nu rekening mee kon houden en bedrijven hun plannen met de iPad aan konden kondigen.
Hoewel het virtueel onmogelijk was in voorbije jaren voor bezoekers om de stand van Apple te negeren (mensen kwamen er op af als vliegen op stront, terwijl het veel makkelijker zou zijn om producten te bekijken in de Apple winkels), betekende het ontbreken van de Apple stand dat mensen meer tijd hadden voor de andere bedrijven. Dat betekende weer dat bijna alle bedrijven tevreden waren met de aandacht die ze kregen. (Bijna alle, omdat ik niet alle bedrijven gesproken heb, maar de bedrijven die ik wél sprak waren zeer tevreden en spraken de intentie uit om volgend jaar terug te komen.)
Om een voorbeeld te geven: de mensen van audio-softwareproducent Rogue Amoeba gaven cd's met demosoftware weg en hadden op het eind van de tweede dag al 2.500 tot 3.000 cd's weggegeven. Even afgezien van de totale hoeveelheid bezoekers is het aantal mensen dat een stand kan zien beperkt, dus Rogue was hier zeer tevreden mee. Bovendien was het makkelijker om de gehele beurs te bezoeken omdat de oppervlakte kleiner was. Enige nadeel was de afwezigheid van bedrijven als Adobe, Canon en FileMaker.
Nu we het toch over het bezoekersaantal hebben: van een ervaren bezoeker heb ik een schatting van 20.000 tot 25.000 gehoord. Dat is iets minder dan vorig jaar, maar genoeg om bedrijven een flink publiek te geven. IDG World Expo geeft geen exacter cijfer dan "meer dan 20.000", totdat de bezoekerscijfers geanalyseerd zijn.
Het aantal bedrijven was ook lager dan vorig jaar, 250 ten opzichte van 400 vorig jaar. Dat was niet verrassend en ze werden vervangen door veel iPhone-ontwikkelaars die samengepropt waren op een centrale lokatie. Helaas was geen van de iPhone ontwikkelaars die ik sprak erin geslaagd om sterk toegenomen verkopen te signaleren (voornamelijk door een vertraging in de rapporten van de App Store). Zo'n piek betekent meestal dat de verkopen ook in de weken daarna hoger blijven.
Desalniettemin gaven verschillende ontwikkelaars aan dat ze meestal concurrentie hadden van duizenden ontwikkelaars en 140.000 apps en dat dat tijdens de beurs was teruggebracht naar zo'n 100 ontwikkelaars. Bovendien zei een ontwikkelaar uit Hawaii dat hij erg veel had aan het persoonlijk klantencontact, omdat de App Store klanten van ontwikkelaars scheidt en daar negatieve commentaren zonder context gegeven worden.
Voor de pers was het bijhouden van de ontwikkelingen op de beurs in een aantal opzichten eenvoudiger dan in afgelopen jaren. Dat kwam niet alleen door de kleinere beursvloer, maar er was ook een persreceptie georganiseerd de dag voordat de beurs opende, en dat was een prima manier om andere persmensen te spreken. Bovendien kon IDG World Expo soepeler zijn met de persaccreditaties nu Apple niet aanwezig was, omdat Apple traditioneel de toegang tot de keynote wilde reguleren. IDG ging zelfs zo ver om de beurs op de eerste dag vroeg te openen voor de pers, maar had daar niet genoeg ruchtbaarheid aangegeven, wat weer even paniek tot gevolg had bij de bedrijven. Lege gangen en tegengehouden "normaal" publiek is een rare combinatie.
Het is belangrijk om je te realiseren dat Macworld Expo veel meer is dan alleen de expositieruimte. Ik heb geen harde feiten over bezoekersaantallen tijdens de conferentiesessies, maar in het algemeen hebben diegenen die ze bijwonen er positieve dingen over te melden. Behalve gewone professionele training kunnen ze bijzonder nuttig zijn voor mensen in het Apple Consultants Network, die verschillende certificeringstesten moeten afleggen in uiteenlopende onderwerpen. Door een ACN lid werd mij verteld dat een aantal dagen vol sessies tijdens Macworld Expo goedkoper en beter kan zijn dan Apple's eigen training ter voorbereiding van de tests.
Maar het is vooral de arena van zakelijk netwerken waar Macworld in uitblinkt. Zowel consultants als eindgebruikers willen praten met experts van de bedrijven waarvan zij de producten gebruiken en aanbevelen (videosoftware-maker Telestream bemande haar stand enkel met een technische supportman en een kwaliteitsbewakingstechnicus en de beide hoofden van het tweemansbedrijf BusyMac waren non-stop agenda-afspraken aan het maken.) En hoewel TidBITS-redactieleden misschien wat ongebruikelijk zijn, verstevigde bijna alles wat wij deden tijdens de show op een of andere manier de zakenrelaties en droeg het bij aan onze algehele publicatiedoeleinden; het is gewoon gemakkelijker en sneller om sommige zaken persoonlijk af te handelen.
Bovendien is er ook nog de toevalsfactor in het ontmoeten van mensen. Naast de vele collega's in de Macwereld die we regelmatig tijdens de show zien, liepen we tegen een man aan die we kenden van beeldscherm-maker SuperMac en die de Mac wereld 17 jaar eerder verliet om als politieman te gaan werken. En ik vulde mijn tijd door niet alleen te praten met leidinggevenden bij bedrijven als MacSpeech en The Omni Group, maar ook met de marketingdirecteur van het Indiase bedrijf Global Delight over de nieuwste beta van Voila, een schermafbeeldingsgereedschap waarop ik in eerdere versies opbouwende kritiek had gegeven. Qua communicatie is het heel veel tweerichtingsverkeer op de beurs.
Het hoogtepunt van mijn week kwam de dag voordat de beurs daadwerkelijk opende, toen ik stilhield om te kijken naar een paar schitterende foto's die lagen uitgestald op een tafel in de sprekersruimte. Voordat ik er erg in had verscheen Bill Atkinson (maker van QuickDraw, MacPaint en HyperCard, en een bekwaam natuurfotograaf) vanuit het niets om uit te leggen hoe deze foto's afkomstig waren van zijn nieuwe iPhone-app, PhotoCard, die gebruikers in staat stelt een foto ansichtkaart in emailvorm (voor niets) of op papier (tegen een nominale vergoeding voor drukken en versturen) te versturen, met een persoonlijke foto of een van 150 van Bill's natuurfoto's. En als ik zeg "uitleggen" dan bedoel ik dat ook echt tot in detail. Zonder enige aansporing legde Bill tot in detail uit hoe hij de basis had gebouwd, het Indigo-afdrukproces had aangepast voor optimale kwaliteit en een systeem had gecreëerd dat kon fungeren als een marktplaats voor andere kunstfotografen.
Onnodig te zeggen dat Bill de iPad gezien had bij de introductie ervan en hij was van mening dat dit een uitermate positieve stap was voor de toekomst van het computeren, die laat zien dat veel van de complexiteit van het onderhouden en gebruiken van een computer geëlimineerd kan worden door gebruikersinterfaces te herzien. Opmerkelijk was dat hij zei dat Apple al aan de iPad werkte ruim voor het uitbrengen van de iPhone, maar dat de noodzakelijke techniek er nog niet was, zodat Steve Jobs besloot dat Apple in plaats daarvan zich zou richten op de iPhone als eerste lid van een familie van iPhone OS-apparaten. Naar verluidt vertelde Steve ook aan Bill dat de moeilijkste technische taak in de ontwikkeling van de iPad was om de prijs omlaag te krijgen tot het niveau van $ 499; de ontwikkeling van technologie mag moeilijk zijn, maar om dat te doen binnen strakke prijsbeperkingen vergt meer dan technische toverkunsten.
Nadat Bill klaar was zijn wervelwindachtige technische uiteenzetting van alles dat gerelateerd was aan PhotoCard en de iPad, spraken we nog over zijn doelstellingen met HyperCard, hoe ik van start ging met TidBITS in het HyperCard-formaat in 1990, en waarom hij Apple verruilde voor General Magic ten dele om een apparaat te maken dat het mogelijk maakte korte notities genaamd "telecards" door te sturen. Het was fascinerend om je te realiseren dat zijn werk te vroeg was (de mobiele infrastructuur was er nog niet) maar dat het een voorloper was van SMS en Twitter en wellicht zelfs van invloed was op onderdelen van het ontwerp van de iPad.
Op een of andere manier ging dat over in een gesprek over functies die hij uit MacPaint had gehaald en zijn pogingen om een "lerende processor" te maken en van daaruit in educatieve filosofiën over hoe we leren. Bijna twee uur nadat we begonnen moest ik mezelf losrukken om Tonya te ontmoeten bij een mediareceptie, maar de tijd die ik al pratend doorbracht met Bill was een geheel onverwachte bonus. Allicht is dat niet iets dat voor iedereen is weggelegd, maar dat soort toevallige ontmoetingen vindt voortdurend plaats tijdens Macworld Expo.
En gelukkig lijkt het er op dat Macworld Expo 2010 met gemak succesvol genoeg was om IDG World Expo in staat te stellen Macworld Expo 2011 te plannen van 25 tot en met 29 januari volgend jaar. Dat houdt weer een zaterdag voor de expositieruimte in, en ik hoop dat IDG lokaal wat adverteert om inwoners van San Francisco aan te moedigen de beurs te bezoeken; de expositieruimte was beslist minder vol op zaterdag, maar het feit dat deze open was werd vrijwel alleen geadverteerd via sociale media.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
De stemming op de Macworld Expo 2010 was levendig en de drukte was groter dan verwacht, ondanks het ontbreken van veel nieuwe producten. Waardoor de aanwezigen ertoe aanzet het nieuws te verspreiden en een bedrijfsstand op te zoeken. Het merendeel van het aanbod betrof bestaande versies of kleiner verbeteringen aan producten die we al kenden.
Veel van die nieuwe producten waren waren nog niet vrijgegeven, zoals DocMoto, een compleet document managementsysteem dat zeer aantrekkelijk kan gaan blijken voor bedrijfsontwerpers, architectenbureaus, advocatenkantoren en elke andere organisatie die tal van op documenten gebaseerde projecten cre��ert. We zouden wat dingen ter plekke hebben gekocht als ze beschikbaar waren geweest, zoals de stijlvolle en functionele iKit AutoCharge Dual USB Car Charger.
Toch, onder de weinig nieuwe dingen die leverbaar waren, of die nog gaan komen en bestaande producten waar we nog niet mee vertrouwd zijn, vonden we sommige die de aandacht verdienen.
Kanex HDMI-connector voor iMac -- Toen Jeff wees op Kanex's nieuwste aanbieding, duurde het even voordat Adam zag waar hij precies naar wees. De Kanex XD is een klein grijs kastje dat je verbind met de Mini DisplayPort-aansluiting aan de achterkant van de 27-inch iMac gebruikt en waar je dan weer een Blu-rayspeler, een PlayStation 3, Xbox of andere HD-apparaten op kan aansluiten, waardoor je de iMac als HDTV kan gebruiken. (Alleen mogelijk op het 27-inch iMac-model.) Met de Kanex XD kan je ook computers met een DVI-videouitgang aansluiten op Apple's 24-inch LED Cinema Display. De Kanex XD kost $ 149,99 en wordt verwacht in april 2010.
FastTrac -- Voor een programmeur is een zekere mate van obsessie nodig, maar de mensen van Juicy Development tilden hun obsessies naar een nieuw niveau met FastTrac. De iPhone-app tracht uw bezoek aan Disneyland te optimaliseren door te de tijd die je besteedt aan de rij voor de attracties van het park te beperken. Met behulp van jaren aan gegevens over attracties, mensenmassa's, vakanties en het onderhoudsschema (verzameld door Disney-veteranen en -fans, aangezien Disney dergelijke gegevens niet zelf publiceert), plot FastTrac een geoptimaliseerde planning van de ritten die u wilt maken. Onverwacht sluiten van ritten wordt in aanmerking genomen, het weet de gemiddelde reparatietijd van elke rit en het genereert nieuwe schema's in het park. Volgens Juicy Development, leverde testen tijdens de drukke voorjaarsvakantie 27 attracties in Disneyland, meer dan het dubbele van de gewone 12 ritten. Het bedrijf is bezig met het toevoegen van restaurant informatie aan de app, alsmede steun voor Disney's California Adventure, Walt Disney World, en SeaWorld parken. FastTrac is beschikbaar via de App Store voor 4,99 dollar.
iPhone-handschoenen -- Californiërs op de Macworld Expo zagen er dan wel het nut niet van in, maar beursgangers uit koudere streken waren enthousiast over enkele handschoenen voor gebruik met de iPhone en iPod touch. Dots Gloves en Telefingers stelden hun warme goederen tentoon, maar iTouch Gloves overdonderde ons (en veel beursgangers) met hun handschoenen uit capacitief leder die werken zonder actieve vingertipdelen. Dankzij een gepatenteerd TouchTec-proces kun je met om het even welk deel van de handschoen over een aanraakscherm. Het gamma van iTouch kost tussen $ 99 en $ 195, en ze zien er ook goed uit. We proberen nog altijd uit te vissen hoe ze aan capacitief leder komen… komt het van capacitieve koeien? (In Zuid-Korea, gebruikt men worsten in de plaats.)
U-Socket -- We zijn externe voedingen allemaal beu, zelfs de kleinere. Als ze FastMac hun zin krijgen, zullen we verschillende apparaten met slechts een kabel kunnen opladen. De U-Socket van FastMac is een nieuwe soort stopcontact van 110 Volt met twee aansluitingen dat je in plaats van een gewoon stopcontact kunt installeren in je huis, of, in een ideale wereld, in elke luchthaven en hotel waarin je verblijft en iets moet opladen. De U-Socket voegt twee USB-poorten met voeding toe die verticaal en horizontaal verschoven zijn tussen de twee wisselstroomaansluitingen. De USB-poorten krijgen alleen voeding wanneer een apparaat zoals een iPhone of een iPod is aangesloten. De U-Socket kost $ 19,95 en is beschikbaar in het eerste kwartaal van 2010 zodra hij UL-goedgekeurd is.
Trexta iPhone-hoesje -- Op zoek naar een iPhone-hoesje dat je je echt aan je wensen kunt aanpassen? In plaats van te wachten tot een fabrikant een hoesje maakt dat je bevalt, kun je je eigen hoesje tekenen. Trexta heeft een gamma aan iPhone-hoesjes met tekenpapier erop getoond, klaar voor je eigen krabbels en ontwerpen. Ze worden verkocht per vijf, maar voor zover we kunnen zien, zijn ze nog niet te koop. Trexta heeft nog geen foto's gepost, maar GeekSugar heeft er wel veel.
Overal persoonlijke scanners -- Geïnteresseerd in een papierloos kantoor? Je moet een of andere scanner hebben, en drie verschillende standhouders stonden er met scanners. Fujitsu introduceerde ScanSnap S1300 voor $ 295, die meerdere pagina's, dubbelzijdig kleurscannen biedt in een draagbaar apparaat dat zelfs op USB-voeding kan werken. Twee standen verder gaf The Neat Company een demonstratie van hun Neat-scanners en bijbehorende software.
Apparent, de fabrikant van de IntelliScanner-streepjescodelezers, introduceerde de Doxie ($ 129), een gestroomlijnde draagbare scanner met een "vrouwelijk" karakter dat extra in de verf wordt gezet door de roze hartjes op de scanner; er worden zes "skins" (andere zelfklevers) bijgeleverd als je geen tienermeisje bent. Als je ongemakkelijk wordt wanneer je in de software om te scannen op een knop met een groot hart moet klikken, kun je de interface weer normaliseren met een "International Business"-thema. Naast ondersteuning voor lokale applicaties kan de software van Doxie ook scans naar Google Docs, Scribd, Backpack, Flickr, Evernote en andere Internetdiensten sturen. Onze enige vraag, hebben ze bij Apparent ooit de betekenis van het woord "doxie" opgezocht?
Pulse Smartpen -- Als je student of journalist bent, dan schrijf je veel notities en de Pulse smartpen van Livescribe is mogelijk iets voor jou. De Pulse smartpen geeft een nieuwe betekenis aan het woord "convergentie" omdat ze audio opneemt wanneer je notities maakt op speciaal papier en het overdragen van de notities naar een speciale applicatie en het tijdsynchroniseren van de notities met de audio mogelijk maakt. Adam bevond zich aan de kant van de geïnterviewde op de beurs en de Braziliaans journalist die de vragen stelde kon naadloos notities nemen in gewone inkt en tegelijk alles wat Adam zei opnemen om later nog eens te beluisteren. De prijs gaat van $ 149,95 tot $ 249,95 afhankelijk van de opslagcapaciteit.
Canson Papershow -- In dezelfde richting ging ook Papershow van Canson, een kit met een Bluetooth-pen met camera, speciaal papier en software (voor Mac en Windows) die alles dat je op het papier schrijft overdraagt en weergeeft op een computerscherm ($ 199,99). Dit is ideaal wanneer je bijvoorbeeld dia's in een presentatie in realtime wilt becommentariëren. Dia's met commentaar kunnen worden afgedrukt of geëxporteerd als PDF, zodat de toeschouwers zich kunnen concentreren op de presentatie en niet meer op hun eigen notities.
ScreenGuardz Privacy -- Een iPhone bij de hand hebben is goed omdat je dan al je belangrijke informatie zo kunt raadplegen, maar vaak doe je dit in het openbaar. Als je het e-mailbericht dat je aan het schrijven liever niet aan de persoon naast je op de bus toont, dan kan een schermfilm van ScreenGuardz Privacy een oplossing bieden. Deze beschermende film voor de iPhone 3G of 3GS beperkt de 4 gezichtshoeken, wat betekent dat je kunt omschakelen tussen horizontale en verticale stand; met een gewone tweewegs privacyfilm is één stand moeilijk te lezen. Bij de ScreenGuardz Privacy-film wordt één bescherming geleverd en kost $ 19,95.
Microvision ShowWX Laser-picoprojector -- Beeld je een klein apparaat in, ongeveer ter grootte van een iPhone, dat hogeresolutie-video kan projecteren zo groot als een 100-inch tv. De Microvision ShowWX-projector maakt gebruik van scanlasers om kleurrijke beelden op om het even welk oppervlak te projecteren. Dankzij het gebruik van laserprojectie in plaats van alternatieve technologie�n zoals lcd's blijven de beelden altijd scherp en bieden zij een groter kleurenbereik dan andere picoprojectoren (extreem kleine projecteren). De projector biedt een aantal aansluitopties, waaronder een iPhone/iPod-kabel en kan 90-120 minuten werken op de batterij. De tijd wanneer dit in onze mobiele apparaten wordt geleverd is niet meer ver af, al zou het gebrek aan vlakke witte oppervlakken in de wereld dit wat kunnen beperken. Verkrijgbaar vanaf maart 2010.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
[De bonusverhalen zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Onze staf en medewerkers hebben ons de laatste tijd overladen met geweldige stukken, grotendeels daartoe aangezet door berichtgeving van Apple over de iPad, maar voor het geval je TidBITS alleen als e-mail leest, wilden we ervoor zorgen dat je deze geweldige artikelen niet mist eenvoudigweg omdat net op dit moment het nieuws van Macworld 2010 de uitgave van deze week beheerste. Deze artikelen zullen waarschijnlijk in de toekomst verschijnen, maar als je ze nu wil lezen bezoek dan onze website (waar je ook commentaar kunt geven!).
Does the iPhone OS Need Multitasking? -- Een veel gehoorde klacht over het iPhone OS is dat multitasking niet mogelijk is. Maar de situatie is niet zo eenvoudig omdat het iPhone OS bepaalde vormen van multitasking heeft en zelfs de term "multitasking" veel verschillende betekenissen heeft. Adam verkent alle mogelijkheden en de waarschijnlijkheid dat er in de toekomst ondersteuning voor komt. (Adam C. Engst, 8 februari 2010)
Zombie Authors Threaten Fiction Ebook Market, from the Grave! -- Chris Pepper onderzoekt wat er gebeurt met boeken en lezen en piekert over de dreigende impact op nog levende schrijvers die het risico lopen dat hun middelen van bestaan (zo niet hun hersenen) worden opgegeten door zombies als Jane Austen, Mark Twain en Jules Verne. (Chris Pepper, 3 februari 2010)
(Not) Getting Things Done with Bumptop for Mac -- Gefrustreerd door het niet goed samenwerken van het bureaublad met Spaces voor het organiseren van bestanden en mappen die in verschillende projecten worden gebruikt, duikt Jeff Porten in het bureaubladvervangende Bumptop. Helaas leidt de manier waarop het de fysieke wereld weergeeft tot meer problemen dan wat het waard is. (Jeff Porten, 3 februari 2010)
Greenpeace Hitching Itself to Apple's Star? -- Onlangs heeft Greenpeace de ranglijst van bedrijven die consumentenelektronica produceren bekend gemaakt waarbij Apple op één lijst aan de top staat en stijgt op een andere. Greenpeace had eerder de aandacht getrokken voor haar zaak door scherpe kritiek op Apple te uiten; nu lijkt het er op dat de organisatie aandacht wil trekken door Apple te prijzen. In welke mate is Greenpeace afhankelijk van Apple en bepaalt die afhankelijkheid haar manier van samenstellen van ranglijsten? (Doug McLean, 2 februari 2010)
Prepare Your Enterprise for the iPad -- Zoals het geval is met de iPhone, betekent de onmiskenbare aantrekkingskracht van de iPad voor de consument dat IT-afdelingen niet vreemd moet opkijken als gebruikers ze mee gaan nemen naar hun werk. (Rich Mogull, 2 februari 2010)
Find Free and Inexpensive Wi-Fi -- Waarom voor Wi-Fi betalen? Dit artikel is onze lopende gids voor het vinden van gratis Wi-Fi in de Verenigde Staten met geheugensteuntjes voor hoe de Wi-Fi-diensten te gebruiken die je breedbandprovider je mogelijk al aanbiedt. (Glenn Fleishman, 23 december 2009)
Microsoft Office 2004 11.5.7 -- Microsofts nieuwste update voor Office 2004 voor Mac, Microsoft Office 2004 11.5.7, repareert een handvol gevaarlijke zwakke plekken in de beveiliging die draaien rond speciaal gemaakte Office-bestanden die een aanvaller gegevens zouden kunnen laten zien, veranderen of verwijderen door op afstand code uit te voeren. De update lost die problemen op door de manier te veranderen waarop bestanden worden geopend en ingelezen. Hij staat aangegeven als Belangrijk voor Microsoft Office 2004 voor Mac en vereist dat je al eerder de Microsoft Office 2004 11.5.6 update voor Mac installeerde. De update is te verkrijgen via Microsofts website en via de Office 2004-vesie van Microsoft AutoUpdate. (Gratis, 9,4 MB)
Reacties - Microsoft Office 2004 11.5.7
Google Chrome 5.0.307.7 -- Googles nieuwste versie van Google Chrome voor Mac heeft verschillende extra eigenschappen gekregen die essentieel zijn om de browser als een redelijk alternatief te kunnen beschouwen voor Firefox of Safari. De nieuwe versie heeft ondersteuning voor extensies (vergelijkbaar met add-ons in Firefox, waarmee je de functionaliteit van je browser kunt uitbreiden), de mogelijkheid om bladwijzers te synchroniseren, en nieuwe beheerders voor bladwijzers, cookies en taken. De ondersteuning voor gebaren is uitgebreid, zodat gebruikers nu door met twee vingers te knijpen kunnen inzoomen en Command-met-drie-vingers-vegen kunnen gebruiken om naar pagina's in nieuwe tabs te navigeren. Pas wel op, want Chrome zit nog steeds in de bèta-testfase en kan daarom nog fouten en raar gedrag vertonen. (Gratis, 18,8 MB)
Reacties - Google Chrome 5.0.307.7
VueScan 8.6.11 -- Recentelijk verscheen er een update van VueScan, het hulpprogramma voor scannen van Hamrick Software dat twee jaar achter elkaar werd verkozen als de beste software voor productiviteit in onze jaarlijkse TidBITS Geschenkengids (zie "TidBITS Geschenkengids 2009", 7 december 2009 en "TidBITS Geschenkengids 2008", 8 december 2008). De nieuwste versie heeft oplossingen voor een probleem met compatibiliteit met bepaalde alles-in-één Dell-printers, een verbindingsprobleem met de Photosmart D5400-printer, het feit dat het vertekeningsvak niet correct bijgewerkt werd en een interfaceprobleem met het meervoudige-uitsnijdingenvak. (nieuw $39,95, gratis update, 9,1 MB)
Reacties - VueScan 8.6.11
Update 3.0 voor compatibiliteit met RAW-bestanden van digitale camera's -- Apple heeft de nieuwste update voor compatibiliteit met RAW-bestanden van digitale camera's uitgebracht, die ondersteuning voor Aperture 3 en iPhoto '09 uitbreidt naar een handvol extra camera's. Bij de nieuw ondersteunde camera's en bestandsformaten zitten de Canon PowerShot S90, Canon sRAW, Canon mRAW, Leica D-LUX 4, Panasonic Lumix DMC-G1, Panasonic Lumix DMC-GH1 en Panasonic Lumix DMC-LX3. De update is verkrijgbaar via Software-update en de downloadpagina van Apple Support. (Gratis, 6,43 MB)
Reacties - Digital Camera Raw Compatibility Update 3.0
Firmware-update 1.0 aluminium toetsenbord uit 2009 -- Apple heeft een firmware-update uitgebracht voor het aluminium toetsenbord uit 2009 die de batterijduur van het toetsenbord verbetert wanneer dit wordt gebruikt in combinatie met andere Bluetooth-apparaten zoals de Magic Mouse of sommige Bluetooth-headsets. Apple schrijft dat je toetsenbord verbonden of gekoppeld moet zijn om de update te kunnen uitvoeren. Meer informatie en installatie-instructies zijn te vinden op Apples website. De update is verkrijgbaar via Software-update en de downloadpagina van Apple Support. (Gratis, 1,14 MB)
Reacties - 2009 Aluminum Keyboard Firmware Update 1.0
Audio-update Mac Pro 1.0 -- De Audio-update Mac Pro 1.0 van Apple voor Mac Pro-modellen uit begin 2009 komt met zeer bondige uitleg, die zegt dat de update "het gebruik van de processor vermindert bij audioactiviteiten, zoals het afspelen of opnemen van muziek".Meer informatie over de te volgen installatiestappen, zijn te vinden op Apples website. De update is verkrijgbaar via Software-update en de downloadpagina van Apple Support. (Gratis, 1,64 MB)
Reacties - Mac Pro Audio Update 1.0
Slechts twee korte koppelingen deze week: de Best of Show-diavoorstelling van Macworld met daarin hun favorieten van de Macworld 2010 conferentie en expositie, en Apple die aftelt naar het tienmiljardste nummer dat verkocht zal worden via iTunes.
Best of Macworld Expo-diavoorstelling -- Kon je niet zelf naar de Macworld Expo van deze week? Maak wat je gemist hebt weer goed met de Best of Show-diavoorstelling van Macworld, waarin elf producten worden gepresenteerd die de redacteuren van Macworld uitkozen.
Wedstrijd om het tienmiljardste nummer op iTunes -- Apple heeft aangekondigd dat het een iTunes cadeaubon ter waarde van tienduizend dollar zal geven aan de klant die het tienmiljardste nummer zal kopen op iTunes. Het hoeft geen verbazing te wekken dat met zo'n grote prijs het wedstrijdreglement lang en ingewikkeld is, maar meedoen is net zo gemakkelijk als een nummer kopen. Met zo'n 9.957.000.000 nummers die al werden gedownload, en de huidige aankoopsnelheid van ongeveer 150 nummers per seconde (er zit een slimme teller op Apples site), zal de winnende aanschaf snel plaatsvinden!
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
